TAD LEIDEN teeds 'Voortvarendheid gemeente zijn we helemaal niet gewend' Expositie over geschiedenis van binnenvaart in De Waag LEIDSCH DAGBLAD Goddijn verzamelt 18 handtekeningen tegen sloop Morsweg Gevelplaat gestolen Thorbecke- leerstoel Demonstratie modelboten ZATERDAG 6 JUNI 1987 LEIDEN - "De eerste stemming over de sloop van de huizen aan de Morsweg zou vrijblijvend zijn. Nu wordt die echter door de meeste bewoners als definitief gezien. In middels hebben verscheidene huiseigenaren en bewoners hun mening herzien en zich tegen de sloop verklaard, ondanks het feit dat diverse fervente voorstanders van sloop hun toevlucht hebben genomen tot intimidatie van mede bewoners. Als de sloopplannen niet doorgaan vallen er doden, heeft een bewoner al eens geroe pen". door Willem Spierdijk Aan het woord is de heer A.J. Goddijn, een van de bewoners van de wijk Morsweg 4. Hij is - dat mo ge duidelijk zijn - tegenstander van de sloop van de huizen. Dat is niet zo verwonderlijk. Hij woont aan de 'even' zijde van de straat, verder van de spoorlijn. Zijn zoon heeft vorig jaar de woning naast de zijne gekocht. "Ik woon hier rustig, heb van niemand last. Een huis als dit vind ik niet zo gemakkelijk meer. Het verkeert in een uitstekende staat, huizen van deze kwaliteit worden tegenwoordig niet meer gebouwd. Komen we op de foto? LEIDEN - Bij een warenhuis aan de Haarlemmerstraat is op tweede Pinksterdag een marmeren gevel steen weggehaald. Het gevaarte van 185 bij 250 centimeter en met een dikte van 4 centimeter is uit de gevel los gebikt. Door het grote ge wicht van de marmeren plaat neemt de politie aan dat de diefstal het werk van meer mensen is ge weest. Laat die fotograaf dan eens een fo to maken van de huizen aan de even zijde van de straat en niet van dat vieze hoekje". Ook Goddijn ju nior is een fervent tegenstander van het sloopplan. "Soms denk je datje droomt. Waar zijn ze mee be zig?" Vader en zoon Goddijn hebben inmiddels handtekeningen verza meld van 18 bewoners, die verkla ren tegen de sloopplannen te zijn. Een actie die wel laat op gang is gekomen. Goddijn junior heeft daarvoor wel een verklaring. "In de eerste plaats weten we nu pas hoe je tegen dit soort plannen op kan komen. Ten tweede hebben we nooit gedacht dat bij de eerste stemming er een tweederde meer derheid voor sloop zou zijn". Slopen Het plan van het college van B en W om de 44 huizen aan de Morsweg te slopen, is inmiddels wel door de gemeenteraad aanvaard. De raad heeft met de plannen - die onge veer ruim zes miljoen gulden kos ten - ingestemd nadat een meerder heid van de bewoners van het be treffende deel van de Morsweg zich voor voortzetting van het on derzoek naar sloop hadden uitge sproken. Wanneer een ruime meer derheid van de huiseigenaren over eenstemming bereikt over de ver koopprijs, is de sloop definitief. Voor de sloop van de huizen tus sen de Dr. Lelylaan en het Wer- nink-terreein hanteert het gemeen tebestuur vier argumenten: de ver dubbeling van de spoorlijn, met als gevolg meer geluidsoverlast, de verkeersdrukte op de Dr. Lelylaan en de mogelijke overlast van toe komstige industrie op het Wer- ninkterrein. Daarbij zou de wijk geïsoleerd komen te liggen. Goddijn is het met geen van die argumenten eens. "Wanneer de ge meente werkelijk voor het belang van de bewoners zou opkomen, zouden niet alleen de woningen in het gebied Morsweg 4, maar ook een flink deel van de woningen in