Monsterverbond favorieten
Ritwinnaar Mottet berust
Knecht Jakobs effent
weg voor Breukink
Rooks in de Ronde
TOUR'90
Ontsnapte Chozas halt toegeroepen
Van Poppel wanhoopt niet
DINSDAG 17 JULI 1990
PAGINA 13
'Ui zal de Tour nooit winnen'
REVEL Nadat Charly Mottet gisteren in Revel de 15de Touretappe had gewonnen, kwam hij met
een enigszins verrassende ontboezeming op de proppen. "Ik", sprak Mottet met de schuchterheid
die hem kenmerkt, "zal de Tour nooit winnen". Niet dat deze mededeling als een bom insloeg, maar
het was toch een uitspraak die het noteren waard was. Immers, Mottet was deze Tour de France inge
gaan als één van de favorieten. Begin dit jaar, tijdens de presentatie van zijn RMO-ploeg, riep direc
teur-sportief Bernard Vallet met veel poeha uit: "Dit wordt het jaar van Mottet".
Dat bleek veel te hoog van de toren
geblazen. Mottet is amper nog in
beeld geweest. Ja, in de Ronde van
Romandië, waarin hij twee ritten
won alsmede het eindklassement.
En hij was ook nog primus inter pa
res in de Koninginnerit van de Ron
de van Italië, dank zij een gulle bui
van Giro-winnaar Bugno. Mottet
werd in de eindstand een zwakke
tweede, die geen moment het duel
zocht met Bugno. Hij scoorde ech
ter genoeg FICP-punten om als
nummer twee de wereldranglijst
(achter Bugno) te sieren. Als excuus
voor zijn 'flauwe' manier van rijden
in de Giro voerde Mottet aan dat hij
slechts present was ter preparatie
voor de Tour. Eindelijk zou hij, na
vele mislukte voorstellingen, eens
gaan vlammen in La Grande Bou
clé. Alleen in 1988 was er sprake van
een geslaagd Touroptreden. Hij ein
digde tóen als vierde en droeg zelfs
gedurende zes dagen de gele trui.
Schaduw
Nadien bleef Mottet tegenvallen.
Één van de vele talenten die een be
lofte niet kan inlossen. Daardoor
bleef hij steeds in de schaduw staan
van zijn leermeester Fignon. Het
Franse volk kan dan ook niet warm
lopen voor de wielrenner Mottet. De
pers net zo min, omdat er meestal
geen boeiende teksten uit zijn
mond komen. Mottet gaat daar ove
rigens niet onder gebukt. Het zal
hem worst wezen hoe er over hem
wordt gedacht. Mottet: "Wat maakt
mij het nu uit of het publiek mij wil
TOULOUSE Ze kennen elkaar al een jaar of tien. Vanaf de ju
nioren. Samen in de nationale selecties, samen in de 100 km-ploeg
op de Spelen van Los Angeles, 1984. Buiten de koers met elkaar
bevriend, beider vrouwen komen uit dezelfde provincie, Drente.
Toch werken Erik Breukink en Gert Jakobs pas vanaf dit seizoen
voor dezelfde werkgever, PDM. De één als kopman, de ander als
beschermheer, een beter bij Breukink passend woord dan 'body
guard'. Naar status betaald ook, heeft Jakobs wel eens onthuld.
'Meesterknecht' Jakobs heeft een
visioen: "Zoals Knetemann tien
jaar geleden met Zoetemelk in Pa
rijs over de streep reed, ik was nog
maar een manneke van zestien zo
zou ik zondag op de Champs nou
ook eens graag m'n handen Opste
ken".
Jakobs, jarenlang één van de
mannen in de fameuze sneltrein
voor Jean-Paul van Poppel, maar
nu het tweede paar ogen voor de
klassementsrenner Breukink. "Ik
doe het met liefde, met tweehon
derd percent. Heel anders, mijn ei
gen kansen kan ik opnieuw verge
ten, maar ik vind het als ervaring
fantastisch. Bovendien, voor Erik
werken is goud".
