Wet op euthanasie is de enige uitweg voor coma-pa9 Praagse iente na 20 jaar verder 'Passagiers maken bom van vliegtuig' —■in—«li ii miREPORTAGE CARAVAN+Cm?m RAI AMSTERDAM PAGINA 2 ZATERDAG 25 NOVEMBER 1985 PRAAG "Een ding is vrijheid, het andere realistische politiek. Als ik nu kies voor de vrijheid, kan ik morgen die realistische politiek vergeten". Halverwege een week die Praag op zijn grondvesten deed schudden, is voorzichtigheid nog troef. In dit geval bij de Slobodne Slovo, het dagblad van de Tsjechische Socialistische Partij. De redacteur ('houdt u het vooral off the record') van een krant die in één dag de meest populaire van Tsjechoslowakije werd, wil aangeven dat er nu eenmaal grenzen zijn aan vrijheid van meningsuiting. door Hans Geleijnse De redactie dient zich te houden aan richtlijnen van het bestuur van de Socialistische Partij. Er moet dus af en toe nieuws uit de krant (oplage 200.000) worden gehouden. De krant, tot afgelopen maandag een gehoorzame dienaar van de al machtige communistische partij, heeft avances gemaakt in de rich ting van het zondag opgerichte Bur gerforum. maar heeft zich zeker niet geheel bevrijd uit de ketenen van het éénpartij systeem. Een dag na de ontmoeting op de Slobodne-redaktie, spreekt Jan Skoda, bestuurder van de Socialis tische Partij, vanaf het balkon van het krantegebouw aan het Wen- ceslasplein, meer dan 250.000 de monstranten toe. "Sinds vorige week vrijdag vecht onze partij voor onafhankelijkheid en dat zullen we blijven doen". Tsjechen zijn vergevingsgezind. Skoda wordt toegejuicht alsof zijn partij de democratie heeft uitgevon den. Svobodne Volbij, vrije verkie zingen, schreeuwt hij de menigte toe. En dan: "Laten we het hoofd koel houden en het hart warm, want we gaan moeilijke tijden tegemoet". Een kwart miljoen Tsjechen ant woordt: "We geven niet op, we ge ven niet op". Het is donderdag onmiskenbaar dat de voormalige bondgenoten van de communisten de vlucht naar vo ren kiezen. Dat geldt voor de socia listen, voor de Volkspartij, voor de Nationale Jeugdbeweging, waar van de secretaris komt vertellen dat materiaal en transportmiddelen ter beschikking worden gesteld aan de studenten. Geweld Het bastion van partijleider Milos Jakes, de vleesgeworden appa ratsjik en in 1969 kampioen-zuive raar van de partijgelederen, scheurt. Het centraal comité van de partij is vrijdag in spoedzitting bij een en de signalen van een omme keer zijn luid en duidelijk. Twintig jaar na de Praagse Lente is het niet de partij, maar de straat die hervormingen afdwingt. Het rommelt nu niet in de bedrijven, maar het zijn de intellectuelen die het voortouw nemen. Het cynische van deze vriendelijke revolutie is, dat het door een banggeworden par tij-elite verordonneerde politiege- weld de Tsjechen in het rijtje Polen- Hongarije-DDR brengt. "Zonder die knuppelende agenten vorige week vrijdag was het volk niet ont waakt", zegt student Michal in de fi losofische faculteit, het hoofdkwar tier van de studentenakties. "Tsjechen worden geboren met afkeer tegen geweld", meent hij. Het cliché van de Brave Soldaat Schwejk maakt deze actievoerder woedend. "Ik weet dat we in het buitenland zelfs voor lafaards wor den versleten, dat we niet in verzet wilden komen. Maar ons probleem was het trauma van 1968. Gor- batsjow heeft ons daarvan bevrijd", zegt hij. Een spandoek op het Wen ceslasplein getuigt daarvan. "Dit keer zijn er geen tanks om ons te helpen". Een analyse van de inter nationale politiek die de kern is van herwonnen zelfvertrouwen. De verontwaardiging over het woeste geweld van de oproerpolitie tegen demonstrerende studenten vorige week vrijdag deed de vlam in de pan slaan. De Socialistische Par tij ging om, Slobodne Slovo publi ceerde maandag een fel protest en schaarde zich achter