Boer wordt steeds meer zakenman
Weinig banen
meer door lager
minimumloon
Koolrabi is
de moeite
waard
Installatie waterzuivering bij
chemisch bedrijf
Mineraalwater heeft eigen smaakkarakter
WOENSDAG 23 MEI 1990
BINNENLAND BUITENLAND ECONOMIE
Bloemkool in een krokant aardappeljasje
Het beeld van de boer als
landman, ploegend en
ploeterend, levend van wat
het weer in het seizoen
brengt, dat beeld sterft uit. Op
de Landbouw Rai in
Amsterdam kom je ze nog wel
tegen, met het meegebrachte
boterhammetje en de
thermoskan koffie, maar de
klompen zijn al thuis gelaten
en de tractor heeft een minder
dominante plaats gekregen.
Daarvoor in de plaats zijn de
computers gekomen. En echt
niet alleen voor de papieren
bedrijfsvoering op de
boerderij. Onder druk van de
economie is het vak van boer
meer en meer met dat van een
manager te vergelijken. Een
zakenman. De
schaalvergroting in de
landbouw zal daar zeker mee
te maken hebben gehad.
door
Huub Klompenhouwer
In de Flevopolder hebben ze dat
laatste als pioniers meegemaakt.
Daar is de zakelijkheid bijna met de
paplepel ingegeven. Als agrariër
hebben ze geleerd, verder te kijken
dan de akker groot is. Niet zo ver
wonderlijk dus dat juist in deze pro
vincie een nieuwe onderneming be
gonnen is, als reactie op de coöpera
tieve ondernemingen. Een coöpera
tie in een BV-vorm. Het doel: zelfde
afzet van de produkten van de ak
ker in handen nemen. Het middel:
Polder Food Products. En de naam
duidt al aan dat de boeren qua afzet
ook over de grenzen kijken. Oost-
Europa, Engeland, Spanje, Por
tugal, Griekenland en Italië, Frank
rijk.
Kwaliteitscontrole
Om van een aardappel goede frites
te maken is een kort transport en
een snelle verwerking nodig. Maar
als je dan ook nog de doelstelling
hebt om alleen de allerbeste kwali
teit frites te maken, is er tegelijk ook
een sluitende kwaliteitscontrole no
dig. Dat is meteen ook bijzonder
aan deze boeren-onderneming.
Want een Flevo-boer kan nog zoveel
aandelen in de fabriek hebben, als
zijn aardappels niet aan de hoge
kwaliteitseisen voldoen, zal hij een
andere afzet moeten vinden voor
zijn piepers.
Dat het oog van de boeren is ge
vallen op de aardappelverwerkende
industrie laat zich raden. We zijn nu
eenmaal verreweg de grootste pa
tattenexporteurs in de wereld, met
een omzet, die alleen in '84 even
stagneerde, maar verder voortdu
rend stijgt. Tegelijk ligt daar na
tuurlijk ook het gevaar op de loer.
Want het aantal fabrikanten van
frites stijgt ook. En wanneer is het
verzadigingspunt bereikt?
Samenwerking
In de Flevopolder bij Lelystad staat
nu al een gigantische fabriekshal.
Daar gaat straks de meest moderne
produktielijn draaien. Want, zeggen
ze bij Polder Food Products: "Wil je
een plaats op die exportmarkt ver
overen, dan zul je je met het pro-
dukt moeten onderscheiden. Wij
willen dat doen met een gegaran
deerde eerste klas kwaliteit. Die ga
rantie kan alleen worden gegeven
wanneer er van begin tot het eind
ook de aandacht voor is. Bij de boe
ren is 'ie er al, want het wordt hun
eigen topprodukt. Leveren ze een
slechte oogst, dan snijden ze zich als
aandeelhouder zelf in de vingers.
Maar dan moet ook het machi
nepark in staat zijn om de allerbeste
produkten te verwerken".
Een van de troeven is nu de sa
menwerking met een Oostenrijkse
partner, lier Nahrungsmittel Gm
bH. Dat Her staat dan voor de elf
kinderen die de grondlegger, de
heer Grabher had. Een slimme zet
van de Oostenrijkers, want op deze
manier krijgt lier als Oostenrijkse
onderneming, vaste voet in de Eu
ropese Gemeenschap. Tegelijk
geldt lier als een merk dat op topni
veau allerlei verrassende aardappel-
verwerkende produkten op de
markt brengt. Zoals champignons
in een krokant aardappeljasje als
borrelhap, of datzelfde aardappel
jasje om een stukje broccoli of
bloemkool. Er wordt nu ook ge
dacht aan krokante aardappel-
/spruitjes.
