'Grote vraag naar goede produkties'
Gospel en toch goed
Chris Abelen Sextet:
jazz van hoog niveau
De waarde van kunst
Veel animo
voor Les
Misérables
Musical terug in Nederlandse schouwburgen
'Veel mensen komen alleen lamst bekijken'
MAANDAG 19 FEBRUARI 1990
KUNST
LEIDEN - Zo'n honderd jaar gele
den bezocht een Rotterdams meisje
met haar vader een tentoonstelling,
waar een aardig stilleven met zon
nebloemen te koop werd aangebo
den voor honderdenvijftig gulden.
De jongedame wilde het schilderij
kopen, maar haar vader - een kunst
verzamelaar - ried het haar af.
door
Lisette Oomen
We hebben het hier over 'een échte
Van Gogh'. Het soort schilderijen,
dat tegenwoordig de krant en het te
levisiejournaal haalt, vanwege de
ettelijke miljoenen guldens, die er
op veilingen voor worden betaald.
Recordprijzen, die bewijzen dat
kunst een aanzienlijke geldelijke
waarde kan hebben.
Dit jaar herdenken we de hon
derdste sterfdag van Vincent van
Gogh, een gegeven dat niet onopge
merkt kan blijven. Dat laatste dan
ken we voor een deel aan het Neder
landse bedrijfsleven. Er wordt drif
tig gesponsord om de festiviteiten
een ongekende omvang te doen
aannemen. Niet voor niets, natuur
lijk. De kunstsponsoring is een visi
tekaartje, een reclameboodschap,
die het imago van een bedrijf moet
verbeteren. Dat is de communica
tieve waarde van kunst.
De communicatieve waarde van
Lezingenreeks Studium Generale
kunst reikt echter verder dan het
bedrijfsleven. Kunst is immers in
de mode. Een fraai boek over Vin
cent van Gogh in de boekenkast
hebben staan (en misschien zelfs
gelezen hebben), een aardige repro-
duktie met zonnebloemen aan de
wand hangen en een stropdag dra
gen met zijn handtekening er op:
dan ben je ontwikkeld, hou je er een
verfijnde smaak op na en je bent
modieus bovendien.
Iets subtieler is het verfraaien van
de woonomgeving met 'design'. Dat
zegt iets over de gelukkige bezitter,
maar ook over de waarde van kunst.
De toegepaste kunst heeft altijd een
functionele waarde. De artistieke
vormgeving mag de functionele
waarde van het gebruiksprodukt
niet in de weg staan.
De artistieke waarde, we zouden
het bijna vergeten, terwijl het toch
de meest essentiële waarde van
kunst is. Het probleem is echter dat
uitgerekend deze waarde zich moei
lijk laat omschrijven. Dan belanden
we immers onherroepelijk bij een
vraag, die de meeste kunsthistorici
maar liever omzeilen: wat is kunst?
Dr. Antoine Bodar durft het aan
om op deze vraag in te gaan. Met
zijn lezing 'Viering van schoonheid'
opent hij vanavond de lezingen
reeks van het Studium Generale
van de Rijksuniversiteit Leiden. De
lezingenreeks heeft als titel 'De
waarde van kunst' en is toeganke
lijk voor elke geïnteresseerde.
In de tweede lezing zal prof. ir.
Jan Jacobs ingaan op vormgeving.
Eeuwenlang heeft de toegepaste
kunst in de schaduw gestaan van
haar grote zuster, de autonome
beeldende kunst. Nu gelden 'indus
triële vormgeving' en 'design' als to
verwoorden voor goede smaak en
status.
Ad Rooymans introduceert ons
de waarde van 'kunst als visite
kaartje'. Welke keuzes maken be
drijven, die kunst sponsoren en
heeft hun voorkeur invloed op de
publieke opinie en de ontwikkeling
van kunstenaars?
Hans Onno van den Berg snijdt
een verwant thema aan in zijn lezing
'Wie betaalt en waarom?' Hij stelt
vast dat er drie manieren zijn om
kunst te bekostigen, te weten door
de consumenten, door sponsors en
door de overheid. Wie betaalt, be
paalt in hoge mate wat er te zien en
te horen valt.
De lezingenreeks zal worden af
gesloten met een debat over de stel
ling: "De geldelijke waarde gaat de
overige waarden van de kunst mo
menteel te veel overheersen. Deze
ontwikkeling moet worden ge
stopt".
