Van ijzeren corset tot opblaasbare bh b SEIZOEN-OPRUIMING BUIKBAND- CORSETTEN XunkmölleTi Ajui Hydromassagebad voor elke kuip Aan zijn eigen ondergoed zegt hij niet buitensporig veel aandacht te besteden, maar van vrouwenlingerie weet hij des te meer. De Groningse socioloog Herman Boeije (48) was van jongsaf geïntrigeerd door de ook voor zijn oog verborgen we reld van kant, corsetten, zijden slipjes, beha's en mooie stoffen. Was het eerst een zwak voor het vrouwelijke geslacht die hem de rommelmarkten deed afstruinen, inmiddels is het een heus studieobject. Thuis op zolder heeft hij ruim 2500 voor beelden opgeslagen. "Mannen reageren er vaak gek op als ik erover vertel. Het neigt dan snel tot onderbroekenlol. Dat is het voor mij absoluut niet. Ik ben er se rieus mee bezig". Studie lingerie geen onderbroekenlol Een serieus, maar wel ui terst plezierig onderwerp, dat ondergoed. Boeije toont zich een enthousiast spreker. Springt van de ene op de andere anekdo te, laat uit een grote stapel reclames voor ondergoed zien hoe het modebeeld met het vrouwbeeld ver schuift en hoe de commer cie daar handig op in speelt. "Ik vind het fascinerend". De intimiteit van ondergoed doorbroken. Glimlachend wijst hij op de reclame voor corsetten van rubber, die in de jaren vijftig opgang deden. De afgebeelde vrouwen buitelen door de lucht. "Waanzinnig. Je zweeft door het dragen van zo'n corset opeens door de we reld". Nog futoristischer oogt de opblaasbare beha uit die zelfde tijd. Herwaardering Een afbeelding van een man, gearmd met zijn vrouw, die slinks over de schouder een blik werpt op het in nylons ge stoken been van een andere dame die net uit een rijtuig stapt waardoor haar jurk openvalt, kan Boeije's goed keuring niet wegdragen. "Dat kan toch niet meer in deze tijd. Ik vind dat een gênant verhaal. Die advertentie stond nota bene in Cosmopolitan. Het blad voor de zelfbewuste werkende vrouw in Ameri- Lingerie mag de laatste ja ren weer luxueus ogen, dit is een mooi voorbeeld in Calais- kant uit de collectie van Plati- door Fokko Bosker ka". Toch betreurt hij het al lerminst dat vrouwen aan dacht besteden aan hun on dergoed. Boeije kan enige op luchting over de herwaarde ring van slipjes, beha's en an der ondergoed niet onder drukken. De met de verbranding van corsetten op de Dam door de Dolle Mina's begonnen kruis tocht tegen ondergoed - de beha diende in de wilgen ge hangen worden - bereikte in de jaren zeventig een hoogte punt, maar is inmiddels, denkt Boeije, op zijn retour. "Madonna heeft de lingerie weer teruggebracht uit een bepaalde taboesfeer. Die is heel belangrijk geweest. De feministen meenden dat vrou wen de lingerie louter en al leen voor de man aanschaften. Daar vergisten zè zich in. Het draagt gewoon prettig." In Frankrijk, maar ook in België bleken de vrouwen nooit zo ontvankelijk voor die bevrijdingstheorieën. Daar ontwaart Boeije weer een an der mechanisme. "Hoe preut ser de samenleving des te meer vormt de lingerie een uitlaatklep tegen de preutsig- heid". Strak keurslijf Dat vrouwen zich in mooi on dergoed kleden om de andere sekse te behagen, daar gelooft Boeije weinig van. "Vroeger, in de tijd van de met ijzer ver stevigde corsetten, zaten vrouwen in een strak keurs lijf. De mode bepaalde, zon der dat zij het wisten, zelfs hoe ze moesten bewegen in die constructies. Alleen heuse in genieurs konden zoiets be denken". De huidige variatie biedt, meent hij, genoeg keuze. Het revolutionaire gebruik van kunstvezels en kunststoffen maakte het mogelijk om be ha's van een paar gram te ma ken. "Die voel je nauwelijks en toch geven ze steun". In de reclame veranderde ondertus sen echter weinig. In