Voorsprong
Bij de ontwikkeling van de produk-
tielijnen in de nieuwe aardappelver
werkende fabriek in Lelystad komt
die Oostenrijkse kennis uitstekend
van pas. Als dit najaar de fabriek
gaat draaien, zal in Nederland, maar
ook voor de export naar de landen
als Engeland, Spanje en Oost-Euro
pa lier het A-merk worden, waar
mee die aardappelspecialiteiten op
de markt komen.
Zegt een van de boeren/aandeel
houders tijdens de presentatie van
het nieuwe merk in de nieuwe hal
bij Lelystad: 'Die eerste voorsprong
is de korte aanvoerlijn van boer
naar produktielijn. De tweede voor
sprong wordt straks de technologi
sche kennis, die ons in staat stelt
nog veel meer met aardappels te
doen dan tot nu toe nog voor moge
lijk wordt gehouden. Die voor-
sprong krijgen we van onze Oosten- Flevolands Commissaris van de Koningin in J.C.J. Lammers doet het eerste transport i
rijkse partner mee". mes frites naar de DDR feestelijk uitgeleiden.
Ten onrechte wordt vaak aangeno
men dat koolrabi een verduitste
naam is voor koolraap. Niets is min
der waar, het gaat om een zelfstan
dige groente met aangenaam zachte
en romige smaak.
Hoewel de aanvoer tot ver in de
herfst doorloopt is koolrabi een ras
echt lenteprodukt. Het uiterlijk van
de knol leidt nogal eens tot verwar
ring: het ene exemplaar is licht tot
bleekgroen van kleur, terwijl de an
dere weer uitgesproken paars is.
Twijfelen tussen koolraap en kool
rabi is echter absuluut onmogelijk,
een enkele koolraap is nl. bijna twee
keer zo groot als een koolrabi. Deze
hoort trouwens, ongeacht de kleur,
bij aankoop frisse heldergroene
blaadjes te tonen en stevig aan te
voelen.
Hele jonge exemplaren zijn het
lekkerst, en hoeven maar dun ge
schild te worden. De groente is on
verpakt ongeveer een week in de
koelkast houdbaar; daarna wordt ze
voos en taai. Hoeveelheden zijn ge
makkelijk uit te rekenen, een flinke
knol weegt gemiddel 250 tot 300
gram en voldoet ruimschoots voor
een persoon.
Een recept: Benodigdheden voor
vier personen: 1 ui, 4 worteltjes, 2
eetlepels tomatenpuree, 4 flinke
koolrabi's, zout, 1 eetlepel boter, 200
gr gekookte ham, 1 eetlepen bouil
lonpoeder, 4 plakken kaas, bieslook.
Maak de ui schoon en snipper deze
fijn. Maak de worteltjes schoon en
snijd ze in plakjes. Maak de koolra
bi's schoon en kook ze in water met
zout een minuut of 5. Laat ze uitlek
ken, snijd de kapjes eraf en hol ze uit
met een scherp mesje tot er een wand
van 3/4 cm overblijft. Snijd het uit-
holsel en de kapjes klein. Verhit bo
ter, fruit de ui, vervolgens de wortel
en bak daarna de tomatenpuree
goed mee. Voeg eventueel een
scheutje water toe. Snijd de ham in
blokjes en doe deze met het bouillon
poeder erbij. Vul de koolrabi's met
het mengsel. Zet de koolrabi's in een
beboterde vuurvaste schaal en
plaats deze in het midden van een
voorverwarmde oven op 180 graden
Celcius, gedurende 25 minuten. Leg
de plakken kaas er de laatste 10 mi
nuten erop. Bestrooien met fijnge
knipte bieslook.
Nederland heeft geen eigen
mineraalwater. Misschien is dat
er de oorzaak van dat wij zo
weinig mineraalwater drinken:
maar 12 liter per hoofd van de
bevolking per jaar. Terwijl de
consumptie in de ons
omringende landen bijna het
tienvoudige bedraagt. Toch gaat
mineraalwater goed samen met
de geneugten van de keuken.
