Parijs in teken fotografie
Natuur te kijk gezet
'Ik ben geen lijkenpikker'
Een ontvreemde teen
Chaotisch avondje met
rapgroep Public Enemy
Voorstelling Nationale Toneel
afgelast door kettingbotsing
Jazzmusicus
Bobby Scott
overleden
Expositie Lissitzky op komst
Boy Edgarprijs voor Bijma
WOENSDAG 7 NOVEMBER 1990
KUNST
PAGINA 25
Expositie Greetje Barends in Leiderdorp
Krijttekeningen en olieverfschilderijen van
Greetje Barends, Gemeentehuis Leider
dorp. Van 2 november tot en met 14 decem
ber. Openingstijden: maandag tot en
vrijdag van 9.00 uur tot 17.00 uur en woi
in 18.30 uur en 20.00
LEIDERDORP - Het werk van
Greetje Barends biedt op het eer
ste gezicht een wat zoetelijke aan
blik. Krijttekeningen en olieverf
schilderen die zich uitermate
goed lenen om door de Libelle-re-
dactie als reproduktie aan de le
zers ten geschenke te worden ge
geven. Maar het moet gezegd: in
combinatie met de titels die zij
voor haar werken heeft gevon
den, sluipt er toch iets meer dra
matiek in dan er in lijkt te zitten.
Als de glazen deuren van het
Leiderdorpse gemeentehuis voor
ons vaneen zijn gespleten en wij
de balie voorbij zijn, staan wij oog
in oog met achtereenvolgens een
'Koud vogeltje', een 'Oud vogel
tje', een damestors met daaronder
hondebrokken en een wat schim
mig schilderij met de titel 'Stran
gers in the night'. Wij beschou
wen deze werken. De aan Co Wes-
terik herinnerende 'Kinderen
met vogels' hebben iets, al zou
den wij zo gauw niet weten wat.
Aardig is een olieverf waarop
twee voeten worden weerspie
geld, zodat wij dus vier voeten
zien. Het felle rood van de teenna
gels, de vlakverdeling, kortom:
de hele compositie van het kunst
werk doet wederom denken aan
Westeriks bekende werk 'Snijden
aan gras', als is er hier geen spra
ke van bloed. Hoewel, als wij
goed kijken, zien wij dat er aan de
ene voet een teen ontbreekt. 'So
mebody stole my toes', zo heet
het werk, met een knipoog naar
de evergreen 'Somebody stole my
girl'. Ondanks de duidelijke stijl
verwantschap intrigeert dit werk.
Wie heeft die teen gestolen? Is de
figuur op het schilderij met vier
tenen geboren? Dan heeft het
schilderij, in combinatie met die
'luchtige' titel inderdaad iets na
vrants.
Naast de deuren die toegang ge
ven tot de lift naar de ambtelijke
verdiepingen in het gemeente
huis zien wij twee eendenparen.
Het linkse paar zwemt met de
kopjes en halzen in dezelfde rich
ting, zoals je dat eenden zo vaak
ook in het echt ziet doen. Titel
'Petite histoire d'amour'. Daar
naast twee eenden waarvan de
ene zijn kop hooghartig van de
andere afwendt. Weer: 'Petite
histoire d'amour'. In kort bestek
wordt zo enige dramatiek in een
vrij onschuldig natuurtafereeltje
gebracht. Jammer van die kleu-
renkeuze. Daarmee worden het
meteen weer twee werkjes van
het soort dat je ook wel in meu
beltoonzalen aantreft op de afde
ling slaapkamerameublementen,
van die onschuldig decoratieve
dingetjes. Ik denk dat de eenden
het in zwart veel beter zouden
hebben gedaan.
Wat achteraf hangen in de ten
toonstellingsruimte hangen twee
werken die wel geslaagd zijn. Het
zijn twee panelen van een deur.
Op èlk paneel is met blauw de
contour van een gezicht aangege
ven, ongeveer zoals Jeroen Hen-
neman dat in staal heeft gedaan
met zijn beeld 'De kus', dat wij nu
vanaf de snelweg naar Amster
dam kunnen bewonderen. Deze
met eenvoudige lijnen aangege
ven figuren dragen een soort
hoofddeksel van goudpapier. Ti
tel 'Twee koningskinderen'. Kijk,
hier wordt door Barends een
smaakvolle wijze van afbeelden
op hechte wijze verbonden met
een interessant gegeven. Hier
krijgt de geschiedenis van die
twee koningskinderen die mal
kander niet konden krijgen om
dat het water te diep was een ex
tra lading. Ze zullen elkaar hier
immers ook nooit krijgen, want ze
staan elk op een ander schilderij.
