1498,- «IJl Toekomst voor de aal I VRIJE TIJD niet erg rooskleurig Hoe houd je c en vijl goed? Afstandsbediening voor in het bad Kant-en-klare inbouwput voor radiatoren van cv VRIJDAG 22 MEI 1987 PAGINA 11 DOOR BRAM VAN LEEUWEN i de convectorput af te dekken, zijn i In de gereedschappenset van bijna iedere doe-het-zelver zit wel één vijl. Met dat ene ding worden dan vaak allerlei vijlklusjes gedaan waarvoor het gereedschap dan toe vallig net niet geschikt is. Een bot geworden tuinspa, waarvan de sne de een zware slijtbraam heeft opge lopen, aanscherpen met een 'zoet vijl' is regelrechte vijlmoord. Doe je het met een zogeheten rasp-ge- kapte vijl, dan help je je kostbare spa om zeep. Er zijn talloze vijlty- pes. Wat de vorm betreft kennen we de blokvijl (met een rechthoe kig blad), de halfronde, de driekan te, de ronde en de vierkante vijl. Bijna elk van die types is verkrijg baar in verschillende kapvormen, van grof tot fijn. De vakman noemt ze resp. basterd, halfzoet en zoet. En dan zijn er nog uiteenlopende kapvormen: de enkele kap (een tandenrij in één richting), de dub belde kap (onder een hoek ten op zichte van elkaar staande tanden rijen), de haakvormig gepunte tan den van een raspvijl. Goed werken met een vijl is echt niet zo makkelijk. Wie een vijl met één hand hanteert, maakt in princi pe al een fout. Te hard of te zacht op vijl en hecht drukken, dezelfde druk bij de voorwaartse èn de te ruggaande beweging is ook geen visitekaartje van goed vijl-vakman- schap. Bij de voorwaartse bewe ging moet je wel stevig drukken (en de vijl zo vlak mogelijk od het stevig ingeklemde werkstuk hou den), bij de terugloop verminder je de druk op het gereedschap. Vijlen die schijnbaar het eind van hun werkzame leven hebben bereikt, blijken vaak alleen maar 'volgelopen' te zijn. De kap is nog scherp genoeg, maar opgehoopt vijlsel tussen de tanden laat de vijl glijden, in plaats van verspanen. Ook al heb je maar enkele vijlen, zorg ervoor dat je ook een vijlbor- stel hebt. Een goeie borstel heeft twee kanten, één met fijne haren, één met grove. Bewerk daarmee het vijloppervlak regelmatig. Zit er flink wat rommel in de kap aange koekt, strijk de vijl dan eerst stevig in met een stukje krijt. Een goeie vijl is betrekkelijk duur. Gooi er niet mee; het blad is zo gehard dat het zelfs al bij een val op een hard oppervlak zou kunnen breken. Na het schoonborstelen kun je een voudig vaststellen of de 'kap' nog scherp is, door er zachtjes met je vingernagel over te strijken. Koop een vijl üefst bij een ge- reedschappen-vakhandelaar. Die heeft verstand van dit specifieke gereedschap. Wil je zelf je handza gen scherpen, waarvoor speciale driekante zaagvijlen verkrijgbaar zijn, laat je die klus dan even uit leggen. Goed kijken en goed na doen! Kettingzagen vijlen is nog iets lastiger. Fabrikanten van kwaliteitsvijlen maken veel werk van voorlichting naar hun handelaren. Maak ge bruik van de kennis die deze men sen hebben. En als je wilt weten wat er op vijlengebied te koop is, vraag dan informatiemateriaal. Voor badende luiaards heeft Hoesch nu een afstandsbediening voor in het bad. Liggend in het bad is het mogeüjk van whirlpool over te schake len op massagestralen of het ücht te dimmen. Het nieuwtje werd op on langs gehouden sanitairbeurs in Frankfurt geïntroduceerd. In elk geval kun je er geen gevaar mee lopen; de afstandsbediening werkt op infrarood, is waterbestendig en het kan dus geen tragisch einde opleveren voor een bader/baadster die in het badwater vol luchtbelletjes ligt te