Hondenbelasting is gewoon
weer een vorm van afpakken
Ik heb ontzettend geboft
D66 pleit voor
aanstelling
ombudsman
raAds
verkiezingen
DONDERDAG 8 MAART 1990
Lijsttrekker Ed van Tol van de AAP:
LEIDEN De partij heet Anti
Afpak Partij, afgekort AAP.
Een van de punten van het ver
kiezingsprogramma is dat de
ambtenaren een cursus Alge
meen Beschaafd Leids moeten
leren. Toch waakt lijsttrekker
Ed van Tol ervoor om als ludie
ke partij te worden afgeschil
derd. "Mijn partij is een serieu
ze. Ik richt me op de stemmers
die zelf vooruit willen, maar die
nu geremd worden door allerlei
onzinnige belastingen. Die
mensen moeten op mij stem
men".
LEIDEN - In Leiden moet een om
budsman komen. Lijsttrekker P.
Langenberg zei gisteravond tijdens
het begin van zijn campagne dat
D66 volgende week met een voor
stel voor een ombudsman of om-
budscommissie komt.
Langenberg noemde het instellen
van een ombudsman in het kader
van de FIKS-operatie die de ge
meente Leiden op dit moment uit
voert. Fiks moet er onder meer toe
leiden dat de gemeente klantgerich
ter gaat werken. Een ombudsman
of ombudsvrouw kan daartoe bij
dragen. "Zo'n 'man' kan allerlei za
ken aan de kaak stellen", aldus Lan
genberg.
De lijsttrekker van D66 consta
teerde verder dat het college van
PvdA, WD en Groen Links 'duide
lijk uitgeregeerd is'. Volgens hem is
dat aan allerlei zaken te merken. Hij
noemde met name een aantal zaken
die tot de portefeuille van WD-
-wethouder Kuijers behoren, zoals
de streekmuziekschool.
Langenberg ging ook nog even in
op de schouwburgaffaire. Hij zei dat
Kuijers op dit moment 'aangescho
ten wild' is. Kuijers' positie dreigt
na het uitkomen van het onder
zoeksrapport dat door de Commis
sie van de Rekeningen wordt opge
steld naar aanleiding van de
schouwburgzaak 'definitief moei
lijk te worden'. Als blijkt dat Kuij
ers, of een andere wethouder, heeft
gefaald in deze zaak, of de raad
heeft misleid, moet hij opstappen,
stelde Langenberg.
Kritiek uitte hij ook op de maatre
gelen uit de nota 'Schone stad'. "De
plannen van Kuijers om op elke vijf
tig meter een vuilnisbak neer te zet
ten en hondenuitlaatstroken aan te
leggen blijken niet goed te functio
neren", zei Langenberg, die zich
daarmee aansloot bij Groen-Links-
lijsttrekker De la Mar die het beleid
zelfs een 'faliekante mislukking'
noemde.
Al met al vindt Langenberg dat
het college dringend aan vernieu
wing toe. En daarbij moet D66 een
rol spelen. Langenberg wil dat zijn
partij in het college komt. Hoewel
Langenberg zich niet echt uitsprak
voor een bepaalde samenwerking,
bleek dat op programmatische
gronden een progressief college
met de PvdA en Groen Links voor
de hand ligt.
Het beleid dat de WD voorstaat,
wijkt te veel af van de wensen van
D66. "En ik ben benieuwd of met
het CDA goede progressieve afspra
ken te maken zijn", aldus Langen
berg die de christendemocraten een
'zwabberige houding' verweet. "Het
laatste jaar is er sprake van vriende
lijke vrijages in de richting van de
PvdA. Van de oorspronkelijke vij
andige houding is niets meer te
merken".
