'Belieft u nog een stukje barracuda?'
Het vuile, vieze, zieke Oost-Europa
VS staan alleen na
broeikas-akkoord
Combi-pan
Steenbrugge Tripel heeft zegen van St. Arnoldus
Lezing prof. Tellegen over milieuproblemen
Thatcher zet rivalen onder tijdsdruk
WOENSDAG 7 NOVEMBER 1990
Lagostina heeft een pan op de
markt gebracht, die als hoge p-an
(61.) kan worden gebruikt en als
stoompan. Bovendien is het dek
sel tegelijk serveerdekschaal. Dit
alles in een fraai uiterlijk. Het aar
dige van de pan is vooral dat dek
sel. Bij het stomen zorgt dat dek
sel dat de stoom niet ontsnapt.
Tegelijk wordt dat hoge deksel
wel Warm. Is het gerecht uitge
stoomd, dan kunnen vergiet en
deksel met de handgrepen simpel
worden omgekeerd. De gestoom
de groenten liggen dan in het nu
als schaal gebruikte deksel, dat
door het stomen bovendien voor
verwarmd is. De prijs van de pan,
die geschikt is voor zowel gas,
elektriciteit, keramische platen
als inductie, is ongeveer f 190,-.
DenGrist lag op sterven. En met
zwakke stem stamelde hij een
laatste wens. Geef me alsjeblieft
een Brugse Tripel", hoorde zijn
vrouw hem uitbrengen. De vrouw
van Gust aarzelde. Zijn laatste
krachten verzamelend herhaalde de
stervende zijn verzoek. Nog steeds
ondernam zijn vrouw geen actie.
"Ja, maar G-ust", zei ze, "zou je dat
nou wel doen?". Den Gust deed een
uiterste poging: "je hebt toch pas een
bak Tripel gekocht?" vroeg hij. "Aqh
ja, dat wel" antwoordde de vrouw,
"maar die is voor na de begrafenis".
door
Rien van Reems
beeld als één van de 126 spreuken
en gezegden op de poster 'Spreuken
brouwen' van striptekenaar Daubi
die onlangs door Jan de Bruyne in
Brugge is gepresenteerd. Het origi
nele schilderij hangt in zijn spe-
ciaalbierhuis 't Brugs Beertje.
Bier is verweven met de Belgi
sche cultuur. Dom Anselm Hoste,
abt van de Abdij Steenbrugge, ver
telde het mopje over de stervende
Gust tijdens de feestelijke indronk
van de Steenbrugge Tripel in de Ab
dijhoeve van Oudenburg. Op deze
plek stichtte in 1084 de gewezen rid
der Arnoldus de eerste Sint Pieter
sabdij. De abdij werd tijdens de
Franse revolutie grotendeels ver
woest. In 1879 gingen alle rechten
van de Sint Pieters Abdij van Ou
denburg over naar de nieuwe Abdij
van Steenbrugge. Dom Anselm
Hoste wordt daarom beschouwd als
de 58e opvolger van Sint Arnoldus.
Er zijn vele legenden over Arnol
dus, Arnulf of Aernoud. Zo zou hij
tijdens een pestepidemie zijn
kromstaf in een brouwkuip hebben
gestoken en alle pestleiders die van
het bier dronken, waren genezen.
Door die de commercie bevorde
rende daad bracht Sint Arnoldus
het rond 1400 tot schutspatroon van
de brouwers.
Licentie
Brouwen doen de Benedictijner
monniken van Steenbrugge al lang
niet meer, maar wel gaven zij een li
centie aan Brugse brouwers. Toen
Paul Vanneste in 1983 besloot de
oude brouwerij 't Hamerken van
zijn grootvader en vader als brou
werij De Gouden Boom nieuw le
ven in te blazen, begon hij met het
brouwen van Steenbrugge Dubbel
naast Brugs Tarwebier. De robijn
rode Dubbel van 6,5 procent heeft
nu een goudblond broertje gekre
gen. De Steenbrugge Tripel bezit 9
procent alcohol en smaakt kruidig
en fris. Het bier is redelijk zwaar ge
hopt en heeft een aangenaam bitte
re afdronk. In de^hoofdsmaak be
speur je een vleugje zoet, maar min
der dan in de Brugse Tripel van de
arme Gust, die ook door de Gouden
Boom wordt gebrouwen.
