'Mijn tijd komt nog'
Van Dorp:'Laat Nelli maar komen'
Programma
NK atletiek
Cooman maakt zich niet druk
Van Noort
twijfelt
een beetje
PAGINA 12
SPORT
ZATERDAG 11 JULI 1987
Kulker komt
titel ophalen
Het programma van de Nederland
se kampioenschappen atletiek die
dit weekeinde door de Atletiek
Vriendenkring Holland in de Leid-
se Hout worden georganiseerd, ziet
er als volgt uit:
Zaterdag
LEIDEN - Bijna had Han Kulker
een reis naar Nice geboekt. Niet
om er vakantie te vieren, maar om
aan een internationale wedstrijd
deel te nemen. Alleen het tijdstip,
welgeteld één dag na de Neder
landse kampioenschappen atle
tiek, verhinderde zijn snode plan.
„Er had wat meer tijd tussen
moeten zitten", legt Kulker uit.
„Nu de NK in Leiden worden geor
ganiseerd, moet ik mijn gezicht na
tuurlijk wel laten zien. In feite kom
ik om de titel mee te nemen. Maar
soms is de tegenstand groter dan
verwacht, zoals onlangs in Athene.
Toen moest ik 3.38 lopen om de
Turk Zeki Oztyrk voor te blijven".
12.00 u
12.35 ii
13.00 u
13.20 u
13.40 u
14.10 uur officiële opening
14.25 v
14.45 li
15.00 v
15.15 u
15.35 i
15 50 c
16.00 i
16.20 i
16.40 v
16.50t
r 3000 r
r 1500 r
r 1500 r
r 200 m vrouwen finale
r 200 m mannen finale
r 400 m horden vrouwen finale
r 400 m horden mannen finale
r 5000 m mannen finale
14.30 uur hinkstapspringen r
nale
15.00 uur kogelstoten vrouwen finale
15.00 uur hoogspringen vrouwen finale
15.45 uur speerwerpen vrouwen finale
Zondag
Loopnummers
11.30 uur 110 m horden
11.55 uur 100 m horden
12.15 uur 400
12.30 uur 400
12.45 uur 100
13.15 uur 20 km snelwandelen
finale
14.00 uur uitreiking Jo Moerman-beker
15.15 uur 100 m horden vrouwen finale
r 110 m horden
r 100 r
finale
i halve finales
r 800 m vrouwen finale
r 800 m mannen finale
r 3000 m vrouwen finale
1 finale
finale
finale
i finale
r 1500 m mannen finale
15.30 u
15.40 c
15.55
16.10 u
16.20 i
16.25 u
16.40 i
16.45 li
16.50 u
16.55 i;
17.00 v
13.45 uur verspringen vrouwen finale
13.45 uur discuswerpen vrouwen finale
14.00 uur polsstokhoogspringen man
nen finale
14.15 uur hoogspringen mannen finale
15.00 uur kogelstoten mannen finale
15.30 uur verspringen mannen finale
15.30 uur speerwerpen mannen finale
LEIDEN - Nelli Cooman weigert zich druk te maken. Dat zij een kleine twee maanden
voor de wereldkampioenschappen de 100 meter nog niet sneller heeft gelopen dan in
11,23 seconden kan de nationale sprintkampioene niet verontrusten.
De Jo Moerman-beker, beschik
baar gesteld door de Vereniging
Vrienden van de KNAU, wordt
jaarlijks uitgereikt aan een persoon
met grote verdiensten voor de atle-
tieksport.
"Rome is nog ver weg", meent
Cooman, die haar buitenlandse
concurrenten al rond of zelfs onder
de 11 seconden heeft zien lopen.
"Maar dat zegt me weinig, mijn tijd
moet nog komen".-Nelli Cooman
heeft een rotsvast vertrouwen in
trainer Henk Kraayenhof en haar
sterke wedstrijdmentaliteit.
holm en Helsinki. In beide geval
len moest zij haar Bulgaarse rivale
oor laten
Vorige week maakte de Europe
se en wereldkampioene op de 60
meter schoorvoetend haar rentree Anelia Nuneva
op het internationale atletiekpo- gaan
dium. Na haar nietszeggende
sprintwinst in Gothenburg (Euro- voldoening terug
pa Cup B-finale) veroverde Coo- Scandinavië. "Ik hel
twee derde plaatsen
Toch blikt Cooman niet zonder
het weekje
LEIDEN - „Laat Nelli maar ko
men, zonder haar is er niks aan."
Yvonne van Dorp, met afstand de
beste atlete van Leiden van dit mo
ment, blaakt van zelfvertrouwen.
De jeugdige korte afstand loopster
(21 jaar) ziet verlangend uit naar
een 200 meter tegen de snelste
vrouw van Nederland. Niet om
sprintles van Nelli Cooman te krij
gen, maar om zo dicht mogelijk in
de buurt van de Rotterdamse wer
velwind te blijven.
„Met Nelli weet je het nooit. Zij
kan de 200 meter een stuk sneller
lopen dan ik, maar dit jaar is het
verschil tussen ons maar één tien
de." Yvonne van Dorp zegt het met
glinsterogen, want zij ziet volop
mogelijkheden om dit weekeinde
op de NK atletiek te schitteren.
„Hoewel de 400 meter mijn favorie
te afstand is, verwacht ik dit jaar
nog meer van de 200 meter. Pas als
die afstand achter de rug is, ga ik
aan de 400 meter denken. Mis
schien heb ik dan al een medaille
in m(jn bezit."
Dat geluk is de succesvolle ju-
niore van weleer nog nooit eerder
bij de senioren ten deel gevallen.
Vorig jaar in Amsterdam werd zij
vierde op de 200 en de 400 meter.
Alleen op de minder hooggewaar
deerde NK indoor vergaarde de at
lete van AV Holland enkele plak
ken, maar de ambities van Van
Dorp reiken verder. „Al jarenlang
richt ik mij volledig op mijn grote
hobby, atletiek. Nu is het moment
hopelijk aangebroken dat ik eens
op het erepodium terecht kom. Het
zou te gek zijn als dat op de eigen
baan in Leiden zou gebeuren."
Rampzalig
Dat de pupil van Roel Hendrik-
sen van dat erepodium mag dro
men („Ik heb 's nachts al heel wat
keertjes de 200 en 400 meter gelo
pen") dateert pas van de laatste
tijd. „Het baanseizoen begon
rampzalig", herinnert Van Dorp
zich maar al te goed. „Tijdens een
doodgewone training ging ik finaal
door mijn enkel. Gelukkig herstel
de ik snel van die blessure, maar
LEIDEN - Voor Ruud van Mau-
rik geldt hetzelfde als voor
Yvonne van Dorp: ook hij heeft
spanning nodig. De 23-jarige
hordenloper van AAV'36 denkt
tijdens de NK zijn voortreffelij
ke seizoen te kunnen bekronen
met een ereplaats op de 110 me
ter horden.
„Al kan er met hordenlopen
van alles gebeuren", relativeert
de Alphenaar zijn kansen. „Eén
balansverstoring en daar gaat
je medaille. Bovendien moet ik
afrekenen met jongens als Ro
bert de Wit, Jan Harland en Ys-
brand Visser en misschien zelfs
Emiel Mellaard. Maar gezien
mijn huidige vorm moet ik ver
kunnen komen".
Datzelfde geldt voor kogels
lingeraar Peter van Noort. De
reus van De Spartaan uit Lisse
heeft al vaker de Nederlandse
titel op zijn naam geschreven,
maar twijfelt momenteel toch
een beetje. „Dit jaar ben ik later
in vorm dan normaal. Pas afge
lopen weekeinde slingerde ik
de kogel over de 64 meter. Met
zo'n afstand moet ik kampioen
kunnen worden, hoewel Frank
van den Dool een geduchte
concurrent is geworden".
Steeple-loper Kees van Klink
zou al dolgelukkig zijn met een
bronzen medaille. De doordou
wer uit Nieuwerbrug, na Han
Kulker toonaangevend bij De
Bataven, staat op een belang
rijk punt in zijn carrière. „Vori
ge jaren had ik met langdurige
inzinkingen te kampen, maar
dit jaar heb ik me bewust niet
over de kop gelopen. Achter
Herman Hofstee tel ik een stuk
of vijf kanshebbers voor het zil
ver op de 3000 meter steeple.
Als mijn vorm net zo goed is als
tijdens de Gouden Spike, toen
ik tweede werd achter Hofstee,
kan ik een plak pakken.
Yvonne van Dorp: dromen van
het erepodium, (foto Loek Zuyderduln)
toch was het een streep door de re
kening. Nog steeds heb ik te wei
nig 400 meters gelopen."
Juist toen de Leidse atlete, die
momenteel slechts één baan, de at
letiekbaan, heeft, op scherp stond,
raakte zij opnieuw geblesseerd.
Van Dorp: „In Göteborg kwam ik
voor het eerst voor Nederland uit
op een individueel nummer, de 200
meter. Nog voor de start voelde ik
iets vreemds. Verder geen last ge
had, hoor, maar na afloop toch
maar even naar Peter Vergouwen
(bondsarts red.) gegaan. Die heeft
mij uit voorzorg een week lang op
Papendal gehouden. Na drie dagen
intensieve behandeling van een
kleine spierscheuring kon ik al
weer voluit trainen."
Al die tijd moest Van Dorp het
zonder haar trainer stellen. „We
hebben wel iedere dag met elkaar
gebeld", licht de sprintster toe.
„Tenslotte heb ik een nauwe band
met Roel. Nee, niet zoals Nelli Coo
man met Henk Kraayenhof. Op de
baan moet ik het tenslotte zelf
doen. Maar voor de schema's, het
regel- en het denkwerk heb ik Roel
hard nodig. Hij zorgt ervoor dat ik
mij onbezorgd met hardlopen kan
bezighouden, dan ben ik op mijn
best".
Ruiken
Dat is Yvonne van Dorp vanaf
haar snelle herstel op Papendal. Zij
verheugt zich op de krachtmeting
met de Nederlandse top, die met
uitzondering van de geblesseerde
Els Vader in Leiden komt opdra
ven. „Nu Els er niet bij is moet Nel
li zeker komen, anders wordt het
een tweederangs kampioenschap.
Verder reken ik Maijo van Agt, Li-
liane Mandema en vooral juniore
Monique van Steennis tot myn
concurrentes. Op de 400 meter is
Desiree de Leeuw licht favoriet.
Maar op beide afstanden ben ik
voor niemand bang. Ik kan ze alle
maal net zo gemakkelijk verslaan
als zy mij."
Een ander zou er doodnerveus
van worden, maar Van Dorp leeft
op onder de spanning. „De laatste
dagen ben ik regelmatig naar de
Leidse Hout gegaan. Gewoon om
even aan de baan te ruiken. Sfeer
proeven, zien hoe alles wordt opge
bouwd. Die spanning heb ik nodig.
Met competitiewedstrijden loop ik
soms mijlen ver voorop, maar
nooit helemaal voluit. Mijn beste
tijden zet ik steevast neer tijdens
kampioenschappen, als er heel
veel op het spel staat."
TIM BROUWER DE KONING Nelli Cooman luistert aandachtig naar Henk Kraayenhof (archieffoto anp>
LEIDEN (GPD) - Ondanks
de teleurstelling van vorige
week in Helsinki denkt Rob
Druppers dat hij de weg uit
de doolhof heeft gevonden.
Met dank aan Henk
Kraayenhof, de trainer van
Nelli Cooman, die zich nu
ook over de 25-jarige atleet
uit Utrecht heeft ontfermd.
Na een maandje Kraayen
hof heeft Druppers zijn zelf
vertrouwen herwonnen.
Aan de vooravond van de nationale
atletiekkampioenschapen, die van
daag en morgen in Leiden worden
gehouden, kondigt hij strijdlustig
aan nog dit seizoen zijn persoonlij
ke record van 1.43,56 op de 800 me
ter te zullen aanscherpen. „Dan be
hoor ik meteen weer tot de beste
vijf van de wereld".
Rob Druppers lijkt een meta
morfose te hebben ondergaan
sinds hij vier maanden geleden
met betraande ogen het Hoosier
Dome van Indianapolis verliet. Op
het podium van de eerste indoor-
wereldkampioenschappen liep de
atleet, die in de overtuiging ver
keerde dat hij de weg terug naar de
wereldtop bewandelde, een gewel
dige dreun op. Nadat hij een paar
weken eerder met overmacht Eu
rope es indoorkampioen was ge
worden, liet de favoriet voor het
goud zich letterlijk en figuurlijk als
de eerste de beste beginneling op
zij zetten door bijna het complete
gezelschap finalisten.
„Daar ben ik maanden kapot van
geweest", biecht hij eerlijk op.
„Het was de eerste keer dat ik in
een race mentaal stuk ging. Omdat
het in de eerste ronde niet precies
liep zoals ik wilde, knapte er iets.
Een verschrikkelijke ervaring".
Rampjaar
Maar volgens bondstrainer Bram
Wassenaar was het optreden van
de Europese indoorkampioen in
Indianapolis typerend voor Drup
pers, die hij mentale zwakte ver
wijt. Ten onrechte meent de atleet
zelf. „Bram roept inderdaad dat ik
geen tegenslagen zou kunnen ver
werken, maar dat is lulkoek. Vorig
seizoen was een rampjaar waarin
ik bijna niets heb verdiend. Als je
dan toch doorgaat en het risico
aandurft om ook nog eens van trai
ner te wisselen dan toon je toch ze
ker karakter. Het is onzin van Was
senaar om te beweren dat het bij
mij mentaal niet goed zit. Mis
schien doet hij dat wel omdat hij
een beetje pissig op me is. Hij had
er namelijk op gerekend dat ik bij
hem zou komen trainen, maar dat
zag ik niet zo zitten. In de winter
heb ik wel eens met zijn groep
meegetraind, maar ik kreeg het ge
voel dat ik van al die duurlopen
steeds trager begon te worden".
Rob Druppers: "Het probleem is dat ik nog wat kracht tekort komt
Dat Han Kulker wel en hijzelf
geen baat heeft bij de aanpak van
Wassenaar is volgens Druppers lo
gisch te verklaren. „Han is de pupil
van Bram en die twee passen ge
woon wat beter bij elkaar. In tegen
stelling tot Han ben ik iemand die
geregeld op zijn donder moet heb
ben, maar Bram is veel te lief. Hij
wil gewoon iedereen te vriend hou
den. Dat is ook zijn probleem als
bondstrainer. Hij is aardig voor ie
dereen, ook voor mensen die er
geen moer van kunnen. Daarom is
zijn selectiegroep veel te groot. Er
zitten veel te veel gasten in met wie
het nooit iets zal worden en dat
vind ik zonde van het geld".
Koerswijziging
Na het drama in Indianapolis
ging Druppers bij zichzelf te rade.
„Ik had het gevoel dat ik stilstond,
dat er geen vooruitgang meer inzat.
Ik probeerde er achter te komen
wat ik fout deed, maar dat lukte me
niet. Ik ging steeds meer piekeren,
om gek van te worden". Uiteinde
lijk kwam Druppers tot de conclu
sie dat hij slechts door een ingrij
pende koerswijziging de doolhof
waarin hij was beland, kon ont
vluchten.
Na acht jaar besloot hij te breken
met zijn persoonlijke trainer Jon
Wellerdieck en contact te zoeken
met Henk Kraayenhof, de fulltime
atletiektrainer die behalve Nelli
Cooman ook 400 meterloper Aijen
Visserman en de Belgische sprin
ter Ronald Desruelles onder zijn
hoede heeft.
door
Jaap Visser
Druppers: „Henk was meteen
geïnteresseerd, maar wilde eerst
met zijn pupillen overleggen. Al
leen Aijen stribbelde tegen, die zag
het niet zo zitten omdat hij bang
was dat hij te weinig aandacht zou
krijgen. Maar Henk besteedt aan
iedereen even veel tijd. Hij traint 's
ochtends eerst twee uur met Nelli,
dan met Aijen, dan ben ik aan de
beurt en als laatste komt Desruel
les".
Dat Druppers pas bij het aanbre
ken van dit baanseizoen tot een in
grijpende koerswijziging besloot,
is het gevolg van de hechte relatie
die hij met Wellerdieck had opge
bouwd. „Na acht jaar dank je niet
zomaar iemand af. Het heeft me
echt moeite gekost om die over
stap te maken, maar opmerkelijk
genoeg was Jon een van de weini
gen die positief reageerde. Hij had
zelf ook wel in de gaten dat hy mij
niet meer kon motiveren en dat ik
nauwelijks bereid was iets van
hem aan te nemen".
Dat doet Druppers wel van
Kraayenhof, die hem hoofdschud-
(archlefToto Loek Zuyderduln)
dend gade sloeg bij het afleggen
van zijn eerste trainingsronde op
de baan van AVR in Rotterdam.
„Henk zei: 'Je lijkt Elly van Hulst
wel'. Hij bedoelde dat ik meer op
een lange-afstandloper dan op een
sprinter leek. Als oud-onderwijzer
is hij gewend cijfers te geven. In
het begin gaf hij me een vyf, nu is
het al een zeven, maar het moet een
tien worden".
Roestlaagje
Voor het zover is, wacht Drup-
pers nog heel wat gerichte trai-
ningsarbeid. „Ik heb het winter-
programma van Kraayenhof ge
mist. Dat is een probleem omdat ik
daardoor de nodige kracht mis.
Dat moet ik nu compenseren met
mijn snelheid. Die is al weer be
hoorlijk toegenomen, maar ik kan
die nog geen twee volle ronden
aanwenden zoals ik in Helsinki
heb gemerkt".
In de Finse hoofdstad moest hij
vorige week al na zeshonderd me
ter constateren dat de accu volko
men leeg was. Een bittere teleur
stelling voor de 1 meter 86 lange
lichtgewicht (nauwelijks 70 kilo)
die na zijn vierde plaats in 1.46,92
hals over kop terugkeerde naar Ne
derland om zijn trainer te raadple
gen. Kraayenhof kwam nuchter tot
de conclusie dat het trainingssche
ma van zijn pupil enigszins diende
te worden aangepast.
Druppers: „We zoeken nu naar
nodige bijgeleerd en wat wedstrij-
grand prix-wedstrijden van Stock- dritme opgedaan. Henk heeft een
tijdje geleden tegen me gezegd dat
ik niet moest schrikken als ik op
eens weer in de 11,40 of 11,50 zou
gaan lopen. Dat is dus gebeurd en
ik ben er inderdaad niet van ge
schrokken. Dit seizoen is erg lang,
de wereldkampioenschappen zijn
pas in september, daarom hebben
we voor een rustige aanloop geko-
„Ik maak me dan ook nog ner
gens druk om", vervolgt de natio
nale recordhoudster op de 100 me
ter (11,08 seconden). „In het voor
jaar heb ik op de training, in de
kou, met veel wind en in het pak al
eens 11,40 gelopen. Vorig jaar
kwam ik in diezelfde periode niet
verder dan 11,70. Toen liep ik mijn
eerste baanwedstrijd al begin mei
en kwam ik pas ergens in juli tot
een tijd van 11,23. Dat heb ik nu al
in Stockholm gelopen. Daar ben ik
heel blij mee, er zit dus vooruit-
gaftg in en dat is een geruststellen
de gedachte".
Rome
Of haar progressie er toe zal lei
den dat zij dit seizoen als eerste Ne
derlandse atlete onder de elf secon
den duikt, durft Cooman niet te
voorspellen. De nummer drie van
de EK in Stuttgart (achter Marlies
Göhr en Anelia Nuneva): „Vorig
jaar heb ik uitgeroepen dat ik een
tijd van onder de elf seconden zou
moeten lopen om in Stuttgart op
het erepodium te komen. Toen
bleek 11,08 voldoende voor brons
en daarom zal ik nu niet beweren
dat 'tien zoveel' nodig is om in Ro
me in de prijzen te vallen. We zien
wel. Voor mijzelf ben ik er in elk
geval heilig van overtuigd dat ik
sneller dan 'elf rond' kan lopen, al
leen durf ik niet te zeggen waar en
In tegenstelling tot Cooman is
Marlies Göhr er heilig van over
tuigd dat er over twee maanden op
de Olympische piste van Rome su
persnel zal worden gesprint. De 29-
jarige atlete uit het Oostduitse Ge-
ra, die zeven jaar geleden atletiek-
geschiedenis schreef door als eer
ste vrouw minder dan elf seconden
nodig te hebben voor het afleggen
de 100 meter, voorspelt dat de
aanstaande wereldkampioene zelfs
tijd van onder de 10,9 nodig zal
hebben.
„Ik vermoed zelfs dat een tijd
onder elf seconden nodig zal
zijn om 'überhaupt' tot de finale te
kunnen doordringen", aldus Göhr
die betwijfelt of Cooman tot het eli
tegroepje gaat behoren dat tot het
realiseren van dergelijke tijden in
staat is'. De wereldkampioene en
drievoudige Europese kampioene
zegt nog altijd niet onder de indruk
te zijn van de prestaties van Coo
man op de baan.
Göhr
De tamelijk 'introverte en publi
citeitsschuwe psychologiestuden
te is pas na enig aandringen bereid
een wat diepgaander oordeel te
vellen over de kwalitëiten van haar
donkere tegenpool, die maar al te
graag de aandacht trekt. Göhr over
Cooman: „Natuurlijk, ze heeft een
geweldige start-, maar het verval in
het vervolg van de 100 meter is nog
altijd te groot. Ze wordt beter,
maar of ze goed genoeg zal worden,
is de vraag. Daar kan ik ook niet
over oordelen omdat ik niet weet
hoe zij traint".
Over het theatrafe gedrag van de
houdster vRn het wereldrecord op
de 60 meter (7,00 seconden) heeft
Göhr wel een uitgesproken me
ning. „Dat is ongewoon. Ik vind
het nergens op slaan dat ze ieder
een voor de start de hand komt
schudden. Of het een onderdeel
van haar tactiek is, weet ik niet. Als
zij denkt mij op die manier uit mijn
concentratie te kunnen halen, ver
gist zy zich. Ze gaat haar gang
maar, het doet my niets".
Cooman op haar beurt denkt dat
Göhr zich probeert groot te hou
den. De 23-jarige Rotterdamse:
"Volgens my knijpt ze hem als een
ouwe dief. Vroeger zag ze me nooit
staan, maar vorige week in Helsin
ki zocht ze zelf contact. Ze wilde
opeens van alles van me weten.
Voor de wedstrijd was ze ook veel
nerveuzer dan anders. Volgens mij
is ze een beetje bang van me. Ze
maakte daar in Helsinki niet voor
niets twee valse starts".
Waarvan de tweede niet werd be
straft. Tot ergernis van Cooman,
die even inhield en vervolgens ge
noegen moest nemen met een tijd
van 11,42. "Stom natuurlijk", moet
de 23-jarige Rotterdamse beamen.
"Ik had gewoon door moeten lo
pen. Dat is de les die ik heb ge
leerd. Ik ben dus in elk geval wat
wijzer geworden".
JAAP VISSER
de juiste balans tussen sprinttrai
ning en het langere werk. Ik ver
wijt Henk niets, voor hem is het
ook aftasten. Hij moet er eerst ach
ter zien te komen welke trainings-
vormen voor mij de juiste zijn. Wat
dat betreft was Helsinki een goede
les. We zijn een stuk wijzer gewor
den. Er zal ietsanders getraind
moeten worden. Niet harder, want
dat heeft weinig zin, dat heb ik vo
rig jaar wel gemerkt".
„Toen het zo slecht ging, trainde
ik me namelijk te pletter. Twee
keer per dag, maar het enige resul
taat was dat ik mijzelf overbelastte
en steeds minder hard ging. Henk
heeft geconstateerd dat bepaalde
spiergroepen weer geactiveerd
moeten worden om mijn snelheid
te vergroten. Hij zegt dat het net is
alsof er op die spieren een laagje
roest ligt dat eerst moet worden
weggeschraapt. Daar zijn we al een
heel eind mee gevorderd, maar ik
ben er vorige week achter geko
men dat we er nog lang niet zijn".
Comfortabel
Hoewel hij verwacht dat de trai
nerswisseling pas volgend jaar tot
resultaten zal leiden, denkt Drup
pers over twee maanden toch nog
een rol van betekenis te kunnen
spelen tijdens de wereldkampioen
schappen in Rome. Dé zilveren
medaillewinnaar van Helsinki,
waar in 1983 de eerste WK werden
gehouden, gokt op een finale
plaats. „Dit jaar is er op de 800 me
ter nog niet zoveel spectaculairs
gebeurd. De concurrentie is wat
minder groot geworden en daar
hoop ik van te kunnen profiteren".
Full-prof Druppers, die de Olym
pische Spelen van 1984 misliep
door een blessure, heeft zichzelf tot
en met Seoel de tijd gegeven zijn
top als 800-meterloper te bereiken.
Na de Spelen van '88 wil de natio
nale recordhouder op de 800, 1000
en 1500 meter de balans opmaken.
„De omstandigheden zijn voor mij
nu optimaal. Sinds kort behartigt
Bob Heerkens (het 'brein' achter
het voetbalmaandblad Elf en de
manager van Gerald Vanenburg,
red.) al mijn zakelijke belangen. Ik
heb niets meer aan mijn hoofd en
hoef alleen nog maar te lopen. Pe
ter Vergouwen, de bondsarts,
bracht mijn blessuregevoeligheid
in verband met alle zakelijke toe
standen die ik tussen het lopen
door moest regelen. Hij heeft mij in
contact gebracht met Heerkens en
die weet mij uitstekend te ontlas
ten".
„Ik voel me nu in een comforta
bele positie en dat heb ik nodig om
goed te presteren. Ik ben vreselijk
ambitieus en eerzuchtig. Vorig jaar
was de vierde plaats op de EK in
Stuttgart voor mij het hoogst haal
bare. Maar ik had er absoluut geen
enkele voldoening van, zelfs met
een bronzen medaille zou ik niet
tevreden zijn geweest. Na die twee
de plaats op de WK telt voor my
nog maar één ding:
