Van stotteraar tot wereldster 'AADS is echt een gouden greep' Zanger Paul Young blijft overeind Chauffeur Kees baant zich een weg door het drukke verkeer in Amsterdam. Paul Young zit op de achterbank van de limousine die de popster naar Rotterdam brengt Een radio-interview is uitgelopen, waardoor voor een gesprek in zijn Amsterdamse hotel absoluut geen tijd meer was. Paul Young had eigenlijk al in de Kuip moeten zijn. De dialoog In de auto blijkt een redelijk alternatief. Op deze manier moet hij wel meer tijd uittrekken dan de drie kwartier die hij aanvankelijk had toegezegd. Gesprek met Paul Young, een stotteraar die nu een wereldster-in-wording is. Paul Young: 'Goede popplaten kunnen niet meer worden gemaakt met een goede stem alleen' <Foto gpd> Paul Young heeft een uitgesproken mening over de wereld van de popmu ziek. Hij heeft enorme waardering voor zijn toergezellen. "Phil Collins is een fantastisch artiest. Van hem kan ik nog een heleboel leren. Niet dat ik iets van hem zou willen overnemen maar hij loopt al jaren mee. Zo'n man bulkt van de ervaring. We hebben er tussen de op tredens door wel eens over gesproken of hij m'n volgende elpee wellicht zou wil len produceren. Dat zou ik een hele eer vinden. Maar we hebben nog geen be slissing genomen". Wachten De Kuip nadert snel. Rotterdam inrij den gaat een stuk vlotter dan Amster dam verlaten. De limousine zoeft het ter rein van het Feyenoord-stadion op. Tien tallen fans staan al te wachten. Het is vier uur in de middag. Het optreden be- Paul Young moet gint pas c r drie i alleen even de installatie testen. Een sound check van twee of drie nummers. Suppoosten en andere orde-bewakers lopen in speciale Genesis T-shirtjes rond. Vroege fans worden tegengehou den. De limousine kan zonder proble men doorrijden. Meisjes, die duidelijk voor Paul Young en niet voor Genesis naar Rotterdam zijn gekomen, zien te laat dat Paul Young achterin de auto zat. Waarschijnlijk hebben ze al ettelijke uren voor de hekken staan wachten. Al leen om een glimp op te vangen van het idool. Voordat ze er erg in hebben, is hij er al doorheen geglipt. Schreeuwend om een kus of om een handtekening blijven ze aan de andere kant van het hek staan. Paul Young lacht. Het is voor hem dage lijkse kost. De chauffeur zet de artiest pal achter de ingang naar het podium af, waar de overige bandleden al op hem wachten. Anti Auto Diefstal Systeem van Nieuwvennepse chauffeur binnenkort op de markt Paul Young zit er ontspannen bij in de auto. Met gestrekte benen kijkt hij om zich heen. Hij weet zich zijn vorige bezoek aan ons land nog goed te herinneren. Wilde ook dit maal per se niet in een Rotterdams hotel overnachten. Nederland is Amsterdam. En in die stad wil hij zoveel mogelijk vertoeven als hij toch hier is. door Pieter Ploeg De zanger schijnt zich geen zorgen te maken over het risico dat hij - door de vertragingen - wellicht te laat in De Kuip zal arriveren. Hij moet een sound check doen. En dat gaat volgens een strak schema. Kees rijdt flink door. Van stop licht tot stoplicht. Zich af en toe veront schuldigend voor het extra oponthoud. Vrachtwagenchauffers die hun lading midden op de rijbaan staan te lossen. Fietsers die "drie-dik-naast-elkaar" zich van niets en niemand iets aantrekken. Ze zouden eens moeten weten wie er in de auto achter hen zit. De fietsende scholieren zijn druk in gesprek. Mis schien bespreken ze wel hoe laat ze die avond zullen vertrekken naar het con cert van Genesis met Paul Young als "special guest". De in Londen woonachtige