Succes krijg je niet cadeau'
Hazes staakt concert
al na twee minuten
Veronique
wil Cash
TROS vraagt Wibo
v.d. Linde advies
Godfried
MAANDAG 3 SEPTEMBER 1990
Wim Rijken haak zijn
eigen tv-show binnen
van onze correspondent Eric van der Velden
UTRECHT (GPD) - De Utrechtse acteur en zanger Wim
Rijken (31) hoeft zich niet langer meer de Joop Zoete
melk van de amusementswereld te voelen. Nadat hem
vele keren de hoofdrol op een haartje na is ontgaan, heeft
hij nu dan toch zijn eigen televisieshow binnengehaald.
Rijken presenteert vanaf 25 okto
ber elke donderdag op Super
Channel Max' European Home
Video Show. Dit programma
toont de leukste en ontroerend
ste momenten die kijkers met
een videocamera binnen de hui
selijke kring hebben vastgelegd.
Tenminste één bekende Ne
derlander zal zeker niet op het
succes van nieuwkomer Rijken
zitten te wachten: Linda de Mol.
Zij is het immers die al maanden
voor de Tros een Nederlandse
versie van America's Funniest
Home Video's voorbereidt, ook
al een show die het moet hebben
van de de inbreng van de video
amateur.
Candid camera
Volgens Super Channel kan
geen enkele omroep of televisie
maker het exclusieve recht van
het idee op het gebruik van 'ho
metapes' claimen. „Het is net
zoals met candid camera", zegt
Kriss Meijer, scriptschrijver van
de Max' European Home Video
Show, „Zoals iedereen een pro
gramma met de verborgen came
ra mag maken, kan ook iedereen
gebruik maken van materiaal
van videoamateurs. Het enige
waarop je een recht kunt laten
gelden is de wijze waarop je deze
opnamen verwerkt. Onze pre
sentatieformule is totaal anders
dan die van Linda de Mol"
Wim Rijkens tegenspeler
wordt een hond. Een hond? „Ja",
lacht het nieuwe gezicht van Su
per Channel, „Klinkt weinig vlei
end hè? Toch vind ik de opzet erg
leuk. In een huiskamerdecor kijk
ik op een televisie waarom de ge
selecteerde inzendingen worden
vertoond. Ik becommentarieer
ze. Dat doe ik door hardop te pra
ten tegen een ook aanwezige
hond. Die hond denkt daar weer
het zijne van, maar dat hoor ik
niet, dat hoort alleen de kijker.
Het is de hond die zich tot de ca
mera richt".
Rijken is nog wat beduusd van
de snelheid waarmee Super
Channel hem heeft gecontrac
teerd. In augustus, op de dag van
zijn verjaardag, reed hij voor de
zoveelste screentest in zijn nog
korte carrière naar een Hilver-
sumse studio. Daar moest hij wat
improviseren op een Engelse
tekst. Een week later was de zaak
in feite beklonken: hij kon een
show gaan presenteren voor een
potentieel van 22 miljoen Eu
ropese huishoudens.
Watje
Samen met onder anderen Con-
ny Vandenbos stond Rijken ook
in de musical Heimwee. Een sa
menwerking waar weer een nieu
we samenwerking uit voor
kwam. Wekenlang stond hij sa
men met Conny op de hitparade
met 'Wie weet wat liefde is', een
vertaling van een chanson van
Edith Piaff. Daar volgde nog een
tweede single op, maar tot een
verdere samenwerking kwam
het toch niet. „Voor Conny was
het een aardig intermezzo in haar
carrière", vertelt Rijken „Het
was nooit haar bedoeling om als
deel van een duo verder te gaan.
