'Combinatie van kunst en
commercie aantrekkelijk'
Astir voor Shiseido
Trend steeds Europeser
Hang gordijnen eens anders op
Meubelbeurs in Keulen grootste ter wereld
Tapijt kopen gemakkelijker met PIT
Leidse Yvonne Olijerhoek strijdt mee om Fashion Award
De presentatie van de
stichting Eigen Wijze
Mode, een organisatie die
jonge mensen die het
modevak in willen een
handje toesteekt, kreeg
dit jaar in Rotterdam een
extra feestelijk tintje.
Tijdens een van de shows
werd zaterdagavond de
Fashion Award, een
tweejaarlijkse prijs die
de Nederlandse
Vereniging van
Modejournalisten
toekent aan
veelbelovend
modetalent, uitgereikt.
Bij de negen
modetalenten die de
finale haalden was ook
de Leidse Yvonne
Olijerhoek; Ze ging niet
met de onderscheiding
aan de haal, die was voor
Chris Hendriksen met
avangardistische
breisels, maar ze legde
nuttige contacten.
"Eigenlijk was ik helmaal niet
van plan om mee te doen,"
zegt ze. "Ik had de oproep in
de Viva wel gezien, maar ik
was te laat. Ik ben benaderd
door iemand van de organisa
tie, die mijn eindexamenwerk
van de Academie voor Beel
dende Kunst in Den Haag had
gezien. Die vond dat mijn stijl
heel goed paste in het thema
'City- look - City chique win
ter '90-'9r dat de Stichting
voor de jaarlijkse presentatie
had-gekozen".
'Ensemble'
Het silhouet dat Yvonne Olij
erhoek in haar eerste eigen
collectie 'Ensemble' presen
teert, is heel vrouwelijk: slank
gesneden met veel taillerin-
gen, verrassende uitsnijdin
gen en draperie-effecten,
vooral in de over de heupval-
lende jasjes. Haar favoriete
kleuren zijn zwart, donker
blauw, bordeauxrood en cog-
'Ensemble' is een kleine
collectie van acht modellen
(jasjes, blouses, patalons en
stadsbermuda's) in een beetje
jaren dertig-sfeer die onder
ling heel goed kunnen wor
den gecombineerd. Ze ge
bruikt soepelvallende stoffen
o.m wollen en katoenen ga
bardine en viscose om haar
ontwerpen goed tot hun recht
te laten komen. Haar kleding
is vooral sober, zonder veel
versieringen of frutsels."Ik
vind dat de belijning de kle
ding karakter moet geven,
niet de zaken er omheen".
Op de vraag of ze bij haar
ontwerpen rekening heeft ge
houden met confectionering
van de modellen, schudt ze
ontkennend het hoofd: "Nee,
niet echt. Maar de pantalons
en blouses kunnen zonder
problemen worden gemaakt,
alleen de jasjes, die zijn wel
bewerkelijk. Het is ook niet
mijn bedoeling geweest een
collectie te ontwerpen waar
van je er moeiteloos 2000 kunt
namaken. Ik wilde iets van
mijzelf laten zien".
Sponsor
Toch is ze voor het maken van
de collectie niet zelf achter de
naaimachine gekropen. "Ik
ben geen coupeuse, natuur
lijk kan ik met de naaimachi
ne omgaan, maar ik ben toch
meer ontwerpster. Van veel
ontwerpen maak ik eerst een
toile (een model in wit doek)
maar dat heb ik hiervoor ook
niet gedaan. We zijn gewoon
uitgegaan van de tekenigen". -
Die 'we' zijn Yvonne en de
medewerkers van het Alphen-
se loonconfectiebdrijf Alphen
Fashion, dat haar sponsorde
door de collectie show-klaar
te maken. - "Gelukkig heb ik
bij het doorpassen alleen
maar kleine veranderingen,
zoals wat knopen verzetten,
hoeven aanbrengen".
Mode voor trendsetters zou
je 'Ensemble' wel kunnen
noemen maar niet zo trendy
datje denkt: 'Leuk om te zien
hoor, maar moet je daar nu in
lopen?'. Je moet voor 'Ensem
ble' redelijk slank zijn, dan
komt de lijn het best tot haar
recht maar alle kledingstuk
ken zijn heel draagbaar.
