'Vraag klant naar versoepeling Yvinkelsli litii ïgst ij l dringender' Schoonhouden scholen onder 'onverantwoord minimum' Gescheiden inzamelen afval toch goedkoper PRIJS VOOR PROF. KOLFF 'Betere regels voor beheer van duinen' Leidschendam schort werk nieuwe vuilverbranding op DONDERDAG 19 APRIL 1990 PAGINA 15 Scholieren krijgen last van luchtwegen JAC: bezwaar ouders tegen hulp aan kind alleen maar lastig LEIDEN/KATWIJK - De mogelijk- heid voor ouders om schriftelijk be zwaar te maken tegen hulpverle ning aan hun weggelopen kind le vert alleen maar moeilijkheden op. Het Jongeren Advies Centrum (JAC) stelt vast dat deze mogelijk heid voor een kind onnodig onze kerheid teweeg brengt en voor justi tie een hoop extra werk. "Boven dien krijgen de ouders hun kind er meestal niet mee terug", aldus het JAC. Sinds 1 januari bestaat de moge lijkheid om bij het ministerie van WVC bezwaar tegen de hulpverle ning en de verplichte ouderlijke bij drage daaraan te maken, een moge lijkheid waarvan steeds meer ou ders gebruik maken. Als zij een be zwaar indienen moet hun kind bin nen zes weken uit het tehuis of pleeggezin waarin het door het JAC is ondergebracht, verdwijnen. WVC verleent na zo'n bezwaar namelijk geen subsidie meer, omdat de ou ders het eens moeten zijn met de gang van zaken. WVC is nog druk doende de be zwaren, die tegen de nieuwe rege ling leven, in kaart te brengen. Het ministerie doet dit omdat de Twee de Kamer een evaluatie is toege zegd van de nieuwe situatie. Een wetswijziging ligt op het ogenblik bij de Raad van State. Verder worden op het ogenblik de vele klachten van ouders over de hulpverlening aan hun kinderen ge bundeld om nader onderzoek naar te doen. LEIDEN/ALPHEN - Steeds meer schoolkinderen hebben last van ir ritatie aan de luchtwegen. Ouders en leraren klagen steen en been over de vieze en stoffige lokalen. Het schoonmaken gebeurt door geldgebrek maar matig. Tweeën dertig organisaties uit het onder wijs en de gezondheidszorg hebben in een brandbrief aan regering en Tweede kamer hun nood geklaagd over de te geringe schoonmaakver- goeding. Initiatiefnemer van de brief E. Kors van het Oudercomité in Lei den las in een artikel van het blad 'Uitleg' van het ministerie van on derwijs dat 'per saldo de scholen een vergoeding moeten ontvangen die een verantwoord schoonmaak onderhoud mogelijk maakt'. Vol gens Kors ziet dat er in werkelijk heid heel anders uit. De problemen worden algemeen onderkend, want de Leidenaar had geen moeite om in talrijke onderwijsbonden, organisa ties uit de gezondheidszorg, ouder verenigingen en gemeentebesturen mede-ondertekenaars van zijn brief te vinden. Kors: "Er is al eerder over het probleem geklaagd maar nog steeds is er niets gebeurd. Het moet nog een keer onder de aandacht worden gebracht". Twee jaar geleden werd het zoge heten Londo-stelsel bijgesteld, waarin de vergoedingen per voor ziening op een school worden gere geld. Het uurtarief en de schoon maaktijd per vierkante meter wer den verlaagd. Volgens de organisa ties is de vergoeding gezakt tot 'on der een onverantwoord minimum' en moet de norm worden verruimd. Het ministerie van onderwijs heeft de brief nog niet ontvangen, maar het departement is al langer op de hoogte van de klachten over het schoonhouden van scholen. "Vorig jaar zijn we naar aanleiding van de klachten een onderzoek be gonnen. Volgende maand verwach ten we een eindrapport over het on derzoek uit te kunnen brengen", al dus een woordvoerster van het mi nisterie. Bij de afdeling Leiden van het Astma Fonds hebben geen ouders of kinderen geklaagd. Mevrouw M.C.E. van der Woude: "Ik heb toch de brief getekend omdat ik het ini tiatief steun. Wanneer ouders zelf het initiatief nemen, wordt het bes te resultaat behaald". Ook de Gemeenschappelijke Me dezeggenschapsraad voor het open baar onderwijs in Alphen aan den Rijn heeft de brief ondertekend. W. Plantinga: "Er zijn veel klachten