Jakobs ging destijds niet mee met
Van Poppel, naar Post. Hij had nog
een contract bij Raas, en hij zag het
welslagen van Van Poppel bij
Panasonic ook niet meteen zitten.
"Ik heb direct gezegd: als je geen
acht man om Van Poppel heen zet,
zal het toch anders worden. En bij
Post kan dat niet, die wil ook voorin
het klassement".
Een beetje uitgekeken op de sfeer
bij Raas zocht Jakobs een jaar later
zelf contact met PDM, waar 'toeval
lig' ook Breukink onder dak ging
komen. "Ik ken mijn beperkingen
zo onderhand, ik kan goed voor een
ander werken, Breukink had ie
mand voor het vlakke nodig, dus
dat was gauw gepiept".
Tegen meer dan een ministerssa
laris, dat wel. "Dit soort werk wordt
tegenwoordig terecht goed be
taald".
Jakobs had Breukink zo de afge
lopen jaren eens geobserveerd, en
had het eigenlijk 'een beetje zielig
gevonden', zoals hij daar rond reed.
Een grote renner heeft toch een
mannetje naast zich nodig, om het
vuile werk op te knappen?
"Ik kon moeilijk zeggen: ga maar
in mijn wiel zitten, ik reed voor een
andere ploeg. Maar als ik het er wel
eens met hem over had, begon hij
dat ook in te zien. Hij verspeelde
veel te veel kracht, wat hij later
moest bekopen".
Jakobs had gehoopt, dat hij dit
voorjaar in de eendagswedstrijd
ook zelf wat meer kans zou krijgen,
maar regelmatig terugkerende
griepjes verpestten die ambities. In
de Vuelta kon hij zichzelf eveneens
vergeten, verviel hij zowaar zelfs in
de rol van finale-turbo voor, ditmaal
Uwe Raab. Resultaat: vier Oostduit-
se ritzeges.
Waarna zijn én Breukinks belang
rijkste opdracht aanving: de Tour
de France. "Breukink had de eerste
week vooral schrik, hing constant
achterin het peloton, net als Del-
gado. Dat soort jongens is bang om
te vallen, ze zijn van nature geen
kwakkers en gooiers. Maar je valt
achterin net zo gauw als voorin. Bo
vendien, achterin loop je tegen de
verschillen op".
Het was Jakobs' taak Breukink
dan naar betere posities te loodsen.
"Niet bij de eerste twintig, maar wel
in de eerste helft van het peloton.
Als je in dat begin door een lullig-
heidje een minuut verliest, kan het
je wei eens de eindzege kosten, als
het mét seconden wordt beslist".
Zo'n extra paar ogen, armen en
benen voor Breukink is'nog niet
zo'n simpele opgave, weet Jakobs
nu. "Breukink durft niet in het wiel
te zitten. Als Kelly lek rijdt, en je
gaat hem ophalen, ben je binnen an
derhalve minuut weer op je plek.
Die tikt ze gewoon tegen de broek,
en roept dat hij er door moet".
"Breukink laat steeds een gaatje
vallen. Die maakt plaats als er een
ander tussendoor komt schaatsen.
Daar moet ik halfweg weer naar zoe
ken. Hij moet veel meer op tafel
slaan. Maar ja, van een rustig mens
maak je niet in een paar weken een
wildebras".
Toch is Breukink aan het veran
deren. Beste voorbeeld is wat dat
betreft zijn uitval tegen de Frans
man Cornillet, in de Alpenetappe
tussen de Glandon en l'Alpe
d'Huez, toen de PDM-kopmannen
waren verrast door LeMond/Del-
gado. Cornillet begon een ellebo-
gengevecht met Breukink, die hem
accepteren als een topper of niet,
het enige dat voor mij telt zijn de
prestaties".
