PORT
Greg LeMond: 'Ik wil naar de vijf
Erik Breukink: opnieuw gegroeid
Post moet alweer
fiasco verwerken
MAANDAG 23 JUL11990
PAGINA 11
'Ik ben scherper en agressiever'
TOUR'90
Riethoven wil de Tour
weer naar Leiden halen
Erelijst van
de winnaar
BIJLAGE LEIDSCH DAGBLAD
PARIJS Ergens in de Limousin liggen een unieke video
cassette en een foto-album tussen de verzamelde huwelijks
geschenken. Centraal in beeld: Christelle en Philippe, een
zaterdags, klassiek bruidspaar, uit de buurt van porcelein-
stad Limoges, aan de rand van een zwembad. Met in het
midden een doornatte, druipende... Greg LeMond. Aërody
namische regenboogpak nog om de lendenen, en nog geen
tweeëneenhalf uur ervoor gehuldigd als nieuwe gele trui
drager én virtueel winnaar van de Tour de France 1990.
De baldadigheid vierde hoogtij, bij
de Z-ploeg van Roger Zannier,
sponsor/miljonair in kinderkleding.
Toen om kwart voor acht de ploeg
leidersauto van Roger Legeay het
parkeerterrein van het Novotel Li
moges ZI Nord opdraaide, brandde
de zon nog altijd in de lichamen.
TV-verplichtingen achter de rug,
persconferentie in een derdehands
dorpstheater overleefd, terugtocht
van drie kwartier naar de bewoonde
wereld - óók gedaan. En toen lonk
te, achter de hoteldeur, op het ter
ras, een verkwikkend, groen zwem
bad.
Getuigen
Wie begon met wie erin te gooien,
wie er uiteindelijk allemaal, met
kleren en al in de koele poel doken -
er waren amper getuigen. Behalve
dan dat bruidspaar met hun gasten,
die mee mochten spelen in een tafe
reel, waar menige Franse Berlusco
ni goud geld voor had over gehad.
LeMond te water, Roger Legeay
te water, Gilbert Duclos Lassalle te
water. Voor wie de gebruiken bij
wielrenners kent was het een won
der, dat niet óók bruid en brui
degom in het water werden gejo
nast. Nu bleef het bij een groepsfo
to, c.q. -video van een pas gezegend
paar, en een pas gezalfde triomfator
van 's werelds grootste wielereve-
nement.
Philippe en Christelle hadden ge
luk, en waren gelukkig.
Evenals de 29-jarige Yank.
„Greg, je hebt geel!" riep de tv-
commentator, minder over zijn toe
ren dan een jaar min een dag voor
heen. „Oh, c'est bon!" Ook de gri
mas hing minder uit het dak.
Het werd een lichte anti-climax,
het duel Chiappucci-LeMond, want
de 'match' haalde nooit het niveau-
'89, met Fignon. De kleine Italiaan
bood te weinig partij, had na 7 kilo
meter chrono al teruggekund naar
zijn alledaagse Carrera-trui.
Maar, wilde iedereen nu wel toe
geven, het zou ook een regelrecht
wonder zijn geweest, als Chiap-
pucci het geel tot in Parijs had ge
dragen.
En wonderen bestaan niet. Bleek
ook de strekking van de persvoor
stelling, die LeMond een uurtje la
ter verzorgde op het podium van
een feesthal, annex dorpstheater,
zoals die alleen nog in de verst weg
gestoken buurtschappen bestaan.
Het Lac de Vassivière en Li
mousin is mooi, maar behalve de
Tour lijkt er nog weinig van de mo
derne beschaving te zijn voorbijge
trokken. Coulissen waren er niet,
wel een houten tafel, met microfoon
en Bose-speakers. De gloeilampen
aan het voetlicht schenen duister
nis. Hondervijftig radio- en krante
journalisten, met ergens beneden
hen een man in de kleuren van de
regenboog.
Wat moet je nu dragen, Greg? De
ze trui, of de gele?
„I dont know". Ik moet eerst de
UCI
de criteriums dé gele, en in een wed
strijden voor de wereldbeker de
genboogtrui".
„La traduction,
roept een benepen Franse collega.
Vertalen, en gauw een beetje!