En dat wilde ik zelf ook niet. De
gedachte dat ik in het hokje 'Me
neer Vandenbos' terecht zou ko
men, sprak mij weinig aan. Ik
vind zingen leuk, maar ik wil niet
alleen maar zingen. Ik ben Con-
Zanger met glazen bier bekogeld
DE GOORN (GPD) Het eerste concert dat André Hazes gister
avond na acht jaar afwezigheid in West-Friesland gaf, heeft slechts
twee minuten geduurd. De populaire zanger verliet het podium van
zaal Dolleburg in De Goorn toen hij tijdens zijn eerste nummer
('Geen slingers meer voor mij') door een jongeman met enkele gla
zen bier werd bekogeld. Eén van de glazen ging rakelings langs zijn
hoofd.
Hazes stapte vrijwel direct in zijn auto, roepend: „Het is alle
maal schorem in Noord-Holland." Een groot deel van de ongeveer
700 toeschouwers verliet daarop ontgoocheld de zaal.
De eigenaar van Dolleburg, J. van der Oord, weet wie de glazen
heeft gegooid. Hij wil de schade op de dader verhalen en zal deze de
nota van de zanger sturen. Voor de teleurgestelde bezoekers orga
niseert Van der Oord binnenkort een feest, waarvoor zij gratis toe
gang krijgen.
ny overigens nog meer gaan be
wonderen, dan ik al deed. Wat
een mentaliteit heeft die vrouw.
Ik zou denken: na zoveel jaar, na
zoveel optredens schudt ze een
liedje wel even uit haar mouw.
Nou, vergeet het maar. Altijd,
maar dan ook altijd geeft zij zich
volledig aan het publiek. En van
mij heeft ze hetzelfde geëist. Suc
ces krijg je niet cadeau. Conny
heeft me dat heel duidelijk laten
beseffen".
Van Wim Rijken komt deze
week een nieuwe single uit: Fata
Morgana, een Doe Maar-achtig
nummer dat hij samen schreef
met Marjolein Bakker (ex-The
Dame). Producer was Robert
Vink (ex-Flairck).
HILVERSUM (GPD) - Het
tv-programma Cash zal naar
alle waarschijnlijkheid onder
een andere naam terugkeren
op televisie bij RTL-4/Veroni-
que. Het is de bedoeling dat
het interactieve beleggings
programma vanaf begin okto
ber weer te zien zal zijn.
Cash zal bij RTL-4/Veroni-
que worden ondergebracht
omdat de sponsors bij die zen
der meer ruimte krijgen hun
naam aan het programma te
verbinden. Veronica, dat
Cash oorspronkelijk op de
buis bracht, totdat zowel de
producent als financier in
geldnood kwamen, zou huive
rig zijn geweest met het pro
gramma door te gaan. Deze
zender vreesde een aanvaring
met het Commissariaat voor
de Media
Radio Noord-
Holland moet
groter worden
HAARLEM (GPD) - Radio
Noord-Holland ondergaat
vanaf begin oktober een in
grijpende gedaantewisseling.
Met een grootschaliger aan
pak moet het aantal luiste
raars in een jaar verdubbelen
tot een dagbereik van tien
procent.
TWEEDE
GENERATIE
Wat zijn ze toch succesvol, de
'tweede-generatie-' Holly-
wood-bewöners. Neem de zoon
van acteur Donald Suther
land, Kiefer (links). Hij
maakt momenteel bijna even
veel furore in de filmstad als
zijn vader. En Michael Doug
las (op de foto rechts), zoon
van Kirk, overtreft zijn vader
zelfs in beroemdheid. De 'kin
deren' poseerden afgelopen
weekeinde ter gelegenheid
van de première van de film
'Flatliners'. Michael Douglas
is de producer van de film,
Kiefer Sutherland speelt er
een hoofdrol in. De twee ande
ren op de foto zijn producer
Joel Schumacher en actrice
Julia Roberts
Onrust op redactie
HILVERSUM (GPD) Op de redactie van de TROS-aktuali-
teitenrubriek Aktua-TV is grote onrust onstaan, nadat de di
rectie van de TROS oud-eindredacteur Wibo van de Linde om
advies heeft gevraagd over de toekomst van de televisierubr\ek.
