De toverkracht schuilt in Milla
Uruguay acht zich tegen
Italië zeker niet kansloos
Standbeeld
voor een
volksheld
WK
90
Bakker Mondiale
PAGINA 14
MAANDAG 25 JUNI 1990
NAPELS (ANP) - Zonder medicijnmannen, haptonomen
en gebedsgenezers heeft Cameroun als eerste Afrikaanse
land de laatste acht van de wereldtitelstrijd bereikt. De to
verkracht van het ontwikkelingsland aan de westkust
schuilt in Roger Milla.
Een pinch-hitter van 38 jaar, die
achttien jaar geleden zijn debuut
maakte in het nationale elftal. Een
stuk of 200 interlands speelde en
twee jaar geleden afscheid nam. Op
voorspraak van president Biya
maakt hij in Italië zijn rentree. Te
gen de wil van trainer Valeri Ne-
pomniatsji.
Invaller Milla schoot Cameroun
zaterdag in Napels in de kwartfina
les. In de verlenging tegen Colom
bia scoorde hij twee keer en demon
streerde beide malen de exotische
Milla-shuffle. Redin deed drie mi
nuten voor tijd wat terug, maar te
weinig (2-1).
Het was een overwinning met een
wrange bijsmaak. In de kwartfina
les tegen de winnaar van het duel
tussen Engeland en België zijn vier
basisspelers niet beschikbaar. Kana
Biyik, Onana, N'Dip en M'Bouh lie-
YAOUNDE SID- De schermen
van de vaak piepkleine tv-tjes in
de cafes van Yaounde, de hoofd
stad van Cameroun, werden
spontaan gekust. Super-invaller
Roger Milla sprong in de 106e
minuut van de wedstrijd tegen
Colombia over een uitgestoken
been en scoorde»
Drie minuten later weer grote
opwinding. Milla pakte de Co
lombiaanse doelman Higuita de
bal af toen deze een solo in het
strafschop-gebied probeerde: 2-
0. Het dol-enthousiaste thuis
front wachtte de einduitslag
niet meer af Cameroun, met
slechts 17.000 voetballers, had
zich geplaatst voor de kwartfi
nales van het wereldkampioen
schap. Feestgedruis vulde de
straten. Overal vlaggen in de
rood-groen-géle kleuren van Ca
meroun. Het verkeer liep vast.
Een voetbalfan deed voor de
radio geëmotioneerd het voorstel
een standbeeld op te richten voor
de 38-jarige Albert Roger Milla.
Het liefst voor de hoofd-ingang
van het grote voetbalstadion,
anders ergens midden in het cen
trum van Yaounde, waar por
tretten van de held van de natie
al in processie door de straten
werden gedragen. Bij het tv-sta-
tion dat de beelden vanuit Italië
doorstraalde, gingen de hon
derd medewerkers in de hou
ding staan bij het zingen van het
volkslie± Regisseur Leopold
Tamba had nog net de tegen
woordigheid van geest terug te
schakelen naar Napels. Daar
verscheen 'de volksheld tot in
eeuwigheid' Milla zelf in beeld.
Maar schrik, o schrik, 's Mans
lippen bewogen. Maar wat hij
zei was alleen voor liplezers te
begrijpen. Het geluid was weg
gevallen.
Tamba''s stemgeluid over
brugde zowat zelfstandig dui
zenden kilometers in een poging
iemand in de Italiaanse regie
kamer te bewegen de juiste knop
om te draaien. Het lukte, waar
door in elk geval de laatste woor
den van Milia's commentaar de
feestvierders nog bereikte.
Twee jaar geleden overhan
digde Milla bij zijn af scheids
wedstrijd president Biya de
monstratief zijn bezwete shirt
met nummer tien erop. Het
staatshoofd vroeg bij die gele
genheid of de voetballer het nog
eenmaal wilde aantrekken. Mil
la weigerde. Pas in Italië hulde
hij zich weer in het nationale tri
pen tegen de tweede gele kaart op.
Kokosnoot
Milla. Of Miller. In Yaounde echo
den beide namen door de straten.
Sinds anderhalf jaar speler van FC
St.Pieroise op het eiland La Reu
nion in de Indische Oceaan. Hij diri
geerde zijn club naar het kampioen
schap en de beker van het eiland.
En kreeg daarvoor de gouden ko
kosnoot.