de Transvaalbuurt tegen de vlakte moeten. In die wijk gaat men even eens gebukt onder de zogenaamde geluidsoverlast". Overdreven Volgens J. Wijsman, die aan de oneven zijde langs de spoordijk woont, valt het met die overlast overigens best mee. "Het wordt al lemaal overdreven. Het begon alle maal al toen de jachthaven aan de Amphoraweg kwam. Die zou ook overlast veroorzaken. Je hoort ech ter nooit een steeksleutel vallen". Ook de redenering van het ge meentebestuur dat de aanleg van de Dr. Lelylaan de situatie in de wijk heeft verslechterd, gaat vol gens Goddijn niet op. "Dat argu ment is niet steekhoudend. Sinds de aanleg van de Dr. Lelylaan is juist de ontsluiting van de wijk een feit geworden". De verkeersdrukte van het in dustrieterrein kan volgens Wijs man evenmin een reden zijn tot sloop van de huizen. "Vroeger den derden de vrachtwagens van Wer- nink door de Morsweg met een vaart van 60 kilometer per uur, nu worden ze omgeleid via de Ampho raweg". Wijsman en vader en zoon God dijn menen dat er maar een reden is dat het college van B en W het sloopplan heeft gelanceerd. "De gemeente kan geen kant op met bedrijven die overlast veroorzaken in het centrum van de stad. Na de sloop van de huizen kunnen die be drijven naar het Wernink-terrein verhuizen". De woonomstandigheden in Morsweg 4 zijn volgens Goddijn ju nior de afgelopen jaren juist duide lijk verbeterd. "Er is een woonerf aangelegd, een geluidswal, de rio lering is vernieuwd en de vracht wagens zijn omgeleid. Bovendien is de stinksloot langs de spoordijk gedempt". Behalve over de argumentatie, windt Goddijn zich ook op over de handelwijze van de gemeente. "Maandagavond sprak de gemeen teraad zich voor de sloop uit, dins dagochtend lag hier al een brief van de gemeente in de brievenbus waarin werd aangegeven hoe de procedure verder verloopt. Dat gaat me allemaal iets te snel, omdat de bewoners zich niet definitief, maar voorlopig voor sloop hebben uitgesproken. De gemeente han delt iets te voortvarend en dat zijn we van de gemeente niet gewend". Misleiding Volgens Goddijn heeft een amb tenaar van de gemeente zich zelfs schuldig gemaakt aan misleiding. Goddijn: "Een ambtenaar van de afdeling grondzaken heeft tegen een buurman verklaard dat ik al akkoord was met aanwijzing van een taxateur en daarvoor ook had getekend. Dat is echter niet het ge val. Misschien is dit in wel meer ge vallen gebeurd. Er wordt een sfeer geschapen van 'teken nou maar, ie dereen doet het'. Het lijkt onschul dig, maar het zijn louche praktij ken". De betreffende ambtenaar sluit overigens niet uit dat hij de naam van Goddijn heeft genoemd bij de personen die al een taxateur had den aangewezen. "Als ik dat heb gedaan, is dat in ieder geval te goe der trouw gebeurd". De ambtenaar deelt verder mee dat inmiddels alle huiseigenaren op een of twee na een taxateur hebben aangewezen. Goddijn junior noemt dat echter een grove leugen. "Hou die ambte naar in de gaten, het is een boefje. Zelfs op tweede Pinksterdag liep hij hier door de straat om zieltjes te winnen. Ik ken zo al zeven mensen van wie ik weet dat ze geen taxa teur zullen aanwijzen". De Goddijns schatten dat onge veer zes bewoners wegens de over last weg willen uit de straat. "De rest hobbelt mee, die denkt munt te slaan uit deze hele affaire. Ik denk dat dat de meeste eigenaren nog weieens kan tegenvallen". Vol gens het tweetal kan de gemeente beter overgaan tot aankoop