Verdedigen verkrachters splijtzwam in advocatuur PvdA zet voorzichtige koers naar het midden voort Reportage Kerkelijke handleiding voor gesprek boeken Maarten t Hart DINSDAG 3 NOVEMBER 1987P11' Mag een advocaat op principiële gronden weigeren om in strafzaken voor een bepaalde groep verdachten op te tre den? De vereniging Sociale Advocatuur Amsterdam (VSAA) liet onlangs een dergelijke aanbeveling uitgaan. De aangesloten leden zouden geen verdachten meer moe ten verdedigen, die van seksueel geweld worden beschul digd. Daarbij gaat het niet alleen om verkrachting, maar om elk seksueel vergrijp van mannen ten opzichte van vrouwen. door Louis Engelman AMSTERDAM - Niet alleen de vergadertafel op de bovenetage van het Amsterdamse kantoor scheidt de twee raadslieden. Ook gaapt er gaandeweg het gesprek een diepe kloof in het denken over de praktijk van de advocatuur. Rob van der Hoeven (29) aarzelt als de vraag aan de orde komt of een ad vocaat politieke keuzes mag ma ken in de uitoefening van zijn vak. Hij ontzegt de sociale advoca tuur niet het recht in civiele zaken de kant van de onderdrukte in de maatschappij te kiezen. Dus: de huurder in plaats van de verhuur der en de werknemer tegenover de werkgever. Maar als het op strafza ken aankomt, wil hij die lijn niet doortrekken. "In die gevallen sta je de verdachte bij zonder je te ver eenzelvigen met datgene wat hij heeft gedaan. Dat is nou juist wat we in het strafrechtsysteem zo mooi hebben geregeld. Als advo caat verdedig je de dader en niet de daad". Antonietta Pinkster (32) meent dat je er als sociale advocaat niet aan ontkomt om ook in strafzaken een duidelijk standpunt in te ne men. In dat opzicht staat zij geheel achter de aanbeveling van de vere niging Sociale Advocatuur Am sterdam om geen verdachten te verdedigen die zich aan seksuele geweldsmisdrijven schuldig zou den hebben gemaakt. "In ver krachtingszaken is de vrouw altijd De Utrechtse advocaat Rob van der Hoeven is het oneens met de oproep. "Het recht van iedere verdachte op een goe de verdediging staat voor mij voorop", zegt hij. Antonietta Pinkster, advocaat bij het Advocateneollectief Amster dam-noord, onderschrijft de politieke keuze van de VSAA wel. "Want als ik een verdachte van verkrachting verdedig, loop ik de vrouwenbeweging voor de voeten", zegt zij. de onderdrukte partij. Daar kies ik voor, dus kan ik de verkrachter nooit bijstaan", stelt zij. Ze legt uit dat je er in zulke geval len als advocaat van de verdachte haast niet omheen kunt om aan de vrouw vervelende vragen te stel len. "Je gaat onderzoeken of er wel van dwang sprake was. Dat bete kent dat je het slachtoffer bijvoor beeld vraagt waarom ze op straat was en wat ze daar deed. En daar ligt mijn grote bezwaar. De bood schap wordt dan: je moet als vrouw binnenblijven, want als je op straat wordt aangerand of verkracht is het min of meer toch je eigen schuld geweest. Op die manier ga je sleutelen aan datgene waarvoor de vrouwenbeweging zich de laatste jaren zo sterk heeft ge maakt, namelijk: als een meisje 'nee' zegt bedoelt ze ook 'nee'. Ik wil daar niets aan afdoen. En ge lukkig ook de meerheid van de 145 leden van onze vereniging niet". Ruimte De eed, die je als advocaat aflegt, laat ruimte om bepaalde zaken niet te doen. Van der Hoeven: "Soms heb je de plicht om onder bepaalde omstandigheden van dat verscho ningsrecht gebruik te maken. Als je het gevoel hebt een zaak niet te kunnen verdedigen, zal je dat jouw cliënt meteen moeten zeggen. Want die man of vrouw heeft er dan recht op een advocaat te nemen die het beter doet". Zijn bedenkingen richten zich vooral tegen het feit dat er een cate gorie verdachten wordt uitgeslo ten. "Het gaat niet meer om een in dividuele