Elke dag verse aardbeien-lekkernijen. 'n streepje voor. Wedergeboorte van de Brugse Tripel Goed omgaan met vlees een koud kunstje ARTISJOKKEN ETEN EN DRINKEN- Isoleerfles VROOM DREESMANN PAGINA 11 DINSDAG 12 MEI 1987 Het is een beetje sneu voor de vele gulle gevers van die schattige ba by- en peuterserviesjes dat hun goe de gaven vanwege de breekbaar heid maar zelden elke dag in be drijf zijn. Daarom is het misschien een aardige oplosssing voor toe komstige gevers iets te kopen dat een langer leven beschoren is. Mepal brengt een setje bestaande uit mok, diep en plat bord dat niet bij het eerste ongelukje in gruzele menten is. De set heeft een schaap jesdecor. Het setje kost in de winkel 22,95. Op de vijfde november 1475 stelde het bestuur van de Vlaamse stad Brugge 36 ge zworen biervoerders aan. De ze Bruggenaren kregen het al leenrecht om bier te vervoe ren van brouwerij naar klant, een taak die zij overnamen van de brouwersknechten. door Rien van Reems De biervoerders vormden een gil de met een reeks plichten maar ook bijzondere rechten. Zo moch ten zij van iedere bezorgde ton bier voor en na het in de kelder afleve ren een pint drinken. Daartegen over stond de plicht om collega's die na een voltooide dagtaak niet al te vast ter been naar huis strompel den te helpen zoeken naar de er gens achtergelaten bierwagen. In het jaar 1910 telde het gilde der biervoerders nog 23 leden maar in 1920 waren zij nog maar met ze ven over. In datzelfde jaar creëerde brouwer Floor van brouwerij De Roos een zeer zware Brugse Tripel. De biervoerders lieten zich ook nu niet onbetuigd en maakten volop gebruik van hun recht op twee pin ten per thuisbezorgd vat, maar hadden geen rekening gehouden met het extra hoge alcoholgehalte van het nieuwe bier. De gevolgen waren zodanig dat zij na herstel van de kater een protestbijeen- In de beste families komt het voor. De een wil thee de ander koffie. Thuis levert dat niet al te veel pro blemen op maar is men onderweg, dan wordt het lastiger. Er kan nu eenmaal maar één soort drank te gelijk in de isoleerfles. De enige oplossing is om dan twee isoleer- flessen mee te nemen. Een heel handige oplossing is daarom de tweeling isoleerfles die Camping Gaz op de markt brengt. Thee- en koffiedrinkers hebben dan elk 0,45 liter van hun drank tot hun beschikking maar u kunt ook in de ene warme thee en in de an dere koude limonade doen. Ken merkend voor deze dubbelfles, die ook in een enkele uitvoering wordt geleverd is d'e dikke stootrand aan onder- en bovenkant. Vanwege de ze uitmonstering, die het geheel re delijk stootvast maakt, heeft de fles de naam Bumper gekregen. De dubbelfles kost 95, de enkele 49,95. Vlees is een bederfelijk produkt. Vandaar dat men er in het handels kanaal uiterst omzichtig mee om springt. Een enkele keer kan het gebeuren dat men ziek wordt en dit verband brengt met de laatst genoten vleesmaaltijd. Zo'n voed- selinfectie wordt meestal veroor zaakt door het onoordeelkundig omgaan met het produkt. Wie de spelregels bij de bereiding van vlees in acht neemt, voorkomt zul ke problemen. Voor bacteriën in vlees hoeft men niet bang te zijn, want de meeste zitten ook in ons lichaam. De schadelijke bacteriën, die er eventueel inzitten, gaan bij de bereiding dood. Dit gebeurt bo ven 70 graden Celsius. Vlees wordt direct na het slach ten gekoeld tot een temperatuur komst organiseerden en zich alle zeven lieten fotograferen rond een vat met het opschrift: „Nooit geen triepel meer". Maar wie denkt dat dat het einde was van de Brugse Tripel heeft het mis. De klanten waardeerden het sterke bier van hoge gisting meer dan de biervoerders en ook andere brouwers gingen een tripel brou wen. Brouwer Wante was een van hen. Of eigenlijk was de knecht van Wante de man achter diens tri pel, want toen de brouwersknecht overleed, bleek hij het geheim van de tripel mee in het graf te hebben genomen. Brouwer Wante zag al thans geen kans om nog een goede tripel te maken. In 1982 leek een eind te zijn ge komen aan de traditie van de Brug se Tripel maar na vijf tnpelloze ja ren heeft brouwer Paul Vanneste van De Gouden Boom die oude ge woonte in ere hersteld. Brugges burgemeester Frank van Acker heeft op 15 april, onder luid hoorn geschal van vier in middeleeuwse kledij gestoken herauten, de nieu we Brugse Tripel ten doop gehou den. De Brugse Tripel anno 1987 is een vol en 'rond' bier. Dat wil zeg gen dat het naast 8,5 procent alco hol ook nog een flinke hoeveelheid onvergiste suikers bevat die het een zweem van zoetheid geven. Brouwer Vanneste laat de wort bo vendien twee uur koken, waardoor de suikers caramelliseren. Het bier is opvallend licht gehopt en daar door is het weinig bitter. Het totale onder zeven graden Celsius. Hier na volgt het produkt een weg via de 'gesloten koelketen'. Dit bete kent, dat de temperatuur geduren de het verblijf van vlees in het ge hele handelskanaal, niet boven die zeven graden uitkomt. Hierdoor kunnen eventueel aanwezige mi cro-organismen in het vlees en z'n omgeving niet verder uitgroeien. Deze koelketen mag niet worden onderbroken. Op de voorschriften, die vlees omringen, wordt door de overheid nauwlettend toegezien. Zo is ook de slagerij aan tal van wettelijke normen gebonden. De slager be steedt bijvoorbeeld meer dan 20 uur per week aan het schoonhou den van z'n winkel. Ook de consument moet verstan- resultaat is een originele drank die met geen ander bier in België of Nederland valt te vergelijken. Het blonde bier van hoge gisting wordt verpakt in flesjes van 33 cl en in flessen van anderhalve liter die zonder enige twijfel een gewild Brugs souvenir zullen worden. Vooral ook omdat op het smaakvol etiket een detail prijkt van een middeleeuws miniatuur dat de sfeer van de Vlaamse kunststad treffend weergeeft. Bierstad Voor de Eerste Wereldoorlog wa ren er in Brugge 31 brouwers ac tief, nu zijn dat er nog twee. In 1889 kocht Paul Vannestes overgrootva der Jules Vanneste brouwerij 't dig omgaan met vlees, zegt het be treffende voorlichtingsbureau. Di rect na aankoop moet het vlees dan ook de koelkast of meteen de pan in. Wie het in de koelkast legt, con troleert wel even de daarin heer sende temperatuur. Voor vlees is een temperatuur van niet hoger dan vijf graden aan te bevelen. Veel mensen houden een wat ho gere temperatuur aan om niet het gevoel te krijgen dat je tanden uit vallen bij het drinken van een glas limonade uit de koelkast. Want ge koelde dranken zijn meestal het lekkerst rond een graad of tien. Maar nogmaals, voor andere pro- dukten als vlees is dit te hoog. Wie het vlees uiteindelijk heeft bereid, legt het niet terug op het aanrecht of op het bord, tenzij dit Hamerke in de Langestraat waar van de geschiedenis teruggaat tot 1587. Als gevolg van de industriële ontwikkeling in deze eeuw moest dit familiebedrijf de poorten slui ten, maar in 1983 begonnen Paul Vanneste en de Lembeekse brou wer Frank Boon opnieuw in de ou de gebouwen. Zij brouwen er nu naast de Brugse Tripel het paters- bier Abdij van Steenbrugge en het traditionele Brugs Tarwebier, een 'witbier' dat er zijn mag. De brou werij met als bijzondere attractie de oude mouterij die als museum wordt ingericht, is door groepen op afspraak te bezoeken. Individuele bezoekers zijn in juli en augustus iedere donderdagmiddag om twee uur welkom. brandschoon is. In het vocht van het rauwe vlees kunnen organis men voorkomen, die gretig op de warme biefstuk of karbonade over stappen en zich daarop snel ver meerderen. Dit wordt herbesmet ting of huisbesmetting genoemd. Gebraden of gekookt vlees, dat moet worden bereid voor een vol gende fase in het recept, bijvoor beeld bij salades, moet snel de kri tische temperatuur overbruggen. Het verdient aanbeveling om het zo snel mogelijk af te koelen. Gehakt vraagt een nog iets zorg- vulderige benadering omdat het bij de slager al een produktiegang achter de rug heeft. Het malen kan immers de eventuele micro-orga nismen door het vlees verspreiden. Daarom is het verstandig niet van rauw gehakt te proeven. Hoewel artisjokken er praktisch het hele jaar zijfi, is het eigenlijke seizoen toch het voorjaar en dan vooral mei. Het is een wonderlijke plant, groot en vrij grof, met stekelige bladeren. Wat we eten is de nog niet ontloken bloemknop, die zich later zal ontwikkelen tot een prachtige, naar honing geurende diepblauwe bloem. Het is een soort distel, en een brave Engelse dominee moet eens gezegd hebben dat het goed is, dat de mens artisjokken eet, want dat herinnert hem eraan, dat hij eigenlijk een ezel is. Maar dan wel een ezel met goede smaak, zou ik willen zeggen. Artisjokken groeien in het wild in Klein-Azië en Griekenland. Natuurlijk hadden de Grieken er weer een mooi verhaal voor verzonnen: De schone nimf Kinara zou de avances van een verliefde god hebben afgewezen, en toen voor straf veranderd zijn in een plant met een bitter-zoet smakkende bloemknop, een prachtige bloem, maar stekelige en afwerende bladeren. Aan Kinara zouden de artisjokken in Griekenland hun naam ontleend hebben, anghinares, en in de Griekse keuken treft men ze heel veel aan, ze zijn spotgoedkoop. En als men in het vooijaar in kleine dorpen op Kreta terechtkomt en op het terrasje van het dorpscafé een glas drinkt met de waardige oude mannen die daar de dag doorbrengen, krijgt men kleine artisjokjes aangeboden, waarvan men de blaadjes, in wat zout gedoopt, rauw uitzuigt. Middeleeuwen De Romeinen kenden de artisjok wel, maar zagen er niet veel in. Pas in de Middeleeuwen deed de artisjok zijn ware intree in Italië, met Arabische kooplui in Venetië en met uit Spanje verdreven joden in Rome. Nog altijd kan men in de kleine trattoria's in de oude jodenbuurt van Rome, aan de Tiber tegenover het Iscla Tiberina, waar ook de synagoge staat, de Carciofi alia giudia eten. artisjokjes op joodse manier. Dit zijn de heel jonge knoppen, waarin nog niet het oneetbare 'hooi' zit, die in hun geheel in hete olijfolie worden gebakken, waardoor de blaadjes zich als een bloem uitspreiden. De Italiaanse naam carciofi is een verbastering van het Arabische woord karchouf. De Franse benaming artichaut, die bij ons artisjok werd, is via Spanje uit het Arabisch gekomen: alcachofa. Populair Nergens is de artisjok zo populair en nergens zijn er zovele variaties op bedacht als in Italië. Men maakt er zelfs een aperitief van, cynar, dat met een plak sinaasappel en spuitwater gedronken wordt en stante pede een hongergevoel geeft. Catarina de Medici was dol op heel kleine artisjokjes in luchtig beignetbeslag in olijfolie gefrituurd. In de Abruzzen heeft men een kostelijk recept voor de bodems (die het lekkerste zijn van de grote artisjokken). De blaadjes worden eraf geplukt, het oneetbare 'hooi' wordt verwijderd, dan worden de bodems gevuld met fijngehakte tonijn, kappertjes, knoflook en peterselie, ze worden gepaneerd met ei en broodkruim en om olijfolie gebakken. Met Catarina de Medici zijn de artisjokken in Frankrijk gekomen en daar is nog altijd de klassieke manier: punten van de blaadjes afknippen, koken in licht gezouten water, hooi verwijderen en de blaadjes in een vinaigrette van olijfolie en azijn groene kruidjes en mosterd dopen en uitzuigen, en daarna de bodem eten. In de zeventiende eeuw is de artisjok in Nederland gekomen. Ze werden voornamelijk gekweekt in de kassen van de weidse buitenplaatsen langs de Vecht en in Zeeland. 'Seksueel plezier Zoals zoveel fijne, dure dingen (asperges, truffels, oesters) gold ook de artisjok als een afrodisiacum, voedsel dat seksueel plezier stimuleert. De artisjokkenverkopers in de straten van Parijs prezen dan ook hun waar aan met een fraai liedje: 'Artisjokken, artisjokken, voor meneer en voor mevrouw, om lijf en ziel te verwarmen, je gat staat niet meer in de kou'. De Nederlandse chirurgijn Blankaart zei het wat netter: 'Artisjokken sijn goet om den jonggetrouwden wat tegemoet te komen'. Volgens de klassieke regel kun je bij artisjokken geen wijn drinken. Inderdaad botst rode wijn met het ijzerachtige van de artisjok. Maar er is niets tegen een zachte witte wijn, bijvoorbeeld een Italiaanse, Scave, Orvieto, Vernaccia. Maar heel typisch voor artisjokken is toch wel dat bronwater hierbij een heel fijne, bijna zoete smaak krijgt. W1NA BORN Er zijn weer verse aardbeien. Dus de Hema banketbakkers laten hun fantasie weer spreken in een heerlijke vanatie van aardbeiengebak. Elke dag ovenvers en. natuurlijk voordelig! iseldigt n.16 mei 1987. Echt WaarVoorJe Geld- Zeven Brugse biervoeders kwamen in 1920 in opstand. De nieuw se Tripel was zo alcoholrijk dat zij door hun recht op twee pinten bezorgd vat in de problemen raakten u GPDl m «K Streeppolo van 100% katoen. Pastel tinten.Moten 92 t/m 128.0* 0* pa Vanaf 2.2. Rok met zomers streepje in pastel tinten. 100% Katoen. AOC Vanaf IV» Streep T-shirt met kol. 100% Katoen. Pasteltinten. Maten 140 t/m 176. Vanaf Bijpassende streeprok. 100% Katoen. Maten 140 t/m 176. ^AQr Vanaf l?l7 ALTIJD IETS NIEUWS ONDER DE ZON

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1987 | | pagina 11