Racisme Amerika herleeft Gif in de Volgermeer woekert langzaam voort Crisis in onderwijs is ramp voor zwarte Zuidafrikanen REPORTAGE PAGINA 2 ZATERDAG 20 JANUARI 1990 door Mitchell Landsberg/AP NEW YORK - Door een reeks bom- aanslagen op zwarte rechters en burgerrechtenorganisaties in het zuiden van de Verenigde Staten en een golf van geweld en vandalishle overal in het land is dé angst ont staan dat de rassenhaat opnieuw de kop opsteekt. Deze week begon in Zuid-Afrika het nieuwe schooljaar. Voor het zwarte onderwijs in crisissfeer, want terwijl van de blanke leerlin gen eind vorig jaar ruim 90 procent slaagde voor het eindexamen, haal de van de zwarte scholieren slechts 42 procent het einddiploma. De tol van de apartheid blijkt in het onder wijs te hoog geworden. door Peter van Nuijsenburg JOHANNESBURG - Oupa Mabe- toa (18) is een van de twee scholie ren uit Soweto, de zwarte miljoe nenstad ten zuidwesten van Johan nesburg, die na zijn eindexamen naar de Universiteit mag. Oupa is daarmee uniek want voor duizen den zwarte medeleerlingen werd het eindexamen eind vorig jaar een drama. Van de zwarte kandidaten slaagde in heel Zuid-Afrika maar 42 procent. In Soweto, waar alle pro blemen die dit land kent in de over treffende trap worden aangetroffen, kon in sommige wijken slechts 14 procent de schooltas in triomf aan de vlaggestok hangen. Het is, zoals onderwijskundigen beamen, een tragedie zonder weerga. Oupa was zo bescheiden om zijn prestatie op het conto van de Heer te schrijven, maar uit zijn relaas blijkt dat zijn eigen aandeel niet on derschat mag worden. In een omge ving waar een student meewarig wordt bekeken, zat hij dag en nacht gebogen over zijn boeken. Hij meed de televisie, gaf zijn hobby, tafelten nis, er aan, en zong niet langer in het kerkkoor, een hele opoffering voor een diepgelovige jongen als Oupa. Zijn vrienden verklaarden hem voor gek, maar hij zette door. En als hij er even geen gat in zag, waren er twee vrienden de een studeert aan de Open Universiteit; de ander aan de Universiteit van Kaapstad die hem er door sleepten. Boven dien had Oupa geluk: op zijn school kon vrijwel het hele jaar normaal les worden gegeven. Dat is uitzonderlijk. De meeste middelbare, maar ook veel lagere scholen in Soweto kampen met pro blemen die elke leerkracht tot wan hoop moeten drijven. Er is een schreeuwend tekort aan lokalen - klassen met meer dan 50 leerlingen zijn regel lesmateriaal en elemen taire voorzieningen als schoolban ken en schoolborden. En hoe gemo tiveerd ze ook mogen'zijn, vele lera ren zijn jong, onervaren en onvol doende gekwalificeerd. Ze moeten daarnaast nog het hoofd bieden aan die andere plaag van Soweto: de criminaliteit. Op ve le scholen terroriseren jeugdbendes hun medescholieren en onderwij zers, bloeit de drugshandel en is vandalisme schering en inslag. Er is een verontrustende toename van het aantal verkrachtingen en, de meest schokkende ontwikkeling, moorden. Wie hier als leraar over eind wil blijven, moet geen eelt, maar pantserstaai op zijn ziel heb ben. Vrijwel dagelijks komen er on rustbarende berichten uit diverse delen van de VS. In Portland, Ore gon, werd een vijftienjarig Latijns- Amerikaans meisje in elkaar gesla gen door een bende skinheads. In Wellesley, Massachusetts, zijn twee jongeren gearresteerd omdat ze ha kenkruizen en racistische leuzen op muren hadden gespoten. En in New York werd een bende blanke jonge ren gearresteerd voor de moord op een zwarte man die zich op 'hun ter ritorium' had begeven. Er zijn tal van nieuwe anti-racistische organi saties opgericht. Politie, rechters en het parlement bekijken hoe de excessen voorko men kunnen worden. Maar er is ver schil van mening over de vraag of het