Combinatie
Modeontwerpen, het was niet
het eerste waar Yvonne Olijer
hoek aan dacht toen ze op de
middelbare school zat. "Ik
wilde beeldend kunstenaar
worden, maar mijn athe
neumopleiding was nu niet de
beste vooropleiding voor de
kunstacademie. Daarom ben
ik gaan doen wat mij op een
na het leukst leek: Neder
lands studeren. Maar dat was
het toch niet echt. Daarna ben
ik naar de Vrije Academie in
Den Haag gaan, als voorberei
ding op de Academie voor
Beeldende Kunst".
"De moderichting heb ik
gekozen om het functionele
van kleding me aantrok. Mo
de is kunst waarmee ie iets
kunt doen". Omdat ze niet te
rugschrikt voor de combina
tie commercie - mode neen ze,
sinds ze anderhalf jaar gele
den afstudeerde, gewerkt als
freelance-ontwerpster. "Ik
heb wel geprobeerd een vaste
baan te krijgen maar dat bleek
erg moeilijk. Je hebt helemaal
geen ervaring en dan kom je
maar moeilijk aan de slag". Ze
verdient nu haar brood ge
deeltelijk als freelance-ont
werpster en werkt twee dagen
in de week als administratief
assisente, zoals ze zelf zo mooi
zegt.
Als freelancer ontwerpt ze
ondermeer vrijetijdskleding
voor het Bristol-concern.
Geen spectaculaire mode, -
"veel vrouwen willen toch
dragen wat de buurvrouw
draagt" - maar toch werk
waarbij veel aspecten van het
modevak aan bod komen. "Ik
ga naar ze toe met mijn ideeën
voor bijvoorbeeld en
sweatshirt, zegt ze. De men
sen bij Bristol zeggen dan
Hier zijn onze klanten nog
niet aan toe, of dit kunnen we
best brengen. Dan ga ik de
zaak verder uitwerken".
Maar haar uiteindelijk ide
aal blijft een eigen collectie
uitbrengen. Daarom heeft
zich zich ook met veel enthou
siasme op de presentatie van
afgelopen zaterdag gestort.
"Het is belangrijk om mensen
te leren kennen. Als freelan
cer zit je toch veel alleen te
werken. De mensen in de con
fectie moeten je leren ken
nen". Het visitekaartje is afge
geven en aan de Leidse Narm-
straat 32 wordt vol spanning
afgewacht.
Bijzonder uitsnijdingen en
een slank silhouet zijn de spe
cialiteit van Yvonne Olijer
hoek.
werd en toch ook nog wel
wordt toegepast voor vitra
ges.
De ouderwetse houten vi
trageroede heeft overigens
evenzeer een hele evolutie
doorgemaakt. Behalve in
hout en in alle mogelijke kleu
ren is de roede momenteel
verkrijgbaar in een keur van
metalen sieruitvoeringen.
Glanzend of mat messing dan
wel nikkel, groen geoxydeerd
of geborsteld koper, en bo
vendien in zwart of in een an
dere kleur gelakt.
Een alternatief voor de roe
de van vroeger, waaraan men
vitrages overgordijnen
trouwens eveneens ook op
een alternatieve wijze kan op
hangen. Gewoon losjes over
de rode gedrapeerd. Makke
lijk, gewoon een afgepast stuk
vitrage of overgordijn kopen
(dat meestal al is afgewerkt)
en dit met enige creativiteit
rond de roede schikken. Aan
weerszijden kan men dan de
uiteinden tot op of net boven
de vloer laten afhangen.
Vaak ook wordt het gordijn
zo lang gemaakt dat het op de
grond ligt. Een beetje schik
ken en draperen en er ontstaat
een trendy raampartij. Wan
neer u tegen de zon of de in
kijk hebt gekozen voor verti
cale of horizontale lamellen,
hebben vitrages of overgordij
nen alleen versierfunctie. Dan
zijn zulke draperieën een pri
ma opsmuk. En niet alleen in
een wip gemaakt en opgehan
gen, maar als je volgend jaar
veranderen wilt, is dat een
koud kunstje.