Volgens tv-directeur Cees den Daas denkt Van de Linde mee
over de koers die Aktua in de toekomst moet volgen. Eindredac
teur Nico Steenbergen is woedend. „Je kunt veertien miljoen
Nederlanders om advies vragen over Aktua, behalve één en dat
is Wibo", zegt hij.
Nico Steenbergen is teleurgesteld dat deze zaak nu in de publiciteit
komt. Volgens hem ondervinden hij en zijn redactie nog wekelijks de
negatieve gevolgen van het 'bewind-Wibo'. Steenbergen: „Aktua had
in zijn tijd een tamelijk dubieuze naam. Er zijn nog altijd mensen die op
grond daarvan niet willen optreden in Aktua. Het is dus buitengewoon
onverstandig dat Wibo van de Linde weer betrokken is bij de rubriek.
De link is weer gelegd en daar heb ik grote bezwaren tegen".
Steenbergen is in augustus vorig jaar door de directie van de TROS
'weggekocht' bij AVRO's Radiojournaal met de opdracht van Aktua
een serieuze rubriek te maken. „Dat is redelijk gelukt. We staan inmid
dels tweede op de ranglijst na Achter het Nieuws. Het zou reuze onver
standig zijn om die opgaande lijn af te breken", aldus Steenbergen.
Hij zegt niet op de hoogte te zijn van de argumenten om Wibo van de
Linde weer bij Aktua te betrekken. „Wij werden er van het ene op het
andere moment mee geconfronteerd. Na veel zeuren hebben Gerard
Baars (hoofd informatieve programma's, red.) en ik het advies van Wi
bo in handen gekregen. Wat daarin staat is het concept van Aktua-
oude-stijl: oppervlakkig, af en toe tendentieus en niet altijd even be
trouwbaar. Er staat niets nieuws in".
Het advies van Wibo telt negen pagina's. Een besluit over de toe
komst van Aktua TV moet binnenkort vallen.
Televisiedirecteur Cees den Daas ontkent hardnekkige geruchten
dat Wibo van de Linde zou terugkeren bij de TROS. „Mensen die bij
ons zijn weggegaan komen niet meer terug. Wij hebben Wibo om ad
vies gevraagd op basis van oude maatjes. Hij is tenslotte de oud-chef
van Aktua, die nu in Friesland zit en dus met afstand naar de hele zaak
kan kijken".
Wibo van de Linde gaf in de de jaren zeventig op eigenzinnige wijze
leiding aan de rubriek Aktua TV. Van de Linde had zowel vele vrien
den als vele vijanden vanwege de zeer behoudende toon die hij aan
sloeg op het scherm.
In 1984 verliet hij de TROS om programmadirecteur bij de AVRO te
worden. Zijn komst wekte grote onrust en leidde tot het vertrek van ge
renommeerde AVRO-medewerkers, onder wie Jaap van Meekren. In
1989 ging Van de Linde weg bij de AVRO. Pas onlangs hebben hij en de
AVRO overeenstemming weten te bereiken over een vertrekregeüng.
Waar Godfried Bomans ver
scheen, daar ontstond beroe
ring. De televisie verschafte
hem het aureool van een idool.
Hij was een begenadigd spre
ker, al sprak hij aarzelend en
zocht hij vaak naar het juiste
woord. Het 'wapen der stilte'
hanteerde hij met verve. "De
pauzes in een goed gebouwde
rede zijn van even wezenlijk be
lang als de rustmaten in een
symfonie", schreef hij eens. Hij
beschouwde zichzelf als een cau
seur; voor het retorische talent
van zijn vader had hij echter
ook grote waardering. Die gaj
soms met gebalde vuist een ge
weldige klap op het katheder, en
zei dan zachtjes, in de diepe stil
te die daarop volgde, "nee", oj
"ja", dat maakte voor het effect
niets uit.
