'Er is nog niets veranderd' /X/XI-IA-'V Johnny Rep en Wim Rijsbergen over het Oranje van toen en nu i moment van 1974 wmaM&uaeuaas*. John is nog steeds Johnny. De afspraak om in gezelschap van Wim Rijsbergen terug te blik ken naar de succesvolle Oranje- WK's van de zeventiger jaren is-ie niet vergeten. Dat niet. maar John Rep arriveert wèl een uur te laat. „Beetje te lang doorgegaan vannacht", excu seert hij zich, terwijl hij de spo ren van een avondje stappen duidelijk bij zich draagt. „Ik ken 'm niet anders", had zijn voormalige elftalgenoot Wim Rijsbergen al eerder laten we ten. „Dat te laat komen is een soort hobby van 'm geworden. Maar je kunt niet kwaad op 'm worden". Goudhaantje uit Jisp. Alweer 38 en hij hangt nog steeds een beetje de kwajongen uit. Wim Rijsbergen, van dezelfde leef tijd overigens, is ongeveer de tegenpool van de frivole levens genieter uit Noord-Holland. Zo serieus en nauwgezet als hij binnen de lijnen was, blijkt Rijsbergen ook buiten het veld. Hij verricht momenteel pro-deo werkzaamheden voor de WCS, maar het is zijn wil om straks in het betaalde voetbal als trainer aan de slag te gaan. Rep over weegt die stap ook te maken, maar heeft weer weinig zin om de benodigde papieren te be machtigen. Zestien jaar ouder, maar nog niets wijzer. De krakkemikkige voorbereiding die Oranje in aanloop voor het Italiaanse WK afraffelde, is een perfecte her haling van de taferelen in 1974. Geharrewar rond de bonds coach en onenigheid over de be loning. Wim Rijsbergen maakte destijds deel uit van de spelers- raad. „Het hoort er kennelijk allemaal bij, die problemen. Aan de andere kant zegt het ge noeg over de KNVB. Die club wordt nog steeds geleid door mensen die zichzelf belangrij ker vinden dat de voetballers. Michels? Een man die alle eer naar zich toe wil trekken. Goeie coach hoor, maar er zijn rare spelletjes gespeeld rondom Lib- regts, en Michels is daar een on derdeel van geweest". De problemen rondom de aan stelling van de huidige KNVB- bobo gingen destijds volledig langs de toenmalige Feyenoor- der Rijsbergen heen. „Zelf ver moed ik dat Cruijff de hand had in de aanstelling van Michels. De rest van de spelers werd daar buiten gehouden. Ach, het was altijd wat, want in Argenti nië was het niet veel anders met de plotselinge komst van Hap- pel. Het zal echt nooit verande ren". „Schandalig", noemt Rep het toneelspel wat zich rond de per soon van Thijs Libregts heeft afgespeeld. „In '74 was het ook niet allemaal even fris, maar dit was echt gênant. Iedereen bij de KNVB wist al een jaar dat de topspelers niet met Libregts konden opschieten. Dan had den ze de knoop eerder moeten doorhakken". Verrassing De verkiezing van Wim Rijsber gen in '74 was een volslagen verassing. Voor hemzelf niet. „Het ging vrij goed tijdens een paar oefenpotjes. Ik had ge woon het geluk dat een paar mensen geblesseerd waren. Hulshoff was mijn grote con current en die had grote proble men met zijn knie". Evenals Rijsbergen was Rep in aanloop van het WK in West- Duitsland geenszins zeker van zijn plaats. „Bij Ajax had ik een De levensgenieter John Rep. slecht jaar achter de rug. Niet zo lekker gevoetbald, we won nen niks dat jaar. Ik kan me nog goed herinneren dat ik nog nooit zo hard heb getraind als toen in die voorbereiding. In de oefenpotjes ging het wel aardig, vandaar Michels bij verkoos boven René van de Kerkhof". Een elftal met geroutineerde krachten die zich wilden bewij zen, aangevuld met talentvolle jongeren. Zo kwalificeert Wim Rijsbergen het team van '74. „Eigenlijk hadden we niets te verliezen, want Oranje had nog nooit wat laten zien op een WK. Toen we eenmaal de eerste wedstrijd (Uruguay, 2-0) won nen, waren we dan ook niet meer te stoppen. Tot aan de fi nale, helaas. De sfeer? Die was uitstekend. We rolden in Hil- trup van het'ene naar andere feest. Michels vond dat alle maal goed, hij zat er niet als een boswachter bovenop". Rep: „Iedereen had een beetje angst voor die man. Hij werd er plotseling bijgehaald, maar hij dwong direct respect af. Er stond iemand voor de groep. Natuurlijk had hij de beschik king over de betere voetballers, maar dat betekent nog niet dat je zomaar wereldkampioen wordt. Je moet wel een verhaal hebben. En dat had Michels". Vier jaar later in Argentinië was de