'Ik vrees dat een links college niet haalbaar is Leidse studenten en 3- oktoberviering Leidens ontzet gevierd actief in vrije tijd WOENSDAG 27 SEPTEMBER 1 L. Beijen blikt vooruit na afscheid als raadslid LEIDEN - "De VVD heeft een aantal jaren links van het CDA geopereerd. Daar lijkt verandering in te zijn gekomen. Volgens de men sen die het kunnen weten, is de VVD naar rechts opge- temperd schoven. Programmatisch is er in relatie tot de PvdA bij na geen verschil tussen WD en CDA, maar ik heb het ge voel dat het CDA toch wat dichter bij de linkse partijen draagt een duidelijk links stempel, staat dan de VVD. Het In de vorige raadsperiode kreeg de lantstp anderhalf iaar stelt WD makkellJker zijn zin dan te- laatste anüerhalt jaar stelt genwoordig het geval is. Maar na 12 het CDA zich constructief jaar samenwerking geeft het geen op en is de fractie veel rede lijker dan aan het begin van deze collegeperiode". waard was: zakelijk en als het er op aankwam niet al te lastig. Van het CDA. diepgeworteld in de Leidse samenleving, moest nog maar afge wacht worden hoe inschikkelijk de partij zou zijn. De laatste jaren echter lijkt het enthousiasme van de VVD wat ge- de samenwerking tus- liberalen en socialisten wat stroever te verlopen. Beijen heeft daar wel een verklaring voor: "Het is een feit dat Groen Links in het college vaker zijn zin krijgt dan de WD. Het beleid van dit college met zijn CDA-collega van gedacft- ten te wisselen over de politieke high-lights. De PvdA is nog niet vergeten dat het CDA drie jaar geleden tegen de gemeentebegroting stemde, maar de lucht is geklaard. "Het CDA stelt zich over het algemeen redelijk con structief op. Het probleem is dat Walenkamp in de hitte van het de bat zich wat te veel laat opjutten. Als hij al te opgewonden raakt, gaat het toch weer mis", zegt Beijen. Veel programmatische verschil len tussen de VVD en het CDA ziet Beijen niet. De twistpunten tussen rechts en links in de gemeenteraad beperken zich hoofdzakelijk tot het financiële beleid, de verdeling van de belastingen en het verkeer- pas dat de PvdA zonder vaststellen dat de WD niet langer J^en a welkom door Gert Visser Amper een halfjaar voor de verkie zingen voor een nieuwe gemeente raad. maakt het voormalige PvdA- raadslid L. Beijen de stand van za ken op. Reden hiervoor is zijn ver trek uit de gemeentepolitiek. Niet voor de eerste keer overigens, in 1980 verliet hij de fractie van de PPR in de gemeenteraad om zich enkele jaren later aan te sluiten bij de PvdA en in '86 voor die partij weer terug te keren in de raad. Nu vertrekt hij omdat het raadslid maatschap niet valt te combineren met zijn gezinsleven. Beijen heeft niet alleen een lange, maar vooral ook brede ervaring in de gemeentepolitiek Als fractie voorzitter van de D66/PPR-fractie was hij nauw betrokken bij het pro gressieve college dat in de jaren '74- '78 de stad bestuurde. Daarop volg den als politiek leider van de PPR- fractie twee jaren van oppositie te gen het PvdA-WD-college. Als PvdA-raadslid had hij de afgelopen drie jaar weer het genoegen in het centrum van de politieke macht te verkeren. Stabiel Met de verkiezingen in zicht, ligt het voor de hand meer naar de toe komst dan naar het verleden te kij ken. Volgend jaar maart mag de kie zer een oordeel vellen over vier jaar beleid van de voor Nederlandse be grippen unieke PvdA/WD/Groen- Linkscoalitie. In amper een maand tijd moet dan een nieuwe