'Alsje eenmaal begint met haatkomt er geen einde meer aan De sprong in het duister van Duitsland Schuldbelijdenis van stasi's nodig' Omstreden cultuurminister Plesu blijft geloven in Roemeense dialoog I REPORTAGE eos^z DINSDAG 22 MEI 1990 BUKAREST - De Roe meense cultuurminister An- dré Plesu is een zeer omstre den figuur. Als een van de weinige dissidenten die na de revolutie betrokken raak ten bij het nieuwe regime, bleef hij de afgelopen maan den kiezen voor samenwer king met het Front voor Na tionale Redding. Zijn voor malige medestanders vin den dat hij heult met de neo- communisten. Zelf verwijt Plesu de oppositie onge duld: "Ikgeloofnietdatjede situatie in Roemenië in twee dagen kunt veranderen. De demonstranten op het uni versiteitsplein in Bukarest splitsen de wereld in twee delen: zwart en wit, goed en slecht. Ik heb het altijd ge haat als mensen in categorie ën denken: bourgeoisie, jo den, zigeuners". Toen zijn gewezen vrienden zich or- ganiseerden in de oppositie tegen het Front, bleef de literatuurcriticus Plesu waar hij vlak na de revolutie op 22 december terecht was geko men: in het foeilelijke, door Stalin aan het Roemeense volk geschon ken ministerie van cultuur. Het kwam voor hem als een vol slagen verrassing toen hij, vlak na de val van Ceaucescu, werd bena derd voor die post: "Ik verwachtte het niet, ik had er nooit van ge droomd, en, om eerlijk te zijn, ik heb er schoon genoeg van. ik ben doodmoe. Het mechanisme van de cultuur in Roemenië was volkomen vastgelopen. Cultuur had nog maar één doel: propaganda voor het regi me. Ik heb hard gewerkt en het mi nisterschap is een van de moeilijk ste periodes in mijn leven geweest. Ik ben geen geweldige administa- teur, ik had geen ervaring met de bureaucratie. Ik moest tegelijker tijd leren en de dingen veranderen". Dialoog Plesu is zeker niet zomaar een mee loper, zoals tegenstanders hem ver wijten. Hij behoort tot de mensen die de afgelopen weken met al hun overtuigingskracht hebben gepro beerd een dialoog op gang te bren gen tussen de demonstranten in Bu karest enerzijds en de regering an derzijds. Hij is ook een van de op richters van de sociale dialoog groep, een organisatie van kritische intellectuelen die proberen een ron de-tafelgesprek tussen alle groepe ringen in het land op gang te krij gen. Bij de verkiezingen was Plesu onafhankelijk kandidaat voor de volksvertegenwoordiging. Demonstranten in Bukarest. Volgens André Plesu verbergt de oppositie haar eigen zwakheid achter harde e en verwijten. "Hun intolerantie maakt me bang". (foto Maar het belangrijkste is: hij is, in tegenstelling tot vele andere Roe menen, optimist: "Ik ben vol ver trouwen. Mijn vrienden zijn alle maal erg bang, ze hebben geen hoop meer. Ze zijn bevangen door het ge voel dat alles fout gaat. Ik kan dat niet geloven. Het is vreemd, maar het lukt me gewoon niet meer om bang te zijn". Hij signaleert dat de dingen de af gelopen tijd moeilijker zijn gewor den en tegenstellingen zich hebben verscherpt. Toch koos hij er bewust voor om lid van de regering te blij ven, omdat hij in de vooruitgang ge looft. "Ik geloof dat het communis me niet meer bestaat. Het zijn men sen zonder overtuiging, die macht en privileges hebben en die ook wil len houden. Het is niet zozeer een ideologisch als een antropologisch probleem. Er is een bepaald slag mensen ontstaan ondér het oude re gime en dat zal vernieuwd moeten worden". Huiverig Dat wil de oppositie ook, maar met middelen die Plesu absoluut