Experiment met
anti-graffitilaag
in Oegstgeest
kost 34 mille
OEGSTGEEST - Het schoolge
bouw aan de Jan Wolkerslaan in de
nieuwbouwwijk Haaswijk in Oegst
geest krijgt waarschijnlijk als eerste
gemeentelijk gebouw een anti-graf
fitilaag. Het experiment gaat voor
lopig een jaar duren en kost de ge
meente 34 duizend gulden. Gisteren
waren in de raadscommissie van
onderwijs de meningen verdeeld.
WD en PvdA gingen akkoord
met het voorstel, maar PPR en CDA
wilden eerst hun vragen over de uit
voering van het plan beantwoord
zien. De commissieleden vroegen
zich af waarom de beschermlaag
niet vorig jaar tijdens de bouw van
de school is aangebracht. A.M.J.
van Eisen (PPR) was benieuwd
naar de samenstelling in verband
met milieu-effecten. Wethouder
H.A. Rijks van onderwijs zegde toe
de vragen in de volgende gemeente
raadsvergadering te beantwoorden.
Het bedrijf dat-de laag moet aan
brengen zal de scholen regelmatig
controleren en ongewenste illustra
ties binnen een dag verwijderen.
Als het experiment succesvol is,
wordt ook op andere openbare ge
bouwen een laag aangebracht. Ove
rigens is het schoolgebouw in Haas-
wijk nu nog niet bekladderd.
door
Willem Spierdijk
Van Tol, die onder meer eigenaar is
van een hondenbewakingsdienst,
kondigde eind vorig jaar aan mee te
doen aan de gemeenteraadsverkie
zingen. "Ik was het zat om aan alle
kanten te worden gepakt. De drup
pel die de emmer deed overlopen
was het feit dat ik hondenbelasting
moest betalen. Voor mij zijn hon
den instrumenten waarmee ik mijn
brood verdien. Een timmerman be
taalt toch ook geen belasting voor
de hamer en zaag die hij gebruikt?"
Hij wil overigens dat de honden
belasting helemaal wordt afge
schaft. "Mensen gebruiken die be
lasting alleen maar
de hondepoep niet op te
betaal toch belasting, zeggen ze
dan. Ik vind die hondenbelasting
gewoon weer een vorm van afpak
ken".
De hondenbelasting is slechts
een van de punten waarover hij zich
de afgelopen jaren heeft opgewon
den. Hij zegt zelf regelmatig het
slachtoffer te zijn geworden van ge
meentelijke willekeur. "Ik wilde
een bloemenzaak neerzetten bij mo
len De Valk. Het moest een mooi ge
bouw worden, ik wilde er een ton in
investeren. Dat mocht niet, want
het zou de molen ontsieren. Nu
staat er op dezelfde plaats een ha-
ringkar".
Ook op de Morsweg was Van Tol
ooit van plan een bloemenzaak te
beginnen. De Leidenaar kreeg op
nieuw geen toestemming. Op de
zelfde plaats staat nu een bloemen-
stalletje. "Het zijn slechts twee za
ken waarbij de gemeente mij heeft
tegengewerkt. Het vervelende is
dan nog als je over die zaken een
ambtenaar wil spreken, die eigen
lijk nooit te spreken is". Verplichte
aanwezigheid van ambtenaren ach
ter hun bureau tussen negen en vijf
uur is dan ook een van de program
mapunten van AAP.
Irritatie
De irritatie bij Van Tol heeft nu ge
leid tot deelname van zijn partij aan
de verkiezingen. Op tal van punten
staat hij een vrij liberaal beleid voor.
"Ik ben in Argentinië geweest. Daar
koopt iemand een meloen, snijdt
die voor een groentezaak in stukken
en gaat die stukken verkopen; zo
kan ook de arme een stukje kopen.
Ik wil niet zeggen dat zoiets nu
meteen hier moet gebeuren, maar
zoiets brengt wel leven in de maat
schappij. Ik houd van levendigheid.
Al eerder heb ik het voorbeeld ge
noemd van iemand die een uitke
ring heeft en in plaats van z'n hand
ophouden, met een kar door de stad
wil lopen om noten te verkopen.
