Kamerfracties
gekant tegen
prij s verhoging
Mogelijk late foto van Vincent van Gogh ontdekt
In Parijs dubbele
schilderijenroof
op klaarlichte dag
Placido Domingo bespeelt publiek trefzeker
Ziiiilaiiïkaaiise saxofonist
Dudu Pultwana (52) overleden
Subsidiestop renovatie
Du dok-raadhuis officieel
Plan voor nog betere
beveiliging museum
Fotograaf ziet treffende gelijkenis met zelfportret
DORDRECHT - Tijdens het verza
melen van materiaal voor de ten
toonstelling in het Museum mr. Si
mon van Gijn over de Dordtse pe
riode van Vincent van Gogh heeft
inrichter Ad Molendijk mogelijk
een unieke vondst gedaan. Hij ont
dekte een oude foto van een man
die wellicht de beroemde schilder
Van Gogh woonde en werkte in
Dordrecht van 2 januari tot 2 mei
1877, en naar aanleiding daarvan is
nu de expositie 'Hij was maar een
bijloopie' ingericht. Molendijk, als
educatief medewerker verbonden
aan het Gemeentearchief, stuitte
daarbij op een uitspraak van D.
Braat, de zoon van boekhandelaar
P. Braat, die in zijn Dordtse tijd de
werkgever van Van Gogh was.
Braat haalde in 1914 voor M.J. Brus-
se, die toen voor de NRC interviews
maakte met mensen die Van Gogh
hadden gekend, herinneringen op
over de schilder in zijn Dordtse tijd.
Van Gogh kwam toen net uit Enge
land. „Ik herinner me ook zoo nog,
dat hij liefst een hooge hoed droeg;
maar zoo een, waarvan je bang was,
dat de rand er af zou scheuren als je
hem aanpakte. Die deftigheid had
hij uit Engeland meegebracht," ver
telde Braat aan Brusse.
Molendijk zocht in de fotocollec
tie van het Gemeentearchief naar
een foto om die uitspraak te illustre
ren. „Ik wist dat er een foto was van
een man met zo'n soort hoge hoed,"
zegt hij. Hij vond het fotootje, maar
het was te klein, 'visiteformaat' en
de fotograaf vergrootte het uit om
het geschikt te maken voor de ten
toonstelling. „Toen ik die vergro-
D66 vraagt zich af of de jeugdlitera
tuur in ons land wel zoveel niveau
heeft dat regelmatig een Theo Thijs-
sen-prijs van een ton moet worden
uitgedeeld. Niessen (PvdA) stelde
voor 50.000 gulden aan de winnende
auteur te geven en 50.000 gulden te
bestemmen voor, bij voorbeeld, een
goedkope uitgave van diens werk.
Daarmee worden de schrijver zelf,
de boekhandel en de zo gewenste
leesbevordering gediend. De
CDA'er Beinema zei een tegenstan
der te zijn van „verhoging zonder
meer" en was het verder wel met
Niessen tens. Van Middelkoop van
het GPV noemde de verhoging een
Uitvaartbedrijf
stelt kunstprijs in
AMSTERDAM (ANP) - De Am
sterdamse coöperatieve vereni
ging /oor uitvaartverzorging
Coöpe;atie PC heeft een twee
jaarlijkse prijs voor beeldende
kunst ngesteld ter grootte van
50.000 gulden. Dit is gisteren be
kendgemaakt door de Stichting
PC-Kinstprijs.
De orijs is bestemd voor in
Nederand wonende beeldend
kunstmaars met „een voorbeel
dig oeivre" dat nog niet eerder
werd bekroond. De Coöperatie
PC motiveert de instelling van
de pris door te wijzen op „het
fijnzinnige en stijlbewuste ka
rakter van de sociaal-culturele
rol die het bedrijf op de achter
grond in de Amsterdamse sa
menleving vervult".