niet aanstaan. Hij is bijvoorbeeld erg huiverig voor de eis van de demon stranten om alle mensen die vroe ger hoog in de Communistische Partij zaten, voor een aantal jaren het recht te ontnemen zich verkies baar te stellen. "Ik heb met Montea- nu, de leider van de demonstranten op het plein, gesproken. En hij vindt dat op zo'n regel geen enkele uitzondering kan bestaan. Zelfs al heeft iemand de afgelopen maan den bewezen een integer mens te zijn, dan nog vindt hij dat wet wet is. En dan denk ik: wie is hij om zo te oordelen over het leven van ande ren?" Plesu is, eerst en vooral, een te genstander van iedere vorm van in tolerantie: "Ik verwijt de demon stranten zeker niet dat ze er staan; het is een deel van de nieuwe demo cratie dat ze er kunnen staan. En waar ze tegen vechten, is ook niet onterecht. Maar hun doelen en hun middelen, die zijn verkeerd. Hun in tolerantie maakt me bang". "Ik heb gemerkt dat echt onder de communisten heb ben geleden, vaak veel toleranter zijn dan mensen die nu pas actief worden. Ze zijn niet zo vervuld van haat. Veel mensen die vroeger in het verzet hebben gezeten, hebben nu hun dissidente periode. Dat zal wel zo moeten zijn. Het zijn oprechte mensen, vol schuldgevoelens dat ze niet eerder in verzet zijn gekomen. Maar er komt een moment dat dit soort haatgevoelens moeten ster ven. Als je eenmaal met haat begint, komt er nooit een einde aan". Manipulatie Een van de grote verwijten van de oppositie is het verloop van de ver kiezingscampagne: de manipula ties, het geweld, de intimidatie. Ple su zwakt de kritiek daarop behoor lijk af. Hij ontkent absoluut niet dat er dingen fout zijn gegaan. Maar om dat alleen aan manipulatie te wijten, gaat hem te ver. "Die houding van veel mensen om overal manipulaties achter te zoeken en elkaar te verdenken, daar zijn vriendschappen aan kapot ge gaan. Het is een post-totalitarisme, iets Roemeens misschien. Er hangt een vergiftigde sfeer in dit land. Maar het is ook te gemakkelijk. Heel wat geweld in de dorpen komt van mensen die heel oprecht gelo ven dat ze iets goeds doen. Dat alle maal aan manipulatie te wijten, is een poging van de oppositie haar ei gen zwakheid te verbergen". "We hebben een hele zwakke op positie in dit land. Daarom was uit stel van de verkiezingen, zoals de partijen wilden, ook geen goed idee. Wat wij nodig hebben, is wat stabili teit, een poging de geesten te kalme ren. We moeten niet vergeten dat deze verkiezingen slechts bedoeld waren om een tijdelijke regering te vormen, voor twee jaar, die een nieuwe Grondwet en échte verkie zingen kan voorbereiden. De pro blemen waar dit land mee te maken krijgt, zijn zo gecompliceerd dat de regering zich niet populair zal ma ken. Nu winnen de communisten nog, maar ik ben ervan overtuigd dat over twee jaar rechts in Roeme nië heel sterk zal zijn". Juiste keuze Ondanks de kritiek op zijn persoon gelooft de minister van cultuur er nog steeds in dat hij de juiste keuze heeft gemaakt door in de regering te blijven. Hij is ervan overtuigd dat dat de plaats was om wat te doen aan de veranderingen van het land. "Als al die intellectuelen die nu in de sociale-dialooggroep zitten, in ja nuari in het Front waren gaan zit ten, was het allemaal heel anders ge lopen", zegt hij. Maar het omgekeerde is gebeurd. Plesu: "Ze zijn er uit gestapt en heb ben iedere kans laten lopen. Ik was er bij toen Anna Blandiana (een be kende dichteres en dissidente, R.H.) het vice-presidentschap aan geboden kreeg. Dat