'Huiswerk doen we
pas na de training'
'Er is zo weinig toneel voor jongeren'
Atletiek alles voor
boezemvrienden
Belangrijk
wapenakkoord
achtergrond
Maria Goos presenteert 'Het rijk van Verhoeff'
wilde je wat hebben dan
ruilde je dat...\Icoy toen,
vletb flivisjes...a'6iri&daf..
Ramones blijven
principes trouw
Concert voor
ANCenLVC
PAGINA VOOR JONGEREN
Eindredactie Paul de Tombe
Telefoon 071-144941, toestel 242
Sjevardnadze en Shultz.
In de hele wereld is eind vorige
week verheugd gereageerd op de
wapenovereenkomst die de twee
grootmachten in de wereld, de
Verenigde Staten en de Sovjetu
nie, met elkaar hebben gesloten.
Eindelijk lijkt een belangrijke
stap gezet op de weg die moet lei
den naar een vermindering van
de aantallen kernwapens waar
van er in de loop der jaren zoveel
zijn geproduceerd dat de wereld
er vele malen mee zou kunnen
worden vernietigd.
Het akkoord is nog onver
wacht snel tot stand gekomen.
Bij wapenonderhandelingen in
het Zwitserse Genève werden
steeds nieuwe bezwaren ter tafel
gebracht, maar vorige week in
Washington werden de ministers
van buitenlandse zaken Shultz
en Sjevardnadze het dan toch
verrassend snel eens over een to
tale verwijdering van de kernwa
pens voor de korte en middellan
ge afstand. Dat zijn wapens met
een bereik van 500 tot 5000 kilo
meter.
Voor Nederland heeft het ak
koord de plezierige consequen
tie dat plaatsing van de omstre
den kruisraketten in Woensd-
recht nu waarschijnlijk niet
doorgaat. Volgens eerdere af
spraken zou Nederland eind vol
gend jaar 48 van die raketten
moeten plaatsen.
Helemaal van de baan is die
plaatsing nog niet. De Neder
landse minister Van den Broek
heeft gezegd eerst de onderteke
ning door Reagan en Gorbatsjov
te zullen afwachten en dan met
de westelijke bondgenoten te
gaan praten over wat er moet ge
beuren.
Overigens vormen de raketten
voor de korte en middellange af
stand maar een klein deel van de
totale hoeveelheid wapens waar
over het Westen en het Oosten
beschikken. Over chemische wa
pens, conventionele wapens (dit
zijn wapens zonder kernlading)'
en kernwapens voor de lange af
stand (met een bereik van meer
dan 5000 kilometer) beschikken
de partijen nog in overvloed.
Over laatstgenoemde wapens,
ook wel de strategische kernwa
pens genoemd, willen Rusland
en Amerika nu gaan overleggen.
Ingewijden denken zelfs dat
daarover volgend jaar een ak
koord gesloten kan worden. Het
valt te betwijfelen of dat zal luk-
ken want de Russen willen dat in
ruil voor zo'n akkoord Reagan
zijn stokpaardje - het ruimte
schild oftewel het Star Wars pro
ject - op stal zet. En tot nu toe
heeft Reagan gezegd daar niet
aan te denken.
BERT PAAUW
LEIDEN - "School, daar heb ik
het liever niet over" en "Ik ken
niemand die school leuk vindt"
zijn de eerste reacties van Arjan
Rijnsburger en Menno Jansen
(beiden 15 jaar) als dat onder
werp ter sprake komt. De twee
boezemvrienden besteden hun
tijd veel liever aan atletiek en dat
gebeurt voornamelijk buiten
schooltijd. Vooral 's avonds en in
het weekend, het liefst elke dag:
lopen, springen en wterpen.
Menno is al zeven jaar lid van
AV Holland, waar zijn ouders en
broer Jan al eerder actief waren.
Arjan kwam anderhalf jaar later
dan Menno op de club en heeft
een net zo actieve vader als Men
no. Bijna alles doen ze nu samen
en, gek genoeg, bijna alles doen
ze even goed. Beiden wonnen ze
een medaille tijdens de zoge
naamde C-Spelen, de nationale
kampioenschappen in hun leef
tijdsklasse (Arjan goud en Men
no zilver). Samen liepen zij on
langs hun eerste echte interland
in Arnhem tegen een selectie uit
Westphalen. Als klap op de vuur
pijl is hun snelste tijd op hun fa
voriete afstand, de 800 meter,
precies dezelfde: 2.00,9. Dat is
ongeveer tien seconden langza
mer dan Rob Druppers tijdens
de wereldkampioenschappen in
Rome over die afstand liep.