Kan niet, mag niet, of er zijn weer al
lerlei vergunningen nodig die toch
niet te krijgen zijn".
Een van de hoofdpunten van
AAP is een geheel nieuw parkeer
beleid in Leiden. "Er wordt gezegd
dat de binnenstad niet berekend is
op het vele verkeer. Dat betekent
dus dat je die binnenstad moet aan
passen. Regeren is vooruit zien".
Van Tol wil dat er meer parkeer
garages komen. Daarin moeten de
genen die lange tijd parkeren hun
auto stallen. De kort-parkeerders
kunnen hun wagen kwijt op de par
keerterreinen en -plaatsen. "Daar
worden de parkeerautomaten en -
meters weggehaald. Wel wordt ge
controleerd dat mensen hun auto
niet te lang laten staan door middel
van een parkeerschijf. Iedere auto
bezitter krijgt verder een wijkkaart.
Iemand die in het centrum woont,
kan zijn auto gewoon bij zijn wo
ning laten staan".
Lijsttrekker Ed van Tol van de Anti Afpak Partij: "De politie moet terug op de fiets, dan z
(foto Jan Holv:
Snoepreisje
Het plan van Van Tol gaat de ge
meente overigens wel inkomsten
schelen. "Dan maar wat minder in
komsten. Het is niet de bedoeling
dat de gemeente de burger het geld
uit de zak klopt, zodat wethouders
een snoepreisje naar Japan kunnen
maken". Volgens de lijsttrekker
van AAP moet de gemeente het in
de toekomst toch met minder geld
doen, want ook de onroerend-goed-
belasting (ogb) gaat omlaag. "Bo
vendien gaat de ogb omlaag met het
deel dat er nu al inzit voor het lozen,
het lozingsrecht wordt namelijk al
apart geheven. Ook moet de burger
al verontreinigingsheffing, algeme
ne omslag en rioolbelasting betalen.
Iedere instantie wil meer geld van je
hebben. Dat is allemaal 'afpakken'.
Daar zijn wij tegen".
Van erfpacht moet AAP niet veel
hebben, ook die moet verdwijnen.
"Als een boer op deze wijze grond
zou verhuren, zou hij een smerige
speculant worden genoemd. Een
gemeente kan echter zonder proble-
winsten maken met
grond die ze voor zes a zeven gulden
van de boer hebben onteigend".
Net als de andere partijen heeft
AAP een goed milieubeleid hoog in
het vaandel staan. Van Tol: "Het
milieu moet goed worden be
schermd. De vervuilers moeten
flink worden aangepakt. Tegen hen
moet ook streng worden opgetre
den. Als een bedrijf het opruimen
van de vervuiling niet betaalt, dan
moet er meteen beslag worden ge
legd en moet die zaak worden ver
kocht".
Strenger optreden moet ook de
politie. "Mensen voelen zich 's
avonds in de binnenstad niet veilig,
er is te veel agressie. De politie richt
zich echter weer niet op de belang
rijke zaken. Die delen een bekeu
ring uit aan iemand die om half een
's nachts z'n auto op de stoep zet om
een broodje shoarma te kopen, ter
wijl tegelijkertijd in Leiden-Noord
een vrouw wordt lastiggevallen. De
politie moet terug op de fiets, dan
zien ze meer, dan horen ze meer. Als
ik een politieagent en een -agente in
zo'n auto gezellig met elkaar zie
babbelen, heb ik niet het idee dat er
van surveilleren veel terecht komt".
De lijsttrekker van AAP ziet de
komende verkiezingen met vertrou
wen tegemoet. Hij verwacht zeker
een zetel te halen. "In mijn omge
ving hoor ik van veel mensen dat ze
op me stemmen. En in de gemeente
raad zal ik ook flink van me laten
horen. Natüurlijk is het afwachten
of je als kleine partij in de raad veel
kan bereiken. Maar ik kan wel tegen
stemmen, vragen stellen en vertra-
gingstaktieken toepassen. In ieder
geval krijg ik als raadslid ten minste
antwoord op mijn vragen. En dat is
tot nu toe maar zelden gebeurd".
