'Dit is een a-sociaal beroep' Voetbaltrainers leven onder voortdurende spanning Het moment van 1934 Beenhakker rookt. Een voetbaltrainer staat con stant onder hoogspanning. Ze ker aan de top. Sommigen bez wijken onder die permanente druk. Soms zelfs in de meest letterlijke zin, zoals Jock Stein bij het beslissende WK-kwalifi- catieduel Wales-Schotland in september 1985 in Cardiff. De Schotse coach kreeg toen in de dug-out een hartaanval en overleed even later. Tijdens de voorronden van het wereld kampioenschap in Italië zijn geen bondscoaches in het Har nas gestorven. Maar de stress bij hen is er niet minder om. Dat minstens de helft van de 24 neuroten-op-de-bank na 'the greatest show oir earth' zal ver trekken, staat nu al vast. Een aantal van hen op vrijwilli ge basis, zoals Leo Beenhakker, die de draad bij Ajax weer op pakt, 'Kaiser' Franz Becken- bauer, die plaats maakt voor Berti Vogts. Engelands kop van jut Bobby Robson en de Brazi liaan Lazaroni, die voor het grote geld in Italië (Fiorentina) heeft gekozen. Maar er zullen er ook rücksichtlos op de keien worden gezet. De prestaties lie ten te wensen over, zal immer als reden worden opgevoerd, terwijl toch echt maar één land wereldkampioen kan worden. Voorbeelden In ons land is Henk de Jonge, ex-Willem II, Cambuur en NAC het meest schrijnende voor beeld van de voetbaltrainer, die er volledig onderdoor ging. Hij moest zich zelfs in een inrich ting onder psychiatrische be handeling laten stellen en is nooit op een voetbalveld terug gekeerd. Bij Hans Kraay, laat stelijk werkzaam bij Feye- noord, en Hans Eykenbroek, het afgelopen seizoen nog actief bij Haarlem, leidde de voortdu rende spanning tot hyperventi latie. De dienstdoende eredivi sie-trainers kennen de voor beelden, maar laten zich er niet door afschrikken. De bank oe fent op allen van hen een on weerstaanbare aantrekkings kracht uit Geld, roem, status, het werken met jonge mensen; ieder heeft zijn eigen redenen. Beenhakker windt zich op. „Maar het is geen vak om tot je 65ste uit te oefenen", oordeelt Jan Reker. „Als je een jaar of 52,53 bent is het beste er af. Dan ben je totaal versletenNa een wedstrijd, vertelt de trainer van Roda JC, wordt hij altijd gekweld door hoofdpijn. „Maar stress zou ik dat met willen noemen. Dat ligt een fase ver der". Van Reker is bekend dat hij de nacht na een neder laag vaak zijn bed helemaal niet ziet. „Ik lees dan wat, wandel soms wat en analy seer de wed strijd. Ook na een overwin ning ga ik vaak diep in de nacht naar bed. Ik ben so-wie-so niet zo'n slaper". Meer eredivi- sietrainers hebben na een wedstrijd last van hoofd pijn. „Maar bij mij duurt het nooit lan ger dan een uurtje", laat Hans Wester hof (FC Gro ningen) we ten. „Het zit altijd op het zelfde plekje. Ik ben er voor bij mijn huis arts geweest. Hij zei dat het spannings hoofdpijn is. 't Is volgens hem onge vaarlijk". Westerhof spreekt van luxe-stress. „Je zoekt die spanning toch zelf; dan moet je er ook niet over zeuren. Stel je voor dat je in China achter een ploeg moet lopen. Dat is misschien wel lek ker rustig, maar ik moet er niet aan denken. Ik vind trainer het Oleg Protassov Oleg Protassov werd geboren op 4 febru ari 1964 in Dnepropetrovsk, diep in de Oekraïne. Op 18-jarige leeftijd debuteer de hij in het eerste elftal van Dnjepr. Twee jaar later drong hij door tot de na tionale Russische ploeg. In 1985 scoorde hij 35 competitiedoelpunten; een nieuw Sovjet-record. Het leverde hem de Eu ropese Zilveren Schoen op, achter Marco van Basten. In 1988 werd Protassov overgenomen door Dynamo Kiev De grootste kracht van de 1 meter 84 grote spits is zijn flitsende demarrage. Een En gelse journalist duidde hem ooit treffend aan als de SS-20 van Dnjepr'. Protassov paart snelheid aan een grote technische vaardigheid. Daarnaast is hij sluw en koelbloedig en beweegt hij zich zowel binnen als buiten het veld met westerse flair; voor een voetballer uit het Oostblok een tamelijk unieke eigenschap. op één na mooiste beroep. Het mooiste beroep? Dat is prof voetballer". Han Berger (Fortuna Sittard) rept van een verslaving. „Meestal ga je door tot het bit tere einde, in de letterlijke bete kenis van het woord. Dus totdat je uit de boot valt, of geestelijke problemen krijgt". Berger zelf werd twee jaar geleden door AZ bij het grof vuil gezet. „Ik heb dat als een vernedering gevoeld, als een ontken ning van mijn kwaliteiten. Gelukkig