De Steenbrugge Tripel is een bier
dat gemakkelijk wegdrinkt en dat
licht verteerbaar mis. Door hergis
ting op flès en de hoge densiteit
(voor de kenners: de densiteit be
draagt 7,5 Belgische graden ofwel
18,5 graden Balling) gepaard gaand
aan een hoog alcoholgehalte kan
Steenbrugge Tripel onder goede
kelderomstandigheden jaren wor
den bewaard. De smaak zal pas na
een paar jaar veranderen. De brou
wer adviseert zijn Steenbrugge Tri
pel op 8 graden Celsius te serveren
in kelkbokalen.
Bokbier
Uit de geschiedenis van De Gouden
Boom blijkt dat er rond 1930 in de
brouwerij - toen nog 't Hamerken -
een bockbier van lage gisting werd
gebrouwen. Bo(c)kbier is tegen
woordig meer onderdeel van een
Nederlandse dan Belgische traditie.
Wie alle Nederlandse bokbieren
eens naast elkaar wil zetten, heeft
daartoe de gelegenheid op 16, 17 en
18 november in Marcanti, Jan van
Galenstraat 6-10 in Amsterdam,
waar consumentenvereniging
PINT het dertiende bokbierfestival
organiseert.
Leveranciers van tropische vis willen Europese markt op
waren zij naar Den Haag getogen,
voornamelijk om importeurs te vin
den in ons land. Nederland zal hun
toegangspoort tot de Europese
markt moeten worden en het jaartal
1992 lag elke oosterling, Afrikaan en
Zuidamerikaan voor in de mond.
Invechten
"Wij zullen ons hier naar binnen
moeten vechten", oordeelt Surap-
hol Skulchaipornlert van het Api-
toon visverwerkingsbedrijf in
Bangkok. De Thai handelt in vis en
schaaldieren en alle produkten die
hiervan zijn te maken, want er
wordt veel dierlijk zee-eiwit tot
veelkleurige stengels, visballetjes
en namaakgarnalen geperst. In Ne
derland probeert Apitoon het eerst
maar eens met zeevis en crabstick.
Zijn visaanbod ziet er begrijpelijk
uit; zeer bizarre exemplaren ontbre
ken. Toch weet Suraphol niet op
welke wijze hij zijn produkt op de
Nederlandse huistafels moet krij
gen. Informatie aan vakhandel en
consument over soorten en berei
dingswijzen heeft hij niet bij de
hand en het Thaise bedrijf denkt
ook niet aan het samenstellen van
dergelijk materiaal. "Wij zullen
eerst wat ervaring moeten opdoen."
"Wij bereiden zelf de vis anders,
dus kunnen wij hier niet vertellen
hoe de Nederlanders onze vis moe
ten klaar maken", aldus Pratap
Shergill van Suraj Fisheries uit
New Delhi. Met zijn Sikh-tulband
en zijn gevlochten baardje oogt hij
niet minder exotisch dan zijn red
snappers en pomfrets in de diep
vries.
"Wij zoeken een importeur, die de
vis zal moeten introduceren. Wij
weten niet welke soorten de klanten
hier willen hebben".
Ir. Djubianto van Sumber Wira
Trikarya uit Indonesië heeft onder
andere melkvis, snapper, grouper,
zwarte tijgergarnalen en zwarte
pomfrets in zijn assortiment. Bo
vendien tonijn en daar heeft Dju
bianto goede verwachtingen van,
want die vis kennen wij hier. Een
uitgewerkt marketingplan valt Dju
bianto niet te ontfutselen. Hij heeft
er geen, evenmin als zijn vakbroe
ders uit de andere Aziatische en
Afrikaanse landen.
Etnische markt
Mr. Ben Verstraeten uit Paramari
bo, een Nederlander met een licht
Amerikaanse tongval, laat zijn vis
jes minder toevallig op de Europese
consument los. "Wij leveren nu al
zo'n veertig ton per jaar, maar die
vis verdwijnt op de etnische
markt". Verstraetens uitgeweken
landslieden kopen hun gillbackers,
corvinata's en golden yellowfish
vooral op de grote vismarkten als de
Albert Cuyp in Amsterdam.
