'Jubileum' fietsachterlicht
niet echt reden tot vreugde
Reportage
'Adoptie-ouders draaien als
enigen op voor alle problemen'
Bisdom Roermond begonnen met evangelisatie-kiosken
PAGINA 2
VRIJDAG 30 OKTOBER 1987
urn Mm: Torn um Hou wmtok m u 'h $tuku srozp, mm
VttGAT U 5" MAAL OH HAHP Oir Tf $T£KW PVHPr AF5LAAM0 H&FT GttH
UFttcroRm Gtm fter$g& oh ACHrtPïpArfriïp Hitr Hirfówfy,^
ZETTEN/BOEKELO - Ouders die
een - buitenlands - kind hebben ge
adopteerd, zijn volkomen rechte
loos. Zodra ze een kind hebben ge
accepteerd, hebben ze alleen nog
maar plichten. Een nu bij de Twee
de Kamer liggend wetsvoorstel tot
regeling van buitenlandse adoptie
beveiligt adoptie-gezinnen op geen
enkele wijze tegen "verborgen pro
blemen" bij de kinderen. Volgens
het wetsvoorstel zullen ook in de
toekomst de bemiddelingsorgani
saties, vanaf het tijdstip van ver
trek van het kind naar Nederland,
op geen enkele wijze aansprakelijk
meer zijn.
door
Rob Hirdes
Vice-voorzitter Truus van Hul-
zen-Eggink uit Boekelo van de
Landelijke Oudervereniging Ge-
zinsproblematiek Adoptie (LO-
GA): "Adoptie-ouders zijn en blij
ven ook straks volkomen vogel
vrij".
De belangenvereniging voor
adoptie-gezinnen met problemen
zal zich morgen tijdens haar offi
ciële oprichting in Utrecht dan ook
tot minister Korthals Altes (justi
tie) wenden met een dringende op
roep om alsnog in de nieuwe wet
een betere aansprakelijkheidsrege
ling op te nemen.
"Een regeling", zo legt Truus van
Hulzen uit, "die de adoptie-bemid
delingsbureaus zal dwingen tot een
zorgvuldiger beleid ten aanzien
van het onderzoek naar de licha
melijke en psychische gezondheid
van de voorgestelde kinderen".
De ouders, die het kind voor aan
komst meestal alleen nog maar
kennen van een polaroid-fotootje,
worden ook in de op stapel staande
wet volledig aansprakelijk gesteld
voor alle risico's. Truus van Hul
zen: "Medische verklaringen, die
de kinderen meekrijgen in het land
van herkomst en die soms niet
meer omvatten dan één zinnetje op
een receptenpapiertje, worden
door de bemiddelingsorganisaties
als voldoende geaccepteerd. En
waarom ook eigenlijk niet? Die or
ganisaties kunnen wettelijk nooit
aangesproken worden. Alle risi
co's, ook financieel, zijn voor de
adoptie-ouders".
Sterven
"Sommige kinderen blijken bij
aankomst in Nederland, ondanks
een medisch fiat van de bemidde
ling, ernstig ziek. Of ze zijn licha
melijk dan wel geestelijk gehandi
capt. Het komt zelfs voor dat de
kinderen zo ziek zijn, dat ze onder
weg naar Nederland sterven. Kin
deren, van wie men niets weet,
vaak niet eens de juiste leeftijd,
worden zonder grondig onderzoek
en zonder enige voorbereiding in
Nederlandse gezinnen geplaatst.
Dat vraagt om problemen en die
zijn er dus ook".
Veel adoptie-kinderen redden
het wonderbaarlijk goed in ons
land. Heel wat anderen echter, van
wie later bleek dat zij door een
plaatsing in een gezin alleen maar
verder achterop raakten, onder
vonden èn veroorzaakten vaak die
pe ellende in de adoptie-gezinnen.
Velen van hen zitten inmiddels in
kinderbeschermings-internaten en
in instellingen voor kinder- en
jeugdpsychiatrie. Verpleging en
verzorging kosten gezinnen en de
Nederlandse overheid nu reeds gir
ganfische bedragen.