de protesten van het een dag eerder gevormde Burgerforum. Heilige koe Dat was het Begin. De acteurs, schrijvers, journalisten, studenten kregen dankzij het politieoptreden de kans een brug naar 'Jan Modaal' te slaan. Dezelfde intellektuelen die in hun samizdat-bladen klaagden over de passiviteit van de bevolking ('de arbeider aanbidt zijn heilige koe, de auto, en slaapt verder') ver heugen zich nu over de solidariteits verklaringen uit fabrieken en be drijven. "We maken allemaal deel uit van een zieke maatschappij", zegt Jan Hromatka van de Evangelische Kerk donderdag tegen de demon stranten. Het Tsjechische protest ten voeten uit: verzet en schuldbe sef. De intellectuelen maken in één week twintig jaar isolement goed. Met hele persoonlijke acties. De be jaarde acteur Jozef Kemr bijvoor beeld. "Morgenochtend om zeven uur sta ik bij de poort van de Skoda- fabrieken", kondigt hij dinsdag avond aan tijdens een persbijeen komst van het Burgerforum. Kemr zal er pamfletten uitdelen met een hoogst persoonlijke oproep om ko mende maandag mee te doen aan de landelijke staking. Zijn pamfletten en duizenden andere zijn geprodu ceerd in het actiecentrum van de studenten aan de filosofische facul teit. Daar wordt bijna dag en nacht doorgewerkt door jonge enthou siaste mensen. Het idealisme is hartverwarmend. De herinneringen aan het studentenverzet dat in 1968 de aanval opende op een zelfge noegzaam establishment dringen zich'op. Hier gebeurt het twintig jaar later. In een van de lokalen van het faculteitsgebouw tikken zo'n twintig studentes dag in dag uit ein deloze reeksen verklaringen en op roepen. Praag is er mee dichtge plakt, van metro tot winkeletalage. "Als u me wilt interviewen moet u eerst toestemming vragen aan het centraal comité", zegt een van de ty pistes en ze kijkt verwonderd als de verslaggever in de lach schiet. "Och we zijn nu eenmaal aan die termen gewend", zegt Petr, die de leiding over deze feminine 'agitatie-afde ling' in handen heeft. Dialoog Nee, moeilijk doen deze jongeren niet. Het portret van Gustav Husak, destijds de opvolger van Dubcek en nu president van de republiek, hangt aan de muur terwijl de hier geproduceerde pamfletten zijn af treden eisen. "Kunnen Tsjechische jongens niet typen?", vraag ik als studente Dana heeft besloten het centraal comité even te negeren. "Misschien niet zo snel", zegt ze, "maar wat maakt het uit? Iedereen doet gewoon wat hij of zij het beste kan. We gaan onze energie toch niet verspillen aan discussies over rol patronen. Dat komt later nog wel eens, als we hebben gewonnen". In de roes van de democratische revolutie blijft de nuchterheid zege vieren. Dat geldt voor de qtudenten, het geldt evenzeer voor de politie. In het Burgerforum zitten partijle den en oppositionelen naast elkaar. "We staan een dialoog voor. Het Fo rum is er voor ieder individu of groep die zich achter ons program kan scharen", zegt woordvoerder Vaclav Maly. Dus is er niet alleen plaats voor Vaclav Havel, maar ook voor economen die jarenlang al dan niet noodgedwongen zich aan par tijdirectieven hebben gehouden. De econoom Klaus doet dat snel af met de bewering dat de progno ses van zijn Economisch Instituut "jarenlang al veel somberder van toon waren dan die van sommige oppositiegroeperingen". Dat kan deels kloppen, al was het maar om dat de kleine groep intellèktuelen die deze oppositie vormden tot jongstleden maandag, op een paar uitzonderingen na zich niet met economie bezighielden. Met dank aan de studenten zegt Vaclav Havel donderdag op het Wenceslasplein dat het Forum nu de enige representatieve politieke groepering is in Tsjechoslowakije. En dat is waar. Het platteland heeft de oppositie nog niet veroverd, daar heersen de volksmilities en de par tijfunctionarissen. Maar in