'De meesters zouden altijd onder ons moeten blijven' De bouwvakker is onze graadmeter' Janis Siegel (Manhattan Transfer) is zelden 'at home' Peter Gabriel in Rotterdam WOENSDAG 22 JULI iyö7 KUNST PAGINA 15 DEN HAAG - „Als dit Den Haag: is, dan moet het nu za terdag zijn". Janis Siegel barst in lachen uit. „En als we morgen in Italië zijn is het waarschijnlijk zondag en als het gisteren vrijdag was, moet dat Finland zijn geweest. Je hebt gelijk, zo krankzinnig verlopen die grote tournees". Even was ze in Nederland, nauwelijks een etmaal om de herinneringen aan het vorige verblijf van enkele dagen in 1981 wat op te frissen. Veel te kort vindt ze zelf ook, want optreden met de Manhattan Transfer in Nederland bevalt haar uitstekend. Dat bewees die vorige tournee en zeker ook het concert op het laatste North Sea Jazz Festival. „Heerlijk was dat", zegt ze nauwelijks een half uur na dat optreden voor een tent met ruim 6000 opeengepakte men sen. We willen hier graag te rug komen. Dat is ook nodig, want ik heb de indruk dat het Nederlandse publiek nog nau welijks weet hoe we sinds ons laatste bezoek zijn gegroeid". door Hans Visser The Manhattan Transfer werd in 1972 opgericht door de ex-reclame man en taxi-chauffeur Tim Hauser. Hij had het idee om met een vocal- groep het geluid van de roemruch te saxgroep van Count Basie te be naderen. Hij won eerst Janis Sie gel, toen nog lid van een dames- zanggroepje, voor die formule en Cristo plaatst paraplu's langs Stille Oceaan TOKIO (AP) - Christo, de beel dend kunstenaar die naam heeft gemaakt met het inpak ken van landschappen en ge bouwen, wil in Japan en Cali- fornië een kilometers lange rij gigantische paraplu's neerzet ten. In totaal moeten er 1.500 pa raplu's aan weerszijden van de Stille Oceaan komen te staan, waar zij drie weken de aan dacht zullen trekken. Cristo hoopt in 1990 te kunnen begin nen met het project, dat een kleine 17 miljoen gulden kost. „We hebben het over zeer grote paraplu's - duizenden - in de prefectuur Ibaraki in Japan en in een vallei in het zuiden van Californië", aldus de in Bulgarije geboren kunstenaar. Zoals met al zijn werken, zal hij het project zelf bekostigen met de verkoop van zijn tekenin gen. Christo pakte in 1985 de Pont Neuf in Parijs met stof in en in 1974 een Romeinse muur in Italië. In 1983 omcirkelde hij 11 eilanden voor de kust van Miami met fel roze stof, en in 1976 maakte hij een afzetting van wit doek in het noorden van Californië. Christo vertelde op de Club van Buitenlandse Correspon denten in Japan dat hij gele pa raplu's van ruim vijf meter hoog en ruim zeven meter in omtrek over een afstand van 26 kilometer wil neerzetten in een Californische vallei „onder de brandende zon en tegen gou den heuvels". De paraplu's zou den zo'n 100 kilometer ten noorden van Los Angeles ko men te staan. In Japan zouden blauwe pa raplu's van dezelfde grootte over een afstand van twintig ki lometer worden neergezet in een bebost dal in Ibaraki, ten noorden van de stad Mito en in de stad Hitachi, 110 kilometer ten noorden van Tokio. Het project moet „de over eenkomst en de verschillen tus sen deze twee landen in het da gelijks leven" duidelijk maken. Christo vertelde dat hij de be treffende gebieden had uitge kozen omdat ze rustig waren maar niet te ver van de grote steden, zodat men er gemakke lijk heen kan om het kunst werk in ogenschouw te nemen- .De paraplu's zullen worden neergezet door honderden