van de huizen langs de spoordijk van de mensen die werkelijk weg willen en die woningen verhuren. "Dan zijn wij van de lastposten af en wo nen we hier nog lang en gelukkig". De heer J. Wijsman (links) en vader en zoon Goddijn voor de huizen aan de 'even' zijde van de Morsweg 4. De Goddijns willen dat de gemeente een aantal huizen in de straat koopt en gaat verhuren. "Dan zijn wij van de lastposten af en wonen we hier nog lang en gelukkig". (foto Jan Holvast) LEIDEN - In De Waag aan de Aalmarkt is vanaf 18 juni een bij zondere tentoonstelling te zien: Schipperen in Leiden. De exposi tie geeft een beeld van de Leidse binnenvaart vanaf 1850. Vier Stu denten van de Reinwardt Akade- mie, de hbo voor museumkunde, leggen momenteel de laatste hand aan de tentoonstelling die zij in het kader van hun studie en op initia tief van de Stichting Historische Haven Leiden hebben opgezet. door Kees Haakman Govert Mennen (22) beschildert al dagenlang een aantal panelen waarop, tegen een achtergrond van grachtpanden, voor Leiden en om geving typische oude zeilschepen te zien zullen zijn. Rob Kooiman mone van Ortel en Memdert van der Kaaij. 1941 toestel ?17 of ?22. Bartender Hij was de beste in het bereiden van een cocktail en behaalde het meeste aantal punten bij het theoretische gedeelte van de na tionale Martini Grand Prix toer nooi: Leidenaar Nico Kager. De ze wedstrijd onder bartenders jonger dan 28 jaar werd niet zo lang geleden in Amsterdam ge houden. Gevolg hiervan is dat Nico op 2,3 en 4 juli in Turijn ons land tijdens een internationale wedstrijd mag vertegenwoordi gen. Volgens Kager, die werkzaam is bij Holiday Inn in Leiden, moet je een goede babbel heb ben om kans te maken op een van de ereprijzen. En als het even kan een internationale bab bel. "Het is belangrijk dat je je talen een beetje kent. Ik spreek vier talen en dat levert per taal toch mooi twee punten op. Dan lig ik toch al voor op de barten ders uit de Zuideuropese landen, die naar ik heb gehoord maar een taal spreken. Aan de andere kant schijnen ze wel erg fanatiek te zijn". Geen reden voor Kager om zich zenuwachtig te maken. Onze Nico bereidt zich name lijk goed voor op de wedstrijd, want hij is al volop bezig met zijn algemene ontwikkeling en het opvijzelen van de vakkennis. "Ze stellen vragen over hele simpele dingen zoals: wie is de president van Frankrijk. Daarnaast komen vragen over dranken. Ze willen dan weten welke soorten .drui ven in champagne gaan en hoe destillatieprocessen verlopen. Je moet dan bijvoorbeeld het hele produktieproces kunnen be schrijven van whisky. Zeg maar van het oogsten van het graan tot en met het bottelen". Wat schiet hij met een eventue le internationale titel op? Kager: "Op zich niet zoveel. Als ik zou winnen is dat natuurlijk harstik- ke leuk, maar ik geloof niet dat ik daardoor meer zal gaan verdie nen of zo. De gedachte achter de wedstrijd is het stimuleren van het vak bartender. Ze hopen op die manier de vakkennis onder de bartenders te verhogen. Dat betekent dat je niet alleen een pilsje moet kunnen tappen, maar van alle dranken weet hoe je er mee moet omgaan. Pas als je dat kan ben je een vakman". Kamerleed (1) Je vwo-diploma halen en je in schrijven aan een universiteit is één ding. Het verkrijgen van een kamer in de stad waar je gaat stu deren is een gans andere zaak. Sinds jaar en dag is er een gigan tisch tekort aan kamers in de universiteitssteden en dus