Door boeren en vissers belazerd
Politieke thriller: valt Canada uiteen?
Negen kerken in
Leidse binnenstad
houden open huis
De vertroebelde relatie tussen Gerrit Braks en zijn achterban
I REPORTAGEi
DONDERDAG 21 JUNI 199i
GEESTELIJK LEVEN
DEN HAAG 'Voorwaarts
kameraden, we moeten te
rug'. Een titel van een
Duitse oorlogsroman van
lang geleden, die zou kun
nen slaan op het landbouw
beleid van minister Gerrit
Braks van de laatste jaren:
Inkrimpen van de melk-
produktie, graanproduktie
en visserij om te zorgen
voor een gezonde agrari
sche sector waarmee Ne
derland de volgende eeuw
kan binnen stappen. Daar
toe werden de afgelopen
jaren in de EG genomen
besluiten in Den Haag om
gezet in moeizame en inge
wikkelde regels. Boeren en
vissers werden gedwongen
die tot op de letter na te le
ven.
Het ministerie treedt op als het cen
trale landbouw- en visserijbedrijf
Nederland. Met Braks al tien jaar
aan het hoofd. Boer met Europees
gezag. Maar in eigen land taant dat:
vissers en boeren zeggen na veel uit
leg 'ja' en 'amen' maar denken tege
lijkertijd: 'Barst maar, we gaan onze
eigen weg. Braks, wij willen brood
op de plank'.
De vissers vormen een aparte
groep. De Nederlandse vloot is te
groot en te modern. Die is in staat
hele oceanen leeg te zuigen met alle
gevolgen van dien. Ook voor hen
kwamen er regels: een vanuit Brus
sel opgelegde quotering en sane
ring van de vloot. Nederland telt 600
moderne vissersschepen die als
stofzuigers tekeer gaan. Met tiental
len regels werden de visnetten
dichtgeknoopt.
Braks was steeds de man die
vanuit Brussel de bedrjfstak de on
aangename boodschap moest be
zorgen. Met de van hem bekende
voortvarendheid toog hij met zijn
medewerkers op het ministerie aan
de slag om de Brusselse opdracht in
voor Nederland geldende regels om
te zetten. Daarvoor voerde hij met
iedereen overleg. Hij onderhandel
de en kwam tot overeenstemming.
Controle op naleving van de regels
kwam in handen van een eigen con
trolerende dienst: de Algemene In
spectie Dienst, in nauwe samenwer-
king met Justitie.
Rolletjes
Tot zover liep alles voor Braks op
rolletjes. Hij, zijn ambtenaren en de
Kamer gingen er van uit dat de za
ken goed waren geregeld met de lei
ders van de vissers. De ervaring had
geleerd dat je blind kon varen op
wat die leiders namens hun achter
bannen afspraken. Maar dat pakte
anders uit. Zoals de vissers al tien
tallen jaren mazen vonden in de
Brusselse en vaderlandse regelge
ving om de vloot drastisch uit te
breiden en te moderniseren, von
den ze ook nu tientallen mazen in de
regelgeving.
Braks kwam met aanscherping
van de regels. En nog eens. En nog
eens. Totdat bleek dat die vissers
vrijwel alle regels aan de laars lap
ten. Uit een onderzoek van een com
missie uit de Tweede Kamer (onder
aanvoering van de CDA'er Huib
Eversdijk) bleek bovendien dat het
ministerie ook niet alle regels had
gecontroleerd en nageleefd. Braks
beloofde beterschap. Tegelijkertijd
verklaarde hij de oorlog aan de vis-
En de afgelopen maanden leek
het alsof de vissers het hoofd had
den gebogen voor het justitieel en
controlerend geweld. Tot bekend
werd dat Braks' eigen controle
dienst, de AID, kennelijk had ge
sjoemeld met die controles. Al
thans: er was gecontroleerd, maar
niet alle misstappen van de vissers
waren aan Braks en Justitie doorge
geven. Braks kwam zelf tot de con
clusie dat de Nederlandse vloot zo'n
50 procent meer vis aan wal had ge
bracht dan was toegestaan.
