'Kunst voor iedereen
toegankelijk maken'
PODIUMBUK
Utrillo terug
Uitvaartmuseum op komst
Contrastrijke 'assemblages'
Stoelen uit de
zaal in 'Straat'
Folklore mist verrassingen
DINSDAG 6 NOVEMBER 1990
KUNST
PAGINA 19
Cymbeline
Noordelijk Theater De Voorzie
ning komt morgenavond naar
Leiden met 'Cymbeline', een tra
gediekomedie van Shakespeare.
Cymbeline is de koning die een
verkeerde beslissing neemt en
daarmee het onheil over zichzelf
en zijn onderdanen afroept. De
man die daarbij zijn slachtoffer
wordt, redt hem later en dan
koerst dit stuk van Shakespeare
af op een ongewoon happy end.
De regisseur is Pol Dehert.
Spijkerman
De nationale geinponem, de leuk
ste op de deurkruk na, is donder
dagavond wederom in Leiden:
Jack Spijkerman. Hij brengt met
zijn cabaret 'Dubbel en dwars' in
de Leidse Schouwburg zijn nieu
we voorstelling 'Er staat een gek
om de hoek'. Mengeling van emo
tie, satire en vooral dwazernij.
Het Zuiden
Het Zuidelijk Toneel is op zater
dagavond in de Leidse Schouw
burg met 'Het Zuiden' van Julien
Green, dat stuk met dat prachtige,
maar omstreden affiche waarop
de 'mannelijke trots' in volle glo
rie is afgebeeld. Ivo van Hove re
gisseerde dit stuk dat speelt aan
de vooravond van de Amerikaan
se Burgeroorlog
gaat om een fatale liefde i
Amerikaanse luitenant voor een
jongeman. Om aan zijn noodlot te
onstnappen vraagt hij een jong
meisje ten huwelijk. Maar dat
werkt uiteindelijk niet.
Hoofdrollen door Bart Legers,
Koen de Bouw, Henk van Ulsen en
Kees Coolen.
Salieri
Mozart werd vergiftigd door zijn
collega Salieri. Dat gerucht kan
maar niet de wereld uit worden
geholpen. De bekende film 'Ama-
deus' gebruikte dit gerucht zelfs
als basisgegeven. In het LAK geeft
Fred Delfgaauw met zijn poppen
theater StiLdio Peer nu zijn eigen
kijk op de gebeurtenissen: Salieri
was geen moordenaar maar een
componist die leed onder het feit
dat Mozart, het natuurtalent, be
ter was dan hij.
Dansproduktie
Stichting Dansproduktie komt
vrijdag- en zaterdagavond in het
LAK-theater met 'Tiga'. In de bij
sluiter wordt dit programma een
'herenprogramma' genoemd.
Mocht nu uw interesse gewekt
zijn, dan moet ik u toch teleur stel
len. Het progamma is alleen maar
volledig door heren gemaakt. Deel
I is een choreografie van Paul
Griffin, die iets doet met Shake-
speares liefdessonnetten. Deel 2 is
van Dries van der Post en heeft
een kinderspeelplaats als decor.
Deel 3 van Guido Severien gaat
over de ontevredenheid van de.
mens met zijn uiterlijk.
Kindertoneel
Natuurlijk ook een kindervoor
stelling in het LAK. Voor kinde
ren vanaf 8 jaar is er zondagmid
dag om 15.00 uur het Amsteltoneel
met 'Een lek in het zwijgen'. Het
gaat over een kind dat leefde en
i een kelder waar het
altijd donker was maar eigenlijk
wel prettig, zo alleen. Als de deur
van de kelder opengaat, moet het
kind de harde wereld in. Dat valt
behoorlijk tegen. Het verhaal is
gebaseerd op dat over Kaspar
Hauser.
Jool Hul
In de Leiderdorpse Muzenhof is
het podium zaterdagavond voor
Waardenberg De Jong met hun
programma 'Jool Hul'. Over dit
tweetal zegt het programmaboek
je: "Zij scheppen hun eigen, idiote
wereld waarin slechts plaats is
voor een publiek dat zich gewillig
laat vol spuiten met een shotje hu-
Pygmalion
Theatergroep Nieuw West is za
terdagavond. in het Alpheuse
Parktheater met 'Pygmalion', het
verhaal van de liefde voor het tot
leven gewekte kunstwerk, een ge
geven dat al zoveel toneel- en film
makers heeft geïnspireerd. In deze
'Pygmalion' gaat het om een jon
gen voor wie door twee heren een
diepe genegenheid wordt opge
vat. Tussen lappen, rommel, ver
haalfragmenten en flarden poëzie
ontwikkelt zich dit drama, dat
"een geschiedenis van de macht"
wordt genoemd.
