We zijn weer echte Oost-Europa stevent af op werkloosheid NABIJ Rehoboth weer in Hervormde Kerk Boskalis stilletjes in oude glorie hersteld i REPORTAGE Sociale voorzieningen kunnen omwenteling niet aan PAPENDRECHT - Een paar jaar geleden dook het bedrijf diep in de rode cijfers, maar inmiddels is Bos kalis International weer terug. Vrij wel onopgemerkt heeft het bagger- concern uit Papendrecht een mil joenencontract in de wacht ge sleept: in de Spaanse badplaats Fuengirola zijn over een lengte van drie kilometer stranden gehalveerd en op enkele plaatsen finaal door de winterstormen de ergste van de laatste 35 jaar weggeslagen. Bos kalis moet de schade herstellen. Directie-coördinator Oscar Rauch: "Er is een plek waar alleen nog 500 meter blote boulevardmuur overeind staat. Nog zo'n zware Lle- vante (zuidoosterstorm) en je hebt een acute noodsituatie. Ik heb men sen gesproken met een apparte ment aan de boulevard. Ze hadden het zeewater tijdens de stormen op hun balkon staan". door Joop Spanjersberg Boskalis, onlangs de leeftijd van tachtig jaar gepasseerd, is back in businesszo luidt de boodschap. Sinds '88 zijn de baggeraars weer aan de beterende hand: een kleine 5 miljoen gulden winst, op een omzet van 455 miljoen. Deze maand vol gen alweer de nieuwe jaarcijfers. Directie-secretaris W.B. Wester- mann, die Rauch tijdens het ge sprek terzijde staat, doet een mo ment formeel: "Over de komende winstcijfers zeg ik echt niks. We 'staan uiteindelijk ter beurze geno teerd. Maar we boeken in ieder ge val, dat is bekend, een grotere om zet". Alles wijst erop dat de overle vingsstrategie, actueel geworden nadat het Papendrechtse bedrijf be gin jaren tachtig diep in de rode cij fers dook, zijn vruchten afwerpt. Boskalis kent nu één kernactiviteit: baggeren. Vroegere verliesgevende activiteiten (constructie, pijpenleg- gen, agro-industriële projecten) zijn zonder spijt afgestoten. "We zijn weer echte baggerboeren," verze kert Westermann, ofschoon - corri geert hij zichzelf - die term nauwe lijks nog van toepassing is. "Onze schepen - Boskalis heeft er 150 - zijn drijvende fabrieken geworden, de brug is een en al computer. Tegen woordig kun je beter spreken van baggertechneuten". Gloednieuw strand Strandleveranties behoren tot de meest in het oog springende bezig heden van Boskalis. Vorig jaar werd de westkust van het Westduitse ei land Sylt - dat worstelt met dezelfde erosieproblemen als Texel - van een gloednieuw strand voorzien. Daar voor waren cutterzuigers van Bos kalis actief in Seaford aan de Engel se zuidkust en werden en passant opspuitwerkzaamheden uitgevoerd aan de Engelse kant van de Kanaal tunnel, ten behoeve van een sta- tionsemplacement. En nu is er dan het strand in Fuengirola. Dat de Spaanse Middellandse Zee-kust steeds kwetsbaarder blijkt, is een bron van groeiende zorg. De Spaanse Rijkswaterstaat, de Mopu, heeft zich al vol vuur op het dreigende onheil geworpen en werkt aan een uitgebreid program ma van metingen langs de Andalu- sische kust, van Malaga vtot aan Gi braltar. Rauch wil het niet met zo veel woorden zeggen, maar eigen lijk hebben <fe Spanjaarden het noodlot over zichzelf afgeroepen. De explosieve bouw van dure jachthavens, strek- en T-dammen hebben het natuurlijke evenwicht langs de kust danig verstoord. Het permanente onderzeese zandtrans- port dat in een noord-zuid richting loopt, bereikt op tal van plaatsen de kust niet meer. Rauch: "Het