Franciskaan Cor van den Berg 50 jaar priester
Van den Berg over zijn tijd bij de stoottroepers: "Ik ben er van overtuigd geraakt dat het g
groep een dominee of een pastoor is".
LEIDEN Vroegere leerlingen
van een meisjesinternaat, oud-
stoottroepers en ex-pupillen
van weeshuizen in Jakarta. Het
zal zondag druk worden tijdens
de viering van het 50-jarig
ambtsjubileum van pater Cor J.
van den Berg O.F.M. in de OLV
Hemelvaart en St. Joseph in
Leiden. De franciskaan straalt
bij het vooruitzicht. "Ik heb
echt ontzettend geboft".
door
Wim Schrijver
Zijn sobere kamer in het dubbele
woonhuis van de zes franciskanen
aan de Rijnsburgerweg wordt opge
sierd door diverse enorme bloem
stukken. Het gouden priesterjubile
um van Van den Berg gaat (77) niet
onopgemerkt voorbij. "Tja", zegt
hij en maakt een verontschuldigend
gebaar met zijn handen, "mijn 'op
perhoofd' hier heeft dit geregeld".
En, geeft hij toe, "ik ben niet vies
van een beetje aandacht". Daar is
een reden voor: de kerk in Tjampea
bij Bogor (het vroegere Buitenzorg)
in Indonesië, waar. hij enkele jaren
heeft gewerkt, heeft hem gevraagd
om geld bijeen te brengen voor de
bouw van een nieuwe kerk en een
kleuterschool. Er is anderhalve ton
nodig. "Geld daarvoor, dat is mijn
cadeau".
Van den Berg, geboren in Rotter
dam doch grotendeels getogen in
Leiden, werd op 28-jarige leeftijd
rector van een kweekschool voor
meisjes in Mook. Na anderhalf jaar
kreeg hij de kans om te vertrekken
naar het land dat hem altijd had ge
boeid: Nederlands-Indië. "Als
schooljongen las ik 'Mandi de
vluchteling', een heel geheimzinnig
verhaal. Dat maakte toen zo'n in
druk op me, dat ik sindsdien naar
dat land wilde".
'Leuke meisjes'
Hij kon gaan, maar als aalmoezenier
REDACTIE: JAN RIJSDAM, TELEFOON: 161444
Roodhariger!
Schrijver Maarten 't Hart is op
zoek naar roodharige studentes
om de opvolging van zijn gast
schrijverschap aan de Leidse uni
versiteit veilig te stellen. In het
mededelingenblad voor neerlan
dici, META, bekent 't Hart dat hij
zich ooit had voorgenomen zich
nimmer te laten strikken voor de
ze baan. Maar nu hij dan toch de
pisang is geweest kijkt Maarten 't
Hart daar met genoegen op terug
en wil hij wel het nodige in het
werk stellen om een ander, ken
nelijk onwillig heerschap, te
strikken.
Met onwillige honden is het
slecht hazen vangen, zult u den
ken. Maar, zo werkt het niet altijd
want 'o, wat spijt het me dat het
nu afgelopen is', aldus 't Hart over
het gastschrijverschap dat hij van
september tot en met december
vorig jaar vervulde. "Het was bui
tengewoon plezierig om weer, net
als in de dagen dat ik nog biologie
doceerde, elke week een werk
groep voor te zitten over één be
paald onderwerp".
