Een bestaan op de grote stille heide Cholesterolgehalte ^SPREEKUUR Witgewolde kudde wordt nu ingezet ten behoeve van natuurbeheei %j*p| dor Barbara Thiel, arts ZATERDAG 25 AUGUSTUS 1990 EXTRA PAGINA 25 Tot in de vorige eeuw telde Nederland vele honderden schaapskudden. Vooral op de hogere zandgronden dreven boeren hun schapen bijeen op de toentertijd uitgestrekte heidevelden en randzones van veengebieden. In het hele land zijn er nu nog 20 schaapskudden over. En hun functie is ingrijpend veranderd. De schapen worden nu ingezet ten behoeve van het natuurbeheer. Niet dé wol of het vlees wordt begeerd, maar het vermogen om de vergraste en verdorde restanten van heidevelden nieuw leven in te blazen. Teun Heuver is nog zo'n herder die eenzaam ronddwaalt op de grote stille heide tussen Hellendoorn en Ommen. Alleen bordercollie Sandy weet hij aan z'n zijde, en zijn witgewolde kudde, Na tien jaar begrazing rest geen andere conclusie dan dat de 400 schapen hun nut hebben bewezen. "Overal komt de heide weer door. Dat is toch fantastisch, want daar doe je het allemaal voor. door Jan Bengevoord De schaapskooi van Het Overijssels Landschap bij de Archemmer-/Lemeler- berg in de gemeente Ommen ligt er verla ten bij. Tien jaar geleden werd de kooi geheel in ouderwetse stijl gebouwd om een flinke kudde schapen te huisvesten, compleet met rieten dak. In deze tijd van het jaar staan de dieren evenwel buiten, in een nabijgelegen weilandje. Uit de hondehokken klinkt vrolijk geblaf. Als schaapherder Teun Heuver arriveert zijn de dieren niet meer te houden. Er is werk aan de winkel en de honden doen niks liever dan schapen drijven. "Eerst de honden voeren", zegt de schaapherder. Voor de brokjes hebben de bordercollies, een Engels honderas dat speciaal is gefokt voor het drijven van schapen, echter nauwelijks aan dacht op deze winderige en kille och tend. De kudde drijven willen ze, en niets anders. Sandy, een acht jaar oude hond die de eerste drie jaar van haar leven door bracht op een flatje in Den Haag, loopt onverschrokken op de kudde af. Met de neus op de grond wordt een omtrekken de beweging gemaakt. Binnen enkele se conden rent de voltallige kudde door het openstaande hek om gehuld in enorme stofwolken in het bos te verdwijnen. De schaapherder ziet geen hand voor ogen meer. maar Sandy zorgt er feilloos voor dat de Veluwse heideschapen bijeen blij ven. Elk schaap dat het waagt een paar meter buiten de kudde te treden, wordt zonder pardon teruggejaagd. Samenwerking In een deels bij de laatste januari-storm weggevaagd bos komen de schapen tot rust. Tussen jeneverbesstruiken wordt de aanval op het gras ingezet. Een twin tigtal geiten, dat de kudde completeert, doet zich staande op de achterpoten te goed aan berkeblad. "Geiten en schapen werken zo perfect samen. De schapen vreten het gras en de oude heide, terwijl de geiten eventuele boompjes kort hou den. Op die manier kan de heide Veijon- gen, en wordt voorkomen dat opslag van boompjes kans krijgt het veld te over woekeren". Tien jaar geleden besloot Het Overijs sels Landschap een schaapskudde in te 'zetten in dit 700-hectare grote natuurge bied om de voortschrijdende vergrassing te lijf te gaan. Geen overbodige maatre gel, want net als tachtig procent van het totale heide-areaal in Nederland, dreigde ook hier de heide totaal te worden over woekerd door grassoorten als bochtige smele en pijpestrootje. Een en ander wordt geweten aan de verzuring en' achterstallig onderhoud. Zure regen is de dood voor heide en sinds het massaal verdwijnen van schaapskudden op de heidevelden wor den oude, verdorde heidestruiken niet meer weggevreten ten behoeve van jon ge aanwas. "Schapen alleen kunnen het niet redden. Hier hebben we eerst grote gebieden moeten plaggen. Nu moeten de schapen het verder doen". Trots kijkt Heuver uit over zijn ar beidsterrein, als hij het topje van de 79 meter hoge Archemmerberg heeft be-, reikt. "Toen ik hier zeven