De mythe van de Rode Khmer
Dolman mist het scherpe debat in de Kamer
Conciliair proces
kern van musical
I REPORTAGE i
'Het beleid was een rationele poging om een ideaal te realiseren'
goed
zakenman
kent de
prijs van
zijn auto
kosten
I4£imsteeg
Auto Lease
'Dichte kerk sektarisch'
WOENSDAG 16 MEI 1990
GEESTELIJK LEVEN
Van IPS-correspondent Jolke Oppewal
AMSTERDAM - Cambodja ging ruim drie jaar gebukt
onder het ongekende terreurbewind van de Rode Kh
mer. De leider van de Rode Khmer, Pol Pot, ging de ge
schiedenis in als de man die verantwoordelijk is voor de
beruchte 'Killing Fields'. Politicoloog Roel Burglcr pro
beerde de afschuw voorbij te gaan. Hij ging op zoek naar
de waarheid achter de gruwelverhalen en zocht een ver
klaring voor het geweld waarvan de Rode Khmer zich
bediende.
Hoe konden mooie idealen verworden tot massagra
ven, vraagt Burgier zich af in zijn proefschrift 'De ogen
van de ananas', waarop hij gisteren promoveerde aan de
Katholieke Universiteit Nijmegen. Bijna tien jaar lite
ratuurstudie leverde geen eenduidig antwoord. Daar
voor is de geschiedenis te complex. Maar de sleutelwoor
den zijn wantrouwen en arrogantie.
aantal tussen de 700.000 en een mil
joen ligt, van wie vijftien tot dertig
procent door oorlog, geweld en ter
reur. De rest van de slachtoffers is
gevallen door honger, ziekte en uit
putting.
"In de media is het beeld opgeroe
pen dat alle intellectuelen onder Pol
Pot vermoord zijn; dat alle tempels
vernietigd zijn; dat de Rode Khmer
strijders als een stelletje bruten
door het land trokken, gewapend
met bijlen en knuppels en iedereen
de hersens insloegen; dat alle wes
terse goederen kapot werden gesla
gen. Een beeld waarin de volstrekte
waanzin en irrationaliteit aan de
macht leken te zijn. Maar dat klopt
niet. Het beleid was een hele ratio
nele poging om, op weliswaar ex
treem radicale manier, een ideaal te
verwezenlijken", aldus Burgier.
Macht
Het socialistisch experiment in
Cambodja was niet een poging tot
'auto-genocide' van een stel gek
ken, vindt Burgier. De terreur dien
de een duidelijk doel, namelijk con
solidatie van de macht. "Het moor
den was niet bedoeld om hele bevol
kingsgroepen uit te roeien, maar om
de andere leden van die groepen
schrik aan te jagen en hen onder
discipline te houden", aldus Bur
gier. Dit is volgens hem een groot
verschil met bijvoorbeeld de uit
roeiing van de joden die Hitier voor
ogen stond.
Een van de eerste daden van het
nieuwe regime in 1975 was de totale
ontvolking van de steden. Iedereen,
De eerste opgave bij de studie van
Cambodja is de feiten van de my
thes te onderscheiden. Betrouwba
re bronnen over Cambodja zijn
schaars. Ten tijde van Pol Pot was
het land vrijwel afgesloten van de
buitenwereld. De berichtgeving
was gekleurd. Belangrijke bronnen
waren de vluchtelingen in Thai
land, vaak mensen uit de midden
klasse en hoger, die juist het meest
te lijden hadden van het regime van
de Rode Khmer.
Een fraai voorbeeld van deze ver
tekening noemt Burgier, momen
teel free-lance fotograaf, de verha
len die zijn opgetekend uit de mond
van wezen in vluchtelingenkam
pen. De kinderen vertelden dat hun
ouders gedood waren, vaak zelfs dat
ze dat met eigen ogen hadden ge
zien. Maar achteraf is gebleken dat
tweederde van die vermoorde ou
ders weer is opgedoken en herenigd
met hun kinderen. "Vluchtelingen
moeten hun vlucht enigszins recht
vaardigen. Bovendien spreken de
meeste journalisten geen woord
Khmer en zijn ze niet in staat de
vluchtelingen onafhankelijk te in
terviewen", aldus Burgier.