zand- transport zorgt ervoor dat eventuele strandafslag op natuurlijke wijze wordt hersteld. Door al die kunst werken stagneert dat nu. Er is nog wel zandaanvoer, maar die blijft on der water, die haalt het strand niet meer." Het heeft Rauch getroffen, zegt hij, met welke voortvarendheid de Spaanse autoriteiten het herstel van de stormschade aan de Costa del Sol - waarvan Fuengirola deel uit maakt - ter hand nemen. Hij geeft zelf de reden: aantrekkelijke brede stranden zijn voor de Spaanse eco nomie van levensbelang nu Oost- Europa zich in rap tempo lijkt aan te dienen als nieuwe (en goedkopere) vakantiebestemming. Intussen is een 13 man sterke Boskalisploeg die ondersteuning zal krijgen van personeel van de Spaanse dochteronderneming Se- dra, al afgereisd naar Fuengirola. De werkmethode is vrij simpel. Een sleepzuiger die op vijf kilometer uit de kust aan het werk gaat, zal vers zand van een diepte van 20 meter via een drijvende leiding naar het strand persen. Voor het paastoeris- me straks losbarst, eind maart, moet de klus erop zitten. Rauch: "We maken het strand weer 50 meter breed, dat is goed voor zeker 10, 15 jaar. Maar ja, nog twee van die onstuimige Llevantes en je kunt weer opnieuw begin nen". Is een bestendiger oplossing voorhanden? Jazeker, reageert hij prompt. "De Mopu wil op 300 meter uit de kust proeven nemen met ste nen dwarsdammen. Om de deining te breken. Op langere termijn kan het een oplossing zijn, maar wel een dure". En na een seconde stilte. "Ik denk dat het beter is om nog een tijdje het strand te vernieuwen. Ook voor ons ja", Argentinië Intussen zit de groei er weer in bij Boskalis. Rausch, die voor zijn werkgever 13 jaar in het buitenland doorbracht, maakt met voldoening melding van een recent samenwer kingsverband met de Russische staatsbaggeronderneming Techno- stroy Export. In Argentinië wordt met de Russen zestig kilometer toe gangskanaal uitgebaggerd voor de graanexporthaven Bahia Blanca. Boskalis treedt op als onderaanne mer, de Russen zijn hoofduitvoer der. Argentinië is trouwens geen on bekend terrein. In 1978, ten tijde van de 'vuile oorlog' aldaar, bagger den de Papendrechters in Straat Magelhaen, op het uiterste puntje van het Zuidamerikaanse conti nent, een sleuf tussen Vuurland en het Argentijnse vasteland, voor een gaspijpleiding. Rausch denkt er nog met weemoed aan terug. Dat waren nog eens tijden. Een windkracht die binnen een kwartier van 0 naar 11 Beaufort kon oplopen, temperaturen die varieerden van plus 20 tot min 20 graden, hachelij ke helikoptervluchten over be sneeuwd berggebied inclusief een noodlanding en getijdeverschillen van 10,5 meter. Hij zou er een boek over kunnen schrijven. Rauch: "Toen we op Vuurland klaar waren, konden we op de te rugweg, in Buenos Aires, nog net de voetbalfinale Argentinië-Neder- land zien. Niet in het stadion, want kaartjes kostten op de zwarte markt zomaar 1000 dollar per stuk. We konden wel terecht in een soort Ahoy'-hal, met een groot tv-scherm en 7000 zitplaatsen. Onvergetelijk, rillingen over je rug. Met onze twee Hollandse vlaggen werden wij, der tien zwaarbebaarde Hollandse bag gerboeren, van de ingang tot onze zitplaatsen toegejuicht". VRIJDAG 16 MAART 1990 VATICAANSTAD Achter de fraaie gevels van het Vaticaan heerst er grote zorg over de financiën van deze ministaat. Het Vaticaan heeft een beroep gedaan op de vrijgevigheid van de rk gelovigen, in verband r,iet een record-tekort