coalitie worden gesmeed waarna het 'nieu we college van B en W eind april zal aantreden. Vindt Beijen dat het moment is aangebroken om afscheid te nemen van de huidige coalijtie? Beijen hoopt - met zijn PPR-ach- tergrond is dat geen verrassing - dat Leiden volgend jaar april door een progressief college gaat worden ge leid. Een gedachte die steeds vaker wordt gehoord in de socialistische fractie nu exponenten van de lin kervleugel - toekomstig lijsttrekker H. Van Dongen en fractievoorzitter S. de Vreeze - naar de top van de partij zijn doorgestoten. Zo'n pro gressief college zou moeten bestaan uit PvdA, Groen Links en D66. De uitslag van de tweede kamerverkie zingen was voor dit drietal hoopge vend. Zij kregen in Leiden ruim 56 procent van de stemmen. Toch is de kans op zo'n progres sieve coalitie niet groot, meent Beij en. Hij acht het onwaarschijnlijk dat de drie partijen zo'n ruime meerderheid halen dat daaruit een stabiele coalitie kan worden ge vormd. Groen Links zal het wel goed doen, verwacht hij, maar D66? "De geschiedenis heeft geleerd dat D66 bij verkiezingen voor de ge meenteraad steeds weer slechter scoort dan bij verkiezingen voor de tweede kamer. Een links college moet kunnen steunen op een be hoorlijke meerderheid en ik ben daar niet optimistisch over". Jan Terlouw Aan D66 kleven meer problemen. In kringen van de PvdA bestaat ern stige twijfel over het progressieve gehalte van deze partij. Beijen: "Tot 1978 kon er geen twijfel over be staan dat D66 een linkse partij was. Maar met de opkomst van Jan Ter louw kwam er een ander soort men sen in die partij boven drijven. Zo trachtte D66 in 1982 in Leiden een coalitie met VVD en CDA tot stand te brengen. Sindsdien heeft de PvdA niet zo'n trek meer in een avontuur met D66", aldus Beijen. Van belang is volgens Beijen ook hoe de personele bezetting van de nieuwe D66-fractie er na de verkie zingen uitziet. De huidige fractie voorzitter P. Langenberg kan bij links wel een potje breken maar is eerste opvolger voor een zetel in de Tweede Kamer dus vertrekt wel licht binnen afzienbare tijd naar Den Haag. Zijn fractiegenoot E. Snelders heeft bij zijn mede-raads leden nog nauwelijks krediet. Alles bij elkaar opgeteld, wordt het waarschijnlijk toch een college waaraan behalve de PvdA een grote partij als CDA of WD deelneemt, verwacht Beijen. Die voorspelling komt vertrouwd voor. Sinds de PvdA in het begin van de jaren ze ventig het afspiegelingscollege af zwoor en machtspolitiek ging be drijven, kwam het herhaaldelijk aan op een keuze tussen CDA of WD. Die viel drie maal uit in het voordeel van de liberalen omdat de socialisten wisten wat de WD Opgewonden Daarentegen lijken PvdA en CDA juist toenadering te zoeken. De aan vankelijk zeer kille verstandhou ding tussen de twee is inmiddels zo hartelijk dat de grootste oppositie partij zelfs door de wethouders in formeel op de hoogte wordt gesteld wanneer er belangrijke zaken staan te gebeuren. Ook de fractievoorzit- leden was er in de raad een scherpe tegenstelling tussen de auto-haters en de blij-dat-ik-rijders. De partijen zijn op dit onderdeel steeds dichter bij elkaar gekomen". Wanneer programma's en ze telaantallen niet de'doorslaggeven de factor zijn om of met het CDA of met de WD te gaan samenwerken, komt het aan op het vertrouwen dat tussen de politieke partijen is opge bouwd. Volgens Beijen kan de keu ze van de PvdA dan 'in sterke mate orden bepaald door