spelen met de afstandsbediening. Wie er meer van wil weten kan terecht bij Siebert in Harderwijk, tel. 03410-23245. Verder doet zich vrijwel overal op de wereld een toenemende vraag naar glasaal voor. In steeds meer landen wordt paling ge- kweek in grote aquacultuur- complexen. En omdat men er nog niet in geslaagd is paling zich te laten voortplanten in kwekerijen wordt de jacht op glasaal steeds intensiever. Dat vraag en aanbod sterk aan elkaar gekoppeld zijn blijkt ook uit de prijs die voor glasaal wordt betaald. In 1982 betaalde de OVB gemiddeld 38 gulden per kilo. In middels is die prijs explosief ge stegen: tot 125 gulden per kilo en van een stabilisatie is nog steeds geen sprake. Dat heeft ook geleid tot een sterk toegenomen vraag naar pootaal. Dat is ondermaatse aal tot een lengte van 25 centimeter. Pootaal in ons land is inmiddels zo schaars dat minister Braks van landbouw en visserij on langs toestemming gaf voor het vangen van deze ondermaatse aal in het IJsselmeer, op de Wad den en in de Zuidhollandse en Zeeuwse getijdewateren. Voor de periode van 1 mei tot en met 30 november mag het, mits die aal naar kweekbedrijven gaat. .-De vrijstelling geldt voorlopig voor drie jaar. De Nederlandse beroepsvissers zijn fel gekant te gen de maatregel omdat men te ruglopende vangsten vreest. Ook voor de sportvisser is de maatre gel nadelig omdat nogal wat vis water vanuit bijvoorbeeld het IJsselmeer met aal wordt be voorraad. In feite betekent het dat er roofbouw wordt gepleegd op de aanwezige aalstand waarvan we over enkele jaren de gevolgen zullen ondervinden. Voorts is er nog het verschijnsel van de stro perij. In vele wateren - ook in on ze omgeving - worden illegaal fuiken, aalkistjes, repen en dob bers uitgezet om zveel mogeliijk aal te bemachtigen. In sommige wateren wordt zo intensief illegaal gevist dat de na tuurlijke aanwas het wegvangen niet meer kan bijbenen en de aal stand langzamerhand weg kwijnt. Voeg daar aan toe dat steeds meer beroepsvissers over gaan tot de elektrovisserij waar door de aal nog effenciënter dan voorheen wordt weggevangen en het is duidelijk dai de situatie weinig rooskleurig is. Tenslotte is er nog het sluipen de gevaar van de watervervuiling en chemische verontreiniging. Het gaat niet goed met de paling in ons land. Het voortbestaan van de vissoort, die culinair ge- 6 zien nog steeds bovenaan de lijst 5 staat, is weliswaar niet in direct 3 gevaar, maar de komende jaren moet toch rekening worden ge houden met geringere vangsten. En dat zal vooral voor de liefheb bers van het vissen met de peur een fikse tegenvaller zijn. Voor dat teruglopen van de aalstand in ons land zijn verschil lende oorzaken aan te wijzen. Een van de belangrijkste is wel de verminderde intrek van gla saal vanuit zee. Zoals bekend plant de aal zich voort in de Sar gasso-zee. Paairijpe paling trekt weg uit onze omgeving voor een tocht van vele duizenden kilome ters naar die centrale broed plaats voor alle palingen. Wanneer de paling zich heeft voortgeplant komen de kleine doorzichtige glasaaltjes na veel omzwervingen weer voor onze kust terecht. Ze trekken de rivie ren op of bereiken via de sluizen het IJsselmeer. Vandaaruit wor den de overige wateren bevolkt en van nieuw bloed voorzien. Die intrek nu is de laatste jaren sterk verminderd. We weten bij voorbeeld dat bij de sluizen van Kornwerderzand jaarlijks gla saaltjes worden gevangen om verder te worden gekweekt. Als ze een bepaalde lengte hebben bereikt worden ze als pootaal uit gezet in diverse wateren. Uit