Mits met zorg gekozen, want er
zijn vele honderden
mineraalwaters en ze smaken
allemaal anders.
door
Rien van Reems
Toch is die 12 liter die de
Nederlander achterover slaat al
vier maal de hoeveelheid die hij
tien jaar geleden dronk.
Er zijn echter tekenen dat
Nederland ooit nog eens een
echt waterland in consumptieve
zin zal worden. Er zijn al
restaurants die naast de
wijnkaart een waterkaart
voeren en ook daar vallen
excessen te signaleren. Want
een kaart met twintig
verschillende mineraalwaters is
zelfs drs. H.W. Holman te gortig.
"Als restaurants keus bieden uit
vijf waters, dan is dat mooi, dan
kunnen zij bij elk soort gerecht
een begeleidend mineraalwater
bieden", zegt deze expert.
Holmans in Doesburg
gevestigde bedrijf was het
eerste dat zich toelegde op de
import en distributie van
mineraalwateren in ons land.
Watermerk helpt de consument
dij het naken van een keuze met
voorlichting en met receptuur.
Die voorlichting gaat onder
meer via de horeca. In eerste
instantie is het bijvoorbeeld van
belang om te weten wat
mineraalwater is. Het is geen
bronwater. Bronwater hebben
we in Nederland ook. Wanneer
je een pijp in de grond slaat en je
hebt het geluk dat er water uit
komt dan is dat bronwater. Het
heeft geen of weinig smaak
want het mineraalgehalte is
gering.
Mineraalwater daarentegen
heeft een eigen, typerend
smaakkarakter dat bepaald
wordt door de mineralen die het
bevat. Die mineralen zijn er in
gekomen toen het water vele
eeuwen geleden - er is
mineraalwater van duizend jaar
oud, daar kan wat leeftijd
betreft geen wijn tegenop -
sijpelend door gesteente de
mineralen in dat gesteente
oploste. De aard van het
gesteente bepaalt dan ook het
karakter van het water dat zuur.
bitter of zout kan zijn in vele
gradaties.
Twee hoofdgroepen gesteente
zijn van belang: in vulkanische
gebieden bevat het gevonden
mineraalwater vooral ijzer,
magnesium en natuurlijk
koolzuurgas. In oude zee- of
rivierafzettingen domineren in
het water zouten en kalk. Aan de
samenstelling van
mineraalwater wordt niets
veranderd, hooguit worden
door beluchting zwevende ijzer
en zwaveldeeltjes verwijderd
omdat die de smaak bederven.
In Italië is zelfs deze laatste
behandeling niet toegestaan.
Smaken verschillen en dat geldt
ook voor mineraalwater. Door
het organiseren van proeverijen
kwam Watermerk er achter dat
er uitgesproken dameswatertjes
bestaan. Vrouwen geven de
voorkeur aan zachte, wat bittere
mineraalwaters en mannen
prefereren een wat zuurdere
smaak.
Er is zelfs een top tien met op de
eerste plaats San Pellegrino -
"Een beetje bitter, voor de
vrouwelijke drinkers" - gevolgd
door Aqui - "Zuur en heerlijk
fris, appetizer voor het eten". De
derde plaats is voor Christinen,
"Licht fris en zoutig, voor de
mannelijke drinkers. Ook
geschikt voor sporters".
DEN HAAG (ANP) Een lager minimumloon leidt er nau
welijks toe dat werkgevers meer mensen in dienst nemen.
Als werkgevers bijvoorbeeld minder premie hoeven af te
dragen levert dat tussen de 10.000 en 26.000 arbeidsplaatsen
op.
ROTTERDAM (ANP) - Vrouwen
die in de bijstand zitten komen te
weinig aan bod in het landelijke en
plaatselijke werkloosheidsbeleid.
Door regelgeving en vooroordelen
worden veel van deze vrouwen niet
tot de werklozen gerekend, alhoe
wel zij juist erkenning willen voor
het feit dat werk voor hen ook een
noodzaak is.
Dit staat in het vandaag versche
nen rapport 'Vrouwen in de Bij
stand' van de Erasmus Universiteit.