Als blijkt dat ambtenaren van het
ministerie van landbouw boter op
hun hoofd hebben, dan zullen de
eerst-verantwoordelijken daarvoor,
door Braks of zijn opvolger waar
schijnlijk gedwongen worden op te
stappen. De oorspronkelijke direc
teur van de AID is geen directeur
meer. Zijn plaats is enkele maanden
geleden ingenomen door mevrouw
Kostwinder. Maar mogelijk zullen
ook secretaris-generaal Joustra, die
regelmatig met de top van de AID
overleg voert, en directeur-generaal
Van der Lely, die voor vrijwel al het
reilen en zeilen van het departe
ment verantwoordelijk is, slachtof
fer (worden.
Veel fracties in de Kamer menen
dat een eventuele opvolger van
Braks ook niet in staat zal zijn op al
le vissersschepen een AID-ambte-
naar te laten meevaren en achter ie
dere koe of varken een boekhouder
te plaatsen die bijhoudt hoeveel
mest het dier produceert en voor al
le overtredingen een bekeuring
schrijft.
De PvdA is voorlopig tevreden
met de handelwijze van Braks die,
nadat vanuit deze fractie op nadere
controle-maatregelen op de visserij
is aangedrongen, heeft toegezegd
die voorstellen te zullen uitvoeren.
De PvdA wijst er op, dat Nederland
wat betreft de controle op de vissers
voorop loopt in geheel Europa. "Als
we kijken hoe de controle in Frank
rijk verloopt, hebben we geen enkel
belang bij het verdwijnen van
Braks".
Aanfluiting
De WD'er Blauw zegt het ver
schrikkelijk te vinden dat nu pas
blijkt dat de vangstquota in 1968
met 60 procent op verschillende vis
soorten zijn overschreden. "Dit is
de grootst mogelijke aanfluiting
van de deskundigheid van het amb
telijk apparaat op het ministerie. De
beschuldigingen van enkele AID-
ambtenaren aan het adres van de
ambtelijke top wordt nu op waar
heid getoetst door de rijksrecher
che. Misschien blijkt wel dat die
mensen bij hun vertrek uit de amb
telijke dienst te weinig onderschei
dingen hebben gekregen".
D66 heeft al de suggestie geopperd
de AID onder te brengen bij Justi
tie.
Van Zijl (PvdA) zal wel voorstel
len het functioneren van het minis
terie en de ambtelijke diensten ten
opzichte van elkaar en naar de mi
nister toe te laten onderzoeken door
een onafhankelijk bureau van bui
ten de Rijksoverheid. De WD
vindt dat de ambtelijke diensten be
hoorlijk moeten worden gereorga
niseerd. "Als uit onderzoeken blijkt
dat bij voorbeeld de directie visserij
op het ministerie niet wist van het
niet naleven van de regels, dan deu
gen die ambtenaren niet voor hun
werk", aldus Blauw.
In februari dit jaar al had CDA-
parlementariër Eversdijk gewaar
schuwd. Volgens hem brachten de
vissers 30 tot 60 procent meer vis
aan wal in de vorm van zwarte vis,
illegale vis, grijze vis. Hij werd toen
min of meer uitgelachen door bijna
149 Kamerleden, maar bleek ach
teraf goed geïnformeerd. Nota bene
door enkele voormannen uit de vis
serijwereld zelf.
Rotzooi
Intussen kondigde de Algemene
Rekenkamer een paar maanden ge
leden een onderzoek aan naar de na
leving van mestregels. Ook zij zou
den gerotzooid hebben met de cij
fers over hun mestproduktie. Ook
hier zou de AID steken hebben la
ten vallen. Dat zou betekenen dat de
boeren te weinig hebben betaald
aan mestheffing. Geld dat nodig is
om onder andere mestverwerkings
fabrieken te bouwen. Onder de vee
boeren rommelt het nu ook. Zij be
raden zich op acties omdat ze vin
den dat de mestregels die nog zullen
worden aangescherpt, niet meer
zijn na te leven en hun bedrijfsvoe
ring in de knel komt.