Van links naar rechts Manou Kersting, Liekez-Rosa i
hoeven in 'Cymbeline'.
Y. van Baarle, directeur lamst en cultuur Leiden:
LEIDEN Het hoeven niet
allemaal pretparken te wor
den. Maar Yvonne van Baar
le, directeur kunst en cul
tuur v-n de gemeente Lei
den, vindt toch dat culturele
instellingen in deze stad
meer de toer op moeten van
'we gaan geld verdienen'. In
een zogenaamd Leids ge
sprek over kunstspreiding,
georganiseerd door Kunst
kring Burcht in galerie Stel
ling, zei Van Baarle gisteren
♦dat Leiden wat dit betreft
'een rfieuw beleid verdient.
Een speerpuntenbeleid, dat onder
'meer vernieuwing van de Stadsge-
hoorzaal inhoudt, de oprichting van
NEW YORK (AP) - Een schilderij
van de Franse schilder Maurice
Utrillo dat vorige week werd gesto
len uit een galerie in New York is te
ruggevonden èn de dief is gearres
teerd, zo heeft een woordvoerder
van de New Yorkse politie bekend
gemaakt. Het doek uit 1926, getiteld
ïi 'Rue a Montmartre', heeft een waar
de van 320.000 dollar (540.000 gul
den) en werd zondag teruggevon
den in een appartement in New
York.
een Centrum voor Beeldende Kun
sten, een nieuwe vleugel in de La
kenhal en het creëren van een potje
bijzondere projecten waarmee 'de
meest idiote dingen kunnen wor
den gedaan, als die maar kwaliteit
hebben'.
Daar is geld voor nodig en dat
heeft Ueiden in onvoldoende mate.
Vandaar dat Van Baarle denkt aan
evenementen die de gemeente geld
opleveren, zoals commerciële ont
vangsten en verhuringen, ook in de
Lakenhal en de Waag, en sponso
ring. "Het bedrijfsleven komt er
steeds meer achter dat kunst en cul
tuur goed zijn voor het bedrijfsle
ven, omdat het leuke mensen aan
trekt. Kijk maar naar de tentoon
stelling van de Dino's. Die kwam
ook de stad ten goede. Al was het al
leen maar door de landelijke be
kendheid".
Kunst moet bij dit alles als doel
voorop blijven staan. Kunst niet al
leen voor de elite, maar voor ieder
een. "We moeten middelen vinden
die dat doel niet aantasten".
Dat kunst allang niet meer louter
voor de elite is weggelegd, is daarbij
volgens Vah Baarle een vast gege
ven: "Men maakt vaak de vergis-'
sing dat kunst ook in deze tijd nog
alleen voor de elite is. Maar die 'be
tere middenklasse' waarover we het
dan hebben is een heel andere gene
ratie. Vaak afkomstig uit een milieu
waarin vroeger niets aan kunst of
cultuur werd gedaan. Die midden
klasse is een enorm uitgebreide
groep geworden".
Waarmee volgens Van Baarle
maar weer eens wordt bewezen dat
kunst een leerproces vormt. "Ook
Rudi Fuchs zal op zijn manier over
kunst hebben moeten leren. In prin
cipe is het voor iedereen een leer
proces. Vandaar dat ik het in het ka
der van de sociale vernieuwing zo
leuk zou vinden om een project aan
te bieden voor mensen die nog niet
met kunst en cultuur bezig zijn".
Van Baarle denkt daarbij aan een
cursus over culturele voorzieningen
in Leiden. Die zou moeten worden
gegeven in de drie Leidse wijken
die voor sociale vernieuwing zijn
aangewezen: de Slaaghwijk, Lei-
den-noord en Pancras-oost. "Die
cursussen zouden via de informa
tiepunten die de gemeente wil in
stellen kunnen worden gegeven. Ik
geef toe dat het een moeilijk project
zal zijn, omdat er nog geen motiva
tie aanwezig is. Maar dat zou nu
juist het doel zijn van de cursussen:
motivatie kweken voor kunst en
cultuur ook in die lagen van de be
volking, waar dat nog niet zo aan de
orde is. Net als taal en rekenen kun
je mensen liefde voor de kunst bij
brengen. Als je het
doet".