Het onderzoek, dat werd verricht in
opdracht van de gemeente Rotter
dam, had betrekking op alleen
staande vrouwen met kinderen die
van de bijstand aan het werk zijn ge-
Tot die conclusie komen de onder
zoekers J. de Koning en A. Gelder
blom in het rapport 'Werkgelegen
heidseffecten van de verlaging van
de kosten van laaggekwalificeerde
'Korter maken
vrachtauto slecht
voor het milieu'
TILBURG (ANP) - Beperking van
de maximum laadlengte van
vrachtwagencombinaties tot 15,30
meter, zoals voorgesteld door het
Europeees parlement, zal nadelig
uitpakken voor het milieu. Er moe
ten dan meer ritten gemaakt wor
den, waardoor meer schadelijke
stoffen worden uitgestoten. Ook de
Europese concurrentiepositie zal
door verhoging van de transport
kosten te lijden hebben van de
maatregel.
Vice-voorzitter C. Baan van de
raad van bestuur van DAF betoog
de dit gisteren tijdens een bijeen
komst van de vervoerders- én verla
dersorganisatie EVO in Tilburg.
Baan riep de Nederlandse vervoers
wereld op er alles aan te doen om te
verhinderen dat de Europese Trans-
portraad, waarin de EG-verkeers-
ministers zitting hebben, in juni het
voorstel van het Europees parle
ment overneemt.
De maximum lengte van een
vrachtwagencombinatie, inclusief
kabine, bedraagt op dit moment 18
meter. Het Europees parlement wil
komen tot een maximum lengte van
18,35 meter, waarbij echter de maxi-
mumlaadlengte slechts 15,30 meter
zou mogen bedragen. Er zou in dit
voorstel alleen gereden mogen wor
den met nachtkabines.die voorzien
zijn van slaapruimte voor de chauf
feur. Volgens het Europees parle
ment zou dit de verkeersveiligheid
en de arbeidsomstandigheden van
de chauffeur ten goede komen.
arbeid', van de Stichting Organisa
tie voor Strategisch Arbeidsmarkt
onderzoek (OSA).
Langdurige werkloosheid komt
vooral voor bij mensen met een lage
opleiding. Dat leidde tot de veron-.
derstelling dat in ons land de loon
kosten te hoog zijn en dat het mini
mumloon of althans de kosten daar
van voor de werkgever omlaag moe
ten. Vertrekpunt van de onderzoe
kers werd de wet Vermeend-Moor,
die voorziet in tijdelijke premievrij
stelling voor langdurig werklozen
bij een maximum aantal werkne
mers. Honderdvijftig bedrijven die
in het kader van die wet tenminste
één persoon in dienst hadden in een
laaggeschoolde functie werden on
dervraagd.
De helft van het betreffende laag
geschoold werk bleek te worden
verricht door personen met een af
geronde opleiding in het voortgezet
onderwijs. Als de verlaging van mi
nimumloonkosten verder wordt
uitgebreid zou dat slechts in be
perkte mate ten goede komen aan
laaggeschoolden.
Bovendien bleek slechts 10 pro
cent van de de geplaatsten het mini
mumloon te ontvangen. Vaak is in
de cao vastgelegd dat de laagste
loonschaal boven het minimum
loon ligt.
In 15 tot 20 procent van de geval
len leidt het toepassen van de wet
tot meer werkgelegenheid. In de
overige gevallen wordt de totale
werkgelegenheid niet beïnvloed,
maar worden wel de selectie-eisen
aangepast zodat de positie van de
langdurig werklozen op de arbeids
markt erdoor verbetert.
Aan de bedrijven werd gevraagd
wat zij verwachten van een algeme
ne verlaging van de minimumloon-
kosten. De uitkomst van die enquê
te bracht de onderzoekers tot de
conclusie dat het effect van verla-
ing van de minimuloonkosten met
i'i procent leidt tot een toeneming
van de werkgelegenheid op mini
mumniveau met ongeveer 10 pro
cent.
van onze correspondent
Gerard Chel
AMERSFOORT - De kennis die
drinkwateringenieurs hebben,
moet meer ten dienste komen van
overheid en bedrijfsleven. De inge
nieurs hebben als geen ander de
knoio how in huis om milieuveront
reiniging aan te pakken. "Zij moe
ten pools vormen", zegt prof. ir J. C.
van Dijk. "Het is nu een te gesloten
wereld, hun kennis moeten we mo
biliseren. Ik krijg de indruk dat nog
steeds te vaak het wiel opnieuw
wordt uitgevonden".
