RT
Avanti verovert
de Europa Cup
Amstel Goldraee
hommage aan Joop
Oranje als praatgroep
1AANDAG 27 APRIL 1987
'Bestel voor mij
maar een taxi
PAGINA 11
Die neem ik zelf wel
Extra veel wasgoed
Publiek geeft de doorslag
ok
IJMUIDEN - Tot verrassing van voorzitter Bart van
Leeuwen sprong middenvelder Aad Neuteboom bijna
uit zijn vel toen hij scheidsrechter Van der Boor giste
ren na afloop van de uitwedstrijd tegen Stormvogels
(2-0) in de spelersbus van UVS zag plaatsnemen. „Be
stel voor mij maar een taxi. Ik ga onder geen beding in
1 één bus zitten met de man die mijn hele zondag heeft
vergald", brieste Neuteboom tegen Van Leeuwen.
Ook andere UVS-spelers en trainer Arie Lagendijk
toonden zich weinig ingenomen met de aanwezigheid
van Van der Boor, die op het veld herhaaldelijk woor
den had gehad met de Leidenaars.
Van Leeuwen, die Van der Boor had toegezegd een
eindje met UVS te kunnen meerijden, wist even niet
wat hij moest doen. De bus stond al te ronken, mét
Van der Boor, maar zonder de complete UVS-selectie
aan boord.
Na enige aarzeling stapte de voorzitter de bus in om
even later met Van der Boor weer uit te stappen. De
i scheidsrechter kon alsnog met het openbaar
naar zijn woonplaats Dordrecht afreizen.
BIJLAGE LEIDSCH DAGBLAD
Nestor peloton krijgt vrij baan
MEERSSEN (GPD) - Professioneel wielrennen is een keihard métier. Lief zijn voor
elkaar is er nauwelijks bij. Slechts bij hoge uitzondering worden er cadeautjes weggeven.
Dan moet het echter wel om een heel speciaal geval gaan. Zoals zaterdag in de Amstel
Goldraee, waarin good old Joop Zoetemelk (40 jaar) keurig in de hoofdrol werd gema
noeuvreerd.
beker torsend neemt Joop Zoete-
De nestor van het Nederlandse pe
loton zet aan het eind van dit sei
zoen een dikke punt achter zijn
roemrijke carrière. Het minste wat
je zo'n man, die het volk zo vaak
heeft laten juichen, kunt geven is
een passend afscheidsgeschenk.
Vandaar dat de veteraan van Su-
perConfex vrij baan kreeg in
Meerssen, waar hij een lang ge-
LEIDEN - Paul Schlagwein, aanvoerder van Leidsche Boys,
maakte in het duel met Oranje Groen het laatste fluitsignaal van
de Sassenheimse arbiter Rewijk niet binnen de lijnen mee. De be
baarde laatste man van Leidsche Boys. die het al diverse malen
aan de stok had gehad met de man in het zwart, kreeg wegens
praten eerst een boeking.
Wat later protesteerde Schlagwein op wel zeer eigen wijze tegen
de strafschop die de scheidsrechter terecht aan Oranje Groen gaf
toen Johan de Ridder binnen de beruchte lijnen was gevloerd. Na
het fluitsignaal nam tot ieders verbazing niet' Johan de Ridder,
maar Paul Schlagwein plots de strafschop. Onhoudbaar plaatste
hij de bal achter zijn verbaasde doelman Patrick Kooien. Waarna
hij kon vertrekken, want de leidsman kon dit 'geintje' typisch niet
waarderen.
Overigens volgde Johan de Ridder niet het juiste voorbeeld dat
Schlagwein had gegeven want hij zag zijn inzet wél worden ge
keerd door doelman Kooien.
Dat overkwam MVKV, de Kat-
wijkse afdelingsclub die zater
dag de titel in de eerste klasse
voor zich opeiste. Op eigen veld
namen de gastheren sportieve
wraak (2-1) op tegenstander Ka-
gia dat onder aanvoering van
trainer Jan Dorresteyn (ex-
MVKV) voor de wedstrijd een
'koude oorlog' had gevoerd.
Bij aankomst in Katwijk bleek
niemand in het gezelschap uit
Lisserbroek zich te kunnen her
inneren dat het bestuur van
MVKV was beloofd dat Kagia in
reserveshirts de kampioenswed
strijd zou afwerken. Daardoor
verschenen beide elftallen in de
vertrouwde oranje shirts op het
veld waar scheidsrechter Van
der Bent uiteraard weigerde te
laten aftrappen. De arbiter gaf de
thuisploeg een half uur de tijd
om voor andere shirts te zorgen,
maar die waren op het complex
aan de Karei Doormanweg niet
voorradig.
Uiteindelijk toonde Kagia zich
bereid de meegenomen reser
veshirts uit te Tenen aan MVKV,
dat in het hagelwit van de tegen
stander de promotie naar de vier
de klas bewerkstelligde. Behalve
met een kater, de ploeg had bij
winst koploper MVKV nog kun
nen achterhalen, aanvaarde Ka
gia uiteindelijk met een extra
hoeveelheid vuil wasgoed de
thuisreis naar Lisserbroek.
koesterde wens in vervulling zag
gaan; een triomf in Neerlands eni
ge klassieker van betekenis. De
22ste editie van de Goldraee zal
derhalve in de boeken worden bij
geschreven als een hommage aan
Joop.
Natuurlijk moest onze beroemd
ste wielerzoon aller tijden even
flink op de pedalen duwen, alvo
rens hij zijn feestelijke intocht in
Meerssen kon maken. En diende
hij op zowel de Keutenberg als de
Cauberg te bewijzen dat hij nog al
tijd met de besten mee kan. Anders
zou de wielersport zich wel een
héél slechte dienst hebben bewe
zen. Maar - daarover kan geen mis
verstand bestaan - het lag er dui-
mendik bovenop dat Joop het van
harte was gegund.
Met name door Steven Rooks en
Teun van Vliet, die in de laatste ki
lometers uit beleefdheid hun ge
soigneerde benen stilhielden nadat
Joop er van tussen was gegaan op
een wijze die identiek (zonder echt
te demarreren) was aan die in het
Italiaanse Giavera Montello, waar
aan hij in 1985 een niet meer ver
wachte wereldtitel overhield.
Van Vliet en Rooks deden daar
ook niet geheimzinnig over, al wil-
HAZERSWOUDE - Finales om de Europa Cup plegen normaal op 'vreemde' grond te
worden afgewerkt. Bij tafeltennis gelden echter andere normen. Daar beslist het lot over
het thuisvoordeel. Zo kon het gebeuren dat Dextro/Avanti in eigen haven de eindstrijd
tegen het Tsjechische Spartak Vlasim mocht organiseren. Achteraf bleek dat de aanwe
zigheid van 'eigen' publiek doorslaggevend was. Gedragen door de luidruchtige onder
steuning van de Hazerswoudse supporters werd het bloednerveuze Avanti dank zij een
5-3 zege eigenaar van de belangrijkste tafeltenniscup.
Daarmee zorgden Bettine Vriese-
koop, Mirjam Kloppenburg en El
len Bakker voor een primeur, want
nog nooit tevoren stond een Neder
landse club in de finale, waarop
Hongaarse ploegen een abbone-
ment hebben. Statisztika uit Boe
dapest won de beker al 18 keer,
maar op weg naar de eindstrijd
werd die club gestuit door Avanti.
Die aanzienlijke prestatie maakte
de ploeg van Gerard Bakker toren
hoog favoriet, maar zijn toch ge
routineerde tandem Vriesekoop/
Kloppenburg kon de druk voor het
toegestroomde Hazerswoudse volk
nauwelijks aan.
Met alles was in het dorp in de
Rijnstreek rekening gehouden.
Feestprogramma's waren rond, no
tabelen waren opgetrommeld en
de muziekband in het bomvolle
clubhuis wachtte op het sein tot
spelen van de als ceremoniemees
ter dienstdoende voorzitter Van
der Werff. Die begon zich, na een
aanvankelijk voortvarend begon
nen avond, langzamerhand zorgen
te maken, toen zowel Vriesekoop
als Kloppenburg het hoofd verloor.
Wat kon er na de onverwachte
zege van Ellen Bakker tegen Da-
vidkova eigenlijk nog misgaan?
Vriesekoop en Kloppenburg ver
keerden nu in de geruststellende
wetenschap dat zij zich een mis
stap konden veroorloven. Vriese
koop stelde haar téamgenotes te
vreden met een overtuigende score
tegen Masarikova: 21-9, 21-12, wat
een 2-0 voorsprong betekende.
Waarna Mirjam Kloppenburg,
door Avanti voor Europa Cup
duels ingehuurd, het feestpro
gramma van Van der Werff in de
war leek te sturen. De zenuwen
hielden de Lichtenvoordse in een
wurgende greep, op het moment
dat 3-0 tegen de Tsjechische kop-
vrouwe Kocova voor het grijpen
lag. "Ik begrijp het nog steeds
niet", was na afloop Kloppenburg
nog verbaasd over de misstap.