Als broodjes gaan ze over de balie, de 'cultuur compact' gidsjes, uitgegeven door uitgeverij Kika in Zoetermeer.
Gisteren kreeg directeur kunst en cultuur van de gemeente Leiden, Yvonne van Baarle, het nieuwe gidsje voor dit
seizoen aangeboden door de heer Laken. "Een aanvullend particulier initiatief op andere uitgaven op dit ge
bied", aldus van Baarle. De gidsjes zijn gratis verkrijgbaar aan de balies van Schouwburg, K O, VVV, Lak,
Mucrotheater, bibliotheek en stadhuis. (foto Henk Bouwman)
ke manier doet". "TT "T
Hedy D'Ancona:
'Mime niet weg'
Expositie: assemblages van Lydia Merce
des Luyten en Pim de Vroomen. Bleijenberg
Lijsten, Breestraat 113, Leiden. Tot 24 no
vember geopend van dinsdag tot en met za
terdag van 9.00 tot 18.00 uur. De eerste
zondag van de maand tussen 12.00 en
17.00 uur.
LEIDEN - Omstreeks 1912 be
gonnen de kunstenaars Pablo Pi
casso en Georges Braque echte
dingen in hun schilderijen op te
nemen, zoals stukjes krantenpa
pier, glas, bedrukte stof of zand.
'Collages' werden de werkstuk
ken genoemd. Pop-art kunste
naars uit de jaren '50 introduceer
den het 'assemblage'. Assembla
ges onderscheiden zich van colla
ges door hun ruimtelijk, drie-di
mensionaal karakter. Sindsdien
is de verwarring groot. Wanneer
is een assemblage plat genoeg om
voor een collage door te kunnen
gaan?
Lydia Mercedes Luyten en Pim
de Vroomen noemen hun kunst
werken 'assemblages'. Dat is be
slist de juiste benaming voor het
werk van Pim de Vroomen, waar
in onder meer doppen, handvat
ten, tienerpoppen en plastic vis
sen verwerkt zijn. Maar bij Lydia
Mercedes Luyten ligt het anders.
Een groot deel van haar werk is zo
vlak dat het eerder collages zijn.
Tot 24 november exposeren de
beide kunstenaars in de dertien-
de-eeuwse kelders van Bleijen
berg Lijsten.
Een expositie waarin collage en
assemblage tegenover elkaar ko
men te staan. En dat is slechts één
van de verschillen tussen het
werk van Luyten en de Vroomen.
'Mijn indrukken uitdrukken', zo
beschrijft Lydia Mercedes Luy
ten haar doel. De indrukken be
treffen vooral geestelijke zaken.
'Dat klinkt wat hoogdravend,
maar het kan bijvoorbeeld de in
druk zijn die achterblijft na het le
zen van een boek', aldus Luyten.
Geen idee wat Lydia Mercedes
Luyten zoal leest, maar te oorde
len naar haar werk is het zware
kost. Via gezichten, maskers en
idolen komt de kunstenares uit
bij een driehoek, als symbool
voor het menselijk wezen. Na
tuurlijke materialen, beschilderd
met goud en warme herfsttinten
vormen de oertaal waarin zij zich
uitlaat over haar indrukken.
Maar Luytens bijzondere aan
dacht gaat uit naar de textuur van
materialen: de zichtbare en tast
bare aard van het oppervlak. De
nerven van bladeren bijvoor
beeld of een grof geweven weef
sel verraden de invloed van haar
opleiding als textielkunstenares.
Bij wandkleden, weefsels en kant
speelt de textuur van het materi
aal een belangrijke rol.
De Vroomen daarentegen con
centreert zich op de rangschik
king van vormen.
Pim de Vroomen: 'Ik heb dozen
vol met spullen. Soms zit ik ein
deloos te schuiven met die spul
len om een werkstuk in even
wicht te brengen'.
De vormen zijn strak en geome
trisch, ongemengd rood, geel en
blauw overheersen en de ge
bruikte voorwerpen blijven her
kenbaar.
Daarmee vormt het werk van Pim
de Vroomen een contrastrijke te
genhanger van het schilderachti
ge werk van Lydia Mercedes Luy
ten. Een contrast waaraan de ex
positie in Bleijenberg haar waar
de dankt.