Van Dijk, vandaag als deeltijd
hoogleraar drinkwatervoorziening
bij de TU-Delft van start gegaan, be
nadrukt dat de waterleidinginge
nieurs bij uitstek geschikt zijn om
overheid en bedrijfsleven te advise
ren "omdat zij jarenlang het gedrag
van verontreinigingen hebben ge
analyseerd. Zij kunnen op basis
daarvan zuiveringsinstallaties ont
werpen om de vervuiling van het
water aan de bron tegen te gaan".
De hoogleraar, die een Amers-
foorts ingenieursbureau als tweede
werkgever kent, noemt een voor
beeld. "De waterleidingbedrijven
ontwerpen ingewikkelde en kostba
re zuiveringstechnieken om een
chemisch produkt, dat, laten we
zeggen BASF loost, uit de Rijn te
halen. Wat is er mooier dat zo'n zui
veringsinstallatie niet bij het drink
waterbedrijf maar uiteindelijk bij
BASF zelf wordt neergezet. De
drinkwateringenieur kan een bij
drage leveren aan een milieuverant
woord produktieproces, als fiij
maar de straat op gaat".
Paraat
Ook op regionaal en provinciaal ni
veau kan de vereende kennis van de
deskundigen worden aangewend
om (semi-)overheden te adviseren.
"Denk aan de bodembescherming,
de afvalwaterzuivering, de grond-
waterproblematiek, het opstellen
van lozingseisen, een beleid voor
bestrijdingsmiddelen. Alle kennis
daarover is paraat. Je zou zelfs kun
nen overwegen bepaalde taken en
bevoegdheden aan zo'n groep des
kundigen te geven".
Hoewel de Delftse hoogleraar al
lerminst gerust is op de wijze waar
op onze samenleving met het milieu
en dus indirect met het drinkwa-
Bijstandsvrouw
wordt niet gezien
als werkzoekende
gaan of aan het werk willen.
Rotterdam telt ruim 18.000 vrou
wen met een bijstands-uitkering.
Als hun jongste kind 12 is moeten
zij zich beschikbaar stellen voor de
arbeidsmarkt. Ook de slechte finan
ciële situatie met een uitkering en
het sociale isolement is voor veel
vrouwen aanleiding om weer aan
het werk te gaan. Bijna allemaal
hadden ze al eens een baan gehad.
Veel vrouwen waren niet te spre
ken over de dienstverlening van het
gewestelijk arbeidsbureau. Zij krij
gen weinig actieve voorlichting en
het arbeidsbureau schat hun kan
sen op werk laag in. Kinderopvang
bleek ook vaak een probleem vooral
tijdens buitenschoolse uren voor
kinderen ouder dan vier jaar.
In het eerste kwartaal van 1990
hadden gemiddeld 617.000 perso
nen een werkloosheidsuitkering,
33.000 minder dan in de eerste drie
maanden van 1989, aldus het Cen
traal Bureau voor de Statistiek. Dat
komt doordat personen met een uit
kering niet allen zijn ingeschreven
bij een arbeidsbureau.
'Smog-maatregelen waardeloos'
HILVERSUM (ANP) De maatregelen die de verschillende overheden
hebben voorgesteld bij smogvorming in de zomer, zijn zwaar tegengeval
len. Dat meent het D66-Kamerlid Tommei. De parle mentariër zei gisteren
voor de NOS-radio de maatregelen, waarover minister Alders van milieu
beheer nog met de Kamer moet spreken, bij voorbaat naar de 'prullen
mand' te verwijzen.
In overleg tussen de ministeries van milieu en binnenlandse zaken, pro
vincies en gemeenten is onlangs besloten dat het stilleggen van het ver
keer bij smog in de zomer veel minder effectief is dan in de winter. Bekend
is dat het verbieden van verkeer dagelijks honderden miljoenen guldens
scheelt aan economische activiteit. In de zomer zou voor de bevolking vol
staan kunnen worden met 'gedragsadviezen'. Het om economische rede
nen niet ingrijpen in bijvoorbeeld het verkeer, is voor de D66'er onaan
vaardbaar.
wijst erop dat vervuild grond- en
oppervlaktewater niet op zichzelf
staan. "De schadelijke stoffen zitten
ook in de lucht en vermoedelijk ook
in ons voedsel, maar we ontdekken
ze pas in het drinkwater, omdat al
leen de waterleidingbedrijven over
de analyse-technieken beschikken
om ze aan te tonen".
