Argen lm verlengt Italiaanse wielerlente in Vlaanderen Gerard Kemper rijgt overwinningen aaneen Mutsaers sterk in dubbelspel Zone-toernooi met drie Leidse schakers Groen licht voor Gullit MEERBEKE "Ik vergelijk hem met een computer", zegt Ariostea-ploegleider Giancarlo Ferretti over Moreno Argentin. "Als hij goed geprogrammeerd is, is hij tot wonderen in staat. Maar één fout, en het hele programma is gekraakt". Argentin heeft in zijn carrière nogal eens te maken gehad met zo'n 'com putervirus', maar hij kent ook zijn dagen van genade. De 29-jarige Ve- netiaan vervolgde gisteren de Itali aanse wielerlente met een afreke ning op alle 'noordelijke' favorie ten. Na de solo van Bugno naar San- remo incasseerde Argentin gisteren de hoofdprijs in de 74ste Ronde van Vlaanderen. Voor het eerst sinds 1967 weer een niet Belgisch-Nederlandse win naar van 'Vlaanderens mooiste'. HOOGEVEEN (ANP) Piet Kuys, de bondscoach amateurrenners, weet dat de loopbaan in zijn keurtroep slechts kort zal zijn. volgende omdat het goed voor hem zal zijn en misschien, ik hoop het ten minste, het Olympische jaar." Gerard Kemper, negentien pas, won zaterdag de Ronde van Drente, een week eerder in de Groningse Gasbeltour was hij ook de sterkste. Vorig sei zoen, als eerste-jaars amateur werd hij in dezelfde wedstrijden derde en tweede. Dat kan geen toeval zijn. "In 1989 reed ik ook ijzersterk in het voorsei zoen, maar daarna kreeg ik last van mijn knie. Na onderzoek was overbe lasting de conclusie. Dit jaar doe ik het wat 'zuiniger', normaal gesproken zou ik ook niet in de nationale ploeg vertrokken zijn in Hoogeveen, maar ómdat Harm Jansen nog niet in vorm was, werd ik van reserve tot deelne mer gepromoveerd". "Dat zware werk, zoals de keien in Drente, ligt mij wel, maar ik zal het na de komende week wat rustiger aandoen. Ik hoop dat ik dit jaar de wereld kampioenschappen haal, niet de individuele wegwedstrijd, daar zit te veel klimwerk in, maar de ploegentijdrit". Kemper, zaterdag zonder twijfel één van de sterksten in het veld, had op de heerlijke lentedag, het voordeel lid te zijn van de beste ploeg. De groep van Kuys was met drie man vertegenwoordigd bij de zeven, die in de laatste kilometer om de hoofdprijzen streden. Zelf probeerde hij nog een paar keer weg te komen. De laatste aanval van zijn ploeggenoot, de Hoog- evener Erik Dekker, werd beantwoord door Rob Mulders, waardoor Kem per de eindsprint uit de ideale derde positie kon beginnen en winnen. De dit keer zeer vlakke Drentse ronde kreeg daardoor toch nog een aan trekkelijk slot met een voor vier renners (Vierhouten, Melsen, Nederlof en Ansems) teleurstellende ontknoping. Vijftig kilometer voor het einde, na meer dan drie uur volledige wapen stilstand, ontsnapten Rinus Ansems en Lex Nederlof. De twee werkpaar den namen op de keien in de Boswachterij Odoorn een winst van meer dan een minuut. Nederlof werd daar één van de vele slachtoffers van pech. An sems, een 33-jarige Brabantse laborant, stond voor een moeilijke keuze. "Met zijn tweeën hadden wij er goed voorgestaan. Het was voor mij alleen eigenlijk nog te ver, maar ik wilde het ook niet meteen opgeven. Ik moest het proberen, ik hoopte dat er nog een paar man bij zouden komen, dan had ik een mooie kans gehad". Ansems' illusie werd geen werkelijkheid. De nationale ploeg sleurde een peloton van vijftig man