de mensen ter van de PvdA pleegt regelmatig met wie je te maken hebt Ex-raadslid. L. Beijen: "Het probleem i )an het debat wat te veel laat opjutten". dat Walenkamp zich in de hitte Studenten bliezen feest nieuw leven in Prijst allen, prijst den Heer, die Leiden wou bewaren! Staan we in der vaad'ren geest, hun bloed vloeit ons door d'aêren; De vrijheid, duur gekocht voor zooveel leed en strijd. Blijft Neerlands schoonste kroon en schittert wijd en zijd! Het 3 oktoberfeest mag zich op dit moment in een grote populari teit verheugen en heel veel men sen uit de omgevig naar de stad trekken. Dat is echter niet altijd het geval geweest. De behoefte om de bevrijding van Leiden te vieren heeft door de eeuwen heen sterk verschild. Een van die min dere perioden was bij voorbeeld het begin van de 19de eeuw. door Meindert van der kaaij Bij de vestiging van het Ko ninkrijk in 1814 is nadrukkelijk vastgelegd dat de derde dag van de wijnmaand een godsdienstige feestdag voor Leiden is. Toch hadden velen in die tijd het ge voel dat de wens om de derde van oktober te vieren zodanig was verflauwd, dat de dag alleen nog herdacht werd bij de gratie van het enthousiasme en inspannin gen van dominee Nicolaas Schotsman. Hij weigerde name lijk halsstarrig om de dankdienst op de zondag voorafgaand of na 3 oktober te houden. Hij hield vast aan een herdenkingsdienst op 3 oktober zelf. Op dat moment wa ren er geen volksfeesten meer en was de dankdienst het enige over blijfsel van vroegere jaren. In de Franse periode (1795-1814) stond zelfs de herdenkingsdienst op het punt opgedoekt te worden. De conclusie dat de viering van het Leids ontzet in die periode op sterven na dood was, is zeker ge rechtvaardigd. Maar het kon alle maal nog erger. In 1823, een jaar na de dood van Schotsman, viel 3 oktober op een vrijdag en op die dag werd in Leiden nu juist de grote wekelijkse veemarkt ge houden. Dat vonden burgemees ter en raad allemaal zo lastig dat ze besloten de Leidse kerkbestu ren voor te stellen de dankdienst naar de zondag te verschuiven. Schotsman was dood, dus waar om niet. Het voorstel stuitte in de kerkbesturen op weinig verzet en zo werd de dankdienst op zondag 5 oktober gehouden. Doodsklok Hiermee werd in feite de doods klok over de 3-oktoberviering ge luid. De verontwaardiging over de gemakzucht van dit besluit was groot en met name de studen ten waren hierover gepikeerd. Uit protest organiseerden zij een 'Studenten-Feest, hetwelk ge vierd zal worden ter eere van Ley- De Studentenweerbaarheid Pro Patria maakt zich op i middels opgeheven. dens heuchelijk Ontzet, op den 3den October 1574'. Zij vonden dat aan een gebeur tenis waaraan 'Nederland de Vrij heid en de stadt Leyden hare Hoogeschool en voortdurende bloei verschuldigd is', niet onge merkt voorbijgegaan kon wor den. Het ontzet was voor hen een 'gedurige en plegtige herinne ring' waard. Nu de godsdienstige viering min of meer was afge schaft, besloten zij om zelf de dag 'mët de uitbundigste vreugde- teekenen enz te vieren'. Een krachtig gebaar naar het bestuur van de stad derhalve. De dag begon met het uitsteken van vlaggen uit de sociëteit, die toen al aan de Breestraat was ge vestigd, en uit de woningen van de studenten. Het hoogtepunt van de dag vond plaats voor het gebouw van de sociëteit: het uit delen van haring en wittebrood. Het Beknopt Verslag vermeld:: "Des ochtends ten elf uren was de Breedestraat met eene ontelbare