Van Dijk onderschrijft de slogan
van de Vewin, de Vereniging van
Waterleidingbedrijven in ons land,
dat de vervuiling aan de bron moet
worden aangepakt. 'Goed drinkwa
ter vereist een schoon milieu',, luidt
de hartekreet. "Het is nu steeds zoe
ken naar die speld in de hooiberg",
beaamt de hoogleraar, "we lopen
heel vaak achter de feiten aan".
Meerprijs
Vooral de chemische industrie zou
zich veel opener op moeten stellen
zodat alle gegevens over de chemi
sche produkten die ze vervaardigen
bekend zijn. "Het gaat er niet alleen
om of een stof giftig is, ook of de stof
vluchtig is, of ze afbreekbaar is en
wat de andere eigenschappen zijn.
We moeten van tevoren nadenken
over de verspreiding van dat soort
stoffen in het milieu en niet achteraf
gaan zoeken of ze in het drinkwater
terecht gekomen zijn".
Dat de consument de komende
jaren een forse meerprijs voor het
drinkwater zal moeten betalen,
staat voor Van Dijk vast. "Mis
schien wel 50 of zelfs 100 procent
meer. Maar dan nog ligt niemand
daar wakker van, denk ik. Stel datje
een kwartje op de literprijs zet als
een soort milieu-opslag. Wie merkt
dat? Maar je praat dan wel over 250
miljoen gulden extra per jaar. Daar
kun je een actief milieubeleid mee
uitvoeren".
"Het ideaal van de wateringe
nieur is dat hij tegen een zo laag mo
gelijke prijs kwalitatief ,het beste
drinkwater maakt. Maar je mag niet
zeggen dat de prijs laag moei blij
ven en datje dus genoegen moet he
men met een mindere kwaliteit.
Dan ben je verkeerd bezig", merkt
de Amersfoortse ingenieur tot slot
op. "Je zit de komende jaren met
het gegeven datje nieuwe, kostbare
zuiveringsprocessen moet blijven
ontwikkelen. Het ideaal van de wa
terleidingbedrijven moet dus niet
meer de laagste prijs, maar de hoog
ste kwaliteit zijn".
Hoogleraar drinkwatervoorziening hamert op kwaliteit
Vervuild grondwater baart de
Toch voegt Van Dijk daar onmid
dellijk aan toe: "Hoewel het drink
water nu nog zeer zuiver is, worden
er al tientallen micro-verontreini
gingen aangetoond, waarvan de
herkomst en de consequenties voor
de volksgezondheid onduidelijk
'zijn. Ik vind dat verontrustend". Hij
ter omspringt, is hq optimistisch
over de effecten van een strak
milieubeleid. "Ik geef toe dat de
stellingen over ons milieu van 20
jaar geleden nog steeds actueel zijn,
maar ik ontken dat er niets gebeurt.
Alleen, dat geef ik toe, het gaat erg
langzaam. En als ik naar het mest
beleid kijk, vraag ik mij inderdaad
iterleidingbedrijven ernstig zorgen.
af of de eindnormen wel voldoende
zijn".
"We moeten nu echt ophouden
met het onbruikbaar maken van
grondwater. Het ondiepe grondwa
ter is al verpest en de komende ja
ren staat ons nog heel wat te wach
ten als je bedenkt wat in de bodem
allemaal onderweg is. Maar ik ga er
van uit dat wij erin slagen om datge
ne wat wij de afgelopen 40 jaar heb
ben verpest, de komende 40 jaar
weer goed kunnen maken. Je moet
het rigoreus aanpakken. Probleem
daarbij is dat het milieuprobleem
zeer complex is en vertakt zit in alle
)eze baggerschraper verzamelt slib,
(foto ANP)
geledingen van onze maatschap-
Pij"-
Dat de consument in toenemende
mate laat blijken steeds minder ver
trouwen in het drinkwater te heb
ben en overgaat tot 'zelfzuivering'
of de aankoop van flessewater,
stemt Van Dijk droevig. "Ik juich
een kritische houding van de consu
ment toe, temeer omdat er een zeker
milieubewustzijn uit spreekt. Maar
objectief gezien is er ten aanzien
van de kwaliteit van het drinkwater
geen enkele reden tot zorg. Drink
water is verreweg het best gecontro
leerde en bewaakte produkt in de
samenleving".
