Alsof hij nooit is weggeweest Aangenaam verrast Kunstcensuur DDR afgeschaft Schilderijen Rob Scholte naar Biënnale Acteur Charleson (40) aan aids overleden Kunst langs Groningse invalswegen Kunstraad afslanken, staatsprijzen terug Stolz: geen wonderkind MAANDAG 8 JANUARI 1990 KUNST PAGINA 21 BERLIJN(AP) - De Oostduitse minister van cultuur, Dietmar Keiler, heeft gezegd dat de censuur in de kunst in de DDR met onmiddellijke ingang wordt afgeschaft. Keiler deed zijn uitspraak in een interview met de in Oost-Berlijn verschijnende Berliner Zeitung. In het interview, waarvan het persbureau ADN een samenvatting ver spreidde, zei Keiler dat zijn ministerie "vanaf heden op geen enkele wijze meer censurerend, regulerend en betuttelend in kunstprocessen (zal) in grijpen". De verantwoordelijkheid voor de kunst moet komen te liggen bij men sen en instanties die verstand van zaken hebben en niet bij de overheid, al dus Keiler. Zo moeten uitgeverijen zelf kunnen beslissen wat zij uitgeven en moeten theaters zelf de stukken kunnen kiezen die zij opvoeren. Het cultuurbeleid moet voortaan worden vastgesteld in nauw overleg met de culturele organisaties, aldus Keiler. Met het oog op de komende congressen van de verschillende kunste naarsbonden in de DDR zei Keiler: "De kunstenaars moeten soeverein en onafhankelijk van het ministerie van cultuur beslissen hoe zij zich organi seren, op basis van welk statuut of program zij werken en welke houding zij aannemen ten aanzien van staat en samenleving". 'Slimme' show Toon Hermans; zoon en Gemma met schoolcabaret ROTTERDAM (GPD) - Matig schoolcabaret en top-entertain- ment in één show: dat is de merk waardige formule waarmee Toon Hermans én zijn zoon Maurice de ze maanden langs de theaters in Nederland toeren. Hermans se nior is met een voorstelling van zo'n twee uur terug alsof hij nooit is weggeweest. Daaraan vooraf gaand is er een programma van een klein uur, met Gemma van Eek, Dick Rienstra en Maurice Hermans, Theater Pittoresque Mécanique genaamd. Een soort flashback rond het verschijnsel Toon door de eeuwen heen, ken nelijk bedoeld als hommage. Maar wie is er blij 'met die rare sketches, dat gegoochel, die deuntjes en veijazzte oude Her mans-liedjes? Het publiek in het Rotterdamse Luxor Theater in elk geval niet, Welgeteld vijf mensen namen tij dens de Rotterdamse première de moeite het trio te belonen met een staande ovatie. Bij het vertrek van Toon daarentegen kwam de met achthonderd toeschouwers gevulde zaal als één rhan overeind voor een donderend applaus. Het trio bedient zich van ontel bare hoedjes, jassen, petjes, feest neuzen en andere leuk bedoelde attributen, Toon Hermans heeft genoeg -aan een goed gesneden smoking en zichzelf. Meer con trast tijdens één en hetzelfde avondje uit is nauwelijks dénk- baar. Toon is dus terug. Enigszins ge hinderd door een kriebel in de keel en een gorgel in de stem, maar aanzienlijk energieker en frisser dan vijf jaar geleden, tij denszijn wegens hartklachten af gebroken toernee. Met behulp van vele glaasjes water en uit de smoking te voorschijn getoverde 'droppies' drukte hij zijn stem problemen de kop in. Vijfendertig jaar geleden speel de Toon Hermans zijn eerste One- Man-Show. Tien jaar later stond hij voor het eerst in Carré. Zelf is de showman inmiddels 73 jaar. Dat hij op die leeftijd nog twee uur lang kan boeien is iets om even bij stil te staan. Dat deed Toon zelf trouwens ook: "Men sen, met mij is het prima, prima, prima. Er is maar één ding: ik kan niet meer zo goed onthouden. Eh, met mij is het prima, prima, pri- Toon's nieuwe show staat als een huis, niet in de laatste plaats door het perfecte zesmans-orkest dat hem terzijde staat. Een groot beoefenaar van de zangkunst is Hermans nooit geweest en zal hij niet meer worden ook, maar de (overwegend serieuze) songtek sten die hij voor deze show schreef, klinken uit zijn mond lang niet gek. De liedjes onthul len bovendien een aspect van zijn talent dat vaak vergeten wordt: Toon Hermans is een bekwaam componist. Wat vooral opvalt, is dat de show van Hermans in geen enkel opzicht oubollig is. Televisie-her halingen van zijn oude shows ma ken altijd een sterk gedateerde in druk. In zijn huidige programma doet Hermans in feite niets an ders dan tien jaar geleden, maar toch lijkt alles nieuw. Achter het schijnbare gemak en de gespeel de achteloosheid waarmee hij zijn grappen verkoopt, schuilt kenne lijk langdurig denk- en schrijf werk en intensieve repetitie. Ove rigens zijn ook de meeste 'impro visaties' vermoedelijk het resul taat van uitvoerige voorberei ding. Wat je verder ook van hem vindt: Toon is een fenomeen. Hij vertelt anecdotes, maakt grap pen, kletst een eind weg over klei ne dingetjes. Nauwkeurig balan cerend op de rand van humor en flauwekul praat hij minuten-lang door over niemendalletjes: supe rieur gezeur dat makkelijk lijkt, maar niemand doet het hem na. Simpel Van veel van Toons grappen is de aardigheid, dat ze zo voor de hand liggend zijn. Hij maakt een bab beltje met zijn Engelstalige stage manager en bédankt hem voor het zoveelste glaasje water: "Thank you". De toneelknecht antwoordt beleefd: "Thank you, too". Waarop Hermans, die eerder uitbundig zijn gebrekkige kennis van de Engsel taal heeft gede monstreerd weer zegt: "Thank you three". Simpel, inderdaad, maar niettemin slim. Dat laatste geldt voor de hele One-Man-Show van Toon. Het is allemaal niet groots, maar wel erg handig in elkaar gezet. Het wekt daarom de verbazing dat Toon Hermans eigenhandig het voor programma Theater Pittoresque Mecanique regisseerde: in dat showtje valt van enige handig heid niets te bespeuren. Goed, Gemma van Eek (voor heen medewerkster van de kwe zelige damesgroep Babe) heeft een stem als een dijk en kan nog zingen ook. Maurice Hermans blijkt slechts een niet onverdien stelijk imitator van zijn vader. Dat Dick Rienstra in dat merkwaardi ge gezelschap is beland, lijkt hem zelf ook te verbazen: hij worstelt en komt niet boven. Het publiek dat voor Toon is gekomen, moet het luidruchtige programma ook maar door te zien worstelen, zo dat er sprake is van van zo'n vijf tig minuten wederzijds gewor stel. Vijftig minuten opgeklopte on gein, dan pauze, dan twee uur Toon. Hij maakt zijn entrée, neemt het welkomstapplaus in ontvangst en staat daar als een vent, een begenadigd grappen maker, een theaterman in hart en PETER SLAVENBURG AMSTERDAM (ANP) - De Rijks- f dienst Beeldende Kunst heeft werk van de schilder Rob Scholte (1958) 8 uitgekozen ter presentatie op de 44- ste Biënnale van Venetië. De Biën- j nale, van 27 mei tot 30 september, is één van de toönaangevendste inter- nationale tentoonstellingen op het gebied van de hedendaagse beel- dende kunst. Scholte zal in Venetië onder meer een serie nieuwe schilderijen tonen, - die verband houden met de culture- le geschiedenis van Venetië en het C kunsttoerisme aan de orde stellen. De expositie van Scholte zal te zien zijn in het Nederlandse paviljoen, dat in 1956 door de architect Gerrit Rietveld werd neergezet op het ter- j rein van de Biënnale. J Werk van Scholte was voor het eerst te zien in de Warmoesstraat, gevolgd door een expositie in The Living Room (Amsterdam, 1984). Zijn eerste grote overzichtstentoon stelling werd georganiseerd door het Museum Boymans-Van Beunin- gen (Rotterdam, 1988). Scholte ex poseerde in het buitenland, onder meer in Keulen (1986 en 1988), Kas sei (1987) en Gent (1987) h In Venetië zal verder werk te zien £zijn van Bernd. en Hilla Becher, SMucha (Bondsrepubliek Duits land), Anish Kapoor (Groot-Brittan- |nië) en Jenny Holzer (Verenigde tStaten). Frankrijk toont dit keer "niet het werk van één kunstenaar, maar de ontwerpen voor een nieuw te bouwen paviljoen van onder an deren de architect Philippe Starck. Duo Verheul en Van der Meer Concert door Koos Verheul, fluit en Jan van der Meer, piano. Werken van Beethoven, Martinu, Pijper, Weil en Rivier. Gehoord in de Foyer van de Stadsgehoorzaal op 7 janu- LEIDEN - Wegens ziekte moest het aangekondigde Residentie Pianokwartet verstek laten gaan en was het duo Koos Verheul en Jan van der Meer bereid gevon den op korte termijn hun plaats in te nemen. Het was de eerste, en niet de enige aangename verras sing op deze druilerige zondag morgen. Met een weinig uitge voerde serenade van de jonge Beethoven, sonates van Martinu en Pijper, een kort stuk van de in 1950 overleden Nederlander Max Weil, en een uitsmijtertje van Jean Rivier werden allerminst plat getreden paden bewandeld en lag het in de verwachting dat de oren verrassend gekieteld zou den worden. In de Serenade op. 25 sluit Beethoven nog heel sterk aan bij zijn voorgangers Haydn en Mo zart, maar toch heeft hij in dit stuk al tal van verrassingen in petto: vanaf het luchtige fanfare achtige begin tot en met het vro lijke allegro toont hij zijn grote in dividualiteit in een verrassende melodische wending hier, een abrupte harmonische overgang daar. Maar voor velen het meest verrassende was wellicht het lich te en vrolijke karakter van dit stuk, dat een geheel ander beeld oproept dan het gangbare van een tragische, sombere, en soms zelfs demonische Beethoven. Met de Sonate no. 1 uit 1945 van Martinu werd in het programma de 20e eeuw betreden, al1 zijn'"bij Martinu evenals in de Sonate van Willem Pijper uit 1925, sporen vaif het verleden tóch nog hoor baar. Beide sonates zijn uitste kend geschikt om mogelijke vooroordelen tegen 'onbegrijpe lijke moderne muziek''weg te ne men. Vooral de langzame delen, bij Martinu een betoverend Ada gio in donkere tinten met een en kele opklaring, bij Pijper een boeiende dialoog tussen fluit en pianostem op basis van een zich herhalend treurmarsachtig mo tief, spreken gemakkelijk aan. Verrassend ook Max Weil's Raga, een fascinerende fluitsolo waarin de piano zich slechts aan het ein de, en naar mijn gevoel binnen het geheel zeer incongruent, mengt met een wat gesimplifi ceerde begeleiding, die de opge bouwde sfeer (te zeer) door breekt. De kennismaking met Jean Rivier's Sonatine, het slot stuk van dit concert, was een zeer plezierige; een pittig, virtuoos en geestig speelstuk, waar de Fran sen het monopolie van lijken te bezitten. Koos Verheul en Jan van der Meer vormen al sinds jaar en dag een duo dat volmaakt §p; elkaar is ingespeeld. De muzikale twee-eenheid die in zo'n pro gramma hoorbaar wordt in de wijze waarop zij elkaar aanvullen en steunen, fluit en piano laten contrasteren of in elkaar laten overvloeien, deze in de loop der jaren opgebouwde twee-eenheid was voor wie hen al vaker hoorde, het enige niet-verrassende in dit concert. MIES ALBARDA. LONDEN (AP) - De in Schotland geboren acteur Ian Charleson, die schitterde in de film 'Chariots of Fi re' en onlangs nog in een Hamlet-to- neelproduktie van het Londense National Theatre, is zaterdagavond overleden in zijn huis in Londen. Charleson was 40 jaar oud; hij had aids. Zijn agent Michael Whitehall zei gisteren dat Charleson een moedige strijd tegen zijn ziekte had gestre den en tenslotte was bezweken aan een ernstige vorm van bloedvergif tiging. Charleson kreeg internationale bekendheid door zijn vertolking van de Schotse atleet Eric Liddell in de film 'Chariots of Fire' (1981). In december nog speelde hij de titelrol in 'Hamlet' van Shakespeare in het Londense National Theatre. On danks zijn ziekte speelde hij deze zware rol met verve. De kritieken waren lovend en Charleson werd al om als een groots acteur bejubeld. "We hebben een uiterst geliefde, zeer gewaardeerde en - ontzettend getalenteerde jonge acteur verlo ren", aldus Whitehall. Later deze week zal Charleson in Schotland worden begraven. De be grafenis zal een besloten karakter hebben. In Londen zal op een later tijdstip een speciale herdenkings dienst worden gehouden. GRONINGEN (ANP) - In Gronin gen worden dit jaar negen grote kunstwerken langs de belangrijkste Korte S tulben Festival LEIDEN - Het Korte Stukken Festi val Leiden begint zo langzaamaan een traditie te worden. Aanstaande vrijdagavond gaat in het microthea- ter Imperium de zevende aflevering van start. Een greep uit het pro gramma: Paul van Gent zingt Ne derlandse liedjes onder het motto 'Een gifwolk met een gouden rand je'. Desiree van Keulen gaat op de Griekse toer, Viktorien Ba- rendrecht tapdanst en theater Schrikkel improviseert op aanwij zingen van het publiek. invalswegen neergezet. Deze wor den ontworpen door buitenlandse en Nederlandse architecten, kun stenaars en wetenschappers. Het gaat om een project dat deel uitmaakt van de viering van het 950- jarige jubileum van de stad Gronin gen. De kosten van het project, dat vrijdag door de gemeente Gronin gen werd gepresenteerd, bedragen ongeveer 1,5 a 2 miljoen gulden. Het stadsmarkeringsprojèct staat onder supervisie van de Ameri kaanse architect en kunstenaar Da niël Libeskind, die negen zones heeft aangewezen als de plek waar een kunstwerk moet verrijzen. Die lokaties heeft hij verschillende the ma's meegegeven, zoals bijvoor beeld 'Rode Vlammen' en 'Histori sche Vertellingen'. De deelnemers, waaronder Libes kind zelf, zullen in februari met de eerste plannen komen die invulling Minister d'Ancona. Minister Hedy d'Ancona: geven aan deze thema's. Hierbij zijn zij geheel vrij te kiezen tussen het ontwerpen van een beeld, bouw werk of ander een object. De participanten in het project zijn de architecten Kurt. W. Forster (Zwitserland), J. Hejduk (USA) en Gunnar Daan (Nederland). Andere kunstwerken worden gemaakt door de filosoof Paul Virilio (Frankrijk), de choreograaf William Forsythe, de econoom Akira Asada (Japan) en de beeldend kunstenaar Niek Kemps (Nederland). Het geld zal op tafel moeten wor den gelegd door de gemeente GroT ningen. Groningse bouwmaat schappijen hebben toegezegd mee te doen aan het project. De gemeen teraad van Groningen velt in april een oordeel over de definitieve ont werpen van de kunstwerken. Bij goedkeuring kunnen de kunstwer ken in december van dit jaar wor den onthuld. DEN HAAG (GPD) - Minister d'Ancona (WVC) wil de Raad voor de Kunst aanzienlijk afslanken en het stelsel van staatsprijzen op nieuw invoeren. De veertig advies colleges van de Raad voor de Kunst moeten volgens de minister worden vervangen door een beperkt aantal personen met een tijdelijke aanstel ling. De bewindsvrouwe zegt dat in een interview met NRC-Handels- blad. Zij hekeltdaarin de 'wild groei' van commissies die binnen de Raad is ontstaan. Zestig door de minister benoemde en 150 externe leden buigen zich in veertig werk groepen jaarlijks over 1.700 subsi die-aanvragen. D'Ancona meent dat de aanstelling van een beperkt aan tal 'rijkskunstmeesters' in plaats van de 150 externe leden. De door het vorige kabinet afge schafte staatsprijzen moeten vol gens D'Ancona terugkeren. Nu worden grote prijzen alleen nog door het bedrijfsleven uitgeloofd en betaald. Voor beeldende kunst, film en architectuur zouden ook staats prijzen moeten bestaan, die eefts in de vijf jaar worden toegekend, meent de minister. De prijs moet ge deeltelijk belastingvrij zijn en de hoogte dient te worden aangepast aan de inflatie. Springer in Burcht LEIDEN - In de serie Burcht Lite rair zullen op donderdagavond 11 januari de schrijvers F. Springer en P. van Zonneveld een gesprek met elkaar aangaan. Beiden zijn onver moeibare reizigers die veel te vertel len hebben. Exotische en paradijse lijke streken staan centraal. Hans Vonk DEN HAAG (ANP) - Dirigent Hans Vonk mag het Residentie Or kest de komende twee seizoenen nog dirigeren. Dat hebben de leden van het orkest vrijdag besloten, al dus een woordvoerder. Eerder zeg de de meerderheid van het orkest het vertrouwen in de dirigent op. Pianorecital door Emst Stolz, met werken van Van Beethoven, Schubert, Schumann en Chopin. Gehoord 7 januari in de Muzen- hof te Leiderdorp. LEIDERDORP Het gemeente lijk sociaal cultureel centrum 'Muzenhof kon zich gistermid dag verheugen in een groot aantal bezoekers, die allen waren geko men om de pianist, tevens clave- cinist, zanger en dirigent Ernst Stolz deze keer als pianist te be luisteren. Hoewel Stólz vier hoofdvakken studeerde, of mis schien juist om die reden, kreeg ik toch tijdens het hele concert niet het gevoel, dat er een won derkind achter het klavier zat. Voor de pauze met name was de uitvoering niet erg indrukwek kend. Het zeer pathetisch ingezette 'grave' uit de Sonate Pathétique van L. van Beethoven sloeg om in een vlak gespeeld 'allegro' en een 'adagio cantabile' weliswaar met een zingende maar zeer weke toon. Ook het 'allegro' klonk rom melig; veel passages in elkaar overvloeiend met te veel pedaal gespeeld, en in elk deel wel een paar schrijnende missers. Hoe knap, bewonderenswaar dig en heroïsch het ook blijft om zo'n lange sonate van Schubert geheel uit het hoofd te spelen, ook deze Sonate in bes klonk mij niet uitdagend of inspirerend in de oren. Het tweede deel, een 'an- dante', werd bepaald slaapver wekkend gespeeld. Zelfs in het 'scherzo allegro vivace con delica- tezza' kwam de melodie nooit echt puntig, delicaat of verras send geprofileerd naar voren. Juist waar je dan zo iets ver wachtte, gleden de noten zonder enige spanning henen. Of Stolz in de pauze een goede kop koffie dronk of enige inspire rende taal naar zijn hoofd geslin gerd kreeg, is mij onbekend, maar de 'Kreisleriana' opus 16 van R. Schumann bracht pas de echte link naar het publiek. Een flit send afwisselend spel van 'sehr langsam' naar 'aüssert bewegt' volgde elkaar bijna jolig op. Het leek of Stolz hier pas echt los kwam en zich allengs 'persoon lijk' meer kon geven. En de flair, waarmee hij een Nocturne en het Scherzo nr 1 in b- klein opus 20 van Frédéric Cho pin vertolkte, maakte veel goed. Ook hier speelde Stolz toch nog vaak over snelle passages wat vluchtig en schijnbaar ongeïnte resseerd heen, maar de brille, waarmee hij de vaart in het stuk hield en de virtuositeit, die aan het licht kwam in het slotdeel, brachten hem een staande ovatie en een armvol bloemen. Al met al een bijzonder goed initiatief van "de Muzenhof om met zo'n programma het nieuwe jaar te begroeten. LIDY VAN DER SPEK Vonk schreef daarop twee brie ven: één waarin hij om bezinnings- gesprekken vroeg en één waarin hij meedeelde dat hij na het seizoen '91/'92 definitief vertrekt. Dan loopt zijn conctract af en Vonk heeft geen behoefte aan verlenging ervan. Het hele orkest heeft nu besloten dat Vonk de rit mag uitzitten, al zou de helft van de leden graag zien dat hij geen bestuurlijke functies meer zal uitoefenen. Het stichtingsbe stuurvan het Residentie Orkest ver gadert maandag over de kwestie. Residentie Orkest

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1990 | | pagina 21