een ad vertentie voor Worcester-cor- setten van omstreeks 1900 staan moeder en dochter als natuurgetrouwe kopieën even slank afgebeeld. Een voorlo per van de huidige margarine variant in de reclame. "Vrouwen hebben nu een maal een lichaam dat meer ex perimenten toelaat met on- derkleding", vindt Boeije. Die mogelijkheid moeten ze dan In de jaren negentig wordt de lingerie niet meer verstopt onder de kleding maar mag (deels) gezien worden. Ook het verschil tussen vrijetijds- of strandkleding en echte linge rie is vaak moeilijk te zien. (foto Triumph) ,yi -.-'i-;- Adverten tie uit de jaren vijftig. ook ten volle uitbuiten. Hij stelt dat in Nederland jaren lang de lingerie taboe was, omdat zuinigheid en het niet te koop lopen met luxe de vrouw ervan weerhield daar aan aandacht te besteden. "Mooie lingerie werd al snel in verband gebracht met pikan te vrouwen en als je je uitda gend kleedde heette je een slet". Een effect waar de ver zuiling, met zijn streng chris telijke pijlers, mede debet aan was. Decolleté's werden in ad vertenties voor vrouwenbla den uit die hoek vakkundig weggewerkt. Aanplempen "Aanplempen heette dat in het vakjargon", zegt Boeije grijnzend. De fantasievolle erotische lingerie die postorderbedrij ven aanprijzen, noemt de so cioloog ordinair en van weinig kwaliteit. Hij betitelt het als franje zonder inhoud, omdat de miniscule lapjes het li chaam geen enkele steun bie den. "De meeste mannen heb ben absoluut geen gevoel voor ondergoed. Het blijft ta melijk platvloers. Zij denken alleen-aan lichte vrouwen en de vamp-wereld. Stoute din gen, dus. Die willen zo snel mogelijk het bed in, in het donker en kijken daarbij echt niet naar de kwaliteit van de beha". Mannenondergoed heeft al tijd in de schaduw gestaan van de snelle ontwikkelingen in de vrouwenlingerie. Af schuw klinkt door in Boeije's stem: "Daar was kraak noch smaak aan. Gewoon afdragen en dan bij het vuilnis flikke ren". Hooguit in de homo-we reld ontwaarde hij nog enig gevoel voor variatie. Dat ver andert inmiddels ook. Werd vroeger ruim 75 procent van het mannenondergoed door de vrouw aangeschaft, tegen woordig neemt de helft van de mannen die aankoop voor ei gen rekening en smaak. Dat de boxershort zo ongemeen populair is geworden vindt Boeije verbazingwekkend. De short was in Amerika ontwor pen voor veertigers met een buikje. Het gold als de enige onderbroek die die vleesmas sa's kon camoufleren. Hartstochtelijk Het ondergoed is inmiddels in verregaande mate gedemo cratiseerd. Droegen in de achttiende eeuw alleen de vrouwen van stand mooi afge werkt ondergoed, in de ne gentiende eeuw volgde de zich snel in welvaart en om vang ontwikkelende bour geoisie dit modepatroon. "Voor de moeder-kind-relatie betekende dat nogal wat. Door de hoepelrokken en cor setten werden kinderen let terlijk op afstand gehouden". Wie zich de plaatjes uit die tijd voor de geest haalt, kan zich voorstellen dat een spontane omhelzing nogal wat voeten in aarde had. In de vorige eeuw kwam met de industrialisatie de fa brieksmatige fabricage op gang. Zo ontstond onder an dere Triumph uit het samen gaan van kleine naaiateliers. Rond 1900 werden in de fa brieken al miljoenen corset ten vervaardigd. Voor de adembenemende terugkeer van het harnas hoeft geen vrouw bang te zijn, meent Boeije. Kunstvezels en vermenging van zijde en veredeld katoen maken dat onnodig. Nadat in de jaren dertig de boezem uit was en met zogenaamde 'plat jes' volledig werd wegge werkt, zodat de vrouw op een jongen leek, brak na de Twee- De bodystocking met lange mouwen, in combinatie met een mini-rokje kun je er mee naar de disco. (foto Triumph) de Wereldoorlog met de New