"De waarde van kunst" is een
boeiend en actueel thema. Terwijl
het bedrijfsleven zich meer en meer
voor de kunst gaat inzetten, neemt
de rol van de overheid af. Weet de
ondernemer welke kunst het waard
is om te stimuleren? En hoe had het
Van Gogh-jaar er uit gezien zonder
de inmenging van het bedrijfsle
ven? Karig, misschien, maar daar
staat tegenover, dat de over
zichtstentoonstelling in het Rijks
museum Vincent van Gogh en het
Kröller-Müller museum mogelijk
beter toegankelijk zouden zijn.
'De waarde van kunst', lezin
genreeks Studium Generale,
Rijksuniversiteit Leiden. Spre
kers: A. Bodar, J. Jacobs, A. Rooy
mans en H. O. van den Berg op res
pectievelijk maandag 19 februari
en maandag 5,12,19 maart. Maan
dag 26 maart: Debat. Plaats: Cen
traal Faciliteiten Gebouw, Cleve-
ringaplaats 1, Leiden, zaal 011.
Aanvangstijd: 20.30 uur.
Het Chris Abelen Sextet met in het voorpro
gramma het Hot House Leerorkest. Ge
hoord op 17 februari in de Waag, Leiden.
LEIDEN - Het ziet er naar uit dat
de nieuwere jazz meer publiek
trekt in Leiden. In elk geval gaat
het volgens de organisatoren van
Jazzpodium Hot House de laatste
tijd beter dan in voorgaande jaren
wat de publieke belangstelling
betreft. Afgelopen zaterdag was
er naast het nu bijna traditionele
verschijnen van het Leerorkest
een betrekkelijk nieuwe groep te
horen, het Chris Abelen Sextet,
genoemd naar de ex-trombonist
van het Willem Breuker Kollek-
tief
Vooral leek het er op dat het pu
bliek door de zure appel van
goedbedoelde amateurmusici
moest bijten, maar dat viel reuze
mee. Het Hot House Leerorkest,
een instelling opgezet om min of
meer gevorderde muzikanten de
kans te geven zich in de jazzprak-
tijk te bekwamen, deed het beter
dan in voorgaande jaren, toen en-
semblewerk maar al te vak
strandde in slordigheden en klei
ne misverstanden, die het ama
teuristische karakter van dit ove
rigens aardige educatieve initia
tief dwarszaten. Ondanks de af
wezigheid van de cursusleider, de
Leidse saxofonist Rolf Delfos, die
werd vervangen door orkestlid en
-leerling Els Voorhoeve, vertoon
de het spel van het orkest meer
samenhang dan in optredens bij
voorgaande gelegenheden. Gro
tendeels verantwoord solowerk
wisselde meer dan acceptabel sa
menspel op niet al te moeilijke
thema's af.
Daarnaast was het de beurt aan
het vrij jonge sextet van Abelen,
die alle composities voor zijn re
kening had genomen. Over het al
gemeen zijn deze stukken serieu
ze pogingen om een groot deel
van de jazztraditie te bestrijken,
zonder te vervallen in modieus
leentjebuur-spelen bij de popmu
ziek. Abelen schrijft tamelijk ab
stracte thema's die zich zeer goed
lenen voor uitbouwen in oor
spronkelijk solowerk, aangezien
elk nummer een eigen atmosfe
risch karakter bezit. Chris Abe
len, die over een pittig, rond trom
bonegeluid beschikt, had weinig
soloruimte voor zichzelf gereser
veerd, misschien zelfs te weinig.
Die bescheidenheid is onterecht
want hy kan tot de besten op zijn
instrument gerekend worden.
Dat gaf de luisteraars des te meer
gelegenheid te luisteren naar de
niewe ster op de tenorsax in Ne
derland, Tobias Delius.
Het was een bevrijding om ie
mand als het ware te horen zingen
op zijn instrument zonder dat het
direct associaties opriep met
Amerikaanse collega's die op het
moment in de mode zijn. Delius
speelt een synthese tussen, zeg,
David Murray, Albert Ayler en
Sonny Rollins, maar zo logisch
dat die referenties alleen nut heb
ben om een idee te geven van zijn
mogelijkheden.
Niet dat er in de muziek tussen
neo-bop en vrijere vormen, wel al
tijd melodieus, te genieten viel
van andere instrumentalisten. In
tegendeel, met een bezetting van
Jan Kuiper op gitaar, Bo van de
Graaf op sopraan- en altsax en
Wilbert de Joode op bas was een
tot de verbeelding sprekende
combinatie van musici bijeenge
bracht, die zich vooral onder
scheidt door een eigen geluid op
de respectievelijke instrumenten.