Boeren en vissers beschouwen
Braks nog als hun minister. Als een
minister die zijn zaakjes als geen an
der kent. Die boeren en vissers, die
de kluit hebben belazerd - de goed-
willenden zullen altijd onder de
kwaad willenden moeten lijden - be
seffen terdege dat, als het vaandel
van Braks wordt gestreken, zowel
kabinet als parlement danig zullen
gaan huishouden in de sectoren
landbouw en visserij.
Een eventuele opvolger van
Braks zal alleen maar tot taak krij
gen koste wat kost het gedonder
binnen alle sectoren van Landbouw
en Visserij met wortel en tak uit te
roeien. Dan zullen bijvoorbeeld ka
binet en parlement de schepen van
vissers die doorgaan met het aan de
laars lappen van de regels aan de
ketting leggen en moeten boeren
die het niet zo nauw nemen met de
mestregels hun koeien en varkens
linea recta naar het slachthuis bren
gen op een datum die jaren eerder
zal liggen dan 1995.
Uiteindelijk zal dan blijken dat
boeren en vissers niet Braks en zijn
ambtenaren te pakken hebben ge
had, maar zichzelf.
Ruim honderd boze akkerbou
wers uit Groningen en Drenthe
hebben gistermiddag met hun
tractoren gedurende enige uren
verhinderd dat landbouwminis-
ter Braks een receptie verliet
van het Instituut voor Bodem-
vruchtbaarheid (IB) in Haren.
Een agent van de geheel verraste
politie loste een waarschuwing-
schot toen hij zich in het nauw
gebracht voelde door de actie
voerders.
De boeren hadden de bewinds
man in een proefboerderij van
het IB omsingeld. Volgens
woordvoerder C. Graavendaal
van het ministerie van Land
bouw ging het om een gijzeling.
De boeren noemen dit 'onzin'. Na
aanvankelijk weigering kwam
Braks naar buiten wara hij
werd toegesproken door actielei
der Willem Schaap.
Met hun actie protesteerden de
boeren tegen het feit dat er geen
haast wordt gemaakt met de uit
voering van het advies van de
Commissie De Koning. Volgens
de akkerbouwers worden de af
spraken, zoals de premie voor
het braakleggen van land en de
medeverantwoordelijkheidshef
fing, niet nagekomen. "De mi
nister dacht: de boeren bewer
ken hun akkers en zijn weer een
seizoen rustig. We zijn zeer te
leurgesteld in de politiek", aldus
Schaap.
Van onze correspondent
Henk Dam
WASHINGTON - Slechts 52 parle
mentariërs in Newfoundland en een
enkele parlementariër in Manitoba,
een Cree indiaan, hebben het lot
van Canada in handen. Van hen zal
het afhangen of het land bijeen
blijft, of uit elkaar valt. Van de tien
provincies die Canada telt, hebben
alleen Manitoba en Newfoundland
nog niet het zogenaamde Meech La
ke akkoord getekend. Als zij dat
niet doen vóór zaterdag (23 juni),
dan staat het vrijwel vast dat in ie
der geval de provincie Quebec Ca
nada de rug toekeert.
Andere provincies zouden dan
ook kunnen overwegen Canada te
verlaten en bijvoorbeeld aanslui
ting bij de Verenigde Staten te zoe
ken. Tot vrijdagnacht twaalf uur
hebben de 53 parlementariërs de
tijd om dat te verhinderen. De Cree
indiaan houdt tot nu toe in het par
lement van Manitoba de behande
ling van het akkoord op. Het parle
ment van Newfoundland komt pas
morgen, op het allerlaatste mo
ment, bijeen om zich over het ak
koord te buigen.
Het is een politieke thriller, waar
bij de centrale vraag is: blijft Cana
da bij elkaar? Canada is sinds 123
jaar een onafhankelijke staat, maar
het is al die tijd ook een staat ge
weest zonder overkoepelende, ei
gen identiteit. Canada bestaat uit,
zoals de Britse Lord Durham al vóór
de onafhankelijkheid zei: "Twee na
ties die in de boezem van één staat
vechten". Canada is ook, om de
schrijver Hugh MacLennan te cite
ren, "Twee soorten eenzaamheid,
de Engelse en de Franse".
