Bewoners woonwagens
vrezen huurverhogingen
Man en vrouw spreken eigen taal
253&S
Woensdag Z
complele iurtniaris ["ell"'"*'Pta£w V" 0|)
'Niemand die zegt dat je het goed hebt gedaan'
DINA WOUTERS, ONDERNEEMSTER VAN PUBLIEKE VERKOOPINGEN
DE TUDi KRONIEKOVER
VAN T0EN/3MgL
MAANDAG 2 APRIL 1990
PAGINA 9
De één is assertiever, de ander graag globaal
LEIDEN Verschillen in vrou
wen- en mannentaal. Ze zijn er,
heeft zeventig jaar van onderzoek
opgeleverd. De Leidse taalbe-
heerskundige A. Verbiest zette
zaterdag op de Leidse Letteren-
dag nog eens een aantal zaken op
een rijtje aan de hand van een
tweetal citaten van de taalgevoeli
ge columniste Renate Dorrestein.
Die beschreef met veel gevoel
voor humor al hoe taal gekoppeld
zit aan het verwachtingspatroon,
waar vrouwen aan moeten vol
doen. Dorrestein werd eens met
een vriendin door een notaris on
beschoft behandeld, en toch zei
die vriendin bij het weggaan nog
welgemeend 'dank u wel voor de
vriendelijke afhandeling' tegen
de jurist. En toen op een feestje
een man tegen Renate eens over
zijn suikerzakjesverzameling be
gon, reageerde Dorrestein
prompt met "Ach, ik ben zelf ook
nogal een verzamelaarster".
Hiermee gaf Verbiest de twee
aspecten aan, waarbij volgens
taafilosofen bij een gesprek kan
worden uitgegaan: men werkt sa
men, dus reageert op elkaar, en
men schrijft elkaar een soort we
derzijds respect toe. Maar man
nen en vrouwen verschillen: in
grote lijnen spreekt het 'sterke'
geslacht eerder groepstaal en dia
lect, gebruikt vaker onnodig
moeilijke woorden en is assertie
ver. Het 'zwakke' geslacht han
teert eerder de standaardtaal met
een 'nette' uitspraak, neemt meer
verkleinwoorden in de mond, in
terrumpeert en polariseert min
der in gesprekken en praat graag
'globaal' over dingen.
Dat laatste betekent volgens
Verbiest dat "als een vrouw drie
appels ziet liggen, ze altijd zal zeg
gen dat het er ongeveer drie zijn".
Vrouwen zouden eerder spon
taan associërend spreken, terwijl
mannen strakker stuctureren.
Verbiest: "Een man zegt: 'ik vind
dit een mooi schilderij, want A...',
maar dat wil helemaal niet zeggen
dat er een B komt". Mannen zou
den zich bovendien rationeler en
informatiever uitdrukken.
Onkunde
Natuurlijk hebben wetenschaps
mensen zich er het hoofd over ge
broken hoe die verschillen te ver
klaren zijn en kwamen, hoe is het
mogelijk, met de volgende twee
tegengestelde verklaringen: het
zat in de aard van het beestje (zei
Aristoteles' ook al) óf mannen en
vrouwen willen als mannen en
vrouwen herkend worden en
gaan dan ook spreken zoals van
hen verlangd wordt.
Maar de slotconclusie van Ver
biest was, dat het er eigenlijk alle
maal niet zo toe deed: want al zou
er feitelijk geen verschil meer tus
sen mannen en vrouwentaal zijn,
dan zou er in de praktijk wel de
gelijk nog vrouwen- en mannen
taal gehoord worden, omdat men
een vooroordeel heeft. Want man
nen moeten bijvoorbeeld in een
discussie altijd hun onkunde be
wijzen, terwijl vrouwen hun kun
de moeten bewijzen, ze worden in
het begin negatief bekeken. Aar-
zelgedrag van vrouwen in verga
deringen van het lager en mid
denkader wordt als onkunde er
varen, terwijl mannen die in het
topkader aarzelen juist 'door
dacht' heten. Het is maar net hoe
je het wil horen. "We leiden alle
maal aan starhorendheid en moe
ten een hoorversoepeling toepas
sen" noemde Verbiest het.
De Leidse taalbeheersingsdes-
kundige nam de proef op de som
met de drukbezette zaal. "In Ne
derland is het de gewoonte je
naam te noemen als je opgebeld
wordt. Maar als u mij opbelt en ik
noem slechts mijn achternaam,
dan denkt u: wat is dat voor een
bazig mens...of wat is dat een as
sertieve tante!" zo overtuigde
(Agnes) Verbiest de aanwezigen.
EMIEL FANGMANN
In het hele land hebben meer
dan 10.000 vrouwen zich laten
informeren over het beroep van
politieagent. Het bureau in Al
phen aan den Rijn verwelkom
de zaterdag 60 vrouwen. De
wervingsdag werd gehouden
onder het motto 'Politievrouw
js geen meisjesdroom, maar een
uitdaging'. Op zeventig bureaus
van rijks- en gemeentepolitie
stonden 250 politieagentes
klaar om de belangstellende
voorgehouden: "Het zou toch een
beetje slordig zijn als je bij een ach
tervolging na 100 meter rochelend
ter aarde stort. Als je nooit aan sport
hebt gedaan is de conditietest heel
zwaar. Maar je kan het'ruim van te
voren gaan opbouwen".
Ogen en oren zijn van levensbe
lang, betoogt de agente: "Daar kan
je op stuk gaan. En als jij het niet
bent, misschien dan wel je collega".
Smit wordt door drie vrouwen on
dervraagd over alles en nog wat
over de politie. Behalve Latife zit er
Linda uit Oegstgeest die nu een op
leiding tot receptioniste doet maar
het politievak 'best wel leuk' lijkt 'al
is het salaris niet zo hoog'. VWO-
scholiere Nayat hikt een beetje aan
vrouwen te ontvangen en over
hun werk te vertellen.
De politievrouwen hopen zo
het aantal vrouwen in de korp
sen fors te verhogen, zodat de
samenstelling een betere af
spiegeling wordt van de samen
leving. Nu telt de politie - in to
taal 30.000 leden - niet meer dan
2300 vrouwen. In 1995 moet een
op de vier politiefunctionaris
sen vrouw zijn.
heeft zijn eigen mentaliteit. Daar
moet je natuurlijk wel inpassen".
Parkeerbon
tegen de lange vooropleiding voor
een kaderfunctie. Wellicht dat ze
toch besluit rechten te gaan stude-
Van alles gaat er over tafel. De
kansen op werk bij de bereden poli
tie: "Een soort elitekorps zonder de
spanning die je op straat beleefd.
Als je een week lang niet in aktie
hoeft te komen, sta je daar de stallen
schoon te maken en je paard op te
poetsen"; het uniform van de poli
tievrouwen met de keuze tussen
broek, rok en broekrok: "Als het
lekker weer is, trek ik toch mooi een
rokje aan. Zal je zien dat je net op
zo'n dag over een muurtje moet
klimmen"; het verschil tussen Lei
den en Voorburg: "Ieder korps
Ook de onplezierige kanten van het
politiewerk blijven niet onbespro
ken. De emotionele ervaringen van
de dag die een avondje uit met
vriend of echtgenoot soms hope
loos in de war schoppen. En het pu
bliek dat het politiewerk vrijwel al
tijd veroordeelt. Smit: "Dat is wel
een nadeel, datje het in de ogen van
de mensen altijd verkeerd doet. De
nadruk ligt altijd op negatieve din
gen. Niemand die ooit eens zal zeg
gen dat je het goed hebt gedaan. Je
wordt beoordeelt op je uniform.
Niemand kijkt naar wat voor mens
er in dat politieuhiform zit".
De drie dames blijven toch en
thousiast. Aan het einde van het ge
sprek ("ik moet opstappen, straks
zit er nog een parkeerbon op mijn
auto en dan sta ik weer te schelden
op de politie") krijgen ze een pakket
informatie meer naar huis en een
sollicitatieformulier. Naam en adres
worden genoteerd opdat ze nog
eens kunnen worden benaderd
wanneer ze zelf niet reageren. Een
nieuwe groep heeft net de video
achter de rug. Marleen Smit maakt
zich op voor een volgend kruisver-
hpor.
SwHW"
Tcn^'
;e
WuM
XomWjj
Wing
lom®
i Gers®
i Chcvi
1 wal
We
\V D«'»vC
W Vaatj
(0riüier
vau te„e ^'1
V Eb
aau ,an roct
uaul o»cl b blaauw O- Ua»"*"1c„,
Hot oio
St»08els „,U eeniS'
uu'I beba"° Viaauw O l i10
«"Cv ™cbtU'
Waard?»
aa»»6
*erkoo\»
1 bc..si'«en:
H,romei«> ,,ie,werV.
Hopoi" co hel?een
„erder
uren
VtlVKOO?»^
aan
Ker
f£w*uj|,siu()0
IJ
Aan liet WPirn
TiMempcld. -
W Biemen, e„ een Z Ï""B fliemén .l .aar""«
De Vaartuigen
wujpteie lurenlaris, een li.,,,-; enel»filendiPlai.i„,
'""«ping aau deo «ieuW£0 B(ji)
«nn A. "lEST
'Wonen in een wagen dreigt onbetaalbaar te worden'
Open dag voor vrouwen bij de politie: hoofdagentie Marleen Smit en inspecteur Gerda van Werkhoven worden ondervraagd door
bezoeksters. (foto Loek Zuyde
Grote aanloop van vrouwen bij open-dag politie
NIEUWEGEIN/LEIDEN -
De woonwagenbewoners in
Nederland zijn bang dat hun
cultuur wordt weggevaagd.
Wonen in een wagen dreigt
onbetaalbaar te worden. De
woonlasten zijn de laatste ja
ren flink gestegen. De woon
wagenbewoners vrezen dat
de huren van wagens ook de
komende jaren nog ver bo
ven de trendmatige huurver
hoging zullen liggen. Boven
dien zijn ze bang dat de hu
ren van standplaatsen
scherp stijgen, aldus het
Landelijk Overleg Woonwa
genvrouwen en het Lande
lijk Platform Woonwagen
bewoners en Zigeuners.
Een landelijke vergadering van
woonwagenbewoners sprak zich
eerder deze week in Nieuwegein uit
voor een systeem waarmee de huur
prijs van wagen (200 gulden exclu
sief huursubsidie) en standplaats
(nu tussen de 85 en 110 gulden,
straks 300 gulden) afzonderlijk kan
worden vastgesteld. Dat zou niet
meer moeten gebeuren op basis van
de kostprijs van standplaats en wa
gen maar op basis van een punten
systeem voor de kwaliteit net zoals
bij woningen gebruikelijk is.
Opbouwwerker Bruno van Veen
van de Stichting Woomvagenwerk
Leiden spreekt van een groot pro-
Hillegom eist
half miljoen van
Nederlandsche Bank
HILLEGOM De gemeente Hille
gom spant samen met drie andere
gemeenten een rechtzaak aan tegen
De Nederlandsche Bank. Het bol-
lendorp, Urk, Nieuwegein en Mon
ster verwijten de bank nalatigheid.
Deze heeft begin jaren tachtig de
Amsterdam-American Bank niet
verboden zaken te doen terwijl deze
slecht draaide. De gemeenten heb
ben tien jaar geleden geld uitgezet
bij de AA-bank. Deze ging failliet en
zij kregen slechts een kwart van het
bedrag terug. Hillegom is hierdoor
voor 450.000 gulden het schip inge
gaan. De advocaat van de vier ge
meenten heeft via getuigenverho
ren vastgesteld dat De Nederland
sche Bank wist van problemen bij
de AA-bank.
bleem. Volgens hem wil staatsse
cretaris Heerma VROM) het wonen
in een woonwagen zo onaantrekke
lijk mogelijk maken. "Alleen als je
geld hebt kun je je nog veroorloven
in een woonwagen te wonen", zegt
hij.
De woonwagenkampen lopen
nog niet leeg, maar 'steeds meer be
woners verhuizen noodgedwongen
naar een gewoon huis. Een beleid
dat al vanaf 1900 wordt gevoerd.
Wonen in een woonwagen wordt
beschouwd als een 'inferieure
woonvorm'. Het wordt in stand ge
houden, omdat de bewoners wat
rechten hebben opgebouwd. "Maar
het liefst", meent Van Veen. "wil
VROM alle woonwagenkampen
kwijt. Begrijpelijk dat de organisa
ties zich daar zorgen over maken.
De laatste tien, twintig jaar is er heel
wat veranderd. Het waren steeds de
woonwagenbewoners die zich
moesten aanpassen en nooit an
dersom".
De woonwagenbewoners vinden
dat staatssecretaris Heerma meer
haast moet maken met een regeling
voor de berekening van de huur. Al
zijn toezeggingen hebben nog
steeds niks opgeleverd, zeggen ze.
Om druk op de ketel te houden,
hebben ze nu zelf een plan op tafel
gelegd.
LEIDEN - Latife is van Turkse af
komst maar woont al geruime tijd in
Nederland. Ze spreekt vrijwel vloei
end Nederlands en hoopt binnen
kort ook de nederlandse nationali
teit te verkrijgen. Zaterdag liep ze
bij de Leidse politie binnen om
meer te weten te komen van het po
litiewerk. Ze kwam al eerder in aan
raking met de vreemdelingenpolitie
maar dat verliep niet altijd even
vriendelijk. Zelf zou ze ook het liefst
bij de vreemdelingenpolitie aan de
slag gaan. Om het beter te doen,
zegt ze.
Behalve Latife bezochten zater
dag nog eens 116 vrouwen de politie
om te informeren naar hun moge
lijkheden. Inspecteur Gerda van
Werkhoven stond er van te kijken.
De rondleidingen moesten worden
geschrapt, bij zoveel bezoek was
daar geen tijd voor. 87 vrouwen in
de leeftijd tussen 15 en 35 worden
tot de serieuze gegadigden gere
kend. Van Werkhoven schat dat 50
procent het sollicitatieformulier
gaat invullen. Ook 27 mannen
maakten gebruik van het open huis
voor vrouwen om een praatje te ma
ken.
Er zijn mogelijkheden voldoende
bij de politie. Er zijn in Nederland
1200 vacatures. Bij het Leidse korps
zijn 200 mensen in dienst, het korps
mag uitbreiden tot 234. Op termijn
misschien zelfs tot £62. "Het per
centage vrouwen onder de Leidse
politieagenten bedraagt slechts 10
procent", zegt Van Werkhoven:
"Veel te weinig dus. Hoewel we be
ter scoren dan het landelijk gemid
delde. Dat is maar 7 procent".
Elitekorps
Latife heeft er een hard hoofd in.
Haar conditie is niet zo best, vertelt
ze de in Voorburg werkzame hoofd
agente ("niet zonder vooruitzich
ten") Marleen Smit. De medische
keuring en de sportieve prestaties,
daar struikelen ook veel sollicitan
ten op, heeft die net haar groepje
Tarieven nieuwe
vuilverbranding
zeker drie tot
vier keer zo hoog
LEIDERDORP/REGIO - De reini-
gingstarieven zouden de komende
jaren wel drie tot vier maal zo hoog
kunnen worden. Dat concludeert
een werkgroep van de Gevulei, het.
samenwerkingsverband tussen ge
meenten over de nieuwe vuilver
brandingsinstallatie, waarin ook di
recteuren gemeentewerken zitting
hebben. Aanvankelijk was de voor
spelling dat de tarieven, wanneer de
nieuwe vuilverbrandingsinstallatie
er komt, zullen moeten worden ver
dubbeld.
"Maar de schatting van de werk
groep", aldus de Leiderdorpse wet
houder V. Molkenboer (financiën),
"is dat de tarieven veel hoger zullen
uitvallen, omdat er afval weer terug
gehaald zal worden, wat vervolgens
opnieuw de installatie ingaat. Dat is
een veel ingewikkelder en dus
duurdere manier van vuilverwer-
ken".
Volgens Molkenboer zullen alle
Gevulei-gemeenten met hogere
kosten te kampen krijgen. "Hoe die
moeten worden verhaald dat is een
kwestie van discussie in de gemeen
teraad". De kosten kunnen alleen
nog worden gedrukt als de gemeen
ten meer dan nu het geval is over
gaan op gescheiden ophalen van
huiosvuil. "Dan hoeft er ook minder
te worden verbrand".
Morgen komt een rapport van de
Gevulei uit over de kostenproble
matiek van de nieuwe vuilverbran
ding.
RIJEXAMEN - Vanaf 1 april mogen
mensen die hun rijbewijs willen ha
len in heel Nederland bij elke CBR-
oproepplaats het rij-examen afleg
gen. Dat heeft het CBR zaterdag be
kendgemaakt. Tot en met zaterdag
mocht in principe slechts een exa
menplaats worden gekozen binnen
de CBR-kring waarin de kandidaat
woont.
0uft iteiüité
Honderd jaar geleden stond er
in de krant:
- Heeft reeds gedurende vrij lan
gen tijd het carillon in den stad
huis alhier vóór het heel-en half-
slag gezwegen en zal het dit
hoogswaarschijnlijk blijven
doen tot den avond van den
laatsten April, als wanneer de
reparatièn tot een einde zullen
gekomen en de inrichting voor
nieuwe melodieën aangebracht
zal zijn, van heden af zal ook
eenigen tijd het half slag zelf niet
over de stad weerklinken, even
eens wegens herstellingen.
- De eerste versche grasboter
werd hedenmorgen van hier aan
Z.M. den Koning ten geschenke
aangeboden door den heer J.A.
Bos, boter- en kaashandelaar.
- Uit Singapore wordt gemeld
dat uitgestrekte goudlagen ont
dekt zijn aan de Bera, een zijtak
van de Pahang-rivier.
Vijftig jaar geleden:
- Bij K.B. van 30 Maart 1940 is
de benoeming bekrachtigd van
dr. W.J.M.A. Asselbergs (Anton
van Duinkerken) tot bijzonder
hoogleraar voor den leerstoel
vanwege de Vondelstichting, ge
vestigd te Amsterdambij de fa
culteit der letteren en wijsbe
geerte aan de rijksuniversiteit
alhier.
- Zonder ceremonieel of fortna-
liteiten is hedenmorgen te acht
uur een K.L.M.-vliegtuig van
Schiphol vertrokken ter opening
van den nieuwen regelmatigen
postdienst tusschen Amsterdam
en Lissabon. De eerste vlucht
wordt gemaakt met het Douglas
D.C.3 toestel 'Xema', bestuurd
door de gezagsvoerders Parmen-
tier en Van Balkom. Er zijn geen
tusschenlandingen noodig.
Voorloopig is deze aansluiting
nog slechts van beteekenis voor
het postvervoer, want op het
oogenblik is de nieuwe K.L.M.-
lijn nog niet voor passagiers
opengesteld.
Wanneer men in de jaargangen
rond 1860 in het protocol van een
Leidse notaris bladert, vindt men
tussen al de verkoopakten van
huizen èn testamenten heel wat
akten die bestaan uit ellenlange
opsommingen van huisraad en
aanverwante artikelen. Bij het
wat nader bekijken van die akten
blijkt dat die werden opgemaakt
voor de ontvanger van de Regi
stratie (een soort belasting) en dat
die ontvanger een 'Register van
voorloopige aangiften ter ver
koop van roerende goederen, be
rustende aan het Bureau van Re
gistratie te Leyden' bijhield.
In dat register werd genoteerd
dat op zekere dag een notaris aan
het Bureau verscheen en ver
klaarde dat op een bepaalde dag
en volgende dagen "aan de
Hoogelandsche kerkgracht Wijk 7
nr. 1012 ten verzoeke van Elisa
beth Maria Stephanus, weduwe
van Jan Abraham van Nierop,
onderneemster van publieke ver-
koopingen Van roerende goede
ren. wonende te Leyden, zal wor
den overgaan tot het verkoopen
van meubelen en andere roerende
goederen, behoorende aan onder
scheidene persoonen"Naast E.M.
Stephanus was er in die tijd nog
slechts één andere onderneem
ster op dit gebied werkzaam: Di-
na Wouters, huisvrouw van Hen-
ricus.Gerardus Sonders, wonen
de aan de Hooigracht Wijk 7 nr.
770.
Goede klant
In talloze akten komt Dina Wou
ters voor en zij moet een goede
klant van heel wat notarissen zijn
geweest. Hoeveel zij per keer
kwijt was aan salaris en verdere
onkosten aan de notaris en twee
getuigen, valt niet eenvoudig vast
te stellen. Des te eenvoudiger is
dat daarentegen van het registra
tierecht, dat door de notaris aan
de ontvanger werd afgedragen.
Om maar eens een voorbeeld te
nemen: de notaris hamerde in het
publiek verkoophuis van roeren
de goederen te Leiden aan de
Hooigracht Wijk 7 nr. 770 er o£> 2
juli 1862 ter waarde van 181,70
gulden door, op 9 juli de waarde
van 175 gulden, op 16 juli zelfs
276,50 gulden en op 30 juli 184,75
gulden. In totaal moest daarover
aan registratierecht 24,26 gulden
worden afdragen. Het was uiter
aard afhankelijk van de inge-
om al op 1 november 1837 het
Huis te verlaten in plaats van per
de daarop volgende 1 mei.
In die laatste tijd in het Weeshuis
zal zij kennis hebben gekregen
aan Hendricus Gerardus Son
ders, geboren 12 april 1815 te Lei
den als zoon van Johannes
Hendricus Sonders en Dorothea
Anna Bongaarts. Hendricus Ge
rardus Sonders werd opgeleid tot
timmerman. Op 1 mei 1838 verliet
hij het Weeshuis. Het huwelijk
met Dina Wouters had plaats op
30 mei 1839 en binnen het jaar
was er al een kind, het eerste van
een reeks van twaalf. Vermoede
lijk heeft Dina, om het gezinsin
komen wat op te vijzelen, een
baantje bij een uitdragerij geno
men en is zij van lieverlee in die
handel terechtgekomen. Om een
weeshuis en Veenhuizen te kun
nen overleven moest je van wan
ten weten en mogelijk was Dina
ook goed van de tongriem gesne
den. In ieder geval durfde zij het
aan om van Geertrui Sala haar
"wekelijks erfhuis" over te ne
men, haar man kocht het pand
Hooigracht Wijk 7 nr. 770 (sedert
de hernummering van 1870 Hooi
gracht 23, thans een deel van het
voormalige St. Elisabethzieken-
huis) op 2 juni 1857 voor 1.700 gul
den.
Met haar dozijn kinderen (zij
het dat er enkele al jong overle
den) dreef zij hier haar zaak.
Naast het verkopen trad zij ook
op als gezworen schatter (beëdigd
taxateur) van roerende en onroe
rende goederen. Haar man bleef
timmerman, maar de oudste zoon
Johannes Mattheus had groots
plannen: vanaf 1868 komt deze
voor als koopman en timmerman
met een jongen. Een paar jaar la
ter heet hij al meubelfabrikant en
koopman met minder dan zes
knechts en weer een paar jaar la
ter met minder dan twaalf
knechts. Zijn bedrijf floreerde
kennelijk en een jongere broer,
die bij zijn huwelijk meubelma
ker bleek te zijn, zal er ook wel de
kost hebben verdiend. Dina Wou
ters bleef tot haar dood op 30
maart 1882 onderneemster van
publieke verkoopingen; haar
man overleefde haar tot 30 sep
tember 1896, toen hij op 81-jarige
leeftijd de geest gaf. Leiden was
daarmee een paar markante per
soonlijkheden kwijt.
P.J.M. DE BAAR
Dina Wouters was niet alleen een goede klant van de Leidse notarissen, maar ook van de krant: zij adverteer
de zeer regelmatig.
brachte goederen of de opbrengst
groot was: een paar kostbare in
boedels of iets speciaals als 'een
snelzeilend plaisiervaartuig met
complete inventaris, een roei
vaartuig met vier riemen, twee
sloepen met vier riemen, en een
aak' konden daarbij een grote rol
spelen.
Wie was nu die Dina Wouters, die
zoveel notarissen werk heeft ge
geven? Allereerst mag wel wor
den gezegd: een zeer actieve
vrouw. Het drijven van een ver
kooplokaal vergde heel wat ener
gie en durf, al was het risico mis
schien niet zo erg groot. Maar om
aan de nodige goederen te komen
en deze weer kwijt te raken moest
ook flink worden gewerkt en ge
adverteerd, de krant bevat ettelij
ke van haar advertenties.
Zij werd geboren op 29 juli 1816
te Leiden, als kind van de onge
huwde Anthonia Wouters en
werd nog dezelfde dag in de
Rooms-Katholieke kerk in de St.
Jorissteeg gedoopt. De moeder
bleek niet voor het kind te kun
nen zorgen en op 15 september
1817 werd het daarom opgeno
men in het rk Wees- en Oudelie-
denhuis aan de St. Jacobsgracht.
Toen Dina 9 jaar oud was, veran
derde haar leven ingrijpend. Om
dat het goedkoper was wezen op
te voeden in de bedelaarsgestich
ten in Ommerschans en Veenhui
zen, werden de regentencolleges
van de weeshuizen in Holland ge
vraagd hun wezen daarheen te
sturen en op 7 oktober 1825 arri
veerde Dina in Veenhuizen. Daar
bleef zij ruim tien jaar, tot zij op 3
april 1836 weer in het Weeshuis
werd opgenomen. De regenten
stonden haar op haar verzoek toe