De strook muur daartussen is
nooit te overbruggen. Dat is een
vondst. O f wordt hier het verhaal
verteld var) Narcissus, die ver
liefd werd op zijn eigen spiegel
beeld. Bij nadere beschouwing
blijkt inderdaad dat de twee wer
ken min of meer eikaars spiegel
beeld vormen. Tot aan de signa
tuur op het rechterpaneel toe.
Conclusie: een bezoek aan deze
tentoonstelling is wel de moeite
waard. Al was het alleen maar om
die twee aardige panelen en de
negen tenen. Maar toch denk ik
dat Barends eens naar wat andere
onderwerpen moet gaan omzien.
En als ze dan eenden en vogels
wil schilderen, laat ze daar dan
niet van die zoetelijke kleuren
voor nemen. Dat een eigen stijl er
op den duur wel in zit, bewijzen
de twee panelen met de konings
kinderen.
CEES VAN HOORE
ROTTERDAM (GPD) - De bete
re wereld waar zwarte Ameri
kaanse rappers hun mond zo vaak
van vol hebben, wil helaas nog
wel eens in conflict komen met
haar eigen gebrek aan discipline.
Zeker achter de schermen heer
ste er gisteravond in Ahoy' bij het
optreden van Public Enemy
Friends de gevreesde chaotische
sfeer, als gevolg van een veel te
lichtzinnige vakbenadering.
Een derde van het zeer uitge
breide voorprogramma (Master
Ace en Mark The 45 King) kwam
niet opdagen, officieel 'wegens
niet meer te controleren heim-
weegevoelens'. Twee andere 'op
warmers' (The Young Black
Teenagers en The Afros) meldden
zich pas in het Rotterdamse
sportpaleis nadat Mojo Concerts
eigenlijk al had besloten zonder
hen verder te gaan. En de meest
interessante gast van de hoofdact,
The Intelligent Hoodlum, liet
zonder opgaaf van redenen de
voor hem verzamelde Nederland
se pers urenlang vergeefs wach
ten.
Eenmaal op het podium kon
den de meeste nieuwkomers niet
de indruk wekken dat ze een ver
rijking zijn voor de rapcultuur,
waar Public Enemy wel zoveel
aan heeft bijgedragen. Alleen The
Afros, sowieso apart vanwege het
bij hun groepsnaam aansluitende
kapsel, vielen dankzij hun jolig
heid meteen in goede aarde bij de
pakweg 3000 jeugdige nieuwsgie
rigen. The Intelligent Hoodlum,
waarachter de negentienjarige
rapper Tragedy ofwel Percy
Chapman schuil gaat, bleek hup
pelend onder de schijnwerpers
niet zo te kunnen boeien als op
zijn onlangs ook in ons land uitge
brachte debuutalbum, dat getuigt
van veel levenservaring.
Public Enemy zelf toonde
evenals in april in de Arnhemse
Rijnhal het professionalisme
dat past bij de sterstatus, die dit
collectief van militante idealisten
inmiddels al drie albums gestaag
uitbouwt. Aan de beide 'front
strijders' Chuck D en Flavor Fla-
ve en hun vier als mariniers uitge
doste dansers viel geen moment
te merken dat ze nog een zeer in
tensieve Amerikaansezomertoer-
nee in de benen hebben. De over
gang naar Europa zal voor Public
Enemy, waarvan het kerntrio nog
steeds wordt gecompleteerd door
DJ Terminator X, wel weer groot
zijn geweest. Allereerst zijn de ra
dicale politieke boodschappen
(veelal) te Amerikaans voor Ne
derlandse tieneroren. Daarnaast
is een donker Ahoy' met lege tri
bunes (slechts de arena was ge
vuld) wel even wat anders dan de
volle bruisende stadions van de
afgelopen maanden.
Alle succes heeft Public Ene
my, dat begin jaar Prof. Griff als
Minister of Information na anti-
joodse uitlatingen ontsloeg, stil
aan toch ook iets milder gemaakt.
