Landbouwafspraken: vooral woorden
Katholiek forum
wil kern vormen
I REPORTAGE i
KOSHER
Doorbraak GATT op handelsgebied is nog ver weg
VRIJDAG 20 JULI 199C
GEESTELIJK LEVEN
De eerste onderneming in ons
nieuwe winkelcentrum was een
zelfbedieningsrestaurantmet op de
gevel in quasi-Chinees schrift
'Pikan-Sien'. Mijn buren
reageerden gegeneerd, zoals
bewoners van een Aerdenhoutse
villawijk die op een ochtend merken
dat 'Het Smulpaleis' in hun domein
is doorgedrongen.
Ikzelf had medelijden met de
Chinese ondernemer die vanuit
Taiwan of Singapore naar Tel Aviv
moest zijn gekomen om hier zijn
zakelijk Waterloo te vinden. Want
dat er in oyis half af gebouwde wijkje
onvoldoende klandizie zou zijn
stond als een paal boven water.
'Pikan-Sien' kwam op de
openingsdag met een niet te
versmaden aanbieding: een
volledige maaltijd voor nog geen zes
gulden. De stunt, opgediend op een
kartonnen bord, bleek een portie
opgebakken rijst (we waren
STANDPLAATS
Jeruzalem
Ad Bloemendaal
tenslotte in een Chinees restaurant)
onder een kwak zoetzure kipsalade.
Wat de smaak al deed vermoeden
werd met een blik op het personeel
zekerheid: geen Chinees te
bekennen. De eigenaar, zo bleek bij
navraag, was een joodse inwoner
van de ultra-orthodoxe voorstad
Bnei Brak, die in zijn woonplaats
succes had geoogst met het eerste
'Pikan-Sien' restaurant. Een
ingelijste verklaring van het
rabbinaat verzekerde de clientèle
van de nieuwe vestiging dat ze ook
hier strikt kosher te eten kreeg.
Omdat mijn vrouw en kinderen na
het eerste etentje vage
maagklachten registreerden.
vermeden we onze koshere
buurtchinees enige tijd.
Ondertussen bleek mijn scepsis over
de levensvatbaarheid van de
eetgelegenheid voorbarig. De rij
wachtenden voor het
zelfbedieningsbuffet reikte
uiteindelijk tot op de parkeerplaats
Konden dag aan dag zovelen het
mis hebben? We waagden het er
weer op. Het menu bleek een
uitbreiding te hebben ondergaan.
Behalve de kipsalade waren er nu
ook schalen met mais- en
sesamzaadgerechten. En daarnaast
stond een bak met grote verse
garnalen.
Garnalen! Krom gebogen wit vlees
in een gebroken zalmkleurig jasje,
uitnodigend opgetast in een
omgeving van ijsblokjes. Nu pas
viel het me op dat naast de
verklaring van het rabbinaat een
nieuw plakkaat hing, waarop een
amateur met viltstift een schets had
gemaakt van de garnaal in zijn
natuurlijke domein. "Koshere
garnalen", stond erbij en, ten
overvloede, 'Nieuw!'
Ik was verbijsterd. Vijfduizend
jaren joodse geschiedenis gingen in
een flits voorbij: de Uittocht uit
Egypte, deStenen Tafelen, de
Tempel, de Nieuwe Staat, de
Zesdaagse Oorlog, de Operatie
Entebbe en dan nu, met Gods hulp,
de Koshere Garnaal
Ik liet me uitleggen dat de nep-
garnalen waren gemaakt van het
vlees van geschubde en dus koshere
vis, waaraan kleur- en
smaakstoffen waren toegevoegd.
Sinds kort waren ze ook in de
vriesbakken van de supermarkt te
vinden.
Voor de vrome joden onder de
klandizie van'Pikan-Sien' leek deze
eerste stap in de richting van het
varken van rundvlees een
vanzelfsprekende verworvenheid
van de joodse genialiteit. Ik zag
ademloos toe hoe een bebaarde man
met een zwarte hoed een garnaal
aan zijn plastic vork prikte en met
smaak toehapte. Weer had ik mijn
niet bij me.
Het economische overleg tussen de
zeven grootste industrielanden (G-7),
leverde deze maand de afspraak op
tussen de Verenigde Staten en de Eu
ropese Gemeenschap dat beide han
delsblokken hun zwaar gesubsidieer
de landbouw aan zullen pakken.
