FC Groningen en het eigenbelang Pas een jaar na de inval orde op zaken bij nooddruftige voetbalclub 'Die FIOD-claim is een lachertje' De afgelopen week is spontaan een wij-gevoel ontstaan in Stad en Ommelanden van Groningen. De nooddruftige plaatselijke FC moet van de ondergang worden gered zo vindt bijna iedereen, en morgen loopt het Oosterparkstadion bij FC Groningen-RKC vol. Er wordt niet meer gekankerd over het wanbeleid van ex-voorzitter Renze de Vries, want er moet vooruit worden gekeken, ledereen lijkt even vergeten dat de club dagelijks 4300 gulden moet toeleggen op het bedrijven van betaald voetbal. Dinsdag 23 januari is het echter weer tijd voor de nuchtere waarheid, want dan onthult de door FC Groningen ingehuurde reddingsbrigade van vijf wijze mannen de saneringsplannen. Op de dag af één jaar na de FIOD-inval stelt FC Groningen dus orde op zaken. Waarom niet eerder? Persoonlijke belangen. De administratie, die zelfs in oude schoenendozen was opgeslagen, was natuurlijk tot begin oktober in handen van de FIOD, maar daarna waren eigenbelangen en allerlei tegenstellingen binnen het bestuur van grote invloed op de doortastendheid. door Bouke Nielsen ZATERDAG 20 JANUARI 1 Renze de Vries: "We hebben het met z'n allen verkeerd gedaan". Voormalig voorzitter Renze de Vries van FC Gronin gen, die bijna een jaar geleden bij de club opstapte na een inval van de FIOD (Fiscale Inlichtingen Opspo- rings Dienst), heeft gisteravond gereageerd op de gro te Financiële crisis bij de club. De Vries zei erg ge schrokken te zijn van de schuldenlast, die bijna negen miljoen gulden bedraagt. "Tijdens mijn laatste be stuursvergadering in december 1988 was de schuld slechts vier miljoen gulden", zo probeerde hij zich min of meer vrij te pleiten. De Vries verklaarde dat hij nooit inzage heeft gehad in de cijfers over de seizoenen 1987/1988 en 1988/1989. "Van penningmeester Van der Pruik kreeg ik telkens te horen dat we 'bij' waren. Ook de accountant greep niet in. Pas achteraf vernam ik dat de tekorten over die seizoenen 1,9 en 1,1 miljoen gulden bedroegen. Het bedrag van 1,9 miljoen is voor mij nog steeds on begrijpelijk. Dat bestaat gewoon niet. Het tekort van 1,1 miljoen is nu wel verklaarbaar". Volgens De Vries heeft FC Groningen in het seizoen '88/89 bewust financiële risico's genomen. "Er was een nieuwe hoofdtribune gebouwd en we dachten dat we mede daardoor veel nieuwe sponsors konden aan trekken. Helaas is de gok mislukt. Ik neem het me zelf kwalijk, dat ik geen greep op de financiële situatie van de laatste twee seizoenen heb gehad. Maar het voltalli ge bestuur was verantwoordelijk. Ik heb niets op ei gen houtje ondernomen. Wij hebben het met zijn allen verkeerd gedaan". De Vries gaf ook zijn mening over de claim van 1,3 miljoen gulden, die de belastingdienst over 1984 aan FC Groningen heeft opgelegd wegens het ontduiken van loonbelasting. "Dat bedrag is een slag in de lucht en zelfs hoger dan in de voorgaande vijf jaren als te- kengeld is uitgekeerd aan spelers. Wij hebben iets meer dan een miljoen gulden betaald. Dat heb ik de FIOD ook verteld. De claim is een lachertje". Het is opmerkelijk triest om te zien dat zelfs gerespecteerde zakenlui de vaste bodem onder de voeten verlie zen, zo gauw ze met betaald voetbal in aanraking komen. De druk van de publiciteit, de glitter en glamour, maar ook clubliefde tussen aanha lingstekens hebben hun invloed. In het profvoetbal worden ze vaak voor het eerst geconfronteerd met zoiets als emotionele druk, want steeds moet er afgewogen worden in hoeverre bepaalde beslissingen tegen hen werken. Ze nemen zelfs beslissingen die zakelijk onverant woord zijn, zoals FC Groningen- voorzitter Everards die in december doodleuk een bestelling voor 250 kerstpakketten van FC Groningen in ontvangst neemt, terwijl hij op datzelfde moment weet dat hij het geld op zijn buik kan schrijven. In dezelfde categorie valt de han del en wandel van bestuurslid Ger- riet Koolma, die allerlei