mensen, die er daarna in groep jes van vijf of zes bij zullen blij ven om te voorkomen dat ze omwaaien of beschadigd wor den. later kwamen daar Alan Paul en Laurel Masse bij (in 1979 opge volgd door Cheryl Bentyne). De opzet sloeg aan. Diverse be kende en minder bekende jazz composities werden op het reper toire genomen, waarbij niet zelden gebruik werd gemaakt van teksten die Jon Hendricks al eerder voor eigen gebruik had gemaakt. De stemmen volgen precies de arrangementen en soli van diverse grote jazz-solisten, met als hoogte punt het Woody Herman-stuk 'Four Brothers' waarin het be roemde duel tussen de saxgigan ten Stan Getz, Zooth Sims, Al Cohn en Serge Chaloff spetterend van virtuositeit wordt nagezongen. Dat is ook te horen op een schit terende lp die begin dit jaar live werd opgenomen tijdens een con cert in Tokio. Vrijwel gelijktijdig beviel Janis Siegel van een lp waarop ook de jazz-saxofonisten Branford Marsalis en David San born soleren. Een lp die rustig een hoogtepunt kan worden genoemd in het moderne jazzy-zingen. Meesters 'At home' heet die plaat en daar is Janis maar hoogst zelden: „Rei zen is zwaar. De concerten zijn heerlijk, maar steeds weer dat vliegen met dat in- en outchecken. Vreselijk. In de States reizen we per bus - je kent dat wel uit de ver halen over bij voorbeeld de Count Basie-band - dat is veel leuker". „We hebben ook wel diverse ma len met Basie gespeeld, toen hij nog leefde. Onder meer in de New York Radio City Hall. Toch heb ik hem nooit echt leren kennen. We hebben elkaar slechts een keer of twee ontmoet. De samenwerking liep altijd via een jonge trombonist in de band, Dennis Wilson. Hij was degene die ons bij de band bracht en later ook de muzikale link met het orkest vormde, zij het dat Basie natuurlijk wel alles wat er gebeur de moest goedkeuren". „Weetje, die oude generatie jazz musici, het zijn zulke meesters. Die zouden nou altijd onder ons moe ten blijven. Maar je ziet hoe dat gaat. Ze worden ouder, ze hebben een zwaar leven gehad met altijd dat reizen. Ik vraag me ten aanzien van mezelf ook wel eens af hoe je dat op den duur volhoudt. Het wordt echt zwaarder naarmate je ouder wordt. In het begin vind je het nog geweldig. Je geniet van het avontuur, 's nachts kom je niet in bed en je zingt maar en je zingt „Toch blijven we doorgaan, want we houden nu eenmaal van optre dens. Maar we stoppen zodra de lol eraf is. Gelukkig liggen we elkaar vrij goed dus dat maakt het een stuk eenvoudiger. Niet dat we de hele dag van elkaar lopen te hou den. Maar we kunnen het respecte ren als iemand eens een pestdag heeft. Dat houdt ons aan de gang". In balans „We geven elkaar ook de ruimte om af en toe iets anders te doen. Zodoende heb ik die plaat kunnen maken. Ik had dat eigenlijk ook een beetje nodig om mijn leven in balans te houden. Het zingen met de groep komt bij mij op de eerste plaats, maar wij gunnen elkaar de vrijheid om ook zelf het een en an der te ondernemen. Dat ook goed, want de energie die je daar weer uit put breng later weer terug in de groep". „De songs van de plaat zouden we ook niet met z'n vieren kunnen zingen. Daarvoor zijn ze te intiem, staan ze te dicht bij mijn persoon lijkheid. Neem nou 'Small day to morrow' en 'Black Coffee'. Zulke stukken hebben een tekst nodig die bij je past. Zo heeft 'Small day tomorrow' echt dat bohemien-ach- tige dat ook mijn eigen manier van leven zit. En als zulke teksten ook nog goed zijn, zit er