ook in Leiden. Het is knokken geblazen voor de eerstejaars. Het uitloven van een taart of bos bloemen als beloning is een vaak beproefd middel, maar zet tegenwoordig geen zoden meer aan de dijk en is dus uitde mode geraakt. Een grappige advertentie wil daaren tegen nog wel eens helpen. Wat te denken van: Na Willen- Alexander komt nu ook Petra naar Leiden. Gevraagd: een vor stelijke kamer. Petra de Lange uit Eindhoven heeft tot nu toe slechts een reactie ontvangen en vervolgens afgewezen. De huis baas vroeg het lieve sommetje van 410 gulden per maand voor een kamer van vier bij vierenhal ve meter. Zo'n bedrag was zelfs een prinses als Petra te gortig. Ze wil hoogstens 350 gulden voor een kamer betalen. Ze dacht met een ludieke tekst meer aandacht te trekken. "Een gekke adverten tie wordt eerder gelezen dan een tekst als: student zoekt kamer. Ik heb ook nog wel door vrienden die in Leiden wonen briefjes op prikborden laten ophangen. Ech ter zonder resultaat. Ik blijf nu maar doorzoeken". Als je uit Zeeuws-Vlaanderen komt is het ondoenlijk om met de trein te gaan reizen. Dat vindt Hanneke Lockefeer uit Hulst die volgend jaar in Leiden biologie gaat studeren. Ze probeerde het met de volgende advertentie: Hoi Pipeloi. Eerstejaars studente (helemaal uit Zeeuws-Vlaande-' ren, ver hè?) zoekt een kamer in Leiden. Wie kan mij daaraan helpen? Alvast woepie te wauw. Nou, nou, een nuldejaars (want Nico Kager bereidt een cocktail. En daarvoor heeft hij een shaker tiodig. het jaar is nog helemaal niet be gonnen) en dan al zo'n populaire toon. Dat leren ze je bij Minerva wel snel af hoor, lieve meid. Bo vendien blaast ze ook nog hoog van de toren: "De Stichting Leid se Studentenhuisvesting is vind ik bijna verplicht mij onderdak te verschaffen. Ze kunnen het niet maken om mij geen kamei te geven, want vanuit mijn v plaats is het ongeveer viei reizen naar Leiden. Ik sta daar om op een urgentielijst. Boven dien was ik er als de kippen bij toen op 1 juni de inschijving be gon bij studentenhuisvesting. Ik heb nummer 123 en ben dus heel optimistisch over het krijgen van een kamer". Ze wil in ieder geval niet meer dan 350 gulden per maand op tafel leggen. Bedragen daarboven vindt ze overdreven. Kamerleed (2) Volgens directeur A.H.F.J. Hüb- ben van Stichting Leidse Stu dentenhuisvesting zal de kamer- nood onder Leidse studenten dit jaar ongeveer net zo hoog zijn als vorig jaar. En toen was die al erg hoog. Onderzoeken wijzen vol gens hem uit dat de instroom van eerstejaars de komende jaren toeneemt. Dat ziet er dus niet zo mooi uit voor onze geliefde stu denten. "We moeten daarom naar nog meer alternatieven omzien en nog meer gaan bouwen. Omdat we op dit ogenblik zitten met een omvangrijk renovatieplan, waar door we studenten voortdurend ergens anders moeten onder brengen, is dat geweldig moei lijk", aldus Hübben. Een medewerkster van de Ka- merraad in Leiden merkt op dat de studenten weliswaar beter zijn voorgelicht dan voorgaande jaren, maar dat het nog wel beter kan. "Heel veel decanen op mid delbare scholen vertellen aan scholieren dat het allemaal wel meevalt. Dat er genoeg kamers zijn voor studenten. Dat is dus niet waar. Op dit moment heb ben we al een wachttijd van 4 maanden. En dan moet de grote zwik nog komen". Volgens haar is de stroom tot nu toe aardig verspreid en zijn de toekomstige studenten eerder begonnen met het zoeken van kamers. Bij de toewijzing wordt