Het eni-
gè voorbehoud voor het Chris
Abelen Sextet zou kunnen zijn
dat hij wat meer 'hooks' in zijn
composities moest verwerken,
maar afgezien daarvan is dit
zestal een goed bewijs van het ho
ge niveau dat de Nederlandse jazz
op dit moment kan bereiken.
KEN VOS
AMSTERDAM (GPD) - Produ
cent Joop van den Ende heeft
over belangstelling van kandi
daten om mee te doen in de mu
sical 'Les misérables' niet te kla
gen. Er zijn al een kleine 1.000
aanmeldingen van sollicitanten
>r een rol in de produktie bin-
en aan de stroom brieven i
nog geen eind gekomen.
Direct al bij het bekend woi
den van de plannen voor 'Les
Misérables' liep het storm met
aanmeldingen voor de audities.
Een advertentie moest toen nog
worden geplaatst. Inmiddels i
begonnen met de selectie.
De musical gaat in het voo:
jaar van 1991 in het Amsterdam
se theater Carré enkele ma
den 'draaien'. Namen van ev
tuele hoofdrolspelers zijn nog
niet te noemen.
ARNHEM (GPD) - Jarenlang waren musicals slechts af en
toe te zien in de Nederlandse theaters. Terwijl in het buiten
land de ene top-produktie na de andere op de planken werd
gezet, moesten we het hier stellen met enigszins gekunstel
de voorstellingen. Een echte musical-cultuur heeft Neder
land nooit gekend, maar daar is nu verandering in geko
men. Sinds 'Cats' twee seizoenen lang draaide in het Am
sterdamse Theater Carré heeft het Nederlandse publiek de
smaak te pakken.
Door
Martin Hermens
met veel
baret', 'Sweet Charity'
vrienden'. Eerstgenoemde musical gesleuteld
Willem Nijholt in de muciCal 'Cabaret die dit
mocht zelfs halverwege het toer-
schema al de 100.000-ste bezoeker
ontvangen. En 'Sweet Charity', met
in de hoofdrol Simone Kleinsma,
wordt wegens enorm succes ko
mend theaterseizoen geprolon-
toeren drie produkties geerd. Volgend jaar gaat de 15 mil-
door het land: 'Ca- J°en gulden kostende show 'Les Mi-
Geboren sérables' draaien en er wordt hard
gesleuteld aan nieuwe Nederlandse
produkties. Kortom: Nederland is
bezig een enorme achterstand in te
halen.
"Dit is pas het begin", zegt Bart
de Groot, directeur theaterproduk-
ties van het amusementsbedrijf
Jóop van den Ende. "Belangstelling
voor musicals is er volop. 'Cats' trok
ruim 300.000 bezoekers. Maar er is
een veel groter potentieel. Elke goe
de produktie genereert weer nieuw
publiek".
Nora van Dessel, hoofd PR van de
musical-afdeling van het Konink
lijk Ballet van Vlaanderen, beves
tigt dat. "Toen wy vijf jaar geleden
begonnen was er een gat in de
markt. Er is vraag naar goede pro
dukties, dat spreekt het publiek
De musical is misschien wel de
meest eigenzinnige theaterdiscipli
ne. Het is vaak een bonte mengeling
van zang, dans en acteren. De basis
werd halverwege de vorige eeuw
gelegd door Jacques Offenbach in
Parijs met 'Orfeus in de Onderwe
reld'. Het was de eerste, avondvul
lende muziekproduktie die het pre
dikaat 'operette' kreeg. Op het vaste
land ontwikkelde de operette zich
als een volwassen theatervorm, ter
wijl in Engeland en vooral in Ameri
ka hieruit de musical groeide. Puur
vermaak verpakt in een kleurrijke
show.
Nederland blèef achter in deze
ontwikkeling. Pas halverwege de
jaren zestig van deze eeuw ontstond
de typisch Nederlandse musical.
Dankzij Annie M.G. Schmidt, die
weigerde een buitenlandse musical
te vertalen. "Waarom zou ik iets ver
talen als ik zelf nog vol ideeën zit",
liet mevrouw Schmidt opdrachtge
ver John de Crane weten. Van haar
hand volgden zes succesvolle pro-
echter meer het karak-
Nederland te
<foto GPD) dukties,
'Cats' trok ruim 300.000 bezoekers
ter van een muzikale komedie had
den. Jos Brink borduurde daarop
verder, maar zijn geesteskinderen
hadden meer weg van grote revues.
