Gewoon Dik Tjerk Snik
Aanval op het Sovjetblok
Oranje-vrouwen
zetten fout recht
Mansell loopt
fors in op
stalgenoot
Boksvereniging DTS nieuw leven ingeblazen
Zijspanduo
grijpt naast
wereldtitel
MAANDAG 28 SEPTEMBER 1987
PAGINA 19
BRUSSEL (GPD) - Zelfs
vanuit het machtige Sovjet
blok druppelden de compli
menten gestaag binnen.
Scheutig met woorden zijn
de Sovjets doorgaans aller
minst. maar het afgelopen
weekeinde in Brussel liet de
Russische bondscoach Par
kin de verbale handrem ein
delijk los. ..Dit nieuwe Ne
derlandse volleybalteam
heeft me verrast. Het is ca
pabel voor wereldniveau.
Nederland kan het in de toe
komst elke topploeg heel
moeilijk maken".
Hoe de uitkomst voor Oranje op
het Europees kampioenschap in
Belgie ook zal zijn, men kan nu al
spreken van een doorbraak. Wie
een grootmacht als de Sovjetunie
stevig aan het wankelen brengt
moet goed zijn. Wie Italië zo ge
makkelijk aan de kant schuift zit
niet ver van de top af. Het Neder-
landee volleybal maakt een storm
achtige ontwikkeling door, waar
van het einde nog niet in zicht is.
spelen nog vijftig procent te weinig
toernooien en interlands. We krij
gen niet de kans om bijvoorbeeld
tegen Rusland, de Verenigde Sta
ten, Brazilië of Argentinië te spe
len. Wil je de wereldtop halen, en
dat willen we, dan moeten we in
dat circuit terecht komen. Aan
mentaliteit en talent hapert het niet
in Nederland. Wel aan ervaring.
Daardoor verloren we waarschijn
lijk ook van Rusland. Je kon mer
ken dat we aan dat niveau dood-
simpel nog niet gewend waren. Er
was vrees om te verliezen. Met
meer ervaring leer je op bepaalde
momenten koel te spelen".
Wat Selinger er wel ingehamerd
heeft is zonder twijfel de Ameri
kaanse „killersmentaliteit". Als
pitbullterriërs plegen zijn spelers
zich op de tegenstander te werpen.
De vastberadenheid van vooral het
jonge Oranje-deel straalt er van af.
Nederland heeft duidelijk het
voordeel van de jeugd. De huidige
kern (Benne. Zoodsma, Posthuma,
Grabert, Zwerver en Blange) heeft
een gemiddelde leeftijd van slechts
22 jaar en is volkomen bezeten van
volleybal. De sport is voor deze
groep bijna een obsessie gewor
den. Zo'n twintig tot dertig uur per
Gedreven
Voor Ane Selinger gaat het ech
ter kennelijk nog niet snel genoeg.
De gedreven bondscoach benut elk
succes om zijn vooruitstrevende
ideeën alle kracht bij te zetten. ,,We
JEREZ (SID/ANP) - Met zijn vijfde
seizoenzege in de Grote Prijs van
Spanje heeft Nigel Mansell giste
ren op het circuit van Jerez zijn
laatste kans op het behalen van de
wereldtitel in de formule 1-klasse
gegrepen. Met nog drie Grote Prij
zen op het programma, slonk de
achterstand op zijn teamgenoot
Nelson Piquet, in Jerez slechts
vierde, tot achttien punten.
De kansen van Mansell op de we
reldtitel zijn plotseling gestegen.
De coureurs moeten aan het einde
van het seizoen de vijf slechtste re
sultaten van het totaal aftrekken.
Voor de Braziliaan Piquet, die een
zeer regelmatig seizoen afwerkt, is
die regeling een nadeel. De Brit
Mansell, enkele keren zonder pun
ten, kan wel profiteren van dat sys
teem. Na dertien wedstrijden heeft
Piquet 70 punten, Mansell 52 en
Ayrton Senna 51. Berekeningen to
nen aan dat de werkelijke kloof
veel kleiner is dan het verschil van
achttien punten zou doen vermoe
den.
Ondanks de overwinning van
Mansell was diens teamgenoot en
grootste rivaal Piquet de opval
lendste coureur in Jerez. Het leek
echter of de monteurs een banden
wissel gebruikten om hun voor
keur voor de Brit kenbaar te ma
ken. Het oponthoud in de pits
duurde maar liefst twintig secon
den, omdat de technici het rechter-
achterwiel niet konden los krijgen.
In vierde positie keerde hij in de
wedstrijd terug. In een poging Sen
na en Prost in te halen, slipte zijn
bolide en viel hij weg uit de kop
groep. De absentie duurde niet
lang. De Braziliaan manoeuvreer
de zijn'Williams-Honda ijzingwek
kend snel over het smalle en boch
tige parcours. Hij haalde drie con
currenten in en won ook het verhit
te duel om de tweede plaats met
zijn landgenoot Senna. Door een
tweede stuurfout en een krachtige
rembeweging moest de favoriet
kort voor de finish nog eens naar de
pits voor de bandenwissel en
moest hij zich tevreden stellen met
de vierde plaats.
Mansell beleefde de avonturen
van zijn teamgenoot slechts met
behulp van de achteruitkijkspie
gel. Hij haalde de van pole-position
gestarte Piquet aan het einde van
de eerste ronde in en bleef aan de
leiding tot de finish. Aanvankelijk
moest hij ettelijke aanvallen op de
koppositie afslaan, maar in een la
ter stadium draaide hij voor 25.000
toeschouwers eenzaam zijn ron
den. Het ging de bewoner van het
eiland Man niet gemakkelijk af. „Ik
hoopte dat het snel afgelopen zou
zijn. Voor de eerste keer in mijn
loopbaan kreeg ik tijdens de race
blaren op mijn handen. Ik zat ook
niet lekker. In de bolide was een
nieuwe stoel gemonteerd, die niet
helemaal vast zat. Daardoor k-reeg
ik kramp in mijn linkervoet",
klaagde de winnaar na afloop. Pi
quet stelde dat hij nog nooit zo slor
dig gereden heeft. „Mijn bolide
reed uitstekend, maar ik was niet
in vorm. Ik heb vanmiddag meer
fouten gemaakt dan voor deze race
in het hele seizoen. Dat moet ik
maar gauw vergeten. Er zijn nog
drie wedstrijden waarin ik wereld
kampioen kan worden".
BOKSEN - De Nederlandse zwaar
gewicht Arnold Vanderlijde heeft
in zijn categorie het sterk bezette
amateur-bokstoemooi in Oost-Ber-
lijn gewonnen. De Limburger ver
sloeg in de finale de Cubaan Juan-
Carlos Delis op punten. De jury
was unaniem in zijn beslissing: 5-0.
De Oostduitser Maik Heydeck ver
diende het brons door een zege op
de Sovjet-bokser Oesman Arsaljev.
LEIDEN - Dik Tjerk Snik is
nieuw leven ingeblazen. De be
jaarde vuistschermer voelt zich
vitaler dan ooitook al wekt hij
bij de hernieuwde kennismaking
aanvankelijk de indruk zijn bes
te tijd te hebben gehad. De uitge
stoken hand van de verslaggever
accepteert hij slechts aarzelend
en met de opmerking: "Niet te
hard knijpen hoor. want die 'jat'
doet behoorlijk pijn". Pas als
'Ome Dik' op de hem bekende wij
ze. dat wil zeggen in woord en
vooral gebaar, uitlegt hoe h ij aan
dat ongemak komt, blijkt dat hij
nog springlevend is. Snik: "Ik
heb laatst in de ring m'n duim
verslagen en niet zo .zuinig ook.
Dat gebeurde tegen een jong
ventje, in een sparringspotje
waarin het er nogal fanatiek aan
toe ging".
Geluk bij dit ongelukje was dat
'Ome Dik' na precies 45 jaar zijn
duim weer op de juiste plaats
sloeg. "In 1942 bokste ik mijn der
de partij tegen Hannie Borgo,
een Hagenaar, die ik in de eerste
ronde neerhaalde. Sinds die klap
heb ik altijd met een dikke duim
rondgelopen. Al die jaren heeft
dat ding niet. helemaal op zijn
plaats gezeten totdat ik dus
laatst >net dat ventje in de ring
stapte".
De 67-jarige Tjerk Snik, zoals
Ome Dik' dus officieel heet, is in
zijn zoveelste jeugd beland. Zijn
vereniging DTS is inmiddels her
opgericht en op dinsdag- en don
derdagavond staat de 1 meter 60
kleine en 60 kilo lichte vederge-
wicht centraal in een gymzaaltje
in de Marnixstraat waar hij "zo
wel dames als heren" hun vuisten
leert gebruiken. Wat de man be
zielt, weet hij zelf ook niet, "maar
ik kan het nu eenmaal niet la
ten".
Beweeglijk
In het begin van de oorlog
kwam Tjerk Snik ("Bij DTS zijn
ze me Dik gaan noemen. Tjerk
klonk zeker te ingewikkeld") in
aanraking met de bokssport.
"Daarvoor deed ik aan jiu jitsu,
bij Wout Bodrij op een zolderma
ker aan de Vollersgracht. Aan
het jiu jitsu heb ik m'n beweeg
lijkheid aan te danken. Na een
rugoperatie ben ik er mee ge
stopt. Ik werkte in die tijd bij de
Driekleureen havermoutfabriek
op Zoeterwou. Balen naar boven
sjouwen, de pest voor je rug, ik
heb er bijna een bochel aan over
gehouden. In het ziekenhuis heb
ben ze een spaan uit m'n been ge
haald en in m'n rug gezet. Ik heb
meer dan vier maanden krom in
bed gelegen en nog eens negen
maanden in het loopgips geze
ten".
"Toen ik van die ellende was
verlost, ben ik eens kijkje gaan
nemen in de Havenstraat, waar
DTS net was opgericht. In tijd
van een jaar bokste ik A-klasse.
M'n eerste partij verloor ik door
interventie van de scheidsrechter
van ene De Wolf. Ik heb die hele-
vent niet gezien, van de span
ning en de zenuwen. De volgende
partij won ik op punten van zijn
broer".
"Mijn sterke punt was dat ik
door m'n beweeglijkheid een
stoot kon opvangen. Als je puur
op kracht bokst, help je jezelf de
vernieling in, maar als je soepel
in je bewegingen bent, hou je het
langer vol. Dan kun je meegaan
OmeDik Snikinzijn paradijselijke'kelderruimte: "Alles wat je als bokser neemt, kun je met rente terugbetalen i oio wim Dijkman)
met een stoot waardoor je minder
schade oploopt en makkelijker
een aanval kunt overnemen. Ik
ging altijd van het standpunt uit
datje alles watje neemt met ren
te terug kan betalen. Al zeg ik het
zelf, ik was daa r nogal goed in. Ik
besteedde heel veel aandacht aan
m'n houding. Omdat ik zo klein
ben, was ik steeds aan het uitvo
gelen hoe ik het best die lange ar
men van m'n tegenstanders kon
ontwijken".
Bescheiden
"Ik kan me nog een partij her
inneren uit 1948 bij Theo Huize
naar in Rotterdam. Tegen Klein-
heerebrink, die vent was zeker
twee koppen groter dan ik, maar
hij kreeg me niet te pakken met
z'n lange vlerken. In de tweede
ronde vond ik een gaatje en toen
gaf ik 'm een heut in z'n maag.
Hij sloeg bijna dubbel en op het
moment dat-ie met z'n kop naar
voren kwam, gaf ik 'm een rechtse
hoek. Ik heb alleen nog maar z'n
benen gezien, hij zweefde zomaar
weg. Die jongen heeft nooit meer
gebokst. Ze hebben het er bij Hui
zenaar nu nog over".
"Toch ben ik als bokser en later
ook als instructeur altijd onder
kend. Ik ben een beetje te beschei
den hè. niet dat ik over me laat lo
pen of zo, maar toch. Toen ik
Zuidhollands kampioen vederge
wicht was geworden, heeft de
bond mij voor het nationaal
kampioenschap helemaal over
het hoofd gezien, en toen ik vorig
jaar twintig jaar bokstrainer
was, is er op de receptie helemaal
niemand van de bond komen op
dagen. En dat terwijl ik toch wel
enige verdiensten voor de boks
sport heb".
door
Jaap Visser
De grootste teleurstelling be
leefde Snik, die sinds 1 augustus
1966 DTS als 'éénmansbedrijfje
voortzette, toen zijn bescherme
ling Chris Lantrok de benen nam
en de boksvereniging Leiden op
richtte. "Daar heb ik wel wat zeer
van gehad, want Chris was mijn
jongen. Hij bokste al op z'n
twaalfde bij mij. Een jaar of vijf
geleden, stapte hij op en nam
vijfentwintig wedstrijdboksers
mee. Dat vond ik een laffe daad
en het is eigenlijk nooit meer hele
maal goed gekomen tussen ons.
Ik ga nog wel eens bij hem buurt
en in de Kooi, maar het zal nooit
meer zo worden als vroeger. Toch
is Chris nog steeds een beetje
groots op mij, want er hangt in
zijn school wel een foto van mij
aan de muur".
"Andersom heb ik ook best be
wondering voor Chris hoor, want
hij heeft wel wat voor elkaar ge
kregen. Waarom we het nooit
hebben uitgepraat? Er valt niets
uit te praten. Hij heeft de goeie
jongens bij me weggehaald en
daarmee uit. Ik kon de tent gelijk
sluiten".
Privéles
Toch heeft Snik na de massale
uittocht niet de handdoek in de
ring gegooid. Tot vorig jaar is hij
de naam Dik Tjerk Snik blijven
voeren en in de kelderruimte be
neden zijn flatje,aan het Zwarte
Pad geeft hij nog steeds privéles
aan iedere rechtgeaarde boks-
liefhebber.
"Van straatvechters moet ik
niets hebben. Dat kickboksen bij
voorbeeld vind ik iets vreselijks.
Ik snap niet dal ze dat van de
maatschappij toelaten. Zelf ge
bruik ik op straat mijn vuisten
bijna nooit. Alleen als het echt no
dig is. zoals onderlaatst toen ik
op m'n fiets de Pelikaanstraat
overstak. Omdat ik door het rode
licht zou zijn gefietst, werd ik
beetgepakt door een vent van ze
ker honderd kilo. Die begon me
een beetje fijn te knijpen. Ik had
de grootste moeite om los te ko
men. Tilt die zot m'n fiets boven
z'n hoofd. Op het moment dat-ie
dat ding wilde loslatenheb ik 'm
een por in z'n pens gegeven. Hij
lag meteen tussen de mensen. Ik
denk dat-ie 'm nu nog voelt. Maar
verders vecht ik nooit. Tenmin
ste, niet op straat".
Wel in zijn "benedenruimte"
waar Snik een knusse trainings
ruimte heeft ingericht. Aan de
muur vergeelde kranteknipsels,
foto's uit vervlogen tijden en een
keur aan boksmateriaal. Boks
ballen en zakken, veelal van ei
gen makelij, zoals 'Tarzan'. Snik:
"Dat is een postzak vol lorre voor
het lijf aan lijf-werk. En dat daar
is een plunjebaai, die komt nog
bij La Bruyère vandaan, daar
naast hangt een luchtzak, die zit
vol met erwten. Dit is mijn para
dijsje. Hier ben ik altijd les blij
ven geven, zomaar, dan iedereen
die dat wil. Ik vraag daar vijf
gulden voor. Op die manier kan
ik dit lokaliteitje blijven aanhou
den".
Op verzoek van een van zijn
huidige pupillen, Lucas Rietho
ven, is deze maand DTS heropge
richt. "Lucas deed aan bodybud-
den, maar hij is nu helemaal gek
van de bokssport. Hij wilde een
eigen vereniging beginnen, Roc
ky, maar daar kwam niemand
op af. Ik heb toen gezegd dat ik 'm
wel wilde helpen als hij de naam
zou veranderen in DTS. Dat is
dus gebeurd, maar hoe het nu al
lemaal gaat lopen, weet ik niet.
Het moet een beetje simpel blij
ven. Ik ga er geen echte school
van maken. Het moet gewoon...
ja, hoe zal ik het noemen, het moet
gewoon DTS blijven".
Dik Tjerk Snik dus.
FERMO (ANP) - August Muller en
Henk van Heek zijn er gisteren in
Fermo (Italië) niet in geslaagd de
Zwitserse combinatie Bachtold en
Fuss van de vierde achtereenvol
gende wereldtitel af te houden.
Een kapotte bout in de stuurdem-
per maakte het Overijsselse duo al
in de eerste manche kansloos voor
de titel.
De start van de Nederlandse
combinatie in de eerste manche
was slecht. Vanuit de zesde positie
zette Muller de aanval op Bachtold
in. Met enorme risisco's werkte het
duo zich naar voren. Halverwege
de manche namen de Nederlan
ders de kop over, gevolgd door hun
rivalen uit Zwitserland. Tot drie
ronden voor het einde bleef die
volgorde gehandhaafd. Op dat mo
ment brak er een bout in de stuur-
demper van Muller, waarna de zij
span nauwelijks onder controle te
houden was. De nummers twee
van de vorige wereldtitelstrijd zak
ten terug naar de tiende plaats.
Bachtold en Fuss profiteerden op
timaal van de pech bij hun concur
renten. Het Zwitserse tweetal
stuurde de zijspan onbedreigd naar
de zevende manche-overwinning
in het seizoen en stelde daarmee de
wereldtitel veilig.
Ook Rijn van Gastel en Eric
Hurkmans werden door pech ge
troffen. In de eerste manche viel
het Brabantse duo met een lekke
koppakking uit. De derde plaats in
de strijd om de wereldtitel kwam
echter niet meer in gevaar.
De combine van de Ameri
kaanse Yamaha-coureurs Eddie
Lawson en Randy Mamola heeft
niet kunnen voorkomen, dat Way
ne Gardner gisteren op het circuit
van Goiania zijn eerste wereldtitel
in de halve-literklasse veroverde
De 27-jarige Gardner, de snelste in
de training, soleerde in de Grote
Prijs van Brazilië naar zijn zevende
zege in veertien wedstrijden. Gard
ner, opvolger van Lawson, leidde
op het 3,8 kilometer lange circuit
van start tot finish.
Lawson en Mamola, beiden nog
kanshebber in de wereldtitelstrijd,
hadden alleen baat bij een lage
klassering van de coureur uit Wol-
Iongong. Gardner hield vooraf re
kening met een samenspel van de
Amerikanen. Zijn angst was onge
grond. Via een formidabele start
zette hij zich onmiddellijk aan kop
van het veld. Lawson en Mamola
konden slechts volgen.
Nederlands volleybalteam oogst lof
week zijn ze er actief mee bezig,
baantjes of studie werden gevoeg
lijk terzijde geschoven. Volleybal
en niets anders dan volleybal.
Rollen omgedraaid
Italië werd gisteravond flink
door elkaar gerammeld door de
Nederlands windhoos. Een paar
jaar geleden was deze ploeg nog su
perieur aan Oranje, nu zijn de rol
len drastisch omgedraaid. In an
derhalf uur klaarde Nederland de
klus via de veelzeggende setstan
den 15-5, 15-11, 15-10. De machine,
met spelverdeker Blangë als de
gangmaker en - in de meeste geval
len - Benne en Zwerver als de koel
bloedige afmakers, draaide op vol
le toeren. Bovendien stonden Zoo
dsma, Grabert en Posthuma (voor
al hij) geweldig te blokken, wat de
ondergang van Italië danig versnel
de.
In de vorm van gisteravond had
een overwinning tegen de Russen
er wellicht ingezeten. Nu ging het
feest zaterdag net niet door, omdat
Oranje op de beslissende momen
ten de koelbloedigheid een beetje
verloor, wat gezien de leeftijd der
spelers niet zo vreemd is. Niette
min raakten de Russen bij vlagen
an de kook. In de derde set gingen
zij met liefst 15-4 onderuit. Noch
coach Pankin noch Arie Selinger
kon zich herinneren dat dat ooit
eerder was gebeurd. Met hangen
en wurgen (in de vierde set had
Oranje zelfs een voorsprong van
13-11) slaagde de Sovjetunie er in
om de trein op de rails te tillen. De
setstanden: 10-15. 2-15. 15-4, 13-15.
Het ligt voor de hand dat Selin
ger de huidige samenstelling intact
laat. Het sleutelduel tegen de Fran
sen (vandaag is er een rustdag)
staat voor morgenavond op het
programma. Bij winst is Oranje zo
goed als zeker van een plaats bij de
eerste vier. Bij verlies mag men
strijden om plaats vijf tot en met
acht.
EUPEN (GPD) - „Niemand is in vorm!". Het klonk zater
dag bijna wanhopig uit de mond van Agnes Brunninkhuis.
Tandenknarsend blikte de geroutineerde volleybalster te
rug op de wedstrijd tegen Tsjechoslowakije. waarin Neder
land slecht presteerde en met 3-1 op de broek kreeg. De as
piraties voor het Europees kampioenschap leken plotse
ling op drijfzand te liggen.
Kennelijk is er een hartig woordje
gesproken aan de vooravond van
de cruciale wedstrijd van gisteren
tegen Italië. Een tweede nederlaag
op het EK in Eupen zou immers
een geweldige terugval op interna
tionaal niveau hebben betekend:
meer dan een negende plaats had
er dan vermoedelijk niet ingezeten.
Oranje besefte kennelijk de belan
gen. De ploeg van het duo Pang-
Murphy versloeg Italië met 3-1 en
beschikt nu in elk geval over de we
tenschap dat de aansluiting met de
Europese top is behouden. Een
plaats in de halve finale zit er welis
waar nauwelijks in. maar de vijfde
of zesde rangschikking is zeker
binnen bereik.
„We moeten realistisch blijven",
oordeelde bondscoach Wuqiang
Pang, „Het doel was een plaats bij
de eerste zes. Daar hebben we nog
steeds een goede kans op. We hou
den de top in zicht". Peter Murphv:
..Als je er in slaagt bij de eerste zes
te komen dan is dat gewoon een
prima prestatie. Het is hier in Eu
pen een „struggle for life". Keihar
de business". De ploegen maken
elkaar af. Als je hier overeind wilt
blijven moet je sterk zijn. Welnu,
we hebben twee van de drie wed
strijden gewonnen. Dat is positief.
Vermoedelijk worden we nu derde
in de poule, dat betekent dat we
nog vijfde of zesde kunnen wor
den. Prima toch?".
Meer dan dat zat er op voorhand
niet in voor Oranje, ook al omdat
erkende krachten als Caroliene
Keulen en Petra van de Linde ver
stek moesten laten gaan.
Ten opzichte van 1985 (derde) bete
kent de prestatiecurve op dit EK
puur cijfermatig gezien toch een te
rugval. En dat terwijl men bij de
NeVoBo zulke verheven ambities
koestert. „De trein rijdt gewoon
door". Met een wijds gebaar rekent
Peter Murphy, naast assistent van
Pang ook technisch directeur, 'af
met de suggestie als zou de vrou
wen ploeg sleetse neigingen verto
nen. „Geen paniek. Het resultaat
op dit EK is van geen enkele in
vloed op de plannen die we heb
ben. Die worden gewoon uiige
voerd. We zitten op de goede weg
en hoe men er in Nederland over
denkt interesseert me helemaal
niets"
Na drie dagen EK concludeert
Murphy dat het niveau in alle gele
dingen hoger is komen te liggen
,,Al,le ploegen, ook wij, zijn er ten
opzichte van twee jaar geleden op
vóóruit gegaan. Alleen hebben wij
wat onverwachte tegenslag gehad
Ten eerste konden een paar speel
sters niet meedoen. Ten tweede
werd Henriëtte Weersing zaterdag
plotseling ziek. Iets verkeerds ge
geten. Zaterdag sloeg ze geen deuk
in een pakje boter, terwijl ze tegen
Polen geweldig op dreef was. Die
kleine dingen zijn in ons nadeel
Verder blijkt dat we vooral aan het
net tekort komen. Verdedigend
gaat het prima, daar is ook veel op
getraind, maar aan het net hapert
het. Vooral de één-tegen-ëën situa
ties".
Tot geluk van Pang en de zijnen
was Henriëtte Weersing gisteren
tegen Italië weer topfit en prompt
één van de betere speelsters. Met
Marjolein de Jong op de plaats van
Jantien Berg marcheerde Oranje
als vanouds. Dat gold met name
voor Agnes Brunninkhuis, de ab
solute uitblinkster, die op krachti
ge wijze de bittere smaak na
Tsjechoslowakije wegspoelde.
„Dit was echt mijn wedstrijd"
