Max Tailleur: meesterlijke moppentapper
Gerard Joling brengt
weer ontboezemingen
in tweede boekwerkje
Billy Joel kan niet meer stuk
DON JOHNSON HET SNELST
PAGINA 24
RTV-SHOW
Een greep uit de vele typetjes die Max Tailleur op de planken bracht
Van onze medewerker
Jacques J. d'Ancona
GRONINGEN - Toen hij
75 werd en steeds meer
last ondervond van reuma,
zei Max Tailleur met wran
ge humor: 'Ik leef in bles
suretijd'. Hij kreeg er nog
zes jaar bij. Vrijdagavond
kwam het bericht dat hij
gestorven is.
Door Max Tailleur werden de
joodse mannen Bram en Moos
- vaak verbasterd tot Sam en
Moos - een begrip. Ze beston
den ai lang, maar hij introdu
ceerde ze in niet-joodse krin
gen in zijn theatercafé De
Doofpot in Amsterdam. Hij
was de trekker in die tent van
1952 tot 1965. Heel uitgaand
Nederland wilde er gezien
worden en probeerde zijn
moppen na te vertellen. Het
geen meestal niet meer ople
verde dan 'doorvertellen',
want met dat typische spraak-
je was Tailleur ongeëvenaard.
Van moppentappen maakte
hi j een kunst. Zijn timing was
fabuleus en zijn voorraad on
uitputtelijk. Hij heeft ooit ge
zegd dat de 46.000 moppen die
hij in zijn archief had opgesla
gen, gebaseerd waren op niet
meer dan duizend uit de gehe
le wereld.
Pijnlijk
Maar in joodse kringen wer
den ook bezwaren gehoord te
gen zijn verteltrant. Velen
vonden dat 'jiddische' accent
heel pijnlijk en waren van me
ning dat Tailleur juist daar
door anti-semitisme in de
hand werkte. Hij wees dit ver
wijt af, nèt zo pijnlijk getrof
fen.
Max (zijn werkelijke voor
naam is Mozes) Tailleur is in
1927 begonnen met de rol van
Al Jolson in 'Sonny Boy'. Hij
speelde in revues en operettes
en vluchtte in de oorlog naar
Zwitserland. Later hield hij
zich bezig met het schrijven
van korte toneelstukken,
maar zijn werkelijke roem
hield hij over aan de mop. Van
zijn moppenboekjes werden
ruim anderhalf miljoen exem
plaren verkocht. In de gouden
dagen belden per dag 25.000
mensen de 'Geinlijn' voor de
nieuwste grap.
Max Tailleur ging ook nog op
toernee, hoewel hij ziek was
en moeilijk ter been. Hij
noemde zich 'aansmoezenier'
en haalde in de schouwbur
gen Heintje Davids weer naar
voren, ver na haar laatste af
scheid.
Het eind van zijn leven
werd een tragedie. In 1987
stapte Tailleur na controver
ses over de besteding van gel
den voor kuurreizen van reu-
mapatiénten uit de door hem
opgerichte stichting 'Beter
met Max'. Met het inzamelen
van oude kleding was in 25
jaar f 30 miljoen opgehaald.
Tailleur is dood en een le
gende. De kortste mop die hij
ooit vertelde?: 'Moos werkt...'.
HILVERSUM De steeds in
ternational ere zanger Gerard
Joling heeft zijn ghostwriter
(s) weer aan het werk gezet. Er
ligt een manuscript gereed
voor een boek. Niet zijn eerste.
Na 'Het wordt nooit wat met
die jongen', dat in 1987 ver
scheen en waarin zijn jeugd
en de voorzichtige start van
wat een carrière zou worden,
aan de orde kwamen, vertelt
de van origine Schagense vo
calist verder. Het boek behan
delt zijn verdrietjes, wonder
lijke voorvallenbuitenlandse
reizen en de grote vreugde die
werk en immense populariteit
hem opleveren.
De titel is er al, opnieuw een
goeie: 'De paden op, de laden
in...'; rechtstreeks afgeleid
van een oud-Hollands vers dat
zich bij uitstek leent voor sa
menzang in jogging-tempo.
Het staat nog niet vast wan
neer het boek uitkomt. Ik hoor
de Joling iets roepen in de
trant van Kerstmis '91 of'92...