Enige greep op de verdere ver
breiding van de bekendheid van
Surinaamse zeevis heeft Verstrae
ten nog niet, maar er is diep nage
dacht en hij staat in de startblok
ken. "Mijn doel is de exclusieve vis
handel van Europa via Nederland te
bereiken. In de supermarkt wil ik
niet liggen", zegt hij wijzend op zijn
gouden yellowfish. Enorme hoe
veelheden, zo die al gevraagd zou
den worden, kan hij niet leveren, zo
dat het exclusieve circuit van moe
dige smulpapen het doelwit is.
Het bereiken van de consument
moet voor de Surinaamse hande
laar niet al te moeilijk zijn, want hij
heeft zijn pad al uitgestippeld: "Ik
denk aan een televisieprogramma,
nee, geen commercial, maar een in
formatief filmpje op televisie."
Voorts wil Verstraeten het detail
handelskanaal in: "De reformhan-
del, daar ga ik het proberen. Dat zijn
zelf wel geen viseters, maar wel
mensen die produkten willen heb
ben uit een schone omgeving. Well,
de hele Caribbean is schoon. Dat is
een optie waar ik aan wil werken."
Het bedrijf uit Paramaribo zou
maandelijks zo'n dertig ton vis aan
ons land kunnen leveren. Duur
hoeft het allemaal niet te zijn. "De
gouden snapper zit in de prijsklasse
van de kabeljauw, alleen deze vis
heeft meer smaak. Alles uit de tro
pen heeft meer smaak, dus de vis
ook".
De leveranciers willen wel, dat is
duidelijk, maar hoe zit het met de
afzetbevordering in Nederland?
Voor het aan de man brengen van
Nederlandse vis is het Nationaal
Visbureau in het leven geroepen.
Liesbeth Smit van dit bureau is nog
niet overtuigd van de kansen voor
tropische vis: "Echt veel zie je ze
nog niet, alleen in Amsterdam".
Het Nationaal Visbureau heeft
geen plannen om de mukekes, capi-
taines, sangala, ndagala, pomfrets
en gouden snappers onder de aan
dacht van de Nederlandse consu
ment te brengen. „Wij doen wel
meer aan de bevordering van de af
zet van Nederlandse vis in het bui
tenland", aldus Smit.
Nieuwe kansen
Maar niet alle kansen zijn al bij
voorbaat verkeken, want er is nog
zoiets als de detailhandel, de sym
pathieke visboer/winkelier die al
tijd gedienstig zijn klantenkring
van nieuwe lekkernijen wil voor
zien. Aangezien je in geen groente
zaak meer een cumquatsch of ugly-
sinaasappel kunt kopen zonder re
ceptenfoldertje en videopresenta
tie, zal de vishandel ook wel staan te
trappelen om nieuwe wegen in te
slaan.
Bestuurslid W. Zwemmer van het
Verbond van Nederlandse Visde-
tailhandel is een in het vak gelou
terd mens: "Wij zijn nogal nuchter
hoor". Niettemin heeft Zwemmer
"goede verwachtingen", al zal het
allemaal een paar jaar kosten: "De
garnaal, dat was vroeger ook niks,
maar kijk nu eens. De omzet is ver
drievoudigd. Vreemde vis moet
groeien. Het meeste hangt af van de
jongeren, die bereisd zijn."
Zwemmer kijkt ook met belang
stelling uit naar de consumentenre
actie op de hoki, een Nieuwzeeland-
se vis, die hier de schaarse en dure
kabeljauw kan vervangen. Deze
heeksoort is half zo duur als kabel
jauw en dus kanshebbend. Het bui
tenlandse zeebanket wordt hier te
lande keurig gecamoufleerd met
een laag paneer en kan perfect door
gaan voor...lekkerbek.
Directeur Ahmed el Fiky,
vertegenwoordiger van
zestig Egyptische
visserijcoöperaties, rommelt
glunderend in de vrieskist met
diepgevroren zeevis uit zijn
land. Enige vertedering
spreekt uit zijn blik als hij een
roodgele emperor van een
pond of tien ter hand neemt.
Deze fors uitgevallen baars
blijkt in Italië een lekkernij
te zijn. Nijlbaars doet het ook
niet slecht in de zuidelijke
landen van de Europese
Gemeenschap en op paling uit
de warme Egyptische wateren
zet El Fiky ook hoog in.
