Q
'Parodie op een rotfilm is te makkelijk'
'Crazy Love': een film vol
mededogen en gevoel
Skoop krijgt nieuwe kans, maar wie wacht daarop?
DONDERDAG 24 DECEMBER 1987
PAGINA 15
BIOSCOPEN
'Crazy Love'; regie: Dominique Derud-
dere: hoofdrollen Josse de Pauw en
Amid Chakir: theater: Kijkhuis. Leiden
De schrijver Charles Bukowski is
bekend geworden door verhalen
en gedichten waarin hij op ongepo
lijste en directe wijze het leven be
schrijft van de mensen die aan de
onderkant van de samenleving zijn
terechtgekomen. Marco Ferreri liet
zich hierdoor al eens inspireren
voor zijn film 'Tales of ordinary
madness', een film waarover de
schrijver zelf niet zo enthousiast
was. Wel tevreden bleek hij over de
manier waaropo de Belgische re
gisseur Domninique Deruddere
zijn verhalen verwerkte in 'Crazy
Love', zijn eerste speelfilm.
'Crazy Love' draait uiteindelijk
om het taboe-moment waarop de
hoofdpersoon voor het eerst de
liefde bedrijft met een dood meisje.
Opvallend dat Deruddere dit zon
der een spoor van sensatiezucht in
beeld brengt. Hij maakt het zelfs
tot een pijnlijk moment van de
waarheid, een scene met een
sprookjesachtige glans. Deruddere
gebruikt de hele film om naar dat
moment toe te werken.
Harry Voss, de hoofdfiguur in de
film, is een twaalfjarige jongen die
nog gelooft dat het leven een
sprookje is. Ademloos kijkt hij in
bioscopen naar films waarin edele
ridders schone prinsessen redden.
In zijn onschuld wil hij ook nog
graag geloven dat zijn vader zijn
moeder ooit naar een hutje op een
berg ontvoerde. Zijn broer neemt
hem mee naar de kermis en leert
Harry hoe het werkelijk toegaat
tusen mannen en vrouwen. Harry
wendt verschrikt het hoofd af.
Dit eerste deel is nog treurig-
grappig van toon, het tweede deel
(Harry als 18-jarige) komt als een
schok. Harry - nu mooi gespeeld
door Josse de Pauw - is nog altijd
een bedeesde jongen. Gekweld
door een puistekop bovendien een
regelrechte outcast. Dan blijkt ook
hoe voortreffelijk Deruddere en
scenarioschrijver Mare Didden
hun film hebben opgebouwd.
De figuur van Harry is al echt
voor de bezoeker gaan leven en al
leen al dat beschadigde gezicht
roept een wereld van» emoties op.
Daardoor blijft ook het derde deel,
dat gemakkelijk had kunnen ont
aarden in een wrange grap, goed
overeind. Dertigjarige Harry is nog
altijd eenzaam, heeft zijn troost in
de drank gezocht. In een baldadige
bui steelt hij een lijk dat onver
wacht van een jong meisje blijkt te simpele beelden veel uitdrukt,
zijn. Ze wordt de eerste en enige Zelfs de meest groteske scenes
pakken intiem en ontroerend uit.
De filmstijl lijkt aanvankelfik fors.
liefde in het leven van Harry.
'Crazy Love' is een film die
maar het blijkt al snel dat 'Crazy wreed en onrechtvaardig worden
Love' heel gevoelig en vooral waar- behandeld. Een film waarvan je
achtig is. Een film vol mededogen een beetje stil wordt,
voor degenen die door het leven zo LEO BANKERSEN
Vlak voor Kerstmis heeft uitgever
Hans van Brussel zich opnieuw als
reddende engel opgeworpen. Eerst
redde hij de Haagse Post van een
wisse dood en nu probeert hij het
filmblad Skoop nieuw leven in te
blazen.
Van Brussel, die met zijn kan
toortje van Leiden naar Leiderdorp
is verhuisd, zal daarbij niet door
vrome kerstgedachten zijn geleid
(waarom zou hij ook?), maar com
merciële mogelijkheden voor
Skoop zien. HP heeft hij samen
met hoofdredacteur John Jansen
van Galen weer aardig op poten ge
kregen, maar dat zal met het kreu
pele Skoop een veel lastiger klus
zijn.