De afspraken zijn nog vaag, maar
het is de bedoeling aan beide kanten
van de oceaan het mes te zetten in de
vaak ondoorzichtige regelingen en
exportsubsidies. Vooral de VS willen
er van af.
Of daarmee een stap is gezet naar
een doorbraak op handelsgebied
waar ook de ontwikkelingslanden
van kunnen profiteren, zal eind dit
jaar blijken als de zogenaamde
'Uruguay-ronde' van de GATT (die
gaat over internationale akkoorden
inzake tarieven en handel) in Brussel
wordt afgesloten.
Er is een goede kans dat in de perio
de tot de geplande afsluiting van de
overlegronde, begin december, een
aantal kleine stappen voorwaarts kan
worden gezet. Volgens Louis Emme-
rij, de directeur van het Ontwikke
lingscentrum van de OESO in Parijs,
is hiervoor wel vereist dat de betrok
ken partijen met de beide benen op
de grond staan, en zich rekenschap
geven van de ware aard van de onder
werpen die ter discussie staan.
Gezien de grote meningsverschil
len ten aanzien van tal van onderwer
pen moet men, gezien de korte tijd
die rest om tot een vergelijk te ko
men, zich ermee verzoenen dat een
beperkt akkoord al beter is dan hele
maal geen akkoord.
Nu na meer dan drie jaar van onder
handelingen over een aantal crucia
le handelsproblemen is het goed te
kijken naar de "echte wereld" en
niet op de "wereld van de woor
den". Neem de GATT, die er nooit
in is geslaagd om een greep te krij
gen op meer dan 10 procent van alle
internationale handel en geldstro
men. De internationale diensten
sector heeft hier nooit deel van uit
gemaakt, en de handel in agrarische
produkten is er feitelijk buiten ge
bleven, omdat de rijke industrielan
den nooit in de praktijk hebben ge
bracht wat ze hebben gepredikt.
Onder de GATT valt in feite al
leen de internationale handel in in-
dustrieprodukten, maar zelfs hier
zijn uitzonderingen gemaakt, zoals
het Vezel-Akkoord, dat de afgelo
pen 20 jaar steeds is vernieuwd, zo
dat de handel in textielgoederen
buiten GATT blijft. In feite is het
eerder een over- dan een onder
schatting om te stellen dat de GATT
tien procent van in de internationa
le handel beslaat.
Het is nodig zich dergelijke ele
mentaire feiten te realiseren, wil
men het belang onderkennen van
de huidige Uruguay-ronde, die ten
doel heeft te voorzien in scherpere
regelgeving in de agrarische sector
en in akkoorden over de diensten
sector en textiel. De Uruguay-ronde
is van essentieel belang voor ieder
een die meent dat liberalisering van
de handel essentieel is voor de we
reld-economie, en dit verklaart
waarom van zoveel kanten de na
druk wordt gevestigd op de nood
zaak van het welslagen van de
Uruguay-ronde.
Ramp
De redenering is, dat protectionis
me ons juist een stap dichter bij het
einde van het bestaan van een echte
wereld-economie zou brengen. Dit
zou voor iedereen een ramp zijn, in
die zin dat iedereen daar slechter
van zou worden. In het verlengde
van deze redenering ligt dat protec
tionisme en regionalisme ook in
strijd zijn met de duidelijke algeme
ne tendens tot een wereld-econo
mie.
Het regionalisme bestaat natuur
lijk echter al, en wel vooral in de
OESO-landen: het vrijhandelsge-
bied in Noord-Amerika, het Europa
van 1992, en de 'Vliegende Wilde
Ganzen' in Oost- en Zuidoost-Azie,
met Japan aan de leiding, gevolgd
door Hongkong, Singapore, Zuid-
Korea, Taiwan, en de Asean-landen.
Er bestaat een groot verschil tus
sen de wereld van woorden en de
wereld van de realiteiten. Wil de
Uruguay- ronde slagen, dan moeten
voor eind juli de akkoorden over de
moeilijkste onderwerpen zijn be
reikt, om de ministers begin decem
ber in Brussel in staat te stellen de
overeenkomst te bezegelen. Succes
betekent in dit verband dat er een
akkoord komt over de liberalisering
van de landbouw, alsmede een ak
koord over een vrijer verkeer van
diensten. De landbouw is daarbij
het moeilijkste onderwerp is.