jaar geleden begon stond er alleen nog gras. Moet je nu eens kijken. Overal komt de heide weer door. Dat is toch fantastisoh, want daar doe je het allemaal voor". Beste arbeiders Zomer en winter is Heuver met de kudde op pad. "Ja, ook bij twintig graden vorst. Dan trek ik gewoon vier broeken aan. Al leen als er sneeuw ligt blijven we bihnen. Een soort sneeuwverlet. En in de lam- merperiode van februari tot april gaan we er niet uit. Maar dan maak je wel tach tig uur in de week. Na de geboorte moe ten het schaap en de lammeren even apart worden gezet in het kraamhok. Ze leren elkaar dan kennen en je voorkomt dat lammeren hun moeder niet in de kudde kunnen terugvinden. We hebben een kudde van ruim 400 dieren. Dit zijn de beste arbeiders die onze stichting heeft. De wol en het vlees leveren welis waar nauwelijks iets op, maar als grazers zijn ze onbetaalbaar". Boerenzoon Heuver is geruime tijd bouwvakker geweest, maar als schaap herder vindt hij zich veel beter tot zijn recht komen. "Je moet van dieren en van k de natuur houden", legt hij uit. "Veel mensen lijkt dit een prachtig beroep, maar ze vergeten wel eens dat je er in weer en wind staat. Je bent er zeven da gen van de week mee bezig. Wil je dit werk goed kunnen doen, dan moetje rus tig zijn. Tegen eenzaamheid kunnen. Je staat er het grootste deel van het jaar al leen voor. Zonder dat je iemand spreekt. In de weekends staan de schapen welis waar binnen de afrastering, je gaat toch elke dag kijken. Vakantie en snipperda gen heb ik wel. Dan vangt een boswach ter van de stichting de kudde op". Rond het middaguur nestelt de herder zich achter een heuvel die enigszins be schutting biedt tegen de koude wind. De kudde is ook gaan liggen. De herder haalt een klein transistorradiootje uit z'n zak. "Even de berichten luisteren. Ik heb de radio vaak aan". Met extra aandacht luistert hij naar het weerbericht. Er wordt onweer voorspeld voor het weekeinde. "Nee, daar ben ik niet bang voor. Je moet gewoon uit de buurt van bomen blijven. Of er hiér wel eens bijzondere dingen gebeuren? Nou nee. Twee jaar terug hebben anti-Navo- demonstranten die de radiomast van het leger daarginds omgezaagd. Het ding lag helemaal tegen de grond. Het viel me di rect op toen ik hier aan kwam. Ook loslo pende honden kunnen wel eens lastig zijn, maar verder is het hier rustig". Contactdag Het jaarlijkse hoogtepunt vormt voor Heuver de landelijke contactdag voor herders. Met zijn twintig collega's wis selt hij dan nieuwtjes en ervaringen uit, er wordt door de heren schapevlees ge geten en een excursie door een heidege bied gemaakt. Particuliere herders zijn er niet meer. Allemaal zijn ze in dienst van natuurbeschermingsorganisaties of gemeenten die een kudde ten behoeve van het toerisme onderhouden. "Geluk kig hoef ik geen ansichtkaartjes te verko pen en op verlate bussen met bezoekers te wachten. Dat lijkt me niks". De pauze zit erop, de kudde moet ver der. De schapen staan weer op. Sandy staat op scherp en even later sukkelt Heuver met zijn levende have over de on metelijke heidevelden. Hier en daar staat de eerste heide al in bloei. Het is de dop heide, die op meer vochtige plaatsen groeit. De struikheide op de drogere de len van het terrein zal over enkele weken het gebied volledig paars kleuren. Daar tussen staan jeneverbessen, waarvan een deel volop vrucht draagt. "Ruik maar eens", klinkt het aanmoedigend uit de mond van de schaapherder, "deze bes sen worden gebruikt bij het stoken van jenever. Ze geven er de smaak aan, net als hop aan bier". Ongemerkt gaan de uren voorbij en trekt de kudde bijna instinctief richting schaapskooi. Op een zandweg staat een legertje vakantiegangers het schouwspel gade te slaan. Ook de onvermijdelijke ijscokar is present. De hond loodst de kudde moeiteloos om de obstakels heen. Stofwolken dwarrelen weer op. Met bij na zeven kilo heide in de maag bereiken de dieren de kooi, waar al water in grote bakken