Daarvoor was hij van 1982 tot '89
actief in Frankrijk. Bij ondermeer
St Etienne, Bastia en Montpellier.
Twee jaar geleden werd hij afge
dankt. Te oud, te traag. „Er zullen
clubvoorzitters in Frankrijk zijn,
die zich nu wel even achter de oren
zullen krabben", grijnsde de top
scorer.
Milla werd niet geselecteerd voor
Italië. Valeri Nepomniatsji kende
hem niet. De sportleraar uit Toerk-
menistan werd twee jaar geleden
'aangesteld als bondscoach. Niet op
basis van zijn kwaliteiten, maar op
grond van de vriendschappelijke
betrekkingen tussen Cameroun en
de Sovjetunie.
Nepomniatsji, in het Toerkmeens
'man zonder geheugen', was de ide
ale marionet. Hij had weinig keus.
Enige naam had hij niet. Was in zijn
actieve tijd een middelmatig speler
van Dynamo Samarkand en trainde
daarna tweede en derde divisie
clubs in zijn land. Hij kon kiezen
tussen een baantje als jeugdtrainer
in Suriname of hoofdcoach, in
naam, van Cameroun.
In Afrika kreeg hij drie tolken, die
zijn woorden naar eigen inzicht in
terpreteerden. Eén werd er naar
huis gestuurd. De werkelijke
coaching lag in handen van drie
machtige mannen: bondsvoorzitter
Etotoke, sportminister Fofe en pre
sident Biya. Die gingen af op de in
zichten van drie spelers: de verguis
de doelman Bell, aanvoerder Tataw
en veteraan Kunde.
Daarnaast had Biya een persoon
lijke adviseur in Milla. Zijn vriend
sedert het eindtoernooi van '82 in
Spanje. Daar remiseerde Cameroun
drie keer en moest naar huis door
een slechter doelsaldo. De revanche
volgde in Italië. Voor Biya en Milla.
De schutter stelde de plaats in de
tweede ronde veilig met zijn twee
doelpunten tegen Roemenië (2-1) en
tikte zijn land zaterdag naar de
laatste acht.
Oproerkraaiers
Een mirakel na de slechte voorbe
reiding die bijna eindigde in een
heuse paleisrevolutie. Nepomni
atsji wilde twee dagen voor de ope
ningswedstrijd tegen Argentinië
nog drie oproerkraaiers naar huis
sturen, Fofe stak daar zijn ministe
riële handje voor. Er kwam een
compromis uit de bus, dat doelman
Bell de plaats onder de lat kostte.
De conflicten gingen aan Milla
voorbij. Net zoals het gezever over
de premiës. Die lagen op 4500 gul
den voor een overwinning. Maar
werden na tussenkomst van Bell,
Tataw en Kunde rigoreus opgetrok
ken. Naar 21.000 gulden per zege en
de helft voor een gelijk spel. Boven
dien gleed er een kwalificatiepre
mie van 42.000 gulden uit.
De winstuitkering voor de
kwartfinales is even hoog. Die over
eenkomst werd zaterdag enige uren
voor de wedstrijd tegen Colombia
bereikt. De internationals van Ca
meroun hadden pas in de loop van
de week vernomen dat de bond een
dikke acht miljoen gulden van de
FIFA opstreek en eisten hun aan
deel.
De outsider, voor aanvang 500. te
gen 1, na de zege in de achtste fina
les 10 tegen 1, had zaterdag tegen
Colombia een Afrikaans engeltje op
de lat van N'Kono. De Zuidameri
kanen kregen in de hitte (30 graden)
de beste kansen. Estrada miste al
zeven minuten vrij voor N'Kono,
Rincon raakte van achttien meter
de kruising buiten bereik van de
'zwarte leeuw'.
Bryan Robson
naar huis toe
CAGLIARI (Reuter) - Bryan
Robson gaat naar huis. Voor de
33-jarige aanvoerder van het En
gelse elftal is de wereldtitel
strijd voorbij.
Robson, 87-voudig internatio
naal, hinkte tijdens de wedstrijd
tegen Nederland (0-0) het veld
af. Hij had een ontstoken achil
lespees. Intensieve medische
behandeling hielp niet. De
komst van zijn privé gebedsge
nezeres ook niet. In het duel te
gen Egypte bleef hij langs de I
kant.