Franse cultuur
Die situatie is aan de Britten te dan
ken. Toen zij in 1763, na een lange
strijd, de Fransen versloegen en zo
de kolonie Nieuw Frankrijk - een
groot deel van Noord-Amerika met
als kern de huidige Canadese pro
vincie Quebec - veroverden, namen
ze een goedbedoeld maar dubieus
beslüit. Om de bevolking van de ko
lonie voor zich te winnen, moedig
den de Britten het behoud van de
Franse taal en de Franse cultuur
aan.
Toen Canada ruim een eeuw later
onafhankelijk werd, was die Franse
cultuur dan ook net zo hecht veran
kerd als de Engelse. Maar in het
overwegend Engels-talige Canada
werd de Franstalige minderheid
fors gediscrimineerd. Dat leidde tot
een niet minder forse rancune. Het
is niet voor niets dat de auto's in
Quebec ook nu nog nummerplaten
hebben waarop staat: "Je me sou-
viens" - ik herinner me.
Het ressentiment van de Fransta
lige minderheid van Canada, vooral
wonend in Quebec, uitte zich in de
vroege jaren '60 in politieke eisen.
Actief werd meer autonomie voor
de provincie nagejaagd, en toen dat
niet snel genoeg gebeurde, werd die
wens met geweld onderstreept. In
het midden van de jaren '60 begon
nen terroristen van het 'Front voor
de bevrijding van Quebec' met het
plaatsen van bommen in de dure
Engelstalige wijken van Montreal.
Het geweld leidde in 1970 tot een
hoogtepunt toen een minister van
Quebec werd ontvoerd en ver
moord, en een Britse diplomaat
werd gekidnapt.
Dat bracht de toenmalige premier
Trudeau er toe, de staat van beleg af
te kondigen, en dat maakte al snel
een eind aan de terroristische fase
van de separatistische beweging.
Maar een volgende fase begon toen
de verkiezingen van 1976 in Quebec
de naar onafhankelijkheid streven
de Parti Quebecois van Rene Leves-
que aan de macht bracht.
Vrees voor afscheiding bracht
veel Engelstalige zakenlieden er toe
uit Quebec te vertrekken. Precies
dat haalde de mat onder de Parti
Quebecois vandaan. Want de toch al
niet sterke economie van Quebec
leed een gevoelige klap door het
vertrek van zoveel door Engelstali
gen geleide bedrijven. Toen de be
volking dan ook in 1980 mochten
kiezen of ze al dan niet in Canada
wilden blijven, koos 58 procent
voor handhaving van de status quo.
Het werd toen even rustig, want
de Quebecois hadden wel wat an
ders te doen dan dromen over een
onafhankelijke staat. Er moest geld
worden verdiend, en dat gebeurde
ook. De exploitatie van natuurlijke
hulpbronnen als hout en water
kracht leidde het herstel jn, maar
Premier Mulroney. (foto gpd)
ook op industrieel en dienstverle
nend gebied maakte Quebec ineens
grote sprongen voorwaarts. De
laatste drie jaar is de economie van
Quebec sterker gegroeid dan die
van de rest van Canada.
Geruzie
Dat succes zorgde onvermijdelijk
voor een herleving van de separatis
tische idealen in Quebec. Die herle
ving kreeg onverwacht een vrucht
bare voedingsbodem in het niet af
latende geruzie tussen Quebec en
de andere negen provincies over de
Canadese Grondwet. In 1982 werd
die Grondwet - de eerste echte Ca
nadese Grondwet nadat Canada al
die jaren een Britse wet uit 1867 als
basis voor haar constitutie had ge
had - door Trudeau door het parle
ment geloodst.
Negen provincies ratificeerden
de Grondwet, maar Quebec deed
niet mee omdat die provincie vond
dat de nieuwe wet te weinig macht
aan de provincies gaf. Quebec eiste
onder meer het vetorecht over fede
rale besluiten en grotere zeggen
schap. Ook werd geeist dat Quebec
als een "aparte samenleving" zou
worden erkend.