van 86 miljoen dollar (ruim 160 miljoen gulden). Voor 1989 werd het begrotingstekort geraamd op 78 miljoen dollar. De Pieterspenning, de jaarlijkse vrijwillige gift van de gelovigen aan de Heilige Stoel, bracht vorig jaar 48 miljoen dollar in het laatje. Voorschoten: 'Oecumene binnen kerk' VOORSCHOTEN De gereformeerde bondsgroep Rehoboth in Voorschoten, die jarenlang 's zondags apart bijeenkwam, keert weer terug in de Nederlandse Hervormde Kerk. Door het instellen van een speciale kerkeraadscommissie is een opde ling in twee hervormde gemeenten voorkomen. De Vereniging Nederlandse Her vormde Evangelisatie op Gere formeerde Grondslag, zoals de Rehoboth-groep officieel heet, is met de centrale kerkeraad van de hervormde gemeente in Voor schoten tot een overeenkomst ge komen. Dit gebeurde onder het toeziend oog van visitatoren-ge neraal, hoge 'waarnemers' na mens de landelijke kerk. In 1983 besloot een groep her vormden in Voorschoten uit on vrede met de confessionele koers van de gemeente, om niet alleen lid te worden van de behoudende Gereformeerde Bond in de Her vormde Kerk, maar ook om zelf standig samenkomsten te beleg gen. Daarvoor werd een eigen ge bouw, 'Rehoboth' aan de Van Leeuwenhoekkade, aangekocht. Daar de bijeenkomsten van Re hoboth buiten een officieel kader plaatsvonden, hadden ze geen ambtelijk karakter (er waren geen ambtsdragers) en konden er geen sacrementen bediend worden of openbare geloofsbelijdenis plaatsvinden. In die gevallen bo den "bevriende gemeenten" el ders uitkomst. Wel had men een 'mentor', de emeritus-predikant ds. H. G. van Kooten (70) uit Delft. Terwijl eerdere contacten tus sen de kerkeraad en de gerefor meerde bonders op niets uitlie pen, kon nu gekozen worden voor een vorm waarbij een commissie uit de kerkeraad verantwoorde lijk is voor de Rehoboth-groep, waardoor ook de ambtsbediening daar mogelijk is. 'Voorrang voor samengaan van Kampen en VU' LEUSDEN (ANP) - Het streven naar één gereformeerde ambtsop leiding heeft voorrang boven de plannen van de Interkerkelijke Werkgroep Onderwijs en Onder zoek Theologie (IWOOT). Er moet een nieuwe structuur komen die de kwaliteit van de wetenschap pelijke beoefening van de theolo gie bevordert. Dit schrijft de commissie, die de extra zitting van de gerefor meerde synode, maandag, heeft voorbereid. De commissie heeft gesprekken gevoerd met een af vaardiging van 'Kampen', van de VU en enige leden van het syno- debestuur. De synodecommissie stelt de synode voor volgende week Kam pen en de VU op te dragen respec tievelijk te verzoeken op zo kort mogelijke termijn gesprekken te beginnen met het oog op één ge ïntegreerde ambtsopleiding. De instellingen moeten dan aange ven op welke wijze de overeen komst moet worden gewijzigd. Officieel contact Rome en Moskou VATICAANSTAD (CIC) - Het Vaticaan en de Sovjetunie heb ben officiële contacten op het ni veau van gezanten opgenomen. Het besluit houdt echter nog geen volledige diplomatieke betrek kingen in. De Sovjetunie benoemt een buitengewoon ambassadeur, van wie de naam nog niet is bekend gemaakt. Paus Johannes Paulus II heeft zijn speciale gezant voor Oost-Europa, aartsbisschop Fran cesco Colasuonno, benoemd tot persoonlijk gezant in de rang van apostolisch nuntius met een bij zondere opdracht. De betrekkingen werden na de revolutie van 1917 door het Krem lin verbroken. De aankondiging volgt op het historisch bezoek van Gorbatsjov aan het