TAD EIDEN Zeven ton voor basisonderwijs Bedelaars in 18de eeuw niet welkom in Leiden LEIDSCH X DAGBLAD Geld onderwijsvernieuwing ten koste van SBD Tal van verhalen in Leids Jaarboekje GROENTEDIEF DINSDAG 15 SEPTEMBER 1987 een nieuwe leerkracht aan te trek ken. De subsidie is niet alleen be schikbaar voor het openbaar, maar ook voor het bijzonder onderwijs waarover het gemeentebestuur fei telijk geen zeggenschap heeft. "We moeten hierover nog praten met de besturen van het bijzonder onder wijs. Zij kunnen mee doen of niet mee doen, dat is hun eigen keuze", aldus Van Dongen. Wanneer bijzondere scholen niet mee doen en gewoon gebruik wil len blijven maken van de diensten van de schoolbegeleidingsdienst, worden zij echter wel geconfron teerd met een verminderde service van deze dienst als gevolg van de halvering van de subsidie. "Het is niet zo dat we de bijzondere scho len voor het blok willen zetten", zegt Peters: "Er wordt hun juist een schitterend aanbod gedaan". Werkgelegenheid Door het halveren van de subsi die moet de schoolbegeleidings dienst zijn activiteiten fors inkrim pen, is de verwachting. De dienst heeft berekend dat de begeleiding aan Leidse scholen hierdoor met de helft afneemt. Niet uitgesloten wordt dat er voor een aantal schoolbegeleiders van de dienst geen werk meer is. "Ik spreek me daar niet over uit", aldus Van Don gen: "De dienst moet zelf een plan maken hoe het nu verder moet. Wanneer blijkt dat er mensen uit moeten, zullen we daar door inter ne overplaatsingen een oplossing voor proberen te zoeken". Van Dongen benadrukt dat er van ver lies van werkgelegenheid in de sec tor onderwijs geen sprake is: "Door het extra geld dat wij be schikbaar stellen, komt er juist meer werkgelegenheid in het Leid se onderwijs". De individuele begeleiding van leerlingen door de begeleidings dienst staat niet ter discussie. Daar wordt veel gebruik van gemaakt en deze dienstverlening wil het ge meentebestuur dan ook in stand houden, zij het dat de leerkrachten daar beter bij moeten worden inge schakeld. De schoolbegeleidingsdienst Rijnland is een instelling die door de gemeenten Leiden, Leiderdorp, Oegstgeest, Voorschoten en Zoe- terwoude wordt beheerd. Nu Lei den de subsidie aan de dienst wil halveren, moeten de afspraken met deze gemeenten worden herzien. Zijn de besturen van de regioge meenten niet bereid om rekening te houden met de Leidse plannen, dan zal Van Dongen de gemeente raad voorstellen als gemeente Lei den uit de schoolbegeleidings dienst te stappen. Dat hetekent dat ook het restant van de subsidie, 280.000 gulden jaarlijks, wordt stopgezet. Stadhuis Weieens op de kleur van het stad huis aan de kant van de Bree- straat gelet? Dan is het ongetwij feld opgevallen dat de tint van de gevel het midden houdt tussen bruin en zwart. Niet echt een mooi gezicht. Nu is er afgelopen zaterdag een Open Monumen tendag geweest, bedoeld om het publiek eens beter kennis te la ten maken met de historische ge bouwen die onze stad rijk is. Bij de 15 monumenten die voor pu bliek toegankelijk waren, ont brak echter het stadhuis. Nu kan het zijn dat het Comité Open Mo nument Leiden heeft gedacht dat iedereen het stadhuis nu zo langzamerhand wel kent, maar feit is dat de gevel geen school voorbeeld lijkt te zijn van verant woorde monumentenzorg. Buur V D besteedt daarente gen elk jaar veel geld aan het schoonhouden van de gevels en het resultaat is er ook naar. Laat de Leidse gemeente het uitgere kend afweten nu alles in het werk wordt gesteld om van de Breestraat een gezellige en mooie winkelstraat te maken? Volgens medewerker J. Belt van directie gebouwen, die ver antwoordelijk