was een prach tige kans. Ze weigerde". Van onze redacteur Jeroen Dirks LEIDEN Zelfs de ambassadeurs in Nederland drukken de tegenstelling uit. De ambassadeur van de Bondsrepubliek is gebruind, scherp van de tongriem gesneden en spreekt in vrijwel perfect Nederlands over de op handen zijnde vereniging van de twee Duitslanden. De ambassadeur van de DDR is een norse, vroegoude man die in het Engels zuinig wat reserves over een te overhaaste "unification" tot uitdrukking brengt. Alleen over de vraag wat de DDR nou eigenlijk niet inlevert bij de eenwording, windt hij zich op. "Solidariteit", stelt hij. De studievereniging voor politico- logiestudenten in Leiden (SPIL) had de ambassadeurs gisteren uit genodigd om samen met de kamer leden Andree van Es (Groen Links) en Frans Weisglas (VVD) te spreken over een verenigd Duitsland in het kader van een verenigd Europa. Een verenigd Duitsland en niet een herenigd Duitsland, zoals de west- duitse ambassadeur Otto von der Gablenz uitlegde, omdat geen spra ke is van een teruggaan naar een si tuatie zoals die voor de tweede we reldoorlog bestond. Dit Duitsland wordt anders, benadrukte Von der Gablenz. "De angst voor een groter Duitsland, zoals die bij sommigen nog bestaat, is gebaseerd op het Europa waarin alle nationale staten een grote soe vereiniteit bezaten. Maar dat be staat niet meer dankzij de EG". Vol gens de Westduitse ambassadeur is nadat op 9 mei 1950 de eerste stap pen op weg naar de EG werden ge zet, de nationale soevereine staat die alles zelf bepaalt en regelt, ver dwenen. Er is geen sprake meer van macht in bépaalde landen, die macht is geconcentreerd in en ver deeld over Europa. Een goed voor beeld daarvan noemde Von der Ga blenz de federatieve structuur van bestuur in West-Duitsland. NAVO Von der Gablenz maakte er geen ge heim van dat het nieuwe Duitsland straks ingebed moet worden in gro tere organisaties. In de EG natuur lijk, maar ook in de Raad van Euro pa en, wat hem betrof, in de NAVO. Dat dat een andere NAVO moet zijn dan vandaag de dag, staat als een paal boven water. Het militaire be lang van een .sterke verdediging neemt immers af. "De NAVO minis ters kunnen met blijdschap gaan bezuinigen", vond de Westduitse ambassadeur. Maar met die NAVO "kunnen we nu op pad om iets an ders op te bouwen". VVD-kamerlid Weisglas bena drukte in zijn enige inhoudelijke bijdrage aan de discussie dat de Verenigde Staten daarbij zouden moeten worden betrokken. Maar zijn collega van Groen Links, Van Es, diende de 'NAVO-lobby' van re pliek. Traditiegetrouw noemde zij het bestaan van de twee militaire machtsblokken NAVO en het in middels uit elkaar gevallen War schau Pact "krankzinnig". Het in bedden van het nieuwe Duitsland hoeft niet in de NAVO te gebeuren, maar kan veel beter in de bespre kingen die nu tussen 35 landen plaatshebben over veiligheid in Eu ropa (CSVE). Daarnaast zou de EG uiteraard een belangrijke rol moe ten spelen. Maar dan wel een EG die niet alleen het nieuwe Duitsland, maar ook de rest van Oost-Europa "een kans geeft". Van Es kritiseerde daarbij de haast die de EG heeft om het nieu we Duitsland in de gelederen op te nemen. Volgens het kamerlid heeft die haast direct gevolgen voor de in terne democratie binnen de EG, zo wel in het Europarlement als in de nationale parlementen. De bestuur ders hebben zo'n haast, dat de con trole door die parlementen erbij dreigt in te schieten. "Elke keer be staat die wens om snelle stappen te nemen. De monetaire unie, de