Gerard Joling maakte in
1984 naam via de Soundmix
en (toen nog) Playback Show
van Henny Huisman. Hoewel
hij niet won - hij werd derde -
groeide hij uit tot de meest suc
cesvolle artiest onder de
Soundmixers. Zijn allereerste
lp was goed voor goud en pla
tina en nadien oogstte hij nog
enkele wandborden voor
thuis. En daarmee was een
einde gekomen aan zijn ober
schap en zijn optreden als re
clamepop en model tijdens
modeshows.
Goodnight Saigon weer op single uitgebracht
ROTTERDAM De grootste hit die de Amerikaanse zanger-pianist
Billy Joel ooit had, Goodnight Saigon', wordt opnieuw op single uit
gebracht. Platenmaatschappij CBS heeft daartoe besloten na de
twee uitverkochte concerten die Joel zowel in mei van dit land als af
gelopen weekeinde in het Rotterdamse Ahoy heeft gegeven.
Billy Joel (41) heeft het succes niet cadeau gekregen. Vanaf zijn
derde had hij pianoles. In 1964 richtte hij, vijftien jaar jong, zijn eer
ste rockband op. Zowel met deze als zijn volgende groepen The Has
sles en Attila maakt Joel platen. Maar het succes bleef uit. Tot hij in
1973 een doorbraak beleefde met de lp 'The Piano Man', die hem in de
Verenigde Staten gelijk de bijnaam en eretitel 'The Piano Man' be
zorgde.
Sinds die tijd behaalt Billy Joel een indrukwekkeride reeks hitsuc
cessen. Een aantal van die successen ('Uptown Girl', 'The Piano
man') bracht hij ook zaterdagavond weer in Ahoy. Met name laatst
genoemd nummer werd uit tienduizend kelen meegebruld. Toch koos
Joel er dit keer niet voor om zijn vele fans met zijn grootste successen
murw te beuken. Vier maanden geleden koos Joel voor een soort over
rompeling stactiek. Omdat na zo'n acht jaar podiumafwezigheid in
ons land het Nederlandse publiek weer zo goed als nieuw voor hem
was. Bij zijn rentree in het sportpaleis wist de gedrongen rockzanger
zaterdag wel precies welk (gewillig) vlees hij in de kuip had. Van
daar al kort na aanvang zijn ludieke ode aan Rotterdam.
Dat het gewenste clubsfeertje binnen een mum van tijd werd ge
realiseerd. was zeker ook te danken aan het feit dat de arena dit
maal niet met rijtjes stoelen was gevuld. Want de 'staande receptie'
bleek voor de kleine, grote man een kans voor open doel. De massa
kreeg, nadat de hitmachine op toeren was gekomen, amper meer de
kans om even op adem te komen...
Billy Joel: Nederlandse
fans weer goed 'bediend'...
(foto pr)
STING DANST
CHILI Zanger Sting
danst met een familielid van
een Chileen, die ooit, tijdens
het regime van Pinochet, is
verdwenen. Sting was één
van de optredende artiesten
tijdens een concert waar af
gelopen weekeinde maar
liefst 150.000 Chilenen op af
kwamen. Amnesty Interna
tional had het concert geor
ganiseerd. (fojo AP)
FLORIDA Acteur Don ('Miami Vice') Johnson besproeit omstanders met een reuzefles champag
ne na zijn overwinning afgelopen weekeinde in de zogeheten Marathon Offshore Challenge, een race
voor speedboten in Florida. Don Johnson wist de 147 mijlen het snelst af te leggen. (foto afp>
Zondagskrant
Aangezien in mijn woonplaats,
het Groningse dorp Zuidhorn,
op zondagmorgen alleen de ker
ken open zijn, moest ik „De
Krant op Zondag" elders zien te
bemachtigen. Ik belde naar de
kiosk op de Grote Markt in Gro
ningen, maar daar werd niet
opgenomen. De boekhandel op
het Groningse hoofdstation
zweeg eveneens in alle talen.
Een NS-employee wist mij te
vertellen dat die zaak pas om
half een de deuren zou openen.
Vervolgens draaide ik het
nummer van enige tankstations
die. volgens de door de nieuwe
krant vooraf verspreide infor
matie, ook als verkooppunt zou
den fungeren. Maar nee - de
meeste konden mij wel aan een
Nieuwsblad van het Noorden
van zaterdag helpen, maar van
zondagskranten was hen verder
niets bekend. Daarmee leken de
critici gelijk te krijgen die twij
felden aan de vlotte distributie
van de nieuwe krant.