racisme werkelijk weer is toege nomen. Het grotere aantal meldin gen kan het gevolg zijn van een ge richter beleid van de politie, die ras senhaat sneller aanwijst als motief voor een misdrijf. Ook is het moge lijk dat het publiek sneller een mis drijf aangeeft, of dat het 'gewoon' om een toename van het aantal ge weldsmisdrijven gaat. Ku Klux Klan Niettemin denken veel Amerikanen dat etnisch gemotiveerde geweld smisdrijven wel degelijk toenemen. Zij wijzen op de skinheads, die de gelederen van de extreem-racisti sche Ku Klux Klan hebben ver sterkt, op het toenemend racisme aan de universiteiten en op een was lijst van misdrijven die uitsluitend een racistisch motief hebben. Eén van die mensen is Bill Ta- foya, docent lange-termijnplanning aan het opleidingsinstituut van de FBI in Quantico, Virginia. Tafoya is er van overtuigd dat het aantal ra cistische misdrijven stijgt en zegt dat ook andere onderzoekers die mening zijn toegedaan. Een lichtpuntje is dat de politie meer aandacht begint te besteden aan racistische misdrijven. In Bal- timore, New York en Boston lopen al langer speciale projecten om ra cistisch geweld te bestrijden. Hun voorbeeld is onlangs gevolgd door onder meer Minneapolis, Philadel phia, San Franciso en Portland. De meeste projecten hebben een twee ledig doel: rassenmisdrijven regis teren als aparte categorie en het pu bliek duidelijk maken dat dergelij ke delicten niet worden getole reerd. "Als de mensen niet het idee hebben dat ze naar de politie en de rechter kunnen stappen, gaan ze de straat op", zegt Bill Johnston van de politie in Boston. Deze crisis is uiteraard niet van het laatste jaar. Het zwarte onderwijs zit al jaren in een peilloos diep dal, maar het debacle is nog nooit zo groot geweest als het afgelopen jaar. Dat heeft de discussie over de oor zaken en achtergronden weer in volle hevigheid doen oplaaien. Ambtenaren van het departe ment voor zwart onderwijs wijzen op de geweldige toestroom van zwarte leerlingen. Per jaar komen er 250.000 leerlingen bij. Om deze golf op te vangen, moeten er per jaar 300 nieuwe scholen worden gebouwd en 8000 leerkrachten opgeleid. Ter illustratie: in het fiscale jaar 1987/88 werden 52 nieuwe scholen in ge bruik genomen. En de begroting voor zwart onderwijs zit volgens de verantwoordelijke minister, dr. Stoffel van der Merwe, aan haar pla fond. Het geld om binnen 10 jaar de achterstand van het zwarte op het blanke onderwijs weg te werken, zoals aanvankelijk was beoogd, ont breekt. Dat mogen de voorstanders van economische sancties zich voor een belangrijk deel aanrekenen, al dus Van der Merwe. Maar dat laat onverlet dat Preto ria voor een blanke leerling vijf maal zoveel geld uittrekt als voor een zwarte scholier. Volgens het ge zaghebbende Instituut voor Ras- senrelaties, wordt voor een zwarte leerling 503 rand (ongeveer 375 gul den) per jaar gereserveerd; voor een blanke scholier ligt dat bedrag op 2538 rand (ruim 1800 gulden). De financiële factor verklaart veel, maar lang niet alles, zeggen de deskundigen. De scholen zijn de haarden van verzet tegen de apart heid geworden. In 1976 brak in So weto een opstand uit van scholieren die weigerden onderwijs in het Afri kaans, de taal van de onderdrukker, te volgen. Deze opstand werd in bloed gesmoord: volgens conserva tieve schattingen vielen ër ongeveer 1000 doden. Het machtsvertoon van de regering had als gevolg dat scho lieren en studenten sindsdien de meest militante tegenstanders van de apartheid zijn. Crisis Dat bleek in de jaren 1984-87, toen Pretoria werd geconfronteerd met de grootste crisis sinds de invoering van apartheid. Scholieren en stu denten namen opnieuw het voor touw in het verzet. Onder het motto 'Bevrijding