"Normaal geef ik een voorsprong
nooit uit handen. Ik stond verstijft
achter de tafel".
Zoals ook collega Vriesekoop te
gen Davidkova. Het ongeloof
straalde van de Hazerswoudse tri
bunes af, toen de plaatselijke favo
riet de 17-jarige benjamin van de
Tsjechische ploeg moest felicite
ren. Tot die actie ging ook Ellen
Bakker over, na de verloren partij
tegen Kocova.
Van de riante uitgangspositie
(van 2-0 werd het 2-3) was derhalve
weinig meer over. Integendeel. Het
internationaal gelouterde duo
Kloppenburg/Vriesekoop kon zich
nu geen verlies meer veroorloven.
Dat realiseerde Mirjam Kloppen
burg zich kennelijk niet in haar
partij tegen Masarikova, want in de
beslissende derde game stevende
zij bij 9-14 op een desasteuze ne
derlaag af. Immers, bij verlies werd
het lot van Avanti in handen ge
legd van Ellen Bakker en van haar
mochten geen wonderen worden
verwacht.
Kloppenburg keerde echter met
de hulp van het publiek bijtijds te
rug in de realiteit. Met de tong op
haar schoenen finishte zij met een
21-17 zege en inspireerde Vriese
koop tot grootse daden. Met een
duidelijke overwinning op kop-
vrouwe Kocova, de nummer 4 van
Tsjechoslowakije, manoeuvreerde
zij Avanti weer in kansrijke positie.
Evenals vorig jaar (toen de Nan
cy Evans-Cup werd gewonnen)
werd Kloppenburg in de gelegen
heid gesteld het beslissende punt
te scoren. De 'huurlinge' voldeed
aan de wens van het thuisfront, al
gebeurde dat weinig overtuigend
"Het was een rare wedstrijd", keek
Bettine Vriesekoop terug. "We
hebben merkwaardig gespeeld,
Mirjam en ik. We waren misschien
Ellen Bakker - Daniela Davidkova 21-14, 21-18; Bettine Vriesekoop -
Ivana Masarikova 21-19,21-12; Mirjam Kloppenburg - Miluse Korchova
20-22,21-19,20-22; Vriesekoop - Davidkova 21-2311-21; Bakker - Korcho
va 14-21,6-21; Kloppenburg - Masarikova 21-13,20-22,21-17; Vriesekoop
- Korchova 21-19, 21-13; Kloppenburg - Davidkova 21-12, 21-19.
wel te gespannen. Niemand hield
rekening met een nederlaag. Het
had een grote domper geweest, als
we hadden verloren".
Gerard Bakker dankte het Ha
zerswoudse publiek uitvoerig voor
de luidruchtige ondersteuning. De
coach wist namelijk als geen ander
dat de supporters de bij 2-3 sparte
lende ploeg op 'vreemde' grond
waarschijnlijk onderuit was gegle
den.
ROB ONDERWATER
Vreugde kost
doelman leven
FALKE (SID/AFP) - De vreugde
over het toekennen van strafschop
aan zijn vereniging FC Falke, heeft
ZEIST (GPD) - Tot woensdag zal
de trainingsstage van Oranje het
karakter hebben van een praat
groep met als onderwerp Honga
rije. Tegen dat tijdstip zullen zo
wel de Ajacieden als de PSV'ers
de resten van de onderlinge ver
wijten geruimd moeten hebben
om niet nog een keer in eigen
huis het slachtoffer van een mis
stap te worden. Het taaie Polen
en het zwaar onderschatte Grie
kenland knaagden flink aan de
onderlinge verstandhouding bin
nen de Nederlandse selectie. Het
keurkorps van Rinus Michels on
derging afgelopen weekeinde
nog een laatste wijziging. Wilbert
Suvrijn (Roda JC) werd alsnog
opgeroepen voor Sjaak Troost.
De Feyenoorder liet gisteren bij
een oefenduel op het KNVB-
sportcentrum in Zeist verstek
gaan wegens droeve familieom
standigheden.
De tegenstander van Oranje in
dat oefenduel, de brave amateurs
van DSVP uit Pijnacker, herin
nerden zich de verdiensten van
hun vroegere trainer, Dick Advo
caat, en werkten bereidwillig
mee aan een solide basis voor de
komende dagen. De zaterdag
eersteklassers bedwongen zelfs
anderhalf uur lang hun gods
dienstige weerstand tegen het
spelen op zondag. Het resultaat:
9-0 en twee speelhelften waarin
Oranje het hele voetbalscala
mocht opentrekken.