Hij ontmoet slechts hoon. Had hij
zijn school maar moeten afmaken.
tak. Van Engels naar Frans, en om
gekeerd. Hij verdedigt, pareert, gaat
in de aanval, wordt soms fel, is zelf
bewuster dan hij ooit was in de
Tour.
Beschamend
Over dat wonder. Hij wordt er iede
re dag weer mee geconfronteerd,
want in de Giro di Italia finishte hij
nog op bijna drie uur... Bescha
mend. zeggen toch ex-coryfeeën als
Merckx, Hinault enzovoorts. Man
nen, die vijf keer de Tour de France
hebben gewonnen.
Gisteren nog, in de Franse zon
dagsbladen, haalde Merckx ander
maal uit: „LeMond zal z'n seizoen
toch breder moeten inrichten, an
ders haalt hij nooit de galerij der
groten".
Zijn repliek. „Dat ik de Tour won,
is geen wonder. Dat heb ik alleen
aan mezelf te danken. Aan het kei
harde werken, dat ik ervoor heb ge
daan. Men heeft mij verweten, dat
ik als een toerist in de rondte reed.
Wel, ik heb dit voorjaar door m'n
ziekte afgezien als geen ander. Ik
kwam dag na dag dood aan bij de fi
nish. Wie dat vakantie noemt, is
simpel".
Al die praatjes van dat overge
wicht, van die ongeïnteresseerd
heid - hij is ze meer dan zat. „Ik heb
niét zitten vissen in Californië, ik
heb niét gegolfd in Minnesota. Ik
heb ook géén liters ijs gegeten, ik
leef niét alleen op cheeseburgers. Ik
hou zo veel van bepaalde dingen als heb af
anderen doen, zoals journalisten de
van bier of whisky. Maar ik over
drijf niet, ik geloof juist in matigd-
Jammer
„Ik ben nu tien jaar prof. Zou je je
echt tien jaar aan de top kunnen staan te doen, hadden me, als ik de-
handhaven als je er maar op los ze Tour de France had verloren, fi-
leeft? Ik leef op mijn manier, en als naai afgebrand",
dat anders is dan jullie in Europa Verliezen, dat kon niet zo zijn.
gewend zijn, dan is dat jammer. Ik Hoewel LeMond niet zo overtuigde strijd 100 kilometer achtereen
De beslissing in de Tour
boogtrui verwisselen
tijdrit zijn regen-
(foto EPA)
als in andere jaren. Hij bestrijdt dat.
„Ik heb aangevallen waar het
Amerika". moest. Ik heb gedomineerd, waar
Ik heb sinds maart geen krant of het nodig was de baas te spelen. Ik
tijdschrift meer gelezen, maar als ik
hoor wat er over me is geschreven,
dan weet ik één ding: jullie, die hier
zogenaamd aardig tegen
ben zelfs beter door de bergen geko
men dan vorig jaar. Dat ik geen rit
won? Ach..."
„Vergeet niet, het wielrennen
zoals jullie dat nog kennen uit de
tijd van Merckx en Hinault, dat
komt nooit meer terug. Het bestaat
wed-
troleert. Van de 22 Tourploegen zijn
er 15 in staat iets in de ritten of het
klassement te doen. Het is zoveel
breder geworden".
Cyrille Guimard (vijf renners in
Parijs...) heeft zojuist geroepen,
deelt iemand mee, dat LeMond deze
Tour alleen heeft gewonnen, omdat
de anderen hem hebben verloren.
„Laat ik dit zeggen: Fignon is af
gestapt, maar was geen partij, stond
op een veel lager niveau dan vorig
jaar. Gebrek aan kwaliteit bij de te
genstanders? Er was een heel brede
eerste rij, en ik heb naar Saint Etien-
ne, naar l'Alpe d'Huez en naar Luz
Ardiden afgedwongen daarvan de
beste te zijn. Ach, tachtig percent is
tevreden, twintig percent heeft kri
tiek. Zo is het toch altijd?"
Eerlijk
Over zijn slottijdrit heeft hij nooit
ingezeten. „Ik ben vorige week
soms hard geweest voor Chiap-
pucci, maar dat hoort er bij. Als ik
eerlijk ben, zeg ik dat hij een prima
ronde heeft gereden, er het maxi
mum heeft uitgehaald. Maar toen ik
op zeker moment een minuut op
hem had, wist ik dat het niet meer
kon misgaan. Ik heb vanaf toen niet
meer voor de ritzege gereden, alleen
nog voor het klassement".