En de fans lijken die ontwikke
ling op de voet te volgen. Ont
aardde drie jaar geleden het be
zoek aan de Amsterdamse Jaap
Edenhal bijna in een veldslag, dit
keer bleef 'de schade' beperkt tot
een enkel klein vechtpartijtje. De
met zeer veel mankracht uitge
rukte Rotterdamse politie (zowel
in uniform als in burger) hoefde
dan ook niet echt in actie te ko-
men' LOUIS DU MOULIN
EINDHOVEN (ANP) - In het Van
Abbemuseum in Eindhoven is van
16 decenmber tot 3 maart een grote
overzichtstentoonstelling te zien
van het werk van de Russische kun
stenaar El Lissitzky (1890-1941).
Aanleiding voor de expositie is het
feit dat Lissitzky honderd jaar gele
den in Potsjinok werd geboren.
Lissitzky was architect, schilder,
fotograaf, typograaf en vormgever.
De twee grootste concentraties van
zijn werk bevinden zich in Moskou
en Eindhoven. De Tretjakov Galerij
in Moskou bezit ongeveer driehon
derd werken uit het legaat van de
weduwe Sophie Lisstizky-Kuppers.
Het merendeel van deze werken
is nooit eerder in het Westen te zien
geweest. Het Van Abbemuseum
verwierf in 1968 een van de belang
rijkste verzamelingen van het werk
van Lissitzky. De collectie, die be
staat uit 130 werken, is de meest
omvangrijke verzameling buiten de
Sovjetunie. De werken waren af
komstig uit een atelier van de Russi
sche kunstenaar in Hannover.
Ter gelegenheid van de over
zichtstentoonstelling zijn deze twee
basisverzameolingen aangevuld
met een aantal bruiklenen uit het
bezit van diverse Europese en Ame-
DEN HAAG (GPD) - Bij de ket
tingbotsing op de snelweg Breda-
Rotterdam waren gisteren ook twee
vrachtwagens van het Nationale To
neel betrokken. De vrachtwagens,
die decorstukken en een lichtinstal
latie vervoerden, waren op weg naar
Tilburg, waar het toneelstuk 'De
Bezoekers' van Botho Strauss zou
worden opgevoerd. De vrachtwa
gens liepen door de kettingbotsing
schade op; de geplande voorstelling
kon daardoor geen doorgang vin
den.
Over de geleden schade kon het
Haagse gezelschap gisteravond nog
niet veel zeggen. Woordvoerder R.
Huizing: "Zéker is alleen dat onze
niet gewond zijn geraakt".
Door de grote chaos op de snelweg
werden de vrachtwagens pas van
nacht of vanmorgen vroeg terug
verwacht. "Dan pas weten we wat
de schade is".
Ook de opvoering van het Natio
nale Toneel die vanavond in de Bus-
sumse schouwburg zou plaatsvin
den, gaat niet door. Huizing zei ove
rigens te verwachten dat volgende
voorstellingen van 'De Bezoekers'
wél gewoon door kunnen gaan. "We
kunnen beschadigde decorstukken
in onze eigen ateliers herstellen.
Tenzij het natuurlijk echt allemaal
'hagelslag' is geworden".
JETTENBACH Jörg Straws uit het Westduitse plaatsje Jettenbach blaast zijn partijtje
zen groep jazzmuzikanten. De klarinettist en de trompettist tegenover hem maken deel uit
die is gemaakt door de Münchense beeldhouwer Bernd Decker.
GROTE BELANGSTELLING - De
belangstelling voor de China-ten-
toonstelling 'De verboden stad' in
het museum Boymans-Van Beunin-
gen is zo groot, dat het museum be
sloten heeft de openingstijden te
verruimen. Tot 25 november is het
museum ook op maandag geopend
en gaat het op zondag een uur eer
der open en een uur later dicht.
PARIJS/ROTTERDAM (GPD)
Noem het een stortplaats van
beelden. Noem het een podium
voor onontdekt talent. Noem
het een tweejaarlijks Walhalla
van de fotografie. De één vindt
dat-ie tegen een muur van foto's
aanloopt, de ander zwelgt erin.
Feit is dat Parijs deze maand, en
een deel van december, de foto
een ereplaats geeft tijdens de
Mois de la Photo. Op 65 plaat
sen in de stad zijn exposities in
gericht. Te veel om alle te be
zoeken, maar genoeg om een
keuze te maken die een lang
weekeinde aan de lichtstad
rechtvaardigt.