menigte volks bedekt, niet een volk dat dartel juicht, maar eene behoeftige menigte, lieden van beiderlei kunne, kinderen en grijsaards". In het verslag staat dat het uit delen niet langer duurde dan een ruim uur en dat toen alles schoon op was. Het uitdelen zou eerst ge daan worden door vier jongens, maar snel bleek dat zij het niet aankonden en dat de studenten een handje moesten helpen 'om de opgedrongen schaar te be- vreedigen'. Volgens het verslag leerden de studenten toen pas echt de menigte van behoeftigen van Leiden kennen. Theater 's Avonds was er in de Schouw burg theater, want de 'Heeren Hoedt en Bingley' gaven daar een extra voorstelling. Dat had over het beleg en ontzet van Leiden moeten gaan, maar aangezien de tijd te kort was werd iets uit het eigen repertoir gespeeld. Daaraan vooraf ging een 'toepasselijk dichtstuk' met de titel 'De Derde October' van de toen nog misken de Bilderdijk. Na de voorstelling waren de huizen van de studenten feeste lijk verlicht en was de 'Studen ten-Sociëteit op het luisterrijkst geïllumineerd'. De eerstejaars, de groenen, mochten die avond zich 'vrijelijk op 's heeren straten ver lustigen'. Tot slot vierden de stu denten de feestdag nog met een souper op de sociëteit. Dat was ui teraard alleen voor de leden be stemd. Zo leerden de Leidenaars dat er ook nog andere studenten waren dan die vroegere 'academiebur gers' die helemaal niets met de bevolking te maken wilden heb ben. Een andere geest zorgde er voor dat de bekende aristocrati sche hooghartigheid bij studen ten wat naar de achtergrond ver dween. 3 oktober 1964. Pro Patria is Vanaf het 1823 leverden de stu denten een bijdrage aan de vie ring van 3 oktober. De studenten waren dan ook nauw bij de op richting van de 3 October-Vereen- iging in 1886 betrokken. Dat telde in die jaren niet alleen veel stu denten als lid, de voorzitter (prae- ses) van het studentencorps werd ook automatisch lid van het be stuur van de vereniging. Dat is al tijd zo gebleven. Mochten er nog Leidenaars zijn die zich afvragen wat die 'klere-studenten' met het Leids Onzet te maken hebben, dan is bovenstaande daarop een antwoord. In verband met de viering van 3 oktober aanstaande dinsdag een serie verhalen over hoe Leidens ontzet door de eeuwen heen werd gevierd. Vandaag de twee de aflevering. Vragen, vragen Eën gek kan meer vragen stellen dan honderd wijzen kunnen be antwoorden. Onder dit motto heeft het gemeenteraadslid van de politieke partij Leiden Weer Gezellig, Bernard Stöxen op nieuw een reeks schriftelijke vra gen afgevuurd op het college van burgemeester en wethouders. Vragen die, zoals gewoonlijk, uit blinken in koddige kwinkslagen, kluchtige suggesties en er keer op. keer blijk van geven dat deze par tij, geboren uit een kroeggrap, nog altijd niet de democratische gezindheid kan opbrengen om de politiek zo nu en dan REDACTIE: JAN RIJSDAM, TELEFOON: 161444 Deze keer vraagt Stöxen raak over het voornemen van wethou der Hans de la Mar om spreekuur te gaan houden in de Leidse wij ken. Een voornemen dat, dunkt ons, genoeg aanknopingspunten biedt om de Groen Links-wet houder kritisch aan de tand te voelen vóórdat straks blijkt dat hij, net als Frits Bom, de kunst verstaat problemen groter te ma ken dan ze al zijn. Ofwel (ambte lijke) capaciteit te kort komt om individuele burgers voldoende van dienst te kunnen zijn. Wij vra gen ons ook wel af of het plan van de wethouder nu de meest