El Fiky bemande enige tijd geleden
een stand op de visserijbeurs Vis 90
in Den Haag. Met vrieskisten vol
zeer uitheemse vissoorten waren
vertegenwoordigers van negentien
vis exporterende landen uit Azië,
Afrika en Zuid-Amerika daar even
eens, om de Nederlandse impor
teurs en vakhandel warm te maken
voor hun tropisch zeebanket.
door
Sybe van der Meulen
De tropische visexporteurs wa
ren allen afkomstig uit ontwikke
lingslanden. Op uitnodiging van het
Centrum tot Bevordering van de
Import uit Ontwikkelingslanden
BINNENLAND/BUITENLAND/ECONOMIE
Van onze redacteur
Simone van priel
LEIDEN - Zo'n 600.000 mensen,
van wie 250.000 kinderen, staan als
potentiële kankerpatiënten geregi
streerd als gevolg van de ramp met
de kerncentrale in Tsjernobyl, ter
wijl door diezelfde ramp een mil
joen hectare landbouwgrond voor
de komende honderd jaar verloren
is gegaan. Voor de bewoners van
Krakau in Polen is vanwege de
enorme milieuvervuiling de levens
verwachting gedaald tot 58 jaar. (in
Nederland: 74); dertig procent van
hen lijdt aan ademhalingsmoeilijk
heden. De kinderen in Noord-Bohe-
men in Tsjechoslowakije, een van
de meest vervuilde gebieden van
Europa, moeten sinds deze week
met beschermende smog-kapjes de
straat op.
"Wir setzen uns in Tranen nie-
der", citeerde Prof. dr. E. Teilegen
van de interfacultaire vakgroep
milieukunde van de Universiteit
van Amsterdam gisteravond uit de
Matthaus Passion om aan te geven
hoezeer deze feiten hem verbijste
ren. Ze geven, stelde hij tijdens een
lezing aan de Leidse universiteit
over het milieu in Oost-Europa, ook
aan waarom de milieuproblemen in
Oost-Europa zoveel ernstiger zijn
dan die in het westen. "Hier is ieder
een buitengewoon bezorgd over het
milieu en terecht, maar tot nu toe
leidt onze gezondheid geen ernstige
schade van de milieuvervuiling.
Dat is in Oost-Europa dus funda
menteel anders".
Lucht- en waterverontreiniging
vormen er de grootste problemen.
De uitstoot van zwaveldioxide is in
sommige gebieden in de ex-DDR,
Polen en Tsjechoslowakije schrik
barend hoog, veroorzaakt door het
op grote schaal gebruiken van
bruinkool, wat ook 'verwoestende'
gevolgen heeft voor het landschap.
In Polen is de helft van de meren zo
vervuild dat er geen redden meer
aan is, in het vroegere Oost-Duits-
land is naar schatting tachtig pro
cent van de rivieren verontreinigd
en in Tsjechoslowakije is de helft
van het drinkwater niet te drinken.
Geen liefdadigheid
Behalve de effecten op de gezond
heid noemde Teilegen als groot ver
schil met de westerse milieuproble
men ook de economische gevolgen,
die zich vooral in de lanbouw en vis
serij doen gelden. Hij haalde als be
kend voorbeeld het Aralmeer in de
Sovjetunie aan, waarvan water
wordt afgetapt voor de katoenteelt
in Oezbekistan en Kazagstan. Het
meer valt als gevolg daarvan lang
zaam droog (het is al 33 procent klei
ner dan in 1960 en kan in 2010 wel
eens compleet verdwenen zijn), en
dat veroorzaakt weer zoutstormen.
"Die blazen over de katoenvelden,
waardoor de oogst achteruit gaat.
En om vergroting van de oogst was
die irrigatie nu juist begonnen".
Marx wordt voor een hoop ellen
de in Oost-Europa verantwoorde
lijk gehouden, en ook Teilegen
wees onder meer op de ideologie
van de geestelijk vader van het com
munisme als oorzaak van de vervui
ling en verspilling in de Oost-
europese landen die zich nu zo pijn
lijk doen voelen. De natuur had in
het Marxisme geen waarde ('Van
haar valt geen liefdadigheid te ver
wachten, wij moeten haar aanpak
ken', noemde Teilegen een bekend
ideologisch motto), waardoor bij de
exploitatie ervan nooit op de rem is
getrapt.