de ste den, van Bratislava tot Praag, is de aanwas van het Forum niet te stui ten. Uitgewerkte programma's zijn er nog niet, en wat zou het, eerst demo cratie, dan zien we verder, is het motto. "We staan pas aan het begin, zijn nog maar een week oud", zegt Maly. De echte politieke gevechten moeten nog komen. De scheiding links-rechts speelde al bij Charta, is ook present in het burgerforum. De sociaal-democratische partij is her opgericht en dat belooft heftige de batten (maar na de omwenteling) met de Socialistische Partij. Alexander Dubcek komt op basis van het volksverzet weer naar Praag, maar niemand weet nog te zeggen wat zijn toekomstige rol zal zijn. Ook dat is voor na de revolutie. "We zijn in deze tijden een soli-1 dair volk", zegt de studente Lucy. "Weet je wat het grappige aan die solidariteit is? Iedere actieve Tsjech heeft de griep. Het is nu eenmaal j koud en tochtig op het Wenceslas plein". Het Wenceslasplein in Praag: deze week het toneel van de grootste demonstraties aller tijden tegen het bewind. DELFT Als de hersenschors afsterft, is het gedaan met het bewustzijn, met de intelligentie en met het gevoelsleven. Je hebt ook geen pijn meer. Maar als de hersenstam, het dieper gelegen deel van de hersenen, niet beschadigd is, gaat het lichaam gewoon door met ademhalen. Het hart blijft kloppen, de bloeddruk blijft op peil en de darmen houden hun functie. Mensen bij wie de hersenschors afsterft, raken in coma en kunnen nog vele jaren doorleven. Zeker is dat ze nooit meer bij bewustzijn komen. door Theo Haerkens De familie van een 71-jarige die twee jaar geleden in het Reinier de Graaf Gasthuis in Delft werd ge bracht nadat hij bewusteloos op straat was aangetroffen, kon niet ac cepteren dat de man mogelijk nog jarenlang als een plant zou voortle ven. Zij vroeg de specialist die de man behandelde, zijn leven te be ëindigen. Deze week maakte de offi cier van justitie bekencl de arts als nog te vervolgen wegens moord. De directie van het ziekenhuis is erg ongelukkig met deze gang van zaken. Het vooronderzoek heeft te lang geduurd. Bovendien werd het aanspannen van het proefproces bekendgemaakt in een tv-program- ma over de geruchtmakende zaak- Stinissen. W. Schellekens, medisch directeur van het Delftse zieken huis, vindt dat de twee zaken daar door "volstrekt ten onrechte" met elkaar in verband gebracht zijn. "In onze zaak is zeer zorgvuldig gehan deld. De officier van justitie heeft daarvoor zelfs zijn waardering uit gesproken". Met nadruk verklaart de medisch directeur dat de zaak zich weliswaar in zijn ziekenhuis heeft afgespeeld, maar dat de betrokken arts, en hij alleen, verantwoordelijk is. "De specialist is autonoom en heeft een verantwoordelijkheid die hij niet kan afwentelen op de directie van het ziekenhuis of op de familie". De arts zal zich daarom zelf tegen over de rechter moeten verantwoor den. Dat is geen zaak van het zie kenhuis. Dat betekent echter niet dat de specialist zich publiekelijk moet verantwoorden. "Hij is niet vogelvrij verklaard". Om die reden wil het ziekenhuis de naam van de arts, die overigens gewoon door werkt, niet bekend maken. Eindeloos ziekbed Toen in september 1987 duidelijk werd dat de patiënt nooit meer uit het coma zou ontwaken, stelde de specialist de familie daarvan op de hoogte. Die gaf toen aan ernstig be zwaar te hebben tegen een ziekbed dat zich eindeloos zou voortslepen zonder enige kans op genezing. Ze vroeg de arts het leven van de man te beëindigen als zijn toestand zich Schellekens: "Onze zaak is ten onrechte in verband gebracht met de zaak- handeld". niet snel verbeterde. Dat verzoek werd schriftelijk vastgelegd. men het leven van de coma-patiënt te beëindigen. Schellekens bena- Na overleg met de ziekenhuispas- drukt dat de lijkschouwer