AMSTERDAM (ANP) - Er bestaan
geen plannen om de mime-sector in
ons land op te heffen. Dat heeft mi
nister H. d'Ancona (wvc) gisteren
gezegd in het Nederlandse Mime
Centrum in Amsterdam bij de pre
sentatie van de brochure 'Mime in
Holland'. Volgens de minister heeft
een brief van haar ministerie aan de
Raad voor de Kunst gezorgd voor
het misverstand dat zij de mime-
sector zou willen opheffen. 'Laat ik
hierover helder zijn: een dergelijk
plan bestaat niet", aldus de be
windsvrouwe. Wat de minister wel
wil is een antwoord op de vraag of
het nog zinvol is een formele schei
ding te maken tussen de mime-sec
tor enerzijds en de sectoren toneel,
dans en muziektheater anderzijds.
"Het gaat dus niet om de vraag of er
mime-gezelschappen al dan niet
zouden moeten verdwijnen, maar
om een mogelijke herindeling van
de podiumsector".
CURSUS - K&O organiseert een ex
tra cursus traditionele Chinese
aquarelleertechniek. Vanaf 15 no
vember worden op zes achtereen
volgende donderdagen, 's middags
van 13.30 tot 15.30 uur in het K&O-
gebouw, Oude Vest 45 in Leiden les
sen gegeven door mevrouw Chen.
Mevrouw Chen, onlangs uit Chi
na naar Nederland gekomen, is ge
diplomeerd docente schilderen.
Hoewel zij de Nederlandse taal niet
machtig is, weet zij via gebaren dui
delijk te maken hoe zij de Chinese
techniek moeten toepassen.
Belangstellenden voor de cursus
kunnen zich opgeven bij K O.
Van Gogh van
Elisabeth Taylor
onder de hamer
AMSTERDAM (ANP) - Het schilde
rij „Vue de L'Asile et de la Chapelle
de Saint-Remy" van Vincent van
Gogh uit 1889 zal maandag 3 decem
ber bij Christie's in London worden
geveild. De verkoop is onderdeel
van de veiling Impressionistische
en Moderne Schilderijen en Sculp
turen.
Het schilderij, dat eigendom is
van de Amerikaanse filmactrice Eli
sabeth Taylor, was onlangs in het
Stedelijk Museum in Amsterdam te
zien. Het zal naar schatting 16 tot 22
miljoen dollar opleveren.
DEN HAAG (GPD) - In Den Haag
is een stichting opgericht die zich
tot doel stelt in Nederland een Uit
vaartmuseum tot stand te brengen.
Zo'n museum moet niet alleen alles
bijeenbrengen wat nog te vinden is
aan kennis, wetenswaardigheden
en attributen die in het uitvaartwe
zen een rol spelen of hebben ge
speeld, maar ook historisch onder
zoek mogelijk maken en educatie
bevorderen.
Het stichtingsbestuur rekent
daarvoor op belangstelling en me
dewerking van de bedrijfstak, ver
zekeraars, particulieren, kerken en
de overheid. De gespecialiseerde
verzekeraar Amev-Ardanta heeft
een startkapitaal ter beschikking
gesteld. Van diverse kanten zijn
Initiatiefnemer is de Enschedeër
H.L. Kok (66), die zich al tientallen
jaren uit liefhebberij in de geschie
denis van het uitvaartwezen in ons
land verdiept en inmiddels ver
scheidene boeken op zijn naam
heeft staan.
ROTTERDAM (GPD) - Bü de hou
ders van toneelabonnementen heer
ste aan het begin van dit theatersei
zoen grote verbazing. Voor alle
voorstellingen in de Rotterdamse
Stadsschouwburg waren plaats-
kaarten bijgeleverd, behalve voor
één: 'Straat' van het RO Theater.
Een op comfort gestelde toneellief
hebster klom direct in de telefoon.
De uitleg van het theater luidde: „U
kunt maar beter vroeg komen me
vrouw, want er staan geen stoelen".
Geen stoelen? „Ja, dat zult u wel
zien. Dat regelt zichzelf wel".
Kortgeleden ontving dezelfde da
me, die zo bezorgd was geweest om
haar stoel, een uitnodiging van het
RO Theater om mee te doen aan een
experiment. Een experiment om de
bruikbaarheid van de zaal uit te tes
ten in geval van ontbrekend meubi
lair en rondwandelend publiek.
Want rondwandelen, dat gaan de
toeschouwers namelijk doen tij
dens 'Straat' dat volgend jaar in mei
en juni wordt opgevoerd in de Rot
terdamse Schouwburg.