Voor bondscoach Robson be
tekende het vertrek van zijn I
aanvoerder een klap. „Het is een
eporme teleurstelling voor mij,
de ploeg en voor Bryan", zei hij. j
„Maar we bezitten volwaardige i
vervangers die Engeland naar
een hoog niveau kunnen tillen.
Onze rol in dit toernooi is nog
niet uitgespeeld."
Ruben Sosa wil vanavond in Rome schitteren
Veteraan slaat in de verlenging (opnieuw) toe
Volgens de Italiaanse sportkrant
Tuttopsort gaat de Sovjet-speler
Alexander Zavarov niet naar de
Franse eerste'-divisieclub Nancy.
Het naar de serie A gepromoveerde
Parma wordt zijn nieuwe werkge
ver. Zavarov zou op het laatste mo
ment voor de Italiaanse club heb
ben gekozen. De middenvelder is
bij Juventus overbodig.
„Belachelijk" vindt de Ierse mi-
nister-president Charles Haughey
het voorstel van de oppositie om
vandaag een halve vrije dag te ge
ven. Heel Ierland zou dan de WK-
wedstrijd tegen Roemenië op de tv
kunnen volgen. Oppositie-leider
Dick Spring vreest dat op het tijd
stip van de wedstrijd fabrieken en
kantoren half leeg zullen zijn.
ROME (GPD) Uruguay gedraagt zich weer als de gebeten hond. De moeizame kwalifica
tie voor de tweede ronde, verkregen in blessuretijd tegen Zuidkorea, heeft intern voor de
nodige irritatie gezorgd. Trainer Tabarez is daarnaast woedend dat Nederland en Ierland
in Palermo een gelijkspel overeenkwamen. Door dat resultaat is Uruguay nu verplicht om
tegen Italië te spelen.
„Het is een schande dat de FIFA dit
niet bestraft", aldus Tabarez. „Het
was duidelijk te zien dat Gullit en
Whelan het een kwartier voor het
einde op een akkoordje hebben ge
gooid. Mijn bond is vier jaar geleden
voor veel minder ernstige vergrij
pen enorm aangepakt, maar aan de
ze competitievervalsing heeft Have-
lange niets gedaan. Anders hadden
we in Milaan tegen Westduitsland
gespeeld en waren onze kansen gro
ter dan nu. Maar laat ik de organisa
toren waarschuwen: dit Uruguay is
nog niet uitgeschakeld".
De hoop van de tweevoudige we
reldkampioen is gevestigd op een
herhaling van een oefenwedstrijd
tegen Italië van een jaar geleden. In
Verona werd het toen 1-1 en beide
ploegen zijn in vergelijking met dat
duel weinig veranderd. De verbit
terde toon op de persconferentie
van zaterdag staat in schril contrast
met de goedwillende bedoelingen
waarmee Uruguay op 22 april al
naar het WK-vertrok. De ploeg wil
de met mooi voetbal de wereld be
stormen. De voortekenen leken
gunstig na een verdiende 2-1-zege
op Wembley tegen Engeland. Maar
na een aardige, zij het doelpuntloze,
start tegen Spanje is Uruguay weer
afgezakt naar het niveau waarop het
sinds 1970 altijd op een WK is ver
schenen.
Tabarez is zeer teleurgesteld over
de prestaties van zijn ploeg: „Sinds
ik bondscoach ben, heeft mijn
ploeg nog nooit zo slecht gespeeld
als in de afgelopen week. Ik weet
niet hoe zoiets kan gebeuren. We
zijn niet overdreven gespannen aan
het WK begonnen. Misschien is er
iets geknakt na de gemiste straf
schop van Sosa tegen Spanje. Op dit
moment kan ik weinig anders doen
dan praten, mijn spelers moed in
spreken. Jammer is alleen dat er
nog maar weinig tijd over is".
Net als vier jaar geleden is Uruguay
door de achterdeur (via een derde
plaats) in de tweede ronde beland.
„In de slotfase tegen Korea was ik al
zeker van een uitschakeling. In de
laatste minuut plaatsten we ons dus
toch nog. Met een beetje geluk,
maar dat vind ik gezien het vertoon
de spel niet eens onterecht. De
spanning heeft me wel vijf jaar van
mijn leven gekost, maar ik ben het
gewend om te lijden op de bank. In
1987 won ik met Penarol de Copa
Libertadores door een doelpunt in
de blessuretijd van de verlening",
aldus de coach.