naar Ansems, in 1989 goed voor twaalf overwinnin gen en zorgde in de volgende kilometer voor een nieuwe afscheiding. Drie Amev (Dekker. Kemper voor het eerst sinds dat jaar (Dino Zandegu) ook weer een Italiaan. Ar gentin, ooit met de gedachten spe lend tandarts te worden, leidt na zijn vierde plaats in Sanremo nu met grote voorsprong het klasse ment om de wereldbeker. Moreno Argentin koos op 35 km van de finish de aanval, na de twee de ravitaillering en een paar stoei partijtjes met een gretige Laurent Fignon. Die twee waren de grote na men in een kopgroep van negen, waarin geen enkele Nederlander, en ook geen van de vorige week zo na drukkelijk gepromote Belgische fa vorieten. Argentin kreeg de PDM- Belg Rudy Dhaenens mee en nie- de Nederlandse mand zag het duo meer terug. Ze Volendammer Gerard Kemper bleven ook uit de greep van vijf late nog, waarschijnlijk het achtervolgers, onder wie Fondriest en John Talen, die, met stip, derde werd. Argentin heeft een grillig wieler leven achter de rug, sinds hij eind 1980 professional werd. In zijn sterkste jaren, 1985, 1986 en 1987 kon hij de hele wereld aan: derde, eerste en tweede op het WK en drie zeges op rij in Luik-Bastenaken- Luik. Desondanks werd hij door de Italiaanse tifosi niet in het hart ge sloten. Hij sprak veel minder tot de ver beelding dan campionissimi als Mo- ser en Saronni. Kwam eigenlijk al leen maar in het nieuws als hij weer eens ijlings in een ziekenhuis moest worden opgenomen (na het WK 1986), met voedselvergiftiging uit de Ronde van Spanje stapte, of politieagent de Ronde vai dat laatste: bod. Argentin was eigenlijk alleen 'ko ning' in de eigen, gesloten omge ving van San Donna di Piave (bij Venetië), waar hij sin'ds zijn g'eboor- te is blijven wonen. Op de dag van zijn huwelijk (eind van het regen boogjaar 1986) leek daar verande ring in te komen, toen dat in de ka thedraal op het San Marcoplein kon worden ingezegend. Maar, de status van 'de ongenaakbare' bleef hem in de Italiaanse pers achtervolgen. "Hij verdient te veel", schreef ook begin dit jaar nog, toen in het gezicht sloeg in i Campanië. Straf voor een maand koersver- opnieuw-Nederlof), en zes enkelin gen: Eijk, Compas, Rutgers, Mulders, Melsen en Vierhouten. De laatste men hem aantrof op de eerste plaats twee vielen, met de eindstreep in het oog, op het Hoogeveense asfalt. Kern- per maakte daarna overtuigend gebruik van de numerieke meerderheid van zijn ploeg. Etienne Vergeer eindigde zaterdag als derde in de Ronde West Overijssel, een klassieker voor junioren. Mennolt Leijerzapf legde be slag op de elfde plaats. Mede dank zij de klassering van Rick van Wetten in het peloton werd De Bollenstreek tweede in het verenigingenklassement. André Móhlman (Swift-Casba) einidigde bij een nieuwelingenkoers in Neerbeek als achtste. Moreno Argentin op de Muur van Geraardsbergen in het spoor van Rudy Dhaenens. Aan het eind van de Ronde van Vlaanderen zou de volgorde omgekeerd zijn. (foto ap) LEIDEN Radbout Mutsaers de succesvolste badminton-speler van Vlietwijk tijdens het Leo Fortu nato-toernooi. Hij won het afgelo pen weekeinde in het door de Leid se vereniging georganiseerde ABC toernooi met Maikel Crisp het nen dubbelspel C en eindigde in het gemengd dubbbelspel met Marjan Voogt als tweede. Alle andere hoofdprijzen gingen naar spelers van buitenaf. Corno Meskers (Dropshot) zegevierde in de A-categorie tweemaal, alleen en met Nathalie Verhoef (Velo). Jean- net van Driel (Dropshot) was de sterkste vrouw. De dubbels waren een prooi voor Bart Hiemstra en Henri Hogendorp (SIO) en Diane van der Wielen en Lennie Holtrop (De Ritte). René Lagerwaard (En- des) en Brenda van Vliet (Velo) schreven de enkelspelen in B op hun naam. de best verdienende Italiaanse 'Onzin", luidde zijn re pliek, "welke erelijsten kunnen Noord- Bugno, Fondriest en Giupponi ei genlijk overleggen? Leg eerst die van mij er eens naast". Kritiek Toch was die kritiek niet geheel c gefundeerd. Argentin had twee zwakke seizoenen achter de rug. Enige recente wapenfeiten: een tweede plaats achter Gölz in de Waalse Pijl van 1988 (verlate terug betaling voor Gölz' diensten in het WK 1986), en het Italiaans kam pioenschap in 1989, waarin hij Bug no op slinkse wijze had afgetroefd. Argentin voerde aan, dat zijn ge zondheid hem weer eens twee jaar parten had gespeeld. Langdurige bronchitis, en irritante rugpijnen sinds het Kampioenschap van Zu rich 1988. Pas toen hij wisselde van dokter en sponsor verdwenen de klachten voorgoed in zijn dossier. Medisch: van prof. Conconi naar dr. Ferrari (zelfde instituut voor biochemie aan de universiteit van Ferrara), en 'ex- tra'-sportief van Gewiss-Bianchi (opgeheven) naar Ariostea. Argen tin bracht een deel van de winter door op het eiland Martinique en verzamelde daar zijn krachten voor Het begon veelbelovend: in Pa- rijs-Nice joeg hij nog vergeefs een ritzege achterna, maar in Milaan- Sanremo, waar hij met Fondriest een Italiaans pakt sloot ten voordele van vluchter Bugno, werd hij vier de. Toen hij gisteren merkte, dat één van de Ariostea-pionnen voor Vlaanderen, Rolf Sörensen, door materiaalpech werd uitgeschakeld, tekende hij zijn eigen koers. "Ik vind het sportief, dat Dhae nens met mij in de aanval is willen blijven; hoewel hij moet hebben ge weten, dat hij in een sprint kansloos zou zijn". Het betekende de tiende seizoenszege voor de succesvolle ploeg-Ferretti,'die straks ook in de Tour de France de come-back van het Italiaanse wielrennen wil onder strepen. Argentin laat er zelfs de Gi ro voor liggen. Rudy Dhaenens kon niet anders dan content zijn met zijn beste pres tatie in Vlaanderen tot nog toe. "Ar gentin de kop moeten opdringen in de sprint? Hij is toch veel sneller. Dan had hij me helemaal belache lijk gemaakt". Het meest zat 'Daan- tje' ermee in, dat hij de komende klassiekers het gewicht van de ploeg op zijn nek krijgt. Kopman Sean Kelly kwam in het begin van 'Vlaanderen' ten val, brak zijn sleu telbeen en kan zich voorlopig nood gedwongen gaan wijden aan zijn pasgeboren tweeling. PETER OUWERKERK LeMond pas in mei terug in peloton MEERBEKE (AFP) Pas in mei keert Greg LeMond terug in het peloton. Op 3 mei verschijnt de wereldkampioen aan de start voor de Trump Tour. Dit heeft zijn Franse ploegleider Roger Legeay gisteren bij de Ronde van Vlaanderen bekend gemaakt. LeMond, dit jaar overal in de achterhoede, besloot vorige week tijdens de Driedaagse van De Panne zijn bloed te laten onderzoeken. Gebleken is dat hij een virus-infectie heeft opgelopen. In zijn bloed werd een teveel aan witte bloedlichaampjes vastgesteld. Hij is inmiddels naar de Verenigde Staten afgereisd met de opdracht twee weken niet te wielrennen. Daarna hervat hij de