De veelbesproken zitvlakblessu
re? „Die speelt al sinds de tijdrit
naar Epinal. Ik heb de laatste week
niet meer dan vijfeneenhalf uur per
nacht kunnen slapen. Na de behan
deling om elf uur naar bed, iedere
ochtend half vijf weer wakker. Mis
schien stress. In de tijdrit had ik er
last van in de afdalingen en op het
vlakke, maar het is niet om die re
den, dat ik de rit niet heb ge won-
De spanning bij LeMond is er een
beetje af, waarna prompt ook alle
elektriciteit uitvalt. De ploegleiding
roept hem achter de micro vandaan,
maar op LeMond raak je niet uitge
vraagd.
Dit was de derde eindzege, op
naar de vijf? „De komende twee jaar
staan nog volledig in het teken van
de fiets. Ik wil naar de vijf, naar de
zes ook. Als het fysiek mogelijk is,
okay!"
Maar de oprukkende generatie,
Breukink, Indurain, Alcala? „Dit
jaar is volgend jaar niet. Iedereen
moet zich altijd weer opnieuw be
wijzen. Ieder jaar start voor een cou
reur op nul".
PARIJS (ANP) - Steven Rooks
miste Theunisse en vorm. Jean
Paul van Poppel zelfvertrouwen
en kracht. Planckaert en Peiper
misten ambitie en gingen naar
huis.
De groene trui en de ritzege van
Ludwig betekenden hooguit
troostprijzen. Evenals de over
winning in de ploegentijdrit aan
het begin van de Tour de France.
Opnieuw moest Peter Post
vaststellen dat investeringen van
miljoenen geen garante zijn voor
Het jeugdig enthousiasme dat
Post in januari in Limburg uit
straalde bij de officiële voorstel
ling van de ploeg Panasonic-
Sportlife, maakte gaandeweg de
Ronde van Frankrijk plaats voor
cynisme en berusting.
De ooit zo succesvolle ploeglei
der moest gisteren in Parijs con
stateren dat de 77ste editie van de
Tour de France op een nieuw fias
co was uitgedraaid.
Al jaren achtereen speelt zijn
équipe in het belangrijkste wie
lerspektakel ter wereld niet meer
dan een figurantenrol. Dit keer
eindigde zijn klagende kopman
Rooks op ruim veertig minuten
van LeMond. De hoogste klasse
ring voor de ploeg Post in de alge
mene rangschikking is de 33ste.
„Afgaande op de resultaten,
moet ik ontevreden zijn. Elke
keer is er weer iets anders", ver
zuchtte Post op de Champs Ely-
sees in Parijs. „Verkeerde ploeg?
Dit was mijn best mogelijke
ploeg. Ik had geen betere men
sen. Ik kan toch ook niet voorzien
dat Planckaert problemen thuis
heeft. Dat Rooks veel last van zijn
in de Giro opgelopen blessure
heeft. Achteraf is het voor ieder
een gemakkelijk praten. Als ie
vooraf alles weet, kun je net zo
goed thuis blijven".
Knarsetandend moet Post de
comeback van Erik Breukink
hebben gevolgd. De door de Am-
stelveense ploegleider min of
meer afgestoten renner, presteer
de onder de hoede van Jan Gis-
bers wèl in de Tour.
En hoe. Hij werd derde in het
eindklassement LeMond en Chia-
pucci. Tweeritzeges, twee tweede
plaatsen en een derde stelling in
etappes veroverde Breukink daar
bovenop.
De aanpak en begeleiding bij
PDM lijkt door Jan Gisbers beter
en moderner te zijn dan door
Post, die de frêle Breukink ieder
jaar de 'dubbel' Giro-Tour voor
schotelde. „Ik heb hem nooit ge
dwongen. Breukink wilde zelf',
reageerde Post geïrriteerd op de
ze stelling.
Rooks kon zijn het in hem gein-
vesteerde miljoen niet verzilve
ren. De introverte Noordhollan
der had te veel last van een rib-
blessure, opgelopen bij een tui
meling in de Giro. De tweede mil
joeneninvestering Theunisse zat
thuis en/of aan het strand van Te-
nerife. Beschuldigd van herhaald
dopegebruik. Weggegooid geld
derhalve.