Eu ropese politieke unie; daar moet je als parlementariër als het ware elke keer achteraan hollen". Von der Gablenz zag dat pro bleem niet zo. Volgens hem bete kent meer snelheid met de vorming van een Europese politieke unie, ook meer snelheid met de democra tisering van de Europese wetge ving. Hoe die er precies uit zal zien, wist hij ook niet. "Maar het is waar schijnlijk zo, dat de mensen over 50 jaar in de geschiedenisboekjes le zen dat in de jaren negentig af scheid is genomen van de nationale staat. Er is dan sprake van een com pleet nieuwe, politieke organisa tie". De Duitse eenwording be schouwt hij als een katalysator van dat proces. Eigendom Voor dat die eenwording echt een feit is, moet overigens nog wel een reeks grote problemen worden op gelost. Het was gisteravond vooral de DDR-ambassadeur Hans-Jürgen Brückner die daar op wees. De wet geving, het verschil tussen staat» en privé-eigendom, de vormen van be stuur (centraal of in een federatie zoals in de Bondsrepubliek?); alles verschilt en alles moet worden gere geld. "Dat zal in ieder geval enige tijd nodig hebben", stelde Brückner voorzichtig. Hij zei het niet met zoveel woorden, maar maakte wel duidelijk dat dé vereni ging van Duitsland wel erg snel bo venaan de politieke agenda's is ko men te staan. Opmerkelijk genoeg was het Von der Gablenz die de problemen le vensgroot op tafel legde. "Een voor beeld. In de stad Zwickau in de DDR staat een grote automobielfa briek. Ze maken 'Trabi's'. Vanaf 2 juli zouden ze die niet meer met Ost- marke, maar met Westduitse mar ken moeten verkopen. Iedereen weet echter datje 'Trabi's' niet voor Westduitse marken kunt verkopen. Tegelijkertijd moeten de arbeiders in Zwickau echter wel in Westduits geld worden uitbetaald". De Westduitse ambassadeur zei te hopen dat westerse fabrieken zich op investeringen in het gebied van de DDR zouden storten. Maar dat heeft dan wel keiharde gevol gen. Want een modern produktie- proces houdt talloze ontslagen in. "Voor de oude produktie heb je bij voorbeeld 150.000, voor de nieuwe 120.000 nodig. Wat doe je met die 120.000 mensen? De Bondsrepu bliek zal moeten betalen. Er moet een. enorm sociale voorzieningen- net worden opgezet", aldus Von der Gablenz. Er is inmiddels een fonds van 115 miljard DM gevormd om die problemen op te vangen. Pessimistich Wat Zwickau betreft, bleef hij ech ter pessimistisch. Het grote Daim ler Benz concern heeft serieus inte resse getoond voor de Trabant-fa- •brieken, maar dreigt af te haken. Een direct gevolg van de zware bo demverontreiniging. Volgens de Westduitse ambassadeur kan alleen een miljardeninvestering daar iets aan verhelpen. En dan wordt alleen nog maar gepraat over Zwickau. Ook in de rest van de DDR is de milieuvervuiling gigantisch. "Het is een sprong in het diepe", stelde Von der Gablenz dan ook, het verenigingsproces overziend. "Er is immers geen precedent. We weten niet of bedrijven uit de Bondsrepu bliek gaan investeren. We weten niet of de produkten uit de DDR echt onverkoopbaar zijn... Aan de andere kant: het moet. Er zijn veel onzekerheden. Maar er is geen alter natief'. Na 40 jaar ge pruttel en ge- walm heeft de Trabant nu ein delijk een eigen tijdse kracht bron: in de Oost- duitse plaats Zwickau zette de plaatselijke Trabant-fa- briek de eerste viertakt 1,1 liter motor in de voomamelijke uit kunststof vervaardigde carrosserie. De motor is een pro- dukt van Volks wagen. De Duit se eenwording blijft echter een sprong in het duister. (foto