De LOGA, die is ontstaan vanuit
die vaak binnenskamers verstopte
problematiek, wil zich inzetten
voor deze groep ouders en kinde
ren. En dat is hard nodig.
De kinder- en jeugdpsychiater K.
Stibane uit het Betuwse Zetten, die
als eén van de adviseurs voor de
LOGA optreedt: "Veel van die pro
blemen liggen in het sociaal-emo
tionele, psychologische of psychia
trische vlak. e zijn meestal terug te
voeren op ondervoeding, verwaar
lozing en soms mishandeling".
Deskundigen, zoals Stibane, ver
wachten dat we in ons land pas aan
het begin staan van een probleem-
golf op dit gebied. Sinds 1970 zijn
meer dan 17.500 kinderen uit het
buitenland geadopteerd door Ne
derlandse ouders. Truus van Hun-
zen, zelf een adoptie-ouder: "De j
babies en peuters van weleer zijn ot
worden inmiddels pubers en jong
volwassenen. De problemen blij
ken juist in deze periode heel sterk
toe te nemen. Gaan we uit van het
cijfer van 17.5000 geadopteerde
buitenlandse kinderen en van die
tien procent van ernstige pro-
bleemgevallen, dan verkeren 1750
gezinnen nu reeds in grote moei
lijkheden. De hulpverlening is
hierop helaas onvoldoende voorbe
reid en is hiervoor ook onvoldoen
de toegerust".
Stibane: "De kinderen om wie
het hier gaat, hebben in tal van ge
vallen in het land van herkomst
veel ellende ondervonden. Zo zijn
ze al heel jong in ernstige mate ver
waarloosd. Ook emotioneel heb
ben ze veel schade opgelopen, die
zich pas op latere leeftijd in alle he
vigheid zal openbaren. Ouders
hebben vanuit ideologische ideeën
die kinderen hierheen gehaald en
hopen, dat al die problemen met in
schakeling van hulpverleners weer
goed komen".
"Maar in heel veel gevallen
wordt die hoop niet bewaarheid.
Omdat de kinderen, bij wie de pro
blematiek van jongs af aan al diep
is geworteld, zich onvoldoende
hebben weten te hechten en te bin
den aan hun adoptie-ouders. Niet
alleen de kinderen, maar vaak ook
worden de ouders er door de bui
tenwacht op aangekeken".
Veel adoptie-kinderen doen het goed, heel wat anderen ondervinden e
veroorzaken diepe ellende. <foto AN
HEERLEN (ANP) - Als eerste
Limburgse stad met een winkel-
promenade is in Heerlen een py-
ramidevormige evangelisatie
kiosk van het bisdom Roermond
geplaatst. Na de overigens voor
tijdig verwijderde reclamebor
den langs de autowegen is hert
mobiele informatiekantoortje
het tweede actiepunt van de
herevangelisatiecampagne, zo
deelde de directeur van het acti
viteitencentrum van het bisdom
Roermond, Wim van der Valk
gisteren bij de opening van de ki
osk mee.
Het informatiecentrum zal tot
en met Sinterklaas in Heerlen
blijven. Het ligt in de bedoeling
om drie van deze kiosken aan te
schaffen. Zij zijn voorzien van
een lectuurstand en een praat-
hoek waar belangstellenden met
de medewerkers, allen vrijwilli
gers, over geloofskwesties kun
nen van gedachten wisselen.
Voor de volwassenen is er gratis
koffie en voor de kinderen
snoepgoed.
De 36 medewerkers voor de ki
osk in Heerlen hebben een apar
te cursus gevolgd over de wijze
waarop zij contacten kunnen leg
gen met het winkelende publiek.
Voordien hebben zij een éénjari
ge geloofscursus gevolgd en ook
nog een vieijarige catechese-op
leiding, aldus Van der Valk.
Een infokiosk kost ongeveer
50.000 gulden. De campagnekos-
ten worden uit een apart fonds
gedekt en komen niet ten laste
van het tiisdom. De financiering
van de campagne verloopt naar
wens.