zanger loopt al heel wat jaartjes mee. Eerst in allerlei schoolbandjes. Daarna in ver schillende groepjes (o.a. "The Q-tips") en tegenwoordig als "Paul Young". Een wereldster-in-wording. Over de wereldtoernee van Genesis, waarvan Paul Young het voorprogram ma telkens voor zijrt rekening neemt, is hij tot dusver zeer tevreden. "Ik zou best op eigen houtje een wereldtoernee kun nen maken. Maar nu bereik ik veel meer publiek. We staan bijna uitsluitend in grote stadions. Met tienduizenden be zoekers. Als ik zo'n toer in m'n eentje zou doen, zouden we in grote hallen staan. Met minder publiek. Dat is "de 'Ik houd van de muziek van Tom Jones' Per jaar worden in Nederland 24.000 auto's met een gemiddelde waarde van 50.000 gulden gestolen. Dat aantal stijgt jaarlijks met 10 procent. Mede daardoor hebben de autoverzekeraars hun premies on langs met 7 procent verhoogd. Vol gens de Nieuwvennepse vrachtwa genchauffeur/uitvinder Bob Splin ter en zijn compagnon Jan Wes- dorp is AADS hierop het ant woord. Het is de afkorting van An ti Auto Diefstal Systeem, een uit vinding van Bob Splinter die als alles meezit binnenkort op de markt wordt gebracht. door Kees Haakman Het principe is eenvoudig: Een dief breekt een auto open, start de motor, rijdt weg en trapt onherroepelijk een keer op de rem. Die blokkeert onmidde- lijk. Een apparaatje voorkomt namelijk dat de remolie terugstroomt. Het sys teem wordt in werking gezet door het omdraaien en indrukken van een sleutel in een slot. Splinter legt momenteel de laatste hand aan de nieuwste ontwikkeling van AADS. Hij vervangt het mechanische door een elektronisch systeem. Het in drukken van het slot wordt bovendien overbodig omdat gebruik wordt ge maakt van de oliedruk in de motor. Door de electronica zijn vele accessoires mo gelijk. Wat te denken van een dief die na het intrappen van de rem automatisch de autoportieren afsluit? AADS is in te bouwen in elke auto en hoeft niet meer dan duizend gulden te kosten. Het kent geen zwakke plekken behalve in het geval er dieven zouden zijn die het klaarspelen om weg te ko men zonder de rem te gebruiken. Als het systeem in alle auto's stan daard zou worden ingebouwd, zou dat volgens Wesdorp 80 tot 90 procent van de autodiefstallen voorkomen Nuchter Bob Splinter praat nuchter over zijn geniale invallen. "Ik teken graag, denk dingen uit, zoek problemen en probeer een oplossing te vinden. Ik ben welis waar vrachtwagenchauffeur, maar jaren lang werkte ik als machinebankwerker en tekenen heb ik mezelf geleerd". "Collega's van me kwamen herhaalde lijk uit Italië terug zonder hun volgela den vrachtwagencombinatie. Dat zette me aan het denken. Ik dacht: ik moet iets uitvinden waardoor de remmen worden geblokkeerd en toen viel me in dat ik dat kon combineren met het in trappen van het rempedaal en iets wat de olie moet tegenhouden". Splinter laat in het schuurtje van zijn nieuwbouwwoning in Nieuw-Vennep, de plek waar het idee ontstond, het pro voornaamste reden waarom we nu sa men met Genesis spelen. Vooral deze laatste twee maanden is het fantastisch om drie vier keer per week in een afge laden vol stadion te staan", heeft Paul Young ervaren. Kraanmachinist De gecombineerde wereldtoernee duurt nog tot eind juli. De voormalige kraanmachinist wil in de nazomer be ginnen aan een nieuwe elpee. "De vorige keer duurde het achttien maanden voor dat we een nieuwe elpee konden uit brengen. Dat is te lang. We willen in de toekomst zeker één langspeler per jaar afleveren. Dat moet ook kunnen. Ik heb een paar heel aardige