Trudeau voelde niets voor decen
tralisatie van de macht, en liet het
probleem over aan zijn opvolger,
Mulroney. In 1987 riep deze de pre
miers van de tien provincies op naar
een buitenverblijf nabij Meech La
ke, bij Ottawa, te komen, om over
de impasse te praten. Wat uiteinde
lijk uit de bus kwam, was het Meech
Lake akkoord, waarbij Quebec in
grote lijnen zijn zin kreeg. Quebec
werd onder meer, als brandpunt
van de Franse taal en cultuur in Ca
nada, duidelijk als een aparte sa
menleving binnen het land erkend.
Boulangerie
Drie provincies wilden het akkoord
aanvankelijk niet tekenen, New
Brunswick, Newfoundland en Ma
nitoba. Nu was dat niet zo erg, om
dat destijds, in 1987, was afgespro
ken dat het verdrag pas op 23 juni
1990 door alle provincies zou moe
ten zijn geratificeerd, en dat het
daarna pas kracht van wet zou krij
gen. Zo was er tijd eventuele twijfe
laars over de streep te helpen.
Maar Quebec zelf maakte het die
twijfelaars er niet makkelijker op.
Want eind 1988 nam de provincie
een wet aan waarbij de Engelse taal
op reclameborden, uithangborden
en dergelijke werd verboden. Dat
betekende, dat je als bakker niet
meer 'bakery' op je winkel mocht
zetten. Dat moest 'boulangerie' zijn.
De wet leidde een nieuwe periode
van Frans-Engelse botsingen in.
Engelse activisten in de staat Onta
rio trapten op de vlag van Quebec.
Hockey fans in Rock Forest, Que
bec, verbrandden de Canadese vlag.
Studenten in Laval, Quebec, gingen
met elkaar op de vuist toen sommi
gen van hen eisten dat er op de uni
versiteit geen Engels meer zou wor
den gesproken.
Zo stonden de kaarten begin juni,
toen Mulroney, die de 23e snel dich
terbij zag komen, besloot druk op
de ketel te zetten. Hij riep ander
maal alle premiers van de provin
cies bij elkaar. Het werd een mara
thon-sessie die uiteindelijk meer
dan 70 uur duurde en die ongewoon
emotioneel verliep. Maar zondag
ochtend 10 juni kon Mulroney dan
toch zeggen, dat hij het voor elkaar
had. Alle premiers hadden nu be
loofd het Meech Lake akkoord te te
kenen, zei hij.
Canada was van de rand van de
afgrond weggetrokken.
O ja? Een dag later zei premier
Wells van Newfoundland dat hij al
leen beloofd had het aan de bevol
king van zijn provincie te zullen
voorleggen. Een referendum onder
de 568.000 inwoners van Newfound
land organiseren, daarvoor was te
weinig tijd. Daarom zouden de 52 le
den van het parlement de knoop
mogen doorhakken. En in de staat
Manitoba zorgde deze week een 41-
jarige Cree indiaan, Elijah Harper,
met behulp van allerlei procedure-
trucs ervoor dat het parlement van
deze provincie zich niet over het ak
koord kon buigen. Met de veer van
een adelaar in zijn hand, eiste Har
per keer op keer dat het akkoord
ook de aparte rechten van de oor
spronkelijke bewoners van Canada,
de indianen en de eskimo's, zou
moeten vastleggen.
Als het Meech Lake akkoord niet
op zaterdag door alle tien provin
cies is getekend, valt Canada dan
echt uit elkaar? Daar gaat het wel op
lijken. Quebec heeft duidelijk ge
maakt zich dan niet aan de Canade
se Grondwet gebonden te achten,
en het alleen te zullen proberen.
Quebec is'nu welvarend en zou heel
goed op eigen benen kunnen staan:
een onafhankelijk Quebec zou twee
keer de omvang van Frankrijk heb
ben, meer inwoners dan Denemar
ken en een groter Bruto Nationaal
Produkt dan Oostenrijk.
Een onafhankelijk Quebec zou
echter ook de doodssteek voor Ca
nada zijn. De geografische ligging
van de provincie zorgt er voor, dat
Canada's westelijke provincies dan
zouden worden afgesneden van de
oostelijke. De premier van een van
die provincies, Nova Scotia, zei on
langs dat zijn provincie dan maar
het best aansluiting bij de Verenig
de Staten kan zoeken.