Bij een grote benzinepomp
aan de rand van de stad had ik
echter succes. Daar mocht ik mij
twintig minuten later eigenaar
noemen van een krant, die
slechts een keer per week ver
schijnt en die voor drie gulden
nog niet de helft van het aantal
pagina's van een zaterdag
krant biedt.
Om een uur of vijf gistermid
dag heb ik nog even gebeld met
de staionswinkel in Groningen;
men vertelde mij dat het met de
verkoop van de zondagskrant
uitstekend was gegaan: binnen
enkele uren was de voorraad
van driehonderd exemplaren
uitverkocht.
Wat de opmaak betreft, lijkt
„De Krant op Zondag", met
haar brede kolommen en gerin
ge aantal onderwerpen per
nieuwspagina, op sommige En
gelse zondagskranten. De voor
pagina weet te melden dat de
Libanese generaal Aoun asiel
in Frankrijk zal krijgen, een be
richt dat in de middagbladen
van zaterdag ontbrak. Een be
richt, op diezelfde pagina, over
de ex-premier van de DDR en
zijn banden met de Stasi, had ik
echter al eerder gelezen.
Zo staan er meer nieuwsbe-
richtjes in die ik al uit de zater
dagkrant kende. Alleen de voet
baluitslagen van de bekerwed
strijden, die op zaterdagavond
werden gespeeld, zijn echt
nieuw. De nadruk ligt echter
duidelijk niet op het brengen
van „hot news"; op de pagina's
binnen- en buitenland geven in
terviews en beschouwende stuk
ken de Toon aan. De sectie bui
tenland wordt voor een deel ge
vuld met stukken die van de En
gelse Observer zijn overgeno
men.
Pas op de Opiniepagina stelt
de redactie zich rechtstreeks
aan de lezer voor. In een bijdra
ge van Steven de Winter wordt
gesteld dat Europa zich geen
vreedzame oplossing van de
Golfcrisis kan permitteren.
Saddam Hussein zal elke adem
pauze namelijk aangrijpen om
zijn voorraad gifgassen te ver
groten en zijn atoombom te vol
tooien. Die bom wordt vervo'-
gens ook het "chantagemiddel
ran het half miljard voorname
lijk jonge werkloze moslims dat
binnen tien jaar de zuidgrens
van de Europese Gemeenschap
belaagt".
Deze massa's bezitlozen, die
zijn opgezweept door het pan-
Arabisme en het islamitisch
fundamentalisme, komen in Eu
ropa halen wat ze in hun eigen
stamgebieden niet kunnen krij
gen. Kortom, Irak moet zo snel
mogelijk op de knieën worden
gedwongen, wil men althans
verhinderen dat Europa bin
nenkort door de moslims ge
plunderd en geterroriseerd zal
worden. Die conclusie stemt
overeen met die van Moham
med Rasoel, de man die de laat-
se week in Arabische vermom
ming door de media waart:
Rasoel is van mening dat de
westerse tolerantie zal bezwij
ken onder de intolerantie van
de moslims.
De Opiniepagina bevat
voorts een aardige column van
schrijver en filmer Leon de Win
ter - elke krant van niveau zorgt
er natuurlijk voor dat zij een
goede columnist in dienst heeft -
die het geloof in een 'maakbare'
wereld als een mythe ontmas
kert. In een „Ten geleide" bena
drukt hoofdredacteur R. de Bok
nog eens dat hij een kwaliteits
krant wil maken. Het artikel
van Steven de Winter, waarin
achteloos over Nebukadnezar,
Norbert Elias en „post-marxis-
tische dialectiek" wordt gespro
ken, maakt inderdaad duide
lijk dat men zich niet tot Jan-
met-de-Pet richt.
De Bok wil met zijn krant het
'avontuur' in de journalistiek
terugbrengen. De man, die in
Elsevier ooit zo enthousiast over
Spitsbergen en de opgraving
van Smeerenburg schreef, ver
langt naar nieuwe avonturen.
Minimaal honderdduizend le
zers zullen zijn rad van avon
tuur gaande moeten houden.
Zelf kan ik, vanwege mijn vier
zaterdagkranten en drukke
werkzaamheden, voorlopig on
mogelijk van de partij zijn.
MET DE val van het gom -
monisme in de ddr 15 de
criminaliteit enorm