Menno dreunt meteen op:
"Maandag het eerste uur vrij,
dan de hele dag naar school,
huiswerk maken en 's avonds
lekker trainen". Arjan vult aan:
"Dinsdag en donderdag gaan net
zo. Op andere dagen kunnen we
ook nog eens TV of video kijken.
Mijn huiswerk doe ik soms pas
na de training. School vind ik he
lemaal niet leuk. Bij mij zitten er
niet eens meisjes in de klas. Dan
ga ik liever de stad in, dan zie je
ze tenminste overal".
Arjan: "Gelukkig wel". "Maar
we komen hier niet alleen voor
de meisjes, hoor", legt Menno
uit. "De meisjes die wij het
leukst vinden zitten niet eens op
atletiek. Het trainen zelf is ont
zettend leuk. Wij doen alle num
mers, maar de loopnummers zijn
toch favoriet".
Menno: "Als je wint is een
wedstrijd wel leuk". Arjan:
"Maar soms verlies je op het
laatste moment. Dan baal je na
tuurlijk stevig. Zoals vorige
week. toen ik met verspringen
één centimeter tekort kwam".
"Gelukkig hebben we een goede
trainer, Anja Vermond", vindt
Menno. "Zij is altijd aanwezig.
Dat geeft mij wel een kick". Ar
jan: "En onze vaders natuurlijk,
die zijn er ook altijd bij. Soms
train ik met mijn vader, die dan
op de fiets meerijdt".
Menno en Arjan in koor: "Op
school weet niemand het, behal
ve de gymleraar". "Maar ik weet
ook niet precies bij welke clubs
mijn klasgenoten voetballen",
geeft Arjan toe. "De meesten ro
ken en drinken. Dat vind ik hele
maal niks. Af en toe een biertje,
dat lijkt me wel lekker, als er ook
maar wat 7-up doorheen zit".
"Die blessures, he. Op mijn elf
de had ik er al een", herinnert
Menno zich. "Dat komt", vult Ar
jan aan, "omdat we allebei te kor
te spieren hebben". Menno weer:
"Dan merk ik pas hoe leuk atle
tiek is, als ik weer eens gebles
seerd ben. Als ik niet mag trai
nen weet ik niet wat ik moet
doen. Eén keer kon ik zelfs niet
gewoon lopen, zo'n last had ik
toen van mijn heup". Arjan be
denkt nog een ander minpunt:
"Op zaterdag zijn er vaak wed
strijden. Dat betekent vroeg op
staan. Kan ik nooit eens lekker
uitslapen". Menno is het op dit
punt niet eens met zijn vriend:
"Wat ik ook probeer, ik ben elke
ochtend voor negen uur toch
mijn bed alweer uit".
TIM BROUWER DE KONING
Waf m «stye uiti
foeii Gw/etst...*
viroe6trj9Ger6W3m..eti
vm de wsserji
niks owo, tjiks che&ts,
niks Geld,Niks satèWS...
AMSTERDAM (GPD) - Na de
fusie van toneelgroep Centrum
en het Publiekstheater tot to
neelgroep Amsterdam gaat de
Scholengroep van Centrum zelf
standig door het leven. De groep,
waaruit oude leden weg- en nieu
we leden toevloeiden, doopte
zich De Kompaan. Het jonge ge
zelschap speelt oorspronkelijke
stukken, 'wereldpremières', die
de groep zelf schrijft en ontwik
kelt. De Kompaan speelt in be
ginsel op scholen - van LBO tot
en met VWO voor schoolpu-
bliek vanaf veertien jaar, maar
staat ook voor langere perioden
of eenmalige vertoningen in the
aters als Bellevue Amsterdam,
De Vest in Alkmaar, Het Park in
Hoorn of De Toneelschuur in
Haarlem.
De artistieke leiding berust -
evenals in het voorgaande sei
zoen - bij Maria Goos, schrijfster
en regisseur, en bij Arie Kant, ac
teur en regisseur. Voor de Scho
lengroep schreef en regisseerde
ze drie stukken. 'De keizerin van
België (onlangs nog op tv), 'Eeu
wig Jong' en 'Helden'. Ze wer
den enthousiast onthaald door
de pers en geprezen om de duide
lijke taal en de directe band met
de wereld van de jongeren.
Kapstokje
Maria Goos schrijft de stukken
voor De Kompaan op basis van
interviews met leerlingen en op
basis van improvisatie. Een ma
nier van toneel ontwikkelen die
door het Werktheater werd geïn
troduceerd. Maria: "Alleen leg ik
wat er uiteindelijk uit komt lie
ver vast. De tekst luistert nogal
nauw. Je ontdekt dat bij het
woord 'klerenhanger' niemand
lacht. Terwijl er wordt gegrin
nikt als je 'kapstokje' zegt. Daar
om is het belangrijk dat het op
papier staat. We moeten wel zelf
stukken schrijven. Er is een
schreeuwend gebrek aan reper
toire. Er wordt zo weinig ge
maakt voor opgroeiende jonge-
"In de stukken gebruik ik alle
daagse taal. De dialogen bestaan
uit spreektaal of benaderen die
zoveel mogelijk.
Paul Binnerts legt de laatste
hand aan 'Het rijk van Verhoeff.
Binnerts heeft een stuk afgele
verd dat eens niet in de wereld
van het jongerencafé, het buurt
huis of de school speelt en hij be
dient zich ook niet van specifie
ke jongerentaal.
"De leraren vinden het een
prachtige voorstelling. Sommi
gen zijn bang dat het te moeilijk
is. Maar het is voor de leerlingen
glashelder. Na afloop vertellen ze
je de inhoud in twee zinnen:
'Jonge VVD-ers die proberen
rijk te worden. En dat loopt uit
de hand!" Maria Goos nuanceert
de inhoud: "Twee mannen stran
den op een plek. Ze beginnen
een handel in veiligheid en duur
zame bescherming. De angst die
ze verkopen wordt hun eigen
angst. Het is een literair stuk.
Niet alledaags, met een beetje
verheven taal. Uit de tien voor
stellingen die we nu hebben
neergezet, blijkt dat scholieren
er zeer ontvankelijk voor zijn.
Ondanks dat we niet voor literair
publiek staan, is het geschikt
door de manier waarop we het
spelen. Door een tegenwicht in
de vorm. Door de speelstijl die
we kozen. Als je de speelstijl
kiest die past bij de schrijfstijl,
krijg je 'Vondel', een vorm waar
kinderen een gloeiende hekel
aan hebben. Het stuk is een beet
je absurdistisch geworden.
Clownesk is niet het goede
woord: overdrijving, absurdis
tisch".
Oogcontact
Maria Goos: "Verheven tek
sten moet je verheven brengen.
Maar grappig, niet zwaar. Zo dat
het kan ademen, dat het lucht
krijgt. Geen klein spel. Maar
groot en open. Er wordt veel naar
het publiek gezegd. Er wordt
niet in ontkend dat het toneel is.
Er is publiek. Daar praten we te
gen, reageren we op. Dat werkt
bij jongeren".
"Bij 'Eeuwig jong' speelden
we nog 'in de lijst'. De jongeren
zagen die lichte vlek voor in de
zaal en gingen het gedrag verto
nen als keken ze naar de televi
sie. Hardop commentaar leveren
en zakken chips doorgeven.
Waar de ruimte het toelaat, spe
len we nu midden in en tussen in
het publiek. Met nog enig zaal
licht aan. Zodat zij kunnen zien
dat wij ze zien. Dat rechtstreekse
oogcontact werkt geweldig".
"Na al die realistische stukken
wil ik nu een poosje met die na
drukkelijke speelstijl doorgaan.
Met de kans dat de kritiek over je
heen rolt, want toneel voor veer
tien-, vijftienjarigen heet realis
tisch te moeten zijn. Geent op
een succesformule: een doelge
richte spanningsboog, korte
hartslag, om de zoveel minuten
gebeurt er iets. Terwijl weer ge-
eist wordt dat je vormbewust
speelt als het om de leeftijds
groep van de basisschool gaat.
Kijk naar Jozef van den Berg.
Ook voor volwassenen mag je
een absurde, grootse vorm han
teren. Zie Alex van Warmerdam
en Jim van der Woude. Maar to
neel voor mensen van veertien,
vijftien jaar wordt slechts dan ge
prezen wanneer het in een van
zelfsprekende, direct herkenba
re omgeving speelt. Terwijl die
leeftijdsgroep juist ontvankelijk
is voor grootse dingen, grootse
gebaren".
Toneelgroep De Kompaan speelt
'In het uiterste geval' op tal van
scholen, variërend van het LBO tot
en met VWO. Daarnaast in theaters
door het land verspreid: Alkmaar
De Vest: 29 september; Iloorn, Het
Park: 9 november: Asterdam, Dc
Meervaart: 16 november; Aster-
dam, Bellevue: 30 november tot en
met 4 december; Amersfoort, Dt
Flint: 6 november: Hoogeveen, D»
Tamboer: 11 december: Haarlem
Toneelschuur: 12 tot en met 14 no
vember.
(Wordt vervolgd)
De Ramones uit New York zijn
hun principes altijd trouw geble
ven. Snelle (punk)rock was het al
in 1974 en harde rock is het ook
nog in 1987. Een gebrek aan echt
succes bij het grote publiek lijkt
ze hierbij niet te deren. Op hun
al weer) elfde elpee 'Halfway to
sanity' gaan ze er nog even en
thousiast tegenaan als bij hun
debuut in 1974. De muziek is in al
die jaren nauwelijks veranderd
maar klinkt op elke nieuwe elpee
die ze uitbrengen opmerkelijk
fris.
De simpele, snelle en korte lied
jes van de broertjes Ramone (ei
genlijk heten ze Erdélyi) zijn
makkelijk herkenbaar. De tek
sten zijn meestal vrij onbenullig
kreten als 'gabba gabba hey hey'
keren daarin veelvuldig terug
Joey, Richie, Johnnie, en Dee
Dee hebben hun eigen groep trou
we aanhangers. Of je vindt hun
muziek heel goed of heel slechtzo
lijkt het. Maar er zal ook een gro
te groep zijn die de muziek van
de Ramt .es helemaal niet kent.
De single 'Rock 'n roll high school'
is tot nog toe in Nederland de eni
ge succesvolle geweest. En het is
al heel wat jaartjes geleden dat
deze plaat in de hitparade stond.
Op de elpee 'Halfway to sanity'
gaan de jongens er weer flink te
genaan. Kant 1 begint met 'I
wanna live', kant 2 eindigt met 'I
wish I was dead' in het nummer
'Worm man'. Debby Harry (vroe
gere zangeres Blondie) mag even
meezingen in de lofzang op au
to's 'Go lil' Camaro go'. De pro
blemen waar tieners mee kam
pen (school, ouders) worden door
zanger Joey aan de orde gesteld
in 'I know better now'.
De Ramones zijn binnenkort in
levende lijve te aanschouwen op
het podium van Paradiso in Am
sterdam. Ze geven daar op 7 okto
ber een concert. (prfoto)
LEIDEN - Het scholierenkomi-
tee en.de jongerenbeweging van
het FNV in Leiden organiseren
zaterdagavond in het Leids Vrij
etijdscentrum (LVC) een bene
fietconcert voor het African Na
tional Congres (ANC).
Aanleiding voor het geven van
een benefietconcert vormt het
feit dat in Zuid-Afrika tiendui
zendenjongeren gevongen zitten
zonder dat er vooraf enige vorm
van een proces is geweest.
De ANC Youth Laqué komt al
jaren op voor de belangen van
zwarte Zuidafrikaanse jongeren.
In maart van dit jaar heeft deze
jongerenafdeling van het ANC
het South African Youth Con
gres opgericht. Een organisatie
die actief is 'dwars door alle poli
tieke organisaties heen'. Deze
club heeft onder meer een
schoolboycot gehouden.
Kaseko
Het benefietconcert in het
LVC (Breestraat 66) begint met
optredens van twee Leidse
bands. Allereerst de reggeafor-
matie Judgement, daarna is de
beurt aan Toy Factory. De Am
sterdamse formatie Umo Sossa
treeds als derde op. Deze band
maakt Surinaamse kaseko mu
ziek. De hoofdact is Bad to the
Bone uit Rotterdam.
De presentatie wordt verzorgd
door Gülnaz Azlan, bekend van
het KRO-radioprogramma Ra
dio Thuisland. De voorstelling
begint om 22.00 uur en duurt tot
03.00 uur. Kaarten zijn in Leiden
verkrijgbaar bij platenzaak Pla
to, café de WW, boekhandel Ma
nifest en in het kantoor van de
Jongerenbeweging FNV.
Bad to the Bone