leven in en ga je ze vanzelf ook beter zingen". „Het is niet de bedoeling dat ik met 'At home' een eigen zangcar rière wil beginnen. De groep heeft zo'n zwaar reisschema dat ik daar ook de tijd niet voor heb. Alleen in Japan ga ik er mee optreden en af en toe in New York". „Een echte jazz-plaat zou ik het niet willen noemen, maar het hoort wel in het brede scala van de jazz thuis. Daar liggen immers ook de roots, de wortels van de pop en rythm and blues. Ik denk ook dat mijn stijl zo is geworden omdat je als zangeres tegenwoordig zo veel stijlen uit de pop te horen krijgt". „Ik ben opgegroeid met Ella Fitz gerald en Betty Carter, maar ook met Erytha Franklyn en Motown. Dat heeft allemaal z'n invloed Daarom zing ik geen pure bebop, want dat is een stijl. Bij mij is het meer een verzameling". Kwaliteit „Mijn opvoeding heeft daar niets mee te maken gehad. Ik ben ik echt zelf gaan zoeken. Op mijn twaalfde stond ik al te zingen. Pop en folk-music. Maar toen ik op mijn veertiende voor het eerst John Coltrane hoorde, ja, toen flip ten werkelijk mijn hersepen. Die sax-articulatie en de anarchisti sche jazz die hij maakte". „Daarna kwamen de anderen, zo als Pharao Sanders met en Freddy Hubbard. Jazz werd in die tijd echt een privé-plezier en ik luisterde en luisterde en nam dat allemaal in me op. En dan Theloneus Monk natuurlijk. Ik was dol op de a-sy- metrie in die stukken. Ik zoog me vol met de energie die van de bop uitging. Het was de punk van die tijd. Op die manier absorbeerde ik ook pop en Motown. Dat alles heeft me gemaakt tot wat ik nu ben". „Branford Marsalis is ook zo enorm breed beïnvloed, vandaar ik de indruk had dat hij me goed zou aanvoelen. Daarom speelt hij mee op 'At home'. Ik had hem gevraagd voor twee stukken, maar toen hij de opname hoorde van 'Bop White' wilde hij daar ook een solo in spe- Jams Siegel: 'Je geniet van het avontuur, 's nachts kom je niet in bed en je zingt maar en je zingt maar', (foto gpd» len. Ik heb dus echt met mensen kunnen werken van ik het gevoel had dat ze bij me zouden passen" „Het zijn vrijwel allemaal nieuwe stukken. Ik wilde dus niet net zoals Linda Ronstadt met Nelson Riddle heeft gedaan, allerlei oude ballads opnemen, die Ella, Sarah en Betty ook allemaal al eens hadden vast gelegd. Het moest een plaat wor den met nieuwe songs. Stukken die de kwaliteit hebben om later tot 'standards' te kunnen uit groeien en die door mijn vertol king ook echt allemaal van mij zijn". Het handelsmerk van V.O.F. De Kunst is feest De Nederlandse popgroep V.O.F. De Kunst gaat een groot tournee maken door Rusland, Bulgarije, Roemenië, Honga rije en Polen. Een opmerkelij ke route voor een Hollandse band. Het gaat goed met de Brabanders die in 1981 een hit scoorden met Suzanne'. Ook met dat lied ging V.O.F. De Kunst de grenzen over. Nu lijkt de nieuwe single ,Een kopje koffie' dat succes te gaan even aren. Een gesprek over roem, succes en de verschillen tussen Nederlandse en buitenlandse optredens met zanger Nol Ha vens en basgitarist Roel Jonge- nelen. HILVERSUM - Sterallures zijn de jongens van V.O.F. De kunst vreemd. „Wat moeten wij daar mee? Omdat we nu toevallig een Europese hit hebben gehad gaan we echt niet naast de schoenen lo pen. Daar schiet je niets mee op. Wij zijn door dat succes niet anders geworden. Vreemd genoeg veran deren mensen om je heen wel. Ze gaan je anders behandelen omdat je plotseling tot de 'bekende Ne derlanders' behoort. Maar