Vaticaan, vorig jaar december. EN VER Ds. J. Cor Schaap, voorzitter van de kerkeraad, toont zich in het kerkblad 'Kerkklok', waarin voor de eerste maal de diensten van Rehoboth zijn opgenomen, verheugd dat aan een "onkerke lijke situatie" een einde is geko men. "In feite gaat het hier om oe cumene binnen de kerk", licht Schaap desgevraagd toe. Een kerk hoeft echt geen een heidsworst te zijn, maar "plurifor miteit zonder verkettering" moet mogelijk zijn, meent Schaap. Hij is gelukkig met het feit dat er geen bijzondere weekgemeente of een geheel gescheiden deelge meente Is gevormd. "Natuurlijk maak je het je zelf met deze vorm moeilijker, maar het is de moeite zeker waard. Het is gemakkelijk om je op te delen in kleine clubjes van gelijkgezinden, maar dan is heb je een supermarkt-kerk". Ook voorzitter L. W. Streeder van Rehoboth toont zich "bijzon der dankbaar" dat "dit pootje ker kelijk onderdak heeft gekregen". "Ons doel is nooit geweest om ons kerkelijk af te scheiden", al dus Streeder. Hoe de situatie in de toekomst zal worden, is nog niet duidelijk. Wel zal ds. Van Kooten, in ver band mét de leeftijdsgrens die de kerkorde stelt, per 1 mei afscheid moeten nemen. De Hervormde Evangelisatie zal ter vervanging gebruik maken van de mogelijk heid* om iemand te benoemen voor de bijstand in het pastoraat. De overeenkomst in hervormd Voorschoten zal binnenkort door de classis (het regionaal kerkver band) formeel bekrachtigd moe ten worden. Hervormden: één beheersregeling DOORN (ANP) De synode van de Hervormde Kerk heeft giste ren een uniforme beheersrege ling voor alle hervormde gemeen ten aangenomen. De drie ver schillende vormen van kerkelijk beheer moeten voor 1996 op één lijn zijn gebracht. Nu de synode vrijwel unaniem akkoord is ge gaan met de kerkordelijke conse quenties van dit besluit, is de beurt aan plaatselijke gemeenten om hun oordeel te geven. Daarna moet de synode opnieuw een be sluit nemen. Paasbrief. Er komt een Paas- brief van het hervormd synode- bestuur voor alle gemeenten, over de opstanding van Christus. Over dit onderwerp ontstond een jaar geleden commotie door een artikel van de begin dit jaar over leden kerkelijk hoogleraar dr. F. O. van Gennep uit Leiden, waarin hij de lichamelijke opstanding van Christus ontkende. In de Paasbrief staat onder meer dat de opstanding van Christus het hart is van het evangelie. Waarheid. Prof. L. Meertz uit Leuven, ex-voorzitter van de in ternationale verening van katho lieke journalisten, houdt dinsdag 20 maart een lezing over 'theorie en waarheid' in het Lak-theater. De bijeenkomst wordt georgani seerd door de rk studentenvereni ging. Aanvang is zeven uur. Beroepingswerk Hervormde Kerk: beroepen te Oude- mirdum J. A. Schilt Lcimuidcn die bedankte voor Nieuw Weerdinge. Gereformeerde Gemeenten: beroe pen te Oud-Beijerland A. Bac Bode graven; bedankt voor Westkapelle J. Mijnders Veenendaal. DEN HAAG - De afgelopen maanden was het feest in Oost-Euro pa, maar de komende jaren zal er op sociaal en economisch vlak weinig te vieren zijn. De politieke omwentelingen zijn voor de meeste landen niet alleen de eerste aanzet tot democratische ver houdingen, maar ook tot economische hervormingen die diep in grijpen in het dagelijks leven van de burgers. Bedrijfssluitingen en massaontslagen zijn onvermijdelijk en daarmee werkloosheid. Voor veel Oost-Europeanen brengt de nieuwe vrijheid allereerst grote zorgen over het dagelijks