Er i: inmiddels een jury ge
vormd waarin zitting hebben de
beeldend kunstenaar en schrij
ver Arnando, verzamelaar beel
dendekunst Martijn Sanders en
de directeur van het Centraal
Museun Sjarel Ex als voorzit
ter. Coöperatie-directeur Jan
Berndien treedt op als jury-se
cretaris zonder stemrecht.
GRONIHGEN (GPD) - Als saxofo
nist Dudi Pukwana er zin in had, en
dat was eerder regel dan uitzonde
ring, kroop hij zó in de muziek dat
hij als etn Zuidafrikaanse zandvlo
over het podium begon te dansen,
het publek in soms. Hij heeft zich
daarbij vsel eens bezeerd door tegen
een muur te springen en tijdens
tournees! zorgden zijn mede-muzi
kanten er altijd voor, dat Dudu het
bed kreeg dat het verst van het raam
stond. Wbnt ook in slapende toe
stand wilde hij wel doordansen. Af
gelopen weekeind is hij in zijn
woonplaats Londen de eeuwigheid
ingedanst Hij overleed aan een
maagbloeding, 52 jaar oud.
Mtutuztl 'Dudu' Pukwana zag in
een zwarte wijk van Port Elisabeth
het levenslicht. Hij leerde zichzelf
saxofoon spelen en werd in 1963 in
Johannesburg uitgeroepen tot bes-
te jazzsaxofonist van het jaar. Om-
;dat de rac ale situatie in zijn vader-
land snel verslechterde ontvluchtte
hij Zuid-Afrika een jaar later om
met de Blue Notes van Chris McG
regor in Londen neer te strijken.
Daar ontwikkelde de saxofonist
zich tot eet belangrijke kracht in de
muziekscene. Pukwana werkte met
Centipede en de Incredible String-
band, met reggaegroepen en met de
jazz avant-garde. Maar in zijn eigen
bands, de een soort 'vrije'
kwelamuziek speelden, kwam hij
het best totzijn recht. De Groninger
dancing De Troubadour leek des
tijds daadwerkelijk te roteren rond
de heftig Swingende en riffende
Blue Notes en tijdens een ander
concert viel ooit een zware halo-
ting zag, ontdekte ik plotseling dat
hij leek op een portret dat ik kende.
Dat was het zelfportret van Van
Gogh dat deze in 1888 schilderde.
Dat zou dan elf jaar later moeten
zijn dan het fotootje gemaakt
wérd."
Zijn nieuwsgierigheid was ge
wekt. „Ik heb daarna geprobeerd
om het verder uit te vergroten en
dat zelfportret in te passen in het ge
zicht," legt Ad Molendijk uit. Met
veel moeite maakte hij zo een 'dub
beldruk', waaruit bleek dat dat zelf
portret precies in het gezicht paste,
waardoor een treffende gelijkenis
ontstond.
„De desbetreffende foto werd
maakt in de Watermolenwei door de
Dordtse fotograaf L. de Koningh,"
legt Molendijk uit. „Vincent van
Gogh wandelde graag op het weg
getje achter het station, op het
Boonenpad richting Krispijn. Daar
stond een kleine watermolen, die
ook in de brieven aan zijn broer
Theo is beschreven. Achter die wa
termolen stond aan het eind van de
Spuiweg de molen 'De Oranje
boom', die in 1881 is afgebroken.
Dat is de molen op de foto. Van
Gogh wandelde daar geregeld, dus
het zou zeker niet onmogelijk zijn
dat de man op de foto de schilder
Als dat werkelijk zo is, dan is het
Dordtse Gemeentearchief in het be
zit van iets unieks. Er zijn op het
ogenblik slechts twee fotoportret
ten van Van Gogh bekend, één als
kind en één als ongeveer achttienja
rige. Op deze foto zou hij dan onge
veer 24 jaar oud zijn.