Ook de irrationele plandoelen uit
het verleden hebben hun steentje
bijgedragen: "De doelstellingen
werden uitgedrukt in de hoeveel
heid gebruikte stoffen, ofwel de dic
tatuur van de producenten over de
consumenten". En verder het com
munistisch systeem zelf. Dictatuur,
stelde Tellegen is wel het laatste
waar het milieu baat bij heeft. "Wie
met succes iets wil doen aan te veel
ingrepen in de natuur, komt niet als
eerste uit bij een dictatuur. Die
heeft als eerste zorg om mensen hui
zen te geven, en voedsel, en is dus
juist gericht op ingrijpen. Waar de
macht in een hand is gebundeld,
kan er nooit een oplossing voor
milieuproblemen zijn. Er is weinig
of geen controle
Russen
Intussen is er volgens Tellegen wel
het een en ander veranderd, en hij
wijt dat wat de Sovjetunie betreft
vooral aan Gorbatsjov en zijn poli
tiek van glasnost. De bevolking
komt in opstand, tegen vervuiling,
tegen uitbreiding van industrie, te
gen kerncentrales, tegen "uitbui
ting door het centrum van de perife
rie", stelde Tellegen. "Interessant is
dat in veel bevrijdingsbewegingen
het milieu een belangrijk onder
werp was en is. In Armenië begon
het nationaal bewustzijn weer op te
komen bij het verzet tegen uitbrei
ding van een chemische fabriek, in
Estland bij protesten tegen uitbrei
ding van de fosforietwinning".
In Letland hebben ze er, met suc
ces, helemaal een handje van
milieuproblemen en nationalisme
aan elkaar te verbinden, bleek uit
Tellegens relaas. Tijdens een be
zoek aan de naar onafhankelijkheid
strevende Sovjet-republiek werd
hij per bus door de duinen gereden,
waar grote huizen stonden.
"Schamper werd mij meegedeeld
dat daar gepensioneerde officiëren
van het Russische leger woonden.
Tegen de bouw van meer huizen
daar hadden de bewoners zich ver
zet. Natuurlijk is huizenbouw in de
duinen slecht voor de natuur, maar
de Letten redeneerden: meer hui
zen betekent meer Russen. Tegen
plannen voor de aanleg van een me
trolijn in de hoofstad Ryga werd
ook vanuit dat standpunt geprotes
teerd: een metro? Meer Russen. Uit
breiding van het aantal kerncentra
les? Protest, meer arbeiders, Rus
sen!"
Autoverkeer
Hoe verhoudt zich de overgang van
de plan- naar de vrije-marktecono-
mie in Oost-Europa tot oplossing
van de milieuproblemen? Niet best,
stelde Tellegen. Hij was er tamelijk
somber over of je iemand die net
van het staatsjuk is bevrijd, kan dui
delijk maken dat staatscontrole op
het gebied van milieu nodig is, om
dus de economische vrijheid aan
grenzen te binden. "Een door ecolo
gie beheerste economische ontwik
keling zou mooi zijn, maar op het
moment moeilijk te realiseren. On
gebreideld kapitalisme, dat is het
toekomstperspectief
Hij illustreerde die visie met wat
een Rus onlangs op een symposium
verzuchtte: 'Ons openbaar vervoer
is zo afgrijselijk goedkoop. Hoe
moet dan het particuliere autover
keer van de grond komen?'. Telle
gens eerste reactie was 'Prijs u ge
lukkig', "maar zo werkt dat nu een
maal niet. De eerste prioriteit is het
opvoeren van de produktie".
Meer produceren en daaraan ge
koppeld minder verspilling hoeft
volgens Tellegen in de Sovjetunie
in principe helemaal niet zo'n pro
bleem te zijn. Het hoeft althans geen
enorme bedragen te kosten. "Door
de zaken beter te regelen kan een
enorme winst in productiviteit wor
den geboekt", stelde hij. "Nu gaat
soms de helfst van de landbouwpro-
duktie verloren omdat er überhaupt
niet wordt geoogst of omdat voed
sel wegrot in een trein op een of an
der verlaten station. En daar is toch
niemand bij gebaat. Maar ik ben er
helemaal niet optimistisch over of
dat op korte termijn ook inderdaad
beter zal worden geregeld".
CUinate
Criminal?