Hoewel hij liever tegen de
Mannschaft had gespeeld, ziet hij
voor vanavond toch kansen voor
zijn ploeg: „Misschien kunnen we
ons nu ontspannen voorbereiden.
Wij zijn de outsider. Daarbij kunnen
we eindelijk afwachtend beginnen
en misschien in de counter toe
slaan. Italië speelt zeker niet slecht,
maar je hoeft niet veel verstand van
voetbal te hebben om te begrijpen
dat de ploeg veel moeite heeft om te
scoren. Als mijn jongens geconcen
treerd zijn, sluit ik een stunt niet uit.
Ik heb twee kapiteinen op het veld
staan, die ons door de storm kunnen
loodsen. Hugo de Leon en Enzo
Francescoli moeten nu de wedstrijd
van hun feven spelen.Zij hebben op
dit WK nog niet laten zien hoe goed
ze in werkelijkheid zijn. Daarom
verwacht ik juist van dit tweetal
veel".
Een andere speler die in het
Olympisch Stadion van Rome wil
uitblinken is Ruben Sosa, die tot nu
toe een zeer teleurstellend toernooi
speelt. De spits van Lazio lijkt na
het missen van de strafschop tegen
Spanje volledig van slag. Met de
(wan)hoop van een speler die op een
WK faalt belooft hij zijn Romeinse
supporters een onvergetelijke wed
strijd: „In Rome zal ik weer de oude
Sosa zijn, dat voel ik gewoon. We
hebben niets te verliezen, we heb
ben één van de lastigste ploegen die
Italië maar had kunnen treffen. Ze
ven spelers van ons voetballen im
mers hier, en de meeste hebben in
hun loopbaan al veel gewennen.
Het is voor hen dan ook de laatste
kans om op een WK te schitteren.
Die willen ze grijpen. Daarom maak
ik me geen zorgen voor deze wed
strijd. De mensen zullen verrast zijn
hoe goed dit Uruguay kan spe
len...".
BUITEN HET. VELD
Sommige spelers zijn al naar bed.
Andere groepen samen. Van Bas
ten praat met Van 't Schip. De
'Belgen' kaarten alweer. Ronald
Koeman bestelt iets te eten. Been
hakker praat met Gilhaus. En Nol
de Ruyter is in gesprek met Rinus
Michels. Het is stil aan de bar van
het Oranje-hotel. Men drinkt. De
spelers die blijven hangen, doen
dat in de hoop ergens diep in de
nacht het hart te kunnen luchten.
Van Basten zoekt met de ogen Mi
chels. Maar Rinus laat het zover
niet komen. Hij bestelt nog wat
aan de bar en schuifelt weg. Van
Basten ziet dat met lede ogen aan:
weg kans op ruzie.
Eenmaal in de gang maakt Mi
chels een minuscuul huppelpasje.
Bijna waagt hij zich aan het flui
ten van een vrolijk wijsje, maar
net op tijd beseft hij aan de kamer
van Rijkaard voorbij te gaan.
Wat zou die wel niet denken van
een fluitende Generaal zo pal na
de uitschakeling.
Eén schemerlampje doet Rinus
aan, die op het nachtkastje. Het
licht valt op een schoteltje Belgi
sche bonbons. Daarnaast ligt wat
lektuur, met daarbovenop een si
gaar, een dure, die een doosje voor
zich alleen heeft. Rinus ontdoet
zich van de kleren en grinnikt bij
het ontknopen van het overhemd:
'Komt dat zien, komt dat zien,
striptease a la Michels. Dan de
klop op de deur. Een kan koffie
wordt bezorgD en een dubbele
cognac. Rinus mompelt iets van
'gratias' en stopt de piccolo lires
toe. Die neemt de tip met verba
zing in ontvangst. Het verbaast
hem Dottore Michels in zo'n opper
best humeur te zien. Hijzelf heeft
het er moeilijk mee dat zijn
'Zwarte Tulp' geknakt is.
Rinus schenkt zich koffie in,
vlijt zich neer en onderwerpt de
bonbons aan een inspectie. Grap
pig toch dat-ie ze vanmiddag al
heeft klaargezet. 'Als het om voet
bal gaat, vergis ik me niet', is de
gedachte bij de eerste hap. 'Hum,
een slokje cognac erbij'. Plots
glijdt er een glimlach over het ge
zicht. 'Die Van Basten. Zag je hem
kijken, toen ik naar boven ging.