EPA) GEESTELIJK LEVEN Ds. Magirius (DDR) onderscheiden UTRECHT (ANP) - De medewerkers van de Stasi, de gehate geheime dienst in de DDR, moeten schuld belijden. Voordat ze geholpen kunnen worden moeten ze erkennen dat ze volstrekt op de verkeerde weg hebben gezeten. Dit geldt voor de kerke lijke zowel als de niet-kerkelijke Stasi's. Zo reageert Friedrich Magirius, predikant van de Nikolai-kerk in Leipzig (DDR), op gegevens in het onlangs verschenen boek 'Be- fehle und Lageberichte des MfS, Januar-November 1989', waaruit blijkt dat ook predikanten mede werkers van de Stasi zijn geweest. Enkele predikanten worden met naam en toenaam genoemd in de ze bundel met Stasi-documenten, die tot vorig jaar 9 november streng geheim waren. De Leipziger Nikolai-kerk kreeg het afgelopen jaar bekend heid omdat daar de gebedsdien sten voor de vrede werden gehou den, die aan de demonstraties door Leipzig voorafgingen. Tij dens die demonstraties werd aan gedrongen op beëindiging van de communistische dictatuur (eerst onder Honecker, na diens val on der Krenz). Magirius (60) heeft voor zijn rol in de 'fluwelen revolutie' de Gustav Heinemann-Bürgerpreis gekregen. Deze hoge Westduitse onderscheiding, genoemd naar de vroegere president van de Bondsrepubliek, werd hem zon dag in Bonn uitgereikt. "Daarmee wilden ze niet mij persoonlijk eren, maar het feit dat de Evange lische Kerk in DDR en in het bij zonder in Leipzig vorig jaar tij dens de revolutie centraal heeft gestaan". Ook de koster en zijn assistenten waren erbij. Want: "Zij hadden de moeilijke taak de deuren te sluiten als de kerk over vol was en nog duizenden men sen naar binnen wilden". Magirius had in de acht jaar waarin hij bij bij de verzoenings- en vredesbeweging Aktion Süh- nezeichen werkte, geleerd hoe hij mensen met zeer uiteenlopende standpunten bij elkaar kon hou den. Dat kwam hem dé laatste ja ren zeer van pas toen steeds meer groepen onderdak bij de kerk zochten. Vaak hadden deze groe pen opvattingen die bepaald niet door de meerderheid van de kerk werden gedeeld. In Leipzig zijn ook de eerste werkgroepen voor vrede en gerechtigheid ontstaan, die wegens "ondermijnende acti viteiten" herhaaldelijk in boven genoemde Stasi-documenten werden genoemd. De 9e november, de dag waarop de Muur openging, gaf een schok van vreugde. Maar die dag bete kende ook dat er een einde kwam aan de pogingen (van onder meer Neues Forum en Demokratischer Aufbruch) om gestalte te geven aan een democratisch alternatief voor de communistische dicta tuur. "Wij werden daarna onder de voet gelopen door het 'Deutsch- land, einig Vaterland' Magirius beseft dat achter dit nationalisme vooral de wens schuil ging om aan de welvaart van de Bondsre publiek deel te hebben. Bij de parlementsverkiezingen bleek dat de DDR-burgers op de politici stemden die hen het meeste be loofden. "Op de avond van de ver kiezingen heb ik me wel ver baasd. Nog geen tien procent van de bevolking is kerkelijk meele vend maar de CDU behaalde liefst veertig procent van de stem- Magirius ziet daarin toch iets van de aanbidding van het gou den kalf. "De veertig jaar onder de communisten hewbben we wel de tocht door de woestijn ge noemd! Nu zijn er plotseling me deburgers die terugverlangen naar de vleespotten van Egypte". Er heerst de laatste tijd veel angst en onzekerheid onder de bevolking van de DDR. Zal het recht op werk blijven bestaan? Komen er, net zoals in het Wes ten, grote tegenstellingen tussen rijken en armen? Magirius