Tiimcoach ziet mogelijkheden I Vernedering Sovjets Eerste nederlaag van Canada Favorieten houden zich stil in Vuelta MAANDAG 30 PAGINA 19 DEN HAAG (GPD) Sinds 'Die Wende' is alles anders in Oost-Duitsland, maar dat de ommekeer ook 's lands in woners heeft veranderd is aan Reinhard Tietz niet te merken. De nieuwe trainer van de Nederlandse turn sters, afgelopen weekeinde in Den Haag actief tijdens de 'Dutch Open', is nauwelijks benaderbaar. De opvolger van Boris Orlov, vorige maand naar de Sovjetunie teruggekeerd, heeft eigen handig een muurtje gemet seld rond zijn persoon. Een afspraak maken met hem is bij na ondoenlijk, de man heeft het niet zo begrepen op vragenstellers. Maar het bestuur van de Koninklijke Ne derlandse Gymnastiek Bond (KNGB) neemt die houding van de introverte Tietz (41) voor lief. Als 'de nieuwe lichting', van wie Sylvia Smal en Linda Slootmaker de be- langrijkse exponenten zijn, het maar met de oud-trainer van de Oostduitse damesselectie kan vin den. En dat kunnen de beide meis jes, die als enige Nederlandse turn sters de KNGB volgende week ver tegenwoordigen bij de Europese Kampioenschappen in Athene. Af vaardiging van de Haarlemse Smal was lange tijd onzeker omdat zij vo rige week geblesseerd terugkwam van een wedstrijd in Cottbus. Haar 1 knie-kwetsuur bleek het afgelopen weekeinde echter mee te vallen, waardoor uitzending naar het EK alsnog kwam vast te staan. Even min als van Slootmaker mag in Griekenland van haar (nog) niets Worden verwacht, wil Tietz tijdens de Open Nederlands kampioen schappen wel even kwijt. Basistechniek Tussen de bedrijven door wel te ver- staan, want veel tijd wenst Tietz niet te besteden aan zaken die niets met de begeleiding van zijn turnsters van doen hebben. Een gebrek aan betrokkenheid kan hem dus niet worden verweten. Bovendien, wat moet hij, nog maar net in dienst, zeggen over de positie van de Ne derlandse meisjes in Europa? Dat hij zich nog geen goed beeld heeft kunnen vormen, dat de basistech niek ontbreekt en dat het niveau in Oostduitsland een stuk hoger is. En natuurlijk dat hij verwacht dat zijn professionele aanpak in het ama teuristische turnwereldje geen moeilijkheden zal opleveren. MOSKOU (ANP) - Op het Rode Plein kregen de Nederlandse volleyballers er weer zin. Wandelend langs Kremlin en Mausoleum, vergaten de spelers het net gespeelde, vermoei ende B-WK in Japan en vonden inspiratie voor twee verpletterende zeges op de Sovjetunie in de World League. Net als vrijdag werd het gisteren in Moskou 3-0: 15-3 15-2 17-16. Een week geleden klaagden de meeste spelers in Tokyd over men tale moeheid. Het toernooi in Japan had acht wedstrijden geduurd en was met de tweede plaats afgeslo ten. De begeleiding keek de volley ballers diep in de ogen, peilde tus sen de oren en trok conclusies. Na aankomst in Moskou, maandag, mochten de trainingsbaden nog een tijdje in de tas blijven. Ron Zwerver: „Na Japan was ik geestelijk was op. In Moskou had ik weinig zin. Ik wilde even niets met volleybal te maken hebben. We trainden twee dagen niet. We kon den rustig over het Rode Plein lo pen. Na die rust had ik het gevoel er weer tegen te kunnen. Het was net of ik even thuis was geweest." Coach Harrie Brokking gaf toe, dat het geestelijk fit houden van de groep moeilijk was. „De verande ring van omgeving heeft ze opge frist", weet hij nu. „Het is altijd zoe ken naar de juiste balans. Je moet de groep heel scherp in de gaten houden. Wanneer moetje de spelers laten gaan? Hoe zien ze eruit, hoe re ageren ze? We hebben ze aanvanke lijk zoveel mogelijk andere dingen laten doen. Momenteel zie je dat ze steeds minder gaan eten, vanwege het gebrek aan variatie. Het is daar om moeilijk ze tijdens de training fysiek hard aan te pakken." Succesvol De gevolgde tactiek bleek succes vol. Twee zeges van 3-0 tegen re cordkampioen de Sovjetunie, waar was gehoopt op één. Sinds 1984 hadden de Russen in eigen land niet meer zo dik verloren. Toen was de Verenigde Staten, vlak voor de „gouden" Spelen van Los Angeles, veel te sterk. Met zijn dubbele winst verwierf Nederland zich een uitstekende uit gangspositie in groep B van de World League, de met een miljoen dollar gedoteerde competitie. Vol- Alexander Selk hangt in de lucht tijdens zijn vrije oefening. „Het is me hier duidelijk gewor den dat de wil bij de meisjes zeker aanwezig is. Ze hebben een goede instelling. Maar ik heb tijd nodig om ze op niveau te brengen". Voorlopig heeft de KNGB hem een jaar gege- geven: tot de wereldkampioen schappen in Indianapolis. „Veel te kort", weet Tietz op voorhand. „Maar de mogelijkheid bestaat dat ik hier langer blijf. Ik zou best wil len. De faciliteiten zijn goed en er is best talent in Holland". Hij zegt het tegen beter weten in, want Tietz moet helemaal van on deraf beginnen. Van de vorige WK- équipe zetten veel minder meisjes hun carrière voort dan hij had ge hoopt. „Dat betreur ik, het is voor mij gissen naar hun beweegrede- Taak Zijn belangrijkste taak is de weini ge talenten die hier rondlopen te overtuigen van hun mogelijkheden. „Anders moet ik straks wéér op nieuw beginnen. Dat probleem had ik in Oost-Duitsland ook, maar het BERN (ANP/Reuter) - De Canadese coach Dave King durfde er na de voorronde van de wereldtitelstrijd ijshockey in Bern een vermogen op te zetten. Canada werd wereldkam pioen. Vijf overwinningen en een gelijk spel hadden hem overtuigd. Het minpunt lag in het hoge aantal strafminuten. Zijn spelers moesten hun fysieke vermogens indammen. Minder op de lijven van de tegenstanders spe len, dus minder straffen oplopen, dan kwam de wereldtitel vanzelf. De spelers luisterden met gemeng de gevoelens. Opgegroeid in de NHL kwamen zij in botsing met hun natuurlijke speelwijze. King predikte de 'Europese' spelopvat ting, niet die van de NHL. Het resultaat was desastreus. De Canadezen maakten in de ope ningswedstrijd uit de finalepoule tegen Tsjechoslowakije een bijzon der passieve indruk. Hielden zich keurig aan de tactische beginselen van hun coach, liepen slechts vier strafminuten op in de drie maal twintig minuten en verloren prompt met 2-3 (0-2 1-1 1-0). De Sov jets versloegen Zweden met 3-0. reservoir is daar veel groter. Hier liggen de talenten niet voor het op rapen", aldus Tietz, die dé komende weken een rondje langs de diverse steunpunten en de clubtrainers gaat maken. Ook zal hij de ouders van de turnsters en de gastgezinnen van het semi-internaat op Papendal bezoeken. Tijdens de Dutch Open was alle eer weggelegd voor de uit de Sov jetunie afkomstige Julia Koetj en Valeri Belenki. Beide toppers won nen niet alleen de meerkamp, maar waren ook in de toestel-finales op permachtig. De Nederlandse meis jes speelden - zoals verwacht - een ondergeschikte rol. In de vierkamp (sprong, brug ongelijk, balk en vloer) eindigden Smal, Becks en Slootmaker respectievelijk als ne gende, tiende en elfde. Bij de toe stel-finales leverde Smal een goede prestatie door op het onderdeel paardsprong als derde te eindigen, terwijl Alexander Selk brons be haalde aan de rekstok. „Er moet nog veel worden verbe terd", aldus Tietz, „maar de meisjes hebben hier aangetoond dat ze mo gelijkheden hebben. „Het is zaak de talenten die er zijn te behouden. Het kan best wat worden met deze ploeg". UBRIQUE (ANP) - De „kleintjes" hebben de grote dagen van de Ronde van Spanje passende, maar tevens onverwachte, kleur gegeven. Favorie ten als de Spanjaarden Delgado, Indurain, Pino en de Colombianen Herre- ra en Parra bemoeiden zich in het hooggebergte niet met de strijd om de dagprijzen. Zij concentreerden zich voornamelijk op elkaar om maar niet verrast te worden. Julian Gorospe mocht met toestemming van zijn bazen de leiderstrui in pikken. Viktor Klimov uit de Sovjetunie kon zich in het hooggebergte niet langer als nummer één handhaven. Dat vedetten bekommerden zich dus niet om de etappewinsten, en de den daarmee de organisatie geen plezier. Die had andere ritwinnaars op het podium verwacht dan de Fransman Patrice Esnault en de Deen Jesper Worre, De prestaties van het tweetal op zaterdag en gisteren mochten er echter wel zijn. Esnault, in Spaanse dienst, mocht zaterdag als eerste het dak van de Vuelta (Sierra Nevada, 2550 m) beklimmen, na een vlucht van 165 kilome ter. Zondag was het de Deen in Colombiaanse dienst Jesper Worre, die vroeg een ontsnapping op touw zette en het werk in de finale succesvol af maakte. Er werd veel verwacht in de twee flinke bergetappes van het weekeinde. Zaterdag ging het peloton op weg naar de top van de Sierra Nevada, voor het eerst sinds jaren weer in het parkoers opgenomen. De Colombianen wilden wel, maar werden voortdurend door de Spaanse collega's terug geroepen. Esnault, die na 32 kilometer ontsnapte, werd met rust gelaten. Pas toen zijn voorsprong richting vijftien minuten ging, werd er achter hem vaart gemaakt. Uiteindelijk hield de Fransman ruim twee minuten over op de Colombiaan Farfan. De toppers volgden in de ijle lucht een klein minuutje later. Esnault kreeg later nog twintig strafseconden omdat hij op een ver boden plek voedsel had aangenomen. Gisteren kregen de coureurs opnieuw te maken met een forse rit. De Deen Worre gebruikte de tweede beklimming van de dag om weg te ko men. En hield de voorsprong tot de streep vast. Voor de Nederlanders was er weinig eer weggelegd. gend weekeinde komen de Sovjets naar Nederland, vervolgens reist het gezelschap af naar China en Ja pan. De beste twee van de groep doen mee aan de finale van half juli in Osaka, Japan. Het spel van Nederland was giste ren beter dan vrijdag. Dat kwam vooral omdat vóór het eerste duel helemaal het bekend was welke spelers het team van de Sovjetunie zouden vormen. Vooral over de or ganisatie van het blok was Brok king toen niet tevreden. Op de video werden de beelden nog eens rustig bekeken, op de training de patro nen doorgenomen. De blokkering was nagenoeg per fect. Alleen al goed voor zes van de eerste tien punten in de tweede set, nadat de eerste al moeiteloos in twintig minuten met 15-3 was ge wonnen. Zoodsma, Benne en Held zetten in de tweede de trend, door blokkerend meteen naar. 0-3 te deamerreren. Jong Engeland te sterk voor rugbyers HILVERSUM (ANP) - Het Neder- lands rugbyvijftiental is gisteren in Hilversum de aanloop naar het eindtoernooi van de Europese zóne voor de wereldbeker in Italië, be gonnen met een nederlaag tegen een team van Engeland onder 21 jaar. Het werd na een aantrekkelijk duel 3-24. Bij rust was de stand nog 3-6. Nederland startte voortvarend door in de vijftiende minuut via een strafschop van DIOK-speler Mi- chelsen de leiding te nemen (3-0). Het zou de enige treffer blijven. De Nederlanders, die fysiek iets meer in hun mars hadden dan de jonge Engelsen, moesten in technisch op zicht hun meerdere erkennen. Na rust was vooral de zeer schotvaardi- ge Gregory - hij nam de helft van de 24 punten voor zijn rekening - moei lijk te stuiten. Strijbos verliezer MAGGIORA (ANP) - Dave Strijbos moet voorlopig de wereldtitel in de 250cc-klasse uit zijn hoofd zetten. De Brabantse crosser was gisteren de grote verliezer in Maggiora, waar Alessandro Puzar tijdens de Grote Prijs van Italië zijn leidende positie versterkte en diens teamgenoot John van den Berk zijn oude niveau benaderde ondanks een geblesseer de linker knie. Strijbos viel in beide manches uit. Een bestuurslid van Rijnsburg- se Boys zaterdag na de resulta ten van RB en Quick Boys: "Ik heb er helemaal geen moeite mee als een beslissingswedstrijd tnssen Rijnsburgse Boys en Quick Boys op Nieuw Zuid wordt ge speeld. De recette moet dan wel voor ons zijn". De Belgische wielrenner Ry- dy Dhaenens in Het Nieuwsblad Sportwereld: .Polsslagen en diëten zijn niet aan mij besteed, aan gezond ver stand heb ik meer dan genoeg". Wielrenner Eric Vanderaer- den in 'Match': „Ik ben nu minder een boef René Eijkelkamp in Voetbal International: ..Bij Groningen hebben we een elftal dat bestaat uit gewone, prachtige boeren". Sportjournalist Youp van 't Hek in het NRC Handelsblad: „In de krant die ik las noemt Gullit Van Basten 'Bassie'. Dan krijg ik hetzelfde lendewater als bij Vaantje en De Breuk". PSV-er Gerald Vanenburg in Voetbal International: „Ik laat me niet als voetveeg ge bruiken". Ex-voetbal-international Kees Kist in De Telegraaf: „Ik heb in de voetballerij veel geld verdiend, maar er is ook aan alle kanten veel weggerold". De Italiaanse operazanger Luciano Paverotti in het NRC Handelsblad: Een mooie hoge toon zingen is net zoiets als een prachtig doel punt maken". Studio Sport-chef Kees Jans- ma in Sport International: „Ik doe zo verschrikkelijk onbe langrijk werk op de televisie. Dat méén-ik". FC Brugge-speler Focke Booy in Voetbal International: „Belgen zeggen altijd U tegen je, ook privé— Prachtig vind ik dat". Ajax-trainer Leo Beenhakker in Het Parool: „Ik praat veel met mezelf doe veel met mezelf'. Charis Sideris, basketbal- coach van Den Bosch, in De Volkskrant: „Ik kijk nooit achterom, ook in mijn persoonlijke leven niet, waardoor ik bijvoorbeeld heel slecht in rouwen'ben" De Fransman Jean-Francois Bernard in Sport 90: „Ik ben wielr* omdat ik geen zin had c ken". Rinus Michcls tijdens de pre sentatie van Leo Beenhakker als interim-bondscoach, afgelo pen woensdag in het Feye- noord-stadion: „Ik heb niet de illusie dat ik hier iedereen kan overtuigen. Daar voor zijn er onder u die te subjec tief denken en schrijven". Redacteur Johan Derkscn in zijn wekelijkse cursiefje in Voetbal International: „Johan Cruijff kun je onmoge lijk vergelijken met Leo Beenhak ker. Dat is wijn vergelijken met li monade, maar ik kom af en toe mensen tegen die mij niet hele maal objectief vinden zodra het over Johan Cruijff gaat. Johan Cruijff en ik vinden Leo Beenhak ker overigens een uitstekend al ternatief'. Rinus Michels in TROS Ak- tua-Sport, afgelopen vrijdag: „Ik heb bewondering voor de topcoach Cruijff. De manier waarop-ie op z'n bek valt met dat z'n offensieve voetbal wat tot nu toe een aantal keren is ge beurd: Daar heb ik bewondering voor, ja". Ruud Gullit over de spelers stemming, in de Volkskrant van afgelopen woensdag: Het gaat om het inspraakbe ginsel, zoals werknemers dat te genwoordig ook kennen in bedrij- Rinus Ferdinandusse, hoofd redacteur van Vrij Nederland, in een commentaar: „Er is geen vak waarin de werknemer zo gekoeieneerd wordt als het voetbal. Bestuurders en trainers praten over spelers alsof het vee is, via het plakbord wordt meegedeeld of je mee mag spelen, de bevelen komen ge schreeuwd tot je en als je iets doet wat niet bevalt krijg je eexi boete. Het Nederlands elftal, met al zijn krukkige bestuurders en functionarissen, is een mooi ter rein om zeggenschap uit te testen. Als de poging tot inspraak af te dwingen slaagt is dat een mijl paal, de vijfde paal op hét veld". Leo Beenhakker over de spe lersstemming, in Match van Ve- ronique, afgelopen donderdag: „Ach, democratie. Kom nou! Straks moeten we met. z'n allen ook nog het Morgenrood gaan zin gen....". Afscheid In het laatste competitieduel, afge lopen zaterdag tussen de basketbal- sters van MSV en Lisse, werd vijf minuten voortijd de wedstrijd door de scheidsrechters stiljgelegd. Aan leiding was het afscheid van MSV- aanvoerster Ria Boring, die door zo wel MSV als de tegenstander uit voerig in de bloemetjes werd gezet. Bröring zette na dit duel namelijk, noodgedwongen, een punt achter een indrukwekkende basketbal- carrière en daar werd terecht even bij stilgestaan. Ze had het afscheid zo lang mogelijk uitgesteld, maar nu moest het er dan toch echt van komen. „De geest wil nog wel, maar ja, het lichaam wil niet meer", aldus de 36-jarige lerares gymnastiek. Nog steeds was de guard, zeker aanval lend, een van de betere speelsters in de promotiedivisie, maar het kostte wel alles. Bröring: „Ik kan bijna geen lichaamsdeel verzinnen, waar ik de afgelopen twee jaar geen bles sure aan heb gehad. Het afgelopen seizoen speelde ik bijna altijd met pijn. Dat gaat nog wel, alles went, maar als je de volgende dag niet meer kan lopen wordt het een beetje te gek. Als ik zo door ga, zit ik over twee jaar in een rolstoel". 1 In de 22 jaar dat ze actief was, heeft Bröring bijna alles op basket- balgebied meegemaakt: 9 jaar ere divisie, één WK, diverse EK's en in totaal 98 interlands. Op 14-jarige leeftijd begon ze bij Wilskracht in Amsterdam en op haar 17e speelde ze al met het eerste in de eredivisie. is wel eens frustrerend". Het liefst blijft ze daarom zolang mogelijk zelf spelen. Bröring:,,Ik wil één keer per week blijven trainen en meespelen bij het tweede. Zolang mijn lichaam het volhoudt ga ik door". (bijdrage: Anneke van Brakcl) Bedankt Via Racing Amsterdam belandde ze vervolgens in Oud Beyerland bij BOB, dat toen nog een topclub was. Bröring: „Met BOB heb ik Europa cup gespeeld. In 1980 zijn we toen heel verrassend doorgedrongen tot de halve finale. Dat was natuurlijk fantastisch". De mooiste ervaring was echter zonder twijfel het We reldkampioenschap in 1979 in Ko rea. „We speelden de openingswed strijd tegen Korea met 30.000 gillen de toeschouwers op de tribunes. Al die mensen, zoiets maak je hier niet mee. Dat vergeet ik nooit meer", al dus de ex-international die inmid dels ook moeder is van twee doch ters. De toekomst ziet ze overigens wel met enig angst en beven tegemoet. Bröring: „Het vervelende is dat ik alleen basketbal leuk vind. Ik ga in ieder geval de meisjes junioren van MSV trainen en coachen en hoop maar dat ik daar mijn ei bij kwijt kan. In mijn juniorentijd was je als speelster net zo fanatiek of nog fa natieker dan je coach. Tegenwoor dig lijkt dat eerder andersom en dat Kees Guyt, bijna 37, werd voor de thuiswedstrijd tegen Marken be dankt voor zijn diensten als speler van Katwijk. Als 17-jarige speelde hij al in het eerste, vervolgens ac teerde hij twaalf jaar bij Volendam en AZ in het betaalde voetbal. In zijn tijd bij Volendam toonde Ajax nog belangstelling voor Guyt. Van een spectaculaire overgang naar de Amsterdamse club is het evenwel nooit gekomen. Toen hij enkele jaren geleden te rugkeerde op het oude nest speelde zijn vv Katwijk nog in de derde klasse. Mede dank zij zijn inbreng promoveerden de oranjehemden twee maal. Tegen Marken (0-1 ver lies) speelde de lange blonde zijn laatste thuiswedstrijd. Voor de af trap werd hij gehuldigd en mocht hij een groot cadeau in ontvangst Volgend seizoen begint Guyt met de oefenmeester 3 cursus en zal hij Lagendijk gaan assisteren. "Het is jammer dat deze wedstrijd zo afge lopen is. Marken loerde de gehele wedstrijd op een kansje. We hadden geen antwoord op het spel van Mar ken. Dat was ons manco. Toch kan ik tevreden terugkijken op een ge slaagde NIE VAN GISTEREN NICO KUYT Een overstap van Quick Boys naar Rijnsburgse Boys -en an dersom- brexigt de gemoederen bij de achterban van deze clubs nog steeds in beweging. Voordat Huug Aandewiel voor grote be roering zorgde in Katwijk door de 'gewaagde' overstap naar de ri vaal te maken, ging in 1980 Nico Kuyt hem voor. De technische middenvelder kon het destijds niet vinden met de zienswijze van het bestuur. "Ik was solidair met onze trainer Arie Lagendijk. Het toenmalige bestuur maakte van bijzaken hoofdzaken en dat heeft tot het vertrek van Lagendijk naar Rijnsburgse Boys geleid. La gendijk was in mijn ogen een hele goede trainer en ik voorzag dat er voor Quick Boys voorlopig geen kampioenschap was weggelegd. Die kansen waren in Rijnsburg veel groter". Toch bewaart de nu 35-jarige Kuyt goede herinneringen aan zijn periode bij Quick Boys, waar hij pas op zijn 22ste een basis plaats veroverde. "Ik speelde met Remmerswaal die in de pu pillen A nog mijn leider was ge weest. Andere namen uit die tijd zijn Cees van Rooijen, Floor Schaap en Laurens Mouter. Na trainingen en wedstrijden bleef ook iedereen, in tegenstelling tot Rijnsburgse Boys, nog even han gen". Eén wedstrijd met Quick Boys zal de bij een bouwbedrijf werkzame Kuyt nog lang heugen. "Dat tuas tegen RVVH. We kwa men met 0-2 achter en doelman Floor Schaap werd het veld uitge stuurd. Met tien man, en Theo Guyt in het doel, knokten we ons naar een 3-2 overwinning. Dat zijn de mysterieuze krachten in de sport". Het tweedejaar bij Rijnsburgse Boys was het beste seizoen dat Kuyt, inmiddels laatste man, meemaakte. "Het niveau-wat we toen haalden en het elftal wat er toen stond was rijp voor het kam pioenschap. We wonnen tegen de sterkere en lieten tegen de zwak kere clubs de punten liggen, waardoor uje de titel aan onze neus voorbij zagen gaan". In Rijnsburg maakte Kuyt een hele andere groep mee. "De mentali teit was er anders, maar niet on plezierig. Ik heb er gekke dingen meegemaakt, onder andere met Cas Zwaan. Met een busje wilde hij de kantine in. De klapdeuren gingen open, het busje werd met zoveel mogelijk mensen volgela den, en maar rondjes rijden in de kantine. Daar zijn ze in Katwijk geloof ik weer te nuchter voor". Een reden om naar Rijnsburg over te stappen was om eens een kampioenschap mee te maken. In 1984 ging in Rijnsburg de vlag in top, maar frappant genoeg had Nico Kuyt. Kuyt niet zijn steentje daartoe bijgedragen. "Ik was er een jaar tussen uit .vanwege de verboxi- wing van mijn hixis, dat viel niet te combineren met al die trainin- gen". In 1986 maakte Kuyt de over stap naar Ter Leede, dat toen nog derdeklasser was. "Ik ben toen overgehaald door mijn overbuur man en ik wilde ook afbouwen. Ik kreeg steeds meer last van slijtage aan mijn knie. Toen ik 23 jaar was is een jneniscus verwijderd. In Sassenheim was de beleving heel anders, gezelligheid stond voorop. Ik heb meegemaakt dat als het slecht weer was dat de 'oudjes' aan het trainen warexi en dat de jonge gasten thuis zaten". Nu tenxiist Kuyt en voetbalt hij praktisch op het laagste niveau in MVKV 4. Hoewel hij geen goed woord over heeft voor sommige clubscheidsrechters, zou hij de ge zelligheid ("ouwe-jongens-kren tenbrood") niet willen missen. "Ik vind het overigens schandalig dat een club als MVKV helemaal op zichzelf is aangewezen. Van de ge meente krijgen we geen stuiver". Na alle omzwervingen is Kuyt nog steeds begaan met de presta ties van Quick Boys."De resulta ten spreken voor Raboen. maar ik denk dat hij een grote fout heeft gemaakt in de bekerwedstrijd te gen FC Den Haag 2 vlak voor het paasweekeinde. Zelfs een prof herstelt zich niet zo snel. Nu zit hij met de blessures. Ik denk ook dat de druk voor sommige spelers te groot is. Ze zeggen dat het publiek te kritisch is, ik zeg dat ze het niet snappen. De wil is er zeker bij de jongens, dat staat vast. Als je die wedstrijd tegen Rijnsburgse Boys ziet dan moet het publiek het elftal steunen, dat heeft het nodig. Nou, het was muisstil, dat begrijp ik dan niet". GIJS VAN OOSTEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 19