Toegangsprijzen
Aan het eind van de jaren zestig wa
ren er schitterende musicals in ons
land te zien, stuk voor stuk van oor
sprong buitenlandse voorstellingen
zoals 'My Fair Lady', 'Kiss me Kate'
en 'Anatevka'. Het waren grote pro
dukties naar Amerikaans voor
beeld. Toen de toegangsprijzen als
gevolg van allerlei subsidie-regelin
gen geen gelijke tred hielden met de
fors stijgende produktiekosten,
stierf het fenomeen musical in ons
land uit. Ook al trokken Annie M.G.
Schmidt en Jos Brink volle zalen,
musicals zoals in de oorspronkelij
ke betekenis van het woord waren
verdwenen.
"We hebben een periode aange
sukkeld, ook al zijn er prachtige
stukken gemaakt", zegt Bart de
Groot. "Ik Jan Cremer' was een pri
ma produktie, maar ging failliet
vanwege de slechte planning. Ook
'Zeldzaam' was prachtig, maar het
enthousiasme stond ver boven de
realiteit. Bij een miljoenenproduk-
tie als een musical moetje tegenval
lers inbouwen. Je hebt 190 tot 210
en. behoorde tot de meest succesvolle musicals in Nederland.
voorstelling echt nodig om uit de wordt alom geprezen als de beste
kosten de komen. In het geval van 'Cats'-voorstelling ter wereld".
'Zeldzaam' waren de schouwburg- 'Cats' zorgde ervoor dat het Ne-
directeuren erg terughoudend: er derlandse publiek bereid was hoge-
waren slechts tachtig voorstellin- re toegangsprijzen te betalen. "Der
gen geboekt". gelijke voorstellingen kosten een
Het Koninklijk Ballet van Vlaan- hoop geld, maar de mensen krijgen
deren gaf de aanzet voor de ople- waar voor hun geld. Kwaliteit, daar
ving van de musicals in Nederland, draait het om", vindt De Groot. "Ca-
Volgens Nora van Dessel heeft dat meron Mackintosh, de grootste the-
onder meer te maken met de ople- aterproducent van de wereld, zegt
ving op West End. "In Engeland en altijd: 'Je moet nooit op eerste
Amerika lopen musicals momen- plaats aan het geld denken, maar
teel zelfs beter dan toneelstukken, aan kwaliteit. Dan komt het geld
Elk seizoen toeren wij met drie mu- vanzelf. We halen schouwburgdi-
sicals door Nederland en België, recteuren nu ook makkelijker over
Daar zit dan minstens één nieuwe ti- de streep om musicals in hun pro-
tel bij. Elke produktie draait twee of gramma op te nemen omdat ze onze
drie seizoenen, net zolang ze lopen produkten kennen",
kan". Amusementsfabriek Van den Ende
zag de effecten van 'Cats' en kwam
De Nederlandse versie van 'Cats' zelf met musicals. Volgens De
was echter in veel opzichten baan- Groot is de jarenlange achterstand
brekend. "Net als in de landen om een voordeel. "Wij kijken goed om
ons heen was 'Cats' de eye-opener ons heen wat er in andere landen na
voor een nieuw tijdperk", zegt uit- 'Cats' is geproduceerd. Nog nergens
voerend producent van de eerste se- is de programmering mislukt. Het
rie, Bart de Groot. "Er zat één voor- kiezen van de produktie je nu weer
waarde aan de opvoeringsrechten: gaat brengen is het moeilijkste van
de produktie mocht uitsluitend alles. Het mag niet een keer tegen-
worden gebracht in een vorm die vallen, want dat werkt tegen je",
dicht bij het origineel stond. Ik Het toeren door het land doet vol-
denk dat dat ook het geheim van het gens De Groot vaak afbreuk aan het
succes was. De Amsterdamse versie formaat van de voorstelling. "Zo'n
(foto pr)
tournee is ook een zware opgave
voor de technische ploeg en bete
kent bovendien een enorme kapi
taalvernietiging. 'Cats' kon niet op
tournee omdat die produktie een
opbouwtijd van een maand had.
'Cabaret' kan alleen naar de grote
steden omdat we geen consessies
wilden doen aan het formaat van de
voorstelling. Het ty is dan ook gun
stig voor een eigen musicaltheater
in Amsterdam".