De ironie van het probleem is groot.
Want terwijl de oude moederlan
den, Engeland en Frankrijk, steeds
meer deel gaan uitmaken van één
Europese Gemeenschap zonder
grenzen, drijven hun kinderen juist
verder en verder uiteen. Het is nu zo
ver gekomen dat, zo blijkt uit peilin
gen, het veel Canadezen buiten
Quebec eigenlijk niet eens meer
kan schelen of de lastige provincie
zich afscheidt. Een citaat, afkom
stig uit het leidende Canadese opi
nieblad Maclean's: "Och, laat ze
maar. Als ze vandaag niet weggaan,
dan horen we morgen wel hun
adieu".
LEIDEN Gezien de grote
belangstelling op de Kerke-
pad-dagen van de NCRV, vo
rig jaar, hebben negen kerken
in de Leidse binnenstad be
sloten om deze zomer op vijf
achtereenvolgende zaterda
gen hun deuren te openen
voor het publiek.
Onder het motto 'Langs Leidse
Kerken' kunnen belèngstellen-
den op zaterdag 30 juni en op de
zaterdagen in juli een wandeling
maken langs de kerken waarin
voor een groot deel rondleidingen
zijn georganiseerd, orgelconcer
ten worden gegeven, tentoonstel
lingen staan opgesteld of korte
vesperdiensten plaatsvinden.
De deelnemende kerken zijn in
volgorde van de route, die is uit
gezet: Waalse Kerk, Hartebrug-
Radboudstichting
wil 10 leerstoelen
UTRECHT (ANP) - De rk Rad
boudstichting hoopt binnenkort
tien bijzondere leerstoelen aan
openbare universiteiten bezet te
hebben. "Zonder overheidssteun
zijn wij er in geslaagd in ruim tien
jaar tijds als het ware een bijzon
dere faculteit in te richten en te
bemensen", zegt voorzitter dr.
I.W. van Spiegel met gepaste
trots.
In het komende studiejaar
hoopt de Radboudstichting leer
stoelen te openen aan de universi
teiten van Twente en Groningen
en de vacante leerstoel in Utrecht
opnieuw in gebruik te nemen.
Daarmee heeft de stichting, die in
1978 in Delft de eerste leerstoel
vestigde, het doel bereikt dat zij
zich halverwege de jaren zeventig
had gesteld. Radboud ontwaakte
toen uit "een enigszins slapende
periode".
kerk, Kapel van het Elisabeth-
gasthuishof, Marekerk, Gerefor
meerde Kerk (vrijgemaakt) He
rengracht, Hooglandse Kerk, Lo-
dewijkskerk, Lokhorstkerk en de
Pieterskerk.
Via 'Langs Leidse Kerken' wil
len de initiatiefnemers meer men
sen laten genieten van het cul
tuurbezit van de Leidse binnen
stad dan alleen de (kleiner wor
dende groep) kerkgangers. "In de
zomermaanden zitten er bij ons 's
zondags hooguit 25 mensen in de
kerk", illustreert Pauline van
Schieveen van de Waalse Kerk.
De organisatoren hopen dat
'Langs Leidse Kerken' een jaar
lijkse happening kan worden.
Een duidelijke voorstelling van
de bezoekersaantallen heeft men
niet. Op de twintigduizend bezoe
kers die vorig jaar op één Kerke-
pad-dag de Leidse kerken op
zochten, wordt niet gerekend,
maar 'tientallen' zijn te weinig om
alle vrijwilligers aan het werk te
houden.
De kerken zullen geopend zijn
van elf tot vijf uur. Bij het VVV-
kantoor is een gratis folder met de
route en een korte historische be
schrijving van de kerken te krij
gen.