'Straat' is een toneelstuk over de
problemen van de grote stad.
Tijdens de voorstelling geeft een
wonderlijke gids een nachtelijke
rondleiding door de Rotterdamse
'Straat' en laat de toeschouwers
voorbij trekken aan al de somber
heid. Dit toneelstuk is het af-
scheidsproject van de regisseurs
Jos Thie en Antoine Uitdenhaag.
Ongeveer 150 man zijn komen op
draven om Thie hun mening te ge
ven over de zichtbaarheid en ver
staanbaarheid van acteurs op ver
schillende plaatsen in de zaal. „Dit
is een uitermate bevredigende me
thode om aanschouwelijk te maken
wat de mogelijkheden van de zaal
zijn bij 'Straat'. Straks ga ik mijn
conclusies verbinden aan de helde
re mening van het publiek," zegt
Thie.
Lezers Schrijven
Iron Maiden
Nou, sorry hoor, maar dat artikel in
jullie krant over het concert van
Iron Maiden/Anthrax schoot me
echt in het verkeerde keelgat. Ik
wist van tevoren dat er wel weer iets
negatiefs geschreven zou worden
over een gevechlje, het gooien van
flesjes, of zoiets, maar iets negatiefs
schrijven om maar iets te schrijven
gaat me te ver. Ik weet niet wat voor
een figuur jij bent, Eric, maar eenzij
dig ben je zeker! Als jij de muziek
slecht vindt is dat jouw goed recht
en zul je mij niet horen, maar als je
dingen gaat verzinnen zoals blijkt
uitjouw recensie moet ik wel reage-
Jij hebt de taak als verslaggever je
recensie zo objectief mogelijk te
maken en geen misbruik te maken
van jouw positie goedgelovige men
sen iets aan te praten. Waarom zijn
wij nou altijd zo slecht? Heb jij men
sen gesproken op dat concert? Om
dat jij het zo eenzijdig belicht zal ik
het nu eens van een geheel andere
kant laten zien.
Ik ben al heel wat jaren hardroc
ker en ik ben steeds meer gaan be
grijpen van dit hele gebeuren. Het
gaat bij de hardrockers puur om de
muziek, de uitleving. Jij begrijpt de
muziek niet, je begrijpt sowieso niet
dat er mensen zijn die zich nog in
deze muziek kunnen uitleven. Dat
er mensen zijn die nog een eigen
mening hebben en die ook uiten!
Je moet je voorstellen dat bij een
supersnel, heel intens nummer
geen tekst past in de trant van: ik
hou van jou en ik blijf je trouw! Dat
past niet bij elkaar. De realiteit is
namelijk anders. Kijk om je heen!
Veel hardrockbands willen zich
uiten door middel van de muziek.
Als je in een ballad zegt dat bij voor
beeld de apartheid opgelost moet
worden komt dat niet over. Wel in
een "agressief', intens, gespeeld
nummer. Je hebt het over "Eddie",
volgens jou de verpersoonlijking
van de duivel. Waar haal je die onzin
vandaan? Er wordt niet gespot met
de duivel, deze Eddie is puur een
mascotte, een herkenningsteken
van Iron Maiden. Als je over de dui
vel zingt is daar toch niks verkeerds
aan? Voor gelovigen bestaat de dui
vel toch ook? Alleen proberen de
mensen die duivel zo ver mogelijk
weg te stoppen.
De duivel is een ander woord voor
het kwaad in de wereld. Je moet
toegeven dat tegenwoordig het
kwaad ruim overheerst! Een hard
rockband geeft dit aan. Zeg dan
niet: "Dat is verheerlijking van de
duivel", maar denk eens na wat ze
eigenlijk bedoelen. De realiteit is
toch corruptie, oorlog, geweld?
Er zijn gelukkig ook nog goede
dingen maar daar wordt al zo veel
over gezongen. Je zult onze muziek
pas begrijpen al je je er echt in ver
diept.
Iedere band of artiest heeft z'n ei
gen image, Michael Jackson met z'n
danspasjes, Madonna met haar
seks, enzovoorts. Zo ook Iron Mai
den met z'n "Eddie".
Trouwens, de kaartjes voor bo
vengenoemde artiesten zijn aan
merkelijk duurder dan voor dit con
cert!