effi ciënte manier is om problemen van burgers te lijf te gaan. Doen Leidse ambtenaren het écht zo slecht dat de zevende wethouder nu als vierde burgerraadsman moet gaan functioneren? Probleemoplosser De la Mar wil ook een lijst van ambtenaren die over bepaalde beleidsonder werpen kunnen worden gebeld zodat de burger niet meer van het kastje naar de muur wordt ge stuurd. Of dit betekent dat straks een heel leger voorlichtingsamb tenaren de wethouder ten dienste staat, is ook al niet duidelijk. En: kan De la Mar als het zover komt dan garanderen dat die ambtena ren niet precies hetzelfde doen als ze nu, in zijn ogen, kennelijk ook doen (vragen en problemen van burgers in de onderste la laten verdwijnen)? Als wij in de gemeenteraad zit ting zouden hebben, zouden we ook wel eens willen weten hoe het nu precies zit met de beleidsvoor nemens van De La Mar, of de col lega-wethouders van plan zijn De la Mars voorbeeld te volgen en of de burger hier nu echt veel wijzer van wordt. En wat vraagt nu het geachte raadslid Stöxen allemaal aan B en W? Of het college bereid is de wet houder na de benodigde instruc ties een goede stadsplattegrond en een kompas beschikbaar te stellen voor zijn zwerftocht door de wijken. Of de wethouder en zijn assistenten niet een lijstje met telefoonnummers van alle Leidenaars ter beschikking kan worden gesteld zodat De la Mar de Leidse burgers zelf kan bellen met de vraag of er nog problemen zijn. Stöxen wil verder weten of de wethouder is verzekerd voor zijn gang door de wijken en zo ja voor welk bedrag. En of de telefoonac tie en de rondgang ook nog opge nomen door Télé-Veronique? Ten slotte vraagt het raadslid bin nen hoeveel dagen bovenstaande problemen kunnen worden be antwoord. Wat wij ons afvragen is of het gemeentebestuur de beantwoor ding van al dit gevraag nu serieus moet nemen. Volgens ons past op al deze vragen slechts een weder vraag. Of het door ruim 1400 bur gers gekozen raadslid nu echt vindt dat hij zijn geld (circa 21.000 gulden bruto per jaar uit de ge meentekas) waard is. Misschien moet Stöxen eens een paar Leid se burgers bellen met de vraag wat zij nu vinden van zijn inbreng in de gemeentepolitiek en de ver dienste die daar tegenover staat. i Peter Zuijdgeest Stadhuistaal Elke Leidenaar die wel eens een brief van de gemeente heeft ont vangen of de moeite neemt om kennis te nemen van gemeentelij ke plannen, weet dat deze stuk ken vol staan met ingewikkelde zinnen en ambtelijke uitdrukkin gen. Stadhuistaal is voor de bur ger vaak wartaal, zodat een brief van de gemeente wel drie keer moet worden gelezen voordat de boodschap duidelijk is. De gemeente Voorburg heeft vorig jaar de strijd aangebonden tegen het gebruik van stadhuis taal. Gemeentevoorlichter Peter Zuijdgeest geeft de Voorburgse ambtenaren les in begrijpelijk schrijven en vermijden van amb telijk taalgebruik. Ambtenaren uit andere ge meentes staan sindsdien in de rij voor de schrijfles. De deelnemers aan de cursus leren om korte en eenvoudige zinnen te schrijven met niet meer dan twee bijzinnen en om afkortingen en ambtelijke uitdrukkingen, zoals 'met betrek king tot' en 'ten gevolge van', te vermijden en om op een minder afstandelijke manier te schrijven. Tien ambtenaren van de ge meente Leiden, werkzaam bij de Sociale Dienst, hebben de afgelo pen weken de cursus 'begrijpelijk schrijven' gevolgd. Tijcfens de les sen werden de Leidse ambtena ren geconfronteerd