is voor het onder houd, is dat geenszins het geval. Hij zegt dat de gemeente wel de gelijk het stadhuis een wat fris ser kleurtje zou willen geven. Er blijkt echter een praktisch pro bleem te zijn. "De gevel van het stadhuis is van Bentheimer zandsteen. Zodra dat wordt uit gehakt en aan de buitenlucht wordt blootgesteld, zorgt deze natuursteen voor een bescher mingslaag. Je kunt nu gaan schoonmaken maar dan verwij der je die laag met als gevolg dat binnen korte tijd de verkleuring nog veel erger wordt", aldus Belt. Stadhuis (2) Een klassiek voorbeeld is vol gens Belt de Stadsgehoorzaal, die 15 jaar geleden verkeerd is schoongemaakt. "Het gevolg hiervan was dat allerlei kleine onderdelen uit het steen verdwe nen. Er zijn overigens nog wel er gere voorbeelden van smerige gevels. Ik ken gebouwen in Brussel die pikzwart zijn", zegt Belt. Het zogenaamde zandsteen is verwerkt in meer gevels in Lei den. Belt noemt de Latijnse School aan de Lokhorststraat en het gebouw van het Hoogheem raadschap Rijnland aan de Bree straat. "De zandsteen is bij deze gevels verwerkt in zogenaamde speklagen. Lagen van natuur steen worden hierbij afgewisseld met een aantal lagen metsel werk. Dat diende ter verfraaiing van de gevels". Hoewel de aanslagen van uit laatgassen en zure regen Belt wel zorgen baren, is hij meer be ducht voor spuitbussen. "Bij ge woon metselwerk is verf vrij ge makkelijk te verwijderen. Bij zandsteen is dat echter rampza lig. Daarbij worden schoon maakmiddelen gebruikt die erg agressief zijn omdat ze de verf moeten afbreken. De onder grond wordt daarmee ernstige schade berokkend. Net als het tufsteen van De Burcht is zand steen erg gevoelig voor chemi sche middelen. Bovendien kun nen deze soorten natuursteen Hoe geblakerd het Leidse stadhuis er uitziet blijkt wel uit deze foto. niet preventief behandeld wor den, zodat aangebrachte verf makkelijk is te verwijderen". De Leidse bevolking moet het ook in de toekomst dus doen met een bruin/zwart stadhuis. Stoepwerk (3) De familie Zwagerman kwam te rug van vakantie en zag tot stom me verbazing dat het kunstzin nig stoepwerk dat tegen haar zin vlak voor de deur was gemaakt, door de gemeente was verwij derd. Op de vier hoeken van de Stevensbloem, het winkelcen trum in de Stevenshof, waren door de gemeente verhogingen van ongeveer 70 centimeter in de stoep gemaakt. In de aflevering van Steeds van 4 april maakten wij melding van de bezwaren die onder bewoners van de Ina Bou- dier-Bakkerstraat leefden tegen 'de poef die wat groot is uitgeval len'. De bezwaren kwamen er kort weg op neer dat de privacy werd aangetast. "Vanaf de poef kan men heel makkelijk zo de huis kamer inkijken. Omdat op de verhoging vaak kinderen spelen, zijn we daar niet blij mee. Boven dien is de poef zo op de stoep ge plaatst dat mensen die het win kelcentrum bezoeken gedwon gen zijn om vlak langs onze ra men te lopen", zo zei de familie Zwagerman destijds. Ook be stond de vrees dat de poef een verzamelplaats zou worden van opgeschoten jeugd. Volgens D. Halfwerk van di rectie ruimtelijke ordening heeft de gemeente rekening willen houden met de bezwaren van de bewoners. "Het is inderdaad zo dat door de stoep de privacy van de bewoners in het geding komt. Dat was natuurljk niet de bedoe- Een melaatse naar een tekening van P. Kikkert circa 1798). Mensen als hij, die van bedelen moesten rondkomen, hadden het in Leiden niet mak kelijk. (foto Leids jaarboekje 1987) LEIDEN - In het Leids Jaar boekje 1987 zijn nog veel meer verhalen te lezen: Hoeken en Kabeljauwen in Leiden 1477 - 1481. een nieuw overzicht door drs. M.J. van Gent; De lotgevallen van een apo thekersleerling in het 17de- eeuwse Leiden door dr. Hen- riëtte A. Bosman-Jelgersma; Mr. Bavius Voorda (1729- 1799), een rechtlijnig Fries ju rist aan de Leidse Academie door mr. drs. L. van Poelgeest; Arbeiderswoningbouw in Leiden anno 1835 door P. Ba- rendregt; Rondom Steinmetz en het eerste lectoraat in de sociologie aan de Leidse Universiteit door drs. W. Otterspeer; De Zuiderkerk: gedurfd ont werp tussen crisis en herden kingen? door H.J.Ph.G. Kaajan; Gevelstenen in Leiden III door J.P. Zwanenburg; Archeologische kroniek door H. Suurmond-van Leeuwen; De Leidse monumenten en het Leidse stadsgezicht. Veran deringen van het stadsbeeld in 1986 door E.J. Veldhuyzen. steen als gevangenis zodat ook ge brek aan cellen een mogelijk pro bleem kan hebben gevormd. Zelfs al zaten er meerdere mensen in een cel". Hoewel de algemene wetten ten aanzien van vreemdelingen niet speciaal tegen joden waren gericht, werd er in 1733 een resolutie 'tegen het omlopen van de jooden' uitge vaardigd. Er bleken veel activitei ten te worden ontplooid "waar van het regtelijk bewijs gemeenlijk duyster, ende niet genoegsaam ter correctie voorkomt, gepractiseerd door een groot getal behoeftige en arglistige persoonen van de Joodse natie". Joden mochten zich voor taan zonder bewijs van goed ge drag van hun laatste woonplaats niet meer in Leiden vestigen en zelfs niet meer handelen. Tussen 1733 en 1737 was het aan tal joden in Leiden met 44 perso nen toegenomen. Deze snelle stij ging leidde tot de resolutie van 9 ju li 1737, waarin onder meer elke nieuwe vestiging van joden in Lei den verboden werd. Maar deze re solutie vond men "wat sterk uyt de pen gevallen". Niettemin bleef de verordening dat er niet meer joden in de stad mochten bijkomen van kracht. Het beoogde resultaat bleef echter uit: in de periode 1745-1764 steeg het aantal joodse inwoners met 30. Snoodaards Bedelarij vormde in de periode 1700-1795 overigens een niet on aanzienlijk probleem, aldus Pot. Een resolutie van de Staten-Gene- raal uit 1725 schrijft voor dat, wan neer een dorp werd belaagd door bedelaars, men de klok zou moeten luiden en dat alle mannen boven de 13 jaar gewapend moesten ver schijnen om de snoodaards te ver drijven. De resoluties en plakkaten op gewestelijk en bovengeweste lijk niveau tegen de bedelarij zijn echter allemaal weinig concreet en vooral op het platteland gericht. De steden mochten het zelf uitzoeken, als ze het probleem inderdaad maar aanpakten. De achttiende eeuw was voor Leiden een periode van achteruit gang. De recessie in de textielin dustrie zette in deze tijd pas goed door. In de periode 1720-1770 raak ten enkele duizenden arbeiders werkloos. Behalve het probleem van de werkloosheid, was er ook nog een enorme stijging van de kosten van levensonderhoud. Ar moede troef dus in Leiden en som migen waren tot de bedelstaf ver oordeeld. Veel Leidenaren stopten, verordeningen tegen bedelarij ten spijt, hun arme stadgenoten een aalmoes toe. Voor het beleid tegen het 'inko men' van bedelaars werden ver schillende argumenten aange voerd. Allereerst vreesden de auto riteiten dat het aantal armen zou toenemen. Want ook van het platte land werden arme lieden naar de stad gezogen, om daar hun bedelp- raktijken uit te voeren. Belangrijker was echter dat de bedelaars geld zouden opslokken dat eigenlijk voor de 'opregte' ar men was bedoeld. Deze mensen waren wel bereid door middel van arbeid aan de kost te komen, maar waren, zoals gezegd, de dupe van de recessie. Ook vreesden de auto riteiten verstoring van de stedelij ke orde. Bedelende mensen waren lastig voor de burgerij, die de ar men toch al rijkelijk bedeelde. Bo vendien werden 'ongeregelthee- den of dieverijen als gemeenlijk door die geringe, en vreemde rijsi- gers geperpetreerd'. Tenslotte had de burgerij, al dan niet onder in vloed van Franse ontwikkelingen, in de tweede helft van de achttien de eeuw een 'sociale angst' voor de onderlagen van de bevolking, 'i'en gevolge van deze zienswijze werden bedelaars, passanten en immigranten in principe gelijkge steld. Zij moesten, aldus de stede lijke overheid, worden gecontro leerd en gereglementeerd. Dus werd het zowel bedelaars van bui tenaf als Leidse armen verboden te bedelen. Zonder toestemming van de passantmeester had niemand toegang tot de beiaarden, speciale gastverblijven voor korte tijd. In woners van de stad mochten bede laars niet ontvangen, huisvesten of op andere wijze hulp verlenen. Zelfs bedelende vrouwen die bijna moesten bevallen mochten door niemand, zelfs niet door aalmoeze niers of het speciaal voor arme zwangere vrouwen opgerichte Col lege van Vrouwenkraammoeders, worden geholpen. Acties Toch voldeed het systeem niet. In 1724 werd het daarom aan knechten in plaats van heren en ra den van buurten overgelaten om il legale inwoners te melden. Zij moesten deze informatie doorge ven aan de substituut-schouten in plaats van aan de aalmoezeniers. Dezen konden dan direct politione le acties ondernemen. Kennelijk hadden de knechten niet zo'n zin in deze taak, want in een volgende verordening werd voorgesteld hun salaris te verho gen om hun ertoe te brengen inder daad hun wekelijkse 'ommegan gen' te doen. Tenslotte werd er in 1736 een commissie, bestaande uit een burgemeester en twee schepe nen, belast met de controle op de naleving van de verordening in buurten. Deze commissie moest el ke donderdagochtend een ronde door de buurten maken en bij mis standen de verantwoordelijke per sonen om uitleg vragen. Door het uitvaardigen van veror deningen tegen bedelarij steeg tus sen 1716 en 1764 het aantal veroor delingen. Tussen 1722 en 1771 wer den in totaal 116 bedelaars opge pakt. Die kregen in veel gevallen een bedrag dat nog het beste met 'oprotpremie' valt te vergelijken. Men kreeg 6 stuivers per persoon indien men de stad verliet en er niet meer terugkwam. Na 1735 werd echter met deze donaties ge stopt. In plaats daarvan werden, vooral na 1760, bedelaars de stad uitgegooid. In fraaie taal werd dat 'uitgeleyd' genoemd. Opvallend, aldus Pot, is het grote aantal buitenlanders onder de ar restanten: in elk geval 46 mensen waren afkomstig uit onder meer Duitsland, Frankrijk, Spanje, Zwitserland, Italië, Zweden en zelfs Polen. LEIDEN - Het basisonderwijs in Leiden krijgt de komende jaren bijna zeven ton extra subsidie. Het geld is bedoeld voor onderwijsver nieuwing, de scholen kunnen er gebruik van maken bij het opzet ten van projecten over emancipatie en intercultureel onderwijs. Van dit bedrag legt de gemeente zelf 375.000 gulden op tafel terwijl het overige deel afkomstig is uit de subsidie die de schoolbegelei dingsdienst nu nog ontvangt. Deze subsidie wordt met ingang van 1990 gehalveerd. Het gemeentebestuur heeft de afgelopen jaren nogal wat eisen ge steld aan het onderwijs. Nu acht het college de tijd gekomen het on derwijs financieel in staat te stellen dievuit te voeren. Bovendien heeft het college beloofd voorlopig niet meer met nieuwe eisen aan te ko men, maar de scholen gelegenheid te geven een paar jaar rustig te wer ken. Het belangrijkste deel van de fi nanciële injectie is bedoeld voor onderwijsvernieuwing. Zo worden de basisscholen in staat gesteld ex tra personeel en faciliteiten aan te trekken voor de twee projecten die driejaar zullen duren. Daarna stelt de gemeente vast welke nieuwe projecten gesubsidieerd worden. Van het geld kunnen alle open bare en bijzondere scholen een tiende formatieplaats betalen. De scholen die het gemeentebestuur heeft aangewezen als achterstand- scholen krijgen er nog eens een ex tra tiende bij. Tot 1990 is de subsi die beschikbaar voor een beperkt aantal scholen, daarna kan het ge hele Leidse basisonderwijs ervan profiteren. Schitterend "Het is natuurlijk niet noodzake lijk dat er van dat geld nieuwe men sen worden aangetrokken. Wan neer de deskundigheid aanwezig is, kunnen de projecten ook binnen het bestaande schoolteam inge vuld worden", aldus de heer Pe ters, hoofd van de directie onder wijs van de gemeente. Volgens on- derwijs-wethouder Van Dongen is het ook mogelijk dat scholen de krachten bundelen om voor het project van hun keuze gezamelijk LEIDEN - Al enkele maanden is een tuinderij aan de Roomburgerweg (overzijde Kanaalweg) in Leiden het slachtoffer van een groentedief. Zo twee tot drie keer in de twee weken wordt er groente weggehaald. Dat varieert dan van kroppen andijvie tot kisten met tomaten. Maar de haast waarmee dat soort klussen kennelijk gepaard gaat, is de dader vannacht noodlottig geworden. Om de tuinderij te kunnen bereiken, moest de groentedief met de auto over een smal bruggetje. Dat bruggetje werd hem vannacht fataal. De auto kwam met het rechtervoorwiel naast de brug terecht en de man was kennelijk niet in staat de wagen weer op de weg te krijgen. De dader is op de vlucht geslagen. De eigenaar van de tuinderij trof de auto vanmorgen vroeg aan met de kroppen andijvie nog achter in de auto. Die groente was uit zijn kas ge haald. De dader was de kas binnen gekomen door een ruit uit de sponning te tillen. De vrij nieuwe auto is vanmorgen weggesleept door de politie. Het is nog niet bekend of de dief met zijn eigen auto op pad is geweest of dat de wagen elders is gestolen. De politie heeft een en ander nog in onderzoek. Op de foto de wagen op het bruggetje nabij de Roomburgerweg. (foto Henk Bouwman) LEIDEN - Het cellentekort in Ne derland is geen probleem van deze tijd. Ook in de achttiende eeuw had men hiermee te kampen, getuige het 79ste Leids Jaarboekje dat op maandag 21 september door de Vereniging Oud-Leiden aan burge meester Goekoop wordt uitgereikt. In het jaarboekje is onder meer een hoofdstuk gewijd aan het be leid ten aanzien van bedelaars, pas santen en immigranten te Leiden tussen 1700 en 1795. De schrijver van dit hoofdstuk, G.P.M. Pot, con stateert dat bij de bestrijding van de misdaad uiteraard prioriteiten moesten worden gesteld. "Het ligt voor de hand dat moordenaars en verkrachters een hogere prioriteit hadden dan bedelaars, die welis waar lastig waren, maar geen direct gevaar voor de stedelijke bevol king vormden. Bovendien had men in Leiden alleen het Graven- ling van de poef. Wij hoopten dat de verhoging aanleiding zou ge ven tot allerlei activiteiten in de vorm van kraampjes tijdens ver kiezingstijd of collectes. Ook kan een jubilerende of feestvierende winkelier daar een orkestje op neerzetten", aldus Halfwerk. Mevrouw Zwagerman zei heel blij te zijn dat de verhoging is verwijderd. Opmerkelijk vindt zij echter dat eerst de poef werd weggehaald en drie weken daar na pas de brief binnenkwam die hen op de hoogte bracht van dat besluit. Maar dat maakt de vreugde er echter niet minder Nu zijn er nog twee andere stoepwerken over waarvan nie mand last heeft. Is echter door de maker, kunstenaar of bedenker van de stoepwerken niet gepro testeerd tegen de verwijdering? Halfwerk: "Eh, nee. De beden ker ben ik namelijk zelf'. STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 13