De afspraken van de industrielanden om de uitstoot van C02 te vermin
deren gaan milieu-organisaties niet ver genoeg, zoals deze pamfletten van
Greenpeace duidelijk maken.
(foto EPA)
GENEVE (ANP) - De deelnemers
aan het ministers-gedeelte van de
Wereld Klimaatconferentie in Ge-
nève zijn het vrijwel zeker eens over
de belangrijkste passage uit de ge
zamenlijke slotverklaring, zo is van
nacht uit Nederlandse bron verno
men.
De grootste onenigheid gold
voornamelijk het gedeelte uit de
tekst waar gesproken wordt over
plannen voor vermindering van de
uitstoot van kooldioxyde (C02), het
belangrijkste broeikasgas. Daar
over is tijdens een vergadering van
de belangrijkste betrokken landen
overeenstemming bereikt.
Het akkoord wordt vandaag aan
de voltallige vergadering van de in
Genève aanwezige ministers voor
gelegd. De overeenkomst is uitge
werkt onder leiding van F. Cotti, de
Zwitserse milieuminister, en M.
Tolba, de leider van de UNEP, het
milieubureau van de Verenigde Na
ties.
LONDEN (AP) - Premier Margaret Thatcher heeft de
datum waarop wordt gestemd over het leiderschap
van de Conservatieve Partij vervroegd. Haar eventue
le rivaal heeft daardoor slechts acht dagen om cam
pagne te voeren.
De partij reglementen schrijven voor dat de jaarlijk
se stemming binnen vier weken na de opening van het
parlementaire jaar dient plaats te vinden. De uiterste
datum voor de stemming was dit jaar dus 5 december.
Maar Thatcher besloot gisteren dat 15 november de
datum wordt waarop de termijn van kandidaatstel
ling, die op 8 november begint, wordt gesloten. De
stemming zelf vindt daardoor plaats op 20 november.
Het leiderschap van Thatcher werd vorig jaar be
twist door Sir Anthony Meyer, die 30 stemmen kreeg
tegen de premier 314. Het was de eerste keer sinds
1975 dat er moest worden gestemd over Thatchers lei
derschap.
Het onverwachte aftreden van vice-premier Sir Ge
offrey Howe, vorige week donderdag, heeft aange
toond dat de Conservatieven scherp verdeeld zijn en
levert stof voor veronderstellingen dat er zich dit jaar
wellicht een serieuze kandidaat zal aandienen. In dit
verband is de naam gevallen van voormalig minister
van defensie Michael Heseltine. De leider van de Con
servatieve Partij, de partij met de meeste zetels in het
parlement, wordt automatisch premier.
Uit de tekst van het akkoord
blijkt dat de Verenigde Staten op de
Geneefse milieuconferentie poli
tiek gesproken in de hoek zijn gezet.
De VS sluiten zich niet aan bij ini
tiatieven van de meeste industrie
landen voor stabilisatie van de C02-
uitstoot in het jaar 2000, op het ni
veau van 1990.
De industrielanden die in eniger
lei vorm wel tot C02-stabilisatie
hebben besloten-worden in de tekst
uitdrukkelijk genoemd. Het zijn on
der meer de Europese Gemeen
schap (met zijn lidstaten), Australië,
Canada, Japan, Nieuw-Zeeland en
de landen van de Europese Vrijhan
delsassociatie (EVA).
De VS hebben gepoogd in de slot
verklaring een passage op te nemen
waarin wordt erkend dat de Ameri
kanen "initiatieven" hebben geno
men om de uitstoot van broeikas
gassen in belangrijke mate te ver
minderen. Deze passage is gesneu
veld. In de tekst staat nu dat die ini
tiatieven worden verwelkomd van
"andere ontwikkelde landen" die
"positieve effecten" zullen hebben
op het beperken van de uitstoot van
broeikasgassen. Verwacht wordt
dat de VS tegen deze formulering
geen bezwaren zullen maken.
Het is zeer de vraag of kritische
waarnemers van de klimaatconfe
rentie met het bereikte akkoord in
stemming kunnen hebben. Zo heb
ben zowel wetenschappers als
milieuorganisaties er op gewezen
dat de C02-stabilisatie in industrie
landen in 2000 onvoldoende is om
gevaren van klimaatverandering als
gevolg van het broeikaseffect te be
teugelen.