met ingewik kelde teksten van eigen hand. Een voorbeeldje uit een brief waarin iemand wordt meege deeld dat zijn uitkering wordt be ëindigd. In de brief staat: "Indien u meent dat bijstand is geweigerd in strijd met een in het algemeen rechtsbewustzijn levend beginsel van behoorlijk bestuur dan kunt u op grond van artikel 84, 2e lid van de algemene bijstandswet, een verzoek indienen om herzie ning". Deze zin werd terugge bracht tot: "Wanneer u vindt dat ik de bijstand ten onrechte heb beëindigd dan kunt u daartegen bezwaar maken". Peter Zuijdgeest: "Aanvanke lijk hebben ambtenaren er wel moeite mee de nieuwe stijl te waarderen. Vooral juristen zijn verdedigers van de stadhuistaal. Vaak vindt men de orginele schrijfstijl serieuzer of interes santer en noemt men de nieuwe schrijfstijl kleutertaal. Ik wijs dan altijd maar naar de krant. Daarin komen ook niet de ingewikkelde zinsconstructies en moeilijke woorden voor die ambtenaren ge bruiken. Terwijl de krant toch heel serieus wordt genomen". Gistermiddag ontvingen de tien ambtenaren van de Gemeen telijke Sociale Dienst het getuig schrift van deelname aan de cur sus. De Leidse overheidsdiena ren zijn ervan overtuigd dat het even terugkeren in de schoolban ken niet voor niets is geweest. Pe ter Zuijdgeest vindt dat de lessen voor meer Leidse ambtenaren hard nodig zijn, maar heeft nog geen nieuwe aanmeldingen uit Leiden gekregen. Daar begrijpen wij nou weer niets van. Starters De Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Rijnland houdt woensdag 27 sep tember een bijeenkomst voor startende ondernemers. Deze wordt van 20.00 tot 22.30 uur gehouden in De Schelft aan de Maandagsewetering 202 in Noordwijker- hout. Programma en aanmeldingsformu lier aan te vragen via telefoon 250500. Prestatieloop De NZH houdt zaterdag 30 september een prestatieloop door de Leidse Hout. Deelnemers kunnen kiezen uit afstanden van 2, 5, 10, 15 en 21,1 kilometer Start (om 13.30 uur) en finish zijn bij de NZH- garage aan de Rijnsburgerweg. Aanmel den kan via telefoon 220995 of 01718- 71419. De loop gaat gepaard met mu ziek. coc De Leidse Werkgroep Homoseksualiteit- /COC begint binnenkort weer met een gespreksgroep voor mensen die erach ter zijn gekomen dat zij homoseksueel zijn. Meer informatie en aanmelden bij Jeroen, telefoon 214285 of Jan, telefoon 01711-12141. SP De Hulp- en Informatiedienst van de SP houdt donderdag 28 september van 19 00 tot 20 00 uur spreekuur in het pand Groenesteeg 33. Hard Core Lethal Gospel en Moengo Tapo treden zaterdag 30 september op in het Bree- huys. Lethal Gospel speelt wat wordt ge noemd venereal rock' De zaal gaat om 21.00 uur open. Jeu de boules De Eerste Leidse Petanque Club Hele- boule houdt 30 september voor het eerst een Haring- en Wittebroodtoernooi, waaraan zo'n 66 gerenommeerde spe lers deelnemen De wedstrijden worden gehouden in een tent op het Arsenaal- plein. Het toernooi begint om 10.30 uur en duurt tot ongeveer 17.00 uur. Atletiekdag Atletiekvereniging Holland houdt op 1 ok tober een atletiekdag voor (lichamelijk) verstandelijk gehandicapten. Doel is om kennis te maken met de diverse onder delen van atletiek. Er wordt gesport met zowel gewoon als aangepast materiaal. Aanvang 11.00 uur. einde 14.00 uur. Op geven en informatie bij Rob Stoop, tele foon 225042, Marieke Loos, 01715-1783 of Arie v.d. Vlist. 312974.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1989 | | pagina 17