De opleving van de musical in Ne
derland is tot nu toe te danken aan
vertalingen van succesvolle buiten
landse produkties. Maar daar komt
verandering in. "We kunnen niet
doorgaan met revivals", vindt De
Groot. Het is onze bedoeling om
over twee a drie jaar een oorspron
kelijk Nederlandse produktie te
brengen. Daar creëren we nu een
podium voor".
Het Koninklijk Ballet van Vlaan
deren is in die ontwikkeling al een
stap verder. De Vlamingen komen
volgend seizoen met de eigen pro
duktie 'Dear Fox*. "Als je de klassie
kers goed brengt, kweek je bij het
publiek belangstelling voor minder
bekende stukken" zegt Van Dessel,
"volgens ons is de tijd rijp voor een
eigen produktie".
MAASTRICHT (GPD) - Op de
European Fine Art Fair, de
kunst- en antiekbeurs, die van
10 tot en met 18 maart in het
MECC in Maastricht wordt ge
houden, zijn opnieuw vier
hoofdafdelingen: pictura, een
verzameling schilderijen met
het accent op de zeventiende
Vlaamse en Nederlandse Mees
ters; de antieksectie; textura,
een unieke collectie van meer
dan 250 stukken textiel en
wandtapijten en de afdeling
moderne kunst.
Dit alles wordt gepresenteerd door
ruim 120 kunst- en antiekhandela
ren uit de Verenigde Staten, West-
Duitsland, Groot-Brittannië, Italië,
Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk,
België en Nederland. Een lezingen
cyclus, een concertreeks en een mu
seale verkoopexpositie complete
ren het aanbod. In het kader van het
Van Gogh jaar wordt daarnaast de
expositie 'Vincent - Un chemin Dif
ficile' getoond, bestaande uit 31
schilderijen van Herman Krikhaar.
"De Fine Art Fair behoort met Pa
rijs, Londen en New York tot de
vier belangrijkste kunstbeurzen ter
wereld", zei Clemens van der Ven,
voorzitter van de European Fine Art
Foundation, gisteren met enige
trots tijdens een perspresentatie in
Amsterdam. In 1989 bezochten
ruim 25.000 mensen de beurs, die
toen werd afgesloten met een omzet
European Fine Art Fair trekt niet alleen handelaren
van ruim honderd miljoen gulden.
"Maar de mensen komen niet alleen
om te kopen", meent Van der Ven.
"De beurs heeft door zijn gevari
eerd aanbod ook een uitgesproken
museale functie. Veel mensen ko
men gewoon om te kijken en wij
stellen die algemene belangstelling
zeer op prijs".
Volgens de organisatoren is de
European Fine Art Fair de belang
rijkste beurs ter wereld op het ge
bied van de Oude Vlaamse en Ne
derlandse Meesters. Zo worden top
stukken van Jan Breughel de oude
re, William Claesz, Heda, Isack van
Ostade en Willem van der Velde
aangeboden voor bedragen tussen
de een en drie miljoen gulden. Het
hoogste bedrag, twee en een half
miljoen dollar, wordt echter ge
vraagd voor een werk van de Franse
schilder Jean Baptiste Camille
Corot, dat door de Londense kunst
handelaar Richard Green wordt ge
presenteerd.
De sectie moderne kunst wordt
met belangrijke werken vertegen
woordigd van onder andere Willink,
Corneille, Appel, Brands, Renoir en
Sluyter. De Eindhovense Contem-
po Modern Art Gallery brengt zeven
topstukken van Willem de Koon
ing. De antiekafdeling heeft een
keur van voorwerpen, waaronder
meubels, sculpturen, uurwerken,
porselein en glas, zilver en sieraden,
boeken en manuscripten en Zuid-
oost-Aziatische kunst.
Kwaliteit
Het is de organisatoren van de
Maastrichtse kunst- en antiekbeurs
alles aan gelegen om de goede naam
hoog te houden. Daarom beoordeelt
een onafhankelijk comité voor aan
vang van de beurs alle objecten op
authenticiteit, kwaliteit en conditie.
Het zogenoemde vettinglabel, waar
van de aangeboden objecten wor
den voorzien, geeft de koper boven
dien de noodzakelijke kwaliteitsga
ranties.
In het weekeinde van 10 en 11
maart wordt door een aantal histori
ci en specialisten in totaal twaalf le
zingen gegeven over allerlei onder
werpen. Zo zal de conservator
Kunstnijverheid van het Rijksmu
seum, Reinier Baarsen, spreken
over meubelstukken van Louis XV
en Louis XVI. Peter Sutton, conser
vator van Europese schilderijen van
het Museum of Fine Arts in Boston,
zal over schilderijen, afgebeeld op
schilderijen, spreken.