gaat voor onderwijs' werden de scholen geboycot. Ook deze rebellie werd met geweld on derdrukt en toen de balans werd op gemaakt, bleek het zwarte onder wijs, en dus de zwarte leerling, een van de belangrijkste slachtoffers. Scholen waren verwoest; veel leer lingen konden de discipline van de schoolbanken niet meer opbren gen. In onderwijskundige publica ties wordt naar hen verwezen als de 'verloren generatie'. Terwijl de scholen in Soweto de toeloop niet aankunnen; worden in Johannesburg tientallen blanke scholen met sluiting bedreigd. Zij hebben een tekort aan leerlingen, omdat vele blanken zijn weggetrok ken uit wijken die aanvankelijk voor hen waren gereserveerd, maar waar zich steeds meer zwarten heb ben gevestigd. De scholen in deze buurten zouden van sluiting kun nen worden gered door zwarte leer lingen toe te laten. Vele schoolbe sturen willen dit ook en de voorde len zijn evident: het zou de zwarte scholieren de reis (en dus geld) naar Soweto besparen en de scholen daar verlossen van hun overbevol king. Maar deze oplossing stuit op het onverbiddelijke nee van de overheid. Het is in strijd met de nog altijd heersende ideologie. Veertig jaar apartheid is de be langrijkste oorzaak van de malaise in het zwarte onderwijs, die stelling zal zelfs bij de meeste blanke onder- wijsbureaucraten op weinig weer stand stuiten. Maar de voor hand liggende oplossing: algemeen, voor iedereen toegankelijk onderwijs zal, aldus minister Van der Merwe, niet onder deze regering plaatsvin den. Een meisje, ge kleed in Ku Klux Klan kle ren, probeert het Nazi-saluut van haar vader na te doen, tijdens een manifestatie van de Klan vo rige week zater dag in Lawren- cebuYQ, Tennes see. (foto AP) Bijhouden Vooral aan het bijhouden van mel dingen wordt veel belang geacht. Op het ogenblik zijn er geen lande lijke cijfers over racistische misdrij ven;'een van de redenen waarom er zoveel verschil van mening bestaat. Maar in het Congres is inmiddels een wetsvoorstel ingediend dat het ministerie van justitie zou verplich ten zulke cijfers te gaan bijhouden. Intussen is de afgelopen paar jaar in tien van de staten een wet aange nomen die in het aanleggen van sta tistieken voorziet. In 31 staten is een wet aangenomen die "etnische inti midatie" strafbaar stelt en in zeker 34 staten is "institutioneel vandalis me" strafbaar. Ook rechters proberen nieuwe me te bestrijden. In Eugene, Ore gon, werd een man wegens "etni sche intimidatie" vorig jaar niet al leen tot twee maanden gevangenis straf veroordeeld maar ook tot het volgen van een voorlichtingscursus over racisme. En in Montgomery, Alabama, moesten zeven leden van de Ku Klux Klan ook een dergelijke cursus volgen, als onderdeel van een schikking in een geding dat was aangespannen door de Southern Christian Leadership Conference. Fundamenteel Maar niemand denkt dat met zulke maatregelen een eind kan worden gemaakt aan rassenhaat en rassen- geweld. Daarvoor zijn fundamente lere, sociale veranderingen vereist. Sommigen denken daarbij aan het economisch systeem, anderen aan het gebrekkige onderwijs. Weer an deren menen dat er vooral een men taliteitsverandering nodig is. "We bereiden de mensen slecht voor om op beschaafde wijze samen te leven met anderen," zegt recher cheur Paul Sanderson van de Ne- wyorkse politie. „We zijn daar alle maal verantwoordelijk voor". BROEK IN WATERLAND - Een half vergane schoen steekt met zijn neus uit de aarde omhoog. Een roes tig fietsframe en een verkleurd spaarvarken, leeg, liggen naast de resten van een vat. Ook leeg. Zo ver het oog reikt, lijkt de voormalige vuilstortplaats in de Volgermeer ten noorden van Amsterdam meer op een natuurgebied met rietkra gen, wegschietende fazanten, op vallend veel konijnekeutels en her en der stille getuigen van vele jaren vuilstort die aan de oppervlakte zijn gekomen. De bodem is overwoe kerd met planten, maar onder gronds 'woekert' het gif langzaam voort. door Rien Floris De vaten die daar lang geleden zijn gestort door het Amsterdamse chemisch bedrijf Philips Duphar lekken hun giftige inhoud nog steeds in het grondwater. Verdwij nen zullen de vaten waarschijnlijk nooit, maar als het aan projectleider bodemsanering Hans Teunissen ligt, zal de verpreiding van het gif in ieder geval een halt worden toe geroepen en wordt de situatie in de Volgermeer in elk geval 'beheers baar'. Boven op tonnen huisvuil in de Volgermeer, staat sinds enige tijd een 'veldlaboratorium' voor het ne men en beoordelen van monsters. In een grote loods, verscholen tus sen het struweel, ronkt een water zuiveringsinstallatie waarmee proe ven worden gedaan om het che misch verontreinigde water van de Volgermeer weer 'milieutechnisch acceptabel' te maken. Projectleider Teunissen van de dienst milieu en water van de pro vincie Noord-Holland spreekt over "zeer sterk verontreinigd water en de grootste bodemsanering van de provincie Noord-Holland". Hij leidt een proefsanering van de Volger meer, waarbij wordt onderzocht of sanering van de honderd hectare grote stortplaats wel uitvoerbaar is en welke methodiek het beste resul taat heeft. Eind maart moet een eindrapportage gereed zijn over de proefsanering en kan een keuze worden gemaakt uit de verschillen de methoden. Infiltratie Over de wijze van proefsanering van de Volgermeer is in grote lijnen overeenstemming. "Het idee is om er een infiltratiegebied van te ma ken. We willen de grondwaterstand met twee en een halve meter verla gen waardoor je een kwelsituatie krijgt. Door die kwelvorming komt het water omhoog en gaat er dus geen water meer omlaag. Tegelij kertijd komt er een zes kilometer lange damwand rondom de Volger meer die ten minste vijftien meter diep steekt en daardoor aansluit op het basisveen. Door de damwand kan het gif niet meer horizontaal wegstromen en doordat je het grondwaterpeil verlaagt, kan het water ook niet verder zakken. Al het regenwater dat dan valt, stroomt in het grondwater dat wordt afge- pompt en gezuiverd", aldus Teunis sen. De bovenlaag van de Volgermeer zal verder nog moeten worden afge dekt met een laag grond van circa een meter om verder contact tussen dieren en de vervuiling tegen te gaan. De taak van Teunissen is de onze kerheden van het saneringsplan te beproeven en weg te nemen. De peilverlaging zal tot stand moeten komen door de vaart die midden door de Volgermeer loopt uit te gra ven. Daarnaast zullen op het terrein putten worden geslagen met pom pen die tot op grote diepte grondwa ter 'afmalen'. "De volgende stap is de zuivering. We zijn nu volcontinu bezig met een zuiveringsproces, waarbij twintig kubieke meter wa ter per uur wordt gezuiverd. Dat is in feite een klein fabriekje waarbij we alles bemonsteren om te onder zoeken wat het beste werkt". Fysiek-chemisch Teunissen spreekt van een "fysisch- chemische waterzuivering", ge combineerd met een luchtbehande ling. Het water wordt eerst opge pompt en naar een bufferbassin ge leid. Daarna wordt het belucht om i Waterland ten noorden het ijzer in het water te laten oxide ren en door toevoeging van chemi caliën neer te laten slaan, zodat het uit het water kan worden verwij derd. "Omdat het een oude vuilstort is, zit er erg veel metaal in het water. Eigenlijk kan dat weinig kwaad, maar we doen dit om ijzerafzetting in het zuiveringssysteem tegen te gaan; iets dergelijks doen we ook om kalk uit het water te halen." Daarna wordt het water door zand- filters geleid en uiteindelijk naar een vijf meter hoge beluchtingsto ren gevoerd waar de chemische ver ontreinigingen, waar het immers al lemaal om draait, uit het water moe ten worden verwijderd. "Die toren is een soort waterval die is verdeeld in heel veel stroom pjes, zodat er veel lucht bij kan. Te gen die stroompjes in wordt lucht aangezogen. Hierdoor kunnen de vluchtige verbindingen in het bij- de toekomst worden afgevoerd de rioolwaterzuiveringsinstal- zonder de verbindingen die afkom stig zijn van Duphar zoals de benze nen en de fenolen verdampen. De latie in Amsterdam-Oost lucht wordt daarna weer gezuiverd 'biologische nabehandeling', met compostfilters waarbij ettelijke typen aan het testen zijn", woon aldus de projectleider. Een uniek experiment in de w terzuivering van de Volgermeer proef an de Volger- Een volledige sanering van de Volgermeer, waarbij het chemische de toepassing van zogenaamde afval wordt verwijderd, wordt ozontechnologie. Dit proces uit de lopig niet haalbaar geacht. "Er zal Verenigde Staten is niet eerder in hier geen vat weg gaan, i onder invloed van ultraviolet aanvaardbaar, ter voorkoming licht moeten (gechloreerde) kool- erger. Als je niks zou doen, krijg je waterstoffen zoals benzenen en fe- hier een verontreiniging van het he- nolen kunnen worden afgebroken le gebied". De Volgermeerpolder tot water. De zuiveringsprocessen ligt hoger dan de omliggende pol met ozon en de beluchtingstoren ders, waardoor het gif zich als een worden los van elkaar uitgevoerd olievlek naar lager gelegen polders met dezelfde waterstroom om zo te kan verspreiden. In het verleden is kunnen onderzoeken welke metho- ook verontreinigd slib gevonden i de het beste resultaat heeft. Na z vering in de installatie zal het water de vaart verbinding stond met de Volgermeer. Wachten Die vaart is nu afgesloten en het wachten is op de zes kilometer lan ge damwand om verdere versprei ding te stoppen. "We zullen hier een geïsoleerde situatie houden en meer niet. Tenzij in de toekomst wordt besloten om alsnog af te gra ven, maar als jij een plaats weet waar het afval naar toe kan..." Dat de verwerking van het che misch afval geen eenvoudige zaak is, blijkt wel uit de 1200 vaten che misch afval die nog steeds in 26 scheepscontainers op de belt staan, nadat ze in 1981 werden 'opgele peld' uit het hoofdstedelijke huis vuil. Maar ook hiervoor wordt nu een plan gemaakt. "We maken een plan voor de afvoer van die vaten naar de Afval Verwerking Rijn mond. Dat is de enige inrichting die geschikt is om dit afval te vernieti gen, maar ze heeft te weinig capaci teit. Ze hebben ons nu al laten we ten dat het verwerken van dat che mische afval niet eerder zal gebeu ren dan in 1992", aldus Teunissen. Het vervoer van de vaten op zich zal overigens niet bestaan uit een simpel opladen van de scheepscon tainers en dan per vrachtwagen richting Rotterdam. Voor het trans port zullen de 1200 vaten stuk voor stuk in andere vaten moeten wor den verpakt om verspreiding van het gif te voorkomen. Dit 'inpak- plan' illustreert duidelijk de geva ren die er aan het gif in de Volger meer kleven. Chemicaliën Projectleider Hans Teunissen heeft er persoonlijk echter geen proble men mee om op en met het gif in de Volgermeer te werken. "Je moet het vergelijken met mensen die in een laboratorium met chemicaliën wer ken. Er valt mee te werken als je maar weet waar je het over. hebt. En of dat nou dankbaar werk is om het vuil van iemand anders op te moe ten ruimen... Het is een erfenis van de generatie voor mij. Ik vind het wel dankbaar werk, want je draagt iets bij aan het milieu, en iedereen is er van overtuigd dat het een absolu te noodzaak is dat hier iets ge beurt".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 2