Het shirt is weer effen oranje I reldtitel 9evoetbMEMdehjkkaw er 'n 1950 weerom de we- (Het moment van 1950 A t De kousen van Gullit Emilio Butragueno I doen mee! Arrogantie - en derhalve Zn T 2? een WK De felsen I ders van het spel de eerste dne Imfnt^hnJfnma 06,6116 de Ullm' I len is de lol er gelijk af, want wie anders dan eZphu "U Z']n 26 er blJ /oor I def De ploeg is ook dan nog practisch onverShLr f wereldkamP'°en wor- I zal tot 53 duren voordat de HomSnSnSï'n e,gen huisHe I Brazil'ë willen sterren als Stanley Matthews Mnul °Pu komen stellen ln I sey en Billy Wright echteiMann,on' MBa™- I In Beta Honzonte speelt Enqeland teaen Hp VoraH tfo? dr'e WKs krom was- I senteren een kermis elftal. met als meest ervaren ?2b?ateW' D? Amerikanen Pre- I ny.de in Engeland geboren aanvoe^ dTh^n^L ™??6* Edd,e Mcllven I derde divisie-club Wrexham Eiaenlnk man Mrii, 1 wedstnjden schopte bij I VS, evenmin als de Belg Gaetjens en deHtihaanMarl GenS u'tkomen "oor de I het organisatie-comite met uil kniesoren BovfnH^Ic A maar ook dan al bestaat I Trainer Jeffrey:We hebben geen kans maaTÏÏiZ T meer dan kansloos. I re te voorkomen. - DattM^SS^S^S^006" 666 cricketSd» I beuren. Engeland valt anderhalf uur furimc of toeschouwers een wonder ge- I Gaetjens bij een zeldzame uitval wel Deoebbs^fT f u'niet m hel doel I voor tijd op de tribunes naarzijn k,jktPal Oranje is weer (effen) oranje. Tijdens het EK van '88 verbaas de en/of verbijsterde de firma Adidas vriend en vijand met een onbeschrijflijk, oranje-wit trapezium-shirt, waar tot op het hoogste niveau schande van werd gesproken. Terwijl het toch altijd al tobben was met het Oranje-shirt, dat vaak wit, zelfs een enkele keer blauw was. Eén keer speelde de natio nale ploeg zelfs gewoon in over hemd. De makers van het boek Het Nederlands Elftal (ondertitel: De historie van Oranje, 1905- 1989) hebben op de cover het Oranje-shirt van Henk Schijve- naar afgebeeld. Mede-samen steller Matty Verkamman, voet baljournalist bij het dagblad Trouw, had niet tevergeefs ge zocht naar een oud, gaaf Oran je-shirt met een rood-geel touwtje door het hals-stukje en de goudbestikte leeuw op een blauw-fluwelen logo. „Normaal mochten internationals alleen het shirt houden van hun de buut. Maar Schijvenaar brak in '51 tegen Belgie zijn been en werd in voetbalkleren meteen naar het ziekenhuis gebracht. Als pleister op de wonde kreeg - hij dat shirt cadeau", aldus Verkamman. Van de kleur oranje was op 30 april 1905, bij de eerste officiële interland van het Nederlands elftal, overigens geen sprake. In Antwerpen verscheen de ploeg van aanvoerder Stom in een wit shirt met rood-wit-blauw lint, dat van onder de linker oksel naar de rechter heup liep. De eerste keer dat Nederland in 'oranje jerseys met witte omsla gen, witte broeken, zwarte kou sen met oranje-witte omslagen' verscheen was in Darlington, waar de Engelse amateurs de ploeg met 12-2 de oren wasten. zien. Later was het met de broers Van de Kerkhof hetzelf de liedje, maar echt een rom meltje werd pas met de leeuw op de Oranje-borst. Die zat er dan weer eens links en dan weer eens rechts op gestikt. Een ben de was het op 24 februari 1979 bij Italie-Nederland. Vijf spe lers hadden de leeuw keurig op de linkerborst, vier anderen droegen het symbool rechts on der het schouderblad. De inter land ging uiteraard kansloos (3- 0) verloren. De shirt-p™blema- tiek is echter van alle dagen. In 1962 speel de het Nederlands elftal tegen Ierland in een gelig overhemd, met knoopjes van bo ven tot onder. Tegen België werd in '83 in het blauw gespeeld. Echt opzien baarde daarna het shirt van het EK van '88, met het design dat ook de Sovjetunie gebruikte. „De macht van Adi das is verontrus tend", zei shirtjes-fe tisjist Jan Mulder en kele jaren geleden in een interview met Voetbal Internatio nal, toen Feyenoord in het geel speelde en Voetbal is oorlog en poezie. De diepe doelen van Barcelona, het gras van Ajax, de shirts van Celtic. Jan Mulder wist wel waarom Ruud Gullit persoon lijk geen fameus EK '88 speel de. „Het waren die oranje kou sen. Gullit speelt veel beter met die witte kousen van AC Milan of PSV". Mulder had Vrij Nederland ge lezen. Gullit gaf in mei '88 de Belgische journalist Wouter Vandenhaute van VN een pri meurtje. De vraag luidde: 'Je keuze voor AC Milan, was dat