het principe wie-het-eerst-komt- die-het-eerst-maalt toegepast. Soms wordt daarop een uitzon dering gemaakt. Bijvoorbeeld als men uit Zeeland komt. Dan speelt ook medelijden een rol. Dat er niettemin sprake kan zijn van kamerleed wordt door een paar voorbeelden duidelijk gemaakt. "Soms krijgen studen ten die een eind uit de buurt wo nen telefonisch een toezegging van een Leidse huisbaas voor een kamer. Ze maken een hele reis om de kamer te bekijken. Als ze aankomen blijkt de huis baas de kamer al aan iemand an ders te hebben gegeven. Wat ik ook gemeen vind, is als lolbroe ken op advertenties reageren en een adres als Rapenburg 4 opge ven. Dan komen ze aan en blijkt dat het adres van de Almanak redactie te zijn. Heel lullig. Hu mor 87' noem ik dat. En ik vind die eerstejaars zo lief en zo schat tig", aldus de medewerkster. (27) doet zijn best een zeldzame vooroorlogse amateurfilm te leen te krijgen over op de Kaag zeilende schepen. De andere twee studen ten die aan de expositie meewer ken zijn Esther van de Haterd en Ruby Eckmeijer. "Tjalken, aken en klippers in de gracht, dat was Leiden vroeger. De stad was een belangrijke haven voor de binnenschipperij", vertelt Rob. "Wij willen mensen in eerste plaats laten zien hoe Leiden er vroeger, zeg maar tussen halverwe ge de vorige eeuw tot aan de Twee de Wereldoorlog, uitzag. Een beeld van die tijd wordt gevormd door oude foto's, beschilderde panelen, een aantal schaalmodellen van ou de zeil- en motorschepen en een al lerlei scheepsgereedschap". "Het Maritiem Museum in Rot terdam heeft ons een echte kraak, dat is een ijzeren zeilschip, in bruikleen gegeven. Een bijzonder- heidje omdat toen de scheepswer ven begin deze eeuw overstapten op de bouw van ijzeren in plaats van houten schepen, de zeilboten tegelijkertijd werden vervangen werden door motorschepen. De kraak wordt in De Waag tentoon gesteld". Trapsmidse De Leidse scheepswerf Tijssen stelt voor de tentoonstelling oud gereedschap ter beschikking waar mee die ijzeren schepen werden gemaakt. Een klinkhamer, klink nagels, nageltangen waarmee de klinknagels uit het vuur werden gehaald en een oude trapsmidse. Dat is een vierkante bak waaron der een door een wiel aangedreven blaasbalg hete kolen opstookt. Het geheel werd in het ruim van het schip geplaats en zo kon men door gloeiend hete klinknagels in de scheepswand te drijven, de ijzeren platen aan elkaar hechten. Een door studenten gemaakte diaserie laat zien hoe dat in zijn werk gaat. Aan de hand van dia's kan ook het interieur van een beurtschip wor den bekeken. Die worden gepro jecteerd op de wanden van een gro te kijkdoos. "Beurtschippers leefden meestal van de wilde vaart. Kreeg de schip per de opdracht een lading turf te vervoeren naar Den Haag of Haar lem, dan voer het hele gezin mee en woonde in het roefje, een ruimte van vaak niet groter dan drie bij drie meter", zegt Rob. Govert van Mennen zocht uit hoe de zeilvaart uit Leiden is verdwe nen: "Geen wind, geen snelheid, dat is het grote bezwaar van zeil schepen. In de jaren twintig werd de beroepszeilvaart op den duur steeds minder lucratief. Motor schepen kwamen meestal eerder op de plaats van bestemming aan. Vooral in de stad, waar de grachten te smal zijn om te kruisen, was zei len onmogelijk. Dan moest er ge boomd worden (het schip met een stok vooruit duwen). Was het hele maal windstil, dan trok het schip- persgezin de schuit aan een touw' achter