Overproduktie
De absurde situatie die er momen
teel in de landbouwsector bestaat,
blijkt uit het volgende overzicht:
In de Verenigde Staten betaalt
de regering de boeren om geen
graan te produceren. In de Europe
se Gemeenschap krijgen de boeren
hoge prijzen, ook al produceren ze
een overschot, en in Japan krijgen
de rijstboeren het drievoudige van
de prijs op de wereldmarkt.
Er wordt zoveel verbouwd dat
een deel van de gewassen wordt
verkocht als veevoeder, tegen de
helft van de prijs op de wereld
markt. De boeren in de Europese
Gemeenschap ontvangen voor hun
suiker een prijs die het drievoudige
is van de prijs op de wereldmarkt,
maar tegelijkertijd importeert de
EG suiker tegen een hogere prijs
dan de wereld-marktprijs.
In bijna alle geïndustrialiseerde
landen worden de melkprijzen
hoog gehouden, met als gevolg
overproduktie. Canadese boeren
zijn bereid om acht keer de prijs van
een koe te betalen, alleen om vervol
gens het recht te krijgen om de
melk van die koe te verkopen tegen
een door de regering gesubsidieer
de prijs.
De Verenigde Staten subsidi
ëren irrigatie- en landontginnings-
projecten, en betalen vervolgens de
boeren om dat land niet te gebrui
ken voor de verbouw van gewassen.
Omzeilen
Teneinde de bestaande GATT-voor-
schriften inzake de landbouw te
omzeilen, wordt in veel landen veel
nadruk gelegd op de binnenlandse
beleidsdoelen, zoals veiligstellen
van de nationale voedselvoorzie
ning. Bovendien bestaan er bepa
lingen in de GATT-regeling die lan
den in staat stellen een afwijkend
landbouwbeleid te voeren, zoals
door importbeperkingen en toepas
sing van export- en produktiesubsi-
dies.
Het wemelt inmiddels van de
voorstellen en oplossingen om aan
deze situatie een einde te maken. De
Verenigde Staten, die voorstander
zijn van een marktgerichte benade
ring, hebben opgeroepen de im
portbeperkingen en alle landbouw
subsidies die direct of indirect de
handel beinvloeden binnen tien
jaar op te heffen. Washington roept
ook op harmonisering van de ge-
zondheids- en sanitaire bepalingen,
voorzover daardoor de veiligheid
van planten, mensen en dieren niet
in gevaar komt.
De Europese Gemeenschap legt
vooral de nadruk op de noodzaak
tot een beter evenwicht tussen
vraag en aanbod. Daarin is in een la
tere fase voorzien in uitwisseling
van concessies, en geleidelijke ver
mindering van de negatieve effec
ten van de landbouwsubsidies op
de internationale markten. Deze
vermindering van de steun aan de
landbouw zou zich in twee stappen
moeten voltrekken.
In eerste instantie is
een aantal maatregelen die ten doel
hebben de spanning op de markt
voor graan- en graanvervangende
produkten, suiker en zuivelproduk-
ten te verminderen. Het gaat dan
om prijsbeperkingen en maatrege
len om de geproduceerde hoeveel
heden te verminderen. In de tweede
fase zouden in onderlinge samen
werking de subsidies moeten wor
den verminderd, onder gelijktijdige
aanpassing van de protectiemaatre-
gelen, om de wereldmarkt te stabili-
Liberalisering
Dan is er nog het voorstel van de
'Cairns-Groep', bestaande uit Ar
gentinië, Brazilië, Canada, Chili,
Colombia, Hongarije, Indonesië,
Malaysia, Nieuw-Zeeland, de Fili-
pijnen, Thailand en Uruguay. Deze
landen streven vooral naar volledi
ge liberalisering van de handel in
agrarische produkten, afschaffing
van 'vervormend' landbouwbeleid,
en verscherping van de betreffende
regels en disciplines onder GATT.
Het voorstel van Japan legt de na
druk op de noodzaak om op lange
termijn stabiliteit op de wereld
markt te bereiken ten aanzien van
de handel in agrarische produkten,
en om voor alle landen de voedsel
voorziening veilig te stellen. Dit zou
op korte termijn moeten worden be
reikt door een blokkering van alle
export-subsidies, gevolgd door een
geleidelijke opheffing daarvan, on
der versterking van de voorschrif
ten voor andere andere handelsver-
vormende subsdies.