Het aantal doden onder Pol Pot is
onderwerp van voortdurende spe
culatie. Nog steeds doen cijfers de
ronde dat van de zeven miljoen
Cambodjanen er drie miljoen het le
ven zouden hebben gelaten. Bur
gier noemt dat cijfer sterk overdre
ven. Na een nauwkeurige vergelij
king van alle beschikbare bronnen
komt hij tot de conclusie dat het
Een 'herdenkingsmonument' aan het terreurbewind van de Rode Kh
mers: wantrouwen en arrogantie leidde tot een massaslachting onder de
Cambodjaanse bevolking. (foto ap>
inclusief zieken en bejaarden,
moest de stad verlaten en zich op
het platteland vestigen. Het belang
rijkste motief hiervoor was dat de
nieuwe heersers bang waren het
mogelijk verzet onder de stadsbe
volking niet de baas te kunnen.
Het hele denken van Pol Pot en
de Rode Khmer is doordrenkt met
een ijzeren vertrouwen in het eigen
gelijk en een diep geworteld wan
trouwen tegen alle buitenstaanders.
Teruggekeerd na hun studie in
Frankrijk kwamen de linkse intel
lectuelen in het Cambodja van prins
Norodom Sihanouk niet aan de bak.
Elke vorm van politieke oppositie
was verboden en in maatschappe
lijk opzicht voelden ze zich geblok
keerd.
Het wantrouwen dat de Rode Kh
mer tegen de Vietnamezen koester
de was zo mogelijk nog groter dan
dat tegen Sihanouk. De Rode Kh
mer stelde zich de herrijzenis van
Angkar, als een socialistisch en on
afhankelijk Cambodja, voor ogen.
"Het nationalisme is altijd sterk on
derbelicht geweest in linkse theo
rievorming. Verbaasd vraagt men
zich af hoe socialistische broeder
landen als Vietnam en Cambodja
met elkaar in oorlog kunnen raken
en concludeert dan dat een van bei
de blijkbaar van de rechte leer is af
geweken. Maar het nationalisme is
onderhuids altijd een drijvende
kracht geweest".
Wantrouwen
In 1963 trokken Pol Pot en zijn ge
trouwen zich terug in het noordoos
ten van Cambodja, waar ze alleen de
steun hadden van de geïsoleerd wo
nende bergvolken. Ook binnen ei
gen gelederen was het wantrouwen
groot. Dan komt er volgens Burgler
een moment waarop het terreurap-
paraat zichzelf gaat voeden. De ene
afgedwongen bekentenis leidt tot
de andere en uiteindelijk vallen er
steeds meer doden binnen de ran
gen van de partij zelf. Onder Pol Pot
werden zo hele regio's en hele mi
nisteries gezuiverd van verdachte
elementen. Het regime heeft hier
mee zijn eigen ondergang bespoe
digd, doordat de machtsbasis
steeds smaller werd.
Naast het wantrouwen ziet Bur
gier de intellectuele arrogantie als
belangrijkste voedingsbodem voor
het geweld. "De intellectuelen zien
terecht in dat het slecht gaat met
boeren en arbeiders. Maar vervol
gens denken ze zelf te kunnen bepa
len hoe de wonderschone toekomst
voor die groepen eruit ziet".
Na ruim driejaar maakte de Viet
namese invasie een voortijdig einde
het 'onfeilbare bewind'. Maar
het spookbeeld van de Rode Khmer
is nog steeds niet verdwenen. Bin
nen de verzetscoalitie vormt de be
weging momenteel de sterkste
groep. Volgens Burgler heeft het
geen zin hen buiten te sluiten. "De
gewone Cambodjaan is er mee ge
diend dat er zo snel mogelijk vrede
komt in het land. Als je de Rode Kh
mer niet opneemt in een toekomsti
ge voorlopige regering is iedere
brug die organisaties als de Novib
helpen bouwen binnen een week
weer opgeblazen".
DEN HAAG (ANP) - De politiek in
Den Haag wordt in de toekomst
"minder belangrijk". Een deel van
de taken wordt straks overgenomen
door het Europees parlement. Ook
zullen de gemeenten steeds meer
taken en bevoegdheden
overnemen. En dat vergt
aanpassing van de Haagse
parlementariër. "Het zal meer de
taak worden van de parlementariër
om te fungeren als een olieman",
stelt oud-voorzitter van de Tweede
Kamer Dick Dolman. De
parlementariër moet beschikken
over goede contacten. Aan de ene
kant in Brussel/Straatsburg, aan de
andere kant bij de gemeenten.
In Europees verband krijgt de Ne
derlandse parlementariër te maken
met een "ingewikkelder communi
catiesysteem", waarin hij zijn weg
moet kunnen vinden. "Hem of haar
valt iets op in Brussel. Bij voorbeeld
minister X verwaarloost de Neder
landse belangen in de raad zus of zo.
Dan is het zijn plicht om die minis
ter eens na te lopen. Is hij lui? heeft
hij de verkeerde politieke ideeën of
heeft hij de verkeerde ambtenaren
om zich heen? Dat moet hij niet
overlaten aan de parlementariër in
Straatsburg".
Een soortgelijk verhaal gaat op
voor de gemeenten, aldus Dolman.
"Bij bijvoorbeeld de discussie over
sociale vernieuwing en vooral het
aspect van decentralisatie (de ge
meenten moeten het beleid uitvoe
ren, red.) daarin, kan de Haagse par
lementariër het niet laten bij alge
mene, mooie uitspraken. Men moet
zich ook plaatselijk goed op de
hoogte stellen; hoe een en ander in
feite uitwerkt. En dat is veelal de
tailwerk", stelt Dolman.
Dolman fungeert sinds 14 sep
tember van het vorig jaar als PvdA-
lid van de Tweede Kamer 'in de
luwte'. Die dag werd hij met een
verschil van zeven stemmen wegge
stemd als voorzitter van de Tweede
Kamer, een functie die hij tot op dat
moment tien jaar had bekleed. Dol
man werd opgevolgd door voorma
lig minister van onderwijs W. Deet-
man (CDA).
De gang van zaken rond het
"abrupt" einde aan zijn voorzitter
schap heeft hem op z'n zachtst ge
zegd verrast. "Feiten zijn dat sinds
de invoering van de evenredige ver
tegenwoordiging het al zes maal
was voorgekomen dat de voorzitter,
binnengekomen als voorzitter
vanuit de grootste fractie, terugge
komen en herkozen is, terwijl zijn
partij niet meer de grootste was.
Twee keer betrof dat mijzelf, in '81
en '86. Het was logisch geweest als
dat ook de zevende keer was ge
beurd, tenzij men bezwaren tegen
mijn beleid had gehad. Die heeft
men niet aangevoerd". Wat hem het
heeft verbaasd, is dat de VVD steun
gaf aan CDA-kandidaat Deetman.
"De VVD was door het CDA het ka-
weer", zegt Dolman. Hij wenst in ie
der geval te betwisten dat de huidi
ge vice-voorzitter Scholten een
saaie man is. Hij heeft Scholten
meegemaakt als Kamerlid en als
staatssecretaris. "Ik houd tegen dat
hij saai is. Dat vind ik absoluut niet.
Hij is een goede debator. strak, de
gelijk maar ook scherp. Hij is overi
gens een van diegenen en dat
heeft hij gemeen met Alders (minis
ter van milieubeheer, red) die
wanneer het spannend wordt een
zenuwkuch hebben".
binei uitgewerkt, kan men wel zeg
gen".
Geloof
Zat er dan iets anders achter, dan
louter en alleen de in het openbaar
uitgesproken CDA-argumenten dat
het "tijd werd voor een jongere" en
dat het CDA na de verkiezingen de
grootste fractie was geworden?
Haalde het CDA bij voorbeeld als
nog haar gram voor Dolmans in het
verleden uitgesproken, ongezouten
meningen over zaken als de paus,
de kerk en het geloof?
Van Dolman zal men het niet ho
ren. Hij zegt niet anders te weten
dan wat in het openbaar naar voren
is gebracht. Hij heeft het van het
CDA geen andere redenen gehoord
en heeft daarnaar ook niet ge
vraagd. "Ik heb er wel een idee over,
maar daar doe ik geen uitspraak
over. Over alles wat niet in het open
baar is gezegd, ga ik niet specule-
Dolman was overigens toch al
van plan in een hernieuwde periode
als kamervoorzitter uit te kijken
naar een andere werkkring. "Veran
dering van lucht" na op de kop af
twintig jaar lid te zijn geweest van
de Kamer. Dat moment brak dus
eerder aan dan verwacht.
'Gewoon' Kamerlid blijven was
niet aan de orde, vooral omdat hij
net tien jaar onpartijdig voorzitter
was geweest. "Ik had het gevoel dat
dit voor mij onnatuurlijk zou zijn,
vooral mijn eigen partijdigheid ken
nende. Als ik dan terug zou zijn iri
de Kamer, dan zou ik ook van dik
hout planken gaan zagen. En dat is
niet goed voor iemand die voorzit
ter is geweest".
Nijmegen
Het moest een onpartijdige functie
worden. Dolman solliciteerde naar
het burgemeesterschap van Nijme
gen. Dat ging niet door om "een
complex van redenen". Hij was ge
vraagd voor nog een andere functie.
Welke dat was wil hij niet zeggen. In
ieder geval niet die van commissa
ris der koningin in Noord-Holland.
"Als ik al had willen solliciteren,
dan had ik moeten wachten tot het
voorjaar van 1992. Ik had er geen zin
in tot dan te wachten".
Het werd het lidmaatschap van
de Raad van State, een functie die
hij zegt te beschouwen als zijn
"eindstation". Dolman is er blij
mee. "De Raad van State kwam pas
hater, toen de sollicitatie naar
Nijmegen al liep. Achteraf zou ik
toch de voorkeur hebben gegeven
aan de Raad van State boven het
burgemeesterschap van Nijme
gen".
Het was in de Tweede Kamer de
laatste jaren wat "saai" geworden,
vindt Dolman. Valt er in de Raad
van State dan veel opwindends te
beleven? "Dat zien we dan wel
Lof op dit punt voor zijn
'baas'. Dolman moet hartelijk' la
chen om het gerucht op het Binnen
hof dat voorziet in zijn opvolging
van Scholten. Van een dergelijk
draaiboek weet hij niets. "Het zou
wel buitengewoon aanmatigend
zijn, ik ben nog niet eens geïnstal
leerd, om mij nu al over een eventu
ele volgende fase uit te spreken.
Men moet zich in iedere functie
eerst bewijzen, voordat men alleen
al mag denken aan een volgende
stap".
Tak tak tak
Dolman staat bekend als een lief
hebber van een goed en scherp de
bat. Wat dat betreft is hij de laatste
jaren niet verwend, vindt hij. "Vroe
ger was dat in de Tweede Kamer,
naar mijn gevoel, beter. Vooral in de
jaren zeventig. Korte interrupties,
mitrailleur-debatjes, tak, tak, tak.
Dan zat ik te genieten".
Dolman heeft een politieke ver
klaring voor het feit dat de saaiheid
ook met het aantreden van het nieu
we kabinet van CDA en PvdA niet
is doorbroken. Vooral de PvdA-ers
willen zichzelf en coalitiegenoot
CDA niet in verlegenheid brengen,
meent hij. "Men is nog in gesprek,
om niet te zeggen in onderhande
ling".
De voormalig kamervoorzitter is
daar niet blij mee. "Ik meen dat het
heel goed mogelijk is ook als een
en ander nog niet is geregeld daar
toch in het openbaar een en ander
over te zeggen. Ik begrijp wel dat er
grenzen zijn; dat er dingen zo gevoe
lig liggen dat je extra moet oppas
sen. Maar ook wanneer de oppositie
een kans voorbij laat gaan, moeten
de regeringspartijen niet denken:
hè, ze hebben het er niet over. Het is
stil gebleven, dat is mooi. Het is
nooit mooi als het parlement stil is".
Maar wat niet is, kan nog komen.
En er komt iets, voorspelt Dolman.
"Natuurlijk gaat er wat gebeuren,
de komende maanden. Vooral bij
een gewijzigde samenstelling van
een kabinet, moet men even wach
ten. Maar ik weet zeker dat er de ko
mende maanden meer gebeurt, en
dat er ook in de Kamer meer heisa
zal komen".
Maij-Weggen
Wat dat betreft is het spraakmaken
de optreden van verkeersminister
Maij-Weggen bij Dolman in de
smaak gevallen. "Eerst had je dat
gedoe met Alders (die zich op het
terrein van verkeer en waterstaat
had begeven en door Maij-Weggen
in de Kamer scherp werd terugge
floten, red). Ik vond dat naar meer
•smaken. En dat meer kwam bij de
begrotingsbehandeling. Ik had de
indruk inderdaad dat Jorritsma van
de WD als woordvoerder van de
oppositie verrast.was en daardoor
minder hard is teruggekomen dan
wenselijk en mogelijk was. Ze kan
het ook best. Maar het is een mooie
illustratie dat de Kamer dergelijke,
scherpe debatten niet meer gewend
Daarom least
hij bij
Tel.071-317436
Dominee Westera schreef verhaal
KATIJK AAN ZEE Mensenrechten worden geschonden, de
samenleving valt in tweeën en het leefmilieu wordt ernstig be
dreigd... Zo staan de zaken ervoor op het landgoed Van Ou-
denaerde, wanneer rentmeester Rijk de Smijter de leiding
heeft. Vrijdagavond komt zijn wanbeleid aan het licht tijdens
de musical 'Naar de andere wereld' in Katwijk aan Zee.
Toen de heer Van Oudenaerde be
sloot een lange reis te maken,
nam De Smijter de gelegenheid te
baat om van het wat slaperige
landgoed een efficiënte onderne
ming te maken. Binnen afzienba
re tijd werd het een verstedelijkte
agglomeratie, met verkeersover
last en smog, intensieve veehou
derij, zure regen, vervuiling, cha-
Het verhaal krijgt een andere
wending wanneer Engelien,
dochter van de rentmeester, zich
haar gelukkige jeugd herinnert
en naar die verloren wereld op
zoek gaat. Zij ontdekt een land
van pure armoede en ellende,
waar zij Commer Verpaupere ont
moet. Al spoedig komt het twee
tal tot het besef dat zij elkaar no
dig hebben om een menswaardi
ge samenleving op te bouwen.
Bij de zittende managers vin
den de twee weinig gehoor. Als de
heer terugkomt, zal alles wel weer
in orde komen, zo klinkt het. Of
zoals de rentmeester het zegt:
"We gaan met ons allen naar de
andere wereld...". Engelien en
Commer beamen dat, maar reali
seren zich dat zij daar hier en nu
aan moeten werken. Het kan luk
ken, zo lang iedereen maar in goe
de harmonie wil meewerken.
Dit is de boodschap van 'Naar
de andere wereld'. Het stuk werd
geschreven door ds. Mies Weste
ra-Franke van de hervormde
deelgemeente 'De Rank' in Kat
wijk aan Zee, samen met haar
eega (muziek) en zwager. De be
doeling van de musical is de the
ma's van het conciliair proces
gerechtighied, vrede en behoud
van de schepping onder de aan
dacht te brengen.
'Wij doen dat op een ludieke
zodat ook mensen die
misschien niet te bereiken zijn
met zwaarwichtige boodschap
pen de ogen opengaan". Het is
niet de eerste keer dat de predi
kant met man en zwager een mu
sical met een boodschap schreef.
In 1978 werd in de Vredeskerk in
Leiden al het stuk 'Vast recht op
losse schroeven', over een nieuwe
levensstijl opgevoerd, terwijl do
minee Westera op verzoek van de
Nederlandse Christen Vrouwen
Bond (NCVB) het jubileumstuk
'Buitenspel in Binnenkerke'
schreef.
Dominee Westera licht de op
voering van het wanbeleid van de
rentmeester toe: "We denken dat
het niet genoeg herhaald kan wor
den hoe belangrijk het is zich
voor het conciliair proces in te
zetten. Als we zien wat er nog in
de wereld en in ons land gebeurt
aan, onrècht, aan haat en strijd,
aan achteloos omgaan met de
rijkdommen van moeder Aarde!"
Toch ziet ze ook lichtpuntjes.
"Mischien klein, maar een begin:
Oost-Europa, Zuid-Afrika, eman
cipatiebewegingen, bescherming
van de natuur. We hopen dat deze
musical iets kan bijdragen aan
het aanwakkeren van die licht
puntjes, vlammetjes". Het stuk
wordt op diverse plaatsen opge
voerd; onlangs in Dubbeldam,
binnenkort op de kerkendag in
Leiderdorp en er kwam zelfs een
bestelling van het script uit Indo
nesië.
De musical wordt vrijdagavond
opgevoerd door leden van 'De
Rank' in het Pieter Groen College
(Helmbergerweg 10). Aanvang
acht uur.
ROTTERDAM (ANP) - Een gró
te-stadskerk die alleen haar deu
ren openzet voor de eigen ge
meenteleden, is een sektarische
kerk. De vluchteling, de vreem
deling, de aidspatiënt en niet te
vergeten de kunstenaar moeten
er welkom zijn.
Aldus Donald Reeves, predi
kant in de St. Jameskerk in hartje
Londen, gisteren op het interna
tionale congres 'Church in the Ci
ty' te Rotterdam. De kerk in de
wereldstad moet volgens hem
een plaats van gastvrijheid, vie
ring en protest zijn. Een plek van
verzet tegen de verderflijke kapi
talistische geest die in de nabijge
legen winkelcentra ("de nieuwe
kerken") rondwaart.
Een kerk die zich zo opstelt,
zoals Reeves' eigen kerk aan het
Piccadilly Circus, wordt door de
regering als "gevaarlijke vijfde
kolonne" beschouwd en ook de
institutionele kerken bekijken dit
soort broeihaarden met grote arg
waan. "De Anglicaanse Kerk is te
gen elke verandering. Ze wordt
boos als je iets voor het konink
rijk wilt doen".
Het congres is georganiseerd
door het Rotterdamse oecume
nisch Laurensberaad, in samen
werking met de partnergemeen
ten in Dresden en Coventry. Het
beraad heeft al vele jaren contact
met deze steden, die net als Rot-
'Grote mensen
kwartetten met
bijbelverhalen'
ALPHEN AAN DEN RIJN -
"Door de verhalen in de bijbel te
historiseren, hebben we ze van
hun openbaringskarakter ontno
men. We hebben ermee leren
kwartetten. De verhalen zijn al
leen maar interessant, niet meer
heilsgeschiedenis".
Dit benadrukte ds. Nico ter
Linden van de Westerkerk in Am
sterdam, gisteren tijdens een le
zing in Alphen aan den Rijn. Ter
Linden, bekend van zijn verhalen
op tv, krijgt naar eigen zeggen
vaak te horen: "Nu begrijp ik
waarom ik die verhalen vroeger
als kind zo mooi vond".
Op zoek naar de oorzaak van dit
verschijnsel kwam Ter Linden tot
de conclusie dat grote mensen de
'tweede naïviteit' moeten leren,
de 'weetjes' voorbij moet leren
gaan. "Als je op school leert dat
water HoO is, dan wandelt Jezus
niet meeï op het water, maar uitje
gezichtsveld".
Alleen wanneer de lezer in de
bijbelverhalen mensen van vlees
en bloed en hun lotgevallen her
kent, kan zo'n verhaal hem een
spiegel voorhouden. Ook openen
ze een religieus perspectief op de
werkelijk en ons eigen innerlijk,
zo meende Ter Linden.
De predikant wierp vorig jaar
een knuppel in het theologenhok
door van verhalen in de bijbel te
zeggen dat ze 'wel waar', maar
'niet echt gebeurd' zijn. "Het is
geen bijbelse geschiedenism,
maar het zijn verhalen over men
sen zoals u en ik", aldus Ter Lin
den gisteren.
Lamping: ...nog enig krediet...
terdam in de TVeede Wereldoor
log zijn gebombardeerd.
Ds. Anton Lamping, predikant
van de Rotterdamse Laurenskerk
en voorzitter van het Laurensbe
raad, vindt dat de kerk in de grote
stad zich vooral moet richten op
mensen die in het centrum wer
ken of er congressen en vergade
ringen bezoeken. Tevens moet zij
oog hebben voor de binnenwan
delende toerist en de afgedwaal
de gelovige die uit nostalgische
overwegingen nog eens een be
zoek brengt, aldus de predikant
die ook jaren in Leiden heeft ge
werkt.
Ondanks de voortschrijdende
ontkerkelijking heeft de kerk nog
enig krediet bij de mensen, aldus
Lamping. Dat blijkt bijvoorbeeld
uit de druk bezochte kerstnacht
diensten en de vele anonieme
pastorale gesprekken die worden
gevoerd met mensen die op een
doordeweekse dag de grote
stadskerk zijn binnengelopen. De
kerk moet zuinig zijn op deze
"restanten van een christelijke
cultuur".
Vrouw als priester. Met een
meerderheid van 69 procent van
de geestelijke leden en van 80
procent van de leken-leden heeft
de synode van de Anglicaanse
Kerk van Ierland gisteren aan
vaard dat vrouwen tot priester en
bisschop kunnen worden be
noemd. Morgen wordt de defini
tieve stemming gehouden.
Parodie. Over 'de parocie in de
Hebreeuwse literatuur' spreekt
dr. A. Gebhard van voor de Leid-
se afdeling van het Genootschap
Nederland-Israël. Aanvang acht
uur in de bovenzaal van de syna
goge (Levendaal 14).
Beroepingswerk
Hervormde Kerk: aangenomen naar
Purmerland en Den lip (part-time) G.
H. H. Notermans kand. Westeremden.
Gereformeerde Kerken: beroepen te
Arnhem drs. C. Bouma Kamerik.
Gcrcf. Kerken vrijgemaakt: beroe
pen te Hoek drs. J. B. de Rijke kand.
Duiven.
Nederlands Gcrcf. Kerken: aangeno
men naar Deventer i.c.m. Langeslag G.
J. Lakerveld Haren.
Gereformeerde Gemeenten: be
dankt voor Randburg (Zuid-Afrika) A.
B. van der Heiden Doetinchem.
Dolman: ...parlementariër wordt een soort olieman...