slechts de verpleegkundigen die de op de hoogte is gesteld van de plan- "Hij kan nooit toestemming de patiënt te be- tor man verzorgden, nam de specialist contact op met de huisarts van de geven het leven patiënt. Die verklaarde, zonder dat ëindigen" hij beschikte over een geschreven codicil, de r oIedere gemeente heeft een lijk- ertuigd°te zijn dat schouwer die geconsulteerd wordt deze omstandigheid niet als vermoed wordt dat iemand een niet-natuurlijke dood is gestorven. Als de lijkschouwer meent dat spra- strafbare feiten, stelt hij de an justitie daarvan in ken- "Een zelfmoord kan in scene ge zet zijn, net als een gewoon onge luk", licht Schellekens toe. Nadat de specialist het leven van de man had beëindigd, nam hij op- contact op met de gemeente- eerder zou willen leven. Om absoluut zeker te zijn dat hij de toestand van de patiënt juist be oordeelde, riep de specialist de hulp officier in van een andere neuroloog en een cardioloog. Onafhankelijk van el kaar onderzochten zij de man en verklaarden zijn toestand uitzicht loos: de patiënt zou nooit meer wak ker worden. Vervolgens stelde de specialist de lijke lijkschouwer. Ook stelde hij de lijkschouwer van de gemeente officier van justitie en de inspectie Delft op de hoogte van zijn voorne- Alles over caravannen en kamperen en veel toeristische intormatie. Dagelijks 10-18 uur. Info RAI-nieuwslijn 020 546 69 90 Gratis bus. volg [P]RAI Trein Toegangbiljetten bij NS-stations de volksgezondheid op de hoogte. De medisch directeur vindt dat de arts uiterst zorgvuldig te werk is gegaan. "Door zich bij de verschil lende instanties te melden, heeft hij die in de gelegenheid gesteld zijn ei gen handelen te toetsen aan het straf- en tuchtrecht". Dat de specialisten die aan het ziekenhuis verbonden zijn, volledig verantwoordelijk zijn voor de be handeling die zij hun patiënten ge ven, neemt niet weg dat het zieken huis zelf ook geheel eigen verant woordelijkheden draagt. Het Rei nier de Graaf Gasthuis staat er in de ■Stinnissen. Er is zeer zorgvuldig ge- (foto GPD) Randstad om bekend daar zeer zwaar aan te tillen. Deze week nog publiceerde de medisch directeur een nota met een gedragscode voor stervensbegeleiding. Daarin wordt nauwkeurig omschreven wat er moet gebeuren wanneer voor een patiënt het einde nadert. "Dat betekent dat een patiënt die niet meer kan genezen, op alle mo gelijke manieren geholpen wordt op menswaardige wijze te sterven. We proberen te voorkomen dat de 'patiënt pijn heeft, dat hij onrustig is, angstig of benauwd. We doen alles om het de patiënt zo aangenaam mogelijk te maken. Diëten schrap pen we, de patiënt mag eten wat hij wil, krijgt extra aandacht en eventu eel een eigen kamer. Ook kan de fa milie blijven slapen". De regels voor toepassing van ac tieve euthanasie vormen een onder deel van de nota. Actieve euthana sie is in principe strafbaar. "Maar de officier van justitie hoeft niet te ver volgen als bij toepassing ervan de geldende zorgvuldigheidscriteria in acht zijn genomen. Dat gebeurt puur op basis van jurisprudentie". Schellekens benadrukt dat het stre ven er in het Gasthuis op is gericht vragen om actieve euthanasie te voorkomen. "Zo'n vraag is in feite een noodkreet. In vrijwel alle geval len lukt het de nood te lenigen, zo dat niet om actief ingrijpen wordt gevraagd. In een aantal gevallen echter valt er niet aan te ontkomen en dan trekken wij onze handen niet af van de patiënt". Hoe vaak er ac tieve euthanasie wordt toegepast, wil de medisch directeur niet zeg gen. "Ik noem liever geen getallen". Actief ingrijpen kan pas als aan alle zorgvuldigheidseisen is vol daan. Dat wil zeggen dat de patiënt goed voorgelicht moet zijn over zijn toestand. Dat hij na zorgvuldige af weging en heel bewust, vrijwillig (dus niet geïnspireerd