gereed staat. Sandy gaat terug het hok in. Voor Teun Heuver zit de werkdag er nog niet op. Hij moet nog dertig koeien melken op de boerderij van zijn broer die een weekje vakantie houdt f fc bi/** -• Schaapherder Teun Heuver: "De schapen zijn de beste arbeiders die de Stichting Overijssels Landschap in dienst heeft". Cholesterol staat de laatste tijd weer enigszins in de belangstelling, 'nu een aantal nieuwe medicijnen is ontwikkeld waarmee men een te hoog cholesterolge halte kan verlagen. Toch is in Nederland het besluit genomen om niet bij iedereen het cholesterol te gaan bepalen; meer wordt de nadruk gelegd op gezonde voe ding voor de hele bevolking. Hart- en vaatziekten worden veroor zaakt door aderverkalking, in medische vaktaal 'atherosclerose' gènoemd. Nor maal is een slagader aan de binnenkant glad. Bij vrijwel iedereen ontstaan in dit oppervlak in de loop van het leven onef fenheden. Door een ingewikkeld proces ontstaat dan een verdikking aan de bin nenkant van het bloedvat, en hierin wordt een soort vet opgehoopt: choles terol. Dit is een plaque. Deze plaque wordt steeds dikker en er wordt ook kalk in afgezet: de echte aderverkalking. In de betrekkelijk dunne vaten die het hart van bloed voorzien kan dit proces uiteindelijk tot een sterke vernauwing leiden, waardoor een deel van het hart niet meer genoeg zuurstof krijgt. Dit kan bijvoorbeeld leiden tot pijn op de borst bij inspanning: hartkramp of angina pectoris. Soms ontstaat een klein bloed- stolsel op de plaats van de vernauwing, en raakt het bloedvat helemaal afgeslo ten. Dan sterft een stukje hartweefsel af, het hartinfarct. Welvaartsziekte Atherosclerose is een 'welvaartsziekte'. De precieze oorzaak ervan is onbekend, maar duidelijk is dat het wórdt bevor derd door risicofactoren als roken, hoge bloeddruk, een verhoogd cholesterolge halte van het bloed, overgewicht en sui kerziekte. Een verhoogd cholesterolgehalte van het bloed versnelt dus het proces van atherosclerose en geeft een grotere kans op hart- en vaatziekten; verlaging van het cholesterol vermindert die kans weer. En een hoog cholesterolgehalte heeft alles te maken met het dieet. Met z'n allen eten we te veel vet, en ook nog eens het verkeer de vet. Daarnaast is er een aantal erfelij ke ziekten, waarbij het cholesterolgehalte van het bloed sterk verhoogd is. Even wat theorie. Cholesterol zit in het bloed vast aan vetten en eiwitten. Deze combinaties van vet en eiwit heten lipoproteönen. Ze zijn verschillend van grootte en worden daarnaar genoemd. De kleine heten HDL, de grote LDL. HDL blijkt het cholesterol uit de bloedvaten naar de lever te vervoeren, die het choles terol in de gal stopt waarna het met de ontlasting verdwijnt. HDL-chólesterol is dus 'goed'. LDL vervoert het cholesterol juist naar de bloedvaten toe en is dus 'slecht'. Hoe lager het LDL-cholesterol en hoe hoger het HDL-cholesterol, des te be ter. Een verhoogd cholesterolgehalte be rust in het algemeen op een overmaat aan LDL-cholesterol. Hoe kom je er achter dat je een ver hoogd cholesterol hebt? Helaas merkje er niets van. Een dokter moet dus op het idee komen te kijken hoeveel cholesterol er in het bloed zit. Bij sommige mensen wordt een te hoog gehalte ontdekt bij een keu ring, bij anderen wordt het bijvoorbeeld nagekeken omdat ze ook andere risico factoren hebben, zoals hoge bloeddruk. Om alle mensen te vinden met een te hoog cholesterol zou de hele bevolking moeten worden onderzocht. In Nederland is besloten dat niet te doen, maar in prin cipe alleen onderzoek te doen bij mensen met een verhoogd risico: mensen die al te kenen van atherosclerose hebben, mensen met suikerziekte of hoge bloeddruk, en mensen die familieleden hebben met een sterk verhoogd cholesterolgehalte of hart en vaatziekten voor het zestigste jaar. Gezonde voeding In plaats van het bij iedereen bepalen van het cholesterol wil men door het be vorderen van gezonde voeding bij de hele bevolking