binnen gekomen over het niet goed schoonhouden van de gebouwen". De brief is verder ondertekend door onder anderen de groepspraktijk Wansveld in Noordwijk, de Advies raad voor het openbaar onderwijs in Leiden en de Leidse wethouder van onderwijs H.C.M. van Dongen. Universiteiten positief over plannen Ritzen LEIDEN/UTRECHT - De universi teiten en hogescholen oordelen po sitief over de veranderingen die mi nister Ritzen (onderwijs) wil aan brengen in het voorstel voor een nieuwe Wet Hoger Onderwijs en Wetenschappelijk Onderzoek (WHW) van zijn voorganger minis ter Deetman. De organisaties van de universiteiten en hogescholen rea geerden gisteren op de nota van wij ziging van Ritzen zoals die aan de vooravond van het Paasweekeinde door het kabinet werd vastgesteld. De minister lijkt ernst te maken met een grotere autonomie voor de universiteiten, constateert de Vere niging van Samenwerkende Neder landse Universiteiten (VSNU). ,,Het is verheugend dat de universiteiten de vrijheid krijgen studierichtingen aan te bieden zonder dat de invoe ring afhankelijk is van tijdrovende en bureaucratisch procedures", al dus VSNU-voorzitter ir. P. van der Schans. Volgens de VSNU kunnen de uni versiteiten daardoor veel alerter re ageren op ontwikkelingen buiten het hoge onderwijs. De HBO-raad. de vereniging van hogescholen, is het daar voor de hogescholen mee De beide organisaties hebben echter wel hun vraagtekens bij het Centraal Register Opleidingen Ho ger Onderwijs dat Ritzen wil invoe ren. In dat register komen alle stu dierichtingen die universiteiten en hogescholen (gaan) verzorgen. Schiet een studierichting kwalita tief ernstig tekort, dan kan zij wor den geschrapt. Daarmee vervalt ook de financiering door de over heid. De VSNU en de HBO-raad ho pen dat de beloofde grotere pro grammeervrijheid niet via het regis ter weer zal worden aangetast. DEN HAAG (ANP) - Het zo volledig mogelijk gescheiden inzamelen van huisvuil pakt in de toekomst goed koper uit dan ongescheiden inza meling. Dat blijkt uit de gisteren verschenen brochure .Gemeenten en afvalverwijdering' van de Vere niging van Nederlandse Gemeen ten (VNG). Bij de berekening van de huidige en toekomstige kosten van de inza meling van huishqudelijk afval is de VNG uitgegaan van een middelgro te gemeente van 21.000 inwoners. Gemeenten die het afval ongeschei den inzamelen, betalen momenteel tussen de 70 en 140 gulden per ton voor het storten en tussen de 110 en 140 gulden voor het verbranden van afval. Voor gemeenten met volledig ge scheiden inzameling - waarbij pa pier, glas, klein chemisch afval en groente-, fruit- en tuin-afval apart worden gehouden - zijn de huidige cijfers: tussen 100 en 165 per ton voor storten en tussen 112 en 165 gulden voor verbranden. Op dit mo ment zijn deze gemeenten derhalve duurder uit. Over tien jaar zal de totale hoe veelheid huishoudelijk afval zo'n 30 procent in omvang zijn toegeno men. Gemeenten die dan nog steeds het afval ongescheiden inzamelen betalen in 2000 voor storten tussen de 140 en 190 gulden per ton en voor verbranden 185 a 240. Volledig ge scheiden inzameling komt goedko per uit: 127 a 184 gulden voor stor ten, 145 a 203 gulden voor verbran den. Ongescheiden inzamelen en stor ten wordt dus gemiddeld 57 procent duurder; ongescheiden inzamelen en verbranden kost 70 procent meer. De verhoging voor geschei den inzameling bedraagt 17 procent (storten) en 25 procent (verbran den). Indien wordt uitgegaan van forse verhoging van de stortkosten - reke ning houdend met het landelijk be leid om de hoeveelheid gestort afval drastisch te verminderen - zijn ge meenten met ongescheiden inzame ling van huishoudelijk afval gemid deld 181 procent duurder uit. Ge scheiden inzamelen en vervolgens storten kost in dat geval 56 procent Gemeenten, zq merkt de VNG in haar brochure op, kunnen nauwe lijks bijdragen aan preventie - het voorkómen dat afval ontstaat - om dat zij geen