een puur rationele beslissing?' Het antwoord van Gullit: „Nee, helemaal niet. Het zijn de kou sen die de doorslag hebben ge geven. Die witte kousen van AC Milan vind ik gewoon prachtig, en ze zitten ook ontzettend lek ker. Volgens mij hebben ze bij AC Milan de beste kousen ter wereld. Als je dat vergelijkt met wat ze bij KV Mechelen om hun onderbenen hebben, afschuwe lijk vind ik dat. Hun uitrusting is trouwens helemaal niks. Ik begrijp niet hoe je met zo'n tenue zo ver kunt komen in de Europabeker. Hemeltergend is het. Bij PSV heb ik dat ook meegemaakt: zwarte broek en witte kousen met rode banden. Nou, hoe je 't bij elkaar kunt krijgen, weet ik niet. Daar heb ik meteen op gehamerd: dit kan niet! En ze hebben het veran derd, we zijn met witte sokken gaan spelen en met witte broe ken. En sindsdien gaat het goed met PSV". gers te zijn getikt vanwege het EK-shirt. „Er is afgesproken nu en in de toekomst niet meer af te wijken van het effen oranje". Renze de Vries, seciebestuurder in '88: „De shirtjes waren klaar toen wij ze voor het eerst zagen. Dat was geen oranje wat we za gen, ik vond het niet mooi. Nee, twee weken later nog niet. Ik geloof dat de spelers toen nog bij ons geprotesteerd hebben, die wilden niet in die shirts spe len. Maar het kon niet meer worden teruggedraaid". In Italië speelt Oranje derhalve weer in effen oranje. Lagarde: „Gemaakt van iets lichter ma teriaal vanwege de tempera tuur, een V-hals met een kraag je en korte mouwen tot in de el leboog. En ietsje oversized". Vroeger, in de tijd van onder an deren Frans de Munck, waren de shirts van het Ne derlands elftal echt oranje. Gullit en zijn companen werden Europees kampioen in het lelijkste shirt sinds de uitvin ding van speciale voetbalkleding. In Italië echter zijn de oranje-shirts weer echt oranje. Belang Oranje bleef nadien oranje, zij het in vele variëteiten. Met don ker kraagje, met wit kraagje, met zwarte broek, met witte broek, met witte kousen, met oranje kousen. Het reserve tenue was over het algemeen wit. Maar pas veel later, in de jaren zeventig, maakte men zich druk over het tenue. Johan Cruijff in datzelfde historische werk: „In mijn ogen speelt het Nederlands elftal de laatste ja ren in de verkeerde shirts. De shirts moeten agressief zijn, de kleur is nu te flets. Het Neder lands elftal moet in een keihar de kleur oranje spelen, het pu bliek moet met de ogen knippe ren als het team het veld op komt. Als er 's avonds wordt gespeeld, moet het Nederlands elftal witte broeken dragen, dat oogt sneller. Normaal gespro ken zie ik liever zwarte broe ken. Een tenue is heel belang rijk. Je moet iemand zien lopen, het moet uitstra ling hebben. Het shirt van het Ne derlands elftal is een begrip over de hele wereld. Daar om begrijp ik echt niet waarom er in zo'n slap kleurtje wordt gespeeld". Cruijff was in de jaren zeventig de bepalende man rond de ploeg, óók als het ging om dit soort 'bijzaken'. Op 10 October 1971 in Rotterdam tégen Oost-Duits- land was hij ken nelijk zo ontevre den over het shirt, dat hij weigerde het ding aan te trekken. Cruijff verscheen als enige in een shirt met ronde hals en lange mouwen. Rommeltje Later in '74 ontstonden er pro blemen rond de Adidas-strepen. Cruijff, onder contract bij Pu- ma speelde als aanvoerder met slechts twee strepen. Van de drie strepen op de omslag van de kousen waren er bij Cruijff ook nooit meer dan twee te Hij leerde het vak in het park. waar pa hem de bal toewierp, waarop kleine Emi lio het ding diende af te schermen voor de Duitse herder van de familie. Februari '84 werd de Madrileen opgeroepen door Di Stefano, een half jaar later debuteerde hij al in de nationale ploeg, waarvoor hij inmiddels bijna 44 wedstrijden speelde, met achttien goals als resultaat. In Italië al kan Butragueno over diezelfde Di Stefano (23 goals) naar de eerste plaats springen in het klassement van eeuwige topscorers in het nationale elftal. Noch- thans is Butragueno geen erkend schut ter. De Mexicaan Hugo Sanchez, met wie El Buitre (de gier) bij Real een onverge lijkbaarkoppel vormt, is dat wel. In de na tionale ploeg sukkelt de 27-jange Butra gueno van de ene partner naar de ander. Veendam in het blauw. Protest Piet Lagarde van Adidas be kent door de KNVB op de vin-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 39