'Zo'n blad kun je maar één
keer in je leven maken'
Workaholic Hetty Heyting (36)
werkt aan tweede jeugdmusical
Bomans bij
NCRV-tv
op herhaling
Kannibalen(3)
DINSDAG 24 JULI 19S
Hoofdredacteur Ron Kaal: "Ik miste in O een journalistieke identiteit".
Tot zijn verbazing werd Kaal een
paar dagen later voor een ge
sprek uitgenodigd en om advies
gevraagd. Aanvankelijk bleef dit
beperkt tot een dag in de week,
maar vanaf 1 juni is hij hoofdre
dacteur. „Ik heb lang getwijfeld.
Wat ik in O vooral miste, was een
journalistieke identiteit. Het ver
baasde mij hoe men met zo'n
grenzeloze naïviteit een blad kon
maken. Door onkunde leek een
unieke kans gedoemd te misluk
ken. Uiteindelijk besloot ik op de
aanbieding in te gaan. Zo'n blad
kun je maar een keer in je leven
maken".
Het blad is een initiatief van de
succesvolle ondernemer Mauri
ce Keizer, onder meer actief als
exploitant van beeldkranten. De
redactie is ondergebracht in zijn
monumentale kantoorpand in
Amsterdam Oud-Zuid. In het
eerste jaar investeert Keizer een
kleine vijf miljoen gulden in O.
De verkochte oplage bedraagt nu
20.000 exemplaren, maar moet
om quitte te spelen minstens
30.000 worden.
Over het net verschenen zo
mernummer is Kaal - in het ver
leden betrokken bij de lancering
van Filmfan en Quote, en verant
woordelijk voor de restyling van
Intermagazine - niet ontevreden.
Het bevatuitstekende inter
views met Ischa Meijer en Adri-
aan Venema, erotische kunst van
Andy Warhol en een aangekocht
portret van de Amerikaanse psy
chiater James Grigson: 'Zijn ge
tuigenissen veroordeelden al 118
moordenaars tot het graf. De re
portage over de Amsterdamse
P.C. Hooftstraat rammelt echter
aan alle kanten en ook de vorm
geving is soms nog wat romme
lig-
Kaal, na een fikse trek aan zijn
Havana: „Sommige dingen kun
nen beter, ja. Maar ik ben op een
rijdende trein gesprongen die
geen conducteur had. Ikmoet nu
eerst door alle wagons naar de
machinist om te zeggen waar een
wissel komt. In dit stadium kan
ik mij nog niet met de stoelbekle-
ding bezighouden".
Onervaren
De redactie van O is enthousiast,
maar nog onervaren. Kaal glim
lachend: „In jaren gerekend heb
ben ze samen nog niet de helft
van mijn ervaring. Maar de wil is
er om met zijn allen een goed
blad te maken. Bovendien heb
ben wij zo'n ruim budget, dat wij
de beste free-lancers kunnen
aantrekken. De mogelijkheden
zijn er om onconventionele din
gen te doen, tegen de stroom in te
Volgens Kaal beginnen de
kranten en weekbladen steeds
meer op elkaar te lijken. „Ze
doen allemaal precies hetzelfde.
Trouwlustigen mogen bij
TROS origineel aanzoek doen
HILVERSUM De TROS begint aan het eind van het jaar met
het programma 'Lovelettcrs'. Hierin biedt Linda de Mol trouw
lustige landgenoten de kans hun geliefde op een zeer originele
manier ten huwelijk te vragen.
De TROS zorgt voor een opname van het aanzoek en helpt
eventueel bij de voorbereidingen. Voorwaarde is wel, dat dege
ne, aan wie het aanzoek gericht is, geen enkel vermoeden mag
hebben van wat er te gebeuren staat.
Linda de Mol zoekt voor de acht afleveringen, die gepland
staan, 24 mensen met plannen voor een aanzoek. Van de drie pa
ren per keer trouwt het winnende stel in de uitzending. De TROS
zorgt dan voor een unieke bruiloft.
PAGINA 16
Nieuw gezicht van tijdschrift O Ron Kaal:
correspondent Jacques J. d'Aneona
AMSTERDAM (GPD) -
In het bescheiden reeksje
musicals dat het volgend
seizoen over de planken
trekt, vertoeft ook weer
een theaterproduktie voor
de kinderen. Opnieuw een
schepping van Hetty Hey
ting. Het afgelopen jaar
scoorde de stichting
Jeugdkomedie Amster
dam stevig met 'Kijk naar
je eigen.' Alle aanleiding
voor het gezelschap om
het contact met Hetty
Heyting in stand te hou
den. Ze heeft een nieuwe
opdracht aanvaard.
Hetty Heyting (36) kent het the
ma voor haar volgende musical
al. Het onderwerp dromen staat
centraal, maar er is nog geen
woord op bapier gezet. Daar
maakt ze zich totaal geen zorgen
Na slopende opnamen voor
een televisieserie tref ik haar met
Frans Mulder, net als zij acteur,
cabaretier èn schrijver, in een
eetcafé aan een gracht in Amster
dam. Ze kicken op de vooravond
van de laatste draaidag heftig cu
linair af. Uit noodzaak en behoef
te.
Hetty Heyting reist vervolgens
'even' af naar Duitsland. Bij Hey
ting duurt alles 'even,' ongeacht
Hetty Heyting
larte van het project. In de
Bondsrepubliek verricht ze de
Duitse nasynchronisatie van een
van haar Nederlandse televisie
programma's. Vervolgens is het
'even' vakantie.
Potverdrie
Het ideeën-mens annex
workaholic Heyting zit sinds
haar zestiende in het theatervak.
Ze mocht toen optreden in het
programma van Peter Blanker
en wist wat ze wilde: de Klein-
kunstakademie. Dat lukte. In
1976 studeerde ze af. Het kinder
cabaret Potvoordrie (samen met
Jan-Simon Minkema) en de thea
tergroep Hare Majesteit vorm
den de aanloop naar een carrière
in cabaret, radio en televisie. Ze
is een van de veelzijdigste free
lancers in ons land, omdat ze niet
alleen speelt en typeert, maar
waanzinnig produktief is als
schrijfster van documentair en
komisch televisietoneel, radio en
theater. 'De familie Knots'
(NCRV tv) en 'De Zandbakshow'
(AVRO radio) zijn min of meer
historisch.
Maar als het begrip 'veelzijdig
heid' valt, ontkom je in het geval
Heyting ook niet aan een kook-
rubriek op de buis... Die had de
KRO dit seizoen dus binnen het
programma 'Kresj.'
Hetty Heyting ziet het schrij
ven van kindermusicals als een
aanzet binnen het genre. Een
vingeroeféning om uit te probe
ren wat werkt op het gebied van
dialoog, handeling en muziek. Ze
koestert de ambitie om later een
grote musical voor volwassenen
te maken.
De komende produktie voor
Jeugdkomedie Amsterdam
speelt zich af in de droom- en be
levingswereld van kinderen. Het
gaat Hetty Heyting bij jeugdpro
gramma's altijd weer om de ele
menten van herkenning. Die zul
len dus ruimschoots aanwezig
zijn in de voorstelling 'Dat had je
gedroomd.'
AMSTERDAM (GPD) -
Vorig jaar oktober ver
scheen het eerste nummer
van het nieuwe maand
blad O. Op de cover een
verleidelijk lachende Ute
Lemper, 'Duitse wereld-
ster'. Verder cryptische
omschrijvingen van de in
houd: Tokio en Wall
Street na de aardbeving
en reportages over voet
balclub Telstar en joden in
Nederland. Voor de ach
terpagina van NRC Han
delsblad schreef Ron Kaal
(43) - als journalist gepokt
en gemazeld bij onder
meer de Haagse Post en
Vrij Nederland - een ver
nietigende kritiek. Hij
vond O een slap aftreksel
van het Amerikaanse Es
quire en gaf het blad wei
nig kans.