Als onderwerp koos Maarten 't
Hart het oeuvre van Dickens, in
de hoop dat - 'ik geef toe dat het
vals is' - het aantal aanmeldingen
voor de werkgroep niet al te groot
zou zijn. De schrijver slaagde in
zijn opzet. Terwijl zijn voorgan
gers Reve en Burnier twee werk
groepen deden, had 't Hart er
Toch sneed 't Hart zich nog le
lijk in de vingers want "op de
werkgroepavond verschenen
merkwaardige leden van de Ne
derlandse Pickwick-club. Figu
ren die meer in porceleinen bord
jes met Dickens figuren er op en
in poppen van de hoofdpersonen
uit Dickens romans geïnteres
seerd waren dan in analyses van
de romans". Merkwaardige tafe
relen hebben zich voorgedaan
"daar Pickwickianen met allerlei
rariteiten kwamen aandragen, tot
en met Pickwicktheezakjes toe".
Een tweede reden waarom 't
Hart zich lelijk in de vingers
sneed was dat hij zich genood
zaakt zag elk te behandelen boek
te herlezen. Dertien weken lang
las hij dus alleen maar van en over
Dickens. Dat de studenten van de
werkgroep een beetje kreunden
onder hun leeslast, neemt Maar
ten 't Hart hen niet kwalijk. In het
geheim kreunde hij ook.
Nu wat betreft de opvolging
van 't Hart. Volgens de schrijver
zelf is de kandidatuur van Rudy
Kousbroek, nu deze in Leiden is
komen wonen, onontkoombaar.
"Misschien wil hij niet", veron
derstelt 't Hart die meteen laat
weten daar iets op gevonden te
hebben. "Laat de vakgroep Ne
derlands alle roodharige studen
tes afvaardigen naar de Lange
Mare. Of als er geen roodharige
meisjes zijn, vraag dan vrijwilli
gers onder de meisjesstudenten
die hun haar rood willen 1
Aan roodharige meisjes kan
Kousbroek niets weigeren", weet
Maarten 't Hart. Dus: "Als een
koortje roodharigen op de Lange
Mare Kousbroek, Kousbroek
scandeert, garandeer ik dat hij
volgend jaar de traditie schitte
rend zal voortzetten".
Fiets
Zo heb je een fiets, zo heb je niets.
Dat blijkt maar weer uit het jaar
verslag 1989 van de Leidse politie
dat deze week verscheen. Het
aantal misdrijven bleef in '89 ge
lijk met het jaar daarvoor, maar er
valt wel een flinke toename van
het aantal fietsendiefstallen te
constateren. Daarvan werd 2907
keer melding gedaan bij de poli
tie. Het jaar daarvoor was dat nog
2580 keer.
Van de 2907 gestolen fietsen
zijn er 385 onbeheerd bij de dief of
bij een heler teruggevonden.
Ruim 2500 fietsen hebben dus
voorgoed een nieuwe eigenaar ge
kregen. Zo heb je een fiets, zo heb
je er twee.
Losse handjes
In totaal heeft de politie het afge
lopen jaar ruim 28.000 bekeurin
gen uigedeeld. Daaronder bevon
den zich 9 prenten van één tientje.
Verreweg de meeste (bijna 25.000)
zijn bekeuringen van 35 gulden.
Wij zijn benieuwd welk misdrijf
Leidenaars op hun geweten moe
ten hebben wanneer ze een be
keuring van 10 gulden krijgen.
Voor een beetje fout parkeren
krijg je per slot van rekening al
een bon van 35 gulden.
Voorlichter Graveland van de
Leidse politie weet het aanvanke
lijk ook niet, maar gaat voor ons
op onderzoek uit. Hij verschaft
ons binnen de kortste keren op
heldering. Een bon van een tien
tje krijgen fietsers die hun han
den op een andere plaats hebben
dan aan het stuur of fietsers die
hun vervoermiddel besturen zon
der dat daarop een deugdelijke
bel zit. Het is maar goed dat de po
litie nog 10.000 andere misdrijven
heeft op te lossen anders zouden
ze het nog druk krijgen met fiet
send Leiden.
De fietsenstalling tegenover het Academiegebouw aan het Rapen
burg. Het is ons niet duidelijk of hier een onbewaakte fietsenstalling
nieuwe stijl wordt gedemonstreerd of dat het gaat om een snelle was
beurt. (foto Loek Zuyderduin)
van de vrijwillige stoottroepers die
na de oorlog naar Indië gingen. De
vragen over het optreden van de
troepen daar, is hij gewend. "Ik ben
er van overtuigd geraakt dat het
goed is dat er bij zo'n groep een do
minee of een pastoor is. Onder zulke
omstandigheden gebeuren er din
gen die ze normaal gesproken niet
zouden doen".
"Niet vaak hoor, maar wel dingen
waarvan ik zeg: goed dat ik er bij
was". Van den Berg is in die tijd zelf
ook veranderd. "Bij terugkomst zei
den ze: weetje nog hoe streng je was
in je opvattingen toen je vertrok?
Inderdaad heb ik geleerd dat ethiek
geen abstract begrip is dat in de
lucht hangt, maar te maken heeft
met dié mens in dié concrete situa
tie".
Lachend denkt Van den Berg te
rug aan de tijd die de stoottroepers
onder meer doorbrachten op het ei
land Morotai. "Dat heette een
vrouw-loos eiland te zijn, maar dat
was het dus niet!" Grinnikend
klinkt er, bij die herinnering:
"Prachtig!" Hij wil er verder niet
meer over zeggen dan: "Al die jon
gens wilden daar gaan trouwen. Het
waren hele leuke meisjes. Gelukkig
is alles goed afgelopen, zonder dat
ik de boeman ben geworden".
Van den Berg keerde weer terug
naar de Gordel van Smaragd, waar
hij na een jaar rectoraat van het
klooster van de zusters contempla
tieven op de Poentjak, directeur
werd van een tweetal weeshuizen in
Jakarta. Van den Berg werd in de
tijd die hij daar doorbracht een be
kende verschijning in zijn eenvou
dige zwarte pij van de minderbroe
ders, zijn goedlachsheid en opval
lende, spierwitte kuif.
'Spijtoptanten'
Vanuit die functie heeft hij ook een
belangrijke rol gespeeld bij de repa
triëring van de zogenoemde
'spijtoptanten'. Al of niet voormali
ge Nederlanders die te laat bedach
ten dat ze toch naar Nederland wil
den. Niet zelden zaten ze soms met
tientallen tegelijk letterlijk op de
stoep van de ambassade, aan de
overkant van het weeshuis van Van
den Berg.
Deze hielp bij de opvang van de
mensen in zijn grote zaal. Eén zo'n
groep verbleef daar zelfs anderhalf
jaar. Toen Joseph Luns een officieel
bezoek aan Jakarta bracht, zag Van
den Berg zijn kans schoon en vroeg
aan diens echtgenote: "Mevrouw,
zal die grote man van u daar niet wat
aan kunnen doen?" En inderdaad,
de groep kon enige tijd later de
overtocht maken.
Zelf heeft Van den Berg de natio
naliteit van Indonesië aangenomen.
Evenals overigens zijn opvolger bij
het weeshuis, pater Winand Diven-
dal, die nu ook het 'opperhoofd' is
van het franciskanenhuis. "Wij de
den dat uit solidariteit met die men
sen daar. Wij vonden ook dat de
Indonesiërs op den duur zelf alle
posities moesten gaan bekleden. En
dat is ook gebeurd".
Dat is er, naast zijn verminderde
gezondheid, ook de reden van waar
om hij naar Nederland is terugge
keerd. Niet nadat hij overigens ook
nog diverse parochies, zoals de kerk
in Tjampea, heeft gediend. "Het is
toch geweldig, wat ik allemaal door
heb gezien en wat ik allemaal voor
mensen heb ontmoet... Ik heb niets
om humeurig over te zijn, alsjeblieft
niet".