produktbeleid kunnen voeren. Wel kunnen gemeenten sterk het accent leggen op een toe nemend hergebruik van afval. LEIDEN Prof. dr. Willem Kolft (79), de uitvinder van de kunstnier, heeft gisterjen de Fe- deraprijs van dit jaar ontvan gen. Een prijs die bestaat uit een oorkonde en een symbolisch bedrag aan geld. De prijs is ingesteld door de Stichting Federatie van Me disch Wetenschappelijke Vere nigingen in Nederland (FMWV). Het ene jaar gaat de prijs naar een buitenlander, het andere naar een Nederlandse weten schapper. Kolft zit er tussenin, hij woont en werkt al sedert 1950 in Salt Lake City in de Ver enigde Staten. Daar wijdt ,hij zich als gerespecteerd Neder lands onderzoeker aan de ont wikkeling van kunstorganen. Prof. Kolff krijgt de prijs voor voor het ontwikkelen van kunstorganen. De nierdialyse- apparatuur is daar een spre kend voorbeeld van. Een kunst- hart is voor gebruik beschik baar, maar wordt (nog) niet op grote schaal toegepast. De FM WV, waarbij 37 verenigingen zijn aangesloten, noemt het werk van Kolff 'baanbrekend'. De ontwikkeling van de kunstnier - tussen 1939 en 1943 - had plaats in Kampen, waarvan prof. Kolft ereburger is. We reldwijd worden jaarlijks een kwart miljoen patiënten gedia- lyseerd. Prof. G. Visser (links), voor zitter van de FMWV, overhan digde de Federa-prijs. (foto Ellen Martens) Oegstgeestse bedrijfsjurist studeert af op winkelsliiitiiigswet OEGSTGEEST - "Een ver soepeling van de winkelslui tingstijden is, denk ik, bijna onafwendbaar. De vraag van de consument naar ruimere sluitingstijden wordt steeds dringender. Als je dan ook nagaat dat de regels hier strikter zijn dan in alle ons omringende landen, zul je met heel sterke argumenten moeten komen om een ver soepeling tegen te houden. Of de verruiming voor de winkeliers gunstig uitpakt, is echter maar zeer de vraag. Een feit blijft dat de consu menten niet méér zullen be steden wanneer de winkels langer openblijven". door Wim Wegman Vandaag, juist op het moment dat landelijke stakingen zijn uitgebro ken tegen het langer openhouden van winkels, studeert de bedrijfsju riste F. Serdijn-Ohlenroth uit Oegstgeest af aan de Leidse univer siteit op een scriptie over sluitings tijden. Toeval? "Niet helemaal", zegt Serdijn. "Toen ik aan die scip- tie begon, bijna een jaar geleden, was er juist een enorme discussie losgebarsten over het plan van de toenmalige staatssecretaris Even huis om avond- en middagwinkels in te stellen. Het onderwerp sprak me aan en het had een zekere actua liteit. Al wist ik toen natuurlijk niet dat het, op het moment dat ik zou af studeren, opnieuw zö in het nieuws zou zijn". Een harde conclusie over de win kelsluitingstijden durft mevrouw Serdijn in haar scriptie niet te trek ken. "Al lijkt alles er op te wijzen dat het inderdaad op een versoepe ling zal uitdraaien. Ik kan me ook niet voorstellen dat een zaak waar al zo lang en zo heftig over wordt ge discussieerd uiteindelijk niet tot een verandering zal leiden. Al be grijp ik heel goed dat de winkeliers en de werknemers er weinig voor voelen om hun verworven rechten prijs te geven". De discussies over de Winkelslui tingswet zijn niet van vandaag of gisteren. Sterker nog, het gekrakeel begon en is - grof gezegd - nooit op gehouden sinds de eerste wet in 1930 is aangenomen. "Opmerkelijk genoeg werd die wet toen aangeno men om het grootwinkelbedrijf te beschermen tegen de concurrentie van kleine winkeliers. Het perso neel van de grote bedrijven viel on der de arbeidswetten, die vaste rust tijden voorschreven. Deze winkels konden daardoor niet onbeperkt openblijven. De eenmans- en ge zinsbedrijven hadden met die ar beidswetten niets te maken, waar door zij in principe 24 uur per dag konden blijven draaien. Om aan die 'oneerlijke' concurrentie een einde te maken, werd de Winkelsluitings wet ingevoerd". "Dat was echter een vrij soepele wet. Ze bepaalde alleen dat winkels gedurende een aantal uren per dag dicht moesten. In 1951 werd dat met een nieuwe wet omgekeerd. De overheid stelde toen, om het beetje raar te zeggen, dat alle winkels in principe gesloten moesten blijven op enkele vastgestelde uren na. Waarom het rijk dat wilde heb ik niet helemaal kunnen nagaan. Maar het was de neiging in die tijd om al les heel strak en tot in detail aan re gels te binden. Die wet past volledig bij deze tendens". Na verloop van tijd kwamen er echter steeds meer bezwaren tegen het rigide karakter van de Winkel sluitingswet van '51. Het Hoofdbe drijfschap detailhandel wilde ge woon dat de openingstijden ge handhaafd bleven. Over een weke lijkse koopavond was de detailhan del verdeeld. De Sociaal Economi sche Raad (SER) bracht ten slotte een advies uit dat het midden hield tussen die twee standpunten. Wel een koopavond, die de gemeenten zelf mochten bepalen, maar verder geen ingrijpende versoepelingen. Paasshows Ook die wet riep echter al snel weer standen op. De wekelijkse koop avonden waren mooi, maar daar mee bleken de gemeenten niet te kunnen inspelen op de behoefte. En dus kwamen er in 1984 de vierjaar lijkse 'winkelzondagen', die net als de koopavonden per gemeente mochten worden vastgesteld. Hoe wel die winkelzondagen door met name de meubelbranche (Paas shows) met gretigheid zijn benut, bleken ze al weer niet voldoende om in de groeiende winkelbehoefte te kunnen voorzien. Bij de wetswijziging van '84 kwam in de Tweede Kamer de vraag op of niet de hele Winkelsui- tingswet moest worden herzien. Daarna, zo blijkt uit de scriptie van mevrouw Serdijn, rolde het ene voorstel over het andere. De Sociaal Economische Raad kwam uiteinde lijk met een - verdeeld - advies: een aantal raadsleden wilde handha- vening van de openingstijden, an deren wensten een sluiting om 19.00 uur en weer een ander deel van de SER stelde voor om middag- en avondwinkels mogelijk te maken. LEIDEN/REGIO - Door de ver brokkelde eigendoms- en beheers- situatie in het duingebied moet het ergste worden gevreesd voor een doeltreffend beschermingsbeleid. De Wassenaarse wethouder van Fi nanciën C. Barning pleitte gisteren tijdens het symposium van de Stichting Duinbehoud, 'De Zuid hollandse duinen: tussen rijksna- tuur en regionaal bestuur' in Leiden voor verbetering van het beheer in het Wassenaarse duingebied. "Wat moet je bijvoorbeeld als ge meente Wassenaar nu feitelijk voor invloed uitoefenen op het beheer als je zelf geen vierkante meter duingebied hebt? t Is zelfs nog gekker: een groot deel van het duin gebied binnen de grenzen van Was senaar is eigendom van de gemeen te Den Haag". Volgens Barning wordt het ge meenten niet gemakkelijk gemaakt om zicht te kunnen houden op wat er op een bepaald moment aan de gang is. "Zo komt het voor dat in de duinen allerlei activiteiten plaats vinden waar de gemeente geen weet Staatssecretaris Evenhuis van economische zaken nam het plan voor middag- en avondwinkels gro tendeels over (waarbij winkels naar keuze van 9.00 tot 18.00 uur of van 12.00 tot 21.00 uur mochten open blijven). Dat voorstel sneuvelde uit eindelijk nadat ondernemersorga nisaties en vakbonden ertegen te hoop waren gelopen. De verlenging van de sluitingstij den die nu onderwerp is van discus sie - een compromis dat na aan- Oud-hoogleraar Langemeijer (86) overleden LEIDEN/BLOEMENDAAL - Mr. G.E, Langemeijer, oud-hoogle raar in Leiden en voormalig pro cureur-generaal bij de Hoge Raad, is naar nu bekend is gewor den op 12 april overleden. Lange meijer, die als een van de gezag hebbende juristen gold, werd 86 jaar. Mr. Langemeijer studeerde in Leiden, waar hij in 1927 promo veerde op het proefschrift 'Zaak- vervanging'. In 1946 werd hij aan de Leidse universiteit benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de inleiding tot de rechtsgeleerd heid en de wijsbegeerte des rechts. Dit ambt bekleedde hij tot 1958. Mr. Langemeijer was zijn carri ère begonnen als advocaat en pro cureur in Leiden, werd vervol gens ambtenaar van het openbaar ministerie bij de kantongerech ten in Leiden, Rotterdam en Den Haag en vervolgens rechter aan de rechtbank Amsterdam. Van 1945 tot 1952 was hij als advocaat fiscaal bij de Bijzondere raad van cassatie belast met de berechting van oorlogsmisdadigers en van 1947 tot 1957 was hij advocaat-ge neraal bij de Hoge Raad. In 1957 volgde zijn benoeming tot procu reur-generaal. Zijn wetenschappelijke inzich ten legde hij neer in diverse arti- Bemiddeling in ruzie over vuilverbranding DEN HAAG - De provincie wil be middelen in het conflict tussen de gemeenten Voorburg en Rijswijk, en de SAVA - het samenwerkings verband dat een nieuwe vuilver branding wil bouwen. De twee ge meenten zijn het niet eens met de plaats waar de SAVA de installatie wil neerzetten (nabij Leidschen- dam). Ze zien het ding liever verrij zen op de Maasvlakte of bij Moer dijk. De twee gemeenten betwisten nu dat de SAVA een besluit mocht nemen over de definitieve plek van de nieuwe vuilverbranding. Het be stuur van het samenwerkingsver band houdt vol dat ze dat wel mocht doen. De provincie hoopt de zaak eind deze maand te schikken door met de twee partijen om de tafel te gaan zitten. van heeft. Die komt er vaak pas ach ter als zij wordt opgebeld door bur gers, die willen weten wat er aan de hand is. Voorlichting naar de ge meente èn naar het publiek zou een boel kunnen helpen". Beheerders van de duinen zijn staatsbosbeheer, defensie, twee wa- terwinbedrijven en het hoogheem raadschap Rijland. "Zij allen en niet de gemeente Wassenaar, beheren stukken duingebied in Wassenaar". Hij stelde vast dat een gemeente wel iets kan doen: geen woning bouw toelaten in het duingebied. "Iedereen zal begrijpen - hoop ik - dat Wassenaar bij voorbeeld nooit een boulevard lans de kust zal aan leggen. Naast een Katwijk en Noordwijk aan Zee geen Wassenaar aan zee". Maar aan de sluipende achteruitgang van de kwaliteit van de duinen kan een gemeente vol gens Barning niet zoveel doen. Dat moet in de eerste plaats de beheer der voorkomen. Dat beheer, vindt Barning, moet worden verbeterd: minder verbrokkeld, duidelijker, doorzichtiger en centraal geregeld. drang van minister Andriessen van economische zaken tussen de be trokken organisaties is gesloten - komt in de afstudeerscriptie niet aan de orde. Serdijn: "Ik ben opge houden na de formatie van het nieu we kabinet. Je moet per slot van re kening een keer ophouden. Anders loop je kans dat het werk nooit af komt, want het is wel duidelijk dat het laatste woord over de winkel sluitingstijden nog niet is gespro ken". i Mr. Langmeijer bij het ont vangst nemen van de Joost van den Vondelprijs. (foto and kelen. Mr. Langemeijer was lid van de PvdA. Eind jaren zestig kwam hij in het nieuws door zijn kritiek op het Amsterdamse poli tiebeleid. In 1975 pleitte hij voor vrijlating van de Drie van Breda. Mr. Langemeijer kreeg eredoc toraten van de universiteiten van Münster, Leuven en Gent. Hij ontving in 1978 de Joost van den Vondelprijs en werd voorts onder meer onderscheiden met het Grootkruis in de orde van Oranje Nassau. Honderd jaar geleden stond er in de krant: - Hoe gevaarlijk het is kleine kin deren zonder opzicht met huis dieren alleen te laten, blijkt weer uit het volgende voorval: De fa milie Jaiisen, te Asperden (tus- schen Goch en Kranenburg) hield voor de aardigheid een tammen ekster, welke overdag in keuken en huiskamer rond- trippelde. Vóór eenigen tijd nu was de moeder in dd keuken be zig, toen zij opeens uit de woon kamer haar zoontje dat zes maanden oud was, plotseling hoorde gillen. Natuurlijk vliegt zij naar de wieg en ziet daar, tot haren grooten schrik, dat het bloed langs de wangen van het kind liep, en dat de ekster bezig was steeds in de oogen van het kind te pikken. Dr. Trompetter constateerde dat de linkeroog- appel verwond was en dat de oogleden geducht waren mis handeld. Door een zorgvuldige behandeling is het kind na vele weken lijdens weer hersteld. Het was zeker geen nobele wraak, doch het is te begrijpen dat de moeder dadelijk den misdadi ger den hals omdraaide. Vijftig jaar geleden: - Op uitnoodiging van den mi nister van sociale zaken heeft gisteren op zijn departement een bespreking plaatsgevonden met de wethouders voor sociale aan gelegenheden uit de gemeenten Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht over de vraag wat geschieden kan om te bevor deren dat voor hen, die langdu rig werkloos zijn, de kans op hun plaatsing in het bedrijfleven wordt vergroot. De besprekin gen hebben er toe geleid, dat thans door de betrokken colleges van B. en W. wethouders de ter vergadering naar voren ge brachte denkbeelden onder oogen worden gezien, ten einde na te gaan, wat in samenwer king met het departement van sociale zaken op dit gebied kan geschieden. Jurist Ser dijn-Ohlen roth: "Of de verruiming van de winkeislui- tingstijden voor de winke liers gunstig uitpakt, is maar zeer de vraag". LEIDSCHENDAM - De voorberei dingen voor de bouw van een nieu we vuilverbranding dreigen een flinke vertraging op te lopen. De ge meente Leidschendam, op wier grondgebied de installatie moet verrijzen, heeft namelijk al haar me dewerking hieraan opgeschort. De gemeente heeft dit gedaan omdat het rijk nog altijd geen begin heeft gemaakt met de aanleg van de Ver lengde Landscheidingsweg. Deze weg is voor de gemeente van groot belang omdat ze onder meer een nieuwe woonwijk moet ontsluiten. Leidschendam heeft tegelijkertijd zijn medewerking opgeschort aan de verbreding van de rijksweg A4 en de bouwlokatie Leizo. Volgens een woordvoerster van de gemeente wordt er al een groot aantal jaren gesproken met het rijk over de aanleg van de weg, zonder dat dit tot veel resultaat heeft ge leid. De aanleg dreigt nu nog verder te worden vertraagd doordat de ge meente Voorburg - die fel tegen de weg is gekant - heeft bewerkstelligd dat er een milieu-effecten rapporta ge (MER) worden gehouden. Een dergelijk onderzoek duurt in de re gel twee jaar. Leidschendam eist nu dat het rijk duidelijk aangeeft wan neer de werkzaamheden aan de Verlengde Landscheidingsweg als nog kunnen beginnen. Het rijk weigert dit omdat, aldus een voorlichter van Verkeer en Wa terstaat, een groot aantal zaken op dit moment onduidelijk zijn. "Na het MER-onderzoek moet bijvoor beeld het bestemmingsplan worden aangepast. Het is niet te zeggen hoe veel tijd daarmee in totaal is ge moeid". De voorlichter verklaart overigens dat het rijk op korte ter mijn contact wil opnemen met Leidschendam en Voorburg. Tot die tijd laat Leidschendam a het werk aan de nieuwe vuilver branding liggen. Daarmee wordt het hoogst onzeker of de raad van die gemeente voor de zomer een be sluit kan nemen over de vestiging van de installatie. De woordvoer ster van Leidschendam ontkent dat het besluit een vorm van chantage is. "Wij hebben tot dusver onze vol ledige medewerking gegeven aan enkele zaken die voor het rijk van groot belang zijn. In ruil daarvoor mogen we verwachten dat het rijk helpt bij de totstandkoming van een weg die voor ons belangrijk is. On danks herhaald aandringen hebben de ministeries van VROM en Ver keer en Waterstaat tot nog toe geen enkele actie ondernomen". De Leidse oud-wethouder Kuij- ers, voorzitter van het samenwer kingsverband dat de nieuwe vuil verbranding bouwt, betreurt het dat Leidschendam twee zaken aan elkaar koppelt die op zichzelf niets met elkaar hebben te maken. Hij hoopt echter dat het rijk snel ingaat op de wensen van de gemeente. Vooralsnog gaat Kuijers er vanuit dat de Leidschendamse raad voor de zomer toch een besluit neemt over de plaats van de nieuwe vuil verbranding. Hij wil nog niet voor uit lopen op de problemen die ont staan wanneer dat niet gebeurt. "Dan zien we dan wel weer", aldus Kuijers.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 15