Volgens Jeroen Brouwers, die
in 'De spoken van Godfried
Bomans' zijn onderwerp op de
snijtafel legt, is Bomans, door
zijn succes als stukjesschrijver
en spreker, aan het grote literai
re werk niet toegekomen. Al zijn
stukjes en radiopraatjes wer
den gebundeld in 'Buitelingen'
en 'Capriolen', en in weer nieu
we buitelingen en herbundelin
gen van oude bundelingen. "In
plaats van hem over de hele we
reldbol rond te sleuren voor de
vervaardiging van radio- en te
levisieprogramma's", zo
schrijft hij, "in plaats van hem
ten behoeve van allerhande
clownerieën en flauwekul van
zijn eigenlijke werk, schrijven,
af te houden, had men hem met
een pen en een schrijfblok in een
garage moeten opsluiten".
Hij had niet naar de pijpen
van het Gooise mediavolk moe
ten dansen, dat "verantwoorde
lijk is voor stupidisering, infan-
tilisering, kunstbaat en smaak-
verpesting"
Voelde Bomans zich dan een
mislukt schrijver? Iemand die
gekweld werd door de idee van
de Grote Roman, die hij nog
steeds niet aan het papier had
toevertrouwd? Ik geloof daar
niets van, en ook uit Brouwers'
boek komt een dergelijke frus
tratie niet naar voren. Vermoe
delijk is hier sprake van projec
tie - Brouwers zelf vindt het de
heilige opdracht van een schrij
ver om zijn ziel en zaligheid in
dienst te stellen van de litera
tuur. Wel is het zo dat Bomans
zich tekort gedaan voelde door
het feit dat hij bij de toekenning
van literaire prijzen steevast
werd overgeslagen.
Vier weken lang zendt de
NCRV televisieprogramma's
uit waarin een serieuze Bomans
zich verdiept in geloofszaken.
Afgelopen zaterdag was hij in
Rome, een plaats waar hij in de
jaren vijftig een jaar gewoond
heeft. Brouwers noemt de reis
naar Rome een 'vlucht'. Hij
houdt het erop dat Bomans een
dood punt in zijn schrijver
schap had bereikt: met al die
"imitaties, persiflages, kolder,
flauwiteiten en herhalingen"
zou hij nooit het niveau halen
van de door hem zo bewonderde
Dickens, of de sprookjesschrij
ver Andersen, of zelfs maar van
die andere Haarlemmer, Nico-
laas Beets. Hoe dit ook zij, het
moet Bomans moeite gekost heb
ben het dierbare vaderland
achter zich te laten. Hoewel hij
heel wat landen bezocht heeft,
was hij van nature geen nestv-
lieder. In zijn reisstukjes klinkt
voortdurend het heimwee door
van de geboren thuisblijver.
"Mijn overheersende gedach
te in een vliegtuig is: wat ben ik
eigenlijk begonnen?", schrijft
hij ergens. "Diep beneden mij
zie ik iemand op een bankje in
zijn tuin zitten, zo vlak na de
start, en dergelijke figuren be
schouw ik als ongelofelijke wijs
geren met een onmetelijk ruim
gedachtenleven".
"Reizen is moeilijk en diep
ontmoedigend", verzucht hij
soms, terwijl het gezegde van
Beets: 'De mens is geen trekvo
gel', ook een gevoelige snaar bij
hem raakt.
Wat is er mooier dan in de va-
kantietijd, vanaf het bankje in
de tuin, naar de "bezwete onte
vredenen" te kijken die in hun
auto's langs het huis stuiven?
"De gedachte dat ik niet mee
hoef, vervult mij met een diep en
waarachtig geluk".
Het was hem niet mogelijk
om, eenmaal over de grens, het
'vreemde' als iets vanzelfspre
kends te aanvaarden. De ware
kosmopoliet was voor Bomans
de man die zich alleen maar
thuis voelt in zijn eigen $traat.
Naast al het andere dat hij in
Dickens bewonderde, genoot hij
vhn diens onbekommerde reisj
verslag van een paar weken Ro
me. Dickens wist geen bal van
de klassieke cultuur. Hij vond
Rome een rare stad en Italië een
eigenaardig land, en dat is toch
eigenlijk de enig juiste manier
om tegen het buitenland aan te
kijken.