Ad Molendijk denkt dat het zeer
wel mogelijk is dat de man op de fo
to Vincent van Gogh is. Om die mo
gelijkheid te bevestigen, worden
experts ingeschakeld. In eerste in
stantie is dat een patholoog
anatoom, die aan de hand van me
tingen overeenkomsten in de sche
del zou kunnen vaststellen. Indien
nodig zullen ook andere deskundi
gen worden ingeschakeld. Het Van
DEN HAAG (ANP) De kamerfracties van PvdA, CDA en
GPV hebben moeite met de verhoging van de P.C. Hooft-
prijs voor letterkunde en de Theo Thijssen-prijs voor jeugd
literatuur van 25.000 tot 100.000 gulden. Dat bleek gisteren
tijdens een mondeling overleg van de commissie voor cul
tuur en welzijn met minister D'Ancona. Zij stelde de verho
ging in mei van dit jaar voor in haar Letterenbrief.
„ontsiering" van de prijs, die toch in
de eerste plaats als een eerbetoon is
bedoeld. Verder zitten de winnaars
van de P.C. Hooft-prijs volgens hem
„toch al niét drie hoog achter."
„Nou, het is echt geen vetpot,
hoor", antwoordde minister D'An
cona. De bewindsvrouw reageerde
verder luchtig: „Ik ben niet ver
baasd dat u zo Nederlands reageert.
Ik ben een royaal mens en wil daar
aan op dit terrein ook uiting blijven
geven". Ze wil wel over de door
Niessen voorgestelde splitsing van
de prijzen nadenken en over de
door D66-er Nuis geopperde moge
lijkheid de Theo Thijssen-prijs niet
elk jaar toe te kennen.
Nuis (D66) is niet tegen verhoging
van de prijzen, maar vindt de plotse
linge stijging wel drastisch. Hij
vraagt zich af of de prijs niet gefa
seerd omhoog moet en ook of er niet
met terugwerkende kracht verho
gingen moeten worden uitgedeeld.
De WD vindt alles best, bleek tij
dens de vergadering. Dijkstal: „De
minister moet maar een midden
weg vinden. We moeten geen con
currentie aangaan met de AKO- en
ECI-prijs, maar ook geen kruide
niers zijn. Ze krijgt van mij een
klein beetje de zegen, ze zoekt 't
maar 'n beetje uit".
Het plan om de leenvergoeding
die bibliotheek-leden moeten beta
len te vervangen door een leenrecht
waarmee de auteurs meer recht
wordt gedaan, werd gisteren niet al
te uitvoerig besproken. Dat kan, zo
was de algemene mening, beter dit
najaar gebeuren als de Bibliotheek
nota klaar is. Niessen waarschuwde
voor een verhoging van het biblio
theek-abonnement. „Kijk maar
naar de museumjaarkaart. Nu die
duurder is wordt er ook afgehaakt."
Beinema wees op het grote be
lang vóór de leesbevordering van
juist de bibliotheken. Hij opperde
de tv te gebruiken om meer belang
stelling te kweken voor het boek.
De minister zei deze suggestie te
willen „oppakken."
LEIDEN Maar liefst negentien galeries telt Leiden. In een keurige tweetalige folder (Engels-Nederlands), die
vanaf vandaag bij de WV te vinden is, staan ze allemaal met naam en toenaam beschreven. Een initiatief van de
Stichting Evenementenfonds Leiden, een dochterorganisatie van de VVV. Daarom mocht Cees Hugens, directeur
van de Leidse VVV, de wethouder van CultuurHenriëtte van Dongen in de Waag het eerste exemplaar overhan
digen. Beiden zijn nauw betrokken geweest bij het initatief. Van Dongen schrijft in het voorwoord dat de gemeen
te er veel aan gelegen is dat het de galeries goed gaat. Zij kondigt aan dat de rentesubsidieregeling, bedoeld om het
werk van Leidse kunstenaars gemakkelijk aan te kopen, in aantocht is.
Bart in 't Veld van de Stichting Evenementenfonds zegt dat de folder er is gekomen omdat met name buitenlan
ders die tijdelijk in Leiden zijn gehuisvest, geinteresseerd waren in kunst en galeries. "Bij de VVV kregen we daar
veelvuldig vragen over. Het was voor hen een doolhof om ze vinden en onduidelijk waarmee ze zich nu precies be
zig hielden. Nu staan ze overzichtelijk (met plattegrondgerangschikt en beschreven. Steeds is in een paar zinnen
geschets waar ze zich op toeleggen: vaste exposities, wisselende tentoonstellingen, moderne kunst, foto's, kera
miek, olieverf, of sculpturen om maar eens wat facetten te noemen".
Volgens in 't Veld kun je acht van de negentien galeries in Leiden professionele instellingen noemen. "Van deze
acht hebben we - mooie, vind ik tenminste - schilderijen gekregen voor de tentoonstelling in de Waag, die gisteren
voor het publiek is open gegaan. Ja, ik ben over beide projecten tevreden (foto Loek Zuyderduin)
Cogh-museum in Amsterdam heeft
grote belangstelling getoond voor
de foto.
Plagiaat
Op de Dordtse tentoonstelling is
overigens ook te zien dat Van Gogh
plagiaat pleegde toen hij in 1885 zijn
beroemde 'Aardappeleters' schil
derde. Ad Molendijk las in een brief
aan Theo dat Vincent hem adviseer
de de Katholieke Illustratie te ko
pen. Daarin stonden prenten van
Doré over Londen, waar Van Gogh
toen new was geweest.
„Ik ben toen op zoek gegaan naar
dat blad, maar in het Gemeentear
chief bleek er één te ontbreken,"
vertelt Ad Molendijk. „Ik ben toen
naar de Koninklijke Bibliotheek in
Den Haag gegaan. Daar was het wél
En een paar nummers ervoor stond
een afbeelding van een biddende fa
milie rond een tafel met een grote
schaal met aardappelen. Toen Van
Gogh in Dordt was, zat hij in een ge
loofscrisis. In de boekwinkel waar
hij werkte, vertaalde hij uit liefheb
berij bijbels, tegelijkertijd in het
Frans, Duits en Engels. Kennelijk is
hij door dat beeld getroffen en heeft
hij het naderhand in bijna dezelfde
compositie gebruikt voor zijn
Aardappeleters'." Een kopie van
het blad met de afbeelding is op de
expositie in Van Gijn te zien.
Volgens Molendijk is het trou
wens niet zo bijzonder dat schilders
werk van elkaar kopieren. „Van
Gogh deed het vaker. Hij was een
groot bewonderaar van Millet. Hij
heeft veel van hem overgeschil
derd, onder meer 'De zaaier'."
De tentoonstelling in Van Gijn is
nog te bezichtigen tot 19 augustus.
PARIJS (AP) - Uit twee Parijse mu
sea zijn gisteren op klaarlichte dag
schilderijen uit hun lijsten gesne
den en verdwenen.
In het Louvre werd gistermiddag
om kwart over twee de diefstal ont
dekt van een schilderij van Renoir,
„Portret van een zittende vrouw".
Ongeveer een uur later ontdekten
suppoosten van het museum Ernest
Hebert dat Heberts „Portret van
Monaluccia" was verdwenen.
Het was niet meteen duidelijk of
beide diefstallen met elkaar in ver
band stonden.
Beide werken hebben een klein
formaat. De Renoir, die geschilderd
werd in 1916-1918. meet 35 bij 27
centimeter. Het werk van Hebert.
dat dateert van rond 1870. is 38 bij 33
centimeter groot.
De laatste kunstroof op klaarlich
te dag in Parijs had plaats op 27 ok
tober 1985, toen een gewapende
bende uit het Marmottan-museum
een aantal impressionistische schil
derijen roofde, waaronder „Impres
sie Zonsopkomst" van Claude Mo
net. Dit schilderij is tot dusver niet
boven water gekomen.
HILVERSUM (GPD) - Minister H.
d'Ancona van WVC heeft de ge
meente Hilversum schriftelijk be
vestigd dat de stad een rijkssubsi
die van zeven miljoen gulden voor
de renovatie van het monumentale
Dudok-raadhuis niet zal krijgen.
Half mei hadden ambtenaren van
WVC dit nieuws mondeling al over
gebracht. Burgemeester en wethou
ders van Hilversum drongen er toen
bij D'Ancona op aan al het mogelij
ke te doen om toch geld te vinden
voor het miljoenenproject. Zij we
zen er op dat haar voorganger, mi
nister Brinkman, verwachtingen
had gewekt. Deze druk heeft niet
geholpen. Medewerkers van minis
terie ontkennen dat er afspraken
zijn gemaakt over extra subsidie ten
behoeve van de raadhuis-renovatie.
Voor de eerste restauratiefase
kwam 3,6 miljoen gulden aan rijks
subsidie binnen.
Het is nog niet duidelijk op of de
restauratie van het raadhuis als ge
volg van het dichtdraaien van de
subsidiekraan moet worden stilge
legd. De gemeente gaat nu proberen
via de Tweede Kamerfracties van
PvdA en CDA de minister alsnog op
andere gedachten te brengen.
'De Lakenhal, dat is een fort'
LEIDEN - Het Stedelijk
De Lakenhal is bezig een plan op te
zetten om de Lakenhal optimaal te
beveiligen. Yvonne van Baarle,
hoofd van de directie Cultuur in
Leiden: "Door de jongste gebeurte
nissen in het land zijn wij natuurlijk
weer opnieuw alert geworden. Het
is bij diefstal, maar ook bij zaken als
een brand of een bommelding na
tuurlijk erg nuttig als iedereen van
het personeel weet wat zijn of haar
taak is, wie op het knopje gaat druk
ken".
De beveiliging van de Nederland
se musea laat nogal te wensen over.
Dat blijkt uit de grote stroom kunst
diefstallen in de afgelopen jaren.
Onlangs werden uit het Noordbra
bants Museum met gemak drie Van
Goghs ontvreemd. Het alarm deed
het even niet. Hoe zit het met de be-
veiling van de Lakenhal en het
geenlamp van het plafond tijdens
een solo-uitbarsting van Dudu.
„Nah!", antwoordde hij eens op
de vraag van een interviewer, of hij
ooit terug zou keren naar Zuid-Afri-
ka. „Ik ga na de Bevrijding. Daar
hoor ik thuis en die omgeving mis
ik net zo erg als alle goeie muzikan
ten daar. Maar ik wil niet in dat land
wonen zolang het onder het huidige
regime blijft, in het huidige sys
teem." Sinds die uitspraak is er het
een en ander veranderd in Zuid-
Afrika. Maar de Bevrijding heeft
Mtutuzel Pukwana dus niet ge
haald.
FIB komt geld tekort
DEN HAAG (ANP) - Het Financie
ringsinstituut voor Beroepskunste
naars zit te springen om een bedrag
van 2,5 miljoen gulden. Anders
moet hun budget voor leningen de
volgende jaren telkens pmlaag, zo
klaagt het fonds. Het geld voor dit
jaar was in juni al op.
Het FIB is een onderdeel van het
Voorzieningsfonds voor kunste
naars. Het zorgt voor leningen, kre
dieten, financieringen en hypothe
ken voor jonge kunstenaars, dit al
les renteloos of in elk geval beneden
de marktrente. Het FIB kan daar
volgens eigen zeggen tot in lengte
van dagen en ongesubsidiëerd mee
doorgaan, als er maar een kapitaal
injectie van 2,5 miljoen gulden
komt. Het FIB heeft daarom een be
roep op het ministerie van welzijn,
volksgezondheid en cultuur gedaan
om "creatief mee te denken".
Operaconcert door Placido Domingo (tenor)
en Judith Howarth (sopraan); m.m.v. het
Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Eugene
Kohn. Gehoord in het Concertgebouw op 4
juli.
AMSTERDAM - Geen groter
verschil dan tussen de twee me
gasterren van het huidige opera
toneel: de Italiaanse tenor Lucia
no Pavarotti en de Spanjaard Pla
cido Domingo. De Italiaan: extra
vert en uitgelaten, appellerend
aan een groot publiek, onvermij
delijk het middelpunt van elke
opera waarin hij optreedt. De
Spanjaard: markant, ingehouden,
en op het operatoneel volledig
dienstbaar aan de eisen van het
werk en in staat zichzelf weg te
cijferen indien dat nodig is.
Toch weet ook Domingo wel
degelijk de mensen in beweging
te brengen. Ondanks de hoge toe
gangsprijzen was het Concertge
bouw binnen de kortst mogelijke
tijd uitverkocht, toen eenmaal be
kend werd dat hij najaren weer in
ons land zou optreden. De sfeer
bij zijn optreden is echter heel an
ders dan die bij Pavarotti, zoals
iedereen kan beamen die hen met
enige regelmaat in het buitenland
hoort.
De aanhang van Pavarotti komt
om zich te laten wegdragen op de
golven van een stralend, voluptu
eus stemgeluid van een absoluut
uniek karakter. De stem van Do
mingo treft meer door het karak
ter dan louter door de klank, en
zijn bewonderaars lijken ook
meer oor te hebben voor interpre
tatie en stijl van zingen. Op één
punt is er echter geen verschil: de
aanhang van beiden is ervan over
tuigd dat hun idool de grootste is.
Zoals verwacht hebben de fans
van Domingo, die zelfs een hech
te, internationaal goed georgani
seerde fanclub achter zich weet,
zich gisteravond in het bomvolle
Concertgebouw niet onbetuigd
gelaten. Golven van enthousias
me omlijstten de aria's en duet
ten, talloze bloemen werden aan
gedragen en een wanklank kwam
hooguit van een opmerkelijk
hoog percentage verkouden toe
hoorders.
Dat enthousiasme was terecht,
al was het maar omdat Domingo
ook nu weer bewees, dat een con
cert voor hem geen one-man-
show is. Dat bleek uit het feit dat
hij Het Amsterdamse publiek ver
raste door in Judith Howarth een
uiterst begaafde, lyrische sopraan
als zangpartner mee te breagen,
het bleek uit de manier waarop
hij een enthousiast reagerend Ra
dio Philharmonisch Orkest alle
eer gunde die het toekwam, maar
hij bewees het bovenal door zijn
stijl van zingen. Geen snikken,
uithalen en goedkope effecten
met hoge en aangehouden noten,
maar een artisticiteit waarmee hij
ook losse aria's en duetten met
smaak en gevoel voor de juiste
stijl benaderde.
Dat hij daarbij trefzeker het pu
bliek bespeelde, behoort even
zeer bij zijn status als uitvoerend
kunstenaar als het feit dat hij
fragmenten met voor zijn stem
moeilijke passages niet uit de weg
ging. Hoewel zijn tenor in de afge
lopen jaren steeds dramatischer
is geworden, was dit concert
vooral opgebouwd uit lyrische
fragmenten die soms het uiterst
van stem- en adembeheeersing
vergden. De resultaten waren
misschien niet altijd voor hon
derd procent perfect, maar ge
tuigden wel van grote artistieke
integriteit. Meer dan een zanger is
Domingo een musicus. Na een
reeks aria's en duetten uit Itali
aanse en Franse opera's, waarin
de jonge Judith Howarth voor
menige verrassing zorgde, kwam
het van Domingo-concerten be
kende klapstuk: een Spaanse uit
smijter in de vorm van enkele
fragmenten uit zarzuela's, de ty
pisch Spaanse variant op de ope
rette. Daar kwamen ook de voor
dien soms te snelle tempi van di
rigent Kohn ten volle tot hun
recht en sloeg bij het publiek de
vlam in de pan. En daar bewees
het orkest, nu opeens vol Spaans
vuurwerk, wederom een opmer
kelijke flexibiliteit!