covers in gedach ten. En ook nieuw materiaal van mezelf ligt voor een deel al op de plank. Het ont breekt me alleen nog aan Ujd. Maar als ik na de toernee een paar weken rust heb gehad, gaan we volop aan de slag", ver telt Paul Young. Plotseling gaat hij rechtop zitten. "Hé, een windmolen", schreeuwt hij wijzend op het "typical Dutch building". Meteen daarna kijkt Paul Young naar mijn schoenen. "Dragen jullie geen klompen? Ik dacht dat dat ook typisch Nederlands was". Uit zijn volgende antwoord zal blijken dat we precies op tijd de wind molen zijn gepasseerd. Want Paul Young wil eigenlijk nog niets vertellen over zijn volgende elpee. Het was pre cies het goede ogenblik om te trachten het gespreksonderwerp te veranderen. De artiest wil alleen praten over zijn muziek en alles wat daarbij hoort en vooral niets - of in elk geval zo min mo gelijk - prijsgeven van zijn toekomst plannen. Ook namen van artiesten van wie hij op zijn volgende langspeler num mers gaat coveren, houdt hij geheim. Wel blijkt dat hijeen grote fan is van zan gers als Bill Withers. Young's volgende langspeelplaat gaat tenminste twee of drie coversongs bevatten. Of daar ook een nummer van Withers ("Lovely Day" of "Just The Two Of Us" bijvoorbeeld) bij is, wenst hij te bevestigen noch te ontkennen. "De nieuwe elpee wordt in elk geval in een studio opgenomen", zegt hij dan wel. "Niet live". Het opnemen van een concert om er vervolgens een live-plaat van uit te brengen is voor de meeste popgroepen een gemakkelijke vlucht weg. Niets is eenvoudiger dan het huren van een mobiele studio om een een op treden op te nemen". Verlegen Zo gemakkelijk als de soul-zanger kan zingen, zo veel moeite heeft hij met een gewoon gesprek. Paul Young is super- verlegen als hij niet op de planken staat en stottert. Het is een bekend gegeven dat stotteraars wordt geadviseerd te zin gen als ze sprekend niet uit hun woor den kunnen komen. Maar Paul Young schaamt zich geen moment als hij in een totype zien. Het is zo eenvoudig en voor de hand liggend dat je je afvraagt of nie mand daar eerder op had kunnen ko- zin drie keer over zijn tong struikelt. Op de bühne gebeurt hem zoiets niet. Ster ker nog: op het podium is de 30-jarige artiest een persoonlijkheid met uitstra ling. Het eerste plaatje, waarmee Young destijds een groot publiek bereikte werd hem niet door iedereen in dank afgeno men. Vooral de Engelse critici sabelden hem genadeloos neer. "Een ruggegraat- loze cover van Joy Division's 'Love Will Tear Us Apart', heette het. Het werd op zijn minst als schaamteloos ervaren dat Paul Young met 'No Parlez' had geknut seld aan een werkstuk van iemand die zelfmoord pleegde omwille van De Kunst. Zelfs de vriendelijkste critici le verden ongezouten kritiek op de Londe- Hij was niet echt ongelukkig met de negatieve publiciteit in zijn eigen land. "Voordeel was dat de media tenminste aandacht besteedden aan m'n muziek en niet aan m'n imago. Iedereen mekkerde altijd over mijn gesteven manchetten. Ik wilde juist het jonge publiek bereiken met de muziek-van-vroeger. Nummers van Marvin Gaye en Nicky Thomas voor de teenagers van nu". Het leek aanvankelijk onwaarschijn lijk dat dat soort nummers acceptabel zou zijn voor een jong publiek, dat smacht naar persoonlijke liefdesverha len en het trappen van rellen. Maar de zanger hield voet bij stuk. Deed nog iets meer stijfsel in zijn manchetten en bleef - tot veler verrassing - recht overeind. Hij liet zich niet van zijn stuk brengen. Zijn uiterlijk en de manier waarop hij zich op het podium