Het handjevol toeschouwers
dat het veld in de Zeister bossen
omzoomde, kreeg voornamelijk
uitersten te zien. Staaltjes van
voetbalperfectie afgewisseld met
periodes van oervervelend zo-
meravondgebal. Marco van Bas
ten 3, Ruud Gullit 2, Ronald Koe
man 2 (penalty's), John Bosman
en René van der Gijp tekenden
voor de eindstand. Een opmerke
lijk resultaat, want normaliter is
de groep van Michels niet in be
weging te krijgen in dit soort
sparringpartijen.
„Gewoonlijk is er weinig ani
mo voor dit soort oefenpartij
tjes", had Rinus Michels van te
voren al laten weten, maar had er
meteen aan toegevoegd dat „het
niet zo kan zijn dat er spelers met
de pet naar gooien". De bonds
coach kon dus over het resultaat
tevreden zijn en ook over het feit
dat alle spelers zich soms schul
dig maakten aan verstoppertje
spelen. Marco van Basten week
daartoe regelmatig uit naar de
positie van René van der Gijp die
een uitstekend plekje had be
machtigd waarop hij nauwelijks
aanspeelbaar was. Het duo werk
te wat dat betreft eendrachtig sa
men en dat zal Michels ook met
genoegen geconstateerd hebben.
Het uitpraten van die onderlinge
rivaliteit staat immers hoog in
het vaandel dezer dagen in Zeist.
„Dat is het nadeel wanneer het
elftal is samengesteld uit vrijwel
spelers van twee verenigingen",
aldus Michels.
king zal hier een belangrijk on
derwerp zijn, maar niet het eni
ge. Het gaat namelijk om de wed
strijd tegen Hongarije en de vori
ge thuiswedstrijden zijn niet
meegevallen. De ploeg heeft, ze
ker tegen de Grieken, niet alle
kracht op het gras gelegd. Tegen
de Hongaren moet dat wel. Wij
moeten hen verslaan. De kracht
en de klasse daartoe is aanwe
zig".
Ajax bewees in het recente
verleden over de juiste wapens te
beschikken als het internatio
naal aan de slag moest. Rinus Mi
chels worstelt zelfs met die inter
nationale successen. „Een terug
slag bij de Ajacieden is mogelijk
als reactie op de euforie van Za-
ragoza. Een reactie in dergelijke
situaties is normaal. Dit te voor
komen is de belangrijkste opga
ve in de voorbereiding op woens
dag".
Rinus Michels had zijn team
ten opzichte van de laatste inter
land op enkele plaatsen gewij
zigd. Adrie van Tiggelen was
weer present en speelde een helft
als rechter vleugelverdediger.
Ronald Koeman kwam weer te
rug in het hart van de verdedi
ging, terwijl de linkerflank ge
heel uit Ajacieden bestond: Si-
looy, Mühren en Van 't Schip.
Jan Wouters bleef aan de kant
vanwege een lichte scheenbeen
blessure. Nieuw in de basis was
het optreden van Gerald Vanen
burg. Hij speelde op de stek van
ploeggenoot Van der Gijp. Moge
lijk dat Vanenburg tegen de
Hongaren er van aanvang bij is.
Of de ontmoeting rechtstreeks
op tv zal worden uitgezonden,
daarover zal de KNVB morgen
middag beslissen. Woordvoerder
Wim Jesse: „Er zijn nog tiendui
zend kaarten niet verkocht. Een
fiks bedrag als je nagaat dat je
praat over kaarten die dertig a
vijfendertig gulden per stuk
moeten opbrengen. Er zijn nog te
veel open plaatsen in de Kuip om
nu al een tv-uitzending vast te
stellen".
de 23-jarige Deense doelman Peter
Michalke het leven gekost. In de
kampioenswedstrijd tegen TSV
Marklt, stond de ploeg van Michal
ke met 0-1 achter. De penalty werd
door de jonge doelman uitbundig
gevierd. Plotseling stortte hij ech
ter in. De door artsen direct uitge
voerde reanimatie had geen in
vloed meer. Zij konden nog slechts
de dood constateren.
de laatstgenoemde nog wel bena
drukken dat hij toch heus wel had
geprobeerd te winnen. De Noord
hollander, die zich vorig jaar verze
kerde van een plaats op de erelijst
van deze klassieker, kreeg echter
geen meter speelruimte. Dat voor
recht was slechts weggelegd voor
Joop, ofschoon de Fransman Cor-
nillet zich daar niet zonder slag of
stoot bij neer wilde leggen. Samen
met de Britse surpise Elliot vorm
de de moeilijk in het gareel te krij
gen Cornillet de buitenlandse in
breng in de vijfmans kopgroep, die
na de Cauberg het heft in handen
had genomen.