Tafeltje met barkrukken van
de Spaanse exposant Akaba.
(boven)
Palace Suite', zo noemt de
Spaanse ontwerper Jorge
Pensi zijn klassieke georiën
teerde fauteuil (inzet).
Drie ellipsvormige poot-
constructies steunen een drie
hoekig tafelblad in esdoorn-
fineer. het ontwerp is van de
Duitse designer Andrea We
ber.
(foto's GPD)
EINDREDACTIE
HENK HOUTMAN EN
HENRIÉTTE v.d. HOEVEN
Subtiele contrastenzo noemt Serge Lutens de op de fo
to afgebeelde voorjaarsmake-up, die hij ontwierp
voor Shiseido. Het Japanse cosmetica-concem kreeg
in dit jonge jaar al twee onderscheidingen: een inter
nationale en een Nederlandse. De Europese prix d'Ex-
cellence, een initiatief van het Franse maandblad Ma
rie Claire kreeg Shiseido voor de hele lijn decoratieve
cosmetica. De Nederlandse onderscheiding Astir viel
het concern ten deel voor de bijzonder kwaliteiten en
de vormgeving van de make-up serie. (foto pd
Sinds vorig jaar zet Keulen op
de laatste dag van de Interna
tionale Meubelbeurs ook de
deuren open voor het kij
kerspubliek dat wel
zien wat er straks in de i
kels te koop zal zijn. Op
dag 28 januari bent u dan ook
als particuliere bezoeker wel
kom op de Meubelbeurs voor
een toegangsprijs van 15 DM.
Daarvoor kunt u binnenstap
pen in 's werelds grootste
meubelshow, waar 1500 expo
santen uit 28 verschillende
landen in dertien gigantische
hallen (sommige met
etages) de nieuwste meubels
laten zien voor alle vertrekken
van het huis.
De'aanschaf van kamerbreed
tapijt is meestal een behoorlij
ke investering. Dus wil je niet
over één nacht ijs gaan. Maar
er is zoveel te koop op tapijt-
gebied datje vaak door de bo
men het bos niet meer ziet.
De tapijtindustrie wil de
keuze echter aanmerkelijk ge
makkelijker maken. Er wordt
namelijk PIT geïntroduceerd,
de Produkt Informatie over
Tapijt. Een uniform systeem
dat u met een aantal simpele
symbolen precies vertelt wat
u weten wilt en moet bi het
kopen van nieuwe vloerbe
dekking.
Produktinformatie over ta
pijt is op zich niets nieuws.
Veel leveranciers deden er al
wel iets aan, de een heel uit
voerig, de andere uiterst sum
mier, en ieder op zijn eigen
wijze.
De nieuwe, uniforme PIT-
symbolen, die aan de achter
zijde op elk tapijt(staal) zijn
aangebracht, vertellen u in
een oogopslag alles over - op
zijn minst merk, kwaliteits-
naam of registratienummer,
poolmateriaal, rugmateriaal,
maatvoering, eigenschappen
en toepassingsgebieden. Hier
voor wordt gebruik gemaakt
van internationaal bekende
pictogrammen, van die vertel-
tekeningen zullen we maar
zeggen. Ook in folders en
voorlichtingsbrochures over
tapijt worden dezelfde sym
bolen gebruikt.
Alleen leveranciers die
staan ingeschreven als deel
nemer en die een schriftelijke
overeenkomst hebben geslo
ten met de Stichting Kwali
teitsbevordering Tapijt
gen de pictogrammen gebrui
ken. Dus wel een zekere
borg dat die leveranciers het
uiterst serieus met de consu
menten menen en hun goed
willen voorlichten.
Via een grote campagne
door
Thea Wamelink
Er zijn specifieke Engelse,
Franse, Belgische, Italiaanse,
Oostenrijkse, Zwitserse en
Scandinavische meubelen te
zien. Ook heel veel Neder
landse. Er is een Design cen
trum waar vooral avantgarde
meubelontwerpen worden ge
ëxposeerd. Er is een speciale
afdeling met stijlmeubelen,
met tafels en stoelen, woon-
en slaapkamermeubelen, kin-
der- en tienermeubelen en
keukens.