wij doen daaraan niet mee. We wonen in normale huizen, rijden in gewone auto's en doen zelf onze bood schappen. Dat neemt niet weg dat we wel genieten van het succes en de voorkeursbehandeling die je in het buitenland krijgt als je daar doorbreekt. Dat mag toch ook wel?", zegt zanger Nol Havens (27) die hiermee de gevoelens van de vijf bandleden vertolkt. door Frederike Contant De tournee naar de Oostbloklan den begint in oktober. „Dat wordt vast een hoogtepunt in ons be staan. We hebben kort geleden vier optredens in Roemenië gedaan. Vier keer gespeeld voor vijftien duizend mensen. Dat is toch zestig duizend in totaal. Fantastisch was dat. Het is een groot voorrecht om daar muziek te mogen maken. De mensen zijn daar heel anders. Ze kijken maanden uit naar zo'n op treden. Ze kennen onze bedjes pri ma en schallen die uit volle borst mee. Zelfs bedjes die de mensen in Nederland helemaal niet meer ken nen. Omdat die optredens zo goed zijn gevallen, zijn we uitgenodigd voor deze toer door het Oostblok. We verheugen ons daar waanzin nig op". Roel Jongenelen (26) is nog duidelijk onder de indruk van Roemenië. „Ik kan aan niemand duidelijk maken wat we daar hebben meege maakt. Daar moet je bij zijn ge weest. Het was alleen al overdon derend hoe we werden ontvangen. Dat heeft ons allemaal ontroerd. De eerste avond dat we moesten optreden in Sofia reden we van het hotel naar het stadion waar een enorme file stond. Wij bang dat we te laat zouden komen, maar opeens bleek dat die mensen in de rij ston den voor ons. Dan gaat er wat door je heen! Er kwamen ook meisjes in de kleedkamer voor handtekenin gen. Die waren uitzinnig, vielen op hun knieën voor ons. Begrijp je dat? In de zaal was de sfeer ook fantastisch. Wij moesten gewoon oppassen dat we de mensen niet te gek maakten. Ze mogen bijvoor beeld niet op stoelen dansen en naar voren komen. Dan worden ze weggehaald door de veiligheids- diensten. We maken van zo'n op treden een feest, maar houden re kening met de omstandigheden." Breed publiek Een feest. Dat is het handels- De Nederlandse popgroep V.O.F. De Kunst gaat een tournee ma ken door een aan tal Oostbloklan den. 'Succes ver andert ons niet'. (foto gpd» merk van V.O.F. De Kunst. Nol Ha- vens:,,Wij houden zelf van plezier en willen dat ook overbrengen. We noemen ons zelf een gimmick band. Wij entertainen het publiek. Onze muziek is vrolijk, heeft sterke teksten en is soms zelf cabaratesk te noemen. Je merkt ook dat onze liedjes een heel breed publiek aan spreken. We zijn ook niet echt om- roepgebonden. We worden zowel bij de VARA als bij de TROS ge draaid." Na de hit 'Suzanne', geschreven door Ferdie Lancee, werd het in Nederland een tijdje stil rond de groep. „Dat betekent niet dat we stil hebben gezeten. We hebben met 'Suzanne' nog tot 1984 in een aantal buitenlandse hitlijsten ge staan. We scoorden in Frankrijk, Italië, Spanje en Engeland heel hoog. Wat we in die landen alle maal hebben meegemaakt is ook bijna niet te vatten voor een paar doodgewone Hollandse jongens Grappig is dat hoe hoger je plaat in de hitlijsten staat, hoe beter je be handeling wordt. Op een gegeven moment werden we in Londen met Bentley's rondgereden als we boodschappen wilden doen. Toen de plaat nog hoger steeg kregen onze vrouwen ook een eigen auto met chauffeur. Dat is leuk om mee te maken en daar genieten we van, maar eenmaal weer thuis doen we weer gewoon en dat bevalt pri ma,"aldus Nol