Oorlog om een wijnpompje De vacu-vin: een goudmijntje, maar ook doelwit van plagiaat 'Bij octrooi en vrouwen kun je je beste vriend niet vertróuwen' ZATERDAG 20 JANUARI 1990 PAGINA 27 Wat heeft een Delftse wijnhandelaar gemeen met de Noordwijkse directeur van een uitvinderscentrum en een Rotterdamse uitvinder met een 'Willie Wortelcomplex'? Een klein vacuümpompje, dat het mogelijk maakt de wijn nog te drinken enkele dagen na opening van de fles. De vacu-vin is behalve een goudmijntje voor de uitvinder ook het troetelkind van het ministerie van economische zaken, het pronkstuk van Nederlands vernuft en een paradepaardje van de Nederlandse export. Het verhaal over het pientere pompje staat echter ook bol van frustraties, jaloezie, verdachtmakingen, ingetrokken televisie-optredens, een rechtzaak, dwangsommen, dreigbrieven en obsessies. En vooral plagiaat. "Bij octrooi en vrouwen kun je zelfs je beste vriend niet vertrouwen". door Karei Berkhout Links de plagiaten, rechts van defies de enige echte vacu-vin. foto Lock zuyderdui Als studenten vorig jaar juni niet het plein van de Hemelse Vrede in Peking hadden bezet, dan was het beroemde Ne derlandse rijtje van bloembollen, kaas, klompjes en molentjes daar wellicht uit gebreid met een klein vacuümpompje. Want bij het bezoek van koningin Beatrix en prins Claus aan China zou het Nederlandse staatshoofd de Chinese lei der Deng Xiao Ping een apparaatje heb ben aangeboden, waarmee deze zijn wijn lang na opening van de fles goed had kunnen houden. Maar het staatsbezoek aan de Chinese volksrepubliek werd af gelast en de door de producent gekoes terde droom van '1 miljard Chinezen 1 miljard verkochte vacu-vins' verdampte. De vacu-vin als Hollands symbool zou het hoogtepunt zijn geworden van een komeetachtige opkomst van een eenvou dig vacuümpompje. In enkele jaren tijd zijn er miljoenen exemplaren van ver kocht in zo'n 25 landen. In het begin volgde het pompje het spoor van de kur- ketrekker naar de keukenla. Daarna drong het door tot de gelederen van de kleine relatiegeschenken van het genre aansteker. Vliegtuigmaatschappijen lij men nu hun eerste klas passagiers er mee, het ministerie van economische za ken pronkt bij handelsmissies naar het buitenland met dit 'pronkstukje van Ne derlands vernuft' zoals de folder ron kend meldt. Charme De charme van het pompje zit hem voor de inwoners van Nederland-koopmans land vooral in het gegeven dat een inge ving. een moment van helderheid, uit eindelijk leidde tot een goedlopend ex portbedrijf. En door tie 'ei-van- Colom- bus' oplossing van een probleem waar mee de wijnboeren al eeuwen worstelen: namelijk hoe kan worden voorkomen dat wijn na opening van de fles zuur wordt. Het antwoord viel de wijnhandelaar Bernd Schneider bekend van de tele visie zoals dat heet in, toen hij jaren ge leden op een feestje wijn dronk die de be kende olie-achtige en zure smaak had. Het schoot hem te binnen dat hij in Frankrijk ooit had gezien hoe wijnboe ren grote wijntanks vacuüm zuigen om te voorkomen dat de wijn aan zuurstof wordt blootgesteld. Samen met zijn tech nisch onderlegde broer ontwikkelde hij vervolgens in 1983 een koperen pompje met een kurk. Maar dat werkte niet. Na nog wat vergeefse pogingen met kunststoFmodellen vond hij op een dag de oplossing in een klein rubber dopje met een sneetje. De werking daarvan is te vergelijken met een omgekeerd ven tiel. die wel lucht uitlaat, maar niet bin nenlaat. Samen met een pompje kan met dit dopje een fles luchtledig worden ge zogen. zodat de zuurstof de wijn niet kan bederven. In juni 1985 deponeerde Schneider dit model bij de notaris en vervolgens stapte hij naar het Rotterdamse uitvindercen trum onderdeel van het regionale in novatiecentrum dat valt onder het minis terie van Economische zaken met de vraag: 'hebben jullie iemand die dit kan produceren'. Er werd een contract geslo ten, waarbij werd afgesproken dat het centrum zoals te doen gebruikelijk een deel van de opbrengst krijgt van wat in middels de vacu-vin was gaan heten. Het centrum boog zich ook over het octrooi en andere juridische kwesties, die aan vankelijk haarkloverijen leken maar be langrijker zouden worden naarmate de contouren van het succes van deze uit vinding zichtbaarder werden. De sleutel van de laatste deur naar het succes lag in Leiden, om precies te zijn bij het Leidse bedrijf Premiumstore. De eerste afnemer de supermarktketen Konmar van zo'n 20.000 pompjes stond namelijk al te trappelen, maar de mallen moesten nog worden gemaakt. Schneider moest dus al voor ettelijke tonnen gaan investeren, zonder de ga rantie te hebben dat de pomp genoeg succes zou hebben om de kosten eruit te halen. Om het risico van een failliet te be perken had hij razendsnel een zogeheten besloten vènnootschap nodig, waarop hij echter een paar weken zou moeten wachten. Plank-bv Geen nood, de Noordwijker F. Karei Steup, door het Rotterdamse centrum twee jaar geleden als directeur aange trokken voor 'het commerciële verhaal bij uitvindingen', had nog een bv 'op de plank' liggen. Steup verkocht op 26 sep tember 1986 zijn Leidse Premiumstore bv aan Schneider, die het 'bedrijf vervol gens ombouwde tot Vacu Products bv. Steup: "Het was een gewone 'plank-bv', zoals je die veel aangeboden ziet worden. Bernd had er een nodig en ik had er een die 'schoon' was. dus zonder schulden". Het lijkt een detail, maar toen het succes van de vacu-vin er eenmaal was, werd ook dit belangrijk. Want in juni 1984, dus ongeveer een jaar eerder dan Schneider, was de Rot terdamse uitvinder Leon Richard (Steup: "De vraag is of hij niet één van die vele Willie Wortels is") bij het uitvin derscentrum gekomen met tekeningen van. jawel, een wijnfles vacuümpomp. Het uitvinderscentrum zag er na onder zoek wel wat in, maar ook niet meer dan dat. Toenmalig directeur van Heteren bood Richard in februari 1985 een 'passief be middelingscontract' aan, wat betekende dat zijn vinding in een map terecht kwam en niet verder werd ontwikkeld. Richard weigerde dit, omdat hij een 'ac tieve bemiddeling' wenste. Zaak geslo ten, zo leek het. Toen Richard in september 1986 ver nam dat Schneider zijn vacu-vin op de markt ging brengen, werd hij woedend. Volgens de Rotterdamse uitvinder had het uitvinderscentrum de belangen van Richard opgeofferd aan die van Schneider door Schneider wel en hem niet een 'actief contract' aan te bieden. In een brief van 14 december 1987 aan de Octrooiraad concludeert Richard uit die telefoongesprekken dat het uitvin derscentrum zijn belangen overboord heeft gezet voor die van Schneider. Vol gens hem blijkt dat uit het feit dat voor de pomp van Schneider wel een produ cent is gezocht en voor zijn pomp niet. Verder meldt hij dat tegen Schneider is gezegd dat hij een octrooi kon krijgen op zijn pomp, terwijl dat hem nooit is ver teld. hoewel het ook voor zijn pomp mo gelijk was. Bovendien heeft het uitvin derscentrum wel tegen Schneider ge zegd dat Richard bezig was met de pomp, maar heeft het centrum verzuimd Richard in te lichten over de bezigheden van Schneider. Directeur Steup geeft achteraf toe dat het uitvinderscentrum Richard had moe ten inlichten, maar voelt zich veront schuldigd door het feit dat niet hij, maar Van Heteren directeur was toen Schnei ders voor het eerst aanklopte. Maar. zo zegt hij: "Richard was nog lang niet klaar met zijn pomp en moest nog een heleboel problemen oplossen als die al ooit op te lossen waren. Zijn pomp had in die vorm tussen de 400 en de 1800 gulden moeten kosten en was dus commercieel onhaal baar". "Schneider was toen hij bij ons kwam, afgezien van wat commerciële tekortko mingen een niet zo aantrekkelijk uiter lijk bijvoorbeeld) al bijna klaar en had al leen maar een producent nodig. Zijn pomp kost nog geen twee tientjes in de winkel en dat geeft al aan waarom het centrum wel met Schneider is verder ge gaan. In geen geval heeft Schneider het idee gepikt van Richard, want de twee pompen lijken in geen velden of wegen op elkaar. Het is gewoon, zoals het zo vaak gaat, dat twee mensen voor hetzelf de probleem de oplossing in dezelfde richting hebben gezocht". Eigen kracht Een bezoek aan Schneider bevestigt dat de wijnkoper het geheel op eigen kracht heeft gedaan. Uit zijn kluis tovert hij talloze modellen tevoorschijn waar mee de geboorte van het pompje lang zaam gestalte krijgt. Van het knullige ko peren pompje tot het gelikte apparaatje dat aan de koningin werd meegegeven. Schneider: "Jaren heb ik gezocht en ge werkt om de lange weg af te leggen van een ideetje naar een volwaardig produkt. Ik heb Richard gevraagd om hier eens te komen praten en te kijken, maar hij heeft dat geweigerd. Hij blijft volhouden te zijn beduveld". Het lijkt er op dat dit idee bij Richard een idee fixe is geworden, een soort ob sessie. De Rotterdamse uitvinder is een papieren offensief begonnen tegen Schneider en Steup. Iedereen die ooit te maken kreeg met een van hen ontving al uitgebreide brieven van Xenotec (het be drijfje van Richard) waarin alle gesprek ken (door Richard allemaal op de band vastgelegd) en alle handelingen van Steup en Schneider uit de doeken wor den gedaan. Radio Rijnmond had ooit een gesprek met Schneider over de vacu-vin en ont ving vervolgens een brief over de ver meende wandaden van Schneider. Vero nica toonde de vacu-vin ooit in een con sumenten-programma, kreeg een brief, reageerde niet en werd vervolgens aan geklaagd door Richard bij het Commisa- riaat voor de Media en de Raad voor de Journalistiek. De dossiers van Richard hebben bij el kaar de dikte van drie telefoonboeken. Elk interview dat Steup ooit gaf over het uitvinderscentrum zit erin, net als een krantebericht over een bedrijf van éen adviseur van het uitvinderscentrum. Van Steup zijn alle gangen inmiddels nagegaan, zijn persoonlijke (hij woont in Noordwijk) en zijn zakelijke (hij heeft be drijven). Vooral het feit dat de directeur van het uitvinderscentrum Steup zijn ei gen bv heeft verkocht aan wijninkoper Schneider wijst er volgens Richard op dat Steup een persoonlijk belang had bij de produktie van de vacu-vin. Proces De Rotterdamse rechtbank gaf Richard hierin op 29 december vorig jaar groten deels gelijk in een zaak die door het uit vinderscentrum was aangespannen te gen Richard. In het vonnis schreef recht bank-president Boot onder meer: "Dit soort verwevenheden...doen immers licht de gedachte rijzen dat Steup, wiens taak is objectief te beoordelen of een uitvin ding levensvatbaar is, subjectieve mo menten laat meespelen...het met de ene pet op meeprofiteren van hetgeen men met de andere pet ambtshalve heeft ver nomen (is) in het algemeen minder wen selijk". Volgens de rechter is er echter geen sprake van dat Schneider met behulp van het uitvinderscentrum de vondst van de vacu-vin heeft gestolen van Ri chard. De beide vindingen lijken volgens de rechter in niets op elkaar. Richard mag dan daar dan ook geen uitspraak meer over doen op straffe van een boete van 10.000 gulden per overtreding. Als Richard een uitspraak doet over Steup of Schneider zonder het vonnis mee te stu ren moet hij ook dat forse bedrag op tafel leggen. Steup is over het laatste uiteraard te vreden: "Maar het blijft diep triest dat ie mand die op zichzelf goede ideeën heeft, het zo ver heeft laten komen. En toch kan ik hem ergens wel begrijpen, want het is inderdaad zo dat er ontzettend veel idee- en worden gestolen. Plagiaat is werkelijk aan de orde van de dag". Alert Schneider weet daarover mee te praten en met een kreet gooit hij een enorme stapel plastic pompjes op tafel. "Iemand beschuldigt mij van plagiaat, maar hier voor mij ligt de echte naapenj. Deze pompjes uit Japan. Engeland, Canada, Westduitsland en de Verenigde Staten hebben mij al een miljoen gulden gekost aan proceskosten om ze van de markt te krijgen. Ik heb zelfs meegemaakt dat ie mand in Zuidafrika patent heeft aange vraagd op mijn pompje". "Je moet heel alert zijn. want het gaat heel snel", zegt Schneider. Een in West duitsland gemaakt pompje kwam al een maand na de vacu-vin op de markt. Nog krasser is het voorbeeld van de vacu-tai- ner, een op hetzelfde principe gebaseerd potje, waarin bederfelijke waren kunnen worden opgeborgen. Een dag na de in troductie kwam over de fax een foto bin nen uit een Japanse krant waarin exact hetzelfde potje onder de naam Magie Air werd aangeboden. Handig Steup: "Mensen zijn handig in het na maken, en lezen heel goed de beschrij ving in het octrooi. In de beschrijving van de vacu-vin staat bijvoorbeeld: pompje valt over dopje. Dan laten ze het dopje over het pompje vallen, maar het idee blijft dan toch hetzelfde". Ir. Rijlaarsdam, docent octrooirecht aan de Technische Universiteit van Delft, kent nog een methode. "Echte cre ativiteit is een schaars goed, maar in het namaken zijn mensen erg inventief. Nog voor een produkt op de markt komt. wordt het soms al nagemaakt. Mensen le zen heel zorgvuldig de beschrijving in de octrooi-aanvraag en reconstrueren aan de hand daarvan dan de uitvinding". Dat had een verklaring kunnen zijn voor de even raadselachtige als razend snelle naaperij van de vacu-tainer in Ja pan. Steup die met Schneider langs ging bij de producent van Magie Air weet ech ter: "De man is gewoon met het idee van het dopje aan de slag gegaan en heeft toen, voortbordurend op dat idee, ook een opbergpotje verzonnen. Maar ook dat blijft toch pikken". Bescherming Het bestrijden van plagiaat is heel moei lijk. Niet alleen kost het vaak veel geld om een proces te voeren in Canada be gint het er al mee dat een bedrag van 100.000 dollar als borg moet worden ge stort, zonder zeker te weten dat je dat ook. terugkrijgt maar het is ook niet eenvoudig aan te tonen dat er werkelijk inbreuk is gepleegd op het octrooi. De idee-bescherming kent namelijk twee vormen: het groot octrooi en de model bescherming. Het eerste beschermt al leen produkten die echt helemaal nieuw en origineel zijn; het tweede beperkt zich tot de vorm van de uitvinding en dan nog alleen de uiterlijke vorm. Dat betekent dat veel inventieve oplossingen vallen tussen de wal van het octrooi (te hoge drempel) en het schip van de modelbe scherming (te weinig bescherming). De wet voor een allesomvattende mo delbescherming ligt al jaren in de ijskast, omdat multinationals als Philips er niet aan willen uit angst voor misbruik door de Japanners. Dat betekent dat de kleine uitvinders in een moeilijke positie zitten en dat voor hen de door Rijlaarsdam ge citeerde uitspraak geldt: "In zaken van octrooi en vrouwen kun je zelfs je beste vriend niet vertrouwen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 27