afweging. Dat vind ik ook het inconsequente van de op roep. Kennelijk mag je wel andere strafzaken doen, waarbij vrouwen het slachtoffer zijn. Een beroving op straat bijvoorbeeld. Je ziet dat daar domweg vrouwen voor wor den uitgekozen. Mag je zo'n tasjes rover wel verdedigen? Gaat de op roep voor die verdachte niet op? Ik zie dat verschil niet. Dus denk ik dat je, wanneer je een bepaalde groep uitsluit, helemaal geen straf recht meer moet doen". Pinkster: "Het is niet zo dat de ene keer geweld tegen vrouwen meer of minder erg is dan de ande re. Maar bij een verkrachting schuilt het seksisme in de daad zelf. Degene die dat doet maakt op dat moment misbruik van zijn machtspositie als man. Ook bij aanrandingen of ongewenste inti miteiten op het werk. Het gaat er om dat die machtspositie een maat schappelijk gegeven is, en niet iets watje als individu zelf kunt uitma ken. Dat willen we met die aanbe veling duidelijk maken. Als jij nu zegt dat je het puur individueel moet bekijken, dan denk ik dat je dat niet begrijpt". Onjuist Rob van der Hoeven, die af en toe ook met verkrachtingen in zijn praktijk wordt geconfronteerd, vindt de oproep van de VSAA niet alleen vanuit juridisch oogpunt on juist, hij ervaart haar ook als een aanval op de persoon van de advo caat die een verkrachter wél bij staat. Hoewel Antonietta Pinkster opmerkt dat zjj 'verdedigers van verkrachters .niet ziet als seksisten die achter geweld tegen vrouwen staan', kan hem dit maar gedeelte lijk overtuigen. "Misschien dat jullie het niet wil len, maar zo komt het wel over", zegt hij, "Het is in 't algemeen al moeilijk om in strafzaken duidelijk te maken waarom je een verdachte verdedigt. Jullie oproep speelt op de bij de leek toch al bestaande 'ge dachte in dat advocaten de daad verdedigen in plaats van de ver dachte. Raadslieden die daar staan zijn dus viezerikken. Dat wordt er geïnsinueerd, en dat vind ik on juist". Pinkster: "De advocaat hoeft zich er niet op aangekeken te voe len. Je kunt met argumenten uit leggen waarom je die verdediging op je neemt. Maar als een advocaat dat niet kan, dan moet hij of zij zich ernstig gaan bezinnen. Dat daar discussie over ontstaat, vind ik pri- De vraag is dan of hiermee niet het beginsel wordt aangetast, dat iemand onschuldig is totdat het te gendeel wettig en overtuigend is bewezen. Van der Hoeven vindt van wel: "Als een vrouw roept dat een man haar heeft verkracht, wordt deze door de groep VSAA meteen veroordeeld. Want hij wordt als dader gezien". Pinkster vindt van niet: "Het is een bekend verschijnsel dat het voor vrouwen niet zo gemakkelijk is om aangifte te doen. Pas sinds de laatste jaren is de politie daar op in gespeeld geraakt. Welnu, wij vin den dat als het eenmaal zo ver is ge- Rob van der Hoeven en Antonietta Pinkster: "Nu we een politieke keuze maken, staan de kranten komen wij die vrouw niet voor de voeten moeten gaan lopen door te proberen haar getuigenis onderuit te halen". Verdedig je wel iemand die zijn vrouw vermoord heeft, bijvoor beeld door haar over het balkon te gooien Pinkster: "Dat zou er vanaf han gen wat voor man dat was. Was het een dwingeland, een tiran, die zijn hele gezin jarenlang heeft geterro riseerd ert daarna z'n vrouw over het balkon gooide, dan zou ik hem niet verdedigen. Die man is een seksist en daar sta ik niet achter. Maar dan beroep ik me op mijn ver schoningsrecht. Want niet ieder een die een ander over het balkon mietert maakt zich daarmee schul dig aan een seksistische daad. Het essentiële verschil tussen zo'n moord en een verkrachting is het gegeven datje een verkrachting al leen maar kunt plegen door mis bruik te maken van je machtsposi tie. En dan bedoel ik niet alleen dat je fysiek sterker