Het is voor de zesde keer dat de
'Mois' Parijs in zijn greep houdt.
Het evenement had in 1980 voor het
eerst plaats en sindsdien mocht het
zich verheugen in een explosief
groeiende belangstelling. Tien jaar
geleden trok het 80.000 bezoekers,
twee jaar geleden bezocht een half
miljoen mensen de galeries en mu
sea. En in het buitenland werd de
formule van de super-manifestatie
gretig gekopiëerd. Amsterdam,
Houston, Londen, Athene Montreal
en Barcelona hebben tegenwoordig
allen soortgelijke kermissen rond
de fotografie.
Bij het overzien van het aanbod
aan tentoonstellingen trekt de ver
moeidheid reeds in de benen. Maar
de organisatoren hebben gemeend
de bezoeker enigszins tegemoet te
moeten komen. In plaats van een
reeks van exposities in te richten
hebben ze de Mois de la Photo ge
groepeerd rond drie thema's: Ja
pan, Fragmenten uit een Sociale
Verhandeling (noem het Sociale Fo
tografie) en Schouwspel en Mythe.
Ze hebben gepoogd niet te voldoen
'aan de zucht naar het spectaculaire.
Bezinning bij het zien van het ge
toonde beeld is wat de samenstel
lers beogen. Sensationele beelden,
zo menen ze, zijn al rijkelijk verte
genwoordigd in de krant van alle
dag. Kortom, van de kijker wordt
het een en ander verlangd.
Barthes
De organisatoren zijn niet bepaald
bescheiden. Ze hebben de pretentie
dat uit het geheel van tentoonstel
lingen een geheel nieuwe visie op
het kijken zal voortkomen. Bezoe
kers, zo hopen ze, zullen niet langs
de foto's snellen en de beelden als
hamburgers consumeren, maar ze
zullen stilstaan en de methoden on
derzoeken die fotografen hebben
gevolgd.
Zo zou Roland Barthes het name
lijk ook hebben gedaan. De Franse
filosoof overleed precies tien jaar
geleden, in het jaar van de eerste Pa-
rijse fotobiënnale. Barthes was één
van de eerste filosofen die erin
slaagden helder te formuleren over
de effecten van beelden op mensen.
Hij meende dat foto's niet alleen een
manier van uitdrukken .en commu
nicatie zijn, maar ook een manier
om emoties op te wekken of over te
brengen. Tevens verschaft de foto
volgens hem een mogelijkheid tot
analyse. Het heden kan bijvoor
beeld verklaard worden aan de
hand van oude foto's.
Zijn inzichten zijn nu de grond
slag voor de zesde Mois de la Photo.
Het eerbetoon drukt zich uit in de
reeds genoemde - drie thema's, die
alle verbonden zijn met boeken die
Roland Barthes heeft geschreven.
De bedenkers van de Fotomaand
hopen dat bezoekers door de ken
nismaking met de thema's ook be
ter bekend raken met de filosoof,
voor wie de fotografie een onuitput
telijke bron voor nieuwe gedachten
Het is ondoenlijk in dit korte be- 'Le Tango' van fotografe Isabelle Munoz.
stek alle tentoonstellingen te noe
men. We zouden er te veel onge- ste het beste museum of VW-kan- kan zich telefonisch in verbinding
noemd moeten laten. Beter is het toor een brochure te vragen. Wie stellen met de organisatie in Parijs:
naar Parijs af te reizen en bij het eer- van te voren reeds inlichtingen wil (1)42.33.74.00.
(foto GPD)
NEW YORK(AP) De Jazzpianist
en -componist Bobby Scott, vooral
bekend als schrijver van 'A Taste of
Honey' en 'He Ain't Heavy, He's My
Brother', is gisteren in een zieken
huis in New York overleden. Hij
leed aan longkanker en is 53 jaar ge
worden, aldus een medewerker van
Mt. Sinai Medical Center.
Scott werd geboren in New York
en begon op negenjarige leeftijd
compositie te studeren bij Edvard
Moritz, een protégé van Claude De
bussy. Voor zijn 20-ste levensjaar
trad hij al op met Gene Krupa en
had hij een hit met de single 'Chain
Gang'.
De hese fluisterstem en krachtige
bluesachtige uithalen op de piano
vormden karakteristieke elemen
ten in zijn optredens. De laatste ja
ren trad Scott vooral op met de de
Braziliaanse gitarist Carlos Bar-
bosa-Lima.