In hal 14 vindt u alleen maar
keukens, waarvan de meeste
merken uit de Europese lan
den ook in Nederland ver
krijgbaar zijn. Ze worden ge
presenteerd onder het motto
"De 1000 mooiste keukens
van de wereld". De nieuwe
trend gaat in de richting van
hoogglans en gelakte keu
kens, waarbij (net als bij
woonmeubelen vaak geko
zen wordt voor de combinatie
donker gelakt met licht hout.
Daarnaast valt een grote veel
kleurigheid waar te nemen
met pasteltinten als zachtlila,
rose, mintgroen en bleek
blauw en in contrast daarmee
allerlei verzadigde tinten als
rood, geel, donkergroen, don
kerblauw en, zoals al aange
stipt, zwart.
In keukens, maar vooral in
meubelen, bestaan zeker nog
bepaalde landen-kenmerken,
maar die vervagen bij nieuwe
ontwerpen steeds meer. De
trend voor meubelen en keu
kens worden steeds interna-
tionaler, Europeser. Een meu
beltrend van deze tijd is bij
voorbeeld de terugkeer naar
klassieke lijnen. Gelakte meu
belen manifesteren zich voor
namelijk in de niet-kleuren
zwart en wit. Uitgesproken
kleuren treffen we vooral aan
bij design meubelen. Blauw-
/groene tinten domineren
daar.
Bij leren meubelen is het
leer in steeds meer kleuren
verkrijgbaar, zoals in groen,
blauw, zelfs lila en rose.
De beurs is open van 9.00
tot 18.00 uur.
wordt de consument begin dit
jaar uitvoerig geïnformeerd
over het systeem. In een spe
ciale brochure, die in een op
lage van honderdduizenden
exemplaren wordt verspreid,
wordt niet aleen het PIT-sys-
teem uitgelegd, maar is ook
veel informatie opgenomen
over onder meer fabricage,
leggen, onderhoud en reini
ging van tapijt, over gedrag en
gebruik in de praktijk en ver
der over garanties, geschillen
regeling en dergelijke.
Nieuwigheden
Als mijn moeder mij vroeger wel
eens vertelde over haar vroeger,
over haar jonge jaren en wat zij
toen allemaal voor nieuwe din
gen zag verschijnen, dan luister
de ik geboeid. En ik probeerde
me voor te stellen hoe dat leven
er toen uitzag, zonder al die han
dige uitvindingen.
Als ik nu op mijn beurt aan. mijn
kroost vertel wat ik allemaal voor
nieuwe dingen heb zien verschij
nen, dan gaan ze accuut gapen
en kijken verveeld naar buiten.
Ze luisteren amper. En delen me
vervolgens mee dat er tegen
woordig net zo veel nieuws ver
schijnt als toen én daar maken
ze me toch zo driftig mee. Want
het is gewoon niet waar. Ik bid
dan om geduld: een artikel dat je
eigenlijk per kilo zou moeten
kunnen kopen, met flinke reduc
tie voor grootgebruikers als
moeders en oma's, want ik vraag
me prikkelig af waarom we te
genwoordig nou nooit meer over
vroeger mogen praten. Dat is in
deze tijd net zo'n taboe als vroe
ger sex was, je moet het bijna
stiekum doen. Besmuikt. Terwijl
ik toch helemaal niet wilde zeg
gen dat het vroeger beter was.
de hemel beware dat ik in een
vroegere tijd zou moeten leven,
maar ik blijf er gewoon bij dat in
mijn tijd meer opzienbarende,
opwindende, en in het privé-le-
ven ingrijpende zaken versche
nen dan nu, in de laatste pak
weg vijftien jaar.
Onze ouders zagen in hun tijd
natuurlijk nog veel meer ingrij
pends: telefoon, radio, vliegtuig,
film, elektra, en noem maar op,
maar wij kunnen toch ook een
aardig partijtje meeblazen waar
ons kroost, met die onnozele
computer die er per slot embryo
naal toen ook al was, niet aan
kan tippen.