bent". Rob van der Hoeven schudt het hoofd: "Doordat jullie een groep - in dit geval verkrachtingen - uit zonderen, zet je voor een verdedi ger in strafzaken hele essentiële dingen overboord. Waarom de een wel en de ander niet? Een volgende groep zegt morgen weer een ande re categorie verdachten te willen uitsluiten. Dan komen de basisbe ginselen van de rechtstaat op het gebied van strafrecht in gevaar. Namelijk dat iedereen onder alle omstandigheden recht heeft op een verdediging. Bovendien gaat het in de rechtzaal niet om de man vrouw-verhouding maar om de te genstelling tussen de verdachte en het machtige openbaar ministerie. In die positie sta ik hem bij". Er zijn ookkantoren die alleen rijke cliënten willen bijstaan. Die sluiten dan toch ook bepaalde cate gorieën uit? Van der Hoeven: "Ik ben er niet voor, maar dat is een zakelijke keu ze en geen politieke. Ze worden niet afgewezen om hetgeen ze heb ben gedaan". Pinkster: "Denk je dat er zo'n commotie over onze aanbeveling w,as orïtstaan als we ons op ons ver- k; schoningsrecht hadden beroepen? st Maar nu we een politieke keuze hi maken, vóór de vrouw en tegen dé h< man, staan de kranten ineens vol] zi Racisten verdedig ik ook niet, net w zo min als grote drugshandelaren"] hi Heeft de vrouwenbeweging er be\ ri lang bij dat verdachten van ver- O] krachting niet worden verdedigd? ti A Van der Hoeven: "Ik zie niet in] g< hoe. En mocht dat op een of anderel ki manier wel het geval zijn, dan blijflvi ik volhouden dat het recht van een! sl verdachte op een goede verdedi ging altijd zwaarder weegt". - Pinkster: "Hij zal nooit helemaal' 1 zonder raadsman of raadsvrouw! zitten, want uiteindelijk kan de de- n ken iemand aanwijzen. Maar vol- r gens mij is het belang gelegen ifij t openlijke de keuze die je als sociaal s advocaat maakt om de visie die de E vrouwenbeweging voorstaat in-j gang te doen krijgen. Al was het al- i, leen maar om daar discussie over! a los te maken. Dat vereist een poli-| tieke stellingname en in dat op-I" zicht blijven onze uitgangspunten gescheiden". UTRECHT - Wanneer het rapport 'Schuivende panelen, continuiteit en vernieuwing in de sociaal-de mocratie' maatgevend is voor het huidige intellectuele peil binnen de Partij van de Arbeid, dan levert het stuk het definitieve bewijs dat deze van origine arbeiderspartij in middels een club van doctorandi is geworden. door Peter de Vries "Je hoeft er geen economische wetenschapper voor te zijn", riep PvdA-voorzitter Marianne Sint za terdag bij de presentatie van de studie naar de vernieuwing van het politiek programma van de sociaal democraten. Maar een gedegen kennis van de economische en so ciaal-wetenschappelijke woorden schat strekt bij lezing tot aanbeve ling. Hoe anders valt er ter ledenver gadering zinvol te praten over - bij voorbeeld - het doorbreken van de "eenzijdige aandacht voor aanbod- problemen" in de economie, de schaalvergroting en internationali sering van het bedrijfsleven, de "geleide flexibilisering" binnen een "stelselmatig arbeidsmarktbe leid" en een stelsel van sociale ze kerheid dat "minimale inkomens garanties schept en dat een geindi- vidualiseerd karakter heeft", om Verkiezingen Anderhalf jaar na de voor de PvdA zo teleurstellend verlopen verkiezingen voor de Tweede Ka mer ligt er dan eindelijk het eerste rapport op basis waarvan de "ver nieuwing" van de partij vorm moet krijgen. De opdracht van de com missie, onder leiding van oud-mi- nister Jan Pronk, was niet om een gereviseerd verkiezingsprogram nister Jan Pronk tij- ma te schrijven, maar na te denken over nieuwe antwoorden van de so ciaal-democratie op de hedendaag se problemen. Het rapport dat de weerslag vormt van die gedachten- wisseling, valt het best