Komend jaar wordt tevens be
gonnen met huisbezoek om men
sen te bekeren tot het roomska-
tholieke geloof of terug te voeren
naar de kerk.
Medezeggenschap leken in
RK Kerk. De bisschoppensyno
de over de leek in de RK Kerk
heeft weliswaar het principe aan
vaard dat leken recht hebben op
medezeggenschap in de kerk,
maar is er niet in geslaagd een ge
schikte weg te vinden om aan die
medezeggenschap vorm te ge-
Dat heeft mevr. M.Th. van He-
teren-Hogenhuis, die als waarne
mer heeft deelgenomen aan de
synode, medegedeeld tegenover
het rooms-katholieke persbu
reau CIC in Rome.
In de Duitstalige werkgroep,
waarvan zij deel uitmaakte, is de
toelating van de vrouw tot het
ambt van diaken aan de orde is
geweest. De prefect van de Con
gregatie voor de Geloofsleer, kar
dinaal Joseph Ratzinger, die
i deze werkgroep
deel uitmaakte, had erop gewe
zen dat een diaken niet alleen
een sociaal ambt is, maar ook een
voorbereiding is op het priester
schap, waarvoor vrouwen niet in
aanmerking komen. Mede daar
om is toelating van vrouwen tot
het ambt van diaken niet moge
lijk.
De 54 aanbevelingen, waar
over de synode gisteren heeft ge
stemd, bevestigen de gelijkwaar
digheid van man en vrouw in de
kerk maar gaan minder ver dan
vele waarnemers hadden ge
dacht. Nu luidt een van de aanbe
velingen: "In het leven van de
kerk hebben vrouwen zonder
discriminatie deel te hebben aan
de voorbereiding van besluiten
en verklaringen". Maar niet
wordt geadviseerd de gewijde
ambten van lector en acoliet voor
vrouwen open te stellen.
Amerikaanse bisschoppen
zien in de aanbevelingen een stil
zwijgende goedkeuring van de
hervormingen waarnaar vrou
wen in de V.S. en elders hebben
gestreefd. Men kon niet verder
gaan, aldus een Amerikaanse
bisschop, omdat in sommige ont
wikkelingslanden de rechten
van de vrouw nog niet worden
erkend "en de kerk moet nu een
maal voor alle culturen spre
ken".
Handleiding bij 'Een vlucht
regenwulpen'. Een kerkelijke
handleiding bij twee boeken van
Maarten 't Hart, is dat niet als
waarschuwing voor de lezers be
doeld? „In het geheel niet. Ik
neem heel duidelijk stelling te
gen de kritiek, vooral uit vrijge
maakt gereformeerde hoek, op
het hoofdstuk 'Ouderlingenbe
zoek' in 'Een vlucht regenwul
pen'. Ik wil kerkelijke mensen
juist laten zien dat kerkverlaters
als Maarten 't Hart nog steeds
heel erg met geloofsvragen bezig
zijn".
Dit zegt Francis Hijszeler, af
gestudeerd in de Duitse taal- en
letterkunde en wederhelft van de
gereformeerde predikante van
Glanerbrug, over de handleiding
die hij bij „Een vlucht regenwul
pen" en „De Jacobsladder" van
Maarten 't Hart heeft samenge
steld. De handleiding is als bijla
ge van het blad .Toerusting' uit
gegeven door de Hervormde cen
trale voor vormingswerk te Drie
bergen.
Volgens Hijszeler is Maarten 't
ïfart steeds milder over kerk en
geloof gaan denken. Dit zou
vooral uit „De Jacobsladder"
blijken.
't Hart was niet voor een reac
tie bereikbaar.
Boycot van Shell. De Ameri
kaanse United Church of Christ,
een protestants genootschap met
1,7 miljoen leden, heeft zich aan
gesloten bij de boycot van de
oliemaatschappij Shell, vanwege
de banden van dat bedrijf met
Zuidafrika.
De kerkeraad besloot gisteren
tijdens een vergadering deel te
nemen aan de uitgebreide boy
cot. De woordvoerder van het ge
nootschap, Beverly Chain, zei
dat de UCC de eerste grote pro-
testahtse kerk is die deelneemt
aan de boycot.
Strijd tegen racisme. De We
reldraad van Kerken heeft de
steun aan Zuidafrikaanse bevrij
dingsbewegingen voortgezet.
Het programma tot bestrijding
van het racisme (PCR) heeft voor
humanitaire hulp ruim 400.000
gulden beschikbaar gesteld aan
het ANC in Zuidafrika en de
SWAPO in Namibië. In totaal
keert het het speciale fonds van
het PCR dit jaar 539.000 dollars
(ruim een miljoen gulden) uit aan
55 organisaties die over de gehe
le wereld de apartheid bestrij
den. Er wordt geen controle op
de besteding van de gelden uit
geoefend.
BEROEPINGSBERICHTEN
Nederlandse Hervormde
Kerk
Aangenomen naar Amstel-
veen-Buitenveldert tot predi
kant bijzondere werkzaamheden
voor verpleeghuis Vreugdehof:
H. E. H. Hendricks te Wormer-
Knollendam; aangenomen naar
Kootstertille en Twijzel: J. H.
Strubbe te Ballum-Hollum
(Ameland).
Toegelaten tot evangeliebedie
ning: H. Pais, Skanormeen 16,
3844 CC Harderwijk; J. W. Slok,
Middenstraat 45, 4156 AG
Rompt; toegelaten tot evangelie
bediening en beroepbaar ge
steld: J. Beider, Achterstraat 8,
6686 AA Randwijk; B. G. Hinde
rink, Klavermeent 29, 1218 AM
Hilversum; Mevr. C. den Boon,
Kruisdwarsstraat 33, 3581 GL
Utrecht; Mevr. A. M. Booy, Fur-
kabaan 25,3524 ZA Utrecht; P. J.
Krijgsman, Albert Cuypstraat 60.
2981 CA Ridderkerk; Mevr. R.
Oldenboom, Blasiusstraat 48 lh,
1091 CT Amsterdam; G. Toes,
Veldkersmeen 79, 3844 RG Har
derwijk; J. Kok, Javastraat 79 3h,
1094 HB Amsterdam; P. van der
Waal, Waalstraat 23 3h, 1078 BP
Amsterdam.
Beroepen te Nijkerkerveen: A.
van de Beek te Genemuiden.
Gereformeerde Kerken
Beroepen te Harkstede: drs. H.
Makkinga, kandidaat aldaar die
dit beroep heeft aangenomen;
beroepbaarstelling: drs. H. Mak
kinga, kandidaat te Harkstede.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt
Beroepen te Roodeschool: drs.
J. Koelewijn, kandidaat te Kam
pen.
Christelijke Gereformeerde
Kerkenke
Beroepen te Alblasserdam: M.
C. Mulder, kandidaat te Amster
dam.
Het lijkt zeer waarschijnlijk, dat
het IWACC in de naaste toekomst
in ieder geval gedeeltelijk zijn zin
krijgt. De Directie Verkeersveilig
heid van het ministerie van Ver
keer en Waterstaat is momenteel
bezig een kwaliteitsplan voor de
fiets op te stellen in overleg met de
industrie en de consumentenorga
nisaties. Dat zal dan met name de
remmen, de sterkte van het frame
en de verlichting betreffen. Een
verplichting zal het wel niet wor
den, eerder wordt gedacht aan een
certificaat voor produkten die ge
test en goedgekeurd zijn door bij
voorbeeld het TNO.
Zijreflector
Zestig jaar achterhcht op de fiets
geeft weinig reden tot vrolijkheid.
Maar ook voor de manier waarop
begin dit jaar de verplichte zijre
flectoren zijn ingevoerd, hebben de
medewerkers van het IWACC geen
goed woord over. Ook daarbij
wreekt zich het ontbreken van be
palingen in de Warenwet over de
fiets.
Waren die er wel geweest, dan
had de overheid de fabrikanten
kunnen verplichten met ingang
van een bepaalde datum al hun
produkten van banden met reflec
toren te voorzien, net als destijds
bij de invoering van autogordels is
gebeurd. Dan was tevens voldaan
aan de eis, dat de reflecterende cir
kel zo groot mogelijk moet zijn.
Praktisch voordeel zou bovendien
zijn, dat de reflector op tijd wordt
vervangen. Normaal gesproken
heeft zo'n laag een langere 'levens
duur' dan een band.
De overheid stelt weliswaar be
paalde eisen aan de reflectoren,
maar Ruurd Groot heeft de indruk,
dat daar niet altijd even goed de
hand aan is gehouden. De invoe
ring moest gewoon veel te snel. Ge
volg is te kleine cirkels, die zelden
helemaal rond zijn. Groot: "Op het
ministerie denken ze: als het maar
opvalt. Maar wat is opvallen? Dat is
aandacht trekken en dat gaat altijd
ten koste van de aandacht voor iets
anders. Er wordt alleen over de
luidheid van het signaal gepraat,
niet over de vorm of de inhoud"
"Watje daardoor krijgt is een wa
penwedloop tussen de verschillen
de verkeersdeelnemers om aan
dacht. Het kwalijke van die kleine
reflecterende 'cirkels' met die
vreemde vormen, is dat de herken-
ningstijd te lang is. En juist dat gaat
ten koste van de waarneming van
de andere verkeersdeelnemers".
Groot is wel te spreken over de
reflectoren op de achterkant van
de fiets: die rode reflector in het
midden, die gele pedaalreflectors
en die ietwat slingerende gang die
zo eigen is aan fietsers. Wie dat ziet
weet onmiddellijk waar hij aan toe
is. Nadeel van de plaats van de re
flector is wel, dat deze bijzonder
kwetsbaar is. Tassen kunnen het
zicht er op wegnemen en omdat
men de fiets in het algemeen juist
op die plaats vastpakt, kan hij ge
makkelijk stuk gaan.
Groot: "En daar komt dan nog
bij, dat de overheid soms ook nog
op een hele vreemde manier met de
eisen sjoemelt. Volgens een van die
eisen moet een reflector twee be
vestigingspunten hebben. Het is al
eens gebeurd, dat een fietsenfabri-
kant het ministerie belde, om te
zeggen dat hij een Italiaanse reflec
tor kon krijgen met ëen bevesti
gingspunt, maar wel met twee plas
tic nokjes. Die waren een stuk
goedkoper, of die niet ook moch
ten. Je kunt wel nagaan, dat die
nokjes binnen de kortste keren af
breken, maar hij kreeg wel toe
stemming. Het gevolg was, dat de
Nederlandse fabrikant die zich
keurig aan de regels hield, zijn or
der kwijt was."
Veel problemen met het achterlicht kunnen worden voorkomen als de overheid toestaat van achterlicht en ach-
terreflector één geheel te maken. (achieffoto)
Op 1 november is het zestig
jaar geleden, dat het rode
achterlampje voor fietsers
verplicht werd. Jarenlang is
het daar, wat de wettelijke
eisen aan de zichtbaarheid
betreft, bij gebleven. Tot op
1 november 1979 de rode
achterreflector en de reflec
terende trappers verplicht
werden en op 1 januari dit
jaar de zijreflectie van de
wielen.
Zestig jaar achterlicht betekent zes
tig jaar ellende. Een poging wan
een lichtjesfabrikant de kwaliteit
van zijn produkt te verbeteren liep
een aantal jaren geleden nog op
niets uitomdat de Nederlandse
fietsenfabrikanten een prijsverho
ging van drie cent veel te gek von
den. Inmiddels is er volgens des
kundigen van het IWACC met al
die verschillende reflectoren eeh
wedloop losgebroken om de aan
dacht van de weggebruiker.
door
Sietse de Vries
De letters IWACC staan voor In
terdisciplinary Workshop for Arti
ficial Color Conditions, maar dat is
niet belangrijk vinden de deelne
mers. Het in het Noordhollandse
Oudendijk gevestigde instituut
doet onderzoek naar de visuele
waarneembaarheid van tweewie-
Iers. Men adviseert de overheid en
verschillende verkeersorganisaties
over de veiligheid van tweewieler-
berijders.
De wettelijke eisen waaraan een
fiets moet voldoen, zijn ondanks de
aanpassingen van de laatste jaren
hopeloos verouderd, vindt Ruurd
Groot van het IWACC. Kwaliteits
eisen bijvoorbeeld worden niet ge
steld. Weliswaar moet een achter
lampje over een bepaalde minima
le lichtsterkte beschikken, maar in
de praktijk wordt die norm lang
niet altijd gehaald.
Ruurd Groot: "Bij het testen
worden altijd 'nette' lampjes on
derzocht met een keurig recht
gloeidraadje. Maar de lampjes die
in de winkel worden verkocht,
hebben vaak een scheef gloei
draadje en die geven minder licht
af. Bovendien draait de fietser zijn
lampje zelden in dezelfde stand in
de houder als bii de meting".
Om diezelfde reden hebben de
pogingen van de fabrikanten om
de lichtsterkte te vergroten met
lenzen en spiegelreflectoren niet
altijd evenveel succes. Het gebruik
van halogeenlampjes, zoals tegen
woordig wel wordt gedaan met de
koplampen, is eveneens tot mis
lukken gedoemd. Het lampje zou
veel te klein worden.
Roest
Dat wat betreft het achterlicht
zelf. Maar dan is er ook nog het
massaprobleem. Het schroefje
waarmee het achterlicht op het
spatbord bevestigd is, wil nog wel
eens gaan roesten, waardoor het
achterlicht geen zogenaamde 'mas
sa' meer heeft. Hetzelfde gebeurt
natuurlijk als het spatbord zelf
roest. Een aantal jaren geleden
bood een fabrikant, Spanninga uit
Joure, een achterlicht met roest
vrijstalen schroef aan. Daar bleek
helaas geen markt voor te bestaan.
Voor de fietsfabrikanten was het
prijsverschil van drie cent onover
komelijk. Later is het overigens
toch nog gelukt met dat schroefje.
Als het met het lampje en met de
massa in orde is, heb je altijd nog
kans dat de draad los raakt. Of dat
iemand in de stalling de boel stuk
rijdt, want het achterlicht zit op een
buitengewoon kwestbare plaats.
En zijn alle onderdelen toch pico-
bello. dan kun je nog zonder licht
komen te zitten door een slippende
dynamo in de sneeuw.
Problemen zal het achterlicht al
tijd wel blijven geven, verwacht
Groot, maar toch zou al veel ellen
de voorkomen kunnen worden als
de overheid toestaat het achterlicht
een geheel te maken met de achter
reflector. Die plaats is volgens hem
lang zo kwetsbaar niet als de huidi
ge. Verder zou heel wat te verbete
ren zijn door gebruik te maken van
betere materialen.
Maar daar wil de consument niet
aan, weet Ruurd Groot. "De men
sen willen niet meer dan 300 gul
den voor een fiets uitgeven. Terwijl
ze 130 gulden voor een paar mist
lampen op de auto geen probleem
vinden. Ja, voor een aërodyna
misch bidon leggen ze zonder aar
zelen 45 gulden op de toonbank,
maar je moet ze eens horen als ze
acht gulden voor een dynamo moe
ten betalen. Dat is toch een afwij
king in onze cultuur".
Volgens het IWACC munt de
overheid inzake het beleid voor de
fiets uit in onverschilligheid. In te
genstelling tot een land als de Vere
nigde Staten waar veel minder
wordt gefietst, is er in de Neder
landse warenwet geen enkele kwa
liteitseis voor rijwielen opgeno
men. Zelfs in een land als Taiwan
dienen frames aan bepaalde eisen
te voldoen en moeten die dus ter
keuring aan de overheid worden
voorgelegd. Niet gekeurde frames
kunnen in ieder geval nog naar Ne
derland worden geëxporteerd.