situatie beduidend an ders. „Toen zaten we afgesloten van de buitenwereld. Geen leu ke WK, ook voor wat mijzelf betreft. Ik scheurde in de derde wedstrijd tegen Schotland een enkelband. Happel zette me nog op de bank, maar ik kon onmo gelijk spelen, 't Was een beetje onecht allemaal. Een hotel ver buiten de stad en ook nog eens afgesloten door militairen. De sfeer hield ook niet over. Dat kwam voornamelijk door een grote clan PSV-spelers. Die gingen zich plotseling anders gedragen toen ze door allerlei oorzaken in Oranje werden ge kozen". Rep: „Het werd pas leuk in de tweede ronde. We zaten eerst in het Andes-gebergte. Wel mooi, maar je was er snel op uitgeke ken. Er kwam geen eind aan. Daar kon Happel verder weinig aan doen. Die man kende de spelers niet eens". Beiden zijn lovend over het hui-| dige Oranje. Rijsbergen: „Ik heb het er onlangs met Cor van der Hart nog over gehad. Er is geen land dat meer vedetten heeft dan Nederland. Dat heb ben we voor op de rest". Rep: „Het enige was ik nu mis is een brok onverzettelijkheid. Toen konden we, als we dat wil den, een wedstrijd naar onze hand zetten met figuren als Neeskens, Van Hanegem en Suurbier. Dit team loopt niet gemakkelijk over zwakke te genstanders heen". Hun voetbalcarrière heeft Rep en Rijsbergen geen windeieren gelegd. „Alleen", zegt Rijsber gen, „had ik qua verdiensten nu moeten leven, maar dat zei Abe Lenstra dertig jaar geleden ook al. Het is ongelooflijk wat die knapen tegenwoordig verdie nen. De eerste de beste boerelul verdient al twee ton. Maar je hoort mij niet klagen hoor, ik heb een redelijk centje overge houden aan de voetballerij. Ik kan er van leven". „Ik ook", vervolgt Rep, die een loopbaan bij Ajax, Saint Etien- ne, Bastia, PEC Zwolle, Feye- noord en Haarlem achter de rug heeft. „Ik heb nergens spijt van. Achteraf gezien had ik mis schien twintig keer meer in Oranje kunnen spelen. Maar ik verkoos een avontuur bij Saint Etienne. Dan raak je een beetje uit het vizier". Rijsbergen begint als trainer volgend seizoen aan zijn vierde club. Na DS '79, Ajax en Roodenburg gaat de Leidenaar aan de slag bij tweedeklasser DWS. De samenwerking met Cruijff bij Ajax was geen lang leven beschoren. Na een ver schil van mening met de 'mees ter' vertrok Rijsbergen uit De Meer. „We hadden geen ruzie of zo, maar ik denk anders over het spelletje. Cruijff eigenwijs? Ach, ik denk dat Beenhakker nu bij Ajax bewijst dat het ook anders kan. Minder mooi, maar wel effectiever. Wat er bij Bar celona gebeurt, verbaast me niets. Cruijff heeft voor 80 mil joen geïnvesteerd, maar resul taten heeft hij nauwelijks. Maar wat is een mening? Die van mij is ook niet zaligmakend. Dat heb ik bij Roodenburg wel on dervonden de afgelopen twee seizoenen". Conflict In Leiden, daar waar hij als speler ooit begon, heeft de trai ner geen gemakkelijke periode achter de rug. Hij kwam veel vuldig in conflict met spelers die volgens hem niet de juiste instelling hadden. „Ik heb con- sessies moeten doen. Heb m'n ogen moeten sluiten voor be paalde zaken, die eigenlijk niet konden. Het probleem was dat i ik een kleine selectie had. Ik wil daar van af. Bij DWS probeer ik een groep bijeen te krijgen die wel van goede wil is. Ik kan het niet meer opbrengen om spelers op te stellen die dat ei genlijk niet verdienen". Rep: „Ik ben eigenlijk toevallig de trainerij ingerold. Bij ZFC, mijn oude club, vroegen ze of ik de zaterdagtak wilde gaan trai nen. 'Waarom niet', dacht ik. Zo is het balletje gaan rollen. Ik begon het steeds leuker te vin den. Ik heb nu een diploma op zak. Betaald voetbal? Lijkt me geinig, maar ik heb niet zo'n zin om die cursus te volgen". Voetballen doet-ie ook nog steeds. Met de oud-internatio nals, maar ook bij de zon dagsectie ZFC. Geluk heeft dat de Zaanse club niet gebracht, want met Rep kukelde het eer ste elftal van de eerste naar de derde klasse. Niettemin hobbelt hij met plezier mee in de spits van de Zaanse club. „Alleen heb ik soms wel eens problemen met de zaterdagavond. Dan duik ik wel eens te laat m'n bed in. Ik blijf altijd plakken als ik ergens gezellig zit". Johnny Rep ten voeten uit. d'etwee. afgezonderdDaarsZ i z'!n leerhng filosoferen over de oosMhni rfn Johar Cruiiff- leermees

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 53