maakt zich echter nog meer zorgen over de houding tegenover de andere Oosteuropese landen. "Als wij denken dat we recht op de wes terse welvaart hebben, waarom die landen dan niet? En boven dien: hoe zit het met de Derde We reld? Onze houding tegenover de ontwikkelingslanden wordt de test voor onze solidariteit". Daar om hoopt hij dat de Evangelische Kerk in de DDR even kritisch blijft als in de tijd waarin ze 'Kir- che im Sozialismus' (kerk in een communistisch land) was. NIJMEGEN - Het bedoeïnenle- en in het Midden-Oosten staat onder de noemer 'Leven in tenten' centraal in een nieuwe expositie in het Bijbels Openluchtmuseum 'Heilig Land Stichting', nabij Nijmegen. Veel ruimte krijgt het werk van de kunstenaar Piet Ger- rits, die enige jaren tussen de be doeïenen leefde. De tentoonstel ling is tot 2 november dagelijks open. (foto pr) Film over NIK HILVERSUM (ANP) - Het Ne- derlands-Israëlietisch Kerkge nootschap (NIK) wil af van zijn vage imago. Het joodse kerkge nootschap heeft daarom ter gele genheid van het 175-jarig jubile um een film gemaakt over zijn ontstaan, ontwikkeling en werk wijze, getiteld 'Rabbijnen, regen ten en het gewone volk'. Voorzitter dr. E. Wikler geeft in de half uur durende film, die zon dagmiddag 27 mei in eigen zend tijd wordt uitgezonden, toe dat het NIK een vage organisatie is, maar acht dit inherent aan een overkoepelende organisatie die niet rechtstreeks contact onder houdt met haar achterban. Bij het NIK zijn 32 orthodox-joodse ge meenten aangesloten, met in to taal achtduizend leden. Het NIK is volgens Wikler voor deze gemeenten vooral een "voor- waarden-scheppende" organisa tie. Hij wijst onder meer op on derwijs en voorlichting, beveili ging van joodse gebouwen jonge renwerk, onderhoud van joodse kerkhoven en het bijhouden van een centrale ledenadministratie. Rode draad door de film is het wel en wee van de joodse ge meente in Zwolle. De program mamaker heeft hiermee willen benadrukken dat joods Neder land meer omvat dan de gemeen ten in de Randstad. 'PLO-verldaring Raad van Kerken is onbeschaamd' HUIZEN (ANP) - De recente verklaring van de Raad van Ker ken over het Palestijnse vraag stuk is zo "onbeschaamd", dat de Hervormde Kerk moet overwe gen zijn vertegenwoordigers uit de Raad van Kerken terug te roe pen. Zo reageert de algemeen secre taris van de Gereformeerde Bond in de Nederlandse Hervormde Kerk, ir. J. van der Graaf, op de oproep van de raad aan de Neder landse regering om de PLO te er kennen als enige vertegenwoor diger van het Palestijnse volk. De raad is met blindheid geslagen, constateert hij deze week in 'De Waarheidsvriend', het officieel orgaan van de Bond. De raad pleit voor een hogere waardering voor de PLO, maar besteedt geen woord aan de "terreur die door de PLO jegens Israël is uitgeoefend" en de vogelvrijverklaring van de Sovjet-joden. Van de Graaf ziet in de verkla ring een nieuwe uiting van "links antisemitisme". Beroepingswerk Hervormde Kerk: benoemd tot pasto raal medewerker te Ochten (part-time) C.B. Stam kand. Houten; beroepen door de classis Middelburg als geeste lijk verzorger van verpleeghuis Der Boede te Koudekerke mw. J. Herweij- er kand. Bergen op Zoom. Gereformeerde Kerken: aangeno men naar Bennekom drs. H. Keegstra Geesteren-Geiselaar-Borculo. Nederlands Gcref. Kerken: aangeno men naar HattemW. van Dijk kand. Bunschoten. Gereformeerde Gemeenten: be dankt voor Aalburg G.J. van Aalst

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 2