bereiken dat men een lager cholesterol krijgt. Ook daardoor kan waarschijnlijk het aantal hartinfarcten flink afnemen. Het nemen van maatregelen tegen een te hoog cholesterolgehalte hangt van een aantal factoren af: hoe meer risico, hoe eerder maatregelen nodig zijn. Ook is ui teraard de hoogte van het cholesterol van belang. Een cholesterol van 5 (millimol per liter) of lager wordt als ideaal be schouwd, de meeste mensen zitten tussen 5 en 6,5. Boven de 6,5 is het cholesterol 'verhoogd', boven de 8 'sterk verhoogd'. Voedingsmaatregelen gelden vooral voor mensen met een verhoogd cholesterol, maar eigenlijk ook voor alle anderen: hoe lager het cholesterol, hoe kleiner de kans op hart- en vaatziekten, dus hoe beter. Bij de pogingen om het cholesterol te verlagen zou eigenlijk gestreefd moeten worden naar verhoging van het HDL en verlaging van het LDL. Verhogen van het HDL is misschien mogelijk door veel li chaamsbeweging; roken en veel alcohol hebben waarschijnlijk een ongunstige in vloed. Verlagen van het LDL is goed mo gelijk door verbeteren van de eetgewoon ten. Nu blijkt dat de hoeveelheid cholesterol in het voedsel slechts deels bepalend is voor de hoeveelheid in het bloed. Het grootste deel van het cholesterol wordt namelijk in het lichaam gemaakt. Door minder cholesterol te eten wordt het ge halte in het bloed dan ook slechts een klein beetje verminderd. Matig eten Daarnaast spelen de meervoudig onver zadigde vetzuren een belangrijke rol. Vetzuren zijn de bouwstenen van vet. Simpel gezegd: vetten die veel meervou dig onverzadigde vetzuren bevatten - waar linolzuur er een van is - verlagen het cholesterolgehalte van het bloed. Vet ten die alleen uit verzadigde vetzuren be staan verhogen het cholesterolgehalte. Er zijn ook nog enkelvoudig onverzadigde vetzuren, onder meer voorkomend in olijfolie, waarvan de rol nog onduidelijk Om het cholesterol te verlagen wordt ten eerste aangeraden matig te eten en het eten van cholesterolrijke voedings middelen toch te beperken - bijvoorbeeld door niet meer dan twee a drie eieren per week te eten. Bij deze maatregelen hoort ook het eten van veel groente, fruit en vol- korenprodukten. Ten tweede wordt aan geraden minder vet te gebruiken, en in verhouding meer vet te gebruiken dat meervoudig onverzadigde vetzuren be vat. Deze komen bijvoorbeeld veel voor in zonnebloem- of maisolie en in margarine of halvarine die volgens de verpakking een hoog percentage meervoudig onver zadigde vetzuren bevat. Ten slotte wordt aangeraden ten min ste een keer per week vis te eten, zowel magere als vette, omdat ook vis de juiste vetzuren bevat. Over deze maatregelen zijn voorlichtingsfolders en -boekjes te verkrijgen, bijvoorbeeld bij de Hartstich ting of het Voorlichtingsbureau voor de Voeding. Als dieet niet genoeg helpt zal meestal worden overgegaan op medicijnen, naast het dieet. Daarvoor had men altijd de keus uit een aantal middelen die het cholesterol redelijk verlagen maar een aantal vervelende bijwerkingen kunnen hebben. De nieuwe medicijnen werken doordat ze de aanmaak van cholesterol in het lichaam remmen; ze kunnen het cholesterolgehalte veel sterker verlagen dan de oude middelen. Het risico bestaat nu dus.ook dat iedereen in plaats van een dieet zo'n makkelijk en goed middel wil gaan slikken. Te duur Het middel dat sinds enige tijd in Neder land op de markt is, lijfct geen ernstige bijwerkingen te hebben, maar over de lange termijn is uiteraard nog niets te zeggen. Bovendien is het te duur om zo maar aan iedereen met een wat hoger cholesterol voor te schrijven; dat zou vele miljoenen gaan kosten. Voorlopig wordt daarom nog terughoudendheid bij het voorschrijven geadviseerd; dat wil zeg gen dat het beter alleen kan worden gege ven aan mensen met een sterk verhoogd cholesterol bij wie dieet onvoldoende helpt. Het mag zeker niet in de plaats ko men van een goed dieet. i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 25