Solisten Bolshoi
dansen op
Nieuwjaarsgala
Nationale Ballet
AMSTERDAM (ANP) - Het Natio
nale Ballet voert tijdens het Nieuw
jaarsgala op 1 januari op muziek van
Tsjaikowsky „Het Zwanenmeer" in
de choreografie van Rudi van Dant-
zig uit. Voor de hoofdrollen zijn so
listen van het Bolshoi Ballet uit
Moskou gecontracteerd.
Het balletgezelschap heeft dins
dag bekendgemaakt dat Olga Tozij-
akowa de rol van Odette/Odile
deinst. Dimitro Michailow komt
naar het Amsterdamse Muziekthea
ter om de rol van prins Siegfried op
zich te nemen. Het is voor het eerst
dat deze sterdansers in ons land zijn
te zien.
De voorstelling wordt begeleid
door het Nederlands Balletorkest
onder leiding van Jac van Steen. Na
afloop wordt namens de Vrienden
van Het Nationale Ballet de Alexan
dra Radius-prijs uitgereikt aan de
beste danser(es) van het afgelopen
rikaanse musea en particulieren. De
expositie is ook nog te zien in Mos
kou, Parijs en Madrid.
M. Nijhoffprijs
voor vertaler
Koolschijn
AMSTERDAM (ANP) - De Marti-
nus Nijhoff Prijs 1991 voor literaire
vertalingen in het Nederlands is
toegekend aan Gerard Koolschijn
voor zijn vertalingen van Griekse li
teratuur. Het bestuur van het Prins
Bernhard Fonds, dat de prijs toe
kent, heeft dit vandaag meege
deeld.
Aan de prijs is een bedrag van
15.000 gulden verbonden. De jury
van de Martinus Nijhoff Prijs prijst
Koolschijns heldere en consequen
te manier van vertalen "waardoor
klassieke teksten op een overtui
gende manier voor een hedendaags
publiek toegankelijk worden ge
maakt". Koolschijn (45) vertaalde
onder meer Alkestis en Medea van
Euripedes en Symposium en Poli-
teia van Plato.
Grafiek en pastels in Ars Aemula Naturae
LEIDEN - Vos, ooievaar, nog een
vos, nog een ooievaar. Gevieren
vormen zij een reeks houtsnedes
van Saskia Masselink. Het zijn
langgerekte, sterk vereenvoudig
de en hoekige gestalten. Op de
derde prent verricht de vos een ei
genaardige handeling: hij pro
beert zijn snuit in een fles te wrin
gen. En daarmee voert de kunste
nares Saskia Masselink de toe
schouwer naar een fabelwereld.
Het Leids Teken- en Schilderge
nootschap Ars Aemula Naturae
exposeert tot 26 november het
werk van twee Leidse kunstena
ressen. Saskia Masselink is verte
genwoordigd met houtsnedes, et
sen en zeefdrukken van dieren,
meestal vogels. 'Dondervogels'
noemt Masselink ze. Voor mij zijn
het eerder ongevaarlijke gekken.
Zwarte vogels die driftig klapwie
kend tegenover elkaar komen te
staan. Of bovenop elkaar, want
Saskia Masselink bouwt vrolijke
totempalen van langpotige, kort-
potige, breed- en smalsnavelige,
ernstige, angstige en woedende
vogels.
De vogels zijn getekenD met snel
le, krasserige lijnen en dat geeft
ze een levendig en vluchtig karak
ter.
Ook Maijolein Groustra zoekt de
natuur op. In haar pastels gaat zij
onder meer uit van de kracht van
natuurelementen en landschap
pelijke structuren. 'Onder water'
is een troebel werkstuk met wate
rige vormen en kleuren.
'Herfstwindje' daarentegen is
krachtig opgezet in warme helde
re kleuren, die kolkende bewe
gingen over het papier maken. In
'Bos' overheerst bruin en geel en
een struktuur van takken.
Hoewel het werk van Groustra
sterk geabstraheerd is, zijn met
name de kleuren en structuren
duidelijk ontleend aan de natuur
om ons heen. Maar in de pastels
Tegenstelling I en II' en 'Verbon
denheid' zijn ook mensen te her
kennen. Vooral wanneer je eerst
de voorstudies in Oost-Indische
inkt bekijkt. De voorstudies be
staan alleen uit hoofdlijnen en
zijn bovendien kleur- en toon
loos. De nerveuze en gegroepeer
de lijntjes blijken dan opeens
menselijke figuren te zijn: men
sen, in elkaar gedoken en geïso
leerd in de ruimte geplaatst, of
juist heel open, een bruisende en
dansante houding aannemend.