door schuld gevoel tegenover familie), moet vra gen om een snellere dood. Boven dien moet de patiënt ondraaglijk lij den en herhaald vragen om actief ingrijpen. Binnen het ziekenhuis geldt de regel dat ieder geval wordt geadministreerd en gemeld bij de medisch directeur. Bovendien wordt de officier van justitie op de hoogte gesteld. Coma-patiënten vallen niet onder dezelfde noemer omdat deze men sen hun eigen wil niet kunnen ui ten. Bovendien is er geen sprake van ondraaglijk lijden. De zieke is zich immers niet bewust van zijn toestand en voelt ook geen pijn. Omdat nogal wat artsen te maken hebben met patiënten die in een on omkeerbaar coma zijn geraakt, is er grote behoefte aan meer duidelijk heid. Schellekens ziet als enige oplos sing voor dit dilemma een wetswij ziging. Dan weet iedereen weer pre cies waar hij aan toe is. Wetten zijn een bescherming voor onszelf. Voor artsen, maar ook voor mensen die hun wil niet kunnen uiten. Dat zijn niet alleen coma-patiënten, maar ook ernstig demente bejaarden, zwakzinnigen en mensen met aan geboren afwijkingen. "Aanpassing van de wetgeving is de koninklijke weg. In een democratie is die geba seerd op de morele en ethische overwegingen die onder de bevol king leven". De directeur is zich ervan bewust dat een wetswijziging niet automa tisch betekent dat de wettelijke re gels ruimer worden. Veel mensen vinden de regels die voortvloeien uit de jurisprudentie al te ruim. En uit uitlatingen van de nieuwe minis ter van justitie Hirsch Ballin, valt op te maken dat hij tot die groep moet worden gerekend. Zolang er niet meer duidelijkheid is, worden coma-patiënten - naar schatting enkële honderden in ons land - in leven gehouden door hen kunstmatig vocht en voedsel toe te dienen. En als zich geen complica ties voordoen, kan dat jaren duren. Gemiddeld echter, is de kans groot dat zich na enkele weken proble men voordoen zoals longontste king, doorliggen of ernstige diarree. Als de patiënt dan niet medisch be handeld wordt, sterft hij spoedig. Deze gang van zaken is in medische en juridische kring geaccepteerd, omdat medisch ingrijpen dan als zinloos wordt ervaren. De Delftse arts was zich ervan be wust dat de meeste coma-patiënten binnen enkele weken overlijden. Toch besloot hij tot actief ingrijpen, ook al wist hij dat dat wettelijk niet is toegestaan. Schellekens gaat er van uit dat dat gebeurd is omdat de arts en de familie niet wilden dat de uitzichtloze positie van de man on nodig werd gerekt. "De arts ken nende, kan er geen ander motief ge weest zijn". De medisch directeur wijst erop dat er geen garantie is dat een coma-patiënt spoedig overlijdt. "Als complicaties uitblijven, kan de patiënt jaren doorleven. Een mens kan heel wat hebben". December: vuurwerkmaand SCHIPHOL - "In december zul je mij niet gauw in een vliegtuig aantreffen. Je kunt er donder op zeggen dat er wel iemand aan boord zit met een tas vol vuur werk. Er wordt zo'n heisa ge maakt over het vervoer van ge vaarlijke stoffen door de lucht, maar ik zit liever in een toestel vol goed verpakte explosieven dan in een Jumbo vol vakantiegangers". door Bill Meijer Jan van Es, inspecteur vlieg technische zaken van de Rijks luchtvaartdienst, ziet de passa gier zelf als de gevaarlijkste la ding die men aan boord van een vliegtuig kan aantreffen. De meeste luchtreizigers zijn zich er volgens Van Es niet eelis van be wust dat ze gevaarlijke spullen bij zich hebben. Bovendien zijn pas sagiers onvoorspelbaar in hun ge drag. Kunnen met een brandende sigaret in de hand in slaap vallen. Van Es houdt zich bij de Rijks luchtvaartdienst bezig met het vervoer van gevaarlijke stoffen door de lucht. Het vervoer van bijvoorbeeld chemicaliën en ex plosieve materialen door de lucht is aan strenge regelgeving onder worpen. Maar