Bleidefdofp Rijden in Ierland: de tijd van je leven Gebruik van leefnetten onderzocht VRIJDAG 1 JUNI 1990 PU =ti i PJ PAGINA 11 In vroeger jaren behoorde het leefnet tot de standaarduitrusting van de hengelaar. Iedere zichzelf respecterende sportvisser die een dagje ging vissen, deponeerde de buit die hij in de loop van de dag wist te verschalken in een net. Meestal waren dat met de hand gebreide netten voorzien van een aantal houten of metalen hoepels. De afmetingen waren doorgaans aan de geringe kant. Vooral wanneer zo'n net werd opgehangen langs een stenen ka naaloever met een drukke scheepvaart laat zich gemakke lijk raden wat er met de inhoud gebeurde. Bij elke golf werd het net tegen de harde wallekant ge smeten en de vissen werden lang zaam maar zeker ontschubd. Een ander in die dagen vrij po pulair net was de uitvoering in staal. Een soort korf met een dek seltje, voorzien van een veer die automatisch dichtklapte, als de vangst erin gedeponeerd was. Dat de mazen werkten als een rasp en de aanwezige vissen veel schub ben verloren werd in die tijd meestal voor kennisgeving aan genomen. Immers de meeste ge vangen vis werd meegenomen naar huis en kwam in de braad pan terecht. Maar de consumptie van rivier- vis is met de steeds verder toege nomen waterverontreiniging en de hogere levensstandaard lang zamerhand een uitzonderlijke zaak geworden. Daar kwam nog bij dat milieu- en dieren- en na tuurbeschermingsorganisaties zich begonnen te verzetten tegen dit vissenleed. Onder de slogan 'leefnet, sterfnet' probeerden zij hengelaars ervan te overtuigen dat ze de vis beter direct terug konden zetten. Wilde iemand ze toch opeten dan kreeg hij het ad vies de gevangen vis direct te do den. Inmiddels is er op het punt van de leefnetten wel het een en ander veranderd. Stalen leefnetten zijn voor zover ik weet nergens meer te koop (al zag ik ze tot mijn ver- bazing toch nog in een nieuwe ca talogus) en samen met de gebrei de netten hebben ze plaats moe ten maken voor netten gemaakt van kunststofmaterialen. Behalve de wijziging van het toegepaste materiaal, dat een veel langere levensdur heeft, is er nog een grote verandering opgetre den. En dat is het formaat. Vooral de concoursnetten zijn tegen woordig soms een paar meter lang en hebben een veel grotere doorsnede dan vroeger. Boven dien zijn ze vaak voorzien van een steel zodat ze ook in water met Y voorbereidingsbesluit gedeelte Elisabethhof De gemeenteraad van Leiderdorp heeft op 14 mei 1990 een voorbereidingsbesluit genomen voor een gedeelte van het gebied "Elisabeth hof". Dit houdt in dat een bestemmingsplan wordt voorbereid voor het gebied, begrensd door de persant Snoepweg, het Meubelplein, Elisa bethhof en het High Tech Center. Het voorbereidingsbesluit treedt in werking op 4 juni 1990 en ligt met ingang van die datum voor iedereen ter inzage op de gemeente secretarie, gemeentehuis, Statendaalder 1, kamer 208. Toelichting Deze bekendmaking vloeit voort uit de wet op de ruimtelijke ordening (artikel 22). Leiderdorp, 1 juni 1990. De burgemeester van Leiderdorp. WAAR. vindt U de dichtsbijzijnde Videogigant "JUMBO" van Ma Miep De GEZELLIGSTE en de GOEDKOOPSTE videotheek waar ze nu alle Beta's VOC films en een enkel VHS-je dumpen vanaf f 2,50; ÉÉN KNAAK (vooral veel Erotische Botermarkt 28 - Leiden alle dagen open van 13-22 uur, ook op zondag Na 1 juli verhuren de "JUMBO'S" alléén nog VHS en daar komen dan ook steeds nieuwe titels bijHeeft U dus nog een Beta of VCC video recorder, koop dan snel uw eigen mini-videotheek bij elkaar Huren kan na 1 juli bijna nergens meer Tot kijks Groetjes Miep Brons Eerst in het schepnetdaarna in het leefnet of direct terug in het water. proefbedrijf in Beesd een aantal praktijkexperimenten worden gedaan. Brasems en blankvoorns van verschillende lengte zullen i een aantal visbekkens in veelge bruikte leefnetten worden opge slagen. Na afloop van de proef wordt bekeken welke schade de vis van zijn gedwongen verblijf in een kleine ruimte heeft opgelopen. Ook wordt op wat langere termijn bekeken of de vis een eerder ver blijf in een leefnet overleeft. Op de kwekerij heeft men ook de beschiking over een aantal grote aquaria. Ook daarin zullen leefnetten met visnetten worden opgehangen om het gedrag van de vis te bestuderen voor, tijdens en na de opslag. In eerste instan tie gaat het om een beperkt on derzoek. Zo is het aantal vissoorten be perkt, het type net, de hoeveel heid vis en de tijdsduur. Toch hoopt men op die manier een be ter inzicht te krijgen in de gevol gen van