Dit is de tegenstelling waar de ti
tel op duidt. In 'Verbondenheid'
hebben figuurtjes van het geïso
leerde type letterlijk wortel ge
schoten, met een lange spiraal
zijn ze verankerd in de aarde en
indirekt verbonden met elkaar.
Een aardige en natuurlijke expo
sitie.
LISETTE OOMEN
Kunsthandelaar De Vrieze over schilderijen Aus der Fünten:
AMSTERDAM (ANP) - De Boy Edgar-prijs is dit jaar toegekend aan de
jazz-zangeres Greetje Bijma (34). De Stichting Jazz en Geïmproviseerde
Muziek in Nederland heeft dit gisteren bekendgemaakt.
Greetje Bijma krijgt de prijs wegens haar verdiensten voor de jazz en ge
ïmproviseerde muziek. De jury noemt haar "een acrobatisch stemkunste-
nares die van haar stem een meeslepend instrument heeft gemaakt. Met
haar innemende excentriciteit is Greetje Bijma een markante verschijning
op de podia. Ze kan een breed publiek boeien, waaronder ook jonge en
nieuwe publieksgroepen", aldus de jury.
Greetje Bijma is de eerste vrouw die deze onderscheiding krijgt. De prijs
bestaat uit een plastiek van Jan Wolkers en een bedrag van 15.000 gulden.
Greetje Bijma krijgt de prijs op 21 december in het BIM-huis in Amster
dam.
DEN HAAG (GPD) - "Ik ben geen
lijkenpikker, ik handel in kunst
werken van de overleden oorlogs
misdadiger Aus der Fünten. Daar is
niets mis mee. Deze zaak wordt ver
schrikkelijk opgeklopt", tiert C. de
Vrieze, eigenaar van galerie De Pas
sage in het Brabantse Rijen. "Ik laat
gewoon een andere kant van de oor
logsmisdadiger zien", vervolgt de
kunsthandelaar, waarna hij woe
dend de telefoonverbinding ver
breekt.
De Vrieze kwam het afgelopen
weekeinde in het nieuws nadat be
kend werd dat hij schilderijen van
oorlogsmisdadiger Ferdinand aus
der Fünten aan een museum in Ber
lijn probeerde te slijten. De schilde
rijen zou Aus der Fünten tijdens
zijn gevangenschap in de koepelge
vangenis in Breda hebben gemaakt.
Via een bewaarder zouden de
kunstwerken in handen zijn geko
men van De Vrieze die ze nu in
Duitsland probeert te verkopen.
Gek genoeg weet aalmoezenier
Verheden die Aus der Fünten tij
dens zijn gevangenschap intensief
begeleidde, er niets van dat de oor
logsmisdadiger schilderde. Verheij-
en: "Ik heb hem in die 27 jaar gevan
genschap regelmatig opgezocht.
Nog nooit heb ik hem een kwast
zien vasthouden. In zijn kamer
stond een schilderkist met volko
men uitgedroogde verf. Kwasten
waren spoorloos. Wel hingen er
twee zelfgemaakte kunstwerkjes
aan de muur in zijn cel. Maar die da
teerden nog van voor zijn gevangen
schap in Breda".
Volgens Verhejjen is het dan ook
onmogelijk dat tijdens de gevan
genschap van Aus der Fünten er
vanuit de Koepel in Breda een serie
artistieke produkten met het signa
tuur van de oorlogsmisdadiger naar
Duitsland is getransporteerd, zoals
De Vrieze beweert.
"Afschuwelijk", verzucht de aal
moezenier. "Ik kende die man door
en door. Die wilde niet rijk worden
van neo-nazi's. En zijn familie zeker
niet. Als hij de bewaarder een
kunstwerkje heeft gegeven, was dat
bedoeld als een herinnering. Meer
niet".
Bij de directie van de Koepelge
vangenis in Breda wordt met wre
vel op de berichten gereageerd.
Zolang de directeur de naam van
de bewaarder niet weet, wil hij niet
geloven dat een van zijn werkne
mers de kunstwerken naar buiten
heeft gebracht.
Greetje Bijma.
(foto GPD)