training. In de Trump Tour maakt hij zijn rentree in het peloton. LEIDEN In de voetsporen van Jan Timman proberen de Leidse schakers John van der Wiel, Rinie Kuijf en Jeroen Piket vanaf van daag de eerste schreden in een nieuwe sessie in de strijd om de wereldtitel te zetten. In het gezel schap van Joris Brenninkmeijer en Paul van der Sterren zal het Leidse drietal tot 15 april bij het zone-toernooi in het Franse Lyon aantreden. Inzet van de twaalf kamp, die als verdere deelnemers vijf Franse topspelers en de Belgi sche meesters Winants en Meul- ders kent, vormt het recht op deelname aan het zogenaamde Interzone-toernooi. De beste spe lers daaruit kwalificeren zich ten slotte voor de kandidatenmat ches. Een reeks tweekampen, waarin onlangs Timman tot aan zijn match tegen Karpov zo goed voor de dag kwam. Overigens zal de komende WK-finale tussen Kasparov en Karpov in het najaar voor een deel eveneens in Lyon worden verspeeld. In Frankrijk wacht de Leidse delegatie hoe dan ook een verbe ten strijd. Alleen de winnaar van het zonetoernooi kwalificeert zich immers voor het Interzone toernooi. Volgens de harde Elo- cijfers is John van der Wiel licht favoriet, maar ook niet meer dan dat. Gevaarlijkste outsider is de uiterst talentvolle Fransman Lau- tier, die op jeugdiger leeftijd de grootmeestertitel behaalde dan zelfs wereldkampioen Kasparov dat ooit deed. Jeroen Piket ziet in elk geval kans tot een goed Nederlands re sultaat: "De Hollanders zullen het meeste te duchten krijgen van Wi nants en de Fransen Lautier en Renet. Maar ik denk dat één van ons het wel redt. Om combines te gen te gaan spelen de Nederlan ders overigens wel eerst tegen el kaar. Wie van de Hollanders het dan wordt, is weer een tweede. Dat wordt koffiedik kijken". John van der Wiel wil van een fa- vorietenrol niets weten: "Ik heb veel liever met een sterker bezet toernooi van doen. Hier rust toch een grote druk op je schouders en kan er van alles gebeuren. Laatst maakten wij al kennis met de kracht van de Fransen tijdens de in een toernooivorm gegoten lan- denmatch te Cannes. Toen had den wij in elk geval een hele kluif aan hen. Wel eindigde ik samen met Lautier bovenaan in het per soonlijke klassement. Als dat nu weer zou lukken, zit ik aardig goed. De hoop om ooit nog eens in de kandiatenmatches aan te treden heb ik in elk geval nog niet opgegeven. Ook al is er dan nog zo'n lange weg te gaan". Jan Rekcr, trainer van Roda JC, in 'Voetbal' "Ooit wil ik bondscoach wor den". FC Utrecht-voorzitter Theo Aalbers over het sectiebestuur betaald voetbal in het NRC Handelsblad: "lk heb er zelf aan meegewerkt het oude bestuur weg te werken, maar dit college is nog een graatje erger". Wielrenner Frans Maassen in de Volkskrant "Ik heb de indruk dat het gebruik van doping verge leken met vroeger sterk is vermin derd. Maar toch, soms zie ik ren ners die eerst niet vooruit komen en plotseling vliegen ze je dan voorbij. Die jongen die vorig jaar uit het niets de Tour won. Dan denk ik ook wel eens: Hoe kan dat nou opeens?" Roda JC-speler Eugène Hanssen in Voetbal Internatio nal: "Ik word liever kampioen van Limburg dan kampioen van Ne derland". Ruud Gullit in De Telegraaf: "Ik zou anti-Cruijff zijn. Grote re onzin heb ik nog nooit ge hoord". Columnist Ruud Verdonck in Trouw: "Tros Sport café. Die tent waar een babbelzieke kletsmajoor, domheid