brood. door Runa Hellinga Faillissementen, bedrijfsluitingen en werkloosheid kende Oost-Euro pa tot voor kort niet of nauwelijks. De sociale voorzieningen zijn er niet op ingesteld dat mensen wel eens buiten hun schuld voor langere tijd geen werk hebben. Dat wil niet zeggen dat sociale voorzieningen helemaal ontbreken. Voor bejaarden, voor zieken en voor invaliden bestaan in alle Oost- europese landen uitkeringen. Laag weliswaar, in de meeste landen niet meer dan het absolute bestaansmi nimum, maar helemaal onverzorgd zijn de kwetsbare groepen in de sa menleving niet. Aan de regelingen voor bevallingsverlof zou Neder land zelfs een voorbeeld kunnen ne men. Het krijgen van kinderen wordt in vrijwel alle Oosteuropese landen met uitzondering van Roe menië gestimuleerd met een ruime verlofperiode en geld. Maar wie werkloos wordt, valt in een zwart gat. Uitkeringen voor werklozen bestaan niet of nauwe lijks en waren tot voor kort ook niet nodig. In de Grondwetten van de meeste landen was het recht op werk vastgelegd. Iedereen had recht op een baan en daarmee was de boterham verzekerd. Weliswaar kwam dat recht in praktijk voor veel mensen neer op het verrichten van absoluut onzinnige klusjes als het bedienen van de knopjes in dp lift of het reinigen van de straat met stoffer en blik. Maar werk was het, al waren het salaris en de arbeids vreugde soms uiterst pover. Staatssubsidies Met de economische hervormingen is het onmogelijk geworden ieder een werk te garanderen. Het recht op arbeid heeft een belangrijke rol gespeeld bij de slechte situatie waarin het Oosteuropese bedrijfsle ven zich bevindt. Slecht draaiende bedrijven konden niet worden ge sloten, omdat de arbeiders dan op straat stonden. Mede om die reden werden volkomen verouderde be drijven met hoge staatssubsidies draaiend gehouden. Ontslag was vrijwel niet moge lijk, tenzij een werknemer zich echt aan delicten schuldig maakte. Bijna overal werkten teveel mensen, die te weinig te doen hadden en hun da gen onledig, maar betaald, vulden. Talloze kleine bureaucratische baantjes zijn in het leven geroepen om mensen maar aan de slag te hou den. Wie desondanks geen baan had (en dat kwam wel degelijk voor) pa rasiteerde op de samenleving en verdiende dan ook geen ondersteu ning. Alleen ouden van dagen, zie ken en invaliden konden op staats steun rekenen, maar wie gezond van lijf en leden was, had feitelijk niet alleen het recht, maar ook de plicht te werken. Klusjes Een van de eerste Oostblok-landen die, een aantal jaren geleden al, met werkloosheid op grote schaal werd geconfronteerd, was Hongarije. Be gin jaren tachtig werd daar een eco nomisch hervormingsprogramma op poten gezet, wat direct gevolgen had voor de arbeidsmarkt. Volgens officiële schattingen waren er in Hongarije in 1983 meer dan 70.000 mensen langer dan een half jaar werkloos. Ze moesten zich in leven zien te houden met tal van kleine klusjes en onduidelijke baantjes in de informele sector. Die situatie zal de komende jaren waarschijnlijk niet verbeteren. Voor dit jaar zijn drastische econo mische maatregelen afgekondigd. Het is in ieder geval de bedoeling om 41 staatsbedrijven te sluiten die het vorig jaar niet gelukt is uit de ro de cijfers te komen. En daar zitten grote bedrijven bij als de kolenmij nen in Nógrad, een lokomotieffa- briek, textielbedrijven en een staal fabriek. Verwacht wordt dat de werkloosheid 50.000 tot 200.000 stijgt en het