Havens. „Trouwens dat moet ook wel, want Nederlanders zorgen er wel voor dat je geen sterallures krijgt. Dan lig je eruit. Bovendien word je hier ook heel anders behandeld dan in het buitenland. Als we in Nederland in zalen optreden wor den we weggestopt in cv-hokken en in tochtige ruimtes. Meestal krijgen we niet eens een broodje aangeboden. Nou willen we echt geen ovedreven luxe, maar ik vind dat als een zaaleigenaar jou in huurt en geld aan je verdient er best voor gezorgd kan worden dat je een normale kleedruimte krijgt en dat je een broodje kaas kunt eten. Dat is toch niet teveel ge vraagd?" meent Roel Jongenelen. Gimmick De jongens van V.O.F. De Kunst maken zich op voor een nieuwe grote hit met de single ,Een kopje koffie'. „Toen we de tekst hoorden, die gemaakt is door Erik van Muyswinkel die ook de teksten voor RUR schrijft, wisten we dat dit de nieuwe plaat moest worden Het lied heeft dezelfde gimmick als Suzanne'. Ook dezelfde spontani teit. Toen we laatst een bouwvak ker het hoorden zingen op de stei ger wisten wij direct dat deze plaat het weer gaat maken. Dat sóórt mensen is onze graadmeter." Nol en Roel willen tot slot nog een keer vertellen waar de letters V.O.F. voor staan. „Dit is echt de laatste keer dat we het doen. Voor uit dan maar. Vennootschap Onder Firma. Dat is net zoiets als een bv of nv. Onze band is onze firma waar we dus alle vijf directeur van zijn." ROTTERDAM (ANP) - De Engelse popmuzikant Peter Gabriel komt met zijn begeleidingsband naar Nederland voor twee concerten in het Rotter damse Ahoy. De concerten worden gegeven op dinsdag 8 en woensdag 9 september. In het voorprogramma speelt de uit Senegal afkomstige band Youssou N' Dour. Vanaf 8 augustus zijn voor beide concerten kaarten verkrijgbaar. Peter Gabriel, die vroeger deel uitmaakte van de Britse formatie Genesis, trad onlangs nog op tijdens het Belgische Torhout/ Werchter festival. 1(11 want your sex - George Michael 2(5) Who's that girl - Madon- 3 8) It's a sin - Pet Shop Boys 4 (13) Papa Chico - Tony Espo- sito 5 2) I wanna dance with so mebody - Whitney Hous ton 6 3) So strong - Labi Siffre 7 (4) Diamonds - Herb Alpert Janet Jackson 8 9) Alone - Heart 9 (16) Hélène - Julien Clerc 10 6) I still haven't found what I'm - U2 11 (15) The living daylights Aha 12 (29) Nothing's gonna stop Samantha Fox 13 7) Walking together - Pie I Veerman 14 (11) When Sjmokey sings - ABC 15 (10) Don't dream it's over Crowded House 16 (18) Serious - Donna Allen 17 Right next door - Robert Cray Band 18 (27) Een kopje koffie - VOF De Kunst 19 (12) F.L.M.-Mel Kim 20 (25) The pleasure principle Janet Jackson 21 (20) Gente di mare - Tozzi Raff 22 (24) No sleep til Brooklyn - Beastie Boys 23 (28) Ik verlang zo naar j* Corry en Koos 24 (35) Bring back - Mixed Emotions 25 (14) You want love - Mixed Emotions 26 (34) Viktor should hav Grace Jones 27 (17) Hold me now - Johnny Logan 28 Head to toe - Lisa Lisa h Cult Jam 29 (30) The slightest Touch - Fi ve Star 30 (26) Viva America - George Baker Selection 31 Sweet Sixteen - Billy Idol 32 Star trekkm' - The Fd 33 (22) If I was your girlfriend - Prince 34 Mag het licht uit - De Dijk 35 (23) Love is in the air - Steve Allen 36 (36) Jet Airliner - Modem Talking 37 (21) Call me - Spagna 38 (19) Watchdogs - UB 40 39 (31) Just around the corn Cock Robin 40 (38) Arrivederci - Roberto Jacketti The Scooters (Stichting Ned. Top 40)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 15