„Nogmaals. Ik kan niet in de
toekomst kijken", aldus Post.
„Wisten anderen het begin dit
jaar wel? Moet ik stoppen? Me
aan de verantwoording onttrek
ken? In dat geval krijg ik ook
commentaar".
Pas op de plaats
PARIJS Greg LeMond ontbreekt
de eerste dagen op de critiriums in
Frankrijk. Zijn verwonding aan het
zitvlak („Het is gewoon rauw vlees,
maar het begint dicht te groeien")
moet rust hebben, heeft zijn dokter
gezegd.
Het betekent, dat hij de criteri
ums voor vandaag en morgen heeft
afgezegd. Woensdag op z'n vroegst,
in Dijon, is hij in het geel te bewon
deren.
Door
Peter Ouwerkerk
en Dick Heuvelman
PARIJS „Breukink? Dat is een renner voor de Ronde
van Italië. Geen schande, want daar is-ie groot geworden",
zei Peter Post, augustus/september vorig jaar. „Breukink?
Die moet de Giro maar gaan rijden. De Tour is voor Rooks
en mij, wij hebben er al genoeg bewezen. Breukink niet.
Laat die zich maar op de Italië concentreren", zei Gert-Jan
Theunisse, óók een maand of tien, elf geleden.
Diezelfde Erik Breukink won zater
dag met grote overmacht zijn twee-
vragen. Ik denk op de tijdrit in zijn vierde Tour de
France, hij troefde Tourwinnaar
Greg LeMond met bijna een minuut
af, hij maakte het gat met Delgado
plait", gapend groot, hij stond gisteren bij
na nog op een zilveren podium
plaats.
Breukink, 26, opnieuw gëgroeid,
derde in het eindklassement. Alleen
Wie LeMond wil volgen dient twee- door een 'mindere dag' in de Pyre-
Van onze redacteur Ad van Kaam
LEIDEN - Joop Riethoven is opnieuw in de markt om de start van
de Tour de France naar Nederland te balen. Als de geïnteresseerde
sponsor voor november van dit jaar ook daadwerkelijk over de brug
komt, zal de karavaan in 1992 voor de tweede maal uit Leiden ver
trekken.
Tweemaal eerder sloeg het grootste wielercircus ter wereld zijn
tenten in Nederland op. Voor de eerste maal was dat in 1973 toen
Scheveningen als startpunt fungeerde. In 1978 lukte het Riethoven,
ere-voorzitter van de Leidse vereniging Swift, om de Tour naar
Leiden te halen. Het zat hem toen bepaald niet mee. Niet alleen
verregende destijds de proloog, maar bovendien moest de organisa
tor met een lichte hersenbloeding in bet ziekenhuis worden opge-
Inmiddels heeft Riethoven van de Tour-organisatie de officiële
toezegging binnen dat, mocht hij er voor november in slagen om aan
de financiële voorwaarden te voldoen, Nederland nummer één
staat voor wat betreft de Tour-start. In het kader van Europa 1992is
men in Parijs wel te porren voor een ronde die meer landen aandoet
dan alleen Frankrijk.
Leiden als vertrekpunt dient dan wel 2,3 miljoen gulden op tafel
te leggen om het circus binnen zijn poorten te krijgen. "Er is een se
rieuze gegadigde", meldt Riethoven, die de naam van dat'bedrijf -
een 'grote' naar zijn zeggen - evenwel nog niet kan prijsgeven. "Mo
menteel wordt daar intern onderzocht of het ook een haalbare kaart
is. Hoewel ik tot november de tijd heb, verwacht ik binnenkort een
uitspraak. Uiteraard hoop ik dat die positief uitvalt".
In het gevpl dat zo mocht zijn, en 'Parijs' zijn fiat geeft, zal
Riethoven zich uitsluitend bepalen tot het verrichten van wat pr-
werk. "Ik heb geleerd van vroeger. Er komt natuurlijk wat over je
heen, als je zoiets groots als de Tour-start mag organiseren. Ik heb
al contact met een sport-promotiebureau. Die moet dan de plannen
maar verder uitwerken. Ik kan het mijn gezin niet aandoen om er
onderdoor te gaan", aldus Joop Riethoven.
Hinde
Erik Breukink repte zich zaterdag
als een hinde over de kronkelende
wegen rond het prachtige Lac Vas
sivière en Limousin, of fietsafstand
van Limoges. De slotbeelden naar
de finish waren van een ongekende
souplesse en schoonheid. De pure
uitbeelding van een rouleur, a la
Bugno, Indurain, Alcala, averechts
op werkers als Chiappucci en Le
Mond.
Dat handje, net over de streep
was nog het mooist. Een meter na
de tijdscontrole tot rechtervuist ge
bald, ten teken van de overwinning.
Breukink had zijn laatste doel in de
ze Ronde van Frankrijk bereikt.
Als er één renner tot wasdom is
gekomen, deze julimaand, dan is
het Breukink wel. Na een onopge
merkte aanloop in de eerste week
(reden: verkoudheid) reed hij met
een overtuiging, die ongekend was
voor 'het netste jongetje van de wie-
Ierklas'. Breukink gedroeg zich als
een professional, en was fysiek in
staat dat vol te houden tot aan Pa
rijs.
Behalve zijn twee prachtige tijd
ritten, zijn attente rijden naar Saint
Etienne en Bordeaux, was er deze
Tour minstens nóg een moment, dat
de groei van Breukink perfect illu
streert: het moment van 'rechtzet
ten' in de belangrijke Alpenetappe
naar l'Alpe d'Huez.
Commando
Alcala was nog kopman, Breukink
hield zich klaar om over te nemen.
Maar Alcala beleefde zijn 'mindere
dag', en moest een aanval van Indu
rain, Delgado, LeMond laten lopen.
Breukink kwam onmiddellijk aan
het commando, blafte een ploeg
maat van LeMond (Cornillet) af,
toen die probeerde te storen, en be
gon aan zijn corrigerende werk.
In die ene actie toonde Breukink
aan kopman te kunnen zijn.
Hij deed dat ook in de slotweek
van de Tour. Zijn positie was na Luz
Ardiden een vrij kansloze gewor
den, LeMond stond er rooskleuri
ger voor, Breukink kon alleen nog
wat terugkrabbelen. Hij deed dat in
de slotkilometers naar Bordeaux
met een dadendrang, die alleen in
Erik Breukink stal in de tijdrit opnieuw de show. Op weg r
de etappezege en tevens het erepodium.
de beste momenten van Nijdam en
Theunisse is terug te vinden.
Achteraf praten, achteraf conclu
deren, achteraf spijt hebben - het is
het makkelijkste wat er is, zet Post
de toon. Maar zeker is inmiddels,
dat Post niet de beste keuze heeft
gemaakt door Breukink naar achter
te schuiven, ten gunste van de com
merciële goudhaantjes Rooks
Theunisse. Post zal minimaal moe
ten bekennen, dat hij zich heeft ver
gist. Breukink kan wel degelijk een
Tour aan.
De begeleiding, waarmee Breu
kink zich sinds de breuk met Post
verstaat, zit hem gegoten. Hij bena
drukte dat zaterdag andermaal na
zijn iedereen imponerende tijdrit.
„Ik was knap gespannen. Ik had
maar weinig geslapen. Ik wilde die
derde plaats toch wel graag vast
houden, maar Delgado is een
kwaaie concurrent. Die rijdt een
knappe tijdrit. Gisbers liet me met
rust. We zijn het parkoers wezen
verkennen, en dan zegt hij precies
genoeg: let op die bocht, snij daar
wat aan, probeer het eens met die
versnelling. Bij iemand anders was
je al gek gepraat van de adviezen".
Breukink heeft te veel stijl om de
naam van Post in de mond te ne-
Een half uur voor de start besloot
Breukink tot een wisseling in het
materiaal. Hij vond, dat hij met de
carbonfiets, met het 'duikbootka
der', met het triathlpnstuur en met
een dicht achterwiel moest rijden.
Niemand, die hem tegensprak. Hij
kreeg alle vertrouwen.
„Ik had de proloog op de lichte
fiets gereden, maar dat was niet
goed bevallen. Achteraf kwam dat
door die verkoudheid, maar je moet
in iets geloven. Omdat het nogal
heuvelachtig was rond het Lac, be
sloot ik het er op te wagen. Het is
goed uitgepakt".
Breukink had geen kind aan Del
gado, nam meteen vlot afstand van
LeMond, duelleerde in feite alleen
met ploegmaat Alcala, die uiteinde
lijk tweede werd en een half mi
nuutje moest toegeven.
En Chiappucci, de 3.31 voor hem
prijkende nummer twee van het
klassement? Breukink: „Ik had er
nooit op gerekend, dat ik nog zo
dicht bij zou komen. Ik ging alleen
voor de ritzege. Het klassement was
al zo ongeveer maximaal: ik had ge
hoopt bij de eerste tien, daarna bij
de eerste vijf te eindigen, dan mag je
met een derde plek dus zeer tevre
den zijn".
Breukink heeft de afgelopen
tweeëntwintig dagen vooral even
wicht vertoond. De balans, die hij
van nature in de omgang uitstraalt,
kwam er ditmaal ook uit op de fiets.
Hij herhaalde nog maar eens: „Ik
ben geen komeet, ik moet het van
een rustige opbouw hebben. Ik ben
nu 26, ik kan nog een, twee jaar
groeien".
Druk
Wat allemaal niet zal wegnemen,
dat er volgende Tour weer een gro
tere druk op zijn schouders zal rus
ten dan nu het geval was. Hij start
dan als één van de favorieten, want
hij gaf hier zijn adelbrieven af: ex
cellent tijdrijder, goed klimmer.
„Misschien dat ik dan zonder zwak
kere dag kan doorkomen".
Belangrijk is, dat hem dezelfde
rust wordt gegund, die hem nu is
gegeven. „Winnen in het voorjaar is
meegenomen, maar niet noodzake
lijk. Je moet doelen formuleren, en
daar op af gaan".
Breukink is de komende dagen,
weken ongetwijfeld de held van de
Nederlandse criteriums. Hij rijdt ze
vrijwel allemaal, drie weken aan
een stuk, woensdag al in Noord-
wijk. „Hoeft niet verkeerd te zijn,
als je je maar op je werk blijft con
centreren".
Zijn grootste winst van deze
Tour? „Dat ik mijn zelfvertrouwen
volledig terug heb. Ik voel me
scherper, agressiever in de koers.
Dat dwingt iets af bij je tegenstan
ders. Als de onzekerheid van je af
straalt, dan ben je bij voorbaat al ge-
Greg LeMond
Geboren: 26-06-1961 in Lake
(VSt)
Ploeg: Z (Legeay).
Prestaties als professional
1982: 2e in wereldkampioen
schap, winnaar Ronde van de Toe
komst plus twee etappes, 3e Tirre-
no-Adriatico plus etappe
1983: wereldkampioen,
Dauphiné Liberé plus drie etappes,
Azencriterium
1984: 3e in Tour plus jongeren-
klassement, 3e Dauphine plus etap
pe, 3e Luik-Bastenaken-Luik
1986: winnaar Tour plus etappe,
4e in Giro plus etappe, 2e Milaan-
Sanremo
1987: breekt pols in Tirreno-Adri-
atico, wordt slachtoffer van onge
luk met geweer
Tour de France
Meervoudige
T our-winnaars
De lijst van meervoudige
5 zeges
Anquetil (Fra, 1957, 1961, 1962,
1963, 1964), Merckx (Bel, 1969, 1970,
1971, 1972, 1974), Hinault (Fra, 1978,
1979, 1981, 1982, 1985).
3 zeges
LeMond (VSt, 1986, 1989, 1990),
Thys (Bel, 1913, 1914, 1320), Bobet
(Fra, 1953, 1954, 1955).
2 zeges
Petit-Breton (Fra, 1907, 1908),
Lambot (Bel, 1919, 1920), Bottec-
chia (Ita, 1924, 1925), Frantz (Lux,
1917, 1928), Leducq (Fra, 1930,
1932), Magne (Fra, 1931, 1934), Maes
(Bel. 1936, 1939), Bartali (Ita, 1938,
1948), Coppi (Ita, 1949,1952), Theve-
net (Fra, 1975, 1977), Fignon (Fra,
1983, 1984).