aantal arbeidsplaatsen met 3,4 procent daalt. Nu kent Hongarije sinds 1957 wel een werkloosheidsuitkering die maximaal een half jaar duurt. Een buiten eigen schuld ontslagen ar beider krijgt de eerste drie maan den 75 en daarna 60 procent van zijn laatste loon. Maar het werkloos heidsfonds, dat geheel door de over heid wordt gefinancierd, is op mas saontslagen absoluut niet bere kend. Buurland Joegoslavië kampt met hetzelfde probleem. De Joegosla- ven kennen net als de Hongaren (en de Bulgaren) al jaren een Werkloos heidswet, maar die is absoluut niet berekend op de crisis die het land teistert. De werkloosheid bedroeg vorig jaar officieel 15 procent. Maar dat zal eind dit jaar veel hoger zijn. De regering-Marcovic heeft eind vo rig jaar een economisch herstelpro gramma afgekondigd, dat onder meer voorziet in de stopzetting van subsidies aan onrendabele bedrij ven. Die maatregel zal naar ver wachting 1,5 miljoen mensen hun baan kosten. Somber Echt somber is de situatie in die lan den die vroeger geen enkele vorm van werklozenondersteuning ken den: Tsjechoslowakije, Polen en Roemenië. Daar moeten de fondsen van de grond af aan worden opge bouwd en dat kost heel veel geld. De DDR kent op dit moment welis waar ook geen werkloosheidsuitke ringen (die werden in het midden van de jaren zeventig afgeschaft). Maar voor de Oostduitsers zal dat een minder groot probleem worden gezien de op stapel staande Duitse hereniging. De Westduitse minister van sociale zaken Norbert Blüm heeft al aangekondigd dat gepen sioneerden en werklozen na de her eniging gebruik kunnen maken van eèn aangepast stelsel van sociale voorzieningen. Volgens Blüm kan zo'n stelsel bekostigd worden uit de groei van de Duitse economie. Bo vendien heeft Oost-Duitsland eer der een tekort dan een overschot aan arbeidskrachten. Heel anders ligt de situatie in ïsjechoslowakije, Roemenië en vooral het straatarme Polen. Dat land begon in 1987 voor het eerst met een vorm van werklozenonder steuning. Maar in een land waar zelfs de werkenden niet meer van hun salaris kunnen rondkomen, is er weinig ruimte om de niet-wer- kenden te ondersteunen. Een bijko mend probleem is de gigantische inflatie, waardoor de toch al lage uitkeringen voor werklozen en de pensioenen voor bejaarden en inva liden als sneeuw voor de zon ver dwijnen. Het is de ironie van het lot: tien tallen jaren lang is de Oost-Europe anen verteld dat kapitalisme werk loosheid en armoede betekende. Met eigen ogen kunnen ze nu zien dat dat in West-Europa wel meeviel. Maar armoede en werkloosheid zijn helaas precies wat de invoering van een markteconomie veel Oost-Eu ropeanen in de komende jaren brengt. Dat heeft heel wat mensen in de problemen gebracht. Theorie en praktijk liepen in de socialistische landen niet altijd gelijk op en werk loosheid kwam in werkelijkheid wel degelijk voor. Ontslag was bij voorbeeld een goede methode om dissidenten het leven zuur te ma ken. Het bewind van de Roemeense dictator Ceausescu zette critici op non-actief. Zonder werk hadden ze geen inkomsten en werden ze af hankelijk van steun van familie en vrienden. Vervolgens werden ze van parasitisme beschuldigd, een misdaad waar i-n Roemenië gevan genisstraf of opsluiting in een psy chiatrische inrichting op stond. Werk was er in Oost-Europa altijd, al waren salaris en arbeidsvreugde dan laag. Oscar Rauch, °PPerbagge^^PD)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 2