belangen in FC Groningen heeft, maar als voor naamste drijfveer de gezelligheid en specifieke sfeer op het stadion heeft. Waar nodig trekt hij zijn ruim gevulde portemonnee, hetgeen hij zelf als 'dommigheid' kwalificeert, en raakt op die manier verstrikt in allerlei zaken. Koolma is echter koopman genoeg om op het juiste moment het hem toekomende geld binnen te halen. De bestuursleden Guus Spier en Peter Eimers spelen het minder zakelijk en die 'goeiig heid' kost geld. Incident De gezondmaking van FC Gronin gen wil na de FIOD-inval maar niet van de grond komen door al die in terne belangen. En ook nadat Everards op 12 december is aange treden als voorzitter, lukt dat niet. Pas vorige week vrijdag kwam het bestuur op één lijn, maar niet nadat FC Groningen gedurende enkele uren zonder voorzitter had gezeten. Everards had de buik meer dan vol van de persoonlijke belangen, waar door de bestuursleden een gezond making in de weg stonden. Hij gaf de pijp aan Maarten en liet het be stuur en de Raad van Advies in op perste verwarring achter. Woedend verliet hij het stadion, even later gevolgd door penning meester Klaas Keestra die hem in zijn bedrijf op andere gedachten bracht. De Raad van Advies liet voor het eerst blijken macht te be zitten: Koolma, Spier en Eimers moesten inbinden, en Everards keerde later op de avond terug als voorzitter van een bestuur dat door dit incident geen werkzaam klimaat meer heeft. Ommekeer Die avond betekent de ommekeer. Maar wat is er zoal gebeurd de afge lopen maanden? Een jaar geleden wordt na de FIOD-inval een trieste •balans opgemaakt. Om de puin hoop, financieel en organisatorisch, weer op orde te brengen trekken de bestuursleden Guus Spier en Ger- riet Koolma die achter zijn geble ven na het vertrek van Renze de Vries, Wubbo de Boer en Siebe van der Pruik een crisismanager aan in de persoon van Theo Groene- wold. Hij heeft zijn sporen verdiend als saneerder van vele bedrijven waarvan de kartonnagefabriek Ok- to in Winschoten het meest spre kende voorbeeld is. Groenewold komt snel met het plan 'En nu verder' en gaat aan het werk. Zijn eerste daad is het forme ren van een nieuw bestuur waarin tot ieders' verrassing de burgemees ter van Haren, Klaas Weide, de voor zittershamer accepteert. Penning meester wordt Klaas Keestra, ad junct-directeur van de Noordelijke Ontwikkelingsmaatschappij en oud-directeur van de ABN Bank in Winschoten. Guus Spier en Gerriet Koolma zijn demissionair, maar worden door Groenewold toch ge vraagd in het bestuur terug te ke- Daarmee begaat Groenewold een blunder, want hij haalt schuldeisers binnen het bestuur. Ook oud-speler Peter Eimers, die het gezelschap completeert, heeft nog een vorde ring uitstaan bij FC Groningen. Het drietal krijgt door de benoeming de kans zijn eigen vorderingen in de gaten te. houden. Misschien is het onwetendheid van Groenewold en heeft hij geen inzicht in de werkelij ke financiële positie van de club, maar achteraf is het een grote taxa tiefout van hem geweest om be stuurders te kiezen die nog een vor dering op de club hebben. Maar heeft zijn rapport van 28 fe bruari 1989 niet als ondertitel 'Dat gij niet kunt wordt u vergeven, dat gij niet wilt nooit'. Verdacht is dat hij zakelijke banden heeft met zo wel Koolma als Spier. Koolma is zelfs een persoonlijke vriend, met wie hij vandaag afreist naar Aruba voor een vakantie. De twee echtge notes vertrokken al eerder. Grimmig Nu blijkt dat vanaf het moment dat het nieuwe bestuur in functie treedt spanningen meer regelmaat dan uitzondering zijn. Weide en Keestra staan onafhankelijk mid den in de misère en brengen een ge heel nieuwe stijl van leiding geven mee. Koolma, Spier en Eimers heb ben daar de grootste moeite mee. De positie van Eimers is overigens niet zo interessant. Hij volgt in alles blindelings Guus Spier. De belangentegenstellingen ko men pas goed aan de orde als de nieuwe accountant van FC Gronin gen met een concept-rapport komt. Penningmeester Keestra ontvangt het rapport vlak voor het vertrek naar Ikast waar voor de eerste ronde Europa Cup moet worden gespeeld. Keestra wordt bij de verkeerslich ten in zijn woonplaats Scheemda opgepikt door de bus en deelt ter hoogte van Nieuweschans het con cept-accountantsrapport uit aan een deel van het bestuur met de me dedeling: "Dan hebben jullie wat te lezen en schrik maar niet". De echte schrik komt een maand la ter als Keestra op zaterdag 21 okto ber het definitieve accountants-rap port ontvangt. Vanaf dat moment wordt de sfeer in het bestuur grim miger. Weide en Keestra hebben el kaar al snel gevonden bij het zoeken naar een oplossing voor de financië le problemen, Koolma en Spier (en dus ook Eimers) zijn minder in schikkelijk. Het belang van Koolma om een sanering tegen te houden is duide lijk. Hij heeft wel vaker geld voorge schoten aan FC Groningen, wan neer een transfersom niet op tafel kan worden gelegd, en in augustus betaalt hij uit eigen zak de komst van Ulrich Wilson. De vrijdag voor dat de competitie begint eist Go Ahead Eagles de vier en een halve ton transfergeld op. Dat geld is op dat moment niet voorhanden. Kool ma wordt gebeld op zijn buitenver blijf met jacht in Friesland ("Ik zat net in mijn kanootje") en hoest ogenblikkelijk het geld op. In ruil voor deze gulle opstelling legt het bestuur schriftelijk vast dat Kool ma recht heeft op de tranfersom van De Wolf. Guus Spier en Peter Eimers heb ben eveneens geld van FC Gronin gen te goed. Spier moet namens Ballast nog drie ton incasseren voor de bouw van het stadion, terwijl het schildersbedrijf van Eimers nog een vordering van 20.000 gulden heeft staan. Verder staat Spier mo reel garant voor de schuld van twee ton aan GTI, dat in februari '89 een videocircuit in het Oosterparksta dion installeert. FC Groningen is verplicht die installatie aan te bren gen, omdat anders het stadion niet aan de KNVB-veiligheidsvoor- schriften voldoet en gesloten moet worden. GTI is niet helemaal gerust omdat een maand eerder de FIOD in het Oosterparkstadion is ge weest. Spier verzekert het installa tiebedrijf dat veel zaken met Ballast Nedam doet, dat alles op zijn poot jes terecht zal komen. Bestuursvergaderingen volgen elkaar snel op maar resultaat wordt niet geboekt. Keestra slaat in die pe riode geregeld met de vuist op tafel en dreigt zelfs enkele keren met af treden. Dat hij toch blijft zitten heeft ook een duidelijke reden. Hij zit in het bestuur met maximale rugdekking van zijn baas, NOM-di- recteur Arie van der Hek. Deze vindt het van het allergrootste be lang dat FC Groningen zo onge schonden mogelijk uit de proble men komt om het imago van Gro ningen niet te schaden. Dubieus In deze periode begint het plezier van Klaas Weide bij FC Groningen met rasse schreden af te nemen. Zelf wenst hij niet meer over FC Groningen te praten, maar het staat vast dat de voetbalcultuur in het al gemeen en die bij FC Groningen in het bijzonder hem als burgemeester van Haren steeds meer tegen de borst stuit. Vooral omdat er bijna wekelijks een bijeenkomst is ge pland tussen de heren Koolma, Spier (en dus Eimers) waarin de Groningen-problematiek vanuit hun eigen optiek oftewel belang wordt behandeld. Daar komt nog bij daf de belangen die Koolma, Spier (en dus Eimers) hebben in de ogen van Weide een bijna dubieus karakter hebben. Dit gevoel wordt sterker als de transfersom voor John de Wolf door Feyenoord op de rekening van club advocaat Wout Schuurmans gestort wordt. Schuurmans betaalt van de binnengekomen 788.000 gulden (in- cl. btw) de spelerssalarissen, Eijkel- kamp beurt de helft van zijn teken- geld, Gerriet Koolma beurt de door hem voorgeschoten 4,5 ton en Schuurmans vereffent conform af spraak een deel van zijn vordering op de club. Weide is weinig ingeno men met die financiële manoeuvre, omdat hij het niet netjes vindt dat het geld niet naar de NMB is ge gaan. Sanering Achteraf blijkt dat de bank geen rechten op een drietal spelers, on der wie De Wolf, heeft. De burgerva der voelt zich toch onbehaaglijk, want nog meer van deze manoeu vres kunnen betekenen dat aan de staat toebehorend geld (de fiscus) aan het circuit wordt onttrokken. Het is de druppel die de emmer doet overlopen en van de ene op de ande re dag stapt hij uit het bestuur. Tot grote schrik van Keestra. Gerriet Koolma heeft inmiddels zijn geld en is meer genegen aan een sanering mee te werken. Met de als opvolger van Weide binnengehaal de Everards is er nu een meerder heid binnen het bestuur voor de reddingsplannen van Keestra. Er wordt tegenstemmer Spier echter nog enige tijd gegund, omdat zijn werkgever Ballast Nedam bijzon der coulant is geweest ten opzichte van FC Groningen. Ballast heeft al eens een half miljoen gulden laten vallen. Spier is ook niet onduidelijk over zijn positie en zijn belangen binnen het bestuur. Hij laat gere geld weten alles, maar dan ook alles, te zullen proberen om zijn vorde ring van drie ton binnen te krijgen nog voordat een sanering van de schulden van FC Groningen gaat beginnen. Deze dreiging is zelfs zo groot dat medio december nog een forse bot sing ontstaat tussen het bestuur van FC Groningen en de Club van 1 mil joen. De nood is hoog gestegen en het bestuur vraagt de Club om bij te springen. In de Club van 1 miljoen (bestaande uit tien ondernemers die goed zijn voor 100.000 gulden elk) lopen de meningen sterk uiteen. Er gaan stemmen op om te hel pen. Geen wonder, want ook in de Club zitten lieden met belangen. De namen spreken voor zich; Gerriet Koolma, Theo Groenewold, Peter Eimers, een goede vriend van Kool ma Ronnie Schoonveld, en Paul de Haan die met zijn verzekeringsbe drijf veel voor en met FC Groningen doet. Het zijn opnieuw de andere za kenlieden, zonder belangen, die niet willen helpen. Zij hebben geen vertrouwen in het bestuur en zijn bang dat hun geld, bestemd om FC Groningen te redden, rechtstreeks wordt doorgesluisd naar de bankre kening van Balast Nedam enof an dere crediteuren. Het bestuur krijgt nul op het rekest met de medede ling dat ae Club van 1 miljoen pas na een sanering wil helpen. Het is de tweede keer dat de Club een noodkreet negeert. De tien geldschieters zijn medio november ook al gevraagd om de transfer van Wilson voor hun rekening te_ne men, nadat Koolma de 4,5 ton heeft voorgeschoten. Het verzoek wordt afgewezen. Slag Wanneer Spier en (dus) Eimers met FC Groningen naar Israel vertrek ken, slaan Everards en Keestra hun slag. Een hele week lang overlegt het duo met de adviseurs van de meest uiteenlopende slag. Daarbij komt de sterfhuisconstructie niet op tafel, omdat de reglementen van de KNVB dit onmogelijk maken; FC Groningen of een nieuwe be taald voetbalclub zou geen licentie krijgen. Enkele adviezen van G. Sla ger, directeur van de FBO (Federa tie Betaald voetbal Organisaties) worden ter harte genomen. In feite komt het er op neer dat alleen een vergaande sanering overblijft. Koud uit Israel terug, worden Spier en (dus) Eimers voor voldon gen feiten gesteld. Na het opstap pen en het terugkeren van Ever- hards worden eindelijk spijkers met koppen geslagen. Everards krijgt een vrijbrief om verregaande besluiten te nemen in overleg met de reddingsbrigade van vijf wijze mannen. Spier en (dus) Eimers blij ven voorlopig aan tot het einde van het seizoen, maar de verwachting is dat zij straks het veld ruimen. De reddingsbrigade van wijze mannen is inmiddels aan de slag, maar wat vooral Everards minstens zo belangrijk vindt is het opvijzelen van het imago. FC Groningen is in de loop der tijd een wat elitaire club geworden die nogal arrogant of he lemaal niet reageert op raadgevin gen van buitenaf. De adviezen van de vijf wijze mannen zal de club echter wel serieus moeten nemen. Nu al staat voor Everards vast dat er een bezuinigingsronde van 20 tot 25 procent komt. Maar nog belangrij ker is misschien wel het credo dat de voorzitter overal ventileert: Openheid, eerlijkheid en betrouw baarheid.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 33