en brutaliteit voor hu mor en vakmanschap verslijt, zo dat zelfs thuis het bier doodslpat". "Lange haren, baarden e bellen tolereer ik niet". Thijs Libregts in De Volks krant: "Op het moment dat het Neder landers goed gaat, kennen ze el kaar niet meer". Jaap van der Leek, secretaris generaal van de trainersvak bond WON, in Sport Interna tional: "In Nederland maken de spe lers en de pers voor een groot deel de diëtist uit. Dat geldt voor de vierde klasse der amateurs, waar ze nog geen deuk in een pak boter kunnen schoppenen voor de cate gorie spelers die vier, vijf ton per jaar verdienen. Ze moeten alle maal gemotiveerd worden. Ik zou wel eens willen weten of journalis ten ook gemotiveerd moeten wor den door hun hoofdredacteur". Volendam-spcler Alex Pastoor in Voetbal International: "De beste stuurlui staan aan wal. Dat is wat ik denk van jour nalisten". Arbiter John Blankenstcin in 'Voetbal': "Ik bestrijd dat ijdelheid en scheidsrechters altijd samen gaan". Shorttracker Charles Veldho ven inn Student en Sport over het Nederlands Olympisch Co mité: "Henk Vonhoff, blij dat hij er uit is, wil ik niet eens aankijken. Dat was echt het grootste varken dat daar rondliep. Die loopt alleen maar feestjes af LEUVEN (ANP) - Ruud Gullit heeft vandaag het voorziene bezoek aan de Leuvense professor Martens achterwege gelaten. De Belgische me dicus, ruim een week geleden in Milaan, constateerde daar de vooruit gang van de aanvoerder van het Nederlands elftal. Martens achtte het niet noodzakelijk in deze fase van het herstel de door hem geopereerde knie te onderzoeken. Martens verwacht Gullit over twee tot drie weken nog een keer in Pellenberg en hij neemt aan dan in te kunnen stemmen met de wens van Gullit weer voorzichtig wedstrijden te spelen. De Belgische arts veronderstelt dat Gullit nog een aanpassingsperiode nodig heeft na een jaar zonder voetbal, waardoor het optreden in een mogelijke finale van het toernooi om de Europese beker voor landskampioenen (23 mei) voor Gullit iets te vroeg komt. Hij voegde er echter aan toe dat er nauwelijks twijfel bestaat over de mogelijkheid dat Gullit zal kunnen spelen bij het wereldkampioen schap. Hij verwachtte dat Gullit half juni honderd procent fit zal zijn. Erwin Koeman, ook onder behandeling bij dezelfde chirurg, heeft het eerste deel van zi jn herstelperiode achter de rug. Martens heeft het toestemming gegeven weer te beginnen met looptrainingen. Verstoord De relatie tussen SJC-trainer Harry Loerts en Lugdunum-trainer Hen- nie de Klerk is sinds gisteren ern stig verstoord. Loerts verweet De Klerk zijn elftal te ruw spel in het duel met het Noordwijkse SJC, dat de laatste maanden al meerdere te genslagen te verwerken heeft ge had. Gisteren verloor Loerts zijn spits Marco de Ridder na een harde overtreding van Lugdunum-speler Ton de Rooy. "Tegen dit soort prak tijken moet de scheidsrechter op treden, een boeking volstaat niet". Na de wedstrijd zocht De Klerk het slachtoffer op in de Noordwijkse kleedkamer, waar hij inmiddels echter tot persona non grata was verklaard. Volgens De Klerk be loofde Loerts over enkele weken met opzet van Olympia te verliezen, om te voorkomen dat de Leidse club kampioen zal worden. "Dat noem ik onvolwassenheid. Onvoor stelbaar", brieste de Leidse oefen- meester. "Voor de wedstrijd deed hij ook al zo raar. SJC en Lugdunum hebben altijd een goede relatie onderhouden, maar waar die trainer nu mee bezig is kan ik niet begrijpen. Was het nu zo een harde wedstrijd? Volgens mij niet, en die blessure Voor die spits dat was ge woon het gevolg van een ongeluk kig duel". De inmiddels rood aangelopen Loerts legde uit dat het geen toeval is dat De Klerk ook bij andere trai ners slecht ligt."Zo gaat hij met alle trainers om". De Klerk vond dit maar vreemd: "Ik heb goede ban den met collega's. Misschien heeft Loerts problemen met het feit dat ik een wat kleurrijker figuur in het voetbal ben". Puzzeltocht Een 1 april-grap was het niet. En er om lachen konden ze al helemaal niet. De jaarlijkse kano-wedstrijden in Leiden verliepen voor sommige deelnemers niet zo gladjes. In plaats van een uitgezette tocht van 17 kilo meter leek het meer op een puzzel- tocht door en rond de stad, die de organisatie uiteindelijk zelfs tot in grijpen dwong. Om toch nog een enigszins be trouwbaar klassement op te stellen, besloot Paul Clarkson de tussentij den na tien kilometer als maatstaf te nemen. Rick Damen won op die ma nier in divisie I voor Erik Onnekers en Steven Molman. In divisie was De Nijs sneller dan Sitz en Nagel- kerken. In divisie X troefde Lisse de A- en B-ploeg van de organiserende vereniging Levitas af. "Het gebeurt wel vaker dat er hier wat misloopt", zei Clarkson ter ver ontschuldiging. "Volgend jaar orga niseren we het beter. Dan zetten we een simpeler parcours uit. Nu had den we de pijlen op de verkeerde plekken gezet. Maar de meeste deel nemers vinden het niet erg. Van de vijftig waren er maar vijf niet blij". Deze niet geheel onbekende Leidenaar had het in de Kikkerpolder bij de wedstrijd tussen UVS en HMSH klaarblijkelijk prima naar zijn zin zo in het zonnetje. Vijf goals, een natje en een droogje; wat wil een mens nog meer op z'n vrije zondagmiddag.... (foto Loek zuyderduin) Huisstijl Vitesse heeft een driejarig contract afgesloten met PTT Telecom dis trict Arnhem, als hoofdsponsor van de jeugdelftallen. De sponsor be taalt 300.000 gulden per seizoen. De jeugdteams zullen niet alleen de naam van de sponsor op het shirt dragen, maar worden eveneens voorzien van trainingspakken in de PTT-huisstijl. Voor de wedstrijd gistermiddag tegen PSV heeft Vitesse een proef genomen met een kaartcontrole- systeem. De 230 seizoenkaarthou ders, die meewerkten aan de proef, kregen een chipkaart waarmee zij door een speciaal poortje liepen. Op die manier kregen zij electronisch toegang tot de tribune. Aanleiding tot de proef vormt de wens van Vitesse-bestuur om meer service aan de kaarthouders te bie den. Daartoe wil de Arnhemse club in samenwerking met PTT Telecom het totale bestand van jaarkaart houders automatiseren. Hans van der Starp Trainers kregen in versneld tem po grijze haren van hem, voor zijn tegenstanders was hij vaak een ware plaag, maar het publiek droeg Hans van der Starp des tijds op handen. Hij was in zijn goede dagen derhalve een omstre den figuur op de voetbalvelden, al waren de kenners het er unaniem over eens, dat 'de smalle', zoals hij vanwege zijn postuur nog altijd wordt genoemd, met voorsprong de beste voetballer van Leiden en verre omstreken was. Een begena digd talent, dat beschikte overeen messcherpe versnelling, een paar knappe passeerbewegingen en een speciale neus voor doelpun ten. Een spitsspeler die eigenlijk niet op de amateurvelden thuis hoorde, maar zondermeer ge schikt was voor het betaalde voet bal. Alleen, en daar zit 'm meteen de kneep, zover is het nooit met hem gekomen. Want leven voor het voetbal, dat deed-ie dus typisch niet. Hans van der Starp is inmid dels 46 jaar, trapt voor zijn lol nog af en toe een balletje in het zesde team van Lugdunum en vult zijn weekeinden verder als respectie velijk grensrechter van de zater- dagtak en begeleider van het tweede zondagteam bij de club in de Kikkerpolder. Nog immer voelt hij zich sterk betrokken bij het voetbal, al heeft deze ras-Leide- naar aan de andere kant geen goed woord over voor het spel zoals het dezer dagen wordt ge speeld. Zonder meteen sentimen teel te worden, schat hij het voet bal uit zijn jonge jaren veel hoger in dan het hedendaagse gebeuren, "Omdat", zo stelt hij onomwon den vast, "er tegenwoordig puur op resultaat wordt gespeeld. De nul houden is het enige uitgangs punt van de trainers, hun syste men zijn heilig, ze proppen die spelers vol met opdrachten en dan vinden ze het nog gek dat daar geen hond meer naar komt kijken In mijn tijd zaten er 8000 man bij UVS op de tribune. We speelden dan ook met vijf aanvallers, gin gen altijd eén tegen één en moes ten het hebben van techniek. Te genwoordig draven ze maar als gekken langs die lijn. Het is ook allemaal hetzelfde geworden, al leen aan het shirt kan je de clubs uit elkaar houden. Dat is toch niet leuk meer om naar te kijken". Hans van der Starp, tegelzetter van beroep, begon met voetballen bij Leidsche Boys, maar verkaste na een jaar al naar UVS. Na twaalf seizoenen vertrok hij naar LFC, speelde nog een blauwe maandag bij LDWS en belandde uiteindelijk bij Lugdunum waar hij is blijven plakken. Hij komt er rond voor uit vroeger bepaald niet het gemakkelijkste jongetje van de klas te zijn geweest. "Ik was vreselijk eigenwijs, deed al tijd mijn eigen zin en had maling aan opdrachten. Aan trainen had ik ook een broertje dood, vooral 's winters, in die blubber. Nee, wat dat betreft liepen de trainers niet echt met me weg". Hoewel, qua voetbal natuurlijk wel. Piet Kantebeen bijvoorbeeld, de bij leven al legendarische trai ner van UVS, vond het doodzonde dat Hans van der Starp te kennen had gegeven naar het veel lager spelende LFC te willen. Hij bracht hem daarom in contact met Kick Smit, de oefenmeester van de prof club Haarlem. Maar dat werd. dus niks. "Ik werkte van 's ochtends zeven tot 's middags vijf, moest dan de trein in naar Haarlem om daar gedurende drie dagen afge knepen te worden. Ik was na de derde dag zo moe dat ik op de te rugweg in slaap viel en pas in Den Haag wakker werd. Uitein delijk boden ze me een C-contract aan. Omgerekend betekende dat dat ik ongeveer een rijksdaalder per uur ging verdienen. Dat aan bod heb ik maar afgeslagen". Zodoende bleef zijn carrière in het betaalde voetbal beperkt tot één wedstrijd, die van UVS tegen Tubantia. De laatste wedstrijd die de Leidse club daarin speelde, voor gesaneerd te worden uit de tweede divisie. "Wat ik daarvoor kreeg? Een uitsmijter en een glaasje sinas op het station. Ja, zonder zottigheid. Maar wees ge rust, ik ben door de bank genomen heus wel aan mijn trekken geko men. Daar wil ik het trouwens best nog wel eens een keer over hebben". AD VAN KAAM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 21