De memorabele avond werd af
gesloten met drie toegiften, die
Domingo zelf uitgebreid aankon
digde (hij houdt ervan zijn pu
bliek met een persoonlijk woord
toe te spreken). Na „Granada"
volgde voor insiders de grote ver
rassing: een duetje uit „Don Gio
vanni", de opera met een titelrol
(eigenlijk voor bariton!), waartoe
Domingo zich reeds lang aange
trokken voelt. Als afsluiting werd
het drinklied uit „La Traviata"
aangeheven, zonder koor, maar
voor Domingo is dat geen pro
bleem. Hij houdt ervan een zaal
tot meezingen te bewegen.
En eigenlijk was het ook toen
niet echt afgelopen: nog lang
daarna stonden er rijen toegewij
de fans bij het tafeltje waar de te
nor handtekeningen uitdeelde,
terwijl de sponsor in de Spiegel
zaal een champagne-receptie
hield. Iedereen was tevreden en
wie er niet bij was, kan vanavond
al het eerste deel via de televisie
meemaken.
PAUL KORENHOF
Rijksmuseum voor Volkenkunde
en Oudheden?
De beveiliging van de Lakenhal
behoort tot de verantwoordelijk
heid van de directie Cultuur in Lei
den. Yvonne van Baarle is al begon
nen om samen met het personeel te
bekijken waar de zwakke schakels
zitten. "We gaan met het personeel
een soort oefeningen houden om na
te gaan wat er moet gebeuren bij
een calamiteit. We zullen de richtlij
nen voor beveiliging heel secuur
doornemen en bekijken waar tech
nische voorzieningen moeten wor
den getroffen. Bovendien zijn we
bij de Lakenhal bezig het gehele
collectiebestand op de computer te
zetten. Ook met de kunstvoorwer
pen die zich in het depot bevinden
gebeurt dat".
Een werknemer van de Lakenhal
toont zich strijdlustig als hem wordt
gevraagd naar de beveiliging van
het museum. "De Lakenhal, dat is
een fort. Het is voor dieven niet ge
makkelijk om daar binnen te ko
men". Maar wat als er nu iemand
binnenkomt, die een zwaard in de
hal weggrist? "Ja, ik denk dat dan
toch lijfsbehoud prioriteit heeft".
In het Rijksmuseum voor Vol
kenkunde zijn in 1988 twee albums
met aquarellen ontvreemd. Een jaar
daarna verdwenen er vijf Japanse
lakdoosjes uit een vitrine. Hoe zit
het het in dit museum anno 1990
met de beveiliging? T.H. Hakkaart,
hoofd Technische Zaken: "Daar
voor moet u bij het ministerie van
WVC zijn. Daar mag ik niets over
zeggen, als u begrijpt wat ik be
doel". Bij WVC is niets bekend van
een extra aangescherpte veilig
heidsmaatregel bij het Rijksmuse
um voor Volkenkunde. Woordvoer
der Smid: "Ik kan daar niets over
zeggen. Zodra er weer zo'n
kunstroof is geweest, krijgen we dit
soort vragen. Maar een museumcol
lectie is nu eenmaal openbaar bezit.
Die kun je niet achter beton gaan
zetten".
Expositie Myra Ward
AMSTERDAM (GPD) - InhetThe-
atermuseun in Amsterdam is van
vrijdag 6 tot en met zondag 17 juli
een kleine expositie te zien over de
onlangs overleden actrice Myra
Ward te zien. De presentatie bestaat
uit foto's en recensies, terwijl het
spel van Myra Ward te bewonderen
valt in de video-registratie van het
stuk Mooi Weer Vandaag.
Myra Ward behoorde tot de
leading lady's van de Haagse Come-
die. Zij was sinds 1950 getrouwd
met Paul Steenbergen.