Als iedereen over het WK Voet
bal schrijft, is dat voor ons juist
een reden daar geen letter aan te
wijden". O noemt zich 'degelij
ker dan HP en frivoler dan VN,
gedurfder dan Avenue en intelli
genter dan Nieuwe Revu'. Kaal:
„Een dergelijk blad bestond in
Nederland nog niet".
Iedere journalist wil volgens
Kaal het ideale blad maken. Voor
hem is dat de Esquire van vijfen
twintig jaar geleden, onder de le
gendarische Harold Hayes. Met
medewerkers als Saul Bellow,
Norman Mailer en Tom Wolfe
zorgde Esquire elke maand weer
voor een prikkelende inhoud.
Eind oktober komt uitgeverij De
Vrijbuiter (Aktueel!) met een Ne
derlandse versie van Esquire.
Het blad wordt opgezet door Gijs
van de Westelaken (ex-Haagse
Post) en Peter Meijering (ex-
Playboy) en zal verschijnen in
een oplage van 65.000 exempla-
Of de Nederlandse Esquire een
serieuze concurrent wordt voor
O, valt volgens Kaal moeilijk te
voorspellen. „Het is alleen des te
meer reden er hard tegenaan te
gaan. Maar ik heb alle vertrou
wen in de toekomst. Er staan
nummers op stapel waarvan ik
het niet erg zou vinden als ze op
mijn grafsteen gebeiteld zouden
worden".
HILVERSUM De NCRV
herhaalt vanaf eind augustus
vier keer op de late zaterdag
avond een aantal program
ma's rondom Godfried
Bomans (1913-1971). Op 25
augustus wordt een bewer
king van de film 'Bomans in
triplo' uitgezonden, waarin
Bomans het kloosterleven
van zijn broer Arnold en zus
Wally in beeld brengt. Op 1
september bezoekt Bomans
in 'Stroomt er nog water in
Rome?' religieuze plaatsen
in de eeuwige stad. Op 8 sep
tember is 'Tussen hemel en
aarde te zien'. Godfried
Bomans bezoekt Israël in
'Waar is Christus werkelijk
geweest?', dat op 15 septem
ber herhaald wordt.
Daarnaast zendt het NCRV
radioprogramma 'Plein pu
bliek' op donderdag 23 augus
tus een compilatie uit van ou
de radioprogramma's van
Bomans.
Het gros van de antropologen is
van mening dat de meeste kanni-
balenverhalen met een korreltje
zout genomen moeten worden.
Maar zij gaan niet zo ver als hun
collega W. Arens, die in zijn boek
"De mythe van het menseneten"
alle berichten over kannibalisme
naar de prullenmand verwijst. In
de artikelen en boeken, die aan de
stelling van Arens zijn gewijd,
wordt menige bron genoemd die
volgens de schrijvers volstrekt be
trouwbaar is.
En het gaat hier wel degelijk om
ooggetuigeverslagen van kanni
balistische praktijken! Hier is er
een, van Ta'unga, een Polynesiër,
die later lid werd van hetzelfde
zendingsgenootschap als waar
voor John Williams had gewerkt,
de man die door de inboorlingen
van de Nieuwe Hebriden werd op
gegeten. In 1879 (een heel laat
tijdstip!) schreef hij over de situa
tie in Nieuw-Caledonië (dat ten
zuiden van de Nieuwe Hebriden
ligt) het volgende rapport:
"Ik volgde het gevecht tussen
twee groepen en zag dat de vrou
wen er aan deelnamen. Zij deden
dat om zich van de doden meester
te kunnen maken. Als er mensen
werden gedood, dan wierpen de
mannen ze naar achteren en dan
werden ze door de vrouwen opge
haald en meegenomen. Na afloop
van de strijd gingen ze allemaal
huiswaarts, de vrouwen voorop
en de mannen achteraan.
De vrouwen droegen het vlees
op hun rug; de van palmbladeren
gemaakte manden waren geheel
gevuld en het bloed sijpelde over
hun rug en langs hun benen. Het
was een verschrikkAijk gezicht.
Toen ze in het dorp kwamen, sta
ken ze bij elk huis de grondoven
aan en aten ze de verslagenen op.
Ze waren erg opgewekt, want die
dag hadden ze goed te eten.