kon ik twee dagen na mijn ont slag al een lange neus naar AZ ma ken, omdat ik toen al weer een nieuwe werkgever had. Maar als je langer zon der club blijft, dan kun je er een flinke op sodemieter door krijgen en psychisch in de proble men komen". Bijna iedere coach krijgt vroeg of laat met het ont slag te maken Ook Leo Beenhakker kent de gevoe lens van die vernedering. In dienst van Go Ahead Eagles, in het seizoen 1975- 1976, werd hij voortijdig op straat gezet. „Na een week zielig te zijn geweest", ver telt Don Leo, destijds nog een nobody, „heb ik tegen mezelf gezegd: nu is het afgelopen. Dit is Leo Been hakker. Zo vindt hij dat voetbal gespeeld moet worden. Dit kan Beenhakker berust. hij. Ik wist dat ik goed kon trai nen, maar ook dat ik nog niet goed kon coachen en ook nog niet goed met mensen kon om gaan. Die kant ga ik op en een knappe jongen die me nog van die lijn af krijgt". Daarvoor, zegt Beenhakker, deed hij re gelmatig allerlei concessies. „Omdat je afhankelijk bent van die paar duizend gulden in de maand, waar je je gezin van moet onderhouden, je vaste las ten van moet betalen en net van rond kunt komen. Dat geeft een stuk stress". Van die spanning is Beenhak ker inmiddels verlost. Opge stuwd in de vaart der volkeren draait hij tegenwoordig mee in de carrousel der internationale toptrainers. Hij is financieel re delijk onafhankelijk en heeft de clubs, ook na een ontslag maar voor het uitzoeken. „Ik kan een keer op m'n bek gaan zonder dat dat direct consequenties voor me heeft. Dat geeft een stukje innerlijke rust. Maar twee of drie keer kan ik me dat niet veroorloven, want ik heb geen levenslang krediet". Afre ageren, zegt Beenhakker, doet hij door regelmatig met zichzelf in gesprek te gaan. „Niet door hardop voor de spiegel te gaan staan lullen uiteraard. Nee, ik ga dan ergens dom voor me uit zitten staren en ga echt met me zelf in gesprek. Ik loop dan let terlijk leeg. Ik heb daar een avondje voor nodig, slaap dan slecht, maar als ik de volgende morgen een koude douche heb genomen ben ik er weer klaar voor. Ik kan dat. Ik heb me dat in de loop der jaren aange leerd". Het beroep van voetbaltrainer, stelt Beenhakker, is een a-soci- aal beroep. Voor een gezin is ei genlijk geen plaats, vindt hij. „Ik ben me heel goed bewust dat ik tegenover mijn kinderen heel a-sociaal ben geweest. Maar dat kan niet anders als je aan de top werkt. Ik heb dan nog het voordeel dat ik vroeg ben begonnen. Zij zijn er mee opgegroeid, zij kunnen er mee leven, zij weten niet beter. Maar als je twee jaar niet met vakan tie bent geweest en het zal dan eindelijk gebeuren en je zegt twee weken van tevoren: „Het gaat niet door". Want pappie moet zonodig naar het WK, dan zijn dat hele moeilijke dingen". We 9aan naar Rome! Daar immers wordt de finale van het WK 1934 qespeeld Neder- and is in de ban van Oranje, want onder leiding van Karei Lotsy is er weer eens sora S^haeSX^f elf1a' i0tu' V°0rZltter van de Technische Commissie, wem zich gezwind op tot een fenomeen Hij vindt de mental traininguit het Dsvcholo- ïTvurfnm, T dlSPelerS Dat9ebeur1 t,jdens komsten in deZZen ITn nnLol 3 Ama"kaanse dommees enkele decennia later miljoenen uit zakken JVStSÏTl t! ü?n' Z° S'aagt i0tSy enn de intemat'onals van alcohol en tabak fnLT,Gn f h00fdun09 slechts b,Jhel voetbal 'e 'a/en houden HnZ f, er.steavasl he< rood-wit-blauw en het koningshuis bij terwiilziin hooost kranu^mi Deutsch,'eundl,chkeit onopgemerkt blijft Het Hollandse kwartiertie' ook wel f a /e genoemd, ontstaat, waarbij van de tegenstander binnen de iJnriaf 1^sI.wS!dt gemaakt In de kwalificatie wordt zelfs met de profs uit Ier- miTlnff zj?handerhalve maand professioneel en in volstrekte afzondering voorbe Orante lirten f d"e dagen Oskamp in een doTb CoZ Wpnnk Jmni n JUf Van de'Meulen heeft al helemaal geen zin in het WK ook al kampt Oranje met een keepers-probleem. Van der Meulen heeft zich al een jaar eerder afgemeld voor Oranje en geeft de voorkeur aan zijn carrière als kinder adl Lu°'Syhaalt Van der Meulen over toch mee te gaan. „Maar fnmJorh?aar f6" emf!ig pat,en,le heb- 9a Jk met mee Van der Meulen komt later xlmt il 6 naar Cernobbio- waar ploeg zich dan al enkele dagen stierluk ïaZ wnrHtHenpr(!S! Va" a8n overconcentrat,e. De wedstrijd tegen Zwitserland in Mi laan wordt dus verloren, waarmee het WK voor Oranje gelijk voorbij is.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 33