te controleren valt het nauwelijks, het kost meer dan een normale zending en vergt ex tra administratieve rompslomp. Voor sommige bedrijven een re den om de kluit te belazeren. Op de verpakking van een zending slaghoedjes vermelden ze dat het om reserve-onderdelen gaat. Dat heet in vaktermen een mis-decla- ratie. Verreweg de meeste lucht vracht gaat met passagiersvlieg tuigen mee. Voor Van Es staat dan ook strikte naleving van de regels voorop. Maar hij is een rea list. "Hoe meer je verbiedt, des te meer aanleiding tot mis-declara- ties." Van Es: "De industrie moet vervoeren en houdt zich in het al gemeen wel aan de regels. Totdat ze onzinnig worden. Dan zijn zelfs bonafide bedrijven geneigd de re gels te omzeilen". De Internationale Burgerlucht vaart Organisatie (ICAO) heeft volgens Van Es gevaarlijke stof fen in bepaalde categorieën ver deeld zonder altijd goed te kijken naar de eigenschappen van de stof. "Zo is het vervoer van slag snoer verboden. Maar slagsnoer wordt in de regel zonder ontste kers vervoerd en dan is het veel minder gevaarlijk. Zelfs bij een brand explodeert het niet. Hoe vertel ik de fabrikant van slag snoer dat hij 't niet door de lucht mag vervoeren?" Handboeien Verreweg de gevaarlijkste lading die door de lucht gaat is volgens Van Es echter de passagier zelf. "Eigenlijk zou je die met hand boeien om op een vrachtvliegtuig moeten vervoeren. Het staat vast dat de helft van alle incidenten met bagage in de burgerlucht vaart veroorzaakt wordt door het vervoer van gevaarlijke stoffen in de bagage van passagiers. Zowel in handbagage als in bagage dat in het vrachtruim meegaat." Volgens Van Es is het aantal ge melde gevallen slechts het topje van de ijsberg. "Het melden van incidenten is verplichten. Maar stel dat een land dat ook werke lijk doet, dan krijgt het al gauw de reputatie onveilig te zijn. Daarom doet niemand dat. Ik wil overi gens niet beweren dat elk inci dent tot een ongeluk leidt, maar er zijn gevallen waarbij vast staat dat materiële schade is veroor zaakt. En mocht een vliegtuig neerstorten doordat weglekken de chemicaliën vitale onderdelen beschadigen, dan is dat niet altijd te traceren." Van Es haalt voorbeelden aan waarbij passagiers als souvenir anti-tankgranaten bij zich had den. Ook vuurwerk wordt vaak aan boord meegenomen. "Een keer bleek een man een kleine duizend gasaanstekers bij zich te hebben in een vuilniszak. Aanste kers die door het drukverschil lek kunnen raken. Een vonkje kan een gigantische explosie tot ge volg hebben. En dan die keer dat de gezagvoerder vroeg of die me neer die een camping gaz toestel in z'n handbagage had, wilde op staan. Er kwamen maar liefst acht mensen overeind." De IATA (International Air Transport Association) gaat nu een uitvoerige voorlichtingscam pagne op touw zetten om passa giers op de gevaren van het ver voer van gevaarlijke stoffen te wijzen. De RLD is zelf inmiddels een bewustwordingscampagne gestart. Daarna volgt een voor lichtingscampagne gericht op koeriersbedrijven en de PTT. Ook in postzakken gaat namelijk gevaarlijk spul mee, zoals on langs nog een lekkende fles zwa velzuur. In de meeste gevallen gaat het hier om monster-zendin gen. De RLD gaat met de PTT praten over de mogelijkheid post zakken steeksproefgewijs te con troleren. Vaak weten passagiers en be drijven niet eens wat gevaarlijke stoffen zijn. Bij explosieven of bijtende chemicaliën ligt het voor de hand. Maar wat te denken van nagelremover, fixeermiddelen, boekjes lucifers en twee compo nentenlijm. Als daar iets mee mis gaat kan brand ontstaan. En met alle flessen alcohol aan boord is genoeg brandstof voor een flinke 'uitslaande' brand. "Hoog tijd om de alarmklok te luiden", zo meent Van Es.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 2