Eigenlijk kwam het Van Vliet en
Rooks helemaal niet zo slecht uit
dat Zoetemelk van hen wegreed.
Beiden vreesden het sprintvermo
gen van Elliot, die op het vinken
touw zijn kans zat af te wachten.
Van Vliet: „We zagen liever een
Nederlander winnen dan een En
gelsman. Dat kun je de Nederland
se wielerliefhebbers toch niet aan
doen. En daarbij moet je toch ook
aan de organisatie denken. Wat
moet die nou met zo'n onbekende
Engelsman als winnaar? Nee, dit
was voor mij dc minst slechte op
lossing. Als wij dat gat naar Joop
hadden dichtgereden, zou die El
liot ons zeker hebben geklopt".
Woorden die door Rooks werden
onderschreven. „Toen Joop weg
ging, was het voor mij ook niet zo
moeilijk meer. Ook al omdat Joop
goed had meegereden, terwijl die
Engelsman maar een beetje zat te
linkeballen".
En Joop zelf? De veteraan stelde
koeltjes vast dat hij eindelijk eens
alles mee had gehad in het Lim
burgse heuvelland. In 1970 (win
naar Georges Pintens) was hij al
van de partij, maar een eerste viool
spelen zat er nimmer in. Vorig jaar
was hij er heel dichtbij, toen hij
met Rooks om de hoofdprijs duel
leerde. De troef van PDM hield
echter de eer aan zichzelf, hetgeen
bij het publiek een lichte mate van
treurnis teweeg bracht.
Profiteren
Dit keer lagen de kaarten anders.
In het voordeel van Zoetemelk.
„Als je met je tweeèn bent is het
een gevecht van man tegen man. In
een kopgroep van vijf kun je soms
profiteren van bepaalde situaties.
Als ze bijvoorbeeld voor elkaar
niet willen rijden, wat nu is ge
beurd. Deze overwinning komt me
in elk geval heel goed uit. Het is
eentje die telt en voor mij het be
wijs dat ik mijn afscheid goed hebt
gepland. Nu kunnen ze tenminste
niet meer zeggen dat ik een jaar te
lang ben blijven fietsen".
Hoewel hij dit seizoen be
schouwt als een afbouwjaar, had
Zoetemelk zich voorgenomen niet
geruisloos het peloton de rug toe te
keren. Hij wilde er vooral in de
Waalse klassiekers en de Goldraee
nog een keer 'staan'. In de Waalse
Pijl lukte dat nog niet, maar afgelo
pen zondag in Luik-Bastenaken-
Luik ging het al een stuk beter.
Toen dook hij zelfs nog even op in
de kopgroep, al was het niet voor
lang. Onder het aanhoudende ge
weld dat Criquielion ontketende,
bezweek hij dertig kilometer voor
de finish. Zoetemelk: „Maar ik heb
er wel veel zelfvertrouwen gekre
gen. Ik wist dat er kansen voor mij
waren in de Goldraee. Daarom ben
ik hard gaan trainen, 's morgens
vier uur en 's middags ook nog
eens twee uurtjes. Dat heeft zich
geloond".
Tour
Natuurlijk kwam in Meerssen
ook de Tour weer ter sprake. Ie
mand die een klassieker wint,
misstaat niet in het Franse spekta
kel. Joop houdt echter bij hoog en
bij laag vol dat hij zich daarvoor
niet meer leent. „Pffff...nee hoor,
echt daar begin ik niet meer aan. Ik
heb er niets meer te zoeken. Ja, dat
zei ik vorig jaar ook, maar in mijn
achterhoofd speelde de Tour toen
nog wel een beetje. Dat is nu be
slist niet het geval".
Toch is niet iedereen binnen zijn
ploeg ervan overtuigd dat Joops
besluit definitief is. Zijn soigneur
Cock van Leeuwen, met wie Zoete
melk al 27 jaar optrekt, acht een ze
ventiende Tourstart niet uitgeslo
ten. De Leidenaar: „Ik schat de
kansen fifty-fifty. Van mij mag hij
in elk geval. Het zou ook goed voor
de firma zijn, hoe je het ook be
kijkt. Hij brengt toch een hoop pu
bliciteit met zich mee. En hij kan
het ook nog aan. Zijn benen zijn
ietsje dunner geworden, maar ver
der is hij nog helemaal de oude.
Geloof mij nu maar, in Joops ach
terhoofd speelt de Tour echt nog
wel"