Het voedsel zag er aldus uit: het
vet was geel en het vlees had een
donkere kleur. Het was moeilijk
om het vet van het vlees te schei
den. Het was net schapevlees. Het
rook naar duive- of kippevlees. Ik
kreeg een deel van de portie van
de hoofdman, die uit een rechter
hand en een rechtervoet bestond,
maar ik gaf het terug. De mensen
konden niet alles in één keer
opetenalleen de armen en benen
werden geconsumeerd, de rest
van de lijken bleef over".
Volgens Ta'unga was kanniba
lisme op Nieuw-Caledonië een al
ledaagse affaire. Om de honger
naar vlees te stillen werd er tussen
de verschillende dorpen en stam
men bijna voortdurend strijd ge
leverd. Het ging hier niet om "ri
tueel" of "magisch" kannibalis
me, waarbij de eter zich de ziel
van de gegetene toeëigent, maar
om de bereiding van de dagelijkse
maaltijd.
Als er geen dode vijanden be
schikbaar zijn, dan schrikt men er
niet voor terug elkaar een kopje
kleiner te maken. De ene broer
aarzelt niet om de andere tot
slachtoffer te maken; ouders laten
hun kind in eendrachtige samen
werking in de grondoven ver
dwijnen.
Weer een andere horror-story
van Ta'unga verscheen in een zen
dingsblad. Het verhaal werd ver
levendigd door een tekening,
waarop onder meer een hoofd
man, zijn zoontje en een dikke ge
vangene staan afgebeeld. De va
der vraagt aan zijn zoon of de
dikzak nu meteen moet worden
gedood en geslacht.
",Snij hem levend aan stuk
ken", antwoordt het kind.
En zo gebeurde het. Ta'unga
vertelt nog dat hij de hoofdman
gesmeekt heeft een einde aan de
slachtpartij te maken, maar dat
hij geen gehoor vond.
Overigens, Ta'unga is een
naam die wel degelijk in het al ge
noemde boek van Arens voor
komt. Deze verhalen worden ui
teraard, door de man die niet in
kannibalen gelooft, achteloos ter
zijde geschoven. Arens meent in
de beschrijvingen van de Polyne
sische zendeling allereerst het cli
ché-beeld te herkennen dat men in
de negentiende eeuw gaf van sa
menlevingen die niet door de zege
ningen van het christelijk geloof
waren beroerd. En probeerde de
man ook niet, door de taak waar
voor hij stond als ongehoord moei
lijk af te schilderen, extra geld uit
de zendingspot naar zich toe te
trekken?
Arens gelooft voorai niet in de
realiteit van een gemeenschap die
met niets anders bezig is dan el
kaar in een stuk gebraad te ver
anderen. Hoe lang is de bevolking
van een eiland, waar oorlog en
kannibalisme het leven beheersen,
eigenlijk in staat zichzelf in stand
te houden? En komt er dan eens ie
mand van buitenaf, zoals Ta'un
ga, dan wordt die nota bene met
rust gelaten! Terwijl hij toch bru
tale opmerkingen tegen de hoofd
man maakt, en zelfs aanwezig is
op het slagveld, waar de vrouwen,
in het geval er te weinig vijanden
sneuvelen, zich even gemakkelijk
over de dode lichamen van de ei
gen krijgers ontfermen.
Arens gedraagt zich als een wa
re advocaat van de kannibalen.
Zodra hij een ooggetuige in het vi
zier krijgt, begint hij hem te belas
teren en verdacht te maken.
HEEL WAT VROEGERE LEIDERS
V/IN OOST- EUROPA ZIJN
VAN HET TONEEL
VERDWENEN
WAT EEN VER
ANDERINGEN
TOCH ALLE -
MAAL...
...ALS DE PROBLEMEN ZIJN OP
GELOST HEBBEN DIE LUI NATUUR
LIJK OOK WEER TB/EEL ERVA
RING OPGEDAAN...
HE/HZ .'SA/EL AUES IN
PAKKEN EN WÊS, VOORDAT
P/E BEREN WAKKER