Look de sensualiteit weer aan. Volle boezem, slanke heupen en ronde billen was het motto dat Hollywood-sterren in de soldatenbarakken tijdens de oorlog hadden verspreid. Een trend die door de ontwikke ling van de televisie snel in Inzinking Verstevigde en opgevulde be ha's moesten de contouren extra aanzetten. Het was alsof er pyramides onder de blou ses schuil gingen. Tezelfder tijd leek er bij mannen eerder EINDREDACTIE HENK HOUTMAN EN HENRIÉTTE v.d. HOEVEN De voorgevormde bh. De schuimrubber cups waren doorgestikt waardoor het ge heel iets steviger werd. sprake van geslachtsloosheid. Boeije heeft in zijn verzame ling een foto van Ronald Reagan, waarin deze een zwembroek showt. Lachend: "Alsof ze het met watten heb ben opgevuld. Je ziet er echt niets op". Na de inzinking in de jaren zeventig lijkt de boezem weer terug van weggeweest. "Juist die golfbeweging en wat daar achter zit aan beïnvloeding in teresseert mij mateloos". Vaak krijgt hij oud ondergoed in handen, nadat mensen hun zolder eens hebben opge ruimd. Iedere aanvulling van zijn collectie begroet hij en thousiast. De socioloog Boeije geeft dan ook regelmatig col leges en voordrachten over het veranderend tijdsbeeld aan de hand van de ontwikke lingen in het ondergoed. Een nog door weinigen betreden pad. "Het is de wisselwerking tussen privé-domein en open baar leven, waar op deze ma nier heel wat verbanden tus sen zijn te trekken". In het be gin geneerde hij zich wat voor zijn buitengewone belangstel ling, zeker tegenover mannen. "Het is toch een valse schuch terheid. Als je die kwijtraakt is het gewoon een boeiende wereld". Regelmatig praat hij in de 'branche' over de onder- mode, ook adviseert hij vrouw en vriendinnen in hun aanko pen. Raar? "Ach het is meer een kwestie van er gevoel voor hebben". Ik twijfel vaak tegenwoor dig. Aan van alles. Aan veel van wat je vroeger als vaststaand aannam. Dacht zeker te weten, in geprent als het je was door anderen die het we ten konden. Aan het voordeel bijvoor beeld van heerlijke jeugd jaren. Daar las ik toevalligerwij ze een paar keer achter elkaar over in boeken of verhalen met jeugdherin neringen. U kent dat soort herinneringen wel waarin vol verlangen wordt terug geblikt op de jeugdjaren en waarin sentimenten hoog oplaaien. En ik dacht toen, bij het le zen van weer zo'n met een vaag verlangen door drenkte herinnering, of het nu echt zo goed is voor je latere leven om het vroeger uitermate fijn ge had te hebben. Is zo'n on bewolkte jeugd nou echt zo'n voordeel voor je late re bestaan als mensen die het weten kunnen je willen doen geloven. Ga je wer kelijk daardoor meer uit gebalanceerd door 't le ven dan anderen die het niet zo prettig hadden. Of zelfs slecht. Neem je die onbewolkte heerlijke jaren niet als norm aan voor dat latere leven, dat naar alle waar- schijnijkheid zelden zo leuk blijft als het toen was. En voel je je dan niet een beetje bekocht. Een beetje opgelicht, terwijl je ook nog die rooskleurige jaren gaat idealiseren, zoals het meisje uit een gedicht van Annie M.G. Schmidt dat verveeld erw tjes dopte in de zon, snak kend naar het leuke later, en op haar oude dag ver zuchtte: 'Toen was ik ge lukkig, .toen ik erwtjes dopte in de zon". Misschien neem je dat volwassen leven met zijn problemen wat lichter op cfls het in. elk geval leuker is dan het toen was, in je jeugd. Ben je een beetje immuun geworden. Ver wacht je wat minder. Zo ga je aan veel twijfelen. Ga je waarden eens om en om draaien en dan ko men er soms barstjes in; gaan ze een beetje kra ken net als je eigen li chaam. Was het bijvoorbeeld wel zo goed voor die kinderen indertijd die we door mid del van het Leger des Heils bij ons haalden voor een fijne vakantie buiten? Uit de achterbuurten van Amsterdam kwamen ze dan voor een paar weken bij ons, en dat leek me toen een goed idee. Maar was dat ook zo? Om ze even te laten ruiken aan comfort, aan mooie na tuur en aan frisse lucht om ze daarna weer terug te sturen naar hun grauwe buurt die in die jaren vijftig nog de echte onvervalste achterbuurt was waar niets was gerenoveerd en waar ze, statistisch ge zien, voor 't merendeel hun verdere leven zouden moeten slijten. Deden we daar goed aan? Zadelden we ze niet op met een vaag verlangen naar iets anders, naar een andere wereld, een kleine onte vredenheid met wat ze hadden? Was dat goed voor ze, of alleen voor ons eigen ego. Ik weet het niet. Ik weet het echt niet. Ze genoten wel uitbundig, die kinderen van toen, "oi, tante een koei" ik hoor het ze nog zeggen toen ze voor 't eerst een koe in 't wild zagen. Niet op een plaatje. Maar was 't later ook nog goed voor ze, dat ze even mochten ruiken aan dat andere. Ik twijfel er nu aan. Ook dit weet ik niet meer zeker. Daarom denk ik dat oude ren wel eens terug keren naar het geloof hunner va deren. Het geloof aan een eeuwig leven waarin je tenminste tijd hebt die twijfels te onderzoeken. Ze op je gemak om en om te keren. Of misschien heb je die daar niet meer, wat wel rustig zou zijn. Hier beneden is de tijd in elk'geval te kort. Veel te kort INA DE RUYTER Zo werd in de jaren veertig lingerie gepresenteerd. Aankleden was rond 1886 een zaak van je adem inhouden en flink aansnoeren. In de serie produkten voor persoonlijke verzorging, de 'body care lijn' van Philips is nu een apparaat te koop voor een hydromassagebad. Het kan heel gemakkelijk zelf worden geïnstalleerd bij en in elke badkuip. De installatie bestaat uit een ventilator, een flexibele luchtslang en een kunststof mat met kleine gaatjes. De behuizing van de venti lator, die de lucht aanblaast wordt bij het bad tegen de wand gemonteerd. De flexi bele slang voor de luchtaan- voer moet met het ene uitein de aan de blaasopening van de ventilator, met het andere eind aan de badmat worden gekoppeld. Bij inschakeling van de ventilator wordt lucht via de badmat in het water ge pompt en ontstaan borrelen de belletjes, die een ontspan nend effect op het lichaam hebben. De badmat bestaat uit een aantal koppelbare delen, waardoor het mogelijk is het formaat af te stemmen op de lengte van lig- of zitbad. Zuig- napjes aan de onderzijde van de mat voorkomen verschui ven. De luchtslang is bevei ligd met een terugslagklep, die verhindert dat er water in kan komen. De klep sluit zich automatisch als de luchtdruk wegvalt. Het apparaat is voorzien van een tijdklok die tevens fungeert als aan/uitknop. De tijd kan tussen één minuut en een half uur worden inge steld. De kracht van de lucht stroom en het dubbeleffect is regelbaar. Als adviesverkoop prijs wordt een bedrag van te gen de vijfhonderd gulden op gegeven. Voor meer informatie: Phi lips Whirlpool Consumenten- lijn: 040-786600. Handige dispenser voor afwasmiddel Bij de meeste mensen staat de plastic knijpfles met afwas middel in het kastje onder de spoelbak. En meestal is dat op de bodem of de legplank te zien aan dé kring van de fla con. Zuinig en kringvrij werkt u met de Sannette-dispenser voor afwasmiddel. Boven de spoelbak wordt een - navul- baar - reservoir voor afwas middel opgehangen dat voor zien is van een uitloop die bo ven de bak eindigt. Eén druk op de knop en er komt een 'kneepje' van het vloeibare af wasmiddel in het water, zon der morsen en lekken. Het re servoir is met elk gewenst af wasmiddel te vullen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 18