kleedt, zetten zijn jonge, vrouwelijke publiek meer aan tot dro men over avontuur dan over lust. Soul Paul Young zegt het onbelangrijk te vinden dat zijn stem klinkt alsof hij een zwarte soulzanger is. "Goede popplaten kunnen vandaag de dag niet meer wor den gemaakt met een goede stem alleen. Veel minder in elk geval dan vroeger", vindt hij. Paul Young maakt soulmu ziek. Muziek met gevoel. Muziek uit het binnenste. Otis Redding, Al Green, Mil lie Jackson, Marvin Gaye zijn (waren) soul-artiesten, die zonder aanstellerij louter en alleen met hun stem alle emo ties uitdrukking kunnen (konden) ge ven. Paul Young doet datzelfde sinds "No Parlez". Hij leek een geslaagde ko pie van zijn zwarte voorbeelden. Zijn be wegingen en stemfrasering zijn razend nappe imitaties van zijn zwarte voor beelden, maar tegelijkertijd is Paul Young een soulartiest van topklasse op eigen benen. Paul Young is onopvallend en opval lend tegelijk. Hij zegt geregeld cassette bandjes toegestuurd te krijgen van lief hebbers, die menen een 'waanzinng goed' nummer voor hem te hebben ge schreven. Op zijn laatstverschenen elpee "Between Two Fires" nam hij zo'n num- men. Links is een rempedaal bevestigd dat een zuiger indrukt. Die verplaatst olie door een leiding naar een remtrom- mer op. Het werd een tophit. „Wonder land" was geschreven door een meisje, Betty Cooke. "Het was een prachtig nummer. Zon der twijfel het beste dat ons ooit is toege stuurd. We hebben het een paar keer ge speeld. Nadat de hele band het erover eens was dat dat nummer op de nieuwe elpee moest komen, zijn we in contact gekomen met dat meisje. Ze is nog bij de opnamen aanwezig geweest. En nu héb ben we heel af en toe nog contact als we toevallig in de buurt zijn. Soms schrijf ik haar een brief. Ik ben haar nog steeds erg dankbaar voor dat nummer. Won derland is een prachtsong". Vader Kort na de release van die single kwam Paul Young overigens in het nieuws via een ander meisje. Zijn ex- vriendin maakte wereldkundig dat de popzanger vader was geworden. Hij kreeg een onwaarschijnlijk hoge claim aan zijn broek. "I keep in touch with her". Hij houdt contact, maar dat is alles wat hij er nu over wil zeggen. Verder heeft hij geen commentaar op de verbro ken liefdesrelatie en de gevolgen ervan. En weer wijkt de gewiekste Londe- naar af van het gespreksonderwerp. "Waar spelen we morgen eigenlijk", vraagt hij aan de chauffeur. "In Basel, Zwitserland", is het antwoord. "Jam mer", zegt Paul. "Ik had vanavond wel willen stappen in Amsterdam". Wilde het aan het begin van de rit Am sterdam-Rotterdam niet echt vlotten, eenmaal op de snelweg schieten de kilo meters weg onder de wielen van de li mousine. We zijn nu een klein uurtje on derweg. In de verte doemen de lichtmas ten van De Kuip al op. Paul Young zal er die avond tijdens het voorprogramma van ongeveer een uur, met een uitloop mogelijkheid van een kwartiertje, optre den voor meer dan 40.000 bezoekers. Paul Young heeft zijn voorliefde voor "black music" nooit onder stoelen of banken gestoken. Daarover zegt hij: "Ik ben een groot Motown-fan. Over het al gemeen is de hedendaagse popmuziek beneden alle peil. Ik houd van de mu ziek van Tom Jones. Van hem ben ik al tijd een enorme bewonderaar geweest. Gelukkig is hij bezig aan een come back". "Voor de rest wordt de markt groten deels bepaald door eendagsgroepjes. Platenmaatschappijen contracteren bands louter en alleen om een hitje te scoren. Jong en onervaren zijn ze meest al. Een gemakkelijke prooi voor de pla- tenbonzen. Een paar jaar geleden toen