Bollenstreek steeds meer 'verscheurd' Laatste weidegronden veranderen geleidelijk in steppe-achtig landschap ZATERDAG 26 SEPTEMBER 1987 EXTRA PAGINA 29 Het 'scheuren' van grasland (zoals dat in ambtelijk jargon heet) neemt hand over hand toe. De bollenstreek dreigt daarmee volgens milieubeschermers kostbaar landschap te verliezen. Eeuwenoude grasgebieden worden omgeploegd tot bloembollengrond. Gemeenten in de bollenstreek steken er nauwelijks een stokje voor, maar binnen het ambtelijk apparaat van de provincie Zuid-Holland rijst het plan om daaraan binnen afzienbare tijd paal en perk te stellen. door Bart Jungmann Wat is de waarde van grasland in de bollenstreek? Menko Wiersema hoeft over het antwoord niet lang na te denken: een interessante vegeta tie en een hoge dichtheid van wei devogels. Bovendien geeft het wei delandschap inzicht in de ont staansgeschiedenis van dit stukje Nederland. "Die grasgebieden zijn de oudste in het westelijk deel van ons land", zo luidt zijn stelling aan het eind van het gesprek. Menko Wiersema zit in het Milieu- overleg Bollenstreek, een van de organi saties die met zorg er op toezien hoe grasland wordt omgezet in bollengrond. Schaarse stukjes groen veranderen in steppe-achtig landschap waarin slechts een paar maanden per jaar de bloemen in bloei staan. Ontmoedigd door het Europese land bouwbeleid met zijn superheffing en melkquota gooien veehouders er in toe nemende mate het bijltje bij neer. De vrijgekomen weidegrond wordt ge schikt gemaakt voor de bloembollen teelt, een branche met internationale al lure ('Tulpen aus Holland') waarin nog wèl perspectief zit. Daartoe wordt de grond flink door el kaar geschud: veen- en kleigrond moet naar beneden, zand mag naar boven. De ze ontwikkeling heeft vooral in Noord- Holland haar sporen nagelaten. In een periode van twee jaar werd ruim 420 hectare grasland omgezet in bollen grond. "Maar daar is de bloembollencultuur van oudsher ook veel omvangrijker dan in Zuid-Holland", spreekt Hans van der Zalm namens de Koninklijke Algemene Vereniging voor de Bloembollencul tuur. Ter vergelijking: Noord-Holland telt ruim 9.000 hectare bollengrond, Zuid-Holland zo'n 2.700 hectare. Geen bezwaar Maar in de afgelopen jaren is dat ge bied eerder groter dan kleiner gewor den. Wat door de verstedelijking van de bollenstreek verloren ging, werd gewon nen langs de eerder geschetste weg. De ze week nog lieten burgemeester en wet houders van Sassenheim weten geen be zwaar te hebben tegen het rigoureuze omspitten van de Klinkenbergerpolder, een gebied ten zuiden van het bollen- dorp en ten westen van Warmond. Te klein van omvang om dat te bescher men, zo was de commissie volkshuisves ting, ruimtelijke ordening en milieube heer van Sassenheim afgelopen donder dag eveneens van mening. De Stichting 'Het Zuidhollands Land schap' was één van de bezwaarmakers in deze kwestie. Op de vraag naar het waar om hanteert voorzitter Polderman de zelfde argumenten die het Milieu-over leg Bollenstreek aanvoert: het grasland schap heeft een natuurwetenschappelij ke en cultuur-historische waarde. "Maar in negen van de tien gevallen delft de natuur toch weer het onderspit", stelt Polderman tot zijn verdriet vast. Om dat cultuur-historisch belang aan te geven gaat Menko Wiersema ver terug in wat hij de geomorfologische (zeg maar: bodemkundige) ontstaansgeschiedenis noemt. Door de eeuwen vóór Christus heen is in het landschap van de bollen streek een complex van strandwallen (oude duinen) en strandvlakten ont staan. Die vlakten stonden eerst nog in verbinding met de Noordzee, zoals dat met De Slufter op Texel nu nog het ge val is. De hoger gelegen strandwallen wer den eerst in cultuur gebracht, de strand vlakten pas rond 1100. Door de aanleg van dijken kon de waterhuishouding van dit moerasachtig gebied enigszins worden beheerst. De vlakten werden ge schikt gemaakt voor grasland en daarin is sinds de twaalfde eeuw eigenlijk wei nig veranderd. De lage ligging en de ho ge waterstand maakten tot voor kort ook geen ander gebruik mogelijk. Veelzijdig De bollenstreek kreeg daardoor een uniek en veelzijdig karakter met de jon ge duinen langs de kust, de vlakten vol grasland en de strandwallen die van noord naar zuid liepen, met daarop dor pen, buitenhuizen en bollenvelden. De bollen deden het heel goed op het zand dat werd afgegraven bij de uitbreiding van Haarlem en Amsterdam. In de jaren vijftig werden voor het eerst drogere strandvlakten geschikt gemaakt voor de steeds omvangrijker wordende bloem bollenbranche. Twintig jaar later werden technieken ontwikkeld om ook het andere grasland geschikt te maken voor bollencultuur. Het ontmoedigende landbouwbeleid enerzijds en de rek in het bollenbedrijf anderzijds maakten de theorie aantrek- kelijk voor de praktijk. Vooral project ontwikkelaars varen er wel bij, zo is de indruk van milieubeschermers. Zij kochten grond goedkoop om het, een maal omgespoten, weer duur te verko pen. Wiersema: "Ons hele geomorfologi sche archief werd en wordt daardoor ka potgemaakt. De grond wordt tot een diepte van zo'n twintig meter helemaal door elkaar geklutst". En dat gekluts brengt niet alleen de flora maar ook de fauna van streek. Wiersema: "Tussen Den Haag en Zand- voort bestaat al niet zo veel grasland 'meer, terwijl het op een belangrijke rou- trekvogels ligt. De polders zijn een belangrijk voedergebied voor smienten, ganzen en kieviten. In sommi ge perioden kun je bijvoorbeeld in de Hoogeweg-polder bij Noordwijk duizen den steltlopers tegenkomen. Maar we zitten zo langzamerhand wel op de grens. Nu komen ze nog, maar als deze ontwikkeling doorgaat is Ijet straks afge lopen". Eigenlijk pas vrij laat is het besef door gedrongen dat een uniek deel van de bollenstreek dreigde te verdwijnen. Wiersema: "Het is door de jaren heen ei genlijk een sluimerend proces geweest. Hier een stukje, daar een stukje. Waar door we nu vrij plotseling in een sta dium zitten dat er nog maar zo weinig Niet gerust Volgens de bollenkwekers is de nood nog lang niet aan de man, en zal dat ook niet gebeuren. Van der Zalm: "Dat die graslanden nu opeens allemaal gaan ver dwijnen, daar geloof ik niet in. Ik zie dat allemaal niet zo zwaar. De basis voor bollenteelt is hier in vergelijking met Noord-Holland altijd vrij klein geweest en ik voorzie niet dat dat gebied zich in korte tijd gaat verdubbelen. Die zorg lijkt me nogal overtrokken". De milieubeweging laat zich door die sussende woorden echter niet gerust stellen. Vlak voordat de provincie met een definitief streekplan kwam, hebben de milieubeschermers voor een aantal graslandschappen om provinciale be scherming gevraagd. Sommige gebie den moesten onvoorwaardelijk behou den blijven, andere konden slechts na zorgvuldige afweging verdwijnen. Dat advies is door het provinciaal bestuur vrijwel letterlijk overgenomen. Maar de gemeenten in de bollenstreek laten zich daaraan weinig gelegen lig gen, zoals nu bijvoorbeeld de gemeente Sassenheim inzake de Klinkerberger- polder. Hoewel dit gebied bij de provin cie valt onder categorie 1 ('andere vor men van grondgebruik zijn uitgesloten'), wordt de waarde ervan zoals gezegd door de gemeente gerelativeerd. De 'ondergras-plantmachine'. Zo heet de uitvinding van Noordwijkerhouter Wout Hogervorst die op het eerste ge zicht de oplossing lijkt voor het ver dwijnen van het grasland in de bollen streek. Met de machine is het mogelijk om bollen onder gras te planten. De uitvinding is niet nieuw, zoals Hogervorst ruim een maand geleden zelf in deze krant opmerkte. "Maar het is altijd beperkt gebleven tot een idee en verder nooit uitgewerkt". Vorig jaar zijn bij wijze van proef de eerste bollen met de ondergras-plantmachine geplant. De resultaten vielen niet te gen. aldus Hogervorst zelf. Biedt de machine inderdaad de mo gelijkheid om de eeuwenoude weide gronden te behouden en het omspuiten achterwege te laten? "Nee, dat is heel wat anders", wuift Menko Wiersema van Milieu-overleg Bollenstreek die suggestie lachend weg. "Die grond moet dan toch eerst helemaal door el kaar worden geklutst. Het gras dat je dan krijgt is daardoor van een heel an dere soort. Beetje bleek. De bodera moet immers voor de bollenteelt eerst ook helemaal met insecticiden worden doodgespoten. En het ziet er misschien wel leuk uit, gras in plaats van kale grond, maar het is vooral bedoeld om verstuivingen tegen te gaan". "Dat is niet zo verwonderlijk", vindt voorzitter Polderman van 'Het Zuidhol lands Landschap'. "De gemeentepoli tiek in de bollenstreek wordt nu een maal sterk door de agrarische sector ge domineerd". En zowel zijn stichting als het milieu-overleg Bollenstreek is zich r bewust van de problemen waarvoor de boeren staan. Polderman zegt: "Ik heb beslist met de boeren te doen". Wiersema zegt: "Je kunt de boeren na tuurlijk niet zomaar failliet laten gaan". Maar, zo voegt Polderman er meteen aan toe: "Wij staan nu eenmaal voor het be lang van de natuur". Met dat belang voor ogen doen ze een beroep op de gemeenten. Wiersema: "Bij sommige gemeentebesturen is er een zeker besef gegroeid van de waarde die de graslanden vertegenwoordigen. Noordwijk heeft bijvoorbeeld voor de Hoogeweg-polder beschermende maat regelen getroffen. Maar een gemeente als Noord wij kerhout interesseert het werkelijk niets. Je hebt bij het congres centrum Leeuwenhorst een klein stuk weidegebied, nog geen vijftig hectare. Een prachtig stukje landschap waarin de watersniep nog voorkomt, waar or chideeën bloeien en waar de resten lig gen van de vroegere abdij Leeuwen horst. De Kroon heeft in 1978 bepaald dat dat gebied moest worden be schermd, maar als het aan de gemeente Noordwijkerhout had gelegen was het al lang omgeploegd. Dat geeft wel aan hoe de kaarten liggen, tegen welk soort nihi lisme op natuur-historisch gebied je moet vechten". Mede daarom doen de milieubescher mers vooral een beroep op de provincie om een grotere druk op de gemeenten uit te oefenen. "De provincie heeft de machtsmiddelen, maar die worden te weinig gebruikt", vindt Wiersema. Aller eerst zou naar zijn zeggen de provincie haar streekplan wat dwingender onder de ogen van de gemeenten moeten hou den. Ten tweede zou de provincie - net zoals Noord-Holland van plan is - de ontgrondingsverordening van toepas sing kunnen verklaren op het omspuiten van grond. Als derde en meest vriendelijke maat regel kan de relatienota in de strijd wor den geworpen. Polderman legt uit: "Dat is een nota van het ministerie van land bouw en visserij en die biedt twee moge lijkheden: er kunnen gebieden ter be scherming worden opgekocht of er kan met de eigenaars een overeenkomst worden gesloten". Wiersema: "Zo zou den de boeren dus subsidie kunnen krij gen voor een natuurlijke veehouderij. Het geld daarvoor is er, maar is tot nu toe onbenut gebleven. Ook een manier van bezuinigen". Aangesproken De provincie laat de zaken op zijn be loop, zo laten de verwijten zich dus ge makshalve samenvatten. Maar die pro vincie voelt zich ook aangesproken. Ambtenaar Sikkema erkent de proble men en sluit niet uit dat er binnenkort wordt ingegrepen. "Daarvoor worden momenteel ambtelijke voorbereidingen getroffen. Ik kan over onze plannen ver der niets zeggen. Eerst moet de poli tiek zich erover uitspreken. Maar als de politici daarin meegaan zou er nog dit jaar tot actie kunnen worden overge gaan". Boven en onder: het omspuiten van weidegrond in de Zilkerpolder, tussen Lisse en Noordwijkerhout. Volgens de bollenkwekers is de nood nog niet aan de man.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 29