Eens was Skoop een inspirator
voor nieuwe Nederlandse filmers
en hèt blad voor filmliefhebbers.
Maar daarvan was al jaren geen
sprake meer. Voordat er definitief
een einde aan het bestaan van
Skoop kwam (zo leek het althans),
verkeerde het blad al jaren in een
situatie van schijn-dood. Skoop
was saai en oninteressant. Opper
vlakkige analyses die de sporen
van grote haast droegen, zelden
een boeiend interview en veel flau
we recensies, kortom: nauwelijks
een aanvulling op wat er in de film
pagina's van de dagbladen staat.
Een jaar geleden gooide Francois
de Waal een steen in de vijver met
stukken de trant van Lodewijk van
Deyssel over pseudo-ingewikkelde
films en recensies. Zijn talent
bleek echter te beperkt en zijn au
toriteit te gering. Na een paar
maanden was De Waal alweer
hoofdredacteur af.
Het was dus niet verwonderlijk
dat de lezers op de vlucht sloegen
en het ministerie van WVC de sub
sidie staakte. Zeker ook omdat an
dere bladen wèl voor verbetering
vatbaar bleken. De gratis versprei
de Filmkrant werd een prettig lees
blad zonder al te veel pretenties.
Het analytisch ingestelde Skrien
werd ook leesbaar voor mensen
wier verstand eindigt bij begrippen
als semiotiek (een woord dat zelfs
aan de hand van de encyclopedie
niet eenvoudig is uit te leggen).
Skoop leek dus terecht van het
toneel te verdwijnen. Maar het blad
krijgt een nieuwe kans. Van Brus
sel blijkt de gok, zonder een "tent
van de overheid, aan te durven. Vo
rige week verscheen de eerste afle
vering in één wikkel met de HP.
Daarmee herhaalde de geschiede
nis zich enigszins. Jaren geleden
was het inmiddels verdwenen
Filmfan in de Haagse Post opgeno
men (het is voor Skoop dus te ho
pen dat de geschiedenis zich niet
volledig herhaalt).
Skoop is vooral qua uiterlijk ver
anderd. Het heeft een beetje de al
lure gekregen van Engelse (film-
)bladen als The Face en is op mooi
glanspapier gedrukt. Deze eerste
nieuwe Skoop is opgehangen aan
Amerika: een leuk stuk van Ate de
Jong over zijn ervaringen als regis
seur van Miami Vice en een verve-
lend stuk van Theo van Gogh over
een promotiereis door de VS. Som
mige rubrieken zijn verdwenen,
sommige zijn gekomen en geluk
kig is Wim Verstappen weer terug
met een beeldanalyse, ditmaal van
'Robocop'.
Opzienbarend is het allemaal
niet, maar in deze vorm en op dit
peil kan Skoop zich wellicht net
handhaven. Gezien de situatie in
andere landen moet er zeker plaats
zijn voor een wat sjiekerig tijd
schrift voor niet al te ingevoerde
filmliefhebbers. Maar Skoop heeft
in het verleden al zoveel krediet
Uitgever Hans
verspeeld dat er heel wat aarzeling
en weerzin zal moeten worden
overwonnen. De adverteerders
noch de lezers zullen het vernieuw
de blad meteen omarmen.
BART JUNGMANN
Mel Brooks ('Spaceballs') over het maken van persiflages:
LONDEN - „Een filmgenre moet
echt rijp zijn, een beetje belegen ei
genlijk, om door mij gepersifleerd
te kunnen worden. Als ik vijf jaar
geleden al was gaan dollen met de
formule van Star Wars, dan was het
onderwerp nog te vers geweest.
Maar nu is dat type film precies rijp
en valt het als vanzelf van de boom.
Het publiek moet eerst een beetje
zijn uitgekeken op zo'n genre en
dan pas kun je er de gek mee ste
ken".
door
Pieter van Lierop
Regisseur-komiek Mel Brooks
heeft het over zijn nieuwste film
'Spaceballs', dat een loopje neemt
met George Lucas' Star Wars-trilo-
gie. Eerder had Brooks 'de western
gepersifleerd met 'Blazing
Saddles', de horror-film ('Young
Frankenstein') en de Hitchcock-
thriller met 'High Anxiety. „Het
zijn eerbiedige satires," legt Mei
Brooks uit, „want je maakt alleen
een persiflage van iets waarvan je
houdt. Een parodie maken op een
rotfilm, dat is veel te makkelijk;
daar is geen lol aan".
„Daarom heb ik zo lang gewacht
met het maken van 'Blazing
Saddles'. Ik heb altijd het grootste
respect gehad voor westerns. Maar
er komt een moment dat je dood
moe bent geworden van de clichés.
Dan maak je een parodie en dan
blijkt het ook bij het publiek aan te
slaan. Dat reageert met: Ja, eigen
lijk had ik altijd al gedacht dat die
cowboys met hun bruine bonen aan
het kampvuur voortdurend scheten
zaten te latenmaar dankzij Mei
Brooks weten we het zeker. Die film
is een van mijn grootste hits".
Over zijn werkmethoden vertelt
Mel Brooks dat hij met zijn mede
werkers eerst een verhaal bedenkt.
Dat leidt tot een script van een
bladzijde of 300 dat wordt.toege
stuurd aan circa 50 mensen die aan
geven welke grappen ze leuk vin
den en welke helemaal niet. Aan de
hand van die informatie wordt het
script tot meer dan de helft terug
gebracht en gaat men opnemen.
Het geschoten materiaal wordt ruw
gemonteerd en nog zonder muziek
en geluidseffecten vertoond aan
opnieuw een publiek van relaties
die niet ouder dan 30 jaar mogen
zijn. Brooks zit in de zaal en peilt de
reacties op potentiële lachmomen-
ten, snijdt de blijkbaar mislukte
momenten weg en pas dan zet hij
zich aan de defintieve montage.
Brooks: „Ja, dat klinkt mis
schien overdreven democratisch
en ik zal niet zeggen dat de in
spraak volledig is. Bepaalde onder
delen blijven voor mij natuurlijk
tóch heilig. En het basisidee mag
niet worden aangetast. Zoiets
werkt natuurlijk alleen bij kome
dies, omdat het lachen van mensen
nu eenmaal de enige menselijke
emotie is die objectief waarneem
baar is. Maar het is goed voor een
filmer te blijven beseffen datje een
film niet maakt voor jezelf maar
voor het publiek tenslotte".
„Weet je wie voor 'Spaceballs'
vrijwel alle geluidseffecten gere
geld heeft: George Lucas, althans
zijn maatschappij. Hij vond het
enig. George is een gentleman... Ik
had hem gezegd dat ik 'Spaceballs'
wilde maken om me te wreken. Ik
zei: 'Mijn zoon heeft die Star Wars-
film van jou 5000 keer gezien en ik
heb al dat Star Wars-speelgoed
voor hem moeten kopen. Dat heeft
me een fortuin gekost en dat wilde
ik van je terugverdienen. Daarom
heb ik 'Spaceballs' gemaakt".
„Daar kon George Lucas best om
grinniken. En het is niet eens zo erg
overdreven. Max, mijn zoontje, is
nu 15 jaar, hij zag zijn eerste Star
Wars-film toen hij acht, negen jaar
oud was. En hij wilde iedere keer
opnieuw. En ik moest telkens mee.
Daarom kon ik 'Spaceballs' ook
maken. Ik ken de Star Wars-trilogie
van buiten. Dus onbewust werkte
ik al aan de behandeling van Star
Wars voor een plaats in mijn serie
genre-satires".
„Ik hoefde maar te gaan zitten en
de ideeën stroomden binnen. Ging
gewoon vanzelf. Ik kan natuurlijk
nooit het verhaal gebruiken van
George Lucas zijn films, dat zou
plagiaat zijn. Maar ik kan wel iets
doen met de door Lucas ontwor
pen karakters. Ik denk aan de fi
guur van Darth Vader: een hele
grote vent met een helm. Dat wordt
dan bij mij een heel klein kereltje
met een gigantische helm. Zo werd
Yoda Yoghurt".
"Het verhaal biedt allerlei moge
lijkheden voor een vervolg: 'Space
balls, the search for more money'
of zoiets. Die zal ik niet zelf regisse
ren. Ik vind dat niet zo leuk meer
Het duurt zo lang. Een film hele
maal opnemen, dat kost me een
jaar. Ontwerpen, pre-produktie,
opnemen, post-produktie. Een
jaar! Alleen aan het schrijven en
het acteren beleef ik puur genoe
gen. Ik heb nu wel genoeg geregis
seerd, vind ik".
- Is er dan nu een eind gekomen
aan de fameuze reeks genre-persif
lages van Mel Brooks
„Ik heb nog een idee voor een
Mei Brooks-komedie. Maar niet zo
zeer een genre-persiflage als wel
een persiflage van een bepaald sys
teem. Zoiets als Wall Street. Ja. ik
weet dat Oliver Stone net een film
over Wall Street af heeft, maar dat
vind ik alleen maar plezierig. Want
Stone maakt er een serieuze film
over. Dat kan ik dan vervolgens
weer aan reepjes scheuren. En hoe
meer Stone uitlegt hoe het allemaal
werkt met de makelaars en de ver
kopers en de beleggers, des te min
der hoef ik dat dan te doen".
„Ik kan dan gewoon de draak
steken met wat inmiddels bekend
verondersteld mag worden. Ja, zo
zou mijn Wall Street-film alsnog
een genre-persiflage kunnen wor
den. Punt is alleen dat er bij mijn
weten nog nooit eerder een film is
gemaakt over Wall Street en de
film van Stone nog door niemand
is gezien. Als hij te lang wacht met
hem uit te brengen, ben ik hem nog
te vlug af ook. Dan is de genre-per
siflage in de bioscopen nog voor
het genre is uitgevonden".
Behalve grossier in genre-kome
dies is Mel Brooks ook producent
van meer riskante kunstzinnige
films waarmee hij nieuwe regis-
r te gaan zitten en de ideeën
seurs de kans wil geven zich te on
derscheiden. Zijn maatschappij
Brooksfilms leverde met presti
gieuze onderscheidingen bekroon
de films op als 'The Elephant Man',
'Frances' en meest recent '84 Cha
ring Cross Road'. Die laatste film
werd dit jaar onderscheiden op de
festivals van Moskou en Rimini en
draait sinds kort in Nederland. Ann
Bancroft (mevrouw Brooks) speelt
de hoofdrol van een Newvorkse bi
bliofiel die in een platonisch-amou-
reuze correspondentie belandt met
een Londense antiquair.
Mel Brooks: „Mijn vriend Joe
Lastick is Amerikaan en hij trouw
de een Engels meisje. Hij heeft dat
dubbele gevoel voor Engeland en
Amerika. En Joe en zijn vrouw
hadden dat herkend in het boek
(OP)NIEUW
'Who's that girl' - Madonna en Grif
fin Dunne in flinderdunne komedie.
City, Katwijk
'Full Metal Jacket' - Stanley Kubricks
soms ijzingwekkende visie op de
(Vietnam-)oorlog, Citv, Katwijk
BLIJVERS
'Donna Donna' - jongen zoekt meis
je. Leiden en Euro. .Alphen
'Big Foot and the Hendersons' - fami
lie neemt een sneeuwman in huis. Li-
do Leiden
Masters of the universe' - speelgoed
komt tot filmleven. Trianon. Leiden
en City, Katwijk
'De reddertjes' - Disney-film uit 1977.
waarin in de gewelven van het ge
bouw van de Verenigde Naties een
commissie van muizen besluit hulp te
bieden aan een hulpbehoevend meis
je. Nederlandse gesproken door on
der andere Aart Staartjes en Tineke
Schouten, Euro Alphen en Lido, Lei-
'Beverly Hills Cop 2' - Eddie Murphy
maakt de straten van Los Angeles
weer veilig, City. Katwijk en Lido,
Noordwijk
'Een maand later' - rollenspel tussen
Monique van de Ven en Renée Sou-
tendijk, Lido, Noordwijk
'Dirty Dancing' - eenvoudige maar
charmante dansfilm, Luxor, Leiden
en Euro Alphen
'The Last Emperor' - groots epos die
wellicht niet helemaal oplevert wat
de Bertolucci-liefhebber verwacht,
Lido, Leiden
'Innerspace' ruimtescheepje jaagt
door een lichaam, Euro. Alpen
'Van geluk gesproken' - Aanstekelij
ke film waarin plaats voor een lach en
een traan, Trianon. Leiden
'Witches of Eastwick' - Jack Nichol
son als de duivel die de hoofden van
de vrouwen in Eastwick op hol
brengt, Lido. Leiden
'Hector' - leuke Urbanus redt nogal
knullig filmpje, Lido. Leiden. Green-
way, Voorschoten en Euro. Alphen
SEKSFILMS
'Devil in Mrs. Jones III' - Rex, Lei-
DEN HAAG
'A night on the town' - Asta
(463500), al.
'Donna, Donna' - Asta, al.
'Hector', Asta, al.
'Big Foot and the Hendersons' - Baby
lon (471656), al
Full Metal Jacket' - Babylon, 16 jr.
'Angel Heart' - Babylon, 16 jr.
'Masters of the universe' - Cineac
(630637), al.
'Inerspace' - Cineac, al.
'Dirty Dancing' - Cineac, al.
Witches of Eastwick' - Metropole
(456756), al.
'The Last Emperor' - Metropole. al.
'Van geluk gesproken' - Metropole, al.
'Innerspace' - Metropole. al
'Beverly Hills Cop 2' - Metropole. al
Spaceballs' - Odeon (462400). al
Dirty Dancing' - Odeon. al.
'American Ninja' - Odeon. 16 jr.
'Luchtmacht Academie' - Odeon. al.
'De reddertjes' - Odeon. al.
'Oci Ciornie' - Studio 656402), 16 jr.
The Untouchables' - Studio. 16 jr
Secret of my success' - Studio, al.
AMSTERDAM
Hector' - Alfa (278806). al.
A night on the town' - Alfa. al.
Full Metal Jacket' - Alfa. 16 jr.
'Raising Arizona' - Alfa, al
'Havinck' - Alfa, al.
Witches of Eastwick' - Alhambra
(233192). 12 jr
'Spaceballs' - Alhambra, al
'Donna, Donna' - Bellevue Cinerama
(234876), al.
The Untouchables' - Cinerama, 16 jr.
'Big Foot and the Hendersons' - Ca
lypso (234876), al.
'Een maand later' - Calypso, al.
'Kroniek van een aangekondigde
dood' - Cinecenter (236615), 16 jr.
l the r
'-Ci
necenter, 16 jr.
'Hector' - Cinecenter, 16 jr.
'Radio Days' - Cinecenter, al.
'Dirty Dancing' - Cinema Int. (15124),
al.
'The Last Emperor' - Cinema Int., al.
'Spaceballs' - City (234579). al
'American Ninja' - City, 16 jr.
'Robocop' - City. 16 jr
'Luchtmacht Academie' - City, al
'Masters of the universe' - City, al
'Innerspace' - City, al.
'Zoeken naar Eileen' - City, 12 jr
Crazy Love' - Kritenon (2317080). 16
jr.
'Wish you were here' - The Movies. 16
jr.
'La Famiglia' - The Movies, 16 jr
^Witches of Eastwick' - Tuschinski. al.
'Naam van de roos' - Tuschinski
(262633). al.
The Last Emperor' - Tuschinski. al.
'Dirty Dancing' - Tuschinski, a I
'Van geluk gesproken' - Tuschinski.
al.
'Beverly Hills Cop 2' - Tuschinski, al.
'Living Daylights' - Tuschinski Cine
ac (243639). al.
Angel Heart' - De Uitkijk (237460), 16
TELEVISIE
dat Helene Hanff geschreven had:
'84 Charing Cross Road'. Ik vond
die stof meteen verrukkelijk, maar
ik kon er geen grote commerciële
film in zien. Maar wel een kleintje.
Joe had gedacht dat er een rol in zat
die geknipt zou zijn voor mijn
vrouw Ann. Een vrouw die gek is
op letterkunde".
„En aan de andere kant van de
oceaan die innemende Engelse
gentleman, gespeeld door Anthony
Hopkins, die heel introvert is en
verlegen en die ook liefde heeft
voor boeken. En ze hebben die lief
desrelatie die absoluut geestelijk is
en die gemeenschappelijke affectie
voor ook de boeken zelf; mooi ge
bonden, de esthetiek van een be
drukte pagina, de geur, zoals een
boek in de hand kan liggen. En ik
dacht: Ik hou van dit gegeven,
maar hoeveel mensen delen die in
teresse?"
Nabouwen
„Ik wist het niet. Toen ben ik ge
attendeerd op David Jones, de man
die 'Betrayal' had gemaakt en die
bleek zeer geïnteresseerd. Ik vroeg
voor hoeveel geld hij 'Betrayal' had
gemaakt en voor hoeveel hij '84
Charing Cross Road' zou kunnen
verfilmen. En hij zei: vijf miljoen.
En ik zei: dat kan toch niet? Als je
in New York moet filmen en dan
ook nog een keer in Londen, waar
je nota bene Charing Cross Road
opnieuw moet laten bouwen, want
die straat bestaat niet meer".
„David zei dat hij het kon en toen
heb ik beloofd dat ik het geld zou
fourneren. Maar dat bleek nog ver
duveld moeilijk. Want ik werd bij
de ene studio na de andere naar
buiten gelachen. Die mensen zei
den tegen me: waar is de sex? Wat
moeten we met een love story tus
sen twee mensen die elkaar niet
eens te zien krijgen? Net zoiets als
indertijd met 'The Elephant Man':
wat moeten we met een zielig ver
haal over een vent met een raar
verfrommeld hoofd? Ja, ik wist
óók wel dat ik niet probeerde om ze
Rocky te verkopen. Maar uiteinde
lijk vroeg men bij Columbia toch
wat die film dan kosten moest en ik
zei: vier miljoen".
„Ik was al zo vaak met dit project
weggehoond dat ik een miljoen
loog. Maar toen kreeg ik permissie
en ik moet zeggen dat tot zelfs mijn
verbazing David Jones hem voor
minder dan vijf miljoen heeft we
ten te maken. En nu draait die film
al driekwart jaar continu in Ameri
ka. In de kleine theaters weliswaar,
maar toch: er blijkt nog steeds een
publiek te bestaan voor zo'n fijn
zinnig juweel van een film als '84
Charing Cross Road' is. Die ont
dekking heeft me diep gelukkig ge
maakt. Misschien nog wel meer
dan het gigantische succes van
'Spaceballs' in Amerika".
Uiteraard films te over dezer da
gen, maar tussen het kaf zit niet
zoveel koren, in elk geval weinig
echt opvallende produkties. La
ten we de week maar van dag tot
dag doornemen. Vanavond op
BBC 2 'The Bostonians'. Regis
seur is James Ivory, de man die
vorig jaar zo'n succes had met 'A
room with a view'. De Ameri
kaan Ivory heeft zich vooral la
ten kennen als verfilmer van
Britse kostuumstukken. 'The
Bostonians' is weliswaar gesitu
eerd in Amerika, maar deze be
werking van een boek van Henry
James draagt in alles de sporen
van het perfide Albion (23.25
uur).
Morgen kan de filmliefhebber
het best bij de Belgen terecht, 's
Middags om 16.00 uur 'I wanna
hold your hand'. Een leuke film
van Robert Zemeckis (tevens
maker van 'Back to the future'),
waarin vier meisjes hun uiterste
best doen om het legendarische
optreden van The Beatles in de
tv-show van Ed Sullivan bij te
wonen, 's Avonds om 21.00 uur
'Max Havelaar' van Fons Rade
makers. Deze Multatuli-verfil-
ming leverde één van de beste
Nederlandse produkties op. Pe
ter Faber speelt de Nederlandse
ambtenaar die de Indonesiërs
met open vizier tegemoet treedt.
Zaterdag om 18.20 uur op BBC
2 de onverslijtbare musical 'Oli
ver', waarin een klein jongetje op
het dievenpad gaat. Op Super
Channel in de reeks rond Kather-
ine Hepburn 'Mary of Scotland'.
Hepburn speelt de ter dood ver
oordeelde koningin in dit fraaie
historische drama (21.15 uur).
Zondag bij de VPRO 'My
beautiful laundrettc'. Stephen
Frears heeft zich ontwikkeld tot
één van de belangrijkste cineas
ten. Deze film gaat over de
vriendschap tussen een Pakis
taanse jongen en een punk. Te
gen de achtergrond van raciale
ty "oto ANP)
tegenstellingen zetten ze samen
een wasserette en een liefdesre
latie op (Nederland 2, 21.02 uur).
Maandag op Belgie 2 'The
Shooting Party' van Alan Brid
ges. Een Engels drama dat
slechts een kort leven in de bio
scopen beschoren was, maar
voor liefhebbers van Engelse
werk zeker interessant is. Landa
del komt bijeen voor een jacht-
weekend, een drijver legt het
loodje. James Mason speelde
hierin zijn laatste rol (21.15 uur).
Op Super Channel 'Abe Lincoln
in Illinois'. De verfilming van
een bekroond toneelstuk over
het leven van president Abra
ham Lincoln (22.15 uur).
Dinsdag kan worden vergeten,
voor woensdag valt het oog het
eerst op 'Killing .Fields'. Aan
grijpend drama van Roland Joffé
over de strijd in Cambodja. Een
Amerikaans journalist raakt be
vriend met zijn Cambodjaanse
assistent. Door de komst van de
Rode Khmer worden ze geschei
den en Dith Pran (Haing Ngor)
heeft de grootste moeite om te
overleven. Prachtige film (BBC
2,22.00 uur). 'On the waterfront'
is de beroemdste film van deze
week met Marlon Brando als
Terry Malloy, de havenarbeider
die als eerste in opstand durft tq
komen tegen de vakbondster-
reur (BBC 1, 00.30 uur).
FILMHUIZEN
Filmhuis LVC is beide kerstda
gen geopend. Om 21.15 uur
draait 'Passage to India'. De film
kreeg een paar jaar geleden een
aantal Oscar-nominaties. David
Lean is de regisseur die dit vér-
haal, (gebaseerd op een boek van
E.M. Forster), laat afspelen in het
weidse landschap van India,
waar twee culturen met elkaar in
botsing komen. Aan de ene kant
staat Aziz, een Indiër die veran
dert van een bewonderaar van de
Britse waarden in een vurig na
tionalist. Aan de andere kant Ju
dy Davis, een vrouw die de te
loorgang van de Britse kolonie
moeilijk kan verwerken. Opval
lende bijrol van Peggy Ashcroft.
Het Kijkhuis is eerste kerstdag
gesloten. Naast de première van
'Crazy Love' (20.00 en 22.15 uur)
wordt verder gegaan met de ver
toning van 'Oci Ciornie', een
film van de Russische regisseur
Nikita Michalkov. Marcello Ma-
stroianni speelt een architect die
liever lui dan moe is. Dank zij
zijn huwelijk met een rijke
vrouw (Silvana Mangano) hoeft
hij zich ook niet echt in te span
nen. Zijn hart ontvlamt in een
kuuroord waar hij kennis krijgt
aan een Russische vrouw die hij
ook prompt achterna reist. Net
als in Michalkov's vorige film
'Oblomov' is 'Oci Ciornie' zowel
humoristisch als weemoedig van
toon (19.30 en 21.45 uur).
De puistekop keurig ingepakt voert Harry Voss een dansje