Ik spui ze hier eens, al die nieu
wigheden die ik meemaakte;
misschien vergeet ik er een paar
en kunt er nog wat bijbedenken:
de anti-conceptie-pil. serum te
gen difterie en polio, insuline, pe-
niciline, DDT, nylon kousen en
overhemden, elektrische was
machine, televisie in de huiska
mer, plastic vuilniszakken, aard
gas. solex, autoverwarming,
snelle tandartsboor, elektrische
deken, copieermachine, hande
lingsbevoegdheid voor de
vrouw, langspeelplaat, dubbele
helix DNA, harttransplantatie,
contactlenzen, maanlanding
snelheidsbeperking in de be
bouwde kom, elektrisch scheer
apparaat, nou, is dat wat of niet
voorzo maar een enkel mensen
leven.
Ik vind het tenminste een aardi
ge hoeveelheid, en ik probeer
me te herinneren welk van die
dingen toen het meest ingrijpend
was. Ik denk de pil. En daarna de
polio-difterieprik. En vlak ook de
LP niet uit; de verbijstering dat er
een hele symfonie, een heel pia
noconcert op één plaat kon, die
herinner ik me nog levendig.
En verder? Ach, alles was een
sensatie toen.
Misschien brengen de komende
jaren negentig ook weer eens
wat echte nieuwtjes mee. Ingrij
pende uitvindingen.
Wat zou ik graag zien komen? Ik
zou het niet weten. Het enige wat
me nu te binnen schiet, kijkend
naar de beetje wild gegroeide
tuin, is een zichzelf snoeiende
confieer, net zoiets als een zich-
zelfreinigende oven. Een boom
die zichzelf vooral aan de top bij
houdt, zodat je niet om hulp hoeft
te vragen. Niet aan je petje hoeft
te tikken. De bomen houden zich
zelf in bedwang, reguleren zich
zelf.
Weinig opzienbarend, ik geef het
toe.
Maar dat opzienbarende, dat
hebben wij vroeger fijn al mee
gemaakt.
INA DE RUYTER
Nieuwe gordijnen kunt u ge
woon aan een rail ophangen.
En dan zal het waarschijnlijk
een aluminium uitvoering
worden, want deze heeft de
kunststof rail vrijwel geheel
verdrongen. Aluminium is
niet alleen sterker, maar rol
lers glijden er ook soepeler
overheen.
Maar wanneer u eens iets
anders wilt, kunt u tegen
woordig voor allerlei alterna
tieven kiezen. Het nieuwste
snufje is de spandraad. Hoe
wel, zo'n spandraad is eigen
lijk ook al heel oud. Maar in
een tijd dat alles elektronisch
gaat ook het openen en slui
ten van gordijnen kan auto
matisch worden geregeld
grijpt men graag terug naar
vroeger. Maar dan wel aange
past aan de tijd van nu.
De simpele draad van wel
eer is stevig staaldraad gewor
den, gecombineerd met een
voudige tot zeer exclusieve
spanners en/of steunen.. Voor
het hieraan^ ophangen van
gordijnen zijn allerlei klem
metjes te koop, gebaseerd op
het principe van de wasknij
per. Klemmen worden niet al
leen gekozen pp hun uiterlijk
maar ook op hun draagkracht.
Aan vrij gladde, wasknijper-
typen kun je geen zware stof
fen ophangen. Wel kan dat
aan metalen klemmetjes met
kartelranden. Over het alge
meen gebruikt men bij deze
ophangmethode moderne
druk- en chintzstoffen, die
soepel vallen en niet zwaar
zijn.
Het ophangen is kinder
spel. Je hebt er wel een beetje
een timmermansoog voor no
dig als je het uit de losse hand
wilt doen. Plooien invouwen
en met de klem aan het staal
draad bevestigen. Je kunt
zo'n gordijn niet open of dicht
schuiven, maar meestal wordt
deze ophanging gekozen voor
vaste gordijndecoraties.
De spanners kunnen een
voudig, strak van lijn zijn uit
gevoerd, maar er zijn er ook in
de vorm van pijlpunten,
schroefkoppen, bollen, krul
len en zelfs handjes.
Heel apart en een wereld
van verschil met het beeld van
het jarenlang toegepaste
spanveertje bijvoorbeeld.
Hoewel dat overigens vooral
Gordijnen, die niet dichtge
schoven hoeven worden, kun
nen met knijpers worden op
gehangen.