In samenwerking m§t de dienst
Kunst en Cultuur en Onderwijs van
de Gemeente Maastricht is boven
dien een concertcyclus samenge
steld, bestaande uit vijf uitvoerin
gen. Aan deze cyclus wordt onder
meer meegewerkt door de Engelse
sopraan Helen Lawrence, de Neder
landse Handelvereniging, het Am
sterdams Kamer Orkest en het Lim
burgs Symfonie Orkest.
De beurs is geopend van maan
dag tot en met vrijdag van 12.00 tot
21.00 uur en zaterdag en zondag van
11.00 tot 18.00 uur.
Keith Haring overleden
NEW YORK - De Amerikaanse
schilder Keith Haring is op 31-jari-
ge leeftijd in New York overleden
aan aids. De schilder kreeg grote be
kendheid door zijn muurtekeningen
in openbare ruimten zoals op de mu
ren van de Neyorkse metro. Haring
werkte altijd bewust aan de ver
spreiding van zijn kunst. Hij heeft
talloze affiches gratis ontworpen
voor actiegroepen voor vrede en te
gen apartheid. toto ap>
Gospel kan slechts op een select
gehoor rekenen. Dat is uit de aard
van de zaak ook niet zo vreemd,
want deze op muziek gezette Blij
de Boodschap, spreekt toch voor
al het christelijk volksdeel aan, en
dan ook nog maar een deel daar
van. Voor de niet-gospel-kennen-
de en dus ook niet-minnende Ne
derlanders, staat deze groep te
boek als de EO-achterban.
Voor de kenners is dit weer een
duidelijk voorbeeld van ongeoor
loofde generalisatie. Want er zijn
ook veel, met name luidere
gospelartiesten met als uit
schieter de 'heav(enl)y metal'
die uit de platenbakken van de
evangelische boekhandels ge
weerd worden. Waarom? Omdat
ze te 'werelds' klinken, terwyl ze
in de gewone platenwinkels niet
te vinden, omdat ze... inderdaad,
te christelijk zijn.
Toch is het de Evangelische
Omroep die er voor zorgde dat er
zaterdagavond in de Stadsge
hoorzaal in Leiden, diverse inter
nationaal gerenomeerde - in het
circuit wel te verstaan gospel-
artiesten optraden. Leiden be
leefde de primeur van een nieuw
lokkertje voor de (potentiële)
Ronduitclub-jeugd: Gospel Hol
land, een project dat gedurende
de rest van het jaar met wisselen
de artiesten zal opduiken in het
hele land.
En, helaas, de eerste avond van
de tournee trok inderdaad het ei
gen publiek. Dat bleek wel over
duidelijk toen zich een zwevend
reclameblok in het programma
voordeed, met als doel nieuwe
clubleden te werven. Dat was een
ondankbare taak, daar de mees
ten al publiekelijk te kennen ga
ven begunstiger van de omroep te
zijn. Daaruit blijkt dat velen een
zeer goede gelegenheid voorbij
hebben laten gaan om voor het
eerst te ontdekken dat gospelmu
ziek kwalitatief ook erg goed kan
zijn.
Bijvoorbeeld het trio First Call
(twee vrouwen, één man) uit
Amerika, bekend om de indruk
wekkende close-harmony. Of de
pop-getinte countryzanger Bruce
Carroll, die zich in zyn vaderland,
de VS, in een zeer grote populari
teit mag verheugen. Of Albino
Montisci, de man met de akoesti
sche gitaar uit Italië, één van de
weinige niet-Engelstalige gospel
artiesten, die het internationaal
ver hebben geschopt.
Van eigen bodem was er ook
kwaliteit. Zoals daar was het
Leidse Petra Gospelkoor, dat een
nummer zong van het project
'Job'. Of de uit Suriname afkom
stige Marcel McArthur, die met
zijn plaat 'Don't turn around' veel
meer aandacht in de media had
verdient. Een 'mooi' voorbeeld
dat gospelmuziek nauwelijks op
enige serieuze aandacht buiten de
vaste programma's van EO of
NCRV om kan rekenen.
Zaterdagavond werd in Leiden
bewezen dat dat ten onrechte is.
Ondanks het feit dat diverse ar
tiesten het met ingeblikte bege
leiding moesten doen want als
je voor een select gezelschap
zingt, heb je ook vaak beperkte
middelen. De bekende vicieuze
cirkel.
WIM SCHRIJVER