Vrijgemaakte
synode wil nu
duidelijkheid
LEEUWARDEN (GPD) - De sy
node van de Gereformeerde Ker
ken (vrijgemaakt) wil van de
Christelijke Gereformeerde Ker
ken een nadere verklaring en
nauwkeurige omschrijving van
de ernstige verschillen die een be
lemmering zouden zijn voor ker
kelijke eenheid. Bovendien moet
nu maar eens de balans worden
opgemaakt van wat beide kerkge
meenschappen verenigt en
scheidt.
Dat zijn twee van de opdrach
ten die de synode gisteren meegaf
aan een nog in te stellen deputaat-
schap (adviescollege) dat de ge
sprekken met de christelijke ge
reformeerden moet voortzetten.
Tegelijk sprak de synode teleur
stelling uit over de weinig toe
schietelijke houding die de chris
telijke gereformeerde synode vo
rig jaar innam ten aanzien van het
groeiproces naar eenheid.
De synode had gisteren nog
twee dagdelen nodig om de be
sluitvorming over dit agendapunt
af te ronden, nadat dinsdagavond
al een eerste discussieronde had
plaatsgevonden. Het unaniem
aangenomen besluit kreeg uitein
delijk een wat mildere toon dan
het bestuur in eerste aanleg had
voorgesteld. Zo werd niet de te
leurstelling voorop gezet, maar de
dankbaarheid voor de breuk van
de Christelijke Gereformeerde
Kerken met de Gereformeerde
Oecumenische Raad. De vrjjge-
maakten vatten deze breuk op als
een bewijs van belijdenistrouw.
Het lidmaatschap van de GOR
werd al in 1969 door een vrijge
maakte synode een 'struikelblok
voor de vereniging' genoemd.
Nieuw tijdschrift
optimistisch over
'groene gelovigen'
LEIDSCHENDAM (ANP) -
"Groene gelovigen zijn niet lan
ger buitenbeentjes en hier en
ginds verdwijnen de plastic be
kertjes uit de kerk en komt het
zelfs tot een autoloze zondag".
Eindredacteur Evert van der Poll
is zeker niet pessimistisch bij de
verschijning van het eerste num
mer van Kerk en Milieu.
Het driemaandelijks blad, een
uitgave van de werkgroep Kerk
en Milieu van de Raad van Ker
ken, past volgens Van der Poll ge
heel in het groeiende milieube
wustzijn in brede kerkelijke
kring. 'Dat is "een opmerkelijke
en positieve ontwikkeling die
best eens genoemd mag worden
naast alle deprimerende zaken
die kerken en christelijke groe
pen beroeren".
Veel christenen zijn op dit
spoor gezet door het conciliair
proces voor gerechtigheid, vrede
en behoud van de schepping, al
dus Van der Poll. Kerkleden die
bezwaren hebben tegen dit ker-
kèlijk bezinningsproces, zoals
baptisten, christelijk-gerefor-
meerden en Nederlands gerefor
meerden, hebben op eigen wijze
het milieu ontdekt.
"Het besef groeit dat de zorg
voor het milieu alles te maken
heeft met bijbel en geloof, ook
met dierbare thema's als vrede en
gerechtigheid", schrijft Van der
Poll.
Moker. In de uitzending van
vanavond (aanvang zeven uur)
besteedt Moker o.a. aandacht aan
de interkerkelijke woningruil.
Ontvangst via FM 105.7 of kabel
FM 88.1.
Film. De jongerenfilm 'Blood
on the mountain' wordt morgen
avond vertoond in de Alphense
Sionskerk (Meteorlaan). Aanvang
half negen.
Beroepingswerk
Hervormde Kerk: beroepen te Gro
ningen D. M. van de Linde Hattem;
aangenomen naar Badhoevedorp-
Lijnden (herv.-geref.) mw. J. C. van de
Putte Amsterdam, naar 's-Gravenha-
ge-Loosduinen als geestelijk verzor
ger van bejaardencentrum Loosdui
nen) J. de Ruiter Rotterdam-IJssel-
monde.
Gereformeerde Kerken: beroepen te
Uithoorn drs. W. Hortensius kand.
Amsterdam.
Het Hagerbeer
Orgel in de Pie
terskerk zal tij
dens de open da
gen worden be
speeld. (foto pr)
Op vijf achtereenvolgende zaterdagen