Veel ontwikkelingslanden die
voedsel importeren roepen öp tot
maatregelen van de kant van de ont
wikkelde landen, teneinde te ko
men tot een welwillende behande
ling van de export door de ontwik
kelingslanden. De ontwikkelings
landen vinden dat de rijkere landen
invoertarieven en andere drempels
voor hun goederen moeten afschaf
fen. Andere ontwikkelingslanden
hebben speciale aandacht gevraagd
voor de nauwe relatie tussen het
ontwikkelingsproces en de agrari
sche produktie.
Ver uiteen
Uit dit alles blijkt dat de uitkomst
van het huidige GATT-overleg voor
wat betreft de landbouw verre van
duidelijk is. De standpunten liggen
ver uiteen. Tussen de geindustriali-
seerde landen en de ontwikkelings
landen, maar ook nog steeds tussen
bijvoorbeeld de Verenigde Staten
en de Europese Gemeenschap.
Ten aanzien van de dienstensec
tor zijn er ook de nodige problemen,
zij het minder dan bij de agrarische
sector. Veel ontwikkelingslanden
vrezen dat ze zullen worden over
spoeld door buitenlandse banken,
adviesbureaus en dergelijke. Deze
landen willen iets extra's zien als ze
besluiten hun dienstensector te li
beraliseren, een sector waarin de
belangen van de geïndustrialiseer
de landen veel groter zijn.
Hoewel het een wonder zou zijn
als er een echte doorbraak zou
plaatsvinden in het GATT-overleg,
zou het toch belangrijk zijn als er
een paar kleine stapjes worden ge
zet naar een meer rationeel agra
risch- en handels beleid, en een ak
koord over de dienstensector. De
vier jaar die waren uitgetrokken
voor de zeer gecompliceerde
Uruguay-ronde zijn zeer kort ge
weest. Dus, laten we eerlijk zijn, een
beperkt akkoord is beter dan hele
maal geen akkoord.
Louis Emmerij is directeur van het
Ontwikkelingscentrum van de Organi
satie voor Economische Samenwer
king en Ontwikkeling (OESO) in Pa
rijs, een organisatie van 24 rijke indus
trielanden.
15
Ik had spijt van de diepvries
maaltijd die nu ruimschoots zou
zijn ontooid in de vuilnisbak. Hon
gerig inspecteerde ik de koelkast.
Een paar gebakken eieren leek me
het meest geschikt, onder de omstan
digheden. Ik schonk nog een glas
wijn in, dronk en at haastig en zon
der vreugde en ging naar bed. Daar,
in het halflege bed probeerde ik mijn
situatie helder onder ogen te zien en-
ik kwam tot de conclusie dat ik bij
de politie onder ernstige verdenking
moest staan. Ik kon mij niet veroor
loven werkloos af te wachten en het
risico te lopen dat mij een moord in
de schoenen zou worden geschoven
door de werkelijke moordenaar. Ik
had hem - of haar - horen wegren
nen, maar hij - of zij - had mij gezien
terwijl ik mijn roes uitsliep naast
het stoffelijk restant van Karin en
daar kon hij of zij het mij knap
moeilijk mee maken.
Even overwoog ik om toch het rode
boekje aan de inspecteur te geven.
"Alstublieft, vijf potentiële verdach
ten. Kiest u er maar een uit".
"Hoe komt u aan dat boekje?" zou
de inspecteur vragen. "Gewoon. Ge-
EEN AVONDJE STAPPEN I
vonden naast het lijk, inspecteur".
Nee. dat leek me niet verstandig.
"Gevonden, op straat, inspecteur.
De moordenaar heeft het verloren".
Dat zou misschien een mogelijkheid
zijn.
Ik viel in slaap.
Midden in de nacht moet ik even
half wakker zijn geweest. In ieder
geval herinner ik me dat ik mijn
arm uitstrekte. Naar mijn wettige
echtgenote.
Maar die zat immers tussen twee
bergen in Zwitserland? Of lag ze er
toch en was ze ineens van een bru
nette veranderd in een blondine? Ik
voelde een substantiële nattigheid
waar het niet hoorde, ergens tussen
haar schouderbladen. In paniek
schoot ik overeind. Ik deed het licht
aan en keek naar mijn handen.
Bloed verwachtte ik te zien. Maar
mijn handen waren schoon en het
bed nast mij was erg leeg.
Ik viel weer in slaap en toen ik
wakker werd was het bijna negen
uur. Ik besloot de rugklachten die ik
de vorige dag had opgevoerd als re
den tot arbeidsongeschiktheid, te
prolongeren. Ik belde naar de bank
en klaagde. Er was veel begrip. Ik
moest het warm houden, zei mijn
chef. Dan kwam het wel weer in or
de.
Ik kleedde me snel aan, maakte
koffie, at wat en stapte in de auto,
want ik was van plan mijn af
spraak met Linda de Leeuw te hou
den.
Het duurde even voor het tot me
doordrong dat het enorme sierhek,
waar ik al een paar keer langs was
gereden en waarachter ik door over
vloedig groen een riante villa had
zien schemeren, het nummer droeg
van het adres waar ik moest wezen.
Ik stopte in de berm om dat even te
verwerken. Ik dacht er hard over om
weer naar huis terug te rijden, of
mijn gefingeerde spit overboord te
zetten en naar de bank te gaan om te
werken. Maar mijn nieuwsgierig
heid won het van mijn schroom en ik
reed het hek door, de oprijlaan in.
Ze deed zelf open.
Leek ze op haar zuster? Ik zou het
niet weten. Daarvoor zou ik haar
blote schouderbladen moeten zien.
Wel had ze net als Karin, blond
haar. Waarschijnlijk was ze een
stuk ouder. Haar ogen waren helder
blauwgrijs, haar gezicht was scherp
getekend en om haar mond hing het
lachje dat ik door de telefoon had ge
hoord.
"Kom maar binnen", zei ze.
Ze was een prachtige vrouw en ze
wist het. Ze maakte trouwens de in
druk dat ze alles wist. Ook dat ik
diep onder de indruk was, al was ze
een hoofd kleiner dan ik en liep ze in
een spijkerbroek met een noncha
lant t-shirt, waar ik even ademloos
inkeek.
Ze bracht me naar een ruime, lich
te zitkamer. Behalve een paar stoe
len en een boekenkast stond er niet
veel meer in dan een vleugel en een
tekstverwerker. Ze wees me een stoel
aan, ging zelf zitten, stak een sigaret
op, keek naar me en zei: "Vertel het
"Ik kom voor een vriend", zei ik.
Het was het eerste dat me te binnen
schoot.
"Zo...", zei ze en ik zag aan haar
gezicht dat ze me niet geloofde,
maar ik zette door. "Hij kende Ka
rin goed en hij reageerde net als u,
jij" - tutoyeren kon ik ook -. "Hij zei
dat hij haar gewaarschuwd had",
fantaseerde ik verder, "maar dat ze
niet wilde luisteren. Karin had
slechte contacten, zei hij. En u
schijnt daar meer van te weten".
Dat laatste was eens schot in de
rood, dat zag ik aan haar reactie. Ze
werd alert als een rofdier en haar
ogen verhardden zich toen ze vroeg:
"Hoe heet die vriend".
"Dat wil ik nog even in het mid
den laten", zei ik zo losjes als ik kon.
Veel rk organisaties kennen elkaar niet
VUGHT (ANP) - Enkele
rooms-katholieke organisa
ties hopen in september het
Forum van Katholieken in
Nederland op te richten. Het
forum moet een plek van ont
moeting, overleg en vorming
voor alle katholieke organisa
ties worden en zal 'ideolo
gisch noch vernieuwend,
noch behoudend' zijn, zo staat
in een voorbereidende nota.
De honderden rk organisaties we
ten van elkaar nauwelijks wat zij
doen of willen dat niet weten,
schrijft drs. W.F.C.M. Derkse. Hij
is directeur van de Radboudstich-
ting, die samen met onder meer
de Thomas More Academie en het
Verband van Katholieke Maat
schappelijke Organisaties tot de
oprichters van de stichting be
hoort. Het initiatief hiervoor is en
kele jaren geleden genomen door
de Katholieke Raad voor Kerk en
Samenleving (KRKS).
In het complexe en veelkleuri
ge rooms-katholieke wereldje
zijn al wel vele mogelijkheden
voor overleg en ontmoeting, geeft
Derkse toe. Hij wijst op activitei
ten van de Acht Mei Beweging,
het Contact Rooms-Katholieken,
de Mariënburgvereniging en de
KRO. Waar het echter aan ont
breekt, is "een kern, een ontmoe
tingspunt, waarin deze veelkleu
rige staalkaart van activiteiten tot
overleg en gezamenlijk gedragen
inspiratie komt".
Het is niet de bedoeling dat er
in Nederland 'een grootschalige
herzuilingsoperatie' in gang
wordt gezet, aldus Derkse. Het fo
rum wordt 'een bescheiden maar
levenskrachtige organisatie' die
katholieken wil samen binden en
gezamenlijke initiatieven wil sti
muleren. Na een aantal jaren
moet de stichting worden omge
zet in een vereniging.
Dr. P.A. van Gennip, secretaris
van de KRKS, zegt dat het forum
'hetzelfde paraplumodel' krijgt
als de Acht Mei Beweging, waarin
ruim honderd katholieke organi
saties deelnemen. "Het wordt
echter geen clustering van kerk-
vernieuwende organisaties, maar
van alles wat katholiek is". Wel
zal grote nadruk liggen op het
werk van de leek en op de maat
schappelijke verantwoordelijk
heid van katholieken.
Van Gennip denkt daarbij
voorzichtig aan het Centrale Co
mité van Duitse Katholieken, de
Westduitse lekenbeweging. Hij
weet ook wel dat dit machtige or
gaan 'zwaar gestructureerd' is,
handen vol geld kost en op een
geheel eigen traditie kan bogen,
maar vindt toch dat Nederlandse
katholieken van hun oosterburen
kunnen leren. "Het is een plek
waar conservatieven en progres
sieven elkaar treffen", aldus Van
Gennip.
Hij hoopt dat ook het Neder
landse forum erin slaagt de kerke
lijke verdeeldheid te overstijgen.
Helemaal gerust is hij er niet op:
"Er bestaat grote zorg dat de rich
tingenstrijd toch los zal bran
den". Aan de andere kant krijgt
van Gennip steeds vaker de in
druk dat "de angel uit deze strijd
begint te raken". Katholiek Ne
derland is volgens hem de ver
deeldheid "een beetje beu. Men
weet onderhand ook niet meer
de strijd gaat".
Dominee vermoord
DEN HAAG (ANP) - De 36-jari-
ge Hongaarstalige hervormde
predikant Istvan Kulcsar uit Mi-
neu in Roemenië is woensdag
vermoord. Zijn lijk werd gevon
den in een vuilnisvat bij het sta
tion van Baia Mare. Dat is in krin
gen van de hervormde kerk in
Hongarije vernomen.
Kulcsar was woensdagmorgen
uit Mineu vertrokken naar het
station van Baia Mare, waar hij de
trein naar zijn geboorteplaats wil
de nemen. Daar wilde hij het graf
van zijn onlangs overleden
schoonzuster bezoeken.
Binnen de Hongaarse hervorm
de kerk wordt vermoed, dat Kul
csar het slachtoffer is geworden
van nationalistische Roemenen,
die vrezen, dat de Hongaarse min
derheid in Roemenië streeft naar
afscheiding van Transsylvanië,
de rijkste provincie van Roeme
nië. Kulcsar schreef regelmatig
artikelen in een Hongaarstalige
krant, waarin hij opkwam voor de
rechten van de Hongaarse min
derheid.
Ook in Bulgarije
bijbelgenootschap
SOFIA (IDEA) Bulgarije krijgt
voor het eerst in zijn geschiedenis
een bijbelgenootschap, zo heeft
de synode van de Bulgaars-Or
thodoxe kerk besloten. De pro
testantse kerk in het land zal in
het genootschap deelnemen.
De orthodoxe kerk, die naar
schatting bijna 40 procent van de
negen miljoen Bulgaren verenigt,
wil dit jaar nog 300.000 bijbels la
ten drukken. Het papier daarvoor
is ter beschikking gesteld door de
Wereldbond van Bijbelgenoot
schappen. De bijbels worden ge
drukt door dezelfde drukkerij die
in 1983 al eens 30.000 bijbels heeft
vervaardigd.
De synode besloot verder tot
een nieuwe vertaling van de bij
bel in het Bulgaars. Behalve ver
tegenwoordigers van de ortho
doxe en protestantse kerk zullen
ook deskundigen van de Bulgaar
se academie van wetenschappen
bij de vertaling worden betrok
ken.
Yaticaan betreurt
Israels voornemen
verkoop speklapje
sterk te beperken
JERUZALEM (RTR) - De cultu
reel attaché van het Vaticaan in
Israël heeft er bij het Israëlisch
parlement op aangedrongen de
verkoop van varkensvlees niet
aan banden te leggen.
Mgr. Richard Mathes waar
schuwde dinsdag een parle
mentscommissie, dat aanneming
van een wetsvoorstel van ultra-or
thodoxe parlementsleden, dat de
verkoop van varkensvlees aan
banden wil leggen, een eerste
stap op de weg van beperking van
de godsdienstvrijheid betekent.
Als het voorstel wordt aangeno
men, zou de wereld Israël kunnen
vergelijken met Saudiarabië, al
dus Mathes na zijn ontmoeting
met de commissie. "Daar mogen
joden en christenen bijvoorbeeld
geen wijn drinken. Het is daar
verboden".
Volgens de joodse spijswetten
is het eten van varkensvlees ver
boden. Toch beschouwen vele Is
raëli's een karbonade of een
speklapje als een bijzondere lek
kernij.
Mathes leidt in Jeruzalem het
Notre Dame of Jeruzalem Centre,
een opvanghuis van het Vaticaan
voor toeristen in het Heilige
Land. Hij onderstreepte, dat hij
niet namens het Vaticaan had ge
sproken. De leiding van de RK
Kerk heeft geen mening over het
wetsvoorstel.
De indieners van het wetsvoor
stel willen het fokken van var
kens of de verkoop van varkens
vlees in joodse gebieden verbie
den. Omdat ook moslims geen
varkensvlees mogen eten, zouden
liefhebbers van varkensvlees
voortaan zijn aangewezen op sla
gers die behoren tot de zeer klei
ne christelijke minderheid in Is
raël.
Duitse kerken:
1992 bijbeljaar
STUTTGART (IDEA) - De ker
ken in de Duitse Bondsrepubliek
hebben 1992 uitgeroepen tot jaar
van de bijbel. De kerken willen de
Duitsers opwekken zich met de
bijbel bezig te houden en hem te
lezen.
In verband met het bijbeljaar
zal dit najaar een Nieuw Testa
ment met een leesplan en een
handleiding bij de tekst verschij
nen. "Het is de hoogste tijd dat
het boek der boeken door zoveel
mogelijk mensen met nieuwe
ogen wordt gelezen", aldus de
voorzitter van de Westduitse rk
bisschoppenconferentie, Karl
Lehmann.
Het is de eerste keer dat zoveel
kerken in de Bondsrepubliek ge
zamenlijk het lezen van de bijbel
willen bevorderen. Volgens het
coördinatiebureau van het bijbel
jaar in Stuttgart zullen de kerken
in de DDR vermoedelijk aan de
actie meedoen. In 1992 zijn de bei
de Duitse staten naar alle waar
schijnlijkheid herenigd.
Aan de actie nemen alle kerken
deel die zijn aangesloten bij de
Westduitse Raad van Kerken, als
mede diverse kerkelijke organi
saties. Algemeen coördinator is
Siegfried Meurer van het West
duitse Bijbelgenootschap.
Bisschop weg na onthullingen.
Aartsbisschop Penney van Saint-
Jean in Canada heeft de paus zijn
ontslag aangeboden, nadat een
onderzoekscommissie hem on
christelijk gedrag had verweten
bij de behandeling van klachten
over seksueel misbruik van jon
gens door ongeveer twintig pries
ters en andere leden van de RK
Kerk. Penney (65), sinds 1979
aartsbisschop, maakte zijn be
sluit bekend tijdens een perscon
ferentie waarop het rapport van
de door hem ingestelde commis
sie werd gepresenteerd. Volgens
de commissie ontving het aarts
bisdom al sinds 1976 klachten
over ontucht met jongens, voor
namelijk van een weeshuis bij
Saint-Jean. Het aartsbisdom stel
de de autoriteiten echter niet op
de hoogte en schoot de slachtof
fers op geen enkele wijze te hulp.
Beroepingswerk
Hervormde Kerk: beroepen te Lan-
gerak M. van Duijn kand. Katwijk
aan den Rijn; aangenomen naar Am-
stelveen-Buitenveldert (nieuwe predi
kantsplaats) J. Maas Zetten/Andelst,
naar Sellingen J. L. Ravesloot Wester-
haar.
Nederlands Geref. Kerken: aangeno
men naar Alphen aan den Rijn (full-ti
me) M. Janssens te Alphen aan den
Rijn (part-time) en Rotterdam-Ovear-
schie (part-time).