Weetje wel dat er hardrockbands
zijn die over God.en de Bijbel zin
gen, of over liefde of andere Top 40-
teksten? Maar op hun manier! Je
ziet dat je niet alles over één kam
kunt scheren!
Overigens staat er op het t-shirt
waar je het over hebt 'No prayer for
the dying' in plaats van 'I'm praying
for the devil'.
Zo zie je maar dat je maar wat ver
zint in plaats van mensen onder
vraagt of eens goed kijkt of luistert.
Nee, Eric, je wist van tevoren dat je
iets negatiefs over ons zou gaan
schrijven, maar zo gemakkelijk
kom je er niet vanaf.
Ik heb mijn weerwoord gegeven
en hoop dat ik de mensen heb laten
zien dat wij echt niet zo slecht zijn
als wij worden afgeschilderd.
Jeroen Blijleve, Uitermeer 21,
Lisse
Gaskarow Ensemble (Staatensemble voor
Volksdans van de Autonome Socialistische
Sowjet-Repuboiek Basjkirié). Gezien in de
Leidse Schouwburg op 5 november
Goede voorstelling Gaskarow Ensemble
LEIDEN - De tijd dat een volks
dans een eenvoudige dans was,
waaraan iedereen na een beetje
oefenen kon meedoen, ligt ver in
het verleden. Bij volksdans ligt de
choreografie tegenwoordig net zo
streng vast als bij het klassieke
ballet. Maar een ding is behouden
gebleven, ondanks de strenge
theatervorm waarin die spontane
uiting van vreugde, triomf of ver
driet is gevangen is de volksdans
als kijkspel voor een groot pu
bliek toegankelijk gebleven. Een
beetje tempo, kleurrrijke kos
tuums, een paar grappige scè nes
en je hebt het grootste deel van
het publiek gewonnen.
Dat bleek ook gisteravond weer
bij het optreden van het Gas
karow Ensemble in de Leidse
Schouwburg. Ook zij oogstten
het meeste succes met hun meer
massale dansen, zoals 'De Maai
ers', de Tartaarse dans 'Speel ac
cordeon' of de Oerkraïense 'Go-
pak'. En toen na de pauze zanger
Idris Gazijew een goed te ver
staan 'Ik hou van Holland' liet ho
ren was de zaak voor de Basjki-
riërs natuurlijk bekeken.
Maar naast die zo voorspelbare
succesnummers kwam de groep
ook met dansen die meer karakte
ristiek voor hun geboorteland
Basjkirië - een Sowjet-republiek
in het zuidelijk deel van de Oeral,
waar Europa en Azië elkaar ont
moeten- waren. Omdat in de
volkskunst dans en zang vaak sa
mengaan, kreeg het publiek eerst
enkele Basjkirische liederen te
horen. Ze werden door Gali
Chamzin langzaam voorgedra
gen, met grillige oosterse stem
buigingen. Jammer alleen dat de
microfoon toch veel van de echt
heid van zulke geluiden weg
neemt. Ook nog voor de dans
maakte het publiek kennis met
het nationale instrument van
Basjkirië de koerja» een soort fluit
van bamboe.
Dat Oost en West zich vermen
gen in Basjkirië kwam in dansen
als 'Zeven Meisjes' en 'Ondeugen
de Meisjes', heel goed tot uitdruk
king. De handbewegingen van de
vrouwen zijn puur oosters, terwijl
het voetenwerk toch op meer
westerse leest is geschoeid. Over
dreven uitbundigheid en massaal
voetgetrappel vind je niet in de
dansen uit die streek. Of vier
mannen elkaar nu uitdagen of
vrouwen een man plagen het
blijft allemaal heel waardig.
En omdat de volksdans qua
passen nu eenmaal 'eenvoudig' is,
zijn het vooral de solo's, duetten
en dansen voor een beperkte
groep, waarbij ook de mimiek een
rol speelt, die het optreden van
het Ensemble Gaskarow aantrek
kelijk maken. In een klein theater
zoals de Leidse Schouwburg 'ont
moet' je dan echt de jager die tri
omfantelijk met zijn buit terug
keert, de aanbidder die zijn gelief
de een geschenk brengt en de drie
broers die het ondanks hun ver
schil in leeftijd en plaats op de so
ciale ladder heel goed met elkaar
kunnen vinden.
Het had wat verrassender,
soms wat sprankelender gekund
maar over het geheel genomen
zette de groep een goede voorstel
ling op de planken.
HENRIETTE VAN DER HOE
VEN