Voorlopig weet die ook zijn plaats
weer'. 'Ik zou eigenlijk best even
de vrouw kunnen bellen. Of die
kleine in Barcelona, haha. Nee,
eerst nog een bonbonnejte en een
slokje. Je hebt het verdiend, jon
gen'.
'Wil, ben jij het? Nou, wat zegje
ervan? Je vond het uiteindelijk
toch wel jammer dat ze eruit vlo
gen. Ik moet zeggen, dat ik in de
loop van de wedstrijd mezelf er
ook op betrapt heb, dat ik zat mee
te leven. Maar goed, je weet dat ik
die dingen snel van me afkan zet
ten. Aan de top is er nou eenmaal
geen ruimte voor emoties. Of ik
niet bang was dat ze in de tweede
helft nog gelijk zouden maken?
Nee, niet echt. Ik ken die Beenhak
ker toch. Ik wist dat-ie de verkeer
de wisels zou toepassen. Je zag het
tdch. Het liep goed. Die kansen
waren er onherroepelijk geko
men. Maar na de wissels was het
over en uit. Nee, Don Leo heeft mij
niet teleurgesteld. Even dacht ik
in het begin, dat die Winter roet in
het eten ging gooien, maar het
grote punt was toch dat die Van
Basten nog steeds finaal uit het
lood was. Wilde te graag hè. Uit
eindelijk heb ik 'm toch mooi plat
gekregen, vind je niet? Nee, toe
nou Wil, ga nou niet aan het eind
van de rit zeggen dat ik hardvoch
tig ben. Jaren geleden heb ik al ge
zegd, dat voetbal oorlog is. Maar
niet iedereen beseft, dat die stelre
gel voor mij ook buiten het veld
geldt. Het is jammer van die titel,
maar die kleine heeft deze oorlog
verloren. Voorlopig is deze jongen
nog steeds de enige die een grote
internationale titel gewonnen
heeft. Welterusten Wil, Rinus
neemt nog een cog7iac. Gaan we
morgen uit eten?'
Het shirt met rugnummer 10
van Pele is gestolen. Hij droeg het
tricot in de finale van het WK in
Mexico tegen Italië (4-1). Het was
onderdeel van een tentoonstelling
in Rome. Behalve het shirt werd een
door Pele gesigneerde bal ont
vreemd. De politie heeft een belo
ning gezet op de tip, die tot aanhou
ding van de dief leidt.
Fans en geen hooligans, zo luidt de slogan op het vehicle waarmee deze vier Duitsers naar Milaan waren geko
men. De boodschap is duidelijk: ze komen louter voor het voetbal en de gezelligheid en dus niet om rotzooi te trap
pen. (foto EPA)
De inmiddels fameuze 'shuffle' van Roger Milla. Ditmaal, na zijn tweede tfeffer, uitgevoerd bij de hoekvlag.
Pas na de rust kwam Cameroun
meer in de wedstrijd. De ploeg ging
vooruit verdedigen. Verstoorde de
Colombiaanse opbouw eerder en
kreeg twee kansen. In beide geval
len was Omam-Biyik niet attent. Na
een kwartier werd het tijd voor Mil
la. De na Peter Sljilton (40) oudste
speler in het toernooi draaide zestig
minuten warm.
Schoonheid
Pas in de verlenging sloeg hij toe.
Zijn eerste treffer was een schoon
heid. Hij passeerde twee man, ont
week met een huppeltje het uitge
stoken been van de laatste en
schoot de bal diagonaal langs doel
man Higuita (1-0). Drie minuten la
ter besliste hij de wedstrijd. Higuita
maakte een van zijn traditionele uit
stapjes ver buiten zijn doel. Wilde
Milla passeren, maar verslikte zich
in de slimheid van de Afrikaan (2-0).
„Een lelijke vergissing", gaf de
doelman toe. „Ik heb nijn medespe
lers om vergeving gevraagd. Zij na
men mij niets kwalijk. Nee, ik zal
mijn stijl niet aanpassen".
Van Higuita had Milla nog nooit
gehoord. „Ik heb niet naar wedstrij
den van Colombia gekeken", vertel
de hij. „Een helft was voldoende om
hun spel te begrijpen. Het eerste
doelpunt was daarvan een gevolg,
het tweede was een meevaller".
Trainer Maturana van Colombia
weet de nederlaag aan de eerste 45
minuten. „Daarin hadden wij moe
ten scoren. De missers braken ons
later op".