zich aan, lopend op het jaag pad, tot in Haarlem aan toe". Vaarroute Hij vertelt dat het 'Leidsche op- duwertje', een klein motorduw- schip, de concurrentie met motor schepen nog een beetje het hoofd heeft kunnen bieden door bij windstilte zeilboten op te duwen. Het scheepje ligt nu nog in de 'his torische haven' in Leiden en zal voor de tentoonstelling uit het wa ter worden getakeld en in De Waag worden geplaatst. Govert: "Hoewel al begin deze eeuw de eerste schepen met stoommachines werden gebouwd kon de zeilvaart in Leiden nog lang doorgaan. Vooral in de oorlog toen brandstof schaars was. Maar met het graven van het Rijn-schieka- naal en later het Korte Vlietkanaal werd de scheepvaartroute om Lei den heen gelegd. Men achtte het belang van de scheepvaart door het opkomende wegverkeer niet langer belangrijk. Die omlegging heeft de meeste schepen uit de stad doen verdwijnen". Toen na 1950 veel draaibruggen werden vervangen door vaste bruggen is de scheepvaart hele maal stil komen te liggen". Extra aandacht op de tentoonstelling voor de trekschuit, vroeger het openbaar vervoer bij uitstek in een waterrijke streek als die rond Lei den. Een tarievenbord laat zien dat de prijzen in die jaren al door de overheid werden vastgesteld. De tentoonstelling 'Schipperen in Leiden' is van 18 juni tot en met 4 juli te zien in De Waag aan de Aal markt 21 in Leiden. Openingstij den: dinsdag tot en met zaterdag van 10.00 tot 17.00 uur en zondag en maandag van 13.00 tot 17.00 uur. LEIDEN - Met steun van de Ver eniging Nederlandse Gemeenten (VNG) zal aan de Leidse universi teit aan het eind van het jaar een prof. mr. J.R. Thorbeckeleerstoel worden gevestigd. De leeropdracht zal de leer van de gemeente als be stuurlijk, politiek en juridisch sys teem omvatten. De VNG, die de leerstoel financiert, heeft met dit doel een Stichting Thorbecke leer stoel opgericht. Zij is daartoe in staat gesteld door geschenken van het ministerie van binnenlandse zaken en de Bank voor Nederland se Gemeenten ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van het VNG. De stichting Thorbecke leerstoel staat onder voorzitterschap van de Leidse burgemeester Goekoop. Bestuursleden zijn onder anderen drs. P.H. Schoute, burgemeester van Wassenaar, en prof.dr. N. Cra mer, hoogleraar aan de Leidse uni versiteit. LEIDEN - De Leidse Modelboten Club (LMBC) viert zondag 14 juni het eerste lustrum met een uitge breide vaardemonstratie in de clubvijver aan de Mendelssohnka- de in Leiden. De op schaal nagemaakte ple- zieijachten, marinevaartuigen en politie-patrouilleboten worden door clubleden vanaf de kant van de vijver radiografisch bestuurd. De boten worden voortgestuwd door een elektromotortje, enige clubleden hebben hun scheepjes zelfs voorzien van een echte stoom machine. Sinds kort is de LMBC in het be zit van een boorplatform waarvan de poten beweegbaar zijn zodat het gevaarte vanaf de kant kan worden verplaatst. Met een beetje geluk duikt zondag ook een nog af te bouwen onderzeeboot op in de vij ver. De nieuwste attractie is het speedbootvaren, een kunst op zich omdat het stuurknuppeltje op de zender goed moet worden beheerst opdat de schepen niet als raketten uit het water schieten. De model bootjes varen 's middags vanaf 12 uur uit en het festijn duurt tot een uur of vijf. STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN STAD LEIDEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 13