leefnetten voor onze ei gen nationale visstand. Los van dit onderzoek is er na tuurlijk de vraag hoe de henge laar zijn vis aan het eind van de dag weer de vrijheid geeft. Je kunt eerst een flink eind met zo'n net langs de kant gaan zeulen en het vervolgens hardhandig leeg- schudden. Je kunt het net ook met de open zijde onder water hangen zodat de vis geleidelijk zelf de vrijheid kan kiezen. Dat de laatste methode verre de voor keur verdient zal iedere rechtge aarde hengelaar duidelijk zijn. harde oevers vrij kunnen worden opgehangen. Enkele importeurs van hengel sportmaterialen deden enkele ja ren geleden een duit in het zakje en besloten samen met een aantal hengelsportwinkeliers geen klei ne leefnetjes (de zogenaamde kin dernetjes) meer te importeren ol te verkopen. Door de georgani seerde hengelsport wordt al jaren gepropageerd om het gebruik van een leefnet tot het minimum te beperken. Verder wordt er bij de produ- .centen gepleit voor de vervaardi ging van leefnetten met harde hoepels in plaats van het gebruik van zacht plastic. In het eerste ge val houdt de gevangen vis een grotere bewegingsruimte. In het verleden zijn er in diver se landen wel onderzoeken ge daan naar de gevolgen voor de vis die in leefnetten was opgeslagen. Maar omdat het vaak voor ons om onbekende soorten ging en ook de omstandigheden nogal duide lijk verschilden van de onze (bij voorbeeld sterk stromende rivie ren) is eigenlijk nooit weten schappelijk vastgesteld wat de gevolgen in onze nationale viswa teren waren. Vandaar dat de Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisse rij heeft besloten een leefnetten- onderzoek in te stellen. Deze en komende maand zullen op het Trektocht te paard door de woeste heuvels van Connemara Ierland is als een echtgenote: ze hoeft niet volmaakt te zijn om van te houden. En omdat je Ierland in de vakantie vluchtiger meemaakt dan je vrouw in je huwelijk, lost de slechtste eigenschap op een in een waas van verliefdheid. Over honderd jaar zal hij te boek staan als de Ier der Ieren. Hij heet Willy Leahy en bij wij reden paar dagen mee op zijn Connemara Trail, een trektocht te paard door de onherbergza me heuvels en over de prachtig ste stranden van dit verlaten deel van west-Ierland. door Dirk Willem Rosie Willy Leahy bezit 2000 acres land, 200 paarden en 20 jaar geleden was hij de eerste die in Ierland een va kantie-trektocht te paard organi seerde. Willy is boer, handelaar, hoefsmid, reisleider, charmeur en bij het knappend haardvuur blijkt hij ook nog eens in kabouters en geesten te geloven en ontpopt hij zich als begaafd verteller. Leahy's typisch Iers buiten- hoofd, is bij onze ontmoeting geheel on-Iers getooid met een immense hoed. 'Houwarjie', roept hij ons toe in een dialect dat we pas veel later onder de knie krijgen. Wij vallen die dag midden in een vijfdaagse toer tocht en we treffen het: het is de stranddag en het is mooi weer. Willy's paarden blijken de nacht door te hebben gebracht in de vrije natuur. Een paar brokkelige, door de eeuwen hier en daar volledig ge sloopte muurtjes hebben hun werk gedaan: die morgen worden er al weer geen paarden vermist. Mijn vrouw Anne krijgt een leuk jong bloedpaardje toegewezen, voor mij heeft Willy een grote en zware half bloed in gedachten. In onze een voud denken we: opzadelen en weg wezen, maar zo simpel gaat dat niet. Willy loopt eens rustig rond met een hamer en een emmer vol gebruikte hoefijzers en roestige spijkers. Hier en daar nagelt hij een klepperend ijzer vast, soms beslaat hij een paard dat in het ruwe terrein een ijzer is kwijtgeraakt. Evenement Na veel vijven en zessen bestijgt Willy als laatste zijn rijdier, een vol komen groene Connemara-pony. Omwille van het Don Quichotte en Sancho Pancha-effect stuur ik mijn twee meter lange lijf naast dat kod dige mannetje op zijn eigenwijze pony. Willy heeft zijn handen vol aan het jonge, nieuwsgierige beest je. Een heel bijzonder evenement is het zwemmen in zee. Te paard, wel te verstaan. Het zadel blijft die mid dag af, rijbroek en -laarzen uit. De golfstroom had voor warm Atlan tisch oceaan-water gezorgd, Willy's persoonlijke druïde had een lekker zonnetje afgesmeekt en zo werd mijn vuurdoop te water een onver getelijke ervaring. Heel bijzonder is vooral het moment waarop het paard de grond onder de voeten kwijtraakt en zich plotseling, met zijn eerste trappende zwembewe gingen, omhoogdrukt in het water. Dan pak je een pluk manen en je laatje lichaam gewoon langs de rug van het paard vloeien. En zo zweef je als de heilige Martinus door het water. De bard De Connemara is een schitterend, woest en uitgestrekt natuurgebied. Toch kom je er onderweg wel eens iemand tegen en met elke levende ziel knoopt Willy een praatje aan. Op één van de uren durende trek tochten (we waren steeds een volle dag op pad) passeren we het huis van een bard. "Jullie hebben geluk dat deze me neer hier thuis is", speelt Willy zijn spel.",Want hij is één van de beste zangers van het land. Misschien wil hij wel één van zijn oude folksongs voor ons zingen". De bard in kwes tie hoeft niet werkelijk omgepraat te worden en inderdaad, hij heeft de schitterende stem van een bronzen kerkklok en zijn dochtertje laat in een fraaie traditionele 'stepdance' haar rappe voetjes vliegen. me die al na een uurtje de leiding van de Connemara Trail dacht te kunnen overnemen. "Tot ze me bij het bestijgen van haar paard om een voetje vroeg. Ik zeilde haar hoog in de lucht, gaf haar met de vlakke hand een pets op haar kont en afge lopen was het met haar gezeur". Onvergetelijk De tijd vliegt om bij Willy, maar de dagen duren steeds langer. Op de laatste dag begint de lunch om vier uur en het laatste diner is om twaalf uur nog niet afgelopen. De onge trainde benen zijn 's ochtends nu eenmaal steeds moeilijker uit bed te krijgen en de Connemara Trail sluit geen compromissen. Maar wat heb ben we een grandioze tijd gehad. Wat een verhalen vertelde Willy. Over de Amerikaanse kapsones-da- Uitdagingen "Inderdaad, er zijn gemakkelijkere manieren om aan je geld te komen", erkent Willy als ik hem vraag naar zijn harde bestaan van de trektoch ten in de zomer en de jachten in de winter (want die organiseert hij ook). "Maar ik houd van uitdagin gen. Daarom bevat ook elke dag van de Connemara Trail tenminste één echte uitdaging. Of dat nou een snelheidswedstrijd is, of muurtjes springen of een moeras oversteken, mensen moeten het gevoel hebben dat er daadwerkelijk iets van hun wordt gevraagd. Dan zorg ik er wel voor dat er geen slachtoffers val len". En Willy is het soort man, waar je die zorg rustig aan overlaat. Met grote tegenzin verlieten we de Connemara Trail. We werden honderd kilometer verderop ver wacht bij de Sligo Trail van de geë migreerde Duitser Tilman Anhold. Die had veel mooiere stallen, alles verliep daar punctueel en goed ge organiseerd en de paarden waren net zo goed als die van Willy. De om geving was er minstens zo mooi en wie er op eigen houtje een vakantie doorbrengt zal er zeker de mooiste tijd van zijn leven hebben. Maar daar was geen Willy en wie onder begeleiding de mooiste tijd van zijn leven wil hebben moet naar de Ier der Ieren, de paardenman bij uit stek. Wie in Loughrea naar Willy Leahy vraagt, krijgt de weg gewe- i ïn Willy Leahy, een handige en vooral wonderlijke 'paardeni Om nu te beweren dat uw BMW Daarover vertellen we u straks meer. De buitenspiegels zijn in de kleur Stel, u kiest voor de BMW 316i, dealer'n dief van z'n eigen portemonnee Wat heeft de BMW 3 'Edition' te van de auto meegespoten en het chroom- dan betaalt u geen meerprijs van is, gaat misschien wat ver Maar dat hier bieden? Om te beginnen twee fraai inge- werk is in shadowline uitgevoerd. f8.300,-, maar van f2.975,- Inderdaad, sprake is van een onweerstaanbaar mooi bouwde mistlampen.Groen getintglas en Wat u niet ziet, is de grotere brand- ruim f5.000,- voordeel. Bent u daar nog? aanbod, is wel duidelijk. een dashboard compleet met een toeren- stoftank, die voortaan in de 3-serie wordt Mooi, want wanneer gebeurt het Wat is eraan de hand? Uw BMW teller met verbruiksmeter (onnodig te ingebouwd.Dewielenzijnvanlichtmetaal, nu dat u zo'n exclusieve BMW meekrijgt dealer heeft nog enkele exemplaren van vermelden dat de auto zeer zuinig is). Vanaf de 318i zelfs met honingraatdesign, zonder er de volle prijs voor te betalen, de BMW 3 'Edition' in z'n showroom. De pookknop en het sportstuur Komen we bij de prijs, die is zo En zonder te worden U weet wel, de zeer speciale uit- zijn uitgevoerd in zwart leer De stoelen alarmerend laag dat u er verstandig aan achtervolgd door een witte llHJ| voering van de BMW3-serie, waar u veel zijn bekleed met'n geraffineerd streepje, doet de rest van deze advertentie onder- auto met blauw zwaailicht. minder dan de volle prijs voor betaalt. Ook extra is de centrale vergrendeling, weg naar uw BMW dealer te lezen. BMW MAAKT RIJDEN GEWELDIG. LEIDEN: ROB GORRIS BV, HOGE RIJNDIJK 278,2314 AL,TEL.071-896000 KATWIJK: VAN DER PLAS BV. AMBACHTSWEG14,2222 ALTEL01718-26161

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 11