de cijfers van de laatste jaren blijkt dat er steeds minder glasaaltjes voor onze kust verschijnen. Wat precies de oorzaak is valt moeilijk na te gaan. Zoals zoveel van het leven van de aal nog met een waas van geheimzinnigheid is omgeven. Ook in de eerste ja ren na de Tweede Wereldoorlog deed zich een onverklaarbare da ling voor. Die van de laatste jaren wordt door velen gekoppeld aan de sterk toegenomen belangstelling voor glasaal. In landen als Span je en Mexico heeft zich een mo degril ontwikkeld, waarbij het eten van die minuscule aaltjes als iets zeer exclusiefs wordt ge zien. Vergelijkbaar met kaviaar, de eitjes van de steur. dat het aanleggen van vloerverwar ming in een bestaand huis een hele klus is, in sommige gevallen tech nisch ook erg moeilijk of zelfs hele maal niet te verwezenlijken. Vloer verwarming is typisch iets voor een huis-in-aanbouw. Een derde systeem is: de verwar mingselementen (convectoren) in de vloer inbouwen. Dit gaat uiter aard ook het makkelijkst tijdens nieuwbouw maar het is ook uit voerbaar als renovatie-object. Er dient uiteraard voldoende ruimte onder de vloer aanwezig te zijn. In de vloer moet een opening worden gemaakt die als convectorput dient. Als die vloer van beton is, wordt zoiets wel een hele klus, waaraan zwaar gereedschap te pas moet komen. Dan moet die put ook nog eens waterdicht en liefst goed isolerend worden afgewerkt. Wat dit laatste betreft wordt het degenen die van een radiatorsys teem op convectoren in de vloer willen overgaan, een stuk gemak kelijker gemaakt. Er zijn kant-en- klare 'inbouwconvectorputten' in de handel. De staal verzinkte con- vector die bij dit nieuwe Verco-sys- teem hoort, staat in de (als een soort 'bak' te plaatsten) put op pootjes, dus er is nauwelijks spra ke van montagewerk. Voor het af- dekrooster is het oplegkader al in de rand van de bak aangebracht. Wat het uiterlijk van het rooster betreft is er volop keuze, altijd wel iets wat bij de vloerafwerking en de rest van het interieur past. Je kunt ze krijgen van massief hout (eiken of merbau), in massief alu minium en in staal met een loop- vlak van kunststof (pvc). De meta len roosters kunnen bovendien nog geleverd worden zowel in na turel als in allerlei metaaltinten en kleuren. Tenslotte kun je ook nog kiezen uit een vast of een oprolbaar rooster. Convectorverwarming, in de praktijk uitsluitend voor begane- grondvloeren toepasbaar. Leverancier van het Verco-sys- teem is Thermagas in Montfoort, tel. 03484-1924. Straks minder kans op paling. Als we drie cv-systemen met elkaar vergelijken, springen de verschillen direct in het oog. De conventionele syste men met radiatoren of tegen de wand geplaatste convec- torplaten hebben een aantal praktische nadelen. Ze nemen wandruimte in beslag, geven vaak problemen met het plaatsen van meubels en met tot op de vloer hangende (la- meIlen)gordijnen; goed be schouwd vormen ze ook een dissonant in het interieur. Een 'onzichtbaar' verwarmingssys teem is de vloerverwarming, waar geen radiatoren aan te pas komen. In de betonlaag van de vloer liggen buizen spiraalsgewijs ingebed. Het systeem verwarmt dus in de eerste plaats de vloer en vervolgens de luchtlaag erboven. Heel praktisch en veelal een hoog rendement op leverend. Het probleem is echter Voel met je nagel of de schoonge maakte) vijlkap nog scherp is (te kening boven). Borstel een vijl re gelmatig schoon, eventueel eerst met krijt instrijken tekening bene den). g en schrijfelement en

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 11