Van tijd tot tijd mogen die er in
derdaad ook zijn. Zo triomfeerde hij
al drie keer in de Grand Prix des Na
tions, de individuele tijdrit met het
meeste prestige op de profkalender.
In 1988 maakte hij indruk met een
winnende solo in de Ronde van
Lombardije.
Gisteren voerde Mottet net zo'n
nummer op. Zelfs de gebundelde
oppositie van Cornillet, Calcaterra,
Ekimov en Van Hooydonck kon
hem niet klein krijgen. Als Mottet
zijn dag heeft, is hij niet te houden.
Drie weken achter elkaar hardfiet-
sen is echter niet voor hem wegge
legd, blijkt in deze Tour weer eens.
Mottet viel al in de eerste tijdrit,
toch zijn specialisme, finaal door de
mand. In het algemeen klassement
staat hij 33ste, op 26 minuten en 20
seconden van Chiappucci.
Mottet heeft inmiddels dus ook
ingezien dat hij, althans voor wat de
Tour betreft, geen ideale kopman
voor zijn sponsor RMO is. "Ik ben
gewoon te licht voor het grote werk.
Ik kom ook nooit weer terug in de
Tour voor het rijden van een klasse
ment. Daarin moet ik eerlijk zijn, zo
wel tegenover mezelf als tegenover
mijn sponsor". Dat hij de Giro wel
aan kan, is volgens Mottet simpel
verklaarbaar: "De Tour is veel en
veel zwaarder. Ik zal me in de toe
komst richten op de klassiekers, de
wereldbekerwedstrijden en de klei
ne ronden".
De kleine professional uit Sallan-
ches, getrouwd met een onderwijze
res met boekhoudkundige gaven
(zij regelt zijn administratie), won in
Revel voor de eerste keer een
Touretappe. Dat deed hem erg veel
Fignon deugd. Mottet: "Voor mij is dit meer
Die trek- dan een troostprijs. Na het echec als
meteen een 'Lee Towers' terug gaf.
Waar hij wilde werken, moesten an
deren hem dat niet onmogelijk ma
ken.
Jakobs: "Zo moet-ie veel meer
zijn. Hij moet ze gelijk
ven', dan weten ze wie h
en LeMond doen net 2
ken een grote smoel op, en dan gaat klassementsrenner, was er mij alles
de rest vanzelf uit de weg. Moet ook aan gelegen op deze wijze nog iets te
kunnen vind ik, van zulke gasten laten
En als zoiets dan lukt,
geeft dat heel veel voldoening".
"Er is verdorie deze Tour iedere
dag wel een of andere malloot die
er aan trekt. Denk je een rustige
dag te kunnen hebben, een beetje
bij te kunnen komen en. dan vlie
gen ze er weer als gekken in. Ze
rijden elkaar zo langzamerhand
echt de vernieling in. Je ziet in het
peloton dat er al heel veel renners
er helemaal door zitten. We beta
len een hoge tol voor die krankzin
nige snelheid waarmee we door
Frankrijk scheuren. Robert Mil
lar is het zoveelste slachtoffer en
ik denk dat er nog veel zullen vol
gen.
Ik ben daar, hoop ik, niet bij. Ik
heb een heel vervelend weekeinde
gehad, maar gisteren ging het een
stuk beter. Ondanks het hoge tem
po. De eerste twintig kilometer
gingen heerlijk rustig. Met de
handen op het stuur. Maar toen
kwam er een tussensprint en het
hele peloton sloeg op hol. Er is er
altijd wel eentje die eventjes door
trekt. Net zo lang tot er een beslis
sing is gevallen. Met als gevolg
een razend tempo. Ik kon goed vol
gen. Mezelf af en toe weer eens van
voren laten zien. Natuurlijk voel
ik die pijn. Maar op dit moment is
daar mee te leven. Nee, aan af
stappen denk ik nu niet meer. Ik
wil Parijs halen. Maar wel in één
stuk, gezond en wel.
De Pyreneeën. Ik weet niet wat
me te wachten staat. Ik kan er ei
genlijk geen zinnig woord over
zeggen. Ja, dat ik niet met de eer
sten omhoog ga, mag duidelijk
zijn. Maar hoe het me zal
gaan, het is afwachten. Dat is
voor iedereen. Breukink, Delgado
en Lemond, ook zij weten absoluut
niet wat er gaat gebeuren. De
vorm van de dag, zoals dat
mooi heet; daar gaat het c
Maar vorm is ongrijpbaar. Je
weet nooit, zelfs bij halverwege de
koers niet, hoe ver je kunt gaan.
Het zal er keihard aan toegaan
tussen die drie. Ze zullen elkaar
afslachten, kapot proberen te ma
ken. Delgado gaat, dat is zeker.
Die is in zijn eigen bergen niet te
gen te houden. Dan is de vraag
wie er mee kunnen. Wie zijn wiel
kan houden. Eerlijk gezegd z
Lemond daar eerder toe in staat
dan Breukink. Lemond geeft niet
op, nooit. Die pakt het wiel en laat
dat nooit meer los. Een Ameri
kaan, een vechter.
Bovendien is hij toch de betere
tijdrijder. Ik denk dat Lemond
de Pyreneeën twee dagen gaat
counteren en volledig vertrouwt
op de tijdrit van zaterdag. Hij
heeft dat al eerder geflikt. Vorig
jaar nog. Eerst reed hij zich in de
Alpen het licht uit de ogen om he 1
wiel van Fignon te houden en in
Parijs kwam hij na die tijdrit ge
woon 'dood' over de finish. Maar
hij pakte wél de gele trui. Daarom
is Lemond mijn favoriet. Breu
kink tweede, Delgado derde.
Maar wat is zeker? Ik dacht dit
jaar ook aardig mee te kunnen
blazen. En nu, nu mag ik al blij
zijn als ik Parijs haal. Zo snel kan
het omslaan".
Charly Mottet: "Voor mij is dit meer dan een troostprijs".
Door
Peter Ouwerkerk
en Dick Heuvelman
REVEL De Franse Midi had gisteren veel weg van een
broeikas. De koperen ploert trok, onbarmhartig als hij kan
zijn, al zijn registers open en joeg het kwik in de thermome
ters naar tropische hoogte. Typische omstandigheden voor
een ouderwetse, met veel grappen en grollen gelardeerde
wandeletappe in de Tour de France. In het'moderne cyclis-
me is echter geen tijd meer voor dat soort fratsen. Het pelo
ton wordt tegenwoordig opgejaagd door sponsors. Die wil
len publiciteit geld) en die wordt alleen maar behaald als
er krachtig op de pedalen wordt geduwd.
Aangezien er van 22 ploegen liefst
12 in deze Tour nog niet in de prij
zen zijn gevallen, werd er gisteren
en daar wat 'jasjes worden uitge
trokken', zoals dat zo mooi in het
jargon heet. Oftewel dat
Mottet zorgde andermaal vo
moyenne van dik veertig per
het kan haast niet anders of
zondag in Parijs
cord worden gevestigd.
Bauer, Roche en Rooks zijn of niet
en meer in koers, of zijn in het klasse-
zal ment op hopeloze achterstand gere-
rondere- den. Gisteren ging een man als Mil
de bijl. De Schot, als gang-
Tot dusver staat de Spanjaard Pe- maker van Pensee één van de uit-
dro Delgado als snelste Tourrenner blinkers op l'Alpe d'Huez, bleek
in de statistieken genoteerd. Hij volledig aan het eind van zijn latijn.
kwam in 1988 tot 38.905 kilometer Een toch wel gevoelig verlies voor
De huidige gele trui-drager, de ploeg van LeMond, die Millar
de Italiaan Chiappucci, staat
menteel op plus veertig. Zo'n moor
dend tempo zorgt er voor dat er hier
Oud-bondscoach
Miguel Munoz van
Spanje overleden
MADRID (Rtr) Miguel
Munoz, oud-bondscoach van
het Spaanse elftal, is gisteren op
68-jarige leeftijd overleden. En
kele dagen eerder was hij in een
ziekenhuis in Madrid opgeno
men met inwendige bloedingen
in het darmkanaal.
Munoz was een gerespecteerd
man in de voetbalwereld. Zowel
in zijn actieve loopbaan als in
zijn carrière als trainer/coach
van Real Madrid en het nationa
le elftal van Spanje.
Als speler van Real Madrid
won hij in de jaren vijftig vier
keer de Europese beker voor
landskampioenen. Als trainer-
/coach was hij veertien jaar
werkzaam bij de 'Koninklijke',
van 1960 tot 1974. In die periode
werd hij twee keer kampioen
van Europa. Onder zijn leiding
werd Real Madrid negen keer
landskampioen. Vijf keer op rij,
1961-65, en in 1967,1968,1969 en
1972.
Na 1974 was hij achtereenvol
gens werkzaam bij Granada,
Las Palmas en Sevilla. In 1982
werd hij aangesteld als bonds
coach. In 1984 bereikte hij de
eindstrijd van de Europese titel
strijd. Daarin verloor Spanje
van Frankrijk. In Mexico 1986
haalde het Spaanse elftal de
laatste acht in de eindronde van
de wereldtitelstrijd. In 1988
werd hij opgevolgd door de hui
dige coach, Luis Suarez.
Als international droeg hij ze
ven keer het nationale tricot. Hij
debuteerde als middenvelder in
1948 in de wedstrijd tegen Zwit
serland.
best had kunnen gebruiken i
Pyreneeën.
Toch moet de waarde van derge
lijke assistentie in de cols ook weer
niet worden overtrokken. Immers,
vorig jaar, toen LeMond in een wel
heel gammele ploeg (het Belgische
ADR) reed, bleek hij het ook in zijn
eentje af te kunnen. Curieus was het
dat een ploeggenoot Millar over de
rand van het ravijn duwde.
Losbol
De boosdoener heette Bruno Cor
nillet. Die zou gisteravond wel eens
een flinke uitbrander gekregen
kunnen hebben van Roger Legeay,
de directeur-sportief van Z. Door na
krap 60 kilometer aan de voet van
de 1020 meter hoge Col de Sie spe
lenderwijs te demarreren, bracht de
Franse losbol onbewust een interes
sant spel op de wagen.
Achttien renners zochten het wiel
van Cornillet op. Onder hen man
nen als Roche, Mottet, Ekimov, Van
Hooydonck en Simon, allen smach
tend naar een aansprekend succes.
Die wilden er daarom wel een 'snok'
aan geven. Stilletjes was echter ook
de Spanjaard Chozas meegeslopen.
Hij bracht in het peloton alarmfase
1 in werking, toen de kopgroep uit
liep naar een voorsprong van acht
minuten. Als nummer elf van het
klassement, op 10.31 van Chiap
pucci, bleek hij binnen de kortste
keren naar het geel te snellen. Dus
lag een reactie van de 'groten' voor
de hand. Men kon het zich, na de
blunder op de eerste dag en waar
van Chiappucci nog altijd profijt
trekt, niet permitteren zich voor de
tweede keer aan dezelfde qteen te
stoten.
In eerste instantie nam de ploeg
van LeMond de verantwoording
van de achtervolging op zich. Toen
dat echter te weinig rendement op
leverde, werd er achter de ruggen
van de renners gauw topoverleg ge
voerd. Dat gebeurde door een select
gezelschap ploegleiders in de volg
auto's. Legraey (ploeg LeMond),
Echavarri (Delgado), Stanga (Bug
no) en Gisbers (Breukink) hingen
Italianen doen
Rudy Dhaenens
lucratief aanbod
REVEL (ANP) - Rudy Dhaenens
heeft een lucratief aanbod van
Ariostea op zak. De 29-jarige wegka
pitein van Jan Gisbers kan bij de
Italiaanse ploeg, waar Argentin en
Baffi voor rijden, het dubbele ver
dienen.
Dhaenens, dit jaar tweede achter
Argentin in de Ronde van Vlaande
ren, heeft binnenkort een gesprek
met ploegleider Gisbers en mana
ger Manfred Krikke. "Eens kijken
wat zij mij te bieden hebben", aldus
de Belg.
Volgens Gisbers valt er weinig te
praten, omdat de Belg ook volgend
jaar nog aan PDM vastzit. En vol
gens de ploegleider willen de Italia
nen geen afkoopsom betalen.
Tijdens de Tour de France wordt
veel gespeculeerd over mogelijke
transfers. Zo zou Dimitri Konisjev,
die een mondelinge overeenkomst
met TVM heeft, ook zijn jawoord
aan Carrera van gele truidrager
Claudio Chiappucci hebben gege
ven. De vice-wereldkampioen heeft
overigens laten blijken liever in Ita
lië te willen blijven.
De Italianen zouden bovendien
bereid zijn Poelnikov (vierde in de
Giro) en Ivanov (ritwinnaar in de
Vuelta vorig jaar) onder contract te
De Zwitser Tony Rominger, in
dienst van Chataeau d'Ax, staat op
het punt een contract bij Toshiba te
ondertekenen. Hij moet bij de Fran
se ploeg kopman 'Jeff Bernard
gaan steunen. In plaats van Romin
ger trekt de Italiaanse formatie Mar
co Giovannetti, de winnaar van de
Vuelta, aan. Giovannetti hield het al
in de eerste Tourweek voor gezien.
de
Ingeklemd tussen Andrew Hampsten en Greg LeMond lest Claudio Chiappucci zijn dorst. De klassementsleider
liep in de verzengende hitte drie seconden uit op de concurrentie. (foto ap>
koortsachtig pratend uit hun
pjes en na ampel beraad werd
sloten de handen ineen te slaan.
Gisbers: "We moesten wel, anders
zou die Chozas denk ik wel 25 minu
ten hebben gepakt. En zou de Tour ton.
kapot zijn geweest. Dus moesten
wij als ploegleiders van de favorie
ten samen iets ondernemen".
aanvoerderspositie met drie luttele
Monsterverbond
Van een herenakkoord wilde Gis
bers niet weten. Met een subtiel ge
voel voor zelfspot, antwoordde hij
op deze suggestie: "Nou, een heren
akkoord? Heren heb je niet onder
de ploegleiders. Zeg maar dat het
een monsterverbond was". Hoe dan
ook, nog voor halfkoers waren de
zaken keurig geregeld en werd er
eensgezind jacht gemaakt op de
'gluiperige' Chozas. Die hield op de
meet iets meer dan twee minuten
over, net genoeg voor een sprong in
de top-10 (achtste).
Het gejakker in de hitte kwam
Breukink eigenlijk niet van pas.
Daags tevoren had de Nederlandse
Tourfavoriet gehoopt op een rustig
dagje. Desondanks stelde Breukink
tevreden vast, dat hij niet veel had
geleden. "In elk geval niet meer dan
de anderen. Ik heb natuurlijk niet
op de kop hoeven te rijden. Dat
doen je ploeggenoten. Dus zat ik
steeds uit de wind. Maar je moet na
tuurlijk wel flink doortrappen".
In de afdaling naar de finish
moest Breukink nog even met Le
Mond in de slag. De Amerikaan
ging weer eens op de bluftoer en
trachtte wat seconden te sprokke
len. De kopman van PDM gaf hem
Pyreneeën, voor vandaag
heeft voor aardig wat druk op Breu
kinks ketel gezorgd. "Ja, wat wil
je?", bevestigt de Gelderlander, "nu
je zover bent gekomen in het klasse-
Breukink nam dat voor kennisge- ment, wil je dat natuurlijk niet meer
ving aan. Chiappucci zal hem een prijsgeven. En helemaal gerust ben
zorg zijn. LeMond en Delgado, zo je nooit. Een iets mindere dag in de
heten zijn kluiven. Vandaag zal hij bergen kan fataal zijn".
REVEL (ANP) - Jean Paul van
Poppel 'wacht nog steeds op de
eerste overwinning in de Tour de
France sinds hij in dienst is van
Peter Post. Twee jaar geleden
ging de sprinter in de kleuren van
Superconfex van Jan Raas vier
keer als eerste over de streep in
Frankrijk.
Sinds zijn overstap naar de
Panasonic-ploeg heeft de Bra
bander van origine vorig jaar
twee ritten van waarde gewonnen
in de Giro d'Italia. Hij behaalde in
1989 tien overwinningen, waaron
der ook twee in de Ronde van Ne
derland.
Dit jaar is zijn erelijst karig ge
vuld, slechts twee etappes won
hij in de Vierdaagse van Duinker
ken. In de Tour dreigt hij op
nieuw mis te grijpen. Vandaag en
morgen is hij al tevreden als hij de
finish haalt. Van Poppel heeft nog
drie kansen. Donderdag, vrijdag
en zondag.
"Toch wanhoop ik niet, ik hoef
me niets te verwijten. Ik doe mijn
uiterste best. Het is al een opste
ker voor me dat ik de tocht d.oor
de Alpen redelijk heb doorstaan.
Het heeft me zelfvertrouwen ge
geven. Ik sta al met een half been
in Parijs. En ik voel de vorm te
rugkomen. Alleen is het verdom
de moeilijk zoals gisteren de zaak
bij elkaar te houden. Ze rijden als
gekken".
Van Poppel (27) houdt zich
groot, maar toch moet de onze
kerheid aan hem knagen. De
tweede sprinter in de ploeg van
Post heeft wel al een rit op zijn
naam staan. Olaf Ludwig heeft
voorlopig de verwachtingen inge
lost. En met een beetje mazzel
brengt hij de groene trui ook nog
naar Parijs.
"Het zal niet gemakkelijk wor
den, maar als ik vandaag naar Luz
Ardiden net zo goed, relatief ge
zien, klim als naar l'Alpe d'Huez,
dan denk ik dat tricot in Parijs
nog in bezit te hebben".
Ludwig heeft 38 punten voor
sprong op de Belg Museeuw.
17e etappe
18 juli 150 km
PAU'o
Lasseube V LOURDES
'£>-0-"O'0,3515km I
I Pardies-Pietat
Marie Blanque J
U^oBielle67km 1
78 km Aubisque
1
Bidden voor gele trui
REVEL (ANP) De moeder, vrieh-
din en supporters van Claudio Chi
appucci zijn vandaag in Lourdes. In
het bedevaartoord gaan zij bidden
dat hun oogappel de helse Pyre-
neeënrit over de Aspin en Tourma-
let overleeft. En dat hij in de gele
trui in Luz Ardiden wordt gehul
digd.
Door de hitte verliezen de cou
reurs ontzettend veel vocht. "Drie
liter raak ik in een rit zoals vandaag
kwijt", liet Breukink gisteren in Re-
vel weten.
Het verhaal dat LeMond zondag
naar Millau dertien liter water zou
hebben gedronken, noemde Breu
kink een fabeltje. "Ik heb steeds bij
hem in de buurt gereden. Dus heb
ik enig idee van zijn waterverbruik
gekregen. Ik houd het op de helft.
Maar goed, overdrijven is Amerika
nen eigen".