te omschrij ven als een studie naar de Toestand in de Wereld. De beschrijving reikt van Moskou tot Kerkrade, en van cultuur-politiek tot inkomensni vellering. De spanwijdte van een dergelijk project getuigt van de nodige poli tieke en intellectuele moed. Maar liefst vier trends ("panelen") bot sen de laatste jaren zo hard, dai er sprake is van een trendbreuk in de Nederlandse geschiedenis, zo kan het betoog van de commissie wor den samengevat. Die vier ontwikkelingen betref fen de wereldwijd dreigende scha de aan het milieu en schaarste aan grondstoffen, en een in toenemen de mate internationaal opererend bedrijfsleven. Maar ook wordt ge steld dat het economisch en cultu reel bestel overhoop zijn gehaald door de opmars van de informatie technologie. En tenslotte wordt ge constateerd dat de sociale controle van familie, buurt en kerk geleide lijk is geweken voor individuele onafhankelijkheid. De commissie kan niet worden verweten dat ze zich er gemakke lijk en simpel van af heeft gemaakt. De lezer wordt het evenmin een voudig gemaakt: de beschrijving van al dit wereldleed is van een zo nu en dan somber stemmende dor heid en taaiheid. Her en der valt er bovendien op het intellectuele peil van de publicatie nogal het nodige af te dingen. Zo is het verbijsterend om "rechtvaardigheid, arbeid en ver dediging" als "klassieke socialisti sche kernbegrippen" opgevoerd te zien, zoals al op pagina drie ge beurt. Regelrechte kletskoek is de conclusie die de commissie trekt uit het feit dat de PvdA, door de ontzuiling, onder vroegere confes sionele kiezers stemmen wint, maar onder de traditionele achter ban verliest: "Deconfessionalise ring hield blijkbaar geringer bin ding aan maatschappelijke klasse mede in", (pag. 34) luidt het op eens. En het is vanuit strikt-econo- misch oogpunt nogal wankel om verdere inkomensnivellering te verdedigen met het argument dat dat zo goed is voor de economische groei. Koers Een aansprekende nieuwe slo gan voor de PvdA heeft al het den ken van de commissie niet opgele verd. Terwijl het CDA zich behaag lijk wentelt in de opmars van de zorgzame samenleving, en de WD aansluit bij de dagelijks via de ether verspreide tijdgeest van 'ge woon jezelf zijn', ontbeert de PvdA een eenduidige leus. Het gaat dan niet zozeer om de tekst op het ver kiezingsaffiche, maar om een noe mer waaronder al het beleid kan worden gebracht. "Spreiding van kennis, inkomen en macht" was er zo een. De tweedeling van de sa menleving bleek wel aan te slaan als protest, maar niet als belofte koers. Het uitzetten van een politieke en maatschappelijke strategie voor de PvdA is de opdracht aan een, onder leiding van fractievoorzitter Wim Kok staande, commissie. Die ondervindt daar overigens ernstige vertraging bij. Voor zover uit de no ta-Pronk valt op te maken, is er op een politiek belangrijk punt voor zichtig koers gezet naar het mid den. Het pleidooi af te zien van een wettelijke regeling van euthanasie is natuurlijk opmerkelijk, evenals de opening die de nota biedt rich ting commerciële omroep. Maar es sentieel zijn de passages die de commissie besteedt aan de nood zaak van een herwaardering van de rol van de overheid. De afgelopen jaren immers heeft de PvdA zich de permanente ver wijdering van mogelijke coalitie partners op de hals gehaald door vooral op economisch gebied tel kens te pleiten voor meer staatsin terventie. In het nu gepubliceerde rapport is niet langer alles wat" de overheid doet wel gedaan. Aan de bestrijding van milieuvervuiling moet de overheid, liefst in interna tionaal verband, juist veel meer doen. Maar in haar economische politiek moet de staat meer partner zijn voor het bedrijfsleven, "con sensus vormen" tussen bonden, werkgevers en regering, en "flexi bel opereren". Dat het de commissie niet alleen om een verbale wending te doen is, bewijst ze in de passage over ar beidstijdverkorting. Ze pleit er voor na het bereiken van de 36-ur ge werkweek maar af te zien va verdere algëmene arbeidstijdve: korting per week. "Het is nog niet z lang geleden dat PvdA-ers discus sieerden over de wenselijkheid een wettelijke regeling van de atv. En passant wordt zo tevens streep gehaald door de debatten j over een 25-urige werkweek. Of die voorzichtige terugkeer op een aantal gekoesterde idealen vol doende is om weef'volop aan de po litieke macht deel te nemen, blijft echter de vraag. In de Haagse prak tijk van alledag wordt de kloof tus sen de PvdA enerzijds en WD en| CDA aan de andere kant i niet met papier overbrugd. Kerkelijke gesprekskringen die met literair werk van Maarten 't Hart aan de gang willen, kun nen nu gebruik maken van een speciale handleiding. Drs. F. Hijszeler, letterkundige in Gla- het blad ting' een aanzet voor bespreking van 't Harts boeken 'Een vlucht regenwulpen' en 'De Jacobslad- der'. "Beide boeken", zegt Hijsze ler, "bieden voldoende aankno pingspunten voor groepsge sprek, niet in de laatste plaats omdat de schrijver regelmatig zijn kerkelijk verleden ten tonele voert". Hij geeft eerst algemene informatie over 't Hart en gaat vervolgens in op thema's en mo tieven in beide boeken. Daar naast geeft Hijszeler een aanzet om eigen levens- en geloofserva ringen te spiegelen aan wat in 't Harts boeken aan de orde komt. De handleiding kost vijf gul den en kan besteld worden bij de Centrale voor Vormingswerk in Driebergen via gironummer 42618 (bestelnummer 512). Het blad 'Toerusting' is een uitgave van de Cëntrale voor Vormings werk (hervormd), het Toerus tingscentrum in Leusden (gere formeerd) en het Vrijzinnig pro testants centrum voor maat schappelijke toerusting. Kerkelijk werker. De chris telijke hogeschool 'Rijn-Delf land', met vestigingen in Den Haag en Oegstgeest, begint in ja nuari een post-hbo-cursus 'ker kelijk werker'. Deze cursus heeft vorm gekregen op basis van een hervormd rapport uit 1986, waar in staat dat er zeker plaats is voor een theologisch geschoold mid denkader dat dicht bij de ge meenteleden staat. Ook de Gere formeerde Kerken hebben enige jaren geleden opleidingen gesti muleerd voor kerkelijk groep- werk. 'Rijn-Delfland' heeft gekozen voor twee richtingen, te weten jeugd- en jongerenwerk en diak- onaal werk. Naast theologische en sociale vakken zal de cursus aandacht schenken aan andere voor dit werk belangrijke facet ten, zoals spel, expressie, muziek en gepreksmethoden. De cursus duurt twee en een halfjaar (een avond per week col lege, een avond per maand prak tisch werk en een praktijkstage) en is toegankelijk voor mensen met een diploma HSAO, K. en O./N.XX, Pabo of Lero. Belang stellenden kunnen een gids aan vragen bij de hogeschool. De Ruyterstraat 36 in Den Haag, 070- 602811. Jeugddag. Zaterdag 7 no vember om 10 uur begint in het Capitol-Evangeliecentrum aan de Loosduinsekade 222 in Den Haag een landelijke dag voor jon geren. De leiding berust bij Da vid Maasbach en Edgar Holder. Er is een optreden van de Ameri kaanse zanger Steve Archer en de theatergroep 'De Spiegel'. De dag wordt besloten met de film 'Night Crossing'. Stedentocht De missionaris-evangelist pater Emiliano Tardif maakt van 7 tot 15 november een tocht langs de zeven Nederlandse bisdom men. Al tweemaal eerder be zocht hij Nederland. In 1983 sprak hij in de Rotterdamse Lau- renskerk en twee jaar later in de Bossche Brabanthallen. Hij komt hier op uitnodiging van de 'Stichting Getuigenis van Gods Liefde' en 'Emmanuel-Neder- land', een rooms-katholieke le kengemeenschap, voortgeko men uit de charismatische bewe ging (pinkstervernieuwing). Zaterdag 7 november 1 uur is Tardif in het kerkencentrum 'Open Hof aah de Hessenplaats 221 in Rotterdam-Ommoord (metro richting Zevenkamp), zondag half 4 in de Sint Jan in Den Bosch, maandag half 8 in het Turfschip te Breda, woens dag 11 november half 8 in de Sint Jozefkerk in Enschede, donder dag 12 half 8 in de Rai in Amster dam, vrijdag 13 half 8 in de Marti nikerk in Groningen en zondag 15 november 2 uur in de Onze Lieve Vrouwebasiliek in Maas tricht. Terug. Na 21 jaar in Ghana te hebben gewerkt, in dienst van de Presbyteriaanse Kerk, komen Atze en Renske van den Broek naar Nederland terug. De her vormde Raad voor de Zending zond hen destijds uiten zij waren al die tijd verbonden aan de clas sis Leiden. De Van den Broeks hopen vol gend jaar april te gaan werken in het binnenstadswerk 'Oudezijds 100' in Amsterdam. In zijn laatste rondzendbrief schreef hij: "For meel word ik als presbyteriaans predikant uitgeleend aan 'Oude zijds 100', met Oegstgeest (Raad voor de Zending) als hulpvaardi ge derde party. Op deze manier laat het iets zien van omgekeerde zending'. Leiden. Morgenavond om 8 uur houdt de afdeling Leiden van de Mariënburg-vereniging (vernieuwingsgezinde rooms-ka- tholieken) in de Vredeskerk aan de Burggravenlaan een thema bijeenkomst over 'Leken op weg naar érkenning'. Sprekers zijn de heer J. Hap- pel uit Leidschendam en me vrouw J. van Tol uit Vogelen zang. De eerste - die parochiera den adviseert als de pastor is ver trokken - belicht de bestuurlijke kant van de zaak, mevrouw Van Tol - bekend van de volwasse nencatechese in het dekenaat Leiden - spreekt over 'erkenning van de leek door de kracht van het eigen geloof. Na de inleidin gen zal een aantal mensen vanuit verschillende posities in de kerk een korte reactie hierop geven. Discussie is er na de pauze. Ieder die belangstelling heeft is welkom. De bijeenkomst is ge organiseerd in samenwerking met het dekenaat Leiden. (Secre tariaat afdeling Leiden Mariën burg-vereniging: Lammen- schansweg 10, telefoon 124788). Katwijk. Ds. S. de Jong. hoopt op zondag 13 december in een morgendienst afscheid te ne men van de hervormde gemeen te in Katwijk aan Zee. Hij ver trekt naar Staphorst. Hervormde Kerk: beroepen te Schoonrewoerd kandidaat J. Beider Randwijk, te Uit- huizermeeden kandidaat G. J. Gardenier Zwartemeer; bedankt voor Wijk bij Duurstede en Schalkwijk P. L. Tolhoek Jaars veld. Gereformeerde Kerken: aangenomen de benoeming tot bedrijfspastor te Nijmegen (deel werk) K. R. Tinge Malden. Gere formeerde Kerken Vrijge maakt: beroepen te Zuidhorn P. H. van der Laan Gent; aangeno men naar Rijnsburg voor zen- dingsdienst op Curacao kandi daat J. Klapwijk Zwolle. Signaal Grenzen. De Raad van Ker ken heeft minister Van den Broek van buitenlandse zaken gevraagd, de Nederlandse gren zen open te stellen voor vijftien ter dood veroordeelde Chileense politieke gevangenen. Zij komen niet voor politiek asiel in aan merking omdat ze geweld heb ben gebruikt tegen het regime van de Chileense president Pino chet. Bezorgd is de Raad van Ker ken over de rechtspleging tegen de vijftien. "Er is alle reden om eraan te twijfelen of deze voldoet aan de internationale regels". Door openstelling van de gren zen kan Nederland - met zes an dere landen, die daartoe al eerder besloten - meewerken aan een 'Europees signaal' tegen de situ atie van de mensenrechten in Chili. Tets zeggen'. Voor de Evan gelische Kerk in Duitsland is vol gend jaar de tijd gekomen om "de volkeren in de Sovjet-Unie, die door Duitse schuld zwaar hebben geleden, iets te zeggen". Dat zei voorzitter Jürgen Schmu- de op de synode.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 2