de punkscene opkwam, wisten de maat schappijen zich geen raad. Jan en Alle man kon een plaatje maken. Alles was nieuw of vernieuwend. En nu zitten ze met de problemen. Er is te weinig voor uit gedacht. Als ze niet snel voorzichti ger te werk gaan, draaien die maatschap pijen zichzelf nog een keer de nek om". mei die op een wiel is gemonteerd. Tot zover is het gewoon een remsysteem. Halverwege die leiding echter, is een blokje van metaal bevestigd en daar gaat het om. Uit het het blokje metaal komen aan de zijkanten twee pijpjes. Bovenop zit een drukslot. Wordt dat slot inge drukt, dan zorgen klepjes in het blokje ervoor dat, na een trap op de rem, de olie de remtrommel in werking zet maar niet terug kan stromen. Dat blijft een uur of vijftien zo en langzaam neemt daarna de druk af om beschadiging van de rem trommel te voorkomen. Het kostte Splinter 20.000 gulden om het apparaatje door een instrumenten- maker te laten bouwen. Hij nam het risi co. Hoe kon hij anders weten of zijn uit vinding zou werken? Geen geld Na het testen van het apparaat schreef hij brieven naar een aantal autofabrie kanten. Splinter: "Ze waren bijna alle maal geïnteresseerd maar wilden geen geld in de ontwikkeling van het appa raat steken. Het is niet onze uitvinding was het veel gehoorde antwoord, dus commercieel niet interssant. Volvo wil de het best standaard in nieuwe auto's inbouwen, maar dan moest het apparaat eerst op de markt gebracht zijn. Daar kreeg ik geen geld voor". Splinter nam het zekere voor het onze kere en besloot in elk geval patent aan te vragen. Daarna belandde het apparaat op de zolder van zijn woning waar wel meer uitvindingen terecht kwamen. "Ik heb meer uitvindingen gedaan die om allerlei redenen, bijvoorbeeld door te genstrijdige zakelijke belangen, geen succes hebben gehad. Erg jammer, dat het nu weer zo moest gaan", vertelt hij gelaten. Toch zat het hem niet lekker. Maan den later liet hij zijn uitvinding aan Jan Wesdorp zien, zijn vroegere chef bij een tansportbedrijf, die toevallig op bezoek was. Die was meteen laaiend enthou siast. "Ik ben twaalf jaar manager geweest en het is een gouden idee, zeg nou zelf. Het is eenvoudig, dus goedkoop te ma ken en bovendien zeer effectief. Er wor den per jaar 24000 auto's gestolen. Dat is nogal wat. Daar iets tegen kunnen doen, dat moet haast wel een succes worden", zegt de enthousiaste Wesdorp. Splinter voegt er aan toe: "Meer dan honderd bolides van anderhalve ton worden per jaar gejat uit showrooms, en in Italië verdwijnen alleen al vijfhon derd volgeladen vrachtwagens in een jaar. Ik moet erbij zeggen dat mijn uit vinding ook op luchtdruk werkt, dus voor vrachtwagens geschikt is". Wesdorp stelde voor met Splinter sa men te werken om het systeem op de markt te brengen. "Splinter de techniek en ik de zakelijke activiteiten, een prima combinatie leek mij. We doopten de uit vinding het Anti Auto Diefstal Sys teem". Enthousiast Allereerst organiseerde Wesdorp een vergadering met de directeuren van een aantal grote verzekeringsmaatschappij en om ze over de uitvinding te informe ren. Die verwezen hem door naar het Technisch Bureau ter Bevordering van Schade Preventie die nieuwe ideeën voor verzekeringsmaatschappijen beoordeelt. Daar was men enthousiast over de uitvinding en er werd gevraagd wanneer AADS op de markt kwam. De volgende stap was naar de Rijksdienst voor het Wegverkeer, die de uitvinding veilig moest verklaren. AADS kreeg het groene licht. Wesdorp: "Intussen verbeterde Splin ter het anti-diefstal-systeem, waarna we naar het Europees Octrooibureau zijn gestapt. Het voorlopige patent op een uitvinding duurt namelijk maar een jaar en dat was bijna om. Daarna kun je zo mogelijk wereldwijd patent aanvragen. We vroegen het aan in veertien landen. Toen dat rond was raakten de media in onze uitvinding geïnteresseerd. Sinds dien stond de telefoon niet meer stil. Be drijven toonden eindelijk interesse en we zijn nu aan het selecteren met wie we in zee gaan. Het is ook de bedoeling li centies te verkopen aan landen als de Verenigde Staten en West-Duitsland". Om de zaken goed te kunnen regelen stopte Splinter met zijn werk als vracht wagenchauffeur en richtte met Wesdorp een eigen bedrijfje op, SWK-systems. Nu staan de agenda's van de beide he ren vol afspraken. Dagelijks demonstre ren ze het anti-diefstal systeem. Vorige week vlogen ze zelfs naar Italië om de nieuwe uitvinding te laten zien aan een grote autofabrikant en ze verwachten veel van een interview met het Duitse weekblad Die Stern dat deze week ver schijnt. Wesdorp: "Het feit dat we daarin staan zegt eigenlijk al genoeg. Alleen het echt belangrijke autonieuws komt erin. En in Duitsland zitten de grote autofa- brieken". Splinter heeft het apparaat nu geavan ceerd en is tot een geheel nieuwe toepas sing gekomen. "Het slot was aanvanke lijk mechanisch, door erop te drukken ging het dicht. Door middel van een sys teem van leidingen naar de motor kan nu de oliedruk van de motor worden ge bruikt om het slot te openen. In elke au tomotor zit namelijk een oliepomp die de carterolie onder druk zet. Maak je het systeem elektronisch, met een aantal noodzakelijke beveiligingen, dan kan na het intoetsen van een code, die alleen de eigenaar bekend is, het slot automatisch worden ontgrendeld als de motor aan slaat. Het is dan niet meer nodig een sleutel te gebruiken en het slot in te drukken", vertelt Splinter. Hij voegt er achteloos aan toe dat hij er onmiddellijk patent op heeft aangevraagd, want het is volgens hem een uitvinding die in de au to-industrie nog niet eerder is toegepast. Moment Het privé-kapitaal van de beide onder nemende heren begint nu langzamer hand op te raken. De vernieuwde uitvoe ring van het AADS-prototype kostte hen enkele duizenden guldens. Er moesten nauwkeurige tekeningen worden ge maakt en een machinefabriek maakte het nieuwe (voor electronica geschikte) -apparaat. Dat en het patent aanvragen kostte ook nog eens het nodige. Wesdorp: "Het wordt nu tijd om spij kers met koppen te slaan. Binnenkort laat een vriend het nieuwe beveiligings systeem inbouwen in zijn Mercedes van het nieuwste type. Die auto presenteren we dan aan de pers. Daarna moeten er knopen worden doorgehakt. Splinter heeft namelijk al een paar andere ideeën klaar liggen. Met het geld dat binnen kort moet gaan rollen kunnen we de uit voering van die projecten dan weer fi- Splinter wordt door zijn compagnon gestimuleerd om aan nieuwe uitvindin gen te werken waarover hij echter nog weinig wil zeggen. "Het heeft wel met auto's te maken. Maar we wachten met naar buiten treden liever het juiste mo ment af. AADS is in elk geval goed geti med. De grote verzekeringsmaatschap pijen hebben besloten de premies met zeven procent te verhogen als gevolg van de vele autodiefstallen. Je weet nooit welk gunstig effect onze uitvin ding op die ontwikkeling heeft". Bob Splinter (l) en Jan Wesdorp met het prototype van het Anti Auto Diefstal Systeem. 'Het wordt nu tijd om spijkers met koppen te slaan'. (foto Wim Dijkman)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 29