'Wie heeft er hier
eigenlijk gewonnen'
SpoopTV
'Geen knock out, maar
overwinning op punten'
Longo lost Canins af
Delgado reed op werkijs
Twee dagen Parijs een hele tour
MAANDAG 27 JULI 1987
Roche in de rol van tussenpaus
PARIJS (GPD) - De erelijst van de Ronde van Frankrijk is als het profiel van een berge
tappe: pieken en dalen. De hoogtepunten worden gemarkeerd door superkampioenen die
met speels gemak de concurrentie kansloos lieten. In de overgangsfasen tussen die groot
heden van het cyclisme ligt steeds een moment met winnaars als Gastone Nencini, Lucien
Aimar, Roger Pingeon, Jan Janssen, Lucien van Impe en Bernard Thevenet.
Kwaliteitscoureurs, die echter net
de „hors categorie" niet haalden.
In zo'n periode is de Tour de Fran
ce na het tijdperk Hinault terecht
gekomen met de Ier Stephen Ro
che als tussenpaus. Een renner van
de regelmaat, die zuinig en intelli
gent naar de eindzege reed. Met
een extra waarderingscijfer, omdat
hij dit jaar al de Giro d'Italia achter
zijn naam heeft staan. Overeind ge
bleven in een afvalrace, die welis
waar geen nieuwe superman voort
bracht maar juist daardoor uit
groeide tot de spannendste editie
van de laatste tien jaar.
In feite startte de overgangspe
riode al vorig jaar met Greg Le-
mond, die in een voornamelijk
mentale slijtageslag met zijn ploeg
genoot Bernard Hinault overeind
bleef. Lemond miste het killerin-
stinct dat zijn voorganger wel had.
Roche was tijdens deze Tour de
France al evenmin een slokop, een
satanische heerser die er genoegen
in schept zijn opponenten regelma
tig met krachtsexplosies te demo
raliseren. Roche heeft daar niet het
karakter voor, bovendien ont
breekt het hem aan de mogelijkhe
den.
Inzinking
Bernard Hinault, die in een volg
auto als adviseur van de Tour-di
rectie de wedstrijd op de voet volg
de, karakteriseerde de triomf van
Roche als „een overwinning op
punten in plaats van een knock
out". Te vaak immers werd de
Tour-winnaar overvleugeld door
anderen, zoals zaterdag in de be
slissende tijdrit in Dijon. Jean
Francois Bernard, de onregelmatig
acterende kopman van de Franse
Toshiba-formatie, gapte het bril-
jantje waarmee Roche een extra
schittering aan zijn eindoverwin
ning had kunnen geven. Maar liefst
1 minuut 44 was 'Jeff sneller op het
38 kilometer lange parkoers. Een
nieuw hoogtepunt voor de jonge
Fransman, die op de Mont Ven-
toux ook een krachtsexplosie liet
zien en meteen tot een opvolger
van Hinault werd verheven.
Alleen werd er in deze Tour geen
nieuwe kanibaal geboren. Bernard
moest zijn inspanningen te vaak
bekopen met een enorme inzin
king. Te licht voor het zware werk.
Net als Charly Mottet, die zes da
gen in de gele trui reed maar in het
hooggebergte stelselmatig tijd in
leverde. Zijn regelmaat werd min
der op prijs gesteld dan de opris
pingen van Laurent Fignon, wiens
wedergeboorte te snel werd aange
kondigd. In de afsluitende tijdrit
stond hij al weer op zijn plaats: der
tigste. De hoop die er voor de aan
vang van de 74e Tour de France
leefde op een mogelijke rentree
van de gebrilde Parijzenaar, ver
flauwde. Hij is op zijn retour.
Er waren meer opmerkelijke te
genvallers. Het debacle van Peter
Post bijvoorbeeld. En niet te verge
ten het matige optreden van Luis
Herrera in eigen terrein. De berg
koning van de Tour de France won
geen enkele rit in het hooggeberg
te. Na zijn Vuelta-zege, hem in de
schoot geworpen door de voortijdi
ge opgave van Sean Kelly die in de
ze Tour wegens een valpartij vroeg
tijdig naar huis moest, heeft zijn
krachten aangevreten of zijn stijl
vermoord. Want van dansen op de
pedalen was geen enkele sprake
meer. Hij duwde, en werkte op een
te grote versnelling.
Felix Levitan, tussentijds ge
dwongen tot troonsafstand, had
een Tour de France voor de klim
mers in gedachten en zonder de
boeman Hinault zou het dat ook
worden, luidde de algemene opi
nie. Toch bracht het hooggebergte
niet de opwinding, die er op papier
verwacht mocht worden. Eric
Breukink, Dag Otto Lauritzen (in
de Pyreneeën), Frederico Echave,
Laurent Fignon en Eduardo Cho-
zas (in de Alpen) waren niet be
paald de namen die daar als ritwin
naar verwacht mochten worden.
Waar in het verleden Frederico Ba-
hamontes en Charly Gaul de klok
ken van de chronometreurs dol lie
ten draaien en tijdsverschillen van
meer dan een kwartier creëerden,
was het nu een dagelijks gevecht
om minuutjes. Wie te veel wilde,
kreeg het een dag later dubbel zo
hard terug. En zo sneuvelden ze al
lemaal. Op twee na: Stephen Ro
che en Pedro Delgado.
De Spanjaard reed de ronde van
zijn leven. Gesteund door een
hechte équipe, die in de ploegen
tijdrit in Berlijn 41 seconden ver
speelde op het team van Roche,
maar Delgado ook een keer hielp
aan tijdwinst op Roche: in de helse
etappe naar Blagnac, toen een
noodweer het peloton teisterde.
Het mocht niet baten, omdat Ro
che op pure kracht de schade in de
ritten met een aankomst bergop zo
beperkt hield dat hij in de laatste
tijdrit van de drieëneenhalve week
durende rittenkoers met een voor
sprong van veertig seconden rich
ting Champs Elysees kon rijden.
Wel in de wetenschap dat vol
gend jaar zijn naaste concurrenten
sterker zijn geworden en ongetwij
feld meer tegenstand kunnen bie
den. Het geldt voor Bernard, en
evenzeer voor Raul Alcala de Mexi
caanse winnaar van het jongeren-
klassement, die in een seizoen een
geweldige ontwikkeling heeft
doorgemaakt. Hij is de revelatie
van deze Tour. Een straatlengte
voor op Eric Breukink, die de erfe
nis van de derde plaats in de jong
ste Ronde van Italië met zich mee
nam naar West-Berlijn, tot in de
eerste Pyreneeënrit hoopvol hoog
meedraaide maar uiteindelijk toch
veel te veel inhoud te kort kwam.
PARIJS (AFP) - De Sowjet-renster Tamara Poljakova heeft de laatste
etappe van de Ronde van Frankrijk voor vrouwen gewonnen. Ze ging na
een rit van 56 kilometer van Chaville naar Parijs met acht seconden voor
sprong op het peloton over de eindstreep. In de sprint van een achtervol
gend drietal, dat zich in de laatste meters licht had afgescheiden, werd
Monique Knol opnieuw verslagen door de Westduitse Viola Paulitz. Haar
landgenote Jutte Niehaus werd vierde.
In de algemene rangschikking veranderde niets meer. Jeannie Longo,
die tijdens de laatste bergetappe haar enige rivale Maria Canins op ruime
achterstand reed, bracht na twee vruchteloze pogingen de gele trui nu wel
veilig naar de Champs Elysees. In het algemeen klassement behield ze
gisteren, goed gesteund door haar plo^g, probleemloos de voorsprong
van bijna drie minuten op Canins, die de afgelopen twee jaar de Tour Fe-
minin won. In de eerste editie was de Amerikaanse Marianne Martin de
sterkste.
De vijftiende en laatste etappe werd gekenmerkt door een vroege
vlucht van Poljakova, Monique de Bruin en de Westduitse Ines Varen
kamp. De voorsprong werd echter nooit groter dan 1 minuut en 10 secon
den. Bij binnenkomst in Parijs restte het trio slechts vijftien seconden. Al
leen Poljakova besloot door te zetten. Haar gezellinnen lieten zich opslui
ten in het peloton. De Russin bewees haar gelijk door een honderdtal me
ters vooruit te blijven.
Ploegentijdrit
ter discussie
PARIJS (GPD) - De ploegentijdrit
in West-Berlijn heeft Pedro Delga
do van de Nederlandse PDM-ploeg
de eindzege in de Tour de France
gekost. De formatie van Jan Gis-
bers had voor die 40,5 kilometer
lange etappe 41 seconden meer no
dig dan het Carrera-team van win
naar Stephen Roche. De Ier had
gisteren op de Champs Elysees
veertig seconden voorsprong óp de
Spanjaard.
De invloed van de ploegentijdrit
op het algemeen individueel klas
sement staat al geruime tijd ter dis
cussie. Veel ploegleiders zijn van
mpriing dat het een oneigenlijke
factor vormt, die sterke
van zwakkere teams enorm bena
deelt. Nu Delgado zonder die ploe
gentijdrit met het kleinst mogelij
ke verschil van één seconde ge
wonnen zou hebben, zal de invloed
van dergelijke etappes in de strijd
om de gele trui ongetwijfeld weer
veel besproken zijn.
Het kleine verschil werd tot nu
toe niet opgemerkt omdat de Tour-
organisatie in gebreke was geble
ven een foutieve opgave van de
eindtijd van de PDM-ploeg in die
ploegentijdrit publiekelijk te corri
geren. Wel werd de volgende dag
de tijd van Delgado ineens gewij
zigd. Hij kreeg er 20 seconden te
rug, maar omdat het toen van -geen
enkel belang was en ook de bonifi
caties een rol speelden sloeg nie
mand er acht op.
Te
Wat velen met mij hadden voor
speld, is dus gebeurd: Stephen
Roche is de winitaar geworden
van de 74e Tour de France en ik
vind hem een waardig opvolger
van Greg LeMond. Roche heeft
zich de afgelopen weken name
lijk niet alleen ontpopt als een
veelzijdig renner, maar hij heeft
ook aangetoond over veel geduld
en tactisch inzicht te beschikken,
iets wat Delgado nou net tekort
kwam op het beslissende mo
ment.
Achteraf kun wel zeggen dat
hij de kans op de eindzege heeft
verspeeld op La Plagne, toen hij
te vroeg in de aanval ging en niet
het geduld op kon brengen om
met die aanval te wachten tot de
laatste col. Misschien dat hij bij
een wat strakkere coaching een
grotere bedreiging voor Roche
had gevormd, maar ook dan denk
ik dat Delgado de slag uiteinde
lijk had verloren, omdat hij vol
gens mij in de Alpen al iets over
zijn hoogtepunt heen was. Dat
kon je trouwens zaterdag in die
jdrit wel zien. Want terwijl Ro-
zelfverzekerd als altijd en in
prima stijl zijn grote specia
liteit afwerkte, was het met Del
gado net alsof hij op werkijs reed.
Hij vocht weliswaar met de moed
der wanhoop, maar het ontbrak
hem gewoon aan kracht en sou
plesse.
Let wel, daarmee wil ik niets
afdingen op zijn prestatie - want
hij heeft buitengewoon goed ge
reden - maar toen het er op aan
kwam was hij niet koelbloedig
genoeg. En ook dat bepaalt nu
eenmaal de klasse van een ren-
Roche is weliwaar niet te ver
gelijken met Hinault, maar ik
acht hem toch op zijn minst ge
lijkwaardig aan Lemond, die ook
niet echt goed in de bergen is,
maar wel een sterke tijdrit in de
benen heeft. Dat kun dus volgend
jaar opnieuw een bijzonder inte
ressante Tour worden met Le
mond erbij en een Bernard, die
het volgens mij in zich heeft om
toekomstig Tour-winnaar te
worden. Alleen zal hij dan wel de
les moeten trekken uit de fouten,
die hij in deze Ronde heeft ge
maakt. Vooralsnog wijt ik dat
aan een gebrek aan routine. Maar
met de Mexicaan Alcala, de win
naar van de witte trui, en die
groene trui voor Jean-Paul van
Poppel vormde hij voor mij niet
temin de grootste verrassing van
deze Tour.
Ronduit teleurstellend vond ik
het optreden van de Columbia-
nen en dan in het bijzonder van
Herrera, die, wil hij ooit nog een
rol van betekenis spelen in de
Tour de France, zijn seizoen be
ter moet plannen, d.w.z. minder
grote wedstrijden moet rijden.
Nu heeft hij teveel op kracht
moeten rijden en dat is ten koste
gegaan van zijn souplesse. Door
nog wel het bergklassement te
winnen, heeft Herrera er overi
gens ongewild toe bijgedragen
dat deze To\ir de France een
mondiale aangelegenheid is ge
worden. Immers, alleen de rode
trui (Duclos-Lasalle) en de bonte
trui (Bernard) werden gewonnen
door een Fransman. Alle andere
klassementen waren voor buiten
landers.
Gelukkig voor het Nederland
se wielrennen is het puntenklas
sement gewonnen door Jean-
Paul van Poppel, die - en dat
stoort mij een beetje - hier niet
die bijval heeft gekregen, die hij
verdient. In mijn ogen heeft hij
voor een historische dag gezorgd
en bovendien voldoende aange
toond tot de beste wegsprinters
van de wereld te behoren. Ik vind
trouwens toch dat wij best tevre
den mogen zijn met ae prestaties
van de Nederlanders, al speelden
we in het algemeen klassement
dan geen rol van betekenis. Maar
als de voortekenen niet bedrie
gen kunnen we wat dat betreft de
toekomst met vertrouwen tege
moet zien. Alleen hoop ik wel dat
onze grootste belofte, Eric
Breukink, de kans krijgt om zich
rustig verder te ontwikkelen,
want ik heb het zo vaak gezien:
dat renners na een goed debuut
in het tweede jaar sterk terugvie
len doordat ze het extra goed wil
den doen en daardoor veel te
hard gingen trainen. Kijk maar
naar Toine Poels en Adrie van
der Poel, die vielen ook sterk te
rug na een beloftevol begin bij de
profs.
Erg belangrijk voor Eric
Breukink zal zijn of hij tot de
nieuwe kopman van de ploeg van
Peter Post wordt gebombardeerd
of nog een jaartje in de schaduw
mag blijven acteren. Maar eerlijk
gezegd, denk ik, dat je zoiets wel
aan Peter Post over kunt laten.
Breukink en al die andere ren
ners, die de Tour tot een goed
einde hebben gebracht, storten
zich nu met overgave in de crite
riums en dat heb ik altijd als
zwaarder ervaren dan het uitrij
den van de Tour. Toch had ik dat
graag allemaal nog een keer wil
len beleven en reken er op dat ik
deze zware Ronde van Frankrijk
had uitgereden. Bovendien ge
loof ik dat ik nog een redelijke
klassering had gehaald, want de
ze afvalwedstrijd - want dat was
het toch - had me wel gelegen.
Dat neemt niet weg, dat ik het
bijzonder plezierig heb gevonden
om op deze manier betrokken te
blijven bij de Tour.
HENNIE KUIPER
PARIJS - Hij is nog maar net te
ruggekeerd van een vakantie in Pa
rijs, zijn koffers waren bij wijze van
spreken nog niet eens uitgepakt.
Maar voor een tourtje naar de Fran
se hoofdstad mag je John Buis
midden in de nacht wakker ma
ken. Dat laatste gebeurde dus bij
na, want zijn bezoek aan de afslui
tende etappe van de Tour de Fran
ce in het afgelopen weekeinde
moest op stel en sprong worden ge
regeld. Nog maar net thuis van een
een korte vakantie doet hij de stad
die hij de laatste jaren zo is gaan
waarderen opnieuw aan. Voor deze
gelegenheid is hij alleen met zoon
Sjoerd, die hij gemakkelijk had
kunnen overhalen.
Buis junior zag net als zijn vader
wel iets in wéér een kennismaking
met Parijs en begeeft zich daarom
in het kielzog van pa, die de fmish
van de Ronde van Frankrijk een
paar jaar geleden al eens mee-
MAANDAG
14135-14.50 BBC 2 Cricket: En-
geland-Pakistan.
14.45-17.10 BBC 1 Cricket: En-
geland-Pakistan.
17.15-19.10 BBC 2 Cricket: En-
geland-Pakistan.
18.00-18.30 SKY Reportage van
de zeilwedstrijd voor catama
rans rond het eiland Texel.
21.25-22.00 SKY Sky Motor
sport News.
21.50-22.20 BRT 1 Extra Time.
22.00-22.15 Sky Philips Footb
all Cup 1987: vooruitblik.
22.15-23.15 Sky International
Indoor Football Tournament
vanuit het Ahoy-stadion te Rot
terdam.
22.30-23.35 SCH Super Sport:
met Braziliaans voetbal: de
wedstrijd America-Sao Paulo.
23.20-23.50 BBC 2 Cricket: En-
geland-Pakistan (samenvat
ting).
DINSDAG
11.50-13.55 BBC 1 Cricket: En-
geland-Pakistan (dag 5).
14.00-14.30 SKY Sky Motor
sport News.
door
Fred Segaar
maakte. Maar ook dat weerhield
hem er als 'Parijs-gek' en liefheb
ber van de wielersport niet van om,
koud terug uit de lichtstad, op
nieuw zijn koffer te pakken. De
link is wat hem betreft snel gelegd.
Hij meldt zich zaterdagmorgen
in alle vroegte op de Witte Singel
niet met de intentie om de stad te
gaan bezichtigen. "Dat heb ik vori
ge week immers langdurig ge
daan", zegt Buis (46) in de bus, die
er acht uur over doet om de reizi
gers op de plaats van bestemming
te brengen. Net als de anderen van
uit Leiden vertrokken reizigers
heeft hij niet de illusie om tijdens
de tweedaagse trip onbekende
plekjes te ontdekken of om het ver
loop van de laatste kilometers van
het peloton te kunnen volgen.
"Dat zal niet lukken. Twee dagen
is te weinig om iets te gaan zien en
morgen zal het te druk zijn om wat
van de Tour te kunnen zien",
spreekt hij uit ervaring. "Waarom
ik dan toch ga? Omdat je toch sfeer
kan proeven, er is morgen op de
Champs Elyséés van alles te bele
ven. Je kijkt in Parijs trouwens
overal je ogen uit. Dat heb ik vori
ge week wel gemerkt. Er is vrese
lijk veel te zien, Parijs is gewoon
een heel boeiende stad. En ik ben
een enorme liefhebber van wiel
rennen".
Monstertochten
Dat uit zich bij hem als lid van
Swift in deelname aan lange ritten
in de Ardennen en monstertochten
in eigen land zoals 'wedstrijden'
rond het IJsselmeer. Het aantal ki
lometers dat hij met de tourafde
ling van Swift fietst, kan hem niet
hoog genoeg zijn.
"Vorig jaar heb ik die tocht rond
het IJsselmeer zelfs twee keer in
één week gereden", zegt hij niet
zonder trots. "Een keer met Avanti
uit Voorschoten en een keer met
Swift. Dit jaar organiseerden ze de
rit op dezelfde dag. Dat was dus
jammer", want daardoor kon ik
maar één keer meedoen. Ja, je mag
mij dus gerust fietsgek noemen. In
maart begin ik al met het opbou
wen van de conditie. Die sport
heeft mij in de greep. Ik vind fiet
sen werkelijk heerlijk, eigenlijk
veel leuker dan voetballen. Dat
heb ik veel te lang gedaan. Ik had
veel eerder met wielrennen moe
ten beginnen. Het is leuk om
steeds je grens te verleggen".
Behorend tot het leger fietsfana-
ten beaamt Buis dat de hobby ook
in zijn geval soms maniakale vor
men aanneemt. "Zo nu en dan gaat
het wel eens te ver, dan moet je
even rustig aan doen. Er zijn im
mers ook nog andere dingen dan
wielrennen".
Wat hem betreft staat dit week
einde voorlopig nog in het teken
van de fiets. "Ik weet datje de aan
komst op de televisie veel beter
ziet, maar het gaat om de sfeer. Het
is te vergelijken met een voetbal
wedstrijd. Die beleef je thuis heel
anders dan in een groot stadion. Zo
is het met die rondjes op de
Champs Elyséés ook".
Ingrid Burgemeester en Steef
Neuteboom vermoeden dat het
sportieve gebeuren geheel langs
hen heen zal gaan. Ze zijn ooit wel
eens in Parijs geweest, maar omdat
dat een heel vluchtig bezoek was
en omdat het ook nog eens heel
lang geleden was, weten de twee
nauwelijks wat ze te wachten staat.
"Dat die Tour aankomt is aardig,
maar ons gaat het er toch voorna
melijk om iets van de stad te zien.
Dat zal heel moeilijk worden want
het is maar kort", zegt het Leidse
stel, dat zich in het Frans niet ver
staanbaar kan maken en daarom
moeilijkheden voorziet bij het te
rugvinden van het hotel, dat in de
uiterste zuidwest hoek is gesi
tueerd, rijkelijk ver van het stads
deel dat zij willen bezoeken.
Uitgaansleven
"Wordt er in Parijs gefietst
dan?". Rogier van Hagen reageert
quasi verontwaardigt als hem op
de heenreis wordt gevraagd of het
hem om het wielrennen of om het
uitgaansleven gaat. Samen met
twee studiegenoten van Nijenrode
vormt de Voorschotenaar het joli
ge deel van een gezelschapje, dat
verder bestaat uit zijn broer Leo en
diens vriend André Ju uit Leider
dorp, die het meer serieuze part
van de ploeg vormen. Zo lijkt het
althans aanvankelijk. Van Hagen
grijpt het verblijf in Parijs vooral
aan om zich in het bruisende
nachtleven te storten, zo wordt al
snel duidelijk. De aankomst van de
Ronde van Frankrijk in het hart
van de stad wordt daarbij als 'mid
del' gebruikt, maar zij zijn niet de
enigen die in de 'aanwezigheid'
van de Tourkaravaan een uitste
kende kapstok hebben ontdekt.
"We gaan het hotel op stelten zet
ten", zegt Van Hagen, die, dat kan
bijna niet missen, achterin de bus
heeft plaatsgenomen. "We gaan ge
woon een beetje keet maken. Wiel
rennen vind ik leuk, maar het gaat
mij er toch vooral om dat we het
een beetje gezellig hebben. En ik
denk zo dat dat wel zal lukken".
Discotheek La Palace speelt een
belangrijke rol in de plannen van
de vijf jongens. "Als je toch in Pa
rijs bent, moet je dat meteen even
meepikken", is de algemene opvat
ting.
Het moet dus gewoon een gezel
lig weekeindje worden. "Wat het
leuk moet gaan maken is de combi
natie van een aantal dingen", zegt
Andre' Ju. "We houden allemaal
van wielrennen en zijn ook gek op
uitgaan. Amsterdam is wel eens
leuk, maar stappen in Parijs lijkt
me helemaal te gek". Met die woor
den wekt hij de indruk een notoire
stapper te zijn. Dat berust dus op
een misverstand. Voor Ju is fietsen
slechts één van de vele sportieve
bezigheden. Hij heeft zich sinds
enige tijd toegelegd op de triath
lon. "Ik heb altijd gefietst en vroe
ger op school natuurlijk gezwom
men. Alleen wielrennen vond ik op
een gegeven moment een beetje
saai worden. Dus was een combi
natie van die sporten voor mij ide
aal. Daarom ben ik erbij gaan hard
lopen. Maar dat wil niet zeggen dat
ik geen wielerfan ben. Ik vind het
een fantastische sport, de Tour is
toch altijd iets bijzonders".
Radio
Hij wordt daarin bijgestaan door
Leo van Hagen, wiens interesse de
laatste jaren is teruggelopen. "De
Tour blijft heel leuk, maar ik be
trap mezelf erop dat ik het de laatst
tijd toch minder volg. Vroeger zat
ik altijd aan de radio gekluisterd.
Dat is tegenwoordig toch anders.
Dat komt denk ik omdat er geen
Hollandse klassementsrenners
meer zijn. Breukink nu een beetje,
maar met het verdwijnen van Zoe
temelk is er geen Nederlander
meer die echt hoog kan eindigen.
Dat is jammer".
"En ik vind dat de commercie
toch wel erg overheerst. De ploeg
die het meeste geld heeft, koopt ge
woon de sterkste renners. Bij het
voetbal is dat inderdaad ook zo,
maar sponsors spelen bij het wiel
rennen wel een héél belangrijke
rol. Ik las daar laatst een stukje
over. Zeis renners die eigenlik he
lemaal niet zo goed zijn, worden
door de reklame toch belangrijk
gemaakt. Ze hebben tegenwoordig
voor van alles een trui en een prijs.
Maar dat neemt niet weg dat ik me
wel wat voorstel van de aankomst
op de Champs Elyséés. Ik weet
niet precies wat ons te wachten
staat. Van het wielrennen zelf zal je
niet zoveel zien, maar de entourage
lijkt mee heel mooi. Het is een
spektakelstuk dat je gewoon een
keer meegemaakt moet hebben".
De volgende ochtend wekken de
vijf de indruk de nacht inderdaad
intensief te hebben beleefd. Dat
blijkt overigens niet uit eventuele
'sporen' op hun gezichten, want
die krijgen de reisgenoten niet te
zien. Juist daaruit kan de conclusie
worden getrokken dat het tijdstip
waarop de bus de gasten zondag
morgen naar de Champs Elyséés
brengt in geen verhouding staat tot
het uur waarop zij in bed doken. Ze
missen die ochtend de bus, maar
vervoersproblemen met betrek
king tot de terugreis levert dit niet
op. Één van hen, wel wakker ge
worden, slaagt er juist op tijd in te
achterhalen van waar de bus na af
loop van de finish van de Tour ver
trekt.
Ruim op tijd, volgens afspraak
een uur nadat het tourpeloton de
finishlijn was gepasseerd, melden
de vijf zich monter bij de bus, die
opnieuw een valse start maakt om
dat er ook dit keer twee reizigers te
laat zijn. De terugtocht loopt met
een al vertraging op.
Fantastisch
Het heeft geen nadelige invloed
op de stemming van het vermoeide
vijftal, dat de dag op geheel andere
wijze heeft doorgebracht dan de
rest van het reisgezelschap. Ze
hebben hun eigen plan moeten
trekken. Noodgewongen, maar ze
lijken er niet rouwig om te zijn dat
ze de dag afgescheiden van de rest
van de reizigers hebben doorge
bracht.
"Hoe we het hebben gehad? Fan
tastisch natuurlijk", roepen Rogier
van Hagen in koor. "Vandaag zijn
we in Versailles geweest. Toch
mooi om het een keer te zien. Het
was knap vermoeiend. We lagen er
dan ook niet al te vroeg in, dat be
grijp je natuurlijk wel".
"We hebben precies kunnen
doen wat we wilden doen maar dat
voelen we nu dan ook flink", meldt
het quintet op het moment dat met
de thuisreis een einde wordt ge
maakt aan de tweedaagse trip naar
Parijs, "die zeker de moeite waard
was. "La Palace was een belevenis.
Dat moetje gewoon een keer doen.
De drank is er niet te betalen, daar
om hebben vooraf op een terras
een paar biertjes genomen", zegt
André Ju. "Dronken worden in die
discotheek is bijna onmogelijk".
Op de terugreis wordt massaal
verhaald over de enorme drukte,
die het onmogelijk maakte het
koersverloop, goed te volgen. Voor
zover daar behoefte aan bestond
natuurlijk. Hoofdthema is echter
de hoge prijzen. "Je moet hier wel
veel geld op zak hebben, anders
kun je net zo goed thuis blijven",
klinkt het uit alle monden. John
Buis wist dat als Parijs-kenner na
tuurlijk al lang. "Ik heb het weer
bijzonder naar mijn zin gehad". Hij
heeft het traditionele- en bij de reis
inbegrepen programma (waarin
een lichttour natuurlijk niet ont
breekt) weer afgewerkt.
Het verloop van de laatste kilo
meters van de slotetappe heeft hij
niet kunnen volgen. "Het was niet
te zien door al die mensen. En we
hadden geen zin om al om twaalf
uur aan het hek te gaan staan. Ik
heb wel wat namen horen noemen,
maar wie er heeft gewonnen weet
ik niet".
Dat geldt ook voor Steef Neute
boom en Ingrid Burgemeester,
maar de twee zitten daar bepaald
niet mee. Ondanks het feit feit dat
er nauwelijks tijd beschikbaar was,
hebben ze geprobeerd zoveel mo
gelijk te zien.
"Naast de dingen die we geza
menlijk hebben gedaan, hebben
we heel wat gelopen, ook naar de
Eiffeltoren. Daardoor waren we
gisteravond aardig versleten. Van
uitgaan is daardoor niets meer ge
komen".
De Tourkaravaan trok langs zon
der dat de twee daar veel van heb
ben gemerkt. De uitzonderlijke
drukte verklapte dat er iets aan de
hand was, maar verder.
De echte liefhebbers, die zich
vroegtijdig achter een hek hadden
geposteerd, hebben de renners een
paar keer voorbij zien flitsen. Maai
de meesten hadden daar geen trek
in en namen genoegen met een
glimp van een geel-, een groen- en
soms zelfs een rood-tricot.
"Er waren zoveel mensen op de
been dat het bijna onmogelijk was
om iets te zien", zegt Leo van Ha
gen. Ook hij vraagt zich af: "wie
heeft er hier nu eigenlijk gewon
nen. En heeft Van Poppel die groe
ne trui?". De naam van Pierce valt,
maar er volgt geen bevestiging.
"Thuis voor de buis zie je het alle
maal veel beter, maar dat was te
verwachten. Maar dat maakt niet
uit, het is leuk geweest, we zouden
het zo weer doen".
Niet meteen echter want de in
spanningen hebben hun tol geëist.
"Het was wel heel vermoeiend. Tot
in Leiden kunnen we uitslapen,
dat gaan we maar eens doen". De
tweedaagse trip naar Parijs was
voor hen in elk geval een hele tour.
